Journal №7 (35) vol. 3 / 2020|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

W SPRAWIE CHARAKTERYSTYKI SPOSOBÓW OCHRONY PRAWA PRACY URZĘDNIKÓW PAŃSTWOWYCH

Liudmyla Apanaskovych

studentka Katedry Zabezpieczenia Prawnego Działalności Gospodarczej
Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2203-0457

Anotation. Znaczenie artykułu polega na tym, że służba publiczna jest złożona w swojej istocie i treści, dlatego wymaga specjalnego podejścia do regulacji pracy tej kategorii pracowników, w szczególności stworzenia niezbędnych warunków do realizacji przez nich prawa do pracy. Prawo urzędników państwowych do ochrony praw pracowniczych jest materialnym subiektywnym prawem wyrażonym w zdolności urzędnika państwowego do sięgania po określone sposoby ochrony, stosowania środków o charakterze prawnym w celu przywrócenia jego naruszonego lub zakwestionowanego prawa. W artykule na podstawie analizy poglądów naukowych naukowców zaproponowano autorską definicję pojęcia sposobów ochrony praw pracowniczych pracowników publicznych. Wyróżniono i nadano charakterystykę odpowiednim metodom ochrony. Zaznaczono, że wymienione w artykule sposoby ochrony praw pracowniczych powinny być stosowane kompleksowo, czyli łączone, co zwiększy skuteczność i efektywność takiej ochrony. Ustalono, że sposób ochrony praw pracowniczych urzędników państwowych jest najbardziej odpowiedni do zrozumienia jako zbiór ustawowo określonych działań, które są wykonywane przez urzędników państwowych i/lub organy władzy publicznej w celu realizacji przez pierwszych ich uprawnień przyznanych przez przepisy obowiązującego prawa podczas wykonywania pracy.
Keywords: Znaczenie artykułu polega na tym, że służba publiczna jest złożona w swojej istocie i treści, dlatego wymaga specjalnego podejścia do regulacji pracy tej kategorii pracowników, w szczególności stworzenia niezbędnych warunków do realizacji przez nich prawa do pracy. Prawo urzędników państwowych do ochrony praw pracowniczych jest materialnym subiektywnym prawem wyrażonym w zdolności urzędnika państwowego do sięgania po określone sposoby ochrony, stosowania środków o charakterze prawnym w celu przywrócenia jego naruszonego lub zakwestionowanego prawa. W artykule na podstawie analizy poglądów naukowych naukowców zaproponowano autorską definicję pojęcia sposobów ochrony praw pracowniczych pracowników publicznych. Wyróżniono i nadano charakterystykę odpowiednim metodom ochrony. Zaznaczono, że wymienione w artykule sposoby ochrony praw pracowniczych powinny być stosowane kompleksowo, czyli łączone, co zwiększy skuteczność i efektywność takiej ochrony. Ustalono, że sposób ochrony praw pracowniczych urzędników państwowych jest najbardziej odpowiedni do zrozumienia jako zbiór ustawowo określonych działań, które są wykonywane przez urzędników państwowych i/lub organy władzy publicznej w celu realizacji przez pierwszych ich uprawnień przyznanych przez przepisy obowiązującego prawa podczas wykonywania pracy.

DOŚWIADCZENIA ZAGRANICZNE REGULUJĄCE DZIAŁALNOŚĆ ADWOKATÓW JAKO UCZESTNIKÓW POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO I MOŻLIWOŚCI JEGO WYKORZYSTANIA NA UKRAINIE

Yevheniia Berezhna

studentka
Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1220-847X

Anotation. Znaczenie tego artykułu polega na tym, że problemy reformy ukraińskiej sfery prawnej w ogóle i jej poszczególnych instytucji są spowodowane wieloma czynnikami, z których dość znaczący jest brak u ukraińskiej elity polityczno-prawnej niezbędnego doświadczenia. Taka sytuacja warunkuje potrzebę i użyteczność studiowania odpowiedniego doświadczenia zagranicznego w celu wykorzystania jego najlepszych wzorców w ukraińskiej przestrzeni prawnej, oczywiście biorąc pod uwagę realia polityczno-prawne, społeczno-ekonomiczne, kulturowe i inne aspekty życia społecznego w naszym państwie. Znaczenie aktywnego studiowania i wdrażania głównych zagranicznych doświadczeń na Ukrainie wynika również z faktu, że nasze państwo jest aktywnym uczestnikiem współpracy międzynarodowej, w szczególności w dziedzinie ochrony praw i wolności człowieka, a także prowadzi kurs na integrację europejską. Artykuł, opierając się na analizie poglądów naukowych naukowców, podsumowuje zagraniczne doświadczenia regulujące działalność adwokatów jako uczestników postępowania administracyjnego. Należy zauważyć, że podejścia w różnych państwach do regulowania udziału adwokatów w postępowaniu administracyjnym różnią się między sobą. Powstało autorskie podejście do możliwości wykorzystania pozytywnych doświadczeń zagranicznych w kontekście doskonalenia krajowego prawa regulującego działalność adwokatów.
Keywords: Znaczenie tego artykułu polega na tym, że problemy reformy ukraińskiej sfery prawnej w ogóle i jej poszczególnych instytucji są spowodowane wieloma czynnikami, z których dość znaczący jest brak u ukraińskiej elity polityczno-prawnej niezbędnego doświadczenia. Taka sytuacja warunkuje potrzebę i użyteczność studiowania odpowiedniego doświadczenia zagranicznego w celu wykorzystania jego najlepszych wzorców w ukraińskiej przestrzeni prawnej, oczywiście biorąc pod uwagę realia polityczno-prawne, społeczno-ekonomiczne, kulturowe i inne aspekty życia społecznego w naszym państwie. Znaczenie aktywnego studiowania i wdrażania głównych zagranicznych doświadczeń na Ukrainie wynika również z faktu, że nasze państwo jest aktywnym uczestnikiem współpracy międzynarodowej, w szczególności w dziedzinie ochrony praw i wolności człowieka, a także prowadzi kurs na integrację europejską. Artykuł, opierając się na analizie poglądów naukowych naukowców, podsumowuje zagraniczne doświadczenia regulujące działalność adwokatów jako uczestników postępowania administracyjnego. Należy zauważyć, że podejścia w różnych państwach do regulowania udziału adwokatów w postępowaniu administracyjnym różnią się między sobą. Powstało autorskie podejście do możliwości wykorzystania pozytywnych doświadczeń zagranicznych w kontekście doskonalenia krajowego prawa regulującego działalność adwokatów.

CECHY SYSTEMU SĄDOWNICTWA ZIEM ZACHODNIOUKRAIŃSKICH W LATACH MIĘDZYWOJENNYCH (1918-1939)

Oleksandr Byrkovych

kandydat nauk prawnych, docent Katedry Teorii i Historii Państwa i Prawa
Użhorodzkiego Uniwersytetu Narodowego (Użhorod, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3880-359X

Anotation. Artykuł ujawnia cechy systemu sądownictwa, który został wdrożony w Galicji, Bukowinie i Zakarpaciu po ich włączeniu odpowiednio do Polski, Rumunii i Czechosłowacji. Dokonano porównawczej charakterystyki konstytucyjnych i innych aktów normatywnych regulujących kształtowanie się systemu sądownictwa Polski, Rumunii i Czechosłowacji oraz specyfiki ich realizacji na ziemiach ukraińskich. Oddzielny nacisk kładziono na naruszenie zobowiązań prawnych podjętych przez państwa-inkorporanci dotyczących zagwarantowania Ukraińcom szerokiej autonomii w ich składzie, w szczególności prawa do sprawiedliwego procesu. Stwierdzono, że na ziemiach zachodnioukraińskich w latach 1918-1939 zatwierdzono sądownictwo państw, w skład których włączono Bukowinę, Galicję i Zakarpacie. Charakter sądownictwa był określony przez ogólną treść systemu prawnego wspomnianych państw, a dla każdego z nich przeszedł on nieco stopniową ewolucję, która w dużej mierze naznaczona była ograniczeniem demokratycznych zasad sądownictwa. Autorytarna władza monarchiczna w Rumunii wykorzystywała sądy jako narzędzie wpływu na ludność, w każdy możliwy sposób ograniczając prawa narodowe Ukraińców. Nie tylko ci ostatni nie mogli być powoływani na sędziów, ale samo postępowanie odbywało się wyłącznie w języku rumuńskim.
Keywords: Artykuł ujawnia cechy systemu sądownictwa, który został wdrożony w Galicji, Bukowinie i Zakarpaciu po ich włączeniu odpowiednio do Polski, Rumunii i Czechosłowacji. Dokonano porównawczej charakterystyki konstytucyjnych i innych aktów normatywnych regulujących kształtowanie się systemu sądownictwa Polski, Rumunii i Czechosłowacji oraz specyfiki ich realizacji na ziemiach ukraińskich. Oddzielny nacisk kładziono na naruszenie zobowiązań prawnych podjętych przez państwa-inkorporanci dotyczących zagwarantowania Ukraińcom szerokiej autonomii w ich składzie, w szczególności prawa do sprawiedliwego procesu. Stwierdzono, że na ziemiach zachodnioukraińskich w latach 1918-1939 zatwierdzono sądownictwo państw, w skład których włączono Bukowinę, Galicję i Zakarpacie. Charakter sądownictwa był określony przez ogólną treść systemu prawnego wspomnianych państw, a dla każdego z nich przeszedł on nieco stopniową ewolucję, która w dużej mierze naznaczona była ograniczeniem demokratycznych zasad sądownictwa. Autorytarna władza monarchiczna w Rumunii wykorzystywała sądy jako narzędzie wpływu na ludność, w każdy możliwy sposób ograniczając prawa narodowe Ukraińców. Nie tylko ci ostatni nie mogli być powoływani na sędziów, ale samo postępowanie odbywało się wyłącznie w języku rumuńskim.

W SPRAWIE CHARAKTERYSTYKI FORM I METOD ZAPEWNIENIA ZRÓŻNICOWANIA REGULACJI PRAWNYCH PRACY PRACOWNIKÓW SEZONOWYCH I TYMCZASOWYCH

Serhii Bondarenko

student Katedry Zabezpieczenia Prawnego Działalności Gospodarczej
Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2237-7370

Anotation. Znaczenie artykułu polega na tym, że zapewnienie zróżnicowania regulacji prawnych pracy pracowników sezonowych i tymczasowych jest działaniem mającym swoje formy i metody, których badanie pozwoli na bardziej znaczące zrozumienie jego istoty i mechanizmu wdrażania. Formy zapewnienia zróżnicowania regulacji prawnych pracy pracowników sezonowych i tymczasowych jako zewnętrzny wyraz tego zjawiska, jest to rodzaj, w którym to zróżnicowanie przejawia się w świecie obiektywnym, w szczególności w prawie obiektywnym. Artykuł na podstawie analizy poglądów naukowych naukowców i norm obowiązującego prawa nakreśla zakres form i metod zapewnienia zróżnicowania regulacji prawnych pracowników sezonowych i tymczasowych. Uzasadnione jest, że aby omawiane w artykule formy i metody były skuteczne i efektywne w realizacji zadań, do których są wykorzystywane, proces ich realizacji musi opierać się na jasno określonym systemie zasad.
Keywords: Znaczenie artykułu polega na tym, że zapewnienie zróżnicowania regulacji prawnych pracy pracowników sezonowych i tymczasowych jest działaniem mającym swoje formy i metody, których badanie pozwoli na bardziej znaczące zrozumienie jego istoty i mechanizmu wdrażania. Formy zapewnienia zróżnicowania regulacji prawnych pracy pracowników sezonowych i tymczasowych jako zewnętrzny wyraz tego zjawiska, jest to rodzaj, w którym to zróżnicowanie przejawia się w świecie obiektywnym, w szczególności w prawie obiektywnym. Artykuł na podstawie analizy poglądów naukowych naukowców i norm obowiązującego prawa nakreśla zakres form i metod zapewnienia zróżnicowania regulacji prawnych pracowników sezonowych i tymczasowych. Uzasadnione jest, że aby omawiane w artykule formy i metody były skuteczne i efektywne w realizacji zadań, do których są wykorzystywane, proces ich realizacji musi opierać się na jasno określonym systemie zasad.

W SPRAWIE CHARAKTERYSTYKI GWARANCJI PRAWNYCH REALIZACJI STATUSU ADMINISTRACYJNO-PRAWNEGO UCHODŹCÓW ORAZ OSÓB WYMAGAJĄCYCH DODATKOWEJ LUB TYMCZASOWEJ OCHRONY NA UKRAINIE

Vadym Bosyi

kandydat nauk prawnych, doktorant
Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4731-6489

Anotation. Znaczenie tego artykułu polega na tym, że realizacja gwarancji prawnych powstaje w przypadku potrzeby ochrony naruszonych praw uchodźców i osób wymagających dodatkowej lub tymczasowej ochrony, w szczególności w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania przez organy władzy publicznej, organy samorządu terytorialnego i ich urzędników i funkcjonariuszy lub inne podmioty ich obowiązków, to znaczy, gdy istnieje zagrożenie dla realizacji statusu administracyjno-prawnego tych kategorii osób. Zgodnie z prawnymi gwarancjami statusu administracyjnoprawnego uchodźców i osób wymagających dodatkowej lub tymczasowej ochrony, wskazane jest zrozumienie zestawu środków przewidzianych prawem i środków zapewniających ochronę i mających na celu ułatwienie praktycznej realizacji praw i wolności tych kategorii osób. System gwarancji prawnych jest zapewniony przez pewne narzędzia, w szczególności: regulacyjne, procesowe, branżowe, które z kolei są sposobami i środkami ochrony i realizacji praw i wolności człowieka. Podstawą gwarancji prawnych jest zabezpieczenie regulacyjne, czyli, innymi słowy, można powiedzieć, że podstawą gwarancji prawnych jest prawo. Artykuł, opierając się na analizie poglądów naukowych naukowców i norm obowiązującego prawa Ukrainy, przedstawia charakterystykę kluczowych gwarancji realizacji statusu administracyjno-prawnego uchodźców i osób wymagających dodatkowej lub tymczasowej ochrony na Ukrainie. Należy zauważyć, że jedną z kluczowych wad gwarancji prawnych realizacji statusu administracyjno-prawnego uchodźców i osób wymagających dodatkowej lub tymczasowej ochrony na Ukrainie jest ich niewystarczająca podstawa normatywna i prawna.
Keywords: Znaczenie tego artykułu polega na tym, że realizacja gwarancji prawnych powstaje w przypadku potrzeby ochrony naruszonych praw uchodźców i osób wymagających dodatkowej lub tymczasowej ochrony, w szczególności w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania przez organy władzy publicznej, organy samorządu terytorialnego i ich urzędników i funkcjonariuszy lub inne podmioty ich obowiązków, to znaczy, gdy istnieje zagrożenie dla realizacji statusu administracyjno-prawnego tych kategorii osób. Zgodnie z prawnymi gwarancjami statusu administracyjnoprawnego uchodźców i osób wymagających dodatkowej lub tymczasowej ochrony, wskazane jest zrozumienie zestawu środków przewidzianych prawem i środków zapewniających ochronę i mających na celu ułatwienie praktycznej realizacji praw i wolności tych kategorii osób. System gwarancji prawnych jest zapewniony przez pewne narzędzia, w szczególności: regulacyjne, procesowe, branżowe, które z kolei są sposobami i środkami ochrony i realizacji praw i wolności człowieka. Podstawą gwarancji prawnych jest zabezpieczenie regulacyjne, czyli, innymi słowy, można powiedzieć, że podstawą gwarancji prawnych jest prawo. Artykuł, opierając się na analizie poglądów naukowych naukowców i norm obowiązującego prawa Ukrainy, przedstawia charakterystykę kluczowych gwarancji realizacji statusu administracyjno-prawnego uchodźców i osób wymagających dodatkowej lub tymczasowej ochrony na Ukrainie. Należy zauważyć, że jedną z kluczowych wad gwarancji prawnych realizacji statusu administracyjno-prawnego uchodźców i osób wymagających dodatkowej lub tymczasowej ochrony na Ukrainie jest ich niewystarczająca podstawa normatywna i prawna.

KRYMINALISTYCZNE PROBLEMY USTALENIA I PRZEZWYCIĘŻENIA SYMULACJI PODEJRZANEGO W POSTĘPOWANIU PRZYGOTOWAWCZYM

Bohdan Burbelo

Kierownik Wydziału Zabezpieczenia Kryminalistycznego Wydziału Śledczego Urzędu
Głównego Policji Narodowej w Obwodzie Charkowskim (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1889-0713

Anotation. Na podstawie analizy materiałów z praktyki śledczej i sądowej oraz literatury naukowej określono znaczenie badań kryminalistycznych problemów wykrywania i przeciwdziałania symulacji. Przeprowadzono analizę pojęcia „symulacja” i jego rodzajów. Rozważono motyw i cel zastosowania symulacji przez podejrzanych. Określono niezbędną wiedzę, którą śledczy, prokuratorzy, sędziowie powinni profesjonalnie posiadać, aby rozwiązać problemy związane z identyfikacją symulantów.
Keywords: Na podstawie analizy materiałów z praktyki śledczej i sądowej oraz literatury naukowej określono znaczenie badań kryminalistycznych problemów wykrywania i przeciwdziałania symulacji. Przeprowadzono analizę pojęcia „symulacja” i jego rodzajów. Rozważono motyw i cel zastosowania symulacji przez podejrzanych. Określono niezbędną wiedzę, którą śledczy, prokuratorzy, sędziowie powinni profesjonalnie posiadać, aby rozwiązać problemy związane z identyfikacją symulantów.

SPECYFIKA REGULACJI ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA MNOGOŚĆ UMYŚLNYCH ZABÓJSTW W OKOLICZNOŚCIACH OBCIĄŻAJĄCYCH W PRAWIE KARNYM REPUBLIKI AZERBEJDŻANU

Mykola Vasylenko

student
Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2689-4190

Anotation. W artykule omówiono przepisy Ustawy o odpowiedzialności karnej Republiki Azerbejdżanu, które przewidują odpowiedzialność karną za wielość umyślnych zabójstw w okolicznościach obciążających. Ustalono, że zgodnie z ust. 3 art. 16 Kodeksu Karnego Republiki Azerbejdżanu, przestępstwo nie uznaje się za popełnione ponownie, jeżeli osoba, która za wcześniej popełnione przestępstwo została skazana (kursywa nasza – notatka), zwolniona z odpowiedzialności karnej lub której kara za wcześniej popełnione przestępstwo została umorzona lub zniesiona, która ponownie popełniła przestępstwo wyczerpujące znamiona z tego samego artykułu Kodeksu Karnego lub różnych artykułów w przypadkach wyraźnie określonych w Części Szczególnej Ustawy o odpowiedzialności karnej. W związku z tym, w przeciwieństwie do przepisów Kodeksu Karnego Ukrainy, w Ustawie o odpowiedzialności karnej Republiki Azerbejdżanu obecność u podmiotu karalności za wcześniej popełnione przestępstwo jest okolicznością wykluczającą powtarzalność przestępstw. Zaproponowano wykorzystać doświadczenie Republiki Azerbejdżanu i przewidzieć w art. 34 Kodeksu Karnego Ukrainy taką okoliczność, która wyklucza recydywę wykroczeń karnych, jako karalność za przestępstwa popełnione przez osobę w wieku poniżej 18 lat.
Keywords: W artykule omówiono przepisy Ustawy o odpowiedzialności karnej Republiki Azerbejdżanu, które przewidują odpowiedzialność karną za wielość umyślnych zabójstw w okolicznościach obciążających. Ustalono, że zgodnie z ust. 3 art. 16 Kodeksu Karnego Republiki Azerbejdżanu, przestępstwo nie uznaje się za popełnione ponownie, jeżeli osoba, która za wcześniej popełnione przestępstwo została skazana (kursywa nasza – notatka), zwolniona z odpowiedzialności karnej lub której kara za wcześniej popełnione przestępstwo została umorzona lub zniesiona, która ponownie popełniła przestępstwo wyczerpujące znamiona z tego samego artykułu Kodeksu Karnego lub różnych artykułów w przypadkach wyraźnie określonych w Części Szczególnej Ustawy o odpowiedzialności karnej. W związku z tym, w przeciwieństwie do przepisów Kodeksu Karnego Ukrainy, w Ustawie o odpowiedzialności karnej Republiki Azerbejdżanu obecność u podmiotu karalności za wcześniej popełnione przestępstwo jest okolicznością wykluczającą powtarzalność przestępstw. Zaproponowano wykorzystać doświadczenie Republiki Azerbejdżanu i przewidzieć w art. 34 Kodeksu Karnego Ukrainy taką okoliczność, która wyklucza recydywę wykroczeń karnych, jako karalność za przestępstwa popełnione przez osobę w wieku poniżej 18 lat.

MIĘDZYNARODOWE STANDARDY PRAWNE DZIAŁALNOŚCI POLICJI W ZAKRESIE EGZEKWOWANIA PRAW I WOLNOŚCI CZŁOWIEKA

Yulianna Vityk

aspirant Katedry Prawa Konstytucyjnego i Praw Człowieka
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4474-3717

Anotation. Przeanalizowano prace ukraińskich i zagranicznych naukowców stanowiące teoretyczną podstawę badań naukowych międzynarodowych standardów prawnych działalności policji, w szczególności w zakresie egzekwowania praw i wolności człowieka. Biorąc pod uwagę aspekt egzekwowania praw i wolności człowieka przewidzianych przez międzynarodowe traktaty Ukrainy, takie działania powinny być odpowiednie do międzynarodowych standardów. Stwierdzono, że wdrożenie międzynarodowych standardów prawnych policji na poziomie krajowym jest skoncentrowanym odzwierciedleniem ogólnie przyjętych światowych praktyk egzekwowania prawa, w tym w zakresie egzekwowania praw i wolności człowieka przez odpowiednie organy ścigania, i tworzy nowoczesną strategię przeciwdziałania wyzwaniom międzynarodowej przestępczości zorganizowanej jako integralnego międzynarodowego elementu prewencyjnego wprowadzenia destrukcyjnych zagrożeń dla społeczności światowej. Należy zauważyć, że oryginalność odpowiednich międzynarodowych standardów prawnych polega na szczególnie pilnej potrzebie ich dalszego naukowego i teoretycznego zrozumienia, pod warunkiem trudnej sytuacji polityczno-prawnej na Ukrainie. To właśnie w celu dalszego obiektywnego i kompleksowego ich badania, a następnie określenia sposobów integracji z przestrzenią światową i europejską, kierunek analizy autora ma również na celu naukowe uzasadnienie i wdrożenie międzynarodowych standardów prawnych w prawie krajowym w zakresie egzekwowania praw i wolności człowieka.
Keywords: Przeanalizowano prace ukraińskich i zagranicznych naukowców stanowiące teoretyczną podstawę badań naukowych międzynarodowych standardów prawnych działalności policji, w szczególności w zakresie egzekwowania praw i wolności człowieka. Biorąc pod uwagę aspekt egzekwowania praw i wolności człowieka przewidzianych przez międzynarodowe traktaty Ukrainy, takie działania powinny być odpowiednie do międzynarodowych standardów. Stwierdzono, że wdrożenie międzynarodowych standardów prawnych policji na poziomie krajowym jest skoncentrowanym odzwierciedleniem ogólnie przyjętych światowych praktyk egzekwowania prawa, w tym w zakresie egzekwowania praw i wolności człowieka przez odpowiednie organy ścigania, i tworzy nowoczesną strategię przeciwdziałania wyzwaniom międzynarodowej przestępczości zorganizowanej jako integralnego międzynarodowego elementu prewencyjnego wprowadzenia destrukcyjnych zagrożeń dla społeczności światowej. Należy zauważyć, że oryginalność odpowiednich międzynarodowych standardów prawnych polega na szczególnie pilnej potrzebie ich dalszego naukowego i teoretycznego zrozumienia, pod warunkiem trudnej sytuacji polityczno-prawnej na Ukrainie. To właśnie w celu dalszego obiektywnego i kompleksowego ich badania, a następnie określenia sposobów integracji z przestrzenią światową i europejską, kierunek analizy autora ma również na celu naukowe uzasadnienie i wdrożenie międzynarodowych standardów prawnych w prawie krajowym w zakresie egzekwowania praw i wolności człowieka.

NAUKOWE OPRACOWANIE PROBLEMU DOCHODZENIA W SPRAWIE WYKROCZEŃ KARNYCH ZWIĄZANYCH Z ZANIECZYSZCZENIEM WÓD (PRZEGLĄD DYSERTACJI)

Olha Halytska

studentka
Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5956-2532

Anotation. Udowodniono znaczenie interdyscyplinarnego podejścia do poprawy metodologii dochodzenia w sprawie wykroczeń karnych związanych z zanieczyszczeniem wód, w którym podstawą naukową tej działalności są: 1) badania prowadzone przez nauki inne niż prawnicze, w szczególności przyrodnicze, przyrodniczo-techniczne, humanitarne itp., których osiągnięcia są zintegrowane z kryminalistyką w zależności od potrzeb praktyki egzekwowania prawa w tym zakresie; 2) badania zrealizowane przez nauki prawne, które dzielą się na: a) nauki prawne cyklu kryminalnego: prawo karne, kryminologia, postępowanie karne, ekspertologia sądowa, kryminalistyka, itp.; b) nauki prawne cyklu niekryminalnego: prawo ochrony środowiska, prawo zasobów naturalnych, prawo wodne, prawo morskie, itp. Przedstawiono charakterystykę podstawowych przepisów najbardziej istotnych dla tej pracy dysertacji, wykonanych w ramach nauk cyklu kryminalnego. Zaznaczono, że istniejące obecnie metody dochodzenia w sprawach karnych w tym zakresie nie mogą być traktowane jako odpowiadające potrzebom praktyki przeciwdziałania badanym czynom, co warunkuje ich dalsze badania naukowe. Udowodniono, że zaangażowanie nauk prawnych w proces poprawy ustawodawstwa w dziedzinie ochrony środowiska i zwiększenie odpowiedzialności prawnej za wykroczenia jest kluczem do pomyślnego przeprowadzenia reform, które dziś mają miejsce na Ukrainie.
Keywords: Udowodniono znaczenie interdyscyplinarnego podejścia do poprawy metodologii dochodzenia w sprawie wykroczeń karnych związanych z zanieczyszczeniem wód, w którym podstawą naukową tej działalności są: 1) badania prowadzone przez nauki inne niż prawnicze, w szczególności przyrodnicze, przyrodniczo-techniczne, humanitarne itp., których osiągnięcia są zintegrowane z kryminalistyką w zależności od potrzeb praktyki egzekwowania prawa w tym zakresie; 2) badania zrealizowane przez nauki prawne, które dzielą się na: a) nauki prawne cyklu kryminalnego: prawo karne, kryminologia, postępowanie karne, ekspertologia sądowa, kryminalistyka, itp.; b) nauki prawne cyklu niekryminalnego: prawo ochrony środowiska, prawo zasobów naturalnych, prawo wodne, prawo morskie, itp. Przedstawiono charakterystykę podstawowych przepisów najbardziej istotnych dla tej pracy dysertacji, wykonanych w ramach nauk cyklu kryminalnego. Zaznaczono, że istniejące obecnie metody dochodzenia w sprawach karnych w tym zakresie nie mogą być traktowane jako odpowiadające potrzebom praktyki przeciwdziałania badanym czynom, co warunkuje ich dalsze badania naukowe. Udowodniono, że zaangażowanie nauk prawnych w proces poprawy ustawodawstwa w dziedzinie ochrony środowiska i zwiększenie odpowiedzialności prawnej za wykroczenia jest kluczem do pomyślnego przeprowadzenia reform, które dziś mają miejsce na Ukrainie.

DOŚWIADCZENIA POSZCZEGÓLNYCH KRAJÓW ZAGRANICZNYCH W KRYMINALIZACJI NARUSZENIA PORZĄDKU WJAZDU NA CZASOWO OKUPOWANE TERYTORIUM UKRAINY I WYJAZDU Z NIEGO

Vitalii Derkach

student
Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów)

ORCID ID: 0000-0001-6502-9523

Anotation. W artykule podczas badania doświadczeń zagranicznych stwierdzono, że zgodnie z ogólną zasadą odpowiedzialność karna za naruszenie porządku wjazdu i wyjazdu z tymczasowo okupowanego terytorium nie jest charakterystyczna dla rozważanych rodzin prawnych. Wyjątek stanowi art. 259 Kodeksu Penitencjarnego Republiki Estońskiej, który przewiduje odpowiedzialność karną za bezprawne przemieszczanie się cudzoziemców przez granicę państwową Republiki Estońskiej i tymczasową linię kontrolną. Gdzie tymczasowa linia kontrolna jest używana w celu podziału terytorium podlegającego jurysdykcji państw Republiki Estońskiej i Federacji Rosyjskiej. Kraje romańskoniemieckiej rodziny prawnej charakteryzują się odpowiedzialnością karną za nielegalne przekroczenie (naruszenie porządku przekraczania) granicy państwowej. W szczególności jest to Azerbejdżan, Białoruś, Armenia, Gruzja, Estonia, Kazachstan, Kirgistan, Łotwa, Litwa, Mołdawia, Rosja, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan. W większości krajów badana norma karno-prawna jest przypisana przestępstwom przeciwko porządkowi publicznemu (Azerbejdżan, Armenia, Białoruś, Gruzja, Kazachstan, Kirgistan, Łotwa, Litwa, Rosja, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan). W prawie karnym Estonii je przypisywano winnym czynom przeciwko pokojowi publicznemu, a Mołdawii – przestępstwom przeciwko władzy publicznej i bezpieczeństwu państwa.
Keywords: W artykule podczas badania doświadczeń zagranicznych stwierdzono, że zgodnie z ogólną zasadą odpowiedzialność karna za naruszenie porządku wjazdu i wyjazdu z tymczasowo okupowanego terytorium nie jest charakterystyczna dla rozważanych rodzin prawnych. Wyjątek stanowi art. 259 Kodeksu Penitencjarnego Republiki Estońskiej, który przewiduje odpowiedzialność karną za bezprawne przemieszczanie się cudzoziemców przez granicę państwową Republiki Estońskiej i tymczasową linię kontrolną. Gdzie tymczasowa linia kontrolna jest używana w celu podziału terytorium podlegającego jurysdykcji państw Republiki Estońskiej i Federacji Rosyjskiej. Kraje romańskoniemieckiej rodziny prawnej charakteryzują się odpowiedzialnością karną za nielegalne przekroczenie (naruszenie porządku przekraczania) granicy państwowej. W szczególności jest to Azerbejdżan, Białoruś, Armenia, Gruzja, Estonia, Kazachstan, Kirgistan, Łotwa, Litwa, Mołdawia, Rosja, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan. W większości krajów badana norma karno-prawna jest przypisana przestępstwom przeciwko porządkowi publicznemu (Azerbejdżan, Armenia, Białoruś, Gruzja, Kazachstan, Kirgistan, Łotwa, Litwa, Rosja, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan). W prawie karnym Estonii je przypisywano winnym czynom przeciwko pokojowi publicznemu, a Mołdawii – przestępstwom przeciwko władzy publicznej i bezpieczeństwu państwa.

ROZWÓJ PRZEPISÓW O ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ ZA UCIECZKĘ ZE SPECJALISTYCZNEGO ZAKŁADU OPIEKI ZDROWOTNEJ W OKRESIE SOWIECKIM

Yana Derkach

studentka
Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów)

ORCID ID: 0000-0003-2414-2743

Anotation. W artykule autor kontynuuje badania nad historyczno-prawnym rozwojem przepisów o odpowiedzialności karnej za ucieczkę ze specjalistycznego zakładu opieki zdrowotnej. W poprzedniej pracy ustalono, że na początku XIX w. chorych psychicznie kierowano pod nadzór klasztorów. Począwszy od Przepisów o karach karnych i poprawczych z 1845 r. chorzych psychicznie kierowano na przymusowe leczenie do specjalnych domów obłąkanych, a wraz z przyjęciem przepisów karnych z 1903 r. – do specjalnych zakładów opieki zdrowotnej. Jednak rozważenie sowieckiego okresu tworzenia prawa karnego w zakresie ucieczki ze specjalistycznego zakładu opieki zdrowotnej pozostało obiecujące. Co autor próbował zrealizować w proponowanej pracy.
Keywords: W artykule autor kontynuuje badania nad historyczno-prawnym rozwojem przepisów o odpowiedzialności karnej za ucieczkę ze specjalistycznego zakładu opieki zdrowotnej. W poprzedniej pracy ustalono, że na początku XIX w. chorych psychicznie kierowano pod nadzór klasztorów. Począwszy od Przepisów o karach karnych i poprawczych z 1845 r. chorzych psychicznie kierowano na przymusowe leczenie do specjalnych domów obłąkanych, a wraz z przyjęciem przepisów karnych z 1903 r. – do specjalnych zakładów opieki zdrowotnej. Jednak rozważenie sowieckiego okresu tworzenia prawa karnego w zakresie ucieczki ze specjalistycznego zakładu opieki zdrowotnej pozostało obiecujące. Co autor próbował zrealizować w proponowanej pracy.

DOSKONALENIE PRZEPISÓW REGULUJĄCYCH STATUS ADMINISTRACYJNOPRAWNY POLICJANTA NA UKRAINIE

Roman Dmitrik

adiunkt Katedry Prawa Policyjnego
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8115-5431

Anotation. Celem artykułu jest określenie sposobów poprawy ustawodawstwa regulującego status administracyjnoprawny policjanta na Ukrainie. Artykuł poświęcono zagadnieniom cech statusu administracyjno-prawnego Policji Narodowej. Artykuł bada pojęcia statusu administracyjno-prawnego podmiotu, podkreśla jego elementy. Opierając się na badaniach naukowych i przepisach prawa autor proponuje własną definicję i system elementów statusu administracyjnoprawnego Policji Narodowej. Inne elementy statusu administracyjno-prawnego Policji Narodowej wynikają z jej miejsca w systemie organów władzy wykonawczej, a także w systemie organów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy. Stwierdzono, że dziś na Ukrainie zostały już ustanowione podstawowe podstawy organizacyjne działalności Policji Narodowej i wprowadzono odpowiednie mechanizmy zabezpieczające, których głównym zadaniem jest zapewnienie stabilnej i skutecznej pracy jej organów poprzez pełne zaspokojenie ich potrzeb informacyjnych, logistycznych, finansowych, kadrowych i innych zasobów.
Keywords: Celem artykułu jest określenie sposobów poprawy ustawodawstwa regulującego status administracyjnoprawny policjanta na Ukrainie. Artykuł poświęcono zagadnieniom cech statusu administracyjno-prawnego Policji Narodowej. Artykuł bada pojęcia statusu administracyjno-prawnego podmiotu, podkreśla jego elementy. Opierając się na badaniach naukowych i przepisach prawa autor proponuje własną definicję i system elementów statusu administracyjnoprawnego Policji Narodowej. Inne elementy statusu administracyjno-prawnego Policji Narodowej wynikają z jej miejsca w systemie organów władzy wykonawczej, a także w systemie organów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy. Stwierdzono, że dziś na Ukrainie zostały już ustanowione podstawowe podstawy organizacyjne działalności Policji Narodowej i wprowadzono odpowiednie mechanizmy zabezpieczające, których głównym zadaniem jest zapewnienie stabilnej i skutecznej pracy jej organów poprzez pełne zaspokojenie ich potrzeb informacyjnych, logistycznych, finansowych, kadrowych i innych zasobów.

ZAGRANICZNE DOŚWIADCZENIE W REALIZACJI PROCEDUR ADMINISTRACYJNYCH W DZIAŁALNOŚCI ADWOKACKIEJ I MOŻLIWOŚCI JEGO WYKORZYSTANIA NA UKRAINIE

Artem Zakharov

student
Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1362-2151

Anotation. Celem artykułu jest badanie zagranicznych doświadczeń w realizacji procedur administracyjnych w działalności adwokackiej i możliwości jego wykorzystania na Ukrainie. W artykule zbadano zagraniczne doświadczenia związane z procedurami administracyjnymi w działalności adwokackiej i możliwościami jej wykorzystania na Ukrainie. Ustalono, że realizacja procedur administracyjnych kontroli funkcjonowania instytucji adwokatury za granicą charakteryzuje się połączeniem funkcji kierowniczych Państwa (reprezentowanych przez sądowniczą gałąź władzy) z wyraźnym powiązaniem organizacyjnym i dyscyplinarnym adwokatów w kolegiach adwokackich (między kolegiami). Stwierdzono, że dość dyskusyjna jest kwestia celowości aprobaty zagranicznych doświadczeń w zakresie kontroli adwokatury, w szczególności rozbudowy segmentu państwowego w strukturze podmiotów administracji.
Keywords: Celem artykułu jest badanie zagranicznych doświadczeń w realizacji procedur administracyjnych w działalności adwokackiej i możliwości jego wykorzystania na Ukrainie. W artykule zbadano zagraniczne doświadczenia związane z procedurami administracyjnymi w działalności adwokackiej i możliwościami jej wykorzystania na Ukrainie. Ustalono, że realizacja procedur administracyjnych kontroli funkcjonowania instytucji adwokatury za granicą charakteryzuje się połączeniem funkcji kierowniczych Państwa (reprezentowanych przez sądowniczą gałąź władzy) z wyraźnym powiązaniem organizacyjnym i dyscyplinarnym adwokatów w kolegiach adwokackich (między kolegiami). Stwierdzono, że dość dyskusyjna jest kwestia celowości aprobaty zagranicznych doświadczeń w zakresie kontroli adwokatury, w szczególności rozbudowy segmentu państwowego w strukturze podmiotów administracji.

ADMINISTRACYJNO-PRAWNE ZAPEWNIENIE ŚWIADCZENIA USŁUG SERWISOWYCH W SPRAWACH CELNYCH

Anna Kolisnyk

studentka
Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7379-3297

Anotation. W artykule, na podstawie analizy przepisów krajowych aktów prawnych, stwierdzono, że administracyjnoprawne zapewnienie świadczenia usług w sprawach celnych jest regulowaną przez przepisy administracyjno-prawne działalnością organów celnych w celu stworzenia warunków ułatwiających działalność handlu zagranicznego w realizacji spraw celnych z inicjatywy zainteresowanych osób. Należy stwierdzić, że współczesna ustawodawcza regulacja świadczenia usług serwisowych w sprawach celnych nie jest gruntowna i wymaga dopracowania, dlatego uważamy, że należy zmienić niektóre postanowienia Kodeksu Celnego Ukrainy w zakresie wprowadzenia do jego treści ustawowego określenia usług serwisowych w sprawach celnych; przyjąć jednolity akt normatywny zawierający jednolity wykaz tych usług; uzgodnić przepisy aktów prawnych w zakresie świadczenia serwisowych usług celnych między sobą i dostosować ich do wymagań norm europejskich.
Keywords: W artykule, na podstawie analizy przepisów krajowych aktów prawnych, stwierdzono, że administracyjnoprawne zapewnienie świadczenia usług w sprawach celnych jest regulowaną przez przepisy administracyjno-prawne działalnością organów celnych w celu stworzenia warunków ułatwiających działalność handlu zagranicznego w realizacji spraw celnych z inicjatywy zainteresowanych osób. Należy stwierdzić, że współczesna ustawodawcza regulacja świadczenia usług serwisowych w sprawach celnych nie jest gruntowna i wymaga dopracowania, dlatego uważamy, że należy zmienić niektóre postanowienia Kodeksu Celnego Ukrainy w zakresie wprowadzenia do jego treści ustawowego określenia usług serwisowych w sprawach celnych; przyjąć jednolity akt normatywny zawierający jednolity wykaz tych usług; uzgodnić przepisy aktów prawnych w zakresie świadczenia serwisowych usług celnych między sobą i dostosować ich do wymagań norm europejskich.

PROBLEMATYCZNE KWESTIE USTALENIA UCZESTNIKÓW PRZESZUKANIA

Yana Koniushenko

kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Postępowania Karnego
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4988-0793

Anotation. W artykule ustalono, że uczestnikami przeszukania są następujące osoby: a) śledczy, prokurator; b) ofiara, podejrzany, obrońca, przedstawiciel; c) inni uczestnicy postępowania karnego, a w szczególności dwoje świadków przybranych; d) biegły; e) osoby, których prawa i uzasadnione interesy mogą zostać ograniczone lub naruszone. Obowiązek wykonania postanowienia o zezwoleniu na przeszukanie mieszkania lub innej własności danej osoby spoczywa na śledczym lub prokuraturze. Przeanalizowano możliwość zaangażowania pracowników operacyjnych w przeszukanie poprzez: 1) udzielenie śledczym polecenia jednostce operacyjnej do przeprowadzenia przeszukania; 2) prowadzenie przeszukania przez śledczego, prokuratora wraz z pracownikami operacyjnymi. Uznaje się, że w przeciwieństwie do ustalonej praktyki, która jest obserwowana przez długi czas, ani pierwsza, ani druga forma zaangażowania pracowników operacyjnych w przeszukanie jest nielegalna. Koncentruje się na problematyce niedopuszczenia adwokata/obrońcy do przeprowadzenia przeszukania. Stwierdzono, że takie działania śledczego, prokuratora naruszają konstytucyjne prawo osoby do obrony.
Keywords: W artykule ustalono, że uczestnikami przeszukania są następujące osoby: a) śledczy, prokurator; b) ofiara, podejrzany, obrońca, przedstawiciel; c) inni uczestnicy postępowania karnego, a w szczególności dwoje świadków przybranych; d) biegły; e) osoby, których prawa i uzasadnione interesy mogą zostać ograniczone lub naruszone. Obowiązek wykonania postanowienia o zezwoleniu na przeszukanie mieszkania lub innej własności danej osoby spoczywa na śledczym lub prokuraturze. Przeanalizowano możliwość zaangażowania pracowników operacyjnych w przeszukanie poprzez: 1) udzielenie śledczym polecenia jednostce operacyjnej do przeprowadzenia przeszukania; 2) prowadzenie przeszukania przez śledczego, prokuratora wraz z pracownikami operacyjnymi. Uznaje się, że w przeciwieństwie do ustalonej praktyki, która jest obserwowana przez długi czas, ani pierwsza, ani druga forma zaangażowania pracowników operacyjnych w przeszukanie jest nielegalna. Koncentruje się na problematyce niedopuszczenia adwokata/obrońcy do przeprowadzenia przeszukania. Stwierdzono, że takie działania śledczego, prokuratora naruszają konstytucyjne prawo osoby do obrony.

NOWOCZESNE PODEJŚCIE DO KSZTAŁTOWANIA ADMINISTRACYJNO-PRAWNEGO MECHANIZMU ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA INFORMACJI ORGANÓW NARODOWEJ POLICJI UKRAINY

Evgenii Nikulin

student
Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3633-4996

Anotation. Znaczenie tego artykułu polega na tym, że współczesne społeczeństwo szybko się rozwija, pojawiają się nowe stosunki społeczne, a wraz z nimi powstają wszystkie nowe zagrożenia mające na celu zniszczenie istniejącego porządku, dezorganizację społeczeństwa i destabilizację działań organów administracji publicznej. Dlatego jednocześnie, wraz ze wdrażaniem najnowszych technologii optymalizujących procesy administracyjne, muszą rozwinąć się mechanizmy, które zapewnią ochronę nowych obszarów działalności, uczynią je mniej podatnymi na działanie zewnętrznych (wewnętrznych) czynników negatywnych. W artykule omówiono nowoczesne podejście do kształtowania struktury administracyjno-prawnej mechanizmu zapewnienia bezpieczeństwa informacji organów Narodowej Policji Ukrainy. Szczegółowo omówiono podmioty, formy, metody, prawne środki zapewnienia bezpieczeństwa informacji organów Policji Narodowej, a także gwarancje prawne jako kluczowe jego elementy. Stwierdzono, że współczesne kampanie w celu utworzenia mechanizmu administracyjno-prawnego zapewnienia bezpieczeństwa informacji organów Narodowej Policji Ukrainy koncentrują się na jego wielofunkcyjności i skuteczności w określonych warunkach miejsca i czasu.
Keywords: Znaczenie tego artykułu polega na tym, że współczesne społeczeństwo szybko się rozwija, pojawiają się nowe stosunki społeczne, a wraz z nimi powstają wszystkie nowe zagrożenia mające na celu zniszczenie istniejącego porządku, dezorganizację społeczeństwa i destabilizację działań organów administracji publicznej. Dlatego jednocześnie, wraz ze wdrażaniem najnowszych technologii optymalizujących procesy administracyjne, muszą rozwinąć się mechanizmy, które zapewnią ochronę nowych obszarów działalności, uczynią je mniej podatnymi na działanie zewnętrznych (wewnętrznych) czynników negatywnych. W artykule omówiono nowoczesne podejście do kształtowania struktury administracyjno-prawnej mechanizmu zapewnienia bezpieczeństwa informacji organów Narodowej Policji Ukrainy. Szczegółowo omówiono podmioty, formy, metody, prawne środki zapewnienia bezpieczeństwa informacji organów Policji Narodowej, a także gwarancje prawne jako kluczowe jego elementy. Stwierdzono, że współczesne kampanie w celu utworzenia mechanizmu administracyjno-prawnego zapewnienia bezpieczeństwa informacji organów Narodowej Policji Ukrainy koncentrują się na jego wielofunkcyjności i skuteczności w określonych warunkach miejsca i czasu.

POJĘCIE ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ SPOŁECZEŃSTWA CYFROWEGO NA UKRAINIE

Kostiantyn Oksiutenko

student
Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2303-8461

Anotation. Znaczenie tego artykułu polega na tym, że w obecnym innowacyjnym społeczeństwie zachowanie obywateli, ich pragnienia, potrzeby, styl pracy, komunikacji i interakcje między ludźmi zmieniają się dzięki Internetowi, który pozwala uzyskać większe możliwości we wszystkich dziedzinach życia społecznego. Dlatego cyfryzacja działań administracyjno-proceduralnych organów władzy publicznej i samorządów jest pilną potrzebą społeczeństwa w zakresie lepszego świadczenia usług publicznych. Technologia cyfrowa otwiera wyjątkowe możliwości rozwoju administracji publicznej w celu poprawy jakości życia obywateli. Celem artykułu jest, aby na podstawie wartości prawa naturalnego, teorii prawa administracyjnego, obowiązującego ustawodawstwa zrozumieć pojęcie publicznej administracji społeczeństwa cyfrowego na Ukrainie. Artykuł sformułował podstawowe definicje pojęciowo-kategorycznego aparatu publicznej administracji społeczeństwa cyfrowego na Ukrainie. Przeprowadzono analizę etymologiczną i semantyczną terminów stosowanych w zagranicznych i krajowych badaniach naukowych dotyczących problematyki działalności administracyjno-procesowej organów administracji publicznej i samorządowej w zakresie rozwoju cyfrowego.
Keywords: Znaczenie tego artykułu polega na tym, że w obecnym innowacyjnym społeczeństwie zachowanie obywateli, ich pragnienia, potrzeby, styl pracy, komunikacji i interakcje między ludźmi zmieniają się dzięki Internetowi, który pozwala uzyskać większe możliwości we wszystkich dziedzinach życia społecznego. Dlatego cyfryzacja działań administracyjno-proceduralnych organów władzy publicznej i samorządów jest pilną potrzebą społeczeństwa w zakresie lepszego świadczenia usług publicznych. Technologia cyfrowa otwiera wyjątkowe możliwości rozwoju administracji publicznej w celu poprawy jakości życia obywateli. Celem artykułu jest, aby na podstawie wartości prawa naturalnego, teorii prawa administracyjnego, obowiązującego ustawodawstwa zrozumieć pojęcie publicznej administracji społeczeństwa cyfrowego na Ukrainie. Artykuł sformułował podstawowe definicje pojęciowo-kategorycznego aparatu publicznej administracji społeczeństwa cyfrowego na Ukrainie. Przeprowadzono analizę etymologiczną i semantyczną terminów stosowanych w zagranicznych i krajowych badaniach naukowych dotyczących problematyki działalności administracyjno-procesowej organów administracji publicznej i samorządowej w zakresie rozwoju cyfrowego.

GRANICE WYKONYWANIA PRZEZ PRACOWNIKÓW PRAW PRACOWNICZYCH

Yuliia Ostapenko

kandydat nauk prawnych

ORCID ID: 0000-0003-3859-6615

Anotation. Artykuł kompleksowo przedstawia istotę prawną granic wykonywania przez pracowników praw pracowniczych. Autor analizuje stanowiska naukowców dotyczące zrozumienia granic realizacji przez osobę jego praw, a także identyfikuje aktualne podejścia do określania rodzajów granic realizacji praw. Na tej podstawie formułuje się definicję pojęcia „granic wykonywania przez pracownika praw pracowniczych” i wyróżnia się ich rodzaje. Autor zalicza do grupy granic o charakterze moralno-prawnym: granice odzwierciedlające ogólną istotę prawa i systemu prawnego; granice wynikające z uczciwości i racjonalności prawnie istotnego zachowania podmiotu prawa; granice wynikające z rzetelności prawnie istotnych zachowań pracownika. Grupę granic formalno-prawnych o charakterze określającym stanowią: granice wynikające ze sposobów wykonywania przez pracownika praw pracowniczych; przestrzenno-czasowe granice wykonywania przez pracownika praw pracowniczych. Grupa granic o obiektywno-podmiotowym charakterze prawnym jest określona przez istotę i charakter konkretnej osobowości prawnej pracownika wykonującego prawa pracy w określonym okresie czasu. Wnioski do artykułu podsumowują wyniki badania.
Keywords: Artykuł kompleksowo przedstawia istotę prawną granic wykonywania przez pracowników praw pracowniczych. Autor analizuje stanowiska naukowców dotyczące zrozumienia granic realizacji przez osobę jego praw, a także identyfikuje aktualne podejścia do określania rodzajów granic realizacji praw. Na tej podstawie formułuje się definicję pojęcia „granic wykonywania przez pracownika praw pracowniczych” i wyróżnia się ich rodzaje. Autor zalicza do grupy granic o charakterze moralno-prawnym: granice odzwierciedlające ogólną istotę prawa i systemu prawnego; granice wynikające z uczciwości i racjonalności prawnie istotnego zachowania podmiotu prawa; granice wynikające z rzetelności prawnie istotnych zachowań pracownika. Grupę granic formalno-prawnych o charakterze określającym stanowią: granice wynikające ze sposobów wykonywania przez pracownika praw pracowniczych; przestrzenno-czasowe granice wykonywania przez pracownika praw pracowniczych. Grupa granic o obiektywno-podmiotowym charakterze prawnym jest określona przez istotę i charakter konkretnej osobowości prawnej pracownika wykonującego prawa pracy w określonym okresie czasu. Wnioski do artykułu podsumowują wyniki badania.

OGÓLNE ŚRODKI ZAPOBIEGAWCZE W ZAKRESIE ZAPOBIEGANIA PRZEMOCY ZE WZGLĘDU NA PŁEĆ W ORGANACH NARODOWEJ POLICJI UKRAINY

Olga Perunova

aspirant Katedry Psychologii Prawnej Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych, kierownik Wydziału ds. Przestrzegania Równości Płci
Urzędu Monitorowania Przestrzegania Praw Człowieka Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3507-5144

Anotation. W artykule dokonano przeglądu podstawowych środków zapobiegawczych, które można zastosować w zakresie zapobiegania przemocy ze względu na płeć w organach ścigania. Autor sformułował praktyczne zalecenia dotyczące poprawy istniejących i ograniczonych zastosowań nowych środków zapobiegawczych w badanym zakresie. Zwraca się uwagę na ugruntowane w społeczeństwie stereotypy dotyczące płci, które powodują determinację szerokiego zakresu zjawisk płciowych. Jednocześnie ustalono, że wpływ kultury korporacyjnej ujawnia swoją przydatność w zapewnieniu koordynacji działań na podstawie spójności w dużych organizacjach międzyfunkcyjnych, w tym w organach Narodowej Policji Ukrainy. Autor proponuje przywrócenie instytucji mentoringu, w wyniku czego możliwe jest skuteczne zapewnienie zwiększenia uwagi pracowników policji poprzez analizę ich rozwoju zawodowego, uniknięcie zdeformowanych cech i ustalenie zgodności zawodowej z wybranym zawodem. Wyciągnięto wnioski na temat potrzeby kompleksowego podejścia podczas organizacyjnych działań zapobiegawczych lub terapeutycznych, w celu uniknięcia rozwoju i rozpowszechniania przemocy ze względu na płeć.
Keywords: W artykule dokonano przeglądu podstawowych środków zapobiegawczych, które można zastosować w zakresie zapobiegania przemocy ze względu na płeć w organach ścigania. Autor sformułował praktyczne zalecenia dotyczące poprawy istniejących i ograniczonych zastosowań nowych środków zapobiegawczych w badanym zakresie. Zwraca się uwagę na ugruntowane w społeczeństwie stereotypy dotyczące płci, które powodują determinację szerokiego zakresu zjawisk płciowych. Jednocześnie ustalono, że wpływ kultury korporacyjnej ujawnia swoją przydatność w zapewnieniu koordynacji działań na podstawie spójności w dużych organizacjach międzyfunkcyjnych, w tym w organach Narodowej Policji Ukrainy. Autor proponuje przywrócenie instytucji mentoringu, w wyniku czego możliwe jest skuteczne zapewnienie zwiększenia uwagi pracowników policji poprzez analizę ich rozwoju zawodowego, uniknięcie zdeformowanych cech i ustalenie zgodności zawodowej z wybranym zawodem. Wyciągnięto wnioski na temat potrzeby kompleksowego podejścia podczas organizacyjnych działań zapobiegawczych lub terapeutycznych, w celu uniknięcia rozwoju i rozpowszechniania przemocy ze względu na płeć.

POSZCZEGÓLNE ASPEKTY SPECJALNIE-KRYMINOLOGICZNEGO ZAPOBIEGANIA NA UKRAINIE PRZYWŁASZCZANIU, DEFRAUDACJI LUB PRZEJĘCIU CUDZEGO MIENIA POPRZEZ NADUŻYWANIE PRZEZ OSOBĘ SŁUŻBOWĄ JEJ STANOWISKA SŁUŻBOWEGO

Anna Petryshyna

studentka
Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1837-2091

Anotation. Celem artykułu jest rozważenie wybranych aspektów specjalnie-kryminologicznego zapobiegania przywłaszczaniu, defraudacji lub przejęciu cudzego mienia poprzez nadużywanie przez osobę służbową jej stanowiska służbowego. Zbadano poszczególne aspekty specjalnie-kryminologicznego zapobiegania przywłaszczaniu, defraudacji lub przejęciu cudzego mienia poprzez nadużywanie przez osobę służbową jej stanowiska służbowego. Stwierdzono, że w systemie specjalnie-kryminologicznego zapobiegania przywłaszczaniu, defraudacji lub przejęciu cudzego mienia poprzez nadużywanie przez osobę służbową jej stanowiska służbowego należy przeznaczyć środki ukierunkowane na rozwiązywanie mniej lub bardziej bezosobowych kryminogennych obiektów (ogólne specjalnie-kryminologiczne zapobieganie) i środki wpływające na konkretnych ludzi (indywidualne specjalnie-kryminologiczne zapobieganie). Stwierdzono, że złożoność specjalnie-kryminologicznego zapobiegania przywłaszczaniu, defraudacji lub przejęciu cudzego mienia poprzez nadużywanie przez osobę służbową jej stanowiska służbowego polega na tym, że konieczne jest połączenie nie tylko metod, które są charakterystyczne dla przeciwdziałania wykroczeniom przeciwko mieniu, ale także gospodarczym, urzędniczym i korupcyjnym wykroczeniom karnym.
Keywords: Celem artykułu jest rozważenie wybranych aspektów specjalnie-kryminologicznego zapobiegania przywłaszczaniu, defraudacji lub przejęciu cudzego mienia poprzez nadużywanie przez osobę służbową jej stanowiska służbowego. Zbadano poszczególne aspekty specjalnie-kryminologicznego zapobiegania przywłaszczaniu, defraudacji lub przejęciu cudzego mienia poprzez nadużywanie przez osobę służbową jej stanowiska służbowego. Stwierdzono, że w systemie specjalnie-kryminologicznego zapobiegania przywłaszczaniu, defraudacji lub przejęciu cudzego mienia poprzez nadużywanie przez osobę służbową jej stanowiska służbowego należy przeznaczyć środki ukierunkowane na rozwiązywanie mniej lub bardziej bezosobowych kryminogennych obiektów (ogólne specjalnie-kryminologiczne zapobieganie) i środki wpływające na konkretnych ludzi (indywidualne specjalnie-kryminologiczne zapobieganie). Stwierdzono, że złożoność specjalnie-kryminologicznego zapobiegania przywłaszczaniu, defraudacji lub przejęciu cudzego mienia poprzez nadużywanie przez osobę służbową jej stanowiska służbowego polega na tym, że konieczne jest połączenie nie tylko metod, które są charakterystyczne dla przeciwdziałania wykroczeniom przeciwko mieniu, ale także gospodarczym, urzędniczym i korupcyjnym wykroczeniom karnym.

ALTERNATYWNE ROZWIĄZANIE SPORÓW PUBLICZNOPRAWNYCH W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ (NA PRZYKŁADZIE REPUBLIK GRUZJI I MOŁDAWII)

Inna Proskuriakova

aspirant Katedry Administracji Publicznej i Administracji
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5734-4352

Anotation. W artykule przedstawiono wyniki porównawczej analizy prawnej norm obowiązującego prawa Republik Gruzji i Mołdawii w kwestiach alternatywnego rozwiązywania sporów publicznoprawnych w postępowaniu administracyjnym. W analizie orzeczeń sądowych autor podjął próbę zrozumienia wspólnych cech rozwojowych. Szczególną uwagę autor zwraca na wspólne przejawy nihilizmu prawnego i podejmuje próbę zrozumienia zaistniałej sytuacji. Badacz analizuje odpowiednie kodeksy, ustawy i regulaminy Republik Gruzji i Mołdawii, które w dużej mierze sprowadzają do negocjacji istotę alternatywnego rozwiązywania sporów publiczno-prawnych w postępowaniu administracyjnym. Podczas wywiadu naukowego okazało się, że dla Republiki Gruzji nieodłączną jest specjalna terminologia prawna – ugoda i mediacja, ugoda jako rodzaj umowy administracyjnej. Ponadto autor wymienia inne cechy alternatywnego rozwiązywania sporów, które dotyczą jego uczestników, decyzji, kosztów lub cech postępowania administracyjnego.
Keywords: W artykule przedstawiono wyniki porównawczej analizy prawnej norm obowiązującego prawa Republik Gruzji i Mołdawii w kwestiach alternatywnego rozwiązywania sporów publicznoprawnych w postępowaniu administracyjnym. W analizie orzeczeń sądowych autor podjął próbę zrozumienia wspólnych cech rozwojowych. Szczególną uwagę autor zwraca na wspólne przejawy nihilizmu prawnego i podejmuje próbę zrozumienia zaistniałej sytuacji. Badacz analizuje odpowiednie kodeksy, ustawy i regulaminy Republik Gruzji i Mołdawii, które w dużej mierze sprowadzają do negocjacji istotę alternatywnego rozwiązywania sporów publiczno-prawnych w postępowaniu administracyjnym. Podczas wywiadu naukowego okazało się, że dla Republiki Gruzji nieodłączną jest specjalna terminologia prawna – ugoda i mediacja, ugoda jako rodzaj umowy administracyjnej. Ponadto autor wymienia inne cechy alternatywnego rozwiązywania sporów, które dotyczą jego uczestników, decyzji, kosztów lub cech postępowania administracyjnego.

NAUKOWE PODSTAWY INDYWIDUALNEGO PROFILAKTYCZNEGO ZAPOBIEGANIA PRZESTĘPCZOŚCI W INSTYTUCJACH KARNO-WYKONAWCZYCH TYPU ZAMKNIĘTEGO

Yan Strelyuk

kierownik Katedry Działalności Prawnej i Antykorupcyjnej, kandydat nauk prawnych
Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3337-1286

Anotation. W artykule ujawniono naukowe podstawy indywidualnego profilaktycznego zapobiegania przestępstwom w instytucjach karno-wykonawczych typu zamkniętego. Stwierdzono, że problem ten na poziomie podstaw naukowych jest mało zbadany. Wskazano, że indywidualne profilaktyczne zapobieganie przestępstwom w instytucjach karnowykonawczych typu zamkniętego jest pracą z określoną kategorią skazanych, których zachowanie wskazuje na możliwość popełnienia przez nich podczas odbywania kary nowego przestępstwa karnego. Wyróżniono trzy etapy indywidualnego profilaktycznego zapobiegania przestępstwom w instytucjach karno-wykonawczych typu zamkniętego. Udowodniono, że indywidualne środki zapobiegania przestępstwom w instytucji karnej i wykonawczej mają na celu identyfikację skazanych skłonnych do popełnienia nowych przestępstw, a także wywieranie wpływu zapobiegawczego na nich i środowisko, aby zapobiec tym przestępstwom w instytucjach karno-wykonawczych.
Keywords: W artykule ujawniono naukowe podstawy indywidualnego profilaktycznego zapobiegania przestępstwom w instytucjach karno-wykonawczych typu zamkniętego. Stwierdzono, że problem ten na poziomie podstaw naukowych jest mało zbadany. Wskazano, że indywidualne profilaktyczne zapobieganie przestępstwom w instytucjach karnowykonawczych typu zamkniętego jest pracą z określoną kategorią skazanych, których zachowanie wskazuje na możliwość popełnienia przez nich podczas odbywania kary nowego przestępstwa karnego. Wyróżniono trzy etapy indywidualnego profilaktycznego zapobiegania przestępstwom w instytucjach karno-wykonawczych typu zamkniętego. Udowodniono, że indywidualne środki zapobiegania przestępstwom w instytucji karnej i wykonawczej mają na celu identyfikację skazanych skłonnych do popełnienia nowych przestępstw, a także wywieranie wpływu zapobiegawczego na nich i środowisko, aby zapobiec tym przestępstwom w instytucjach karno-wykonawczych.

TYPOWE SYTUACJE DOCHODZENIOWE POCZĄTKOWEGO ETAPU DOCHODZENIA W SPRAWIE UMYŚLNYCH POWAŻNYCH OBRAŻEŃ CIAŁA SPOWODOWANYCH W STANIE SILNEGO PODNIECENIA PSYCHICZNEGO

Inna Strok

studentka Katedry Postępowania Karnego i Organizacji Postępowania Przygotowawczego
Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5734-4352

Anotation. W artykule na podstawie doktryny kryminalistycznej o uwarunkowaniach sytuacyjnych dochodzenia przestępstw wyróżniono i dokonano typizacji sytuacji śledczych zwykle pojawiających się na początkowym etapie dochodzenia poważnych obrażeń ciała spowodowanych w stanie silnego podniecenia psychicznego. Zgodnie z wynikami przeprowadzonego badania ustalono trzy główne typowe sytuacje dochodzeniowe początkowego etapu dochodzenia w sprawie umyślnych poważnych obrażeń ciała spowodowanych w stanie silnego podniecenia psychicznego: 1) ustalono tożsamość pokrzywdzonego i podejrzanego oraz znane są główne okoliczności zdarzenia; 2) ustalono fakt wyrządzenia poważnych obrażeń ciała, tożsamość pokrzywdzonego, ale nieznana jest tożsamość sprawcy; 3) znany fakt wyrządzenia obrażeń ciała, jednak nie ustalono osoby ani pokrzywdzonego, ani sprawcy.
Keywords: W artykule na podstawie doktryny kryminalistycznej o uwarunkowaniach sytuacyjnych dochodzenia przestępstw wyróżniono i dokonano typizacji sytuacji śledczych zwykle pojawiających się na początkowym etapie dochodzenia poważnych obrażeń ciała spowodowanych w stanie silnego podniecenia psychicznego. Zgodnie z wynikami przeprowadzonego badania ustalono trzy główne typowe sytuacje dochodzeniowe początkowego etapu dochodzenia w sprawie umyślnych poważnych obrażeń ciała spowodowanych w stanie silnego podniecenia psychicznego: 1) ustalono tożsamość pokrzywdzonego i podejrzanego oraz znane są główne okoliczności zdarzenia; 2) ustalono fakt wyrządzenia poważnych obrażeń ciała, tożsamość pokrzywdzonego, ale nieznana jest tożsamość sprawcy; 3) znany fakt wyrządzenia obrażeń ciała, jednak nie ustalono osoby ani pokrzywdzonego, ani sprawcy.

REGULACJE PRAWNE DOTYCZĄCE WSPÓŁDZIAŁANIA JEDNOSTKI NARODOWEJ POLICJI UKRAINY Z PODMIOTAMI ZWALCZAJĄCYMI TERRORYZM

Hanna Turchanikova

adiunkt Katedry Taktyczno-Specjalnego Szkolenia
Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7379-3297

Anotation. W artykule na podstawie krytycznej analizy obowiązujących przepisów regulujących Public Relations w sektorze bezpieczeństwa i obrony państwa dokonano analizy stanu regulacji prawnych w zakresie zwalczania terroryzmu oraz organizacji i formy współdziałania w walce z terroryzmem. Jednym z kluczowych zjawisk, które uniemożliwiają lub utrudniają realizację interesów narodowych i zachowanie wartości narodowych Ukrainy, jest terroryzm – społecznie niebezpieczna działalność polegająca na umyślnym, celowym stosowaniu przemocy poprzez branie zakładników, podpalanie, zabijanie, tortury, zastraszanie lub inne ingerencje w życie lub zdrowie niewinnych ludzi lub groźby popełnienia czynów przestępczych w celu osiągnięcia celów przestępczych. Szerokość obiektu, a także szeroki zakres podmiotów antyterrorystycznych są regulowane przez ustawę Ukrainy „O zwalczaniu terroryzmu”, która określa podstawy prawne i organizacyjne tej walki i tworzy ogólnokrajowy system zwalczania działalności terrorystycznej, jaki zorganizowano zgodnie z ustawodawstwem Ukrainy, zbiór uczestników walki z terroryzmem i ich możliwości w tej dziedzinie, która jest obdarzona czynnikami systemowymi, przewiduje udział centralnych organów wykonawczych w ramach swoich kompetencji określonych w przepisach, innych aktach normatywnych wydanych na ich podstawie.
Keywords: W artykule na podstawie krytycznej analizy obowiązujących przepisów regulujących Public Relations w sektorze bezpieczeństwa i obrony państwa dokonano analizy stanu regulacji prawnych w zakresie zwalczania terroryzmu oraz organizacji i formy współdziałania w walce z terroryzmem. Jednym z kluczowych zjawisk, które uniemożliwiają lub utrudniają realizację interesów narodowych i zachowanie wartości narodowych Ukrainy, jest terroryzm – społecznie niebezpieczna działalność polegająca na umyślnym, celowym stosowaniu przemocy poprzez branie zakładników, podpalanie, zabijanie, tortury, zastraszanie lub inne ingerencje w życie lub zdrowie niewinnych ludzi lub groźby popełnienia czynów przestępczych w celu osiągnięcia celów przestępczych. Szerokość obiektu, a także szeroki zakres podmiotów antyterrorystycznych są regulowane przez ustawę Ukrainy „O zwalczaniu terroryzmu”, która określa podstawy prawne i organizacyjne tej walki i tworzy ogólnokrajowy system zwalczania działalności terrorystycznej, jaki zorganizowano zgodnie z ustawodawstwem Ukrainy, zbiór uczestników walki z terroryzmem i ich możliwości w tej dziedzinie, która jest obdarzona czynnikami systemowymi, przewiduje udział centralnych organów wykonawczych w ramach swoich kompetencji określonych w przepisach, innych aktach normatywnych wydanych na ich podstawie.

CECHY WSPÓŁDZIAŁANIA ORGANÓW CELNYCH I ORGANÓW ŚCIGANIA W PROCESIE ZAPOBIEGANIA I PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMYTOWI ŚRODKÓW ODURZAJĄCYCH

Anastasiia Shalai

studentka
Dniepropetrowskiego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6056-1411

Anotation. W artykule zbadano specyfikę współdziałania organów celnych i organów ścigania w procesie zapobiegania i przeciwdziałania przemytowi środków odurzających zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym. Stwierdzono, że oprócz ogólnych tez, takich jak organy celne podczas wykonywania powierzonych im zadań współdziałają, w tym poprzez wymianę informacji z organami ścigania w sposób określony przez prawo (art. 558 Kodeksu Celnego Ukrainy), pożądane byłoby mieć specjalne dokładne ogólne instrukcje, które by na poziomie podrzędnym szczegółowo regulowały kwestie takiego współdziałania. Zaproponowano dołączenie do załącznika X „Pomoc w zwalczaniu przemytu narkotyków i substancji psychotropowych” międzynarodowej Konwencji o wzajemnej pomocy administracyjnej w zapobieganiu, dochodzeniu i ograniczaniu naruszeń prawa celnego z dnia 9 czerwca 1977 r.
Keywords: W artykule zbadano specyfikę współdziałania organów celnych i organów ścigania w procesie zapobiegania i przeciwdziałania przemytowi środków odurzających zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym. Stwierdzono, że oprócz ogólnych tez, takich jak organy celne podczas wykonywania powierzonych im zadań współdziałają, w tym poprzez wymianę informacji z organami ścigania w sposób określony przez prawo (art. 558 Kodeksu Celnego Ukrainy), pożądane byłoby mieć specjalne dokładne ogólne instrukcje, które by na poziomie podrzędnym szczegółowo regulowały kwestie takiego współdziałania. Zaproponowano dołączenie do załącznika X „Pomoc w zwalczaniu przemytu narkotyków i substancji psychotropowych” międzynarodowej Konwencji o wzajemnej pomocy administracyjnej w zapobieganiu, dochodzeniu i ograniczaniu naruszeń prawa celnego z dnia 9 czerwca 1977 r.

POJĘCIE, ISTOTA I ZNACZENIE ŚRODKÓW ADMINISTRACYJNO-PRAWNYCH W ZAPEWNIENIU BEZPIECZEŃSTWA POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO

Tetiana Shevchuk

studentka
Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1604-4484

Anotation. Artykuł na podstawie analizy obowiązującego prawa, dostępnych źródeł naukowych, publicystycznych i metodycznych, w tym doświadczeń zagranicznych, określa pojęcie, ujawnia istotę i znaczenie środków administracyjnoprawnych w zapewnieniu bezpieczeństwa powietrza atmosferycznego. Ustalono, że istotą prawnej ochrony powietrza atmosferycznego jest ograniczenie tych antropogenicznych oddziaływań na powietrze atmosferyczne, które mają negatywne konsekwencje dla człowieka i środowiska. Określone cechy charakterystyczne dla administracyjno-prawnych środków zapewnienia bezpieczeństwa powietrza atmosferycznego, w tym: szczególny zakres wpływu tych środków, który jest związany z zastosowaniem wyłącznie w celu zachowania, poprawy i przywrócenia stanu powietrza atmosferycznego, zapobiegania i zmniejszania poziomu jego zanieczyszczenia i wpływu na niego związków chemicznych, czynników fizycznych i biologicznych; wyłączne stosowanie tylko w ramach działania stosunków administracyjno-prawnych powstałych w ochronie tego naturalnego składnika; obecność szerokiego zakresu podmiotów; dominacja wśród nich stosowania środków o charakterze kontrolno-nadzorczym i prewencyjno-przymusowym; zdecydowana szczegółowość i rozwój w resortowych aktach normatywnych i decyzjach władz lokalnych i samorządowych; stosowanie w czasie stosowania norm treści i charakteru techniczno-prawnego.
Keywords: Artykuł na podstawie analizy obowiązującego prawa, dostępnych źródeł naukowych, publicystycznych i metodycznych, w tym doświadczeń zagranicznych, określa pojęcie, ujawnia istotę i znaczenie środków administracyjnoprawnych w zapewnieniu bezpieczeństwa powietrza atmosferycznego. Ustalono, że istotą prawnej ochrony powietrza atmosferycznego jest ograniczenie tych antropogenicznych oddziaływań na powietrze atmosferyczne, które mają negatywne konsekwencje dla człowieka i środowiska. Określone cechy charakterystyczne dla administracyjno-prawnych środków zapewnienia bezpieczeństwa powietrza atmosferycznego, w tym: szczególny zakres wpływu tych środków, który jest związany z zastosowaniem wyłącznie w celu zachowania, poprawy i przywrócenia stanu powietrza atmosferycznego, zapobiegania i zmniejszania poziomu jego zanieczyszczenia i wpływu na niego związków chemicznych, czynników fizycznych i biologicznych; wyłączne stosowanie tylko w ramach działania stosunków administracyjno-prawnych powstałych w ochronie tego naturalnego składnika; obecność szerokiego zakresu podmiotów; dominacja wśród nich stosowania środków o charakterze kontrolno-nadzorczym i prewencyjno-przymusowym; zdecydowana szczegółowość i rozwój w resortowych aktach normatywnych i decyzjach władz lokalnych i samorządowych; stosowanie w czasie stosowania norm treści i charakteru techniczno-prawnego.