Journal №1 (37) vol. 1 / 2021|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

KSZTALTOWANIE KOMPETENCJI OGOLNOKULTUROWYCH PRZYSZLYCH NAUCZYCIELI SZKOL PODSTAWOWYCH ZA POMOCA SRODKOW SEKTORA EDUKACJI "SZTUKA"

Kvitoslava Avramenko, Svitlana Parshuk

Kvitoslava Avramenko, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Edukacji Podstawowej Mikolajowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Wasyla Suchomlynskiego (Mikolajéw, Ukraina)
Svitlana Parshuk, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Edukacji Podstawowej Mikolajowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Wasyla Suchomlynskiego (Mikolajéw, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2290-8098, ORCID ID: 0000-0003-4336-0973

Anotation. W artykule oméwiono pojecie wiedzy ogélnokulturowej, przeanalizowano ksztaltowanie kompetencji ogélnokulturowych przysziych nauczycieli szkol podstawowych za pomoca sztuk wizualaych i muzycznych. Okreslono podstawowe zasady pedagogiki artystycznej oraz uzasadniono celowose wykorzystania integracji. Zaproponowano kierunki wykorzystania potencjalu kulturowego dyscyplin podezas zajeé lekcyjaych i w pracy pozalekcyjnej, co przyczyni sig do rozwoju u przysziych nauczycieli potrzeb estetycznych.
Keywords: W artykule oméwiono pojecie wiedzy ogélnokulturowej, przeanalizowano ksztaltowanie kompetencji ogélnokulturowych przysziych nauczycieli szkol podstawowych za pomoca sztuk wizualaych i muzycznych. Okreslono podstawowe zasady pedagogiki artystycznej oraz uzasadniono celowose wykorzystania integracji. Zaproponowano kierunki wykorzystania potencjalu kulturowego dyscyplin podezas zajeé lekcyjaych i w pracy pozalekcyjnej, co przyczyni sig do rozwoju u przysziych nauczycieli potrzeb estetycznych.

KOMUNIKATYWNA DOSTĘPNOŚĆ PROCESU EDUKACYJNEGO DLA OSÓB GŁUCHYCH I NIEDOSŁYSZĄCYCH UŻYWAJĄCYCH JĘZYKA MIGOWEGO

Nataliia Adamiuk

kandydat nauk pedagogicznych, starszy pracownik naukowy w dziale nauczania języka migowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej i Psychologii imienia Mykoły Jarmaczenki Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)
Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4927-6257

Anotation. W tym artykule podkreślono status języka migowego w różnych przedziałach czasowych powstania państwa ukraińskiego. Skupiono się na poprawności użycia niektórych terminów („niesłyszący”, „słabosłyszący”), w zamian zaproponowano terminy uznane na arenie międzynarodowej („głuchy”, „niedosłyszący”). Wyjaśniono klasyfikację niektórych osób do kategorii osób głuchych i niedosłyszących. W związku z rozprzestrzenianiem się na Ukrainie szkoleń integracyjnych koncentruje się na niebezpieczeństwie, jakie może ponieść szkolenie integracyjne w przypadku naruszenia pewnych warunków. Jednocześnie wymienione są warunki jakościowego objęcia integracyjnym szkoleniem osób głuchych i niedosłyszących, które jest praktycznie nieobecne na Ukrainie. Ujawniono ogólne zasady komunikacji nauczyciela i jego asystenta z głuchym studentem, który uczy się w klasie integracyjnej. Podkreślono rolę asystenta ds. komunikacji i formy asystowania komunikacyjnego, które powinien posiadać.
Keywords: W tym artykule podkreślono status języka migowego w różnych przedziałach czasowych powstania państwa ukraińskiego. Skupiono się na poprawności użycia niektórych terminów („niesłyszący”, „słabosłyszący”), w zamian zaproponowano terminy uznane na arenie międzynarodowej („głuchy”, „niedosłyszący”). Wyjaśniono klasyfikację niektórych osób do kategorii osób głuchych i niedosłyszących. W związku z rozprzestrzenianiem się na Ukrainie szkoleń integracyjnych koncentruje się na niebezpieczeństwie, jakie może ponieść szkolenie integracyjne w przypadku naruszenia pewnych warunków. Jednocześnie wymienione są warunki jakościowego objęcia integracyjnym szkoleniem osób głuchych i niedosłyszących, które jest praktycznie nieobecne na Ukrainie. Ujawniono ogólne zasady komunikacji nauczyciela i jego asystenta z głuchym studentem, który uczy się w klasie integracyjnej. Podkreślono rolę asystenta ds. komunikacji i formy asystowania komunikacyjnego, które powinien posiadać.

DYSKRYMINACJA JĘZYKOWO-KULTUROWA EDUKACJI NA ZIEMIACH ZACHODNIOUKRAIŃSKICH PRZEZ PAŃSTWA EUROPEJSKIE

Yulianna Babiy

Aspirantka Katedry Pedagogiki i Zarządzania Oświatą imienia Bohdana Stuparyka Wydziału Pedagogicznego
Podkarpackiego Narodowego Uniwersytetu imienia Wasyla Stefanyka (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6136-3740

Anotation. W artykule omówiono cechy powstawania Narodowego systemu edukacji na ziemiach zachodnioukraińskich drugiej połowy XIX i początku XX w. Chodzi przede wszystkim o wpływ i dyskryminację Austro-Węgier, Polski i Rumunii na rozwój oświaty. Autor analizuje cechy wprowadzenia utrakwizmu w szkole. W artykule podkreślono problem rozwoju i kształtowania się średniego szczebla edukacji, świadomą i upartą walkę z istniejącym reżimem o równouprawnienie języka ukraińskiego z językami innych narodów, o edukację ukraińską.
Keywords: W artykule omówiono cechy powstawania Narodowego systemu edukacji na ziemiach zachodnioukraińskich drugiej połowy XIX i początku XX w. Chodzi przede wszystkim o wpływ i dyskryminację Austro-Węgier, Polski i Rumunii na rozwój oświaty. Autor analizuje cechy wprowadzenia utrakwizmu w szkole. W artykule podkreślono problem rozwoju i kształtowania się średniego szczebla edukacji, świadomą i upartą walkę z istniejącym reżimem o równouprawnienie języka ukraińskiego z językami innych narodów, o edukację ukraińską.

CECHY KSZTAŁTOWANIA KULTURY ZARZĄDZANIA PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI

Lilia Vieilandie, Lyubov Prokofyeva

Lilia Vieilandie, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Pedagogiki Odeskiego Narodowego Uniwersytetu imienia I.I. Miecznikowa (Odessa, Ukraina)
Lyubov Prokofyeva, kandydat nauk pedagogicznych, docent docent Katedry Pedagogiki Odeskiego Narodowego Uniwersytetu imienia I.I. Miecznikowa (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5804-2500, ORCID ID: 0000-0001-6006-8769

Anotation. W przepisach artykułu naukowego autorzy omawiają problem kształtowania kultury zarządzania przyszłych nauczycieli. Autorzy przeanalizowali składniki kultury zarządzania studentów, możliwości interaktywnych technologii uczenia się w instytucjach szkolnictwa wyższego w kontekście kształtowania kultury zarządzania specjalistów zarządzania edukacyjnego, zbadano poziomy kształtowania kultury zarządzania magistrów specjalności 011 – Nauki edukacyjne i pedagogiczne, opracowano program kształtowania kultury zarządzania studentów studiów magisterskich specjalności 011 – Nauki edukacyjne i pedagogiczne.
Keywords: W przepisach artykułu naukowego autorzy omawiają problem kształtowania kultury zarządzania przyszłych nauczycieli. Autorzy przeanalizowali składniki kultury zarządzania studentów, możliwości interaktywnych technologii uczenia się w instytucjach szkolnictwa wyższego w kontekście kształtowania kultury zarządzania specjalistów zarządzania edukacyjnego, zbadano poziomy kształtowania kultury zarządzania magistrów specjalności 011 – Nauki edukacyjne i pedagogiczne, opracowano program kształtowania kultury zarządzania studentów studiów magisterskich specjalności 011 – Nauki edukacyjne i pedagogiczne.

WYKORZYSTANIE TECHNOLOGII INNOWACYJNYCH W CELU ZWIĘKSZENIA KOMPETENCJI CZYTELNICZYCH W PLACÓWKACH WYKSZTAŁCENIA ŚREDNIEGO: ASPEKT METODOLOGICZNY

Iryna Vlasiuk

aspirant Katedry Filologii Angielskiej
Tarnopolskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Wołodymyra Hnatiuka (Tarnopol, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6862-697X

Anotation. W artykule omówiono metodologię wykorzystania innowacyjnych technologii, zasobów internetowych, aplikacji pomagających w realizacji i podnoszeniu anglojęzycznych kompetencji w zakresie czytania w placówkach ogólnego szkolnictwa średniego. Udowodniono, że na lekcjach języka angielskiego za pomocą innowacyjnych technologii można rozwiązać szereg problemów dydaktycznych: kształtować umiejętności i zdolności czytania za pomocą materiałów globalnej sieci; uzupełniać słownictwo uczniów; kształtować motywację uczniów do czytania w języku angielskim. W szczególności pokazano znaczenie planowego wyboru środków nauczania w celu osiągnięcia określonych celów wyznaczonych przez nauczyciela. Przeanalizowano podstawowe technologie informacyjno-komunikacyjne, aplikacje komputerowe i różne platformy internetowe, które przyczyniają się do procesów ewolucyjnych w systemie edukacji i sprzyjają kształtowaniu kompetencji anglojęzycznych uczniów. Podano klasyfikacje rodzajów czytania, które opierają się na różnych kryteriach.
Keywords: W artykule omówiono metodologię wykorzystania innowacyjnych technologii, zasobów internetowych, aplikacji pomagających w realizacji i podnoszeniu anglojęzycznych kompetencji w zakresie czytania w placówkach ogólnego szkolnictwa średniego. Udowodniono, że na lekcjach języka angielskiego za pomocą innowacyjnych technologii można rozwiązać szereg problemów dydaktycznych: kształtować umiejętności i zdolności czytania za pomocą materiałów globalnej sieci; uzupełniać słownictwo uczniów; kształtować motywację uczniów do czytania w języku angielskim. W szczególności pokazano znaczenie planowego wyboru środków nauczania w celu osiągnięcia określonych celów wyznaczonych przez nauczyciela. Przeanalizowano podstawowe technologie informacyjno-komunikacyjne, aplikacje komputerowe i różne platformy internetowe, które przyczyniają się do procesów ewolucyjnych w systemie edukacji i sprzyjają kształtowaniu kompetencji anglojęzycznych uczniów. Podano klasyfikacje rodzajów czytania, które opierają się na różnych kryteriach.

SZKOLENIE PRZEDUNIWERSYTECKIE STUDENTÓW ZAGRANICZNYCH W INSTYTUCJACH SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W SYSTEMIE SZKOLNICTWA WYŻSZEGO UKRAINY (DRUGA POŁOWA XX W. – POCZĄTEK XXI W.)

Tetiana Doronina, Olha Poliakovska

Tetiana Doronina, doktor nauk pedagogicznych, profesor, kierownik Katedry Pedagogiki Krzyworoskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego (Krzywy Róg, Ukraina)
Olha Poliakovska, aspirantka Katedry Pedagogiki Krzyworoskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego (Krzywy Róg, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3990-7959, ORCID ID: 0000-0001-5529-741X

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu i analizie rozwoju systemu kształcenia cudzoziemców w instytucjach szkolnictwa wyższego Ukrainy. Rozwój badanego zjawiska jest aktualizowany w periodyzacji obejmującej okresy stopniowe: system szkolenia cudzoziemców w instytucjach szkolnictwa wyższego Ukrainy czasów radzieckich i Ukrainy czasów niepodległości. Przedstawiono charakterystykę niektórych okresów budowy systemu kształcenia studentów zagranicznych w ukraińskich instytucjach szkolnictwa wyższego. Na podstawie analizy źródeł interpretacyjnych i ram regulacyjnych monitorowano ogólny ruch rozwoju systemu kształcenia studentów zagranicznych w tym okresie, podkreślono pozytywne i sprzeczne tendencje zmian.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu i analizie rozwoju systemu kształcenia cudzoziemców w instytucjach szkolnictwa wyższego Ukrainy. Rozwój badanego zjawiska jest aktualizowany w periodyzacji obejmującej okresy stopniowe: system szkolenia cudzoziemców w instytucjach szkolnictwa wyższego Ukrainy czasów radzieckich i Ukrainy czasów niepodległości. Przedstawiono charakterystykę niektórych okresów budowy systemu kształcenia studentów zagranicznych w ukraińskich instytucjach szkolnictwa wyższego. Na podstawie analizy źródeł interpretacyjnych i ram regulacyjnych monitorowano ogólny ruch rozwoju systemu kształcenia studentów zagranicznych w tym okresie, podkreślono pozytywne i sprzeczne tendencje zmian.

METODYKA PRACY Z NAZWĄ WŁASNĄ JAKO REGULATOREM BADANIA DYNAMICZNYCH OBRAZÓW-POSTACI

Nataliia Ivakhno

aspirantka Katedry Literatury Ukraińskiej, Metodyki Jej Nauczania i Dziennikarstwa Nieżyńskiego Państwowego Uniwersytetu imienia Mikołaja Gogola
nauczycielka języka ukraińskiego, literatury ukraińskiej i obcej Nieżyńskiego Obwodowego Liceum Pedagogicznego Czernihowskiej Rady Obwodowej (Nieżyn, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3511-481Х

Anotation. Niektórzy bohaterowie tekstu literackiego są formacjami dynamicznymi. Ich dynamika znajduje się w zmianie wyglądu, ról statusowych lub w wewnętrznych przemianach (charakter, wartości, preferencje, cele życiowe). W wielu utworach wymieniona dynamika jest podkreślana nie tylko poprzez przedstawione wydarzenia lub zachowanie postaci, ale także za pomocą nazw własnych – nazw bohaterów literackich. Problem pracy z nazwami własnymi jako regulatorem badania dynamicznych obrazów postaci nie został ujawniony w metodyce nauczania literatury ukraińskiej. W artykule zaproponowano optymalne podejście do charakteryzowania bohaterów typu dynamicznego w ramach analizy podobnej, która jest najbardziej produktywna pod tym względem i nabiera szczególnego wariantu. Utworzono podstawowe wymagania dotyczące tematu i celu lekcji poświęconych analizie odpowiednich postaci i ich nazw. Przedstawiono algorytm konstruowania sytuacji dydaktycznych i mikrosytuacji, których treść wynika z pewnego aspektu w życiu bohaterów i ich nazw własnych.
Keywords: Niektórzy bohaterowie tekstu literackiego są formacjami dynamicznymi. Ich dynamika znajduje się w zmianie wyglądu, ról statusowych lub w wewnętrznych przemianach (charakter, wartości, preferencje, cele życiowe). W wielu utworach wymieniona dynamika jest podkreślana nie tylko poprzez przedstawione wydarzenia lub zachowanie postaci, ale także za pomocą nazw własnych – nazw bohaterów literackich. Problem pracy z nazwami własnymi jako regulatorem badania dynamicznych obrazów postaci nie został ujawniony w metodyce nauczania literatury ukraińskiej. W artykule zaproponowano optymalne podejście do charakteryzowania bohaterów typu dynamicznego w ramach analizy podobnej, która jest najbardziej produktywna pod tym względem i nabiera szczególnego wariantu. Utworzono podstawowe wymagania dotyczące tematu i celu lekcji poświęconych analizie odpowiednich postaci i ich nazw. Przedstawiono algorytm konstruowania sytuacji dydaktycznych i mikrosytuacji, których treść wynika z pewnego aspektu w życiu bohaterów i ich nazw własnych.

ZASADY PODNOSZENIA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH SPECJALISTÓW W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA CYWILNEGO DO WYKONYWANIA ZAWODU

Viktor Mykhailov

kandydat nauk z Administracji Publicznej, docent, zastępca kierownika ds. pracy naukowej
Instytutu Administracji Publicznej i Badań Naukowych w Zakresie Obrony Cywilnej (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5629-1500

Anotation. Artykuł, w wyniku analizy teoretyczno-metodologicznej, określa zasady podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego, które są podzielone na dwie główne grupy – zasady ogólne i branżowe. Każda grupa zasad podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego jest analizowana z uwzględnieniem specyfiki działalności zawodowej. Ogólne zasady podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego obejmują zasady: ciągłości, obowiązkowości, zmienności, innowacyjności, samorealizacji. Branżowe zasady podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego obejmują zasady: równowagi, indywidualizacji, łączenia szkolenia z praktycznymi działaniami, zbliżania się do rzeczywistych warunków pracy zawodowej, gotowości do działania w warunkach zwiększonego zagrożenia. Powyższe zasady, które są ze sobą ściśle powiązane, wzajemnie się warunkują i wytwarzają, stwarzają warunki do dogłębnego zrozumienia istoty badanego procesu podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego. W dyskursie naukowym ujawniono istotę zjawiska „zasady podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego” jako podstawowego założenia lub podstawy określającej wymagania dotyczące składowych metodycznego systemu podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego.
Keywords: Artykuł, w wyniku analizy teoretyczno-metodologicznej, określa zasady podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego, które są podzielone na dwie główne grupy – zasady ogólne i branżowe. Każda grupa zasad podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego jest analizowana z uwzględnieniem specyfiki działalności zawodowej. Ogólne zasady podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego obejmują zasady: ciągłości, obowiązkowości, zmienności, innowacyjności, samorealizacji. Branżowe zasady podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego obejmują zasady: równowagi, indywidualizacji, łączenia szkolenia z praktycznymi działaniami, zbliżania się do rzeczywistych warunków pracy zawodowej, gotowości do działania w warunkach zwiększonego zagrożenia. Powyższe zasady, które są ze sobą ściśle powiązane, wzajemnie się warunkują i wytwarzają, stwarzają warunki do dogłębnego zrozumienia istoty badanego procesu podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego. W dyskursie naukowym ujawniono istotę zjawiska „zasady podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego” jako podstawowego założenia lub podstawy określającej wymagania dotyczące składowych metodycznego systemu podnoszenia kwalifikacji specjalistów w zakresie bezpieczeństwa cywilnego.

NAUKA ROZUMIENIA ZE SŁUCHU W INSTYTUCJACH SZKOLNICTWA WYŻSZEGO

Natalia Tarasiuk

wykładowca Katedry Języka Angielskiego Kierunku Humanistycznego nr 3
„Kijowski Instytut Politechniczny imienia Igora Sikorskiego” (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6683-3588

Anotation. W artykule omówiono proces nauki rozumienia ze słuchu na zajęciach z języka obcego w instytucjach szkolnictwa wyższego. Opisano cechy etapów nauki rozumienia ze słuchu na różnych kursach szkoleniowych, przedstawiono przykładowe zadania. W pracy podkreślono, że podstawą procesu rozumienia ze słuchu jest tekst audio. Opisano podstawowe kryteria doboru tekstów audio do kształcenia audiowizualnego w instytucjach szkolnictwa wyższego. Szczególną uwagę zwrócono na zalety i wady wykorzystania materiału wideo w nauce rozumienia ze słuchu. Należy zauważyć, że wykorzystanie zasobów internetowych do nauki rozumienia ze słuchu daje możliwość uczynienia uczenia się bardziej efektywnym, znacznie zwiększa motywację uczniów. Scharakteryzowano główne trudności, jakie mają studenci szkół wyższych podczas słuchania tekstów na temat specjalizacji. Zaleca się uwzględnienie wyróżnionych trudności podczas opracowywania ćwiczeń do nauki rozumienia ze słuchu uczniów szkół wyższych.
Keywords: W artykule omówiono proces nauki rozumienia ze słuchu na zajęciach z języka obcego w instytucjach szkolnictwa wyższego. Opisano cechy etapów nauki rozumienia ze słuchu na różnych kursach szkoleniowych, przedstawiono przykładowe zadania. W pracy podkreślono, że podstawą procesu rozumienia ze słuchu jest tekst audio. Opisano podstawowe kryteria doboru tekstów audio do kształcenia audiowizualnego w instytucjach szkolnictwa wyższego. Szczególną uwagę zwrócono na zalety i wady wykorzystania materiału wideo w nauce rozumienia ze słuchu. Należy zauważyć, że wykorzystanie zasobów internetowych do nauki rozumienia ze słuchu daje możliwość uczynienia uczenia się bardziej efektywnym, znacznie zwiększa motywację uczniów. Scharakteryzowano główne trudności, jakie mają studenci szkół wyższych podczas słuchania tekstów na temat specjalizacji. Zaleca się uwzględnienie wyróżnionych trudności podczas opracowywania ćwiczeń do nauki rozumienia ze słuchu uczniów szkół wyższych.

UOSOBIENIE MOTYWÓW CZASOPRZESTRZENNYCH W ZBIORZE „OPOWIEŚCI Z PÓŁNOCY” JACKA LONDONA

Maryna Derii

aspirantka Katedry Literatury Światowej
Połtawskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. V.G. Korolenki (Połtawa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7523-3699

Anotation. Przedstawiając surowe obrazy północy, Jack London wykorzystuje liczne motywy artystyczne, w tym czasoprzestrzenne, takie jak motyw drogi, natury, spotkania i separacji. W artykule przedstawiono przykłady wcielenia prezentowanych motywów w zbiorze Jacka Londona „Opowieści z Północy”. W literaturze amerykańskiej motyw drogi zajmuje ważne miejsce, ponieważ Ameryka zaczęła się od wielkiej podróży, od opanowania nieznanego. W surowych bohaterach Jacka Londona żyje duch przygód. W twórczości tego pisarza można dostrzec czysto amerykański punkt widzenia na motyw drogi. Bohaterowie Jacka Londynu są charakterystyczni dla ruchu w kierunku “American Dream”. Motyw natury przejawia się jako jeden z kluczowych w „Opowieściach z Północy” Jacka Londona, dlatego autor kładzie duży nacisk na opis pogody, drzew, zwierząt, zbiorników wodnych, czym tworzy szczególny klimat utworów.
Keywords: Przedstawiając surowe obrazy północy, Jack London wykorzystuje liczne motywy artystyczne, w tym czasoprzestrzenne, takie jak motyw drogi, natury, spotkania i separacji. W artykule przedstawiono przykłady wcielenia prezentowanych motywów w zbiorze Jacka Londona „Opowieści z Północy”. W literaturze amerykańskiej motyw drogi zajmuje ważne miejsce, ponieważ Ameryka zaczęła się od wielkiej podróży, od opanowania nieznanego. W surowych bohaterach Jacka Londona żyje duch przygód. W twórczości tego pisarza można dostrzec czysto amerykański punkt widzenia na motyw drogi. Bohaterowie Jacka Londynu są charakterystyczni dla ruchu w kierunku “American Dream”. Motyw natury przejawia się jako jeden z kluczowych w „Opowieściach z Północy” Jacka Londona, dlatego autor kładzie duży nacisk na opis pogody, drzew, zwierząt, zbiorników wodnych, czym tworzy szczególny klimat utworów.

DZIEDZICTWO OLEKSANDRA ARKHYPENKI: DOKTRYNA FORMOTWÓRCZA

Mariya Klymenko

aspirantka Katedry Historii i Teorii Sztuki Wydziału Historii i Teorii Sztuki
Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7792-3714

Anotation. W artykule omówiono główne cechy doktryny formotwórczej Oleksandra Arkhypenki (1887-1964). Rzeźbiarz dynamicznie rozwijał formy plastyczne, wprowadzając nowe koncepcje i techniki, łącząc różne materiały, kinetyzm i synergię przestrzeni z metafizyczną reprezentacją formy. Zbadano proces zmiany pomysłów i myśli O. Arkhypenki podczas kluczowych etapów biografii artysty. Przedstawiono główne poglądy estetyczne rzeźbiarza. Określono podstawowe czynniki wpływające na kształtowanie koncepcji sztuki plastycznej O. Arkhypenki. Filozoficzna linia rzeźbiarza została zbudowana poprzez syntezę wielokulturowego wymiaru antropologicznego starożytnych ludów świata. Twórcze dziedzictwo Oleksandra Arkhypenki może służyć jako zasób wartości w poszukiwaniu współczesnych koncepcji artystycznych.
Keywords: W artykule omówiono główne cechy doktryny formotwórczej Oleksandra Arkhypenki (1887-1964). Rzeźbiarz dynamicznie rozwijał formy plastyczne, wprowadzając nowe koncepcje i techniki, łącząc różne materiały, kinetyzm i synergię przestrzeni z metafizyczną reprezentacją formy. Zbadano proces zmiany pomysłów i myśli O. Arkhypenki podczas kluczowych etapów biografii artysty. Przedstawiono główne poglądy estetyczne rzeźbiarza. Określono podstawowe czynniki wpływające na kształtowanie koncepcji sztuki plastycznej O. Arkhypenki. Filozoficzna linia rzeźbiarza została zbudowana poprzez syntezę wielokulturowego wymiaru antropologicznego starożytnych ludów świata. Twórcze dziedzictwo Oleksandra Arkhypenki może służyć jako zasób wartości w poszukiwaniu współczesnych koncepcji artystycznych.

STREET ART TYPOGRAFIA: SPOŁECZNY I OBYWATELSKI ASPEKT KOMUNIKACJI INTERAKTYWNEJ

Marina Kostanda

aspirant Katedry Projektowania Graficznego
Charkowskiej Państwowej Akademii Projektowania i Sztuki (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2677-6168

Anotation. W artykule omówiono interaktywny zestaw narzędzi Street Art typografii w okresie drugiej dekady XXI wieku i ustalono jego wpływ na proces komunikacji wizualnej we współczesnych metropoliach z uwzględnieniem charakteru społeczno-obywatelskiego. W pracy zastosowano metody systemowo-informacyjne i wizualno-analityczne, zastosowano również metodę typologiczną i porównawczo-opisową do określania cech rozwiązań wizualnokomunikacyjnych w projektach typograficznych. W wyniku pracy zrealizowana została analiza projektów społecznych street art, która przyczyniła się do określenia kierunków skutecznego wprowadzania typografii w przestrzeń wizualną miast. Stwierdzono, że nowoczesna street art typografia jest pozycjonowana jako uniwersalne narzędzie w tworzeniu interaktywnych modeli komunikacyjnych w obrębie miasta i publicznie dostępna nie tylko do społeczności projektowej, ale także artystycznej. Na podstawie realizowanych projektów udowodniono, że uliczna komunikacja tekstowa kierunku społecznego przyciąga uwagę swoją prawdziwością i autorytetem dla społeczeństwa oraz ożywia uporządkowaną przestrzeń miejską rozwiązaniami czcionek. Na uwagę zasługuje nowość naukowa, która polega na identyfikacji wizualnych technik street art typografii wykorzystywanych przez artystów w projektach społeczno-obywatelskich poprzez inicjowanie sytuacji z różnych modeli komunikacji interaktywnej w przestrzeni miejskiej.
Keywords: W artykule omówiono interaktywny zestaw narzędzi Street Art typografii w okresie drugiej dekady XXI wieku i ustalono jego wpływ na proces komunikacji wizualnej we współczesnych metropoliach z uwzględnieniem charakteru społeczno-obywatelskiego. W pracy zastosowano metody systemowo-informacyjne i wizualno-analityczne, zastosowano również metodę typologiczną i porównawczo-opisową do określania cech rozwiązań wizualnokomunikacyjnych w projektach typograficznych. W wyniku pracy zrealizowana została analiza projektów społecznych street art, która przyczyniła się do określenia kierunków skutecznego wprowadzania typografii w przestrzeń wizualną miast. Stwierdzono, że nowoczesna street art typografia jest pozycjonowana jako uniwersalne narzędzie w tworzeniu interaktywnych modeli komunikacyjnych w obrębie miasta i publicznie dostępna nie tylko do społeczności projektowej, ale także artystycznej. Na podstawie realizowanych projektów udowodniono, że uliczna komunikacja tekstowa kierunku społecznego przyciąga uwagę swoją prawdziwością i autorytetem dla społeczeństwa oraz ożywia uporządkowaną przestrzeń miejską rozwiązaniami czcionek. Na uwagę zasługuje nowość naukowa, która polega na identyfikacji wizualnych technik street art typografii wykorzystywanych przez artystów w projektach społeczno-obywatelskich poprzez inicjowanie sytuacji z różnych modeli komunikacji interaktywnej w przestrzeni miejskiej.

NIEKTÓRE ASPEKTY REFORMY TEATRALNEJ: KONSEKWENCJE, PROBLEMY, PERSPEKTYWY

Yuriy Melnychuk

Zasłużony Działacz Sztuk Ukrainy, docent Katedry Reżyserii Teatralnej
Rówieńskiego Państwowego Uniwersytetu Humanistycznego (Równe, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8434-3419

Anotation. W artykule omówiono cechy formatowania procesu teatralnego na Ukrainie. W analizie uwzględniono przyczyny powolnego wdrażania reform, stwierdzono funkcjonowanie przestarzałego modelu teatrów stacjonarnych, który nie odpowiada realiom współczesnego życia. Ustalono priorytety w budowaniu nowego paradygmatu teatralnego w oparciu o europejskie wartości kulturowe i mentalność narodową, podano argumenty o potrzebie wyeliminowania imperialnych podejść do polityki językowej. Rozważono szereg istotnych kwestii w związku z polityką decentralizacji, przewidywano wyniki wprowadzenia oddolnych reform, przezwyciężenie wyzwań związanych z bezprawnym blokowaniem nowych inicjatyw teatralnych, brak odpowiedniego wsparcia dla zespołów teatralnych o niepaństwowej formie własności. Podjęto próbę nakreślenia aktualnych problemów scenicznego wcielenia współczesnej ukraińskiej dramaturgii, przedstawiono argumenty odmienności reinterpretacji i wprowadzenia teoretycznego dziedzictwa wybitnego ukraińskiego reżysera Łesia Kurbasa do praktyki teatralnej i pedagogicznej.
Keywords: W artykule omówiono cechy formatowania procesu teatralnego na Ukrainie. W analizie uwzględniono przyczyny powolnego wdrażania reform, stwierdzono funkcjonowanie przestarzałego modelu teatrów stacjonarnych, który nie odpowiada realiom współczesnego życia. Ustalono priorytety w budowaniu nowego paradygmatu teatralnego w oparciu o europejskie wartości kulturowe i mentalność narodową, podano argumenty o potrzebie wyeliminowania imperialnych podejść do polityki językowej. Rozważono szereg istotnych kwestii w związku z polityką decentralizacji, przewidywano wyniki wprowadzenia oddolnych reform, przezwyciężenie wyzwań związanych z bezprawnym blokowaniem nowych inicjatyw teatralnych, brak odpowiedniego wsparcia dla zespołów teatralnych o niepaństwowej formie własności. Podjęto próbę nakreślenia aktualnych problemów scenicznego wcielenia współczesnej ukraińskiej dramaturgii, przedstawiono argumenty odmienności reinterpretacji i wprowadzenia teoretycznego dziedzictwa wybitnego ukraińskiego reżysera Łesia Kurbasa do praktyki teatralnej i pedagogicznej.

PŁÓTNA TEMATYCZNE V. PRYKHODKA I RETROSPEKCJE FOLKLORYSTYCZNO-MODERNISTYCZNE W MALARSTWIE ZAKARPACKIM DRUGIEJ POŁOWY XX I POCZĄTKU XXI WIEKU

Erika Mykula

aspirantka Katedry Teorii i Historii Sztuki
Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4833-0274

Anotation. Scharakteryzowano cechy obrazowo-plastyczne płócien tematycznych V. Prykhodka w kontekście retrospekcji folklorystyczno-modernistycznych w ukraińskim malarstwie drugiej połowy XX i początku XXI wieku. Do osiągnięcia celu stosuje się semiotyczną, formalno-stylistyczną metody analizy. Okazuje się, że okres twórczego kształtowania się artysty wyznacza integracja ludowych środków ekspresji i wpływ formotwórczych zasad malarstwa monumentalnego. Wykazano, że w dojrzałej twórczości artysty wyróżniają się: obrazy, w których stany nastrojowe odtworzono w jedno- i kilkufiguralnych kompozycjach z abstrakcyjnym tłem; dzieła, w których filozoficzne implikacje są ujawnione przez wybrzmiewanie stanów natury i życia indywidualnego, obyczajowo-bytowego, obrzędowego; obrazy kobiece, oparte na odtwarzaniu harmonii wszechświata przez symboliczne i przestrzenne elementy krzyża, łuków, okien, nawoływaniami z ludową ikonografią i aktualizacją symboliki mitopoetyckiego kompleksu ogrodu jako raju. Analizowano płótna o tematyce religijnej, oparte na odwołaniu się do środków folkloru, ikonografii ludowej, rzeźbienia sakralnego.
Keywords: Scharakteryzowano cechy obrazowo-plastyczne płócien tematycznych V. Prykhodka w kontekście retrospekcji folklorystyczno-modernistycznych w ukraińskim malarstwie drugiej połowy XX i początku XXI wieku. Do osiągnięcia celu stosuje się semiotyczną, formalno-stylistyczną metody analizy. Okazuje się, że okres twórczego kształtowania się artysty wyznacza integracja ludowych środków ekspresji i wpływ formotwórczych zasad malarstwa monumentalnego. Wykazano, że w dojrzałej twórczości artysty wyróżniają się: obrazy, w których stany nastrojowe odtworzono w jedno- i kilkufiguralnych kompozycjach z abstrakcyjnym tłem; dzieła, w których filozoficzne implikacje są ujawnione przez wybrzmiewanie stanów natury i życia indywidualnego, obyczajowo-bytowego, obrzędowego; obrazy kobiece, oparte na odtwarzaniu harmonii wszechświata przez symboliczne i przestrzenne elementy krzyża, łuków, okien, nawoływaniami z ludową ikonografią i aktualizacją symboliki mitopoetyckiego kompleksu ogrodu jako raju. Analizowano płótna o tematyce religijnej, oparte na odwołaniu się do środków folkloru, ikonografii ludowej, rzeźbienia sakralnego.

ZACHOWANIE GRAFIKI ARCHITEKTONICZNEJ NA PRZYKŁADZIE PROJEKTU DWORCA KOLEJOWEGO W KIJOWIE

Iryna Mishchenko, Mariia Borysenko

Iryna Mishchenko, kandydat historii sztuki, docent, docent Katedry Ekspertyzy w Zakresie Historii Sztuki Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki (Kijów, Ukraina)
Mariia Borysenko, aspirantka Katedry Ekspertyzy w Zakresie Historii Sztuki Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3525-5885, ORCID ID 0000-0002-8302-0896

Anotation. Praca traktuje grafikę architektoniczną jako dzieło sztuki. Obecnie, pod wpływem procesów globalizacyjnych i aktywnego rozwoju grafiki komputerowej, prawie nie stosuje się formy ręcznego składania projektów, preferując technologie cyfrowe. Pilna jest zatem kwestia zachowania takich zabytków grafiki architektonicznej jako ważnego źródła historycznego i dziedzictwa artystycznego. Do badań wybrano projekt graficzny dworca kolejowego w Kijowie z lat 1920-1930 autorstwa architektów Pavla Alioshyna i Oleksandra Verbytskoho, wykonany na papierze. Dokonano szczegółowej analizy stanu zachowania dzieła przed renowacją oraz zastosowanych wobec niego środków renowacyjnych i konserwatorskich. Przeprowadzono badania nad historią powstania projektu, usystematyzowano rodzaje uszkodzeń charakterystycznych dla tego typu dzieł w celu wykorzystania tych informacji w celu optymalizacji podejść do konserwacji projektów grafiki architektonicznej. Praca z tym dziełem jest postrzegana jako ważny precedens konserwacji i renowacji wielkoformatowych dzieł grafiki architektonicznej, takich jak te przechowywane w fundacjach, bibliotekach i archiwach, oczekujących na przeprowadzenie bardzo potrzebnych działań konserwatorskich.
Keywords: Praca traktuje grafikę architektoniczną jako dzieło sztuki. Obecnie, pod wpływem procesów globalizacyjnych i aktywnego rozwoju grafiki komputerowej, prawie nie stosuje się formy ręcznego składania projektów, preferując technologie cyfrowe. Pilna jest zatem kwestia zachowania takich zabytków grafiki architektonicznej jako ważnego źródła historycznego i dziedzictwa artystycznego. Do badań wybrano projekt graficzny dworca kolejowego w Kijowie z lat 1920-1930 autorstwa architektów Pavla Alioshyna i Oleksandra Verbytskoho, wykonany na papierze. Dokonano szczegółowej analizy stanu zachowania dzieła przed renowacją oraz zastosowanych wobec niego środków renowacyjnych i konserwatorskich. Przeprowadzono badania nad historią powstania projektu, usystematyzowano rodzaje uszkodzeń charakterystycznych dla tego typu dzieł w celu wykorzystania tych informacji w celu optymalizacji podejść do konserwacji projektów grafiki architektonicznej. Praca z tym dziełem jest postrzegana jako ważny precedens konserwacji i renowacji wielkoformatowych dzieł grafiki architektonicznej, takich jak te przechowywane w fundacjach, bibliotekach i archiwach, oczekujących na przeprowadzenie bardzo potrzebnych działań konserwatorskich.

PUBLICZNOŚĆ W FAKTACH HISTORYCZNYCH KULTURY I REFLEKSJACH FILOZOFICZNYCH

Liudmyla Vasylieva

kandydat nauk filozoficznych, docent, docent Katedry Filozofii i Nauk Społecznych
Narodowego Uniwersytetu Lotniczego imienia N.E. Żukowskiego „Charkowski Instytut Lotniczy”(Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1183-6471

Anotation. Artykuł koncepcyjnie przedstawia historyczno-kulturowy wektor powstawania zjawiska publiczności. Ujawniono główne historyczne początki powstawania tego zjawiska i jego manifestację w przestrzeni kulturowej poszczególnych epok. Udowodniono, że konkretno-historyczne podejście przedstawia publiczność jako niezależny przedmiot badań naukowych i teoretycznych w ramach filozofii antropologicznej z istniejących przejawów bycia człowieka, ponieważ w płaszczyźnie treści terminu „publiczność” osoba jest już kontekstowo obecna w jego harmonijności i aktywnych działaniach. Jednocześnie każda epoka historyczna miała własne wyobrażenia o zjawisku publiczności, które zależały od odrębnych warunków społecznych, kulturowych, politycznych, dominujących w poszczególnych przedziałach czasowych. Wartości i zasady świeckiej publiczności pokrywają się i zmieniają wraz z transformacją i zrozumieniem natury osoby publicznej, jej miejsca w polu komunikacyjnym kultury modernistycznej i postmodernistycznej.
Keywords: Artykuł koncepcyjnie przedstawia historyczno-kulturowy wektor powstawania zjawiska publiczności. Ujawniono główne historyczne początki powstawania tego zjawiska i jego manifestację w przestrzeni kulturowej poszczególnych epok. Udowodniono, że konkretno-historyczne podejście przedstawia publiczność jako niezależny przedmiot badań naukowych i teoretycznych w ramach filozofii antropologicznej z istniejących przejawów bycia człowieka, ponieważ w płaszczyźnie treści terminu „publiczność” osoba jest już kontekstowo obecna w jego harmonijności i aktywnych działaniach. Jednocześnie każda epoka historyczna miała własne wyobrażenia o zjawisku publiczności, które zależały od odrębnych warunków społecznych, kulturowych, politycznych, dominujących w poszczególnych przedziałach czasowych. Wartości i zasady świeckiej publiczności pokrywają się i zmieniają wraz z transformacją i zrozumieniem natury osoby publicznej, jej miejsca w polu komunikacyjnym kultury modernistycznej i postmodernistycznej.

ANTYCZNE MASKI DAMSKIE W PROJEKCIE UKRAIŃSKIEGO MODERNIZMU POETYCKIEGO

Oksana Halchuk

doktor nauk filologicznych, docent, profesor Katedry Literatury Światowej
Kijowskiego Uniwersytetu imienia Borysa Hrinczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3676-7356

Anotation. Znaczenie badania wynika z ciągłego zainteresowania mitologizacją jako jednym z definiujących trendów literatury XX w. i autorskich wariantów jej definicji. Stosując metody badań historyczno-literackich, porównawczotypologicznych i mitopoetycznych określamy typologię starożytnych postaci kobiecych, które najczęściej stały się obiektami artystycznego zrozumienia w tekstach ukraińskich z lat 1920-1930. Wyróżniono różne strategie interpretacyjne, których specyfikę określa program estetyczny artystów. W neoklasycznej interpretacji poetyckiej (M. Zerov, M. Rylski i in.) preferowane są obrazy, które przekazują ideę kalokagatii, poszukiwania równowagi między osobistym i społecznym, dominacji sztuki i kreatywności nad polityką. Poeta symbolista P. Tychyna odwołuje się do starożytnych mitologów, rozumiejąc sytuację społeczno-polityczną na Ukrainie i dramatyczne aspekty ideologii totalitaryzmu. W tekstach Y. Malaniuka, L. Mosendza, Yuriia Klena antyczne postaci kobiece ucieleśniają motywy wolności i walki o niepodległość. Wybór i artystyczna interpretacja antycznych postaci kobiecych w poezji ukraińskiej z lat 1920-1930 ujawnia modus autorskiego tworzenia mitów, którego celem jest ponowne odczytanie tradycyjnych treści w celu wyrażenia kontekstów kulturowych, ontologicznych i estetycznych.
Keywords: Znaczenie badania wynika z ciągłego zainteresowania mitologizacją jako jednym z definiujących trendów literatury XX w. i autorskich wariantów jej definicji. Stosując metody badań historyczno-literackich, porównawczotypologicznych i mitopoetycznych określamy typologię starożytnych postaci kobiecych, które najczęściej stały się obiektami artystycznego zrozumienia w tekstach ukraińskich z lat 1920-1930. Wyróżniono różne strategie interpretacyjne, których specyfikę określa program estetyczny artystów. W neoklasycznej interpretacji poetyckiej (M. Zerov, M. Rylski i in.) preferowane są obrazy, które przekazują ideę kalokagatii, poszukiwania równowagi między osobistym i społecznym, dominacji sztuki i kreatywności nad polityką. Poeta symbolista P. Tychyna odwołuje się do starożytnych mitologów, rozumiejąc sytuację społeczno-polityczną na Ukrainie i dramatyczne aspekty ideologii totalitaryzmu. W tekstach Y. Malaniuka, L. Mosendza, Yuriia Klena antyczne postaci kobiece ucieleśniają motywy wolności i walki o niepodległość. Wybór i artystyczna interpretacja antycznych postaci kobiecych w poezji ukraińskiej z lat 1920-1930 ujawnia modus autorskiego tworzenia mitów, którego celem jest ponowne odczytanie tradycyjnych treści w celu wyrażenia kontekstów kulturowych, ontologicznych i estetycznych.

KATEGORIE TEKSTOWE W POEZJI VOLODYMYRA KACHKANA

Tetyana Yeshchenko

kandydatka nauk filologicznych, docentka, kierownik Katedry
Ukrainistyki Lwowskiego Narodowego Uniwersytetu Medycznego imienia Daniela Halickiego, (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3624-5072

Anotation. W artykule autorka po raz pierwszy dokonała opisu językowych sposobów realizacji tekstowych kategorii łączności i intertekstualności w poezji ukraińskiego poety i prozaika Volodymyra Kachkana. Kluczową podstawą wywiadu są poetyckie cele werbalne (ponad 150 tekstów), z których poprzez dokładną i kompletną inwentaryzację dokonano wyboru jednostek leksykalno-gramatycznych, które manifestują kategorie tekstowe. Metoda badania jest opisowa. Autor wyjaśniła, że szczególnej manifestacji nabrała symboliczno-asocjacyjna, semantyczna, słowotwórcza, gramatyczna itp. kategoria spójności tekstu, a także intertekstualność. Intertekst jest wprowadzany do poetyckich celi słownych Volodymyra Kachkana za pomocą szeregu technik: aluzja, reminiscencja, cytat i interpretowany jako zjawisko wewnątrztekstowe. Głównymi sposobami realizacji kategorii intertekstualności w poezji badanego autora są aluzje (biblijne, mitologiczne, folklorystyczne, powołanie na znane osobistości lub znane wydarzenia, aluzje w parodiach tekstów literackich); cytaty; reminiscencje. Perspektywa dalszych badań jest badanie kategorii tekstowych pisarza w tekstach prozaicznych.
Keywords: W artykule autorka po raz pierwszy dokonała opisu językowych sposobów realizacji tekstowych kategorii łączności i intertekstualności w poezji ukraińskiego poety i prozaika Volodymyra Kachkana. Kluczową podstawą wywiadu są poetyckie cele werbalne (ponad 150 tekstów), z których poprzez dokładną i kompletną inwentaryzację dokonano wyboru jednostek leksykalno-gramatycznych, które manifestują kategorie tekstowe. Metoda badania jest opisowa. Autor wyjaśniła, że szczególnej manifestacji nabrała symboliczno-asocjacyjna, semantyczna, słowotwórcza, gramatyczna itp. kategoria spójności tekstu, a także intertekstualność. Intertekst jest wprowadzany do poetyckich celi słownych Volodymyra Kachkana za pomocą szeregu technik: aluzja, reminiscencja, cytat i interpretowany jako zjawisko wewnątrztekstowe. Głównymi sposobami realizacji kategorii intertekstualności w poezji badanego autora są aluzje (biblijne, mitologiczne, folklorystyczne, powołanie na znane osobistości lub znane wydarzenia, aluzje w parodiach tekstów literackich); cytaty; reminiscencje. Perspektywa dalszych badań jest badanie kategorii tekstowych pisarza w tekstach prozaicznych.

WERBALIZACJA SYMBOLI ROSYJSKO-UKRAIŃSKIEGO KONFLIKTU ZBROJNEGO (MODELOWANIE POLA ASOCJACYJNO-SEMANTYCZNEGO)

Olha Kyryliuk

kandydat nauk filologicznych, docent, doktorant Katedry Filologii Ukraińskiej, Teorii i Historii Literatury
Czarnomorskiego Narodowego Uniwersytetu imienia Piotra Mohyły (Mikołajów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9764-8756

Anotation. W artykule przedstawiono fragment symulowanej struktury pola asocjacyjno-semantycznego „WOJNA”. Analizie poddano 176 konstytuantów połączonych w grupy asocjacyjno-semantyczne „wolontariusze” i „symbole” w ramach mikropola asocjacyjno-semantycznego „OBROŃCA”. Materiał badawczy (słowa i kompozycje, za pomocą których zwerbalizowano symbole rosyjsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego w okresie od 2014 r.do pierwszej połowy 2021 r.) jest wybierany z tekstów zasobów informacyjnych, wypowiedzi ukraińskich urzędników/polityków, a także wiadomości i komentarzów na portalu społecznościowym Facebook. Zastosowano metodę modelowania pola asocjacyjnosemantycznego jako podstawową. W ramach grupy asocjacyjno-semantycznej „wolontariusze” (114 składników) wyróżniono dwie mikrogrupy asocjacyjno-semantyczne – „wolontariusze” i „działania”. Mikrogrupa asocjacyjnosemantyczna „wolontariusze” jest reprezentowana przez słowa i związki używane w polu informacyjnym w odniesieniu do tych, którzy pomagają armii. Mikrogrupa asocjacyjno-semantyczna „działania” manifestuje związki z pozytywną semantyką na oznaczenie działalności wolontariackiej. W granicach grupy asocjacyjno-semantycznej „symbole” wyróżniono sześć mikrogrup asocjacyjno-semantycznych (62 składniki), aby wskazać wydarzenia, zjawiska, które miały rezonans publiczny i zostały utrwalone w leksykonie językowym na poziomie symboli koncepcyjnych: „heroizm/ wytrwałość”, „stosunki międzynarodowe”, „metafory”, „rozejm”, „ironiczne skrzydlate wyrazy”.
Keywords: W artykule przedstawiono fragment symulowanej struktury pola asocjacyjno-semantycznego „WOJNA”. Analizie poddano 176 konstytuantów połączonych w grupy asocjacyjno-semantyczne „wolontariusze” i „symbole” w ramach mikropola asocjacyjno-semantycznego „OBROŃCA”. Materiał badawczy (słowa i kompozycje, za pomocą których zwerbalizowano symbole rosyjsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego w okresie od 2014 r.do pierwszej połowy 2021 r.) jest wybierany z tekstów zasobów informacyjnych, wypowiedzi ukraińskich urzędników/polityków, a także wiadomości i komentarzów na portalu społecznościowym Facebook. Zastosowano metodę modelowania pola asocjacyjnosemantycznego jako podstawową. W ramach grupy asocjacyjno-semantycznej „wolontariusze” (114 składników) wyróżniono dwie mikrogrupy asocjacyjno-semantyczne – „wolontariusze” i „działania”. Mikrogrupa asocjacyjnosemantyczna „wolontariusze” jest reprezentowana przez słowa i związki używane w polu informacyjnym w odniesieniu do tych, którzy pomagają armii. Mikrogrupa asocjacyjno-semantyczna „działania” manifestuje związki z pozytywną semantyką na oznaczenie działalności wolontariackiej. W granicach grupy asocjacyjno-semantycznej „symbole” wyróżniono sześć mikrogrup asocjacyjno-semantycznych (62 składniki), aby wskazać wydarzenia, zjawiska, które miały rezonans publiczny i zostały utrwalone w leksykonie językowym na poziomie symboli koncepcyjnych: „heroizm/ wytrwałość”, „stosunki międzynarodowe”, „metafory”, „rozejm”, „ironiczne skrzydlate wyrazy”.

ONIM JAKO SPOSÓB NA AKTUALIZACJĘ PODŚWIADOMYCH STRUKTUR OSOBOWOŚCI W LEKSYKONIE POETYCKIM ŁESI UKRAINKI

Vitaliia Papish

kandydat nauk filologicznych, docent, docent Katedry Języka Ukraińskiego
Użhorodzkiego Uniwersytetu Narodowego (Użhorod, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2609-1620

Anotation. W artykule po raz pierwszy zbadano onimy jako psychologiczne konstrukcje osobowości językowej Łesi Ukrainki na materiale jej twórczości poetyckiej. Wybrany materiał rzeczywisty jest przetwarzany za pomocą metod opisowych, kontekstowo-interpretacyjnych, narracyjnych z udziałem analizy źródeł psychologicznych. Przeanalizowano ważne fakty biografii poetki i kluczowe konteksty jej artystycznej mowy, potwierdzające specyfikę histerycznego akcentu Łesi Ukrainki. Prześledzić użycie prawdziwych i wymyślonych onimów w tytułach, dedykacjach, właściwie przestrzeni tekstowej utworów poetyckich. Informacje psychologiczne mogą być zawarte inherentnie, czyli w formie samego onimu, i adherentnie – w środowisku leksykalnym. Udowodniono, że wykryte nazwy własne w połączeniu z innymi środkami językowymi tekstualizują cechy ukrytej histeroidności, stając się korelatami impulsywności, towarzyskości, teatralności, produktywności twórczej, językoznawstwa, priorytetów wartości, siły intelektualnej. Dochodzimy do wniosku, że identyfikacja psychoakcentuacji i uwzględnienie jej wpływu na pisanie artystyczne jest ważnym psycholingwistycznym elementem zrozumienia stylu elitarnej osobowości językowej, dlatego należy kontynuować takie badania pod tym kątem.
Keywords: W artykule po raz pierwszy zbadano onimy jako psychologiczne konstrukcje osobowości językowej Łesi Ukrainki na materiale jej twórczości poetyckiej. Wybrany materiał rzeczywisty jest przetwarzany za pomocą metod opisowych, kontekstowo-interpretacyjnych, narracyjnych z udziałem analizy źródeł psychologicznych. Przeanalizowano ważne fakty biografii poetki i kluczowe konteksty jej artystycznej mowy, potwierdzające specyfikę histerycznego akcentu Łesi Ukrainki. Prześledzić użycie prawdziwych i wymyślonych onimów w tytułach, dedykacjach, właściwie przestrzeni tekstowej utworów poetyckich. Informacje psychologiczne mogą być zawarte inherentnie, czyli w formie samego onimu, i adherentnie – w środowisku leksykalnym. Udowodniono, że wykryte nazwy własne w połączeniu z innymi środkami językowymi tekstualizują cechy ukrytej histeroidności, stając się korelatami impulsywności, towarzyskości, teatralności, produktywności twórczej, językoznawstwa, priorytetów wartości, siły intelektualnej. Dochodzimy do wniosku, że identyfikacja psychoakcentuacji i uwzględnienie jej wpływu na pisanie artystyczne jest ważnym psycholingwistycznym elementem zrozumienia stylu elitarnej osobowości językowej, dlatego należy kontynuować takie badania pod tym kątem.

MODELOWANIE ŚWIATA DYSKURSYWNEGO (NA MATERIALE URIŹKIEGO TEKSTU HAŁYNY PAHUTIAK)

Sofiia Sirenko

studentka Katedry Literatury Ukraińskiej
Podkarpackiego Narodowego Uniwersytetu imienia Wasyla Stefanyka (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9695-4065

Anotation. W artykule przeanalizowano strukturę fikcyjnego świata w świetle antropologii poznawczej. Antropologia poznawcza – podejście do analizy tekstu łączące metodologię poznawczą i literacko-antropologiczną. Teoria fikcyjnych światów definiuje świat artystyczny jako tekst powstały na przecięciu doświadczeń autora i czytelnika. W naszych badaniach fikcyjny świat jest podzielony na świat tekstowy i dyskursywny. Świat tekstu składa się ze świata postaci i prawdziwego świata sztuki. Świat postaci jest podzielony na podświetlanie wiedzy, pragnień, obowiązków, intencji, fantazji. Świat dyskursywny powstaje podczas aktu komunikacyjnego między autorem a czytelnikiem. W artykule zbadano modelowanie świata dyskursywnego tekstu uriźkiego przez H. Pahutiak w świetle teorii światów fikcyjnych i teorii światów tekstowych. Podczas tworzenia tekstu autor używa didaskalii, aby czytelnik zrozumiał poszczególne obrazy. Czytelnik tekstu uriźkiego ma dwie opcje jego postrzegania – jako mistyczną fascynującą prozę lub teksty filozoficzne o mitologicznym tle.
Keywords: W artykule przeanalizowano strukturę fikcyjnego świata w świetle antropologii poznawczej. Antropologia poznawcza – podejście do analizy tekstu łączące metodologię poznawczą i literacko-antropologiczną. Teoria fikcyjnych światów definiuje świat artystyczny jako tekst powstały na przecięciu doświadczeń autora i czytelnika. W naszych badaniach fikcyjny świat jest podzielony na świat tekstowy i dyskursywny. Świat tekstu składa się ze świata postaci i prawdziwego świata sztuki. Świat postaci jest podzielony na podświetlanie wiedzy, pragnień, obowiązków, intencji, fantazji. Świat dyskursywny powstaje podczas aktu komunikacyjnego między autorem a czytelnikiem. W artykule zbadano modelowanie świata dyskursywnego tekstu uriźkiego przez H. Pahutiak w świetle teorii światów fikcyjnych i teorii światów tekstowych. Podczas tworzenia tekstu autor używa didaskalii, aby czytelnik zrozumiał poszczególne obrazy. Czytelnik tekstu uriźkiego ma dwie opcje jego postrzegania – jako mistyczną fascynującą prozę lub teksty filozoficzne o mitologicznym tle.

STAWANIE SIĘ PODMIOTEM AKTYWNOŚCI REKREACYJNEJ W SKŁADZIE FORMACJI OSOBOWOŚCIOWEJ

Mikhailo Tsymbal

starszy wykładowca Katedry Nauk Humanistycznych i Społeczno-Ekonomicznych
Akademii Wojskowej (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-6399-5947

Anotation. Rozważenie problemu kształtowania się jednostki opiera się na metodologicznym kontrastowaniu pojęć formowania i rozwoju w kontekście systematycznie realizowanych wpływów instytucji społecznej. Pojęcie rozwoju wiąże się ze zmianami z uczestnikami relacji społecznych w procesie ich interakcji. Taka interpretacja problematyki szkolenia kadetów Wyższej Szkoły Wojskowej pozwala określić psychologiczne mechanizmy powstawania ich osobowości. Główną tezą artykułu jest stwierdzenie o koncepcyjnej tożsamości programu szkolenia zawodowego kadeta oraz programu organizacji jego wypoczynku. Należy zauważyć, że kontinuum formacyjne działalności wyższej wojskowej instytucji edukacyjnej i trwały proces rozwoju osobistego tworzą holistyczny proces edukacyjny, który opiera się na indywidualnych cechach psychicznych i zaletach kadetów. Podstawą stworzenia takiego kontinuum formowania powinien być system środków mających na celu stworzenie holistycznej podstawy empirycznej w postaci udziału kadetów w zbiorowych zajęciach rekreacyjnych o odpowiedniej atmosferze emocjonalnej.
Keywords: Rozważenie problemu kształtowania się jednostki opiera się na metodologicznym kontrastowaniu pojęć formowania i rozwoju w kontekście systematycznie realizowanych wpływów instytucji społecznej. Pojęcie rozwoju wiąże się ze zmianami z uczestnikami relacji społecznych w procesie ich interakcji. Taka interpretacja problematyki szkolenia kadetów Wyższej Szkoły Wojskowej pozwala określić psychologiczne mechanizmy powstawania ich osobowości. Główną tezą artykułu jest stwierdzenie o koncepcyjnej tożsamości programu szkolenia zawodowego kadeta oraz programu organizacji jego wypoczynku. Należy zauważyć, że kontinuum formacyjne działalności wyższej wojskowej instytucji edukacyjnej i trwały proces rozwoju osobistego tworzą holistyczny proces edukacyjny, który opiera się na indywidualnych cechach psychicznych i zaletach kadetów. Podstawą stworzenia takiego kontinuum formowania powinien być system środków mających na celu stworzenie holistycznej podstawy empirycznej w postaci udziału kadetów w zbiorowych zajęciach rekreacyjnych o odpowiedniej atmosferze emocjonalnej.

CZYNNIKI I BARIERY ADAPTACJI SPOŁECZNEJ OSÓB WEWNĘTRZNIE PRZESIEDLONYCH

Tetiana Pohuliailo

aspirantka Wydziału Ekspertyz Społecznych
Instytutu Socjologii Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6608-4556

Anotation. W artykule podjęto próbę określenia czynników i barier adaptacji społecznej osób wewnętrznie przesiedlonych. Ustalono, że w obecnych warunkach koncentracja uchodźców i osób wewnętrznie przesiedlonych jest zróżnicowana na terytorium Ukrainy, więc problem ich adaptacji społecznej jest istotny dla wszystkich regionów kraju i całego społeczeństwa ukraińskiego. Społecznej adaptacji osób przymusowo przesiedlonych do nowych warunków życiowych towarzyszy szereg barier, m.in.: brak doświadczenia w państwowej regulacji przepływów migracyjnych w warunkach przymusowych wysiedleń; niski poziom jakości danych statystycznych dotyczących migracji; ograniczenie rzeczywistych informacji o stanie przymusowych przesiedleńców, niedoskonałość metod i narzędzi jej pozyskiwania, trudności porządku gospodarczego. W ramach badania wyróżniono szereg strategii interakcji społecznych osób przymusowo przesiedlonych w warunkach adaptacji: pierwsza strategia charakteryzuje się systemową izolacją obcego środowiska społeczno-kulturowego; druga przejawia się w postrzeganiu i ocenie wydarzeń życiowych przez pryzmat tradycji i wartości ich grupy etnicznej; trzecia strategia, tak zwana strategia „ślepej” asymilacji, ma osobliwość: zaprzeczanie własnym wartościom etnicznym i bezwarunkowe przyjęcie tradycji na terytoriach pobytu.
Keywords: W artykule podjęto próbę określenia czynników i barier adaptacji społecznej osób wewnętrznie przesiedlonych. Ustalono, że w obecnych warunkach koncentracja uchodźców i osób wewnętrznie przesiedlonych jest zróżnicowana na terytorium Ukrainy, więc problem ich adaptacji społecznej jest istotny dla wszystkich regionów kraju i całego społeczeństwa ukraińskiego. Społecznej adaptacji osób przymusowo przesiedlonych do nowych warunków życiowych towarzyszy szereg barier, m.in.: brak doświadczenia w państwowej regulacji przepływów migracyjnych w warunkach przymusowych wysiedleń; niski poziom jakości danych statystycznych dotyczących migracji; ograniczenie rzeczywistych informacji o stanie przymusowych przesiedleńców, niedoskonałość metod i narzędzi jej pozyskiwania, trudności porządku gospodarczego. W ramach badania wyróżniono szereg strategii interakcji społecznych osób przymusowo przesiedlonych w warunkach adaptacji: pierwsza strategia charakteryzuje się systemową izolacją obcego środowiska społeczno-kulturowego; druga przejawia się w postrzeganiu i ocenie wydarzeń życiowych przez pryzmat tradycji i wartości ich grupy etnicznej; trzecia strategia, tak zwana strategia „ślepej” asymilacji, ma osobliwość: zaprzeczanie własnym wartościom etnicznym i bezwarunkowe przyjęcie tradycji na terytoriach pobytu.

KONCEPCYJNE PODEJŚCIA DO BADANIA PROBLEMU NORMATYWNOŚCI W NAUKACH PSYCHOLOGICZNYCH

Ivanna Khomych

wykładowca Wydziału Psychologii Wieku i Psychologii Pedagogicznej
Rówieńskiego Państwowego Uniwersytetu Humanistycznego (Równe, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8930-6572

Anotation. W przepisach artykułu naukowego autor analizuje koncepcyjne podejścia do badania problemu normatywności w krajowych i zagranicznych naukach psychologicznych oraz poziom badań tego problemu, w szczególności w aspekcie analizy psychologicznej normatywnego zachowania jednostki. Autor dokonuje również udoskonalenia i dalszej konkretyzacji aparatu pojęciowego badania, obejmującego definicje podstawowych kategorii i pojęć pracy. W ramach artykułu dokonano analizy charakteru przystających związków między normatywnością a normą. Jako konieczne wybrane atrybuty oraz cechy normy, znacząco odpowiednie przedmiotu badania – normatywnemu zachowaniu, autor określa: obiektywizm normy, czyli niezależność od indywidualnej świadomości; niski stopień świadomości; zdolność do realizacji regulującego wpływu na zachowanie; umiejętność organizowania zachowania w określonym kierunku, czyli działania jako generujący punkt orientacyjny działania; właściwość przewidzieć końcowy rezultat działań.
Keywords: W przepisach artykułu naukowego autor analizuje koncepcyjne podejścia do badania problemu normatywności w krajowych i zagranicznych naukach psychologicznych oraz poziom badań tego problemu, w szczególności w aspekcie analizy psychologicznej normatywnego zachowania jednostki. Autor dokonuje również udoskonalenia i dalszej konkretyzacji aparatu pojęciowego badania, obejmującego definicje podstawowych kategorii i pojęć pracy. W ramach artykułu dokonano analizy charakteru przystających związków między normatywnością a normą. Jako konieczne wybrane atrybuty oraz cechy normy, znacząco odpowiednie przedmiotu badania – normatywnemu zachowaniu, autor określa: obiektywizm normy, czyli niezależność od indywidualnej świadomości; niski stopień świadomości; zdolność do realizacji regulującego wpływu na zachowanie; umiejętność organizowania zachowania w określonym kierunku, czyli działania jako generujący punkt orientacyjny działania; właściwość przewidzieć końcowy rezultat działań.

CZTERODNIOWY TYDZIEŃ PRACY JAKO NARZĘDZIE PRZEZWYCIĘŻENIA NIERÓWNOŚCI PŁCI W PRACY

Kateryna Zadoienko

aspirantka Katedry Polityki Społecznej i Humanitarnej
Narodowej Akademii Administracji Publicznej przy Prezydencie Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3619-7661

Anotation. Dyskryminacja ze względu na płeć w każdej sferze społecznej (zarówno publicznej, jak i prywatnej) oraz w każdej instytucji (od rodziny po polityki) jest ważną kwestią, którą w społeczeństwie demokratycznym należy rozwiązać na szczeblu państwowym. Celem artykułu jest zbadanie doświadczeń związanych z wprowadzeniem czterodniowego tygodnia pracy, jako narzędzia do rozwiązywania nierówności płci. W artykule omówiono kwestie wdrożenia czterodniowego tygodnia pracy w praktyce światowej. Analiza wykorzystuje doświadczenia Wielkiej Brytanii, USA, Hiszpanii, Japonii i Nowej Zelandii jako krajów pionierskich we wdrażaniu polityki skrócenia tygodnia pracy. Określono perspektywy wprowadzenia czterodniowego tygodnia pracy w celu przezwyciężenia nierówności płci i zmniejszenia różnic w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn. Podkreślono sposoby i perspektywy wdrożenia czterodniowego tygodnia pracy na Ukrainie.
Keywords: Dyskryminacja ze względu na płeć w każdej sferze społecznej (zarówno publicznej, jak i prywatnej) oraz w każdej instytucji (od rodziny po polityki) jest ważną kwestią, którą w społeczeństwie demokratycznym należy rozwiązać na szczeblu państwowym. Celem artykułu jest zbadanie doświadczeń związanych z wprowadzeniem czterodniowego tygodnia pracy, jako narzędzia do rozwiązywania nierówności płci. W artykule omówiono kwestie wdrożenia czterodniowego tygodnia pracy w praktyce światowej. Analiza wykorzystuje doświadczenia Wielkiej Brytanii, USA, Hiszpanii, Japonii i Nowej Zelandii jako krajów pionierskich we wdrażaniu polityki skrócenia tygodnia pracy. Określono perspektywy wprowadzenia czterodniowego tygodnia pracy w celu przezwyciężenia nierówności płci i zmniejszenia różnic w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn. Podkreślono sposoby i perspektywy wdrożenia czterodniowego tygodnia pracy na Ukrainie.

KORZYSTANIE Z WŁAŚCIWOŚCI PRAWA JAKO PEWNEGO RODZAJU MOWY I KOMUNIKACJI DLA SKUTECZNOŚCI ARGUMENTACJI PRAWNEJ

Olha Balynska

doktor nauk prawnych, profesor, prorektor
Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0168-143X

Anotation. Rzeczywistość prawną jako funkcjonalnie zorientowaną sferę komunikacji próbowano badać z różnych podejść i metodologii, zarówno w naukach społecznych, jak i humanistycznych. W końcu prawo jako specyficzny rodzaj komunikacji ma wiele kontekstów – interpersonalny, kulturowy, polityczny, międzynarodowy, rasowy, etniczny, organizacyjny, strukturalny, dyskursowy i tym podobne. Celem artykułu jest analiza prawa jako określonego rodzaju mowy i komunikacji, biorąc pod uwagę jego argumentacyjną predestynację. Prawo jest demonstrowane jako szczególny rodzaj mowy i środek komunikacji o określonych cechach w zależności od tego, kto działa jako nadawca i adresat. Po pierwsze, prawo jest wynikiem działań komunikacyjnych ludzi; po drugie, prawo jest wynikiem i podstawą zachowania w przestrzeni społeczno-kulturowej; po trzecie, prawo jest szczególnym stylem prezentacji informacji (jako monolog, dialog, polilog, mowa wewnętrzna lub komunikacja bezobiektowa); po czwarte, prawo jest mową motywacyjną (wolutatywną, manipulacyjną, hermeneutyczną). Wszystkie te cechy i właściwości prawa w pełni określają podstawową cechę skuteczności prawa w odniesieniu do podmiotów społecznych – argumentację funkcjonalno-komunikacyjną. W zależności od sytuacji i podejścia analitycznego ten aspekt argumentacji prawnej jednoznacznie opiera się na technologiach komunikacyjnych wpływu mowy i świadomej percepcji.
Keywords: Rzeczywistość prawną jako funkcjonalnie zorientowaną sferę komunikacji próbowano badać z różnych podejść i metodologii, zarówno w naukach społecznych, jak i humanistycznych. W końcu prawo jako specyficzny rodzaj komunikacji ma wiele kontekstów – interpersonalny, kulturowy, polityczny, międzynarodowy, rasowy, etniczny, organizacyjny, strukturalny, dyskursowy i tym podobne. Celem artykułu jest analiza prawa jako określonego rodzaju mowy i komunikacji, biorąc pod uwagę jego argumentacyjną predestynację. Prawo jest demonstrowane jako szczególny rodzaj mowy i środek komunikacji o określonych cechach w zależności od tego, kto działa jako nadawca i adresat. Po pierwsze, prawo jest wynikiem działań komunikacyjnych ludzi; po drugie, prawo jest wynikiem i podstawą zachowania w przestrzeni społeczno-kulturowej; po trzecie, prawo jest szczególnym stylem prezentacji informacji (jako monolog, dialog, polilog, mowa wewnętrzna lub komunikacja bezobiektowa); po czwarte, prawo jest mową motywacyjną (wolutatywną, manipulacyjną, hermeneutyczną). Wszystkie te cechy i właściwości prawa w pełni określają podstawową cechę skuteczności prawa w odniesieniu do podmiotów społecznych – argumentację funkcjonalno-komunikacyjną. W zależności od sytuacji i podejścia analitycznego ten aspekt argumentacji prawnej jednoznacznie opiera się na technologiach komunikacyjnych wpływu mowy i świadomej percepcji.

POJĘCIE OBIEKTYWNOŚCI W POSTĘPOWANIU KARNYM W DYSKURSIE NAUKOWYM PRAWNIKÓW ZAGRANICZNYCH

Roman Blahuta

kandydat nauk prawnych, profesor, rektor
Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8087-5995

Anotation. Artykuł poświęcono uogólnieniu istniejących we współczesnej zagranicznej doktrynie naukowej poglądów dotyczących koncepcji obiektywizmu w postępowaniu karnym. Zwraca się uwagę, że dziś obiektywizm jako podstawa działalności poznawczej jest często krytykowany, ale dla wielu prawników pozostaje on na stałe ważną wartością i warunkiem podejmowania sprawiedliwych decyzji procesowych. Stwierdzono, że przy określaniu obiektywizmu/stronniczości decyzji ważna jest ocena warunków poznawczych, w których została podjęta. Jeśli większość uprawnionych osób, będąc w takiej praktycznej sytuacji postępowania karnego, podejmowałaby tę samą decyzję – możemy mówić o umiarkowanej obiektywizmie, co oznacza minimalny subiektywny wpływ na decyzję. Subiektywna irracjonalność detektywa, prokuratora, sędziego składa się z dwóch elementów: intuicyjnego i emocjonalnego. Intuicyjny element irracjonalności jest ważny, ponieważ sprawia, że zakres wyroków, ocen jest bardziej plastyczny, co wpływa na decyzje procesowe w zależności od konkretnej sytuacji praktycznej dochodzenia w sprawie przestępstwa. Natomiast emocjonalny składnik irracjonalności powinien podlegać maksymalnej eliminacji.
Keywords: Artykuł poświęcono uogólnieniu istniejących we współczesnej zagranicznej doktrynie naukowej poglądów dotyczących koncepcji obiektywizmu w postępowaniu karnym. Zwraca się uwagę, że dziś obiektywizm jako podstawa działalności poznawczej jest często krytykowany, ale dla wielu prawników pozostaje on na stałe ważną wartością i warunkiem podejmowania sprawiedliwych decyzji procesowych. Stwierdzono, że przy określaniu obiektywizmu/stronniczości decyzji ważna jest ocena warunków poznawczych, w których została podjęta. Jeśli większość uprawnionych osób, będąc w takiej praktycznej sytuacji postępowania karnego, podejmowałaby tę samą decyzję – możemy mówić o umiarkowanej obiektywizmie, co oznacza minimalny subiektywny wpływ na decyzję. Subiektywna irracjonalność detektywa, prokuratora, sędziego składa się z dwóch elementów: intuicyjnego i emocjonalnego. Intuicyjny element irracjonalności jest ważny, ponieważ sprawia, że zakres wyroków, ocen jest bardziej plastyczny, co wpływa na decyzje procesowe w zależności od konkretnej sytuacji praktycznej dochodzenia w sprawie przestępstwa. Natomiast emocjonalny składnik irracjonalności powinien podlegać maksymalnej eliminacji.

ROLA I ZNACZENIE ZASADY OPERATYWNOŚCI W OPTYMALIZACJI SĄDOWNICTWA ADMINISTRACYJNEGO

Vitaliia Boriakina

aspirant Katedry Dyscyplin Państwowo-Prawnych Wydziału Prawa
Charkowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia W.N. Karazina (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6352-1239

Anotation. Artykuł analizuje zasady sądownictwa administracyjnego, wśród których zasada operatywności służy jako środek skuteczności i efektywności wykonywania wymiaru sprawiedliwości. Zasada operatywności jest pełnoprawną i niezależną zasadą sądownictwa administracyjnego, która z natury jest wymogiem prawnym zapewniającym terminowość rozpatrywania i rozwiązywania spraw administracyjnych poprzez najbardziej kompletne i racjonalne wykorzystanie środków procesowych mających na celu szybkie i prawidłowe rozwiązywanie spraw administracyjnych. Ustalono, że zasada operatywności wskazuje na racjonalną budowę sądownictwa, zgodnie z którą proces musi być prowadzony przy minimalnych nakładach czasu, środków, minimalizowanych kosztach materialnych i organizacyjnych, aby przestrzegać zapewnienia sprawiedliwego, prawidłowego i szybkiego rozpatrywania spraw administracyjnych. Autor uzasadnia, że zasada operatywności wymaga pilnych regulacji prawnych w celu zapewnienia skutecznej jego praktycznej realizacji i poprawy reformy sądownictwa sądów administracyjnych.
Keywords: Artykuł analizuje zasady sądownictwa administracyjnego, wśród których zasada operatywności służy jako środek skuteczności i efektywności wykonywania wymiaru sprawiedliwości. Zasada operatywności jest pełnoprawną i niezależną zasadą sądownictwa administracyjnego, która z natury jest wymogiem prawnym zapewniającym terminowość rozpatrywania i rozwiązywania spraw administracyjnych poprzez najbardziej kompletne i racjonalne wykorzystanie środków procesowych mających na celu szybkie i prawidłowe rozwiązywanie spraw administracyjnych. Ustalono, że zasada operatywności wskazuje na racjonalną budowę sądownictwa, zgodnie z którą proces musi być prowadzony przy minimalnych nakładach czasu, środków, minimalizowanych kosztach materialnych i organizacyjnych, aby przestrzegać zapewnienia sprawiedliwego, prawidłowego i szybkiego rozpatrywania spraw administracyjnych. Autor uzasadnia, że zasada operatywności wymaga pilnych regulacji prawnych w celu zapewnienia skutecznej jego praktycznej realizacji i poprawy reformy sądownictwa sądów administracyjnych.

PROBLEMY REALIZACJI METODY REKONSTRUKCJI PODCZAS OGLĘDZIN MIEJSCA ZDARZENIA

Andrii Hryhorenko

aspirant Katedry Kryminalistyki
Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7563-3660

Anotation. Oględziny miejsca zdarzenia są czynnością dochodzeniową (poszukiwawczą), która ma znaczący potencjał informacyjny, ponieważ zapewnia możliwość bezpośredniego postrzegania części obiektywnej rzeczywistości, w której popełniono przestępstwo. W celu skutecznego przeprowadzenia wspomnianej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej) istotne jest badanie rekonstrukcji jako jej części składowej. W artykule zbadano cechy implementacji metody rekonstrukcji podczas oględzin miejsca zdarzenia. Ustalono retrospektywny charakter wspomnianej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej). Przeanalizowano rekonstrukcyjną istotę czynności o charakterze eksperymentalnym podczas oględzin miejsca zdarzenia oraz opracowano algorytm skutecznej realizacji tych czynności. Zbadano sposoby ustalania procesu i wyników badanej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej) oraz problemy z wykorzystaniem uzyskanych wyników podczas prowadzenia dochodzenia przedprocesowego wykroczeń karnych.
Keywords: Oględziny miejsca zdarzenia są czynnością dochodzeniową (poszukiwawczą), która ma znaczący potencjał informacyjny, ponieważ zapewnia możliwość bezpośredniego postrzegania części obiektywnej rzeczywistości, w której popełniono przestępstwo. W celu skutecznego przeprowadzenia wspomnianej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej) istotne jest badanie rekonstrukcji jako jej części składowej. W artykule zbadano cechy implementacji metody rekonstrukcji podczas oględzin miejsca zdarzenia. Ustalono retrospektywny charakter wspomnianej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej). Przeanalizowano rekonstrukcyjną istotę czynności o charakterze eksperymentalnym podczas oględzin miejsca zdarzenia oraz opracowano algorytm skutecznej realizacji tych czynności. Zbadano sposoby ustalania procesu i wyników badanej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej) oraz problemy z wykorzystaniem uzyskanych wyników podczas prowadzenia dochodzenia przedprocesowego wykroczeń karnych.

POJĘCIE I CYWILNOPRAWNY CHARAKTER TECHNOLOGII PRZETWARZANIA W CHMURZE

Elvira Yevlakhova

aspirantka Katedry Prawa Cywilnego 1 Narodowego
Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7216-6582

Anotation. Ten artykuł koncentruje się na badaniu natury prawnej technologii przetwarzania w chmurze. W tej pracy omówiono pojęcie i cywilnoprawny charakter technologii przetwarzania w chmurze. Przeprowadzano analizę międzynarodowych aktów, projektów ustaw i źródeł doktrynalnych dotyczących tej kwestii. Artykuł bada projekt Ustawy Ukrainy „O usługach w chmurze”. Przeprowadzana jest analiza międzynarodowych doświadczeń w zakresie regulacji prawnych dotyczących korzystania z technologii przetwarzania w chmurze. Praca proponuje własną definicję pojęcia technologii przetwarzania w chmurze. Poruszane są problematyczne kwestie rozwiązywania sporów cywilnych dotyczących wykorzystania technologii przetwarzania w chmurze. W artykule zbadano znane podejścia do określania jurysdykcji sądowej w celu rozwiązania sporu dotyczącego świadczenia usług w chmurze. Bada się cywilnoprawny charakter technologii przetwarzania w chmurze, porównując opinie krajowych naukowców na temat jej istoty.
Keywords: Ten artykuł koncentruje się na badaniu natury prawnej technologii przetwarzania w chmurze. W tej pracy omówiono pojęcie i cywilnoprawny charakter technologii przetwarzania w chmurze. Przeprowadzano analizę międzynarodowych aktów, projektów ustaw i źródeł doktrynalnych dotyczących tej kwestii. Artykuł bada projekt Ustawy Ukrainy „O usługach w chmurze”. Przeprowadzana jest analiza międzynarodowych doświadczeń w zakresie regulacji prawnych dotyczących korzystania z technologii przetwarzania w chmurze. Praca proponuje własną definicję pojęcia technologii przetwarzania w chmurze. Poruszane są problematyczne kwestie rozwiązywania sporów cywilnych dotyczących wykorzystania technologii przetwarzania w chmurze. W artykule zbadano znane podejścia do określania jurysdykcji sądowej w celu rozwiązania sporu dotyczącego świadczenia usług w chmurze. Bada się cywilnoprawny charakter technologii przetwarzania w chmurze, porównując opinie krajowych naukowców na temat jej istoty.

FUNKCJE SĄDOWEGO ROZPATRYWANIA SPRAW DOTYCZĄCYCH HIPOTECZNYCH STOSUNKÓW PRAWNYCH

Liudmyla Kornilova

aspirant Katedry Postępowania Cywilnego Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza”
prawnik, ekspert Publicznego Centrum Sprawiedliwości Obwodu Odeskiego – Projektu grandowego „Stowarzyszenie Sędziów Śledczych Ukrainy” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5351-8610

Anotation. W artykule omówiono proceduralne i prawne aspekty specyfiki rozpatrywania spraw dotyczących hipotecznych stosunków prawnych w przypadku wykluczenia hipoteki na podstawie orzeczenia sądu na podstawie art. 39 Ustawy Ukrainy „O hipotece”. Sposobami zaspokojenia roszczeń wierzyciela w postępowaniu w sprawie wykluczenia hipotecznego na podstawie orzeczenia sądu (art. 39 Ustawy Ukrainy „O hipotece”) są: 1) realizacja przedmiotu hipoteki w drodze przetargu publicznego (art. 41-47 Ustawy Ukrainy „O hipotece”); 2) sprzedaż przedmiotu hipoteki przez wierzyciela każdemu nabywcy (art. 38 Ustawy Ukrainy „O hipotece”). Analizując prawo hipoteczne, stwierdza się, że ustawodawca określił trzy sposoby ochrony w celu zaspokojenia zabezpieczonych hipoteką roszczeń wierzyciela poprzez wykluczenie hipoteczne: sądowy – na podstawie orzeczenia sądu i dwa pozasądowe sposoby ochrony: na podstawie tytułu wykonawczego notariusza i zgodnie z umową o zaspokojeniu roszczeń wierzyciela.
Keywords: W artykule omówiono proceduralne i prawne aspekty specyfiki rozpatrywania spraw dotyczących hipotecznych stosunków prawnych w przypadku wykluczenia hipoteki na podstawie orzeczenia sądu na podstawie art. 39 Ustawy Ukrainy „O hipotece”. Sposobami zaspokojenia roszczeń wierzyciela w postępowaniu w sprawie wykluczenia hipotecznego na podstawie orzeczenia sądu (art. 39 Ustawy Ukrainy „O hipotece”) są: 1) realizacja przedmiotu hipoteki w drodze przetargu publicznego (art. 41-47 Ustawy Ukrainy „O hipotece”); 2) sprzedaż przedmiotu hipoteki przez wierzyciela każdemu nabywcy (art. 38 Ustawy Ukrainy „O hipotece”). Analizując prawo hipoteczne, stwierdza się, że ustawodawca określił trzy sposoby ochrony w celu zaspokojenia zabezpieczonych hipoteką roszczeń wierzyciela poprzez wykluczenie hipoteczne: sądowy – na podstawie orzeczenia sądu i dwa pozasądowe sposoby ochrony: na podstawie tytułu wykonawczego notariusza i zgodnie z umową o zaspokojeniu roszczeń wierzyciela.

REGULACJE PRAWNE DOTYCZĄCE CZASOWEGO DOSTĘPU DO RZECZY I DOKUMENTÓW

Yulia Marynych

aspirant Wydziału Problemów Prawa Karnego, Kryminologii i Sądownictwa
Instytutu Państwa i Prawa imienia W.M. Korieckiego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-6582-8181

Anotation. Artykuł poświęcono analizie jednego ze stosunkowo nowych narzędzi procesu karnego – czasowego dostępu do rzeczy i dokumentów. Wspomniana instytucja prawna jest dość obszerna i trudna w stosowaniu, co wymaga jej dalszej poprawy. Tymczasowy dostęp do rzeczy i dokumentów w swoim zastosowaniu ma pewną etapowość wymagającą szczegółowego badania. Instytucja tymczasowego dostępu do rzeczy i dokumentów składa się z czterech etapów jej realizacji. Etapy tymczasowego dostępu do rzeczy i dokumentów charakteryzują się spełnieniem wymogów prawnych, które są wspólne dla wszystkich środków zabezpieczenia postępowania karnego i są obowiązkowe do wykonania, a także spełnieniem specjalnych wymagań dotyczących wyłącznie instytucji tymczasowego dostępu do rzeczy i dokumentów. Badane są problematyczne kwestie, takie jak wystarczalność danych osoby, która musi zapewnić dostęp do rzeczy i dokumentów, problem tymczasowego ograniczenia tymczasowego dostępu do rzeczy i dokumentów oraz jego rozwiązania. Analizowana jest procedura sądowego rozpatrzenia wniosku o tymczasowy dostęp do rzeczy i dokumentów w zależności od przewidywanego zachowania osoby, która posiada rzeczy i dokumenty. Bada się wymóg udowodnienia, że istnieją wystarczające powody, by sądzić, że istnieje realne zagrożenie zmianą lub zniszczeniem rzeczy lub dokumentów i proponuje się własną wizję w tej sprawie. Analizowane są skutki niewykonania postanowienia sędziego śledczego o tymczasowym dostępie do rzeczy i dokumentów.
Keywords: Artykuł poświęcono analizie jednego ze stosunkowo nowych narzędzi procesu karnego – czasowego dostępu do rzeczy i dokumentów. Wspomniana instytucja prawna jest dość obszerna i trudna w stosowaniu, co wymaga jej dalszej poprawy. Tymczasowy dostęp do rzeczy i dokumentów w swoim zastosowaniu ma pewną etapowość wymagającą szczegółowego badania. Instytucja tymczasowego dostępu do rzeczy i dokumentów składa się z czterech etapów jej realizacji. Etapy tymczasowego dostępu do rzeczy i dokumentów charakteryzują się spełnieniem wymogów prawnych, które są wspólne dla wszystkich środków zabezpieczenia postępowania karnego i są obowiązkowe do wykonania, a także spełnieniem specjalnych wymagań dotyczących wyłącznie instytucji tymczasowego dostępu do rzeczy i dokumentów. Badane są problematyczne kwestie, takie jak wystarczalność danych osoby, która musi zapewnić dostęp do rzeczy i dokumentów, problem tymczasowego ograniczenia tymczasowego dostępu do rzeczy i dokumentów oraz jego rozwiązania. Analizowana jest procedura sądowego rozpatrzenia wniosku o tymczasowy dostęp do rzeczy i dokumentów w zależności od przewidywanego zachowania osoby, która posiada rzeczy i dokumenty. Bada się wymóg udowodnienia, że istnieją wystarczające powody, by sądzić, że istnieje realne zagrożenie zmianą lub zniszczeniem rzeczy lub dokumentów i proponuje się własną wizję w tej sprawie. Analizowane są skutki niewykonania postanowienia sędziego śledczego o tymczasowym dostępie do rzeczy i dokumentów.

SPECYFIKA PODMIOTOWEGO SKŁADU DZIEDZICZNEGO STOSUNKU PRAWNEGO, KTÓREGO PRZEDMIOTEM SĄ WARTOŚCI KULTUROWE

Tetiana Martyniuk

aspirant Katedry Prawa Cywilnego i Procesu
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2323-3088

Anotation. W artykule przeanalizowano specyfikę podmiotowego składu dziedzicznego stosunku prawnego, którego przedmiotem są wartości kulturowe. Rozważane są stanowiska naukowców dotyczące istoty prawa subiektywnego w jego stosunku do obywatelskiej zdolności prawnej. Ustalono, że konieczne jest uwzględnienie art. 26 Kodeksu Cywilnego, którego ust. 2 wskazuje, że osoba fizyczna ma wszystkie osobiste prawa niematerialne ustanowione przez Konstytucję Ukrainy i niniejszy Kodeks oraz ust. 3 tego artykułu, który określa, że osoba fizyczna jest w stanie mieć wszystkie prawa majątkowe ustanowione przez Kodeks Cywilny, inne przepisy prawa. Dana jest charakterystyka prawna podmiotów dziedzicznego stosunku prawnego. Ponadto uzasadnione są cechy statusu prawnego spadkodawcy – osoby fizycznej, po której śmierci pozostaje dziedzictwo. Podsumowując, mówiąc o składzie podmiotowym dziedzicznego stosunku prawnego, którego przedmiotem są wartości kulturowe, należy zauważyć między innymi różnorodność podejść dotyczących określania uczestników stosunków dziedzicznych bezpośrednio zaangażowanych w dziedziczenie wartości kulturowych.
Keywords: W artykule przeanalizowano specyfikę podmiotowego składu dziedzicznego stosunku prawnego, którego przedmiotem są wartości kulturowe. Rozważane są stanowiska naukowców dotyczące istoty prawa subiektywnego w jego stosunku do obywatelskiej zdolności prawnej. Ustalono, że konieczne jest uwzględnienie art. 26 Kodeksu Cywilnego, którego ust. 2 wskazuje, że osoba fizyczna ma wszystkie osobiste prawa niematerialne ustanowione przez Konstytucję Ukrainy i niniejszy Kodeks oraz ust. 3 tego artykułu, który określa, że osoba fizyczna jest w stanie mieć wszystkie prawa majątkowe ustanowione przez Kodeks Cywilny, inne przepisy prawa. Dana jest charakterystyka prawna podmiotów dziedzicznego stosunku prawnego. Ponadto uzasadnione są cechy statusu prawnego spadkodawcy – osoby fizycznej, po której śmierci pozostaje dziedzictwo. Podsumowując, mówiąc o składzie podmiotowym dziedzicznego stosunku prawnego, którego przedmiotem są wartości kulturowe, należy zauważyć między innymi różnorodność podejść dotyczących określania uczestników stosunków dziedzicznych bezpośrednio zaangażowanych w dziedziczenie wartości kulturowych.

CZYNNOŚCI KONTROLNO-NADZORCZE W POSTĘPOWANIU PRZYGOTOWAWCZYM

Dmytro Mirkovets

kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Prawa Publicznego i Prywatnego Wyższej Prywatnej Instytucji Edukacyjnej
„Uniwersytet Nowoczesnej Wiedzy” (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2539-2824

Anotation. Przeanalizowano różne podejścia do definiowania pojęć „kontrola” i „nadzór”, podkreślono ich główne cechy i określono istotę działalności kontrolno-nadzorczej w postępowaniu przygotowawczym, jej cel i zadania. Ujawniono cechy realizacji różnych form działalności kontrolno-nadzorczej w postępowaniu przygotowawczym i ich stosunek. Udowodniono, że kontrola i nadzór mają wspólny cel i zadania ‒ zapewnienie legalności postępowania przygotowawczego, zapobieganie naruszeniom i ich eliminacja, zapewnienie przestrzegania praw, wolności i uzasadnionych interesów osób. Ich różnica polega na kompetencjach (treści uprawnień) podmiotów, metodach i formach pracy. Zatem działalność kontrolnonadzorcza w postępowaniu przygotowawczym ma swój własny, samodzielny cel, a treść działalności jej podmiotów w czasie wykonywania swoich uprawnień jest określana przez przedmiot nadzoru i kontroli oraz środki ich wykonywania.
Keywords: Przeanalizowano różne podejścia do definiowania pojęć „kontrola” i „nadzór”, podkreślono ich główne cechy i określono istotę działalności kontrolno-nadzorczej w postępowaniu przygotowawczym, jej cel i zadania. Ujawniono cechy realizacji różnych form działalności kontrolno-nadzorczej w postępowaniu przygotowawczym i ich stosunek. Udowodniono, że kontrola i nadzór mają wspólny cel i zadania ‒ zapewnienie legalności postępowania przygotowawczego, zapobieganie naruszeniom i ich eliminacja, zapewnienie przestrzegania praw, wolności i uzasadnionych interesów osób. Ich różnica polega na kompetencjach (treści uprawnień) podmiotów, metodach i formach pracy. Zatem działalność kontrolnonadzorcza w postępowaniu przygotowawczym ma swój własny, samodzielny cel, a treść działalności jej podmiotów w czasie wykonywania swoich uprawnień jest określana przez przedmiot nadzoru i kontroli oraz środki ich wykonywania.

SPRAWOWANIE WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI PRZEZ ŁAWĘ PRZYSIĘGŁYCH NA UKRAINIE

Nataliia Syza

kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Postępowania Karnego i Kryminalistyki
Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5850-4023

Anotation. W artykule naukowym omówiono teoretyczne i prawne problemy sprawowania wymiaru sprawiedliwości przez ławę przysięgłych na Ukrainie. Dzięki zastosowaniu historycznej metody badawczej ujawniono wartość społecznoprawną instytucji ławy przysięgłych. Wartość społeczno-prawna instytucji ławy przysięgłych polega na tym, że sprawowanie wymiaru sprawiedliwości przez ławników jest okazją do zapewnienia praworządności w stosunku do prawa przy rozpatrywaniu postępowań karnych. Metodę porównawczą stosowano do porównania kontynentalnego modelu ławy przysięgłych obowiązującego na Ukrainie i angielskiego modelu ławy przysięgłych. Przeprowadzono systemową i strukturalną analizę norm obowiązującego Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy, regulujących realizację postępowania karnego przez ławę przysięgłych, a także norm ustaw przewidujących zmianę modelu ławy przysięgłych na Ukrainie. Określono optymalne wymagania dotyczące ławy przysięgłych, która powinna działać we współczesnym ukraińskim postępowaniu karnym. Wyciągnięto wnioski na temat potrzeby zwiększenia liczby ławników w składzie ławników, poszerzenia kompetencji merytorycznych ławy przysięgłych, rozgraniczenia uprawnień sędziego przewodniczącego i ławników w postępowaniu sądowym.
Keywords: W artykule naukowym omówiono teoretyczne i prawne problemy sprawowania wymiaru sprawiedliwości przez ławę przysięgłych na Ukrainie. Dzięki zastosowaniu historycznej metody badawczej ujawniono wartość społecznoprawną instytucji ławy przysięgłych. Wartość społeczno-prawna instytucji ławy przysięgłych polega na tym, że sprawowanie wymiaru sprawiedliwości przez ławników jest okazją do zapewnienia praworządności w stosunku do prawa przy rozpatrywaniu postępowań karnych. Metodę porównawczą stosowano do porównania kontynentalnego modelu ławy przysięgłych obowiązującego na Ukrainie i angielskiego modelu ławy przysięgłych. Przeprowadzono systemową i strukturalną analizę norm obowiązującego Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy, regulujących realizację postępowania karnego przez ławę przysięgłych, a także norm ustaw przewidujących zmianę modelu ławy przysięgłych na Ukrainie. Określono optymalne wymagania dotyczące ławy przysięgłych, która powinna działać we współczesnym ukraińskim postępowaniu karnym. Wyciągnięto wnioski na temat potrzeby zwiększenia liczby ławników w składzie ławników, poszerzenia kompetencji merytorycznych ławy przysięgłych, rozgraniczenia uprawnień sędziego przewodniczącego i ławników w postępowaniu sądowym.

PODSTAWY ZAPRZESTANIA ROZPOWSZECHNIANIA I BLOKOWANIA ZABRONIONYCH TREŚCI PRZEZ JEDNOSTKI OPERACYJNE ORGANÓW ŚCIGANIA UKRAINY

Oleh Tarasenko

kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Działalności Operacyjno-Poszukiwawczej
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3179-0143

Anotation. W artykule na podstawie analizy obowiązującego prawa krajowego podano charakterystykę norm prawnych dotyczących podstaw zaprzestania rozpowszechniania zabronionych treści przez operacyjne jednostki organów ścigania Ukrainy. Biorąc pod uwagę, że obecnie obowiązujące prawo faktycznie nie ma przepisów prawnych, które pozwalają organom ścigania blokować wszelkie treści w Internecie, w szczególności w sieciach społecznościowych, autor przedstawia sugestie dotyczące korzystania z zasad i warunków polityki funkcjonowania sieci społecznościowych w celu ich wykorzystania w celu zapobiegania i przeciwdziałania przestępstwom popełnianym w tej przestrzeni. Pomimo rozpowszechnienia wykorzystania Internetu przez przestępców do celów niezgodnych z prawem, dziś stróże prawa nie mają obowiązujących prawnie określonych praw, które pozwalają im skutecznie zapobiegać rozprzestrzenianiu się przestępstw w tym kierunku.
Keywords: W artykule na podstawie analizy obowiązującego prawa krajowego podano charakterystykę norm prawnych dotyczących podstaw zaprzestania rozpowszechniania zabronionych treści przez operacyjne jednostki organów ścigania Ukrainy. Biorąc pod uwagę, że obecnie obowiązujące prawo faktycznie nie ma przepisów prawnych, które pozwalają organom ścigania blokować wszelkie treści w Internecie, w szczególności w sieciach społecznościowych, autor przedstawia sugestie dotyczące korzystania z zasad i warunków polityki funkcjonowania sieci społecznościowych w celu ich wykorzystania w celu zapobiegania i przeciwdziałania przestępstwom popełnianym w tej przestrzeni. Pomimo rozpowszechnienia wykorzystania Internetu przez przestępców do celów niezgodnych z prawem, dziś stróże prawa nie mają obowiązujących prawnie określonych praw, które pozwalają im skutecznie zapobiegać rozprzestrzenianiu się przestępstw w tym kierunku.

DECENTRALIZACJA JAKO SIŁA NAPĘDOWA ZRÓWNOWAŻONEJ POLITYKI EKOLOGICZNEJ: DOŚWIADCZENIA SZWECJI

Anastasiia Tretiak

aspirantka Katedry Prawa Ochrony Środowiska
Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8527-6679

Anotation. W ostatniej dekadzie istotny pozostaje temat wdrażania zrównoważonych mechanizmów rozwoju. W wielu krajach europejskich, w których politykę ekologiczną można uznać za zrównoważoną, samorządy lokalne mają znaczne uprawnienia w dziedzinie ekologii. Ten stan rzeczy nie jest przypadkowy i dlatego podlega dalszym badaniom. Jedną z najlepszych stałych praktyk dzisiaj jest Szwecja, dlatego ten konkretny kraj europejski zostanie rozważony w tym artykule. Od połowy XX wieku na jej terenie rozpoczęła się reforma decentralizacji i od tego czasu to gminy odgrywają znaczącą rolę w kształtowaniu współczesnej zrównoważonej Szwecji. Artykuł przytacza liczne praktyki, jakie mają dziś Szwedzkie miasta. Za pomocą refleksji analitycznej, porównawczych i dialektycznych metod poznania naukowego dochodzi do wniosku, że to nacisk na lokalny poziom rozwiązywania różnego rodzaju problemów, w tym w zakresie ekologii, doprowadził badany kraj do dostępnych wyników i stał się siłą napędową tworzenia w Szwecji zrównoważonych stosunków środowiskowych, wzorowych dla wszystkich innych krajów.
Keywords: W ostatniej dekadzie istotny pozostaje temat wdrażania zrównoważonych mechanizmów rozwoju. W wielu krajach europejskich, w których politykę ekologiczną można uznać za zrównoważoną, samorządy lokalne mają znaczne uprawnienia w dziedzinie ekologii. Ten stan rzeczy nie jest przypadkowy i dlatego podlega dalszym badaniom. Jedną z najlepszych stałych praktyk dzisiaj jest Szwecja, dlatego ten konkretny kraj europejski zostanie rozważony w tym artykule. Od połowy XX wieku na jej terenie rozpoczęła się reforma decentralizacji i od tego czasu to gminy odgrywają znaczącą rolę w kształtowaniu współczesnej zrównoważonej Szwecji. Artykuł przytacza liczne praktyki, jakie mają dziś Szwedzkie miasta. Za pomocą refleksji analitycznej, porównawczych i dialektycznych metod poznania naukowego dochodzi do wniosku, że to nacisk na lokalny poziom rozwiązywania różnego rodzaju problemów, w tym w zakresie ekologii, doprowadził badany kraj do dostępnych wyników i stał się siłą napędową tworzenia w Szwecji zrównoważonych stosunków środowiskowych, wzorowych dla wszystkich innych krajów.

MIĘDZYNARODOWE PRAWO PRYWATNE W ZAKRESIE SMART KONTRAKTÓW: MOŻLIWOŚCI I REALIA (STATUS I PERSPEKTYWY)

Vladyslav Shkolnyi

aspirant Katedry Prawa Cywilnego Instytutu Prawa
Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2422-0449

Anotation. Celem tego badania (artykułu) było ustalenie specyfiki regulacji stosunków za pomocą smart kontraktów zgodnie z normami międzynarodowego prawa prywatnego obowiązującymi w różnych krajach, określenie zalet i wad tej innowacyjnej formy kontraktu. W artykule omówiono przesłanki pojawienia się inteligentnych, funkcjonalnych i zróżnicowanych cech smart kontraktów. W artykule przedstawiono zarówno korzyści, jak i prawdopodobne ryzyko związane z korzystaniem ze smart kontraktów w dzisiejszych warunkach. Artykuł kładzie szczególny nacisk na funkcjonowanie smart kontraktów z prawnego punktu widzenia, ze szczególnym uwzględnieniem międzynarodowego prawa prywatnego i ich praktycznej przydatności w tej dziedzinie.
Keywords: Celem tego badania (artykułu) było ustalenie specyfiki regulacji stosunków za pomocą smart kontraktów zgodnie z normami międzynarodowego prawa prywatnego obowiązującymi w różnych krajach, określenie zalet i wad tej innowacyjnej formy kontraktu. W artykule omówiono przesłanki pojawienia się inteligentnych, funkcjonalnych i zróżnicowanych cech smart kontraktów. W artykule przedstawiono zarówno korzyści, jak i prawdopodobne ryzyko związane z korzystaniem ze smart kontraktów w dzisiejszych warunkach. Artykuł kładzie szczególny nacisk na funkcjonowanie smart kontraktów z prawnego punktu widzenia, ze szczególnym uwzględnieniem międzynarodowego prawa prywatnego i ich praktycznej przydatności w tej dziedzinie.