Journal №4 (24) / 2018|KELM

THE SCIENTIFIC HERITAGE OF NIKOLAI KOSTOMAROV IN THE EVOLUTION OF UKRAINIAN COMPARATIVISM

Galina Aleksandrova

Doctor of Philology, Senior Researcher
at the Institute of Philology of the Kyiv National Taras Shevchenko University, (Kyiv, Ukraine)
galekss@ukr.net

Anotation. The article analyzes the legacy of M. Kostomarov, which is also important for comparative studies, which initially had an interdisciplinary character. It is emphasized that the scholar continued the traditions of M. Zertelev, M. Maximovich, O. Bodianskiy, who began to study the poetry of the Ukrainian people, its history and language, comparing the spiritual foundations of its people with the neighboring ones. The comparative method in the research of Ukrainian scholars developed in close connection with such categories of romanticism as «nationality», «identity», «historicism», «the spirit of the nation», «the soul of the people», which was reflected in the national character. In his works, Ukraine is clearly emerging as a spiritually throwing phenomenon in unity with the people and its culture. An innovative was the desire to comprehend moral and ethical, spiritual, aesthetic and psychological dimensions of peoples on the basis of comparison of folk poetry, to oppose His and the Other. It is proved that in the process of comparison M. Kostomarov tried to identify a nationally original, dominant for each people in the system of historically predetermined views, beliefs, ideals, worldview, life and customs. The ideas of M. Kostomarov influenced the formation of comparative literary studies in Ukraine, they were extended by other researchers.
Keywords: The article analyzes the legacy of M. Kostomarov, which is also important for comparative studies, which initially had an interdisciplinary character. It is emphasized that the scholar continued the traditions of M. Zertelev, M. Maximovich, O. Bodianskiy, who began to study the poetry of the Ukrainian people, its history and language, comparing the spiritual foundations of its people with the neighboring ones. The comparative method in the research of Ukrainian scholars developed in close connection with such categories of romanticism as «nationality», «identity», «historicism», «the spirit of the nation», «the soul of the people», which was reflected in the national character. In his works, Ukraine is clearly emerging as a spiritually throwing phenomenon in unity with the people and its culture. An innovative was the desire to comprehend moral and ethical, spiritual, aesthetic and psychological dimensions of peoples on the basis of comparison of folk poetry, to oppose His and the Other. It is proved that in the process of comparison M. Kostomarov tried to identify a nationally original, dominant for each people in the system of historically predetermined views, beliefs, ideals, worldview, life and customs. The ideas of M. Kostomarov influenced the formation of comparative literary studies in Ukraine, they were extended by other researchers.

STAN BADAŃ NAUKOWYCH PROBLEMATYKI ZABÓJSTWA NOWONARODZONEGO DZIECKA PRZEZ WŁASNĄ MATKĘ

Bohdan Badziuk

doktorant Wydziału Prawa
Wschodnioeuropejski Uniwersytet Narodowy im. Łesi Ukrainki, (Łuck, Ukraine)
bogdan.badziuk@gmail.com

ORCID ID: none

Anotation. Streszczenie. W artykule autor przeprowadza badanie prac naukowych z dziedziny prawa karnego, kryminologii, kryminalistyki, autorzy których skupiają się na problematyce popełnienia przestępstwa, a mianowicie – zabójstwie nowonarodzonego dziecka przez własną matkę. W postanowieniach artykułu naukowego jest również zawarta analiza norm, historycznego już, prawa karnego państw byłego ZSRR, współczesnego prawa karnego Ukrainy, Japonii oraz niektórych krajów Unii Europejskiej. Autor artykułu przeprowadza analizuje orzecznict wa w Ukrainie w sprawach o przestępstwa przeciwko życiu i zdrowia człowieka, na podstawie której dochodzi do wniosku, iż kwestia metodyczna prowadzenia śledztwa w sprawie zabójstwa nowonarodzonego dziecka przez własną matkę, jak dotąd nie była w Ukrainie rozpatrywana na poziomie monograficznym, jak i nigdy nie była przedmiotem odrębnego badania monograficznego, a tym samym wymaga gruntownych badań na współczesnym etapie kształtowania się nauki kryminalistyki w Ukrainie.
Keywords: Streszczenie. W artykule autor przeprowadza badanie prac naukowych z dziedziny prawa karnego, kryminologii, kryminalistyki, autorzy których skupiają się na problematyce popełnienia przestępstwa, a mianowicie – zabójstwie nowonarodzonego dziecka przez własną matkę. W postanowieniach artykułu naukowego jest również zawarta analiza norm, historycznego już, prawa karnego państw byłego ZSRR, współczesnego prawa karnego Ukrainy, Japonii oraz niektórych krajów Unii Europejskiej. Autor artykułu przeprowadza analizuje orzecznict wa w Ukrainie w sprawach o przestępstwa przeciwko życiu i zdrowia człowieka, na podstawie której dochodzi do wniosku, iż kwestia metodyczna prowadzenia śledztwa w sprawie zabójstwa nowonarodzonego dziecka przez własną matkę, jak dotąd nie była w Ukrainie rozpatrywana na poziomie monograficznym, jak i nigdy nie była przedmiotem odrębnego badania monograficznego, a tym samym wymaga gruntownych badań na współczesnym etapie kształtowania się nauki kryminalistyki w Ukrainie.

BADANIE SYTUACJI W POSTĘPOWANIACH ŚLEDCZYCH W SPRAWACH O PRZESTĘPSTWA POPEŁNIONE W ZAKŁADACH KARNYCH UKRAINY

Oleh Batiuk

doktor nauk prawnych, docent, profesor
Katedry Własności Intelektualnej i Dyscyplin Cywilno-Prawnych Kijowskiego Instytutu Własności Intelektualnej i Prawa
Uniwersytetu Narodowego "Odeska Akademia Prawna", (Kijów, Ukraina)
batiukolegkiivponua@gmail.com

ORCID ID: ORCID: 0000-0002-2291-4247

Anotation. Streszczenie. W artykule naukowym autor przeprowadza analizę, celem której jest zrozumienie sytuacji, zaistniałych w trakcie postępowań przygotowawczych w sprawach o przestępstwa popełnione w zakładach penitencjarnych Ukrainy, na podstawie której wnioskuje, że sytuacje, zaistniałe na tym czy innym etapie śledztwa, mają wpływ na dokonywanie wyboru przez śledczego rodzaju oraz formy postępowania przygotowawczego, jako sposobu dowodu w sprawie. Autor artykułu wnioskuje, że należy rozróżniać trzy podstawowe grupy czynników, mających wpływ na tok śledztwo w sprawach o przestępstwa popełniane w zakładach karnych: pozytywne, negatywne oraz mieszane. W postanowieniach artykułu autor określa warunki, determinujące rodzaj postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa popełniane w zakładach penitencjarnych, wyodrębniając, co najmniej, trzy grupy: do pierwszej grupy zalicza się cechy osobowościowe osób popełniających tzw. przestępstwa penitencjarne; do drugiej grupy odnoszą się relacje, panujące pomiędzy samymi skazanymi; do trzeciej grupy autor proponuje zaliczyć środowisko społeczne w miejscu odbywania kary. Szczególną uwagę autor poświęca charakterystyce głównych czynników, które mają negatywny wpływ na treść sytuacji, zaistniałych w trakcie postępowań przygotowawczych w sprawach o przestępstwa popełniane w zakładach penitencjarnych. Jako wniosek, autor zaleca służbom śledczym z Narodowej Policji Ukrainy, w trakcie realizacji postawionych przed nimi zadań z zakresu postępowań przygotowawczych w sprawach o przestępstwa popełnione w zakładach karnych, korzystać z badań naukowych i empirycznych.
Keywords: Streszczenie. W artykule naukowym autor przeprowadza analizę, celem której jest zrozumienie sytuacji, zaistniałych w trakcie postępowań przygotowawczych w sprawach o przestępstwa popełnione w zakładach penitencjarnych Ukrainy, na podstawie której wnioskuje, że sytuacje, zaistniałe na tym czy innym etapie śledztwa, mają wpływ na dokonywanie wyboru przez śledczego rodzaju oraz formy postępowania przygotowawczego, jako sposobu dowodu w sprawie. Autor artykułu wnioskuje, że należy rozróżniać trzy podstawowe grupy czynników, mających wpływ na tok śledztwo w sprawach o przestępstwa popełniane w zakładach karnych: pozytywne, negatywne oraz mieszane. W postanowieniach artykułu autor określa warunki, determinujące rodzaj postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa popełniane w zakładach penitencjarnych, wyodrębniając, co najmniej, trzy grupy: do pierwszej grupy zalicza się cechy osobowościowe osób popełniających tzw. przestępstwa penitencjarne; do drugiej grupy odnoszą się relacje, panujące pomiędzy samymi skazanymi; do trzeciej grupy autor proponuje zaliczyć środowisko społeczne w miejscu odbywania kary. Szczególną uwagę autor poświęca charakterystyce głównych czynników, które mają negatywny wpływ na treść sytuacji, zaistniałych w trakcie postępowań przygotowawczych w sprawach o przestępstwa popełniane w zakładach penitencjarnych. Jako wniosek, autor zaleca służbom śledczym z Narodowej Policji Ukrainy, w trakcie realizacji postawionych przed nimi zadań z zakresu postępowań przygotowawczych w sprawach o przestępstwa popełnione w zakładach karnych, korzystać z badań naukowych i empirycznych.

ASPEKT NARRATOLOGICZNY POWIEŚCI SYMBOLISTYCZNEJ (MARCEL PROUST)

Ludmyła Bondaruk

docent
katedry języków romańskich ta interlingwystyky
Wschodnioeuropejski Uniwersytet Narodowy imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)
liudmylabndrk@gmail.com

Anotation. Streszczenie. W artykule mowa o specyfice analizy narratologicznej tekstu symbolistycznego (na podstawie powieści epickiej Marcela Prousta „W poszukiwaniu straconego czasu”). Wyrażono opinię, że powieść symbolistyczna Marcela Prousta jako szczególny typ tekstu wymaga opracowania specjalnej metodologii badawczej. W powieści symbolistycznej główna idea jest abstrakcyjna, natomiast środki jej wyrazu są konkretne: to symbol jako uniwersalna kategoria ludzkiego myślenia. Żeby symbol funkcjonawał w wielowarstwowej strukturze tekstu, autorowi tekstu symbolistycznego trzeba wybrać specjalną strukturę narracyjną i odpowiednie strategie i taktyki, które różnią się od tradycyjnych. Chronologia, metody, wymiary powieści symbolistycznej są konstruowane zgodnie z zasadą wartości gradacyjnej w procesie powstania postaci, ich rozwoju, samowyrażania, modelowania wartości indywidualnych, interakcji człowieka ze światem zewnętrznym na granicy sacrum / profanum. Marcel Proust pokazał, że czas i życie – są to pojęcia nierozerwalne, które w ramach światopoglądu człowieka odgrywają główną rolę. W aspekcie synchronicznym i diachronicznym czas utwala się w światopoglądzie poprzez pewne zdarzenia i emocje, które zostały wywołane, a co najważniejsze – poprzez te obrazy-symbole, które pozostają w pamięci i pokazują asocjatywne uczucia. Właśnie dlatego Marcel Proust starannie kształtował symbolistyczny korpus językowych środków wyrazu, które odgrywają szczególną kognitywną oraz informatywną rolę.
Keywords: Streszczenie. W artykule mowa o specyfice analizy narratologicznej tekstu symbolistycznego (na podstawie powieści epickiej Marcela Prousta „W poszukiwaniu straconego czasu”). Wyrażono opinię, że powieść symbolistyczna Marcela Prousta jako szczególny typ tekstu wymaga opracowania specjalnej metodologii badawczej. W powieści symbolistycznej główna idea jest abstrakcyjna, natomiast środki jej wyrazu są konkretne: to symbol jako uniwersalna kategoria ludzkiego myślenia. Żeby symbol funkcjonawał w wielowarstwowej strukturze tekstu, autorowi tekstu symbolistycznego trzeba wybrać specjalną strukturę narracyjną i odpowiednie strategie i taktyki, które różnią się od tradycyjnych. Chronologia, metody, wymiary powieści symbolistycznej są konstruowane zgodnie z zasadą wartości gradacyjnej w procesie powstania postaci, ich rozwoju, samowyrażania, modelowania wartości indywidualnych, interakcji człowieka ze światem zewnętrznym na granicy sacrum / profanum. Marcel Proust pokazał, że czas i życie – są to pojęcia nierozerwalne, które w ramach światopoglądu człowieka odgrywają główną rolę. W aspekcie synchronicznym i diachronicznym czas utwala się w światopoglądzie poprzez pewne zdarzenia i emocje, które zostały wywołane, a co najważniejsze – poprzez te obrazy-symbole, które pozostają w pamięci i pokazują asocjatywne uczucia. Właśnie dlatego Marcel Proust starannie kształtował symbolistyczny korpus językowych środków wyrazu, które odgrywają szczególną kognitywną oraz informatywną rolę.

STAN NAUKI W OBSZARZE BADAŃ PROBLEMÓW, DOTYCZĄCYCH MOTYWÓW POPEŁNIANIA PRZESTĘPSTW KORUPCYJNYCH ORAZ INNYCH DELIKTÓW KRYMINALNYCH W INSTYTUCJI WYKONYWANIA KAR W UKRAINIE

Andrii Borovyk

doktor nauk prawnych, docent
Katedry Prawa Karnego i Sądownictwa
Międzynarodowego Uniwersytetu Gospodarczo-Humanistycznego imienia akademika Stepana Demianczuka, (Równe, Ukraine)
aborovychok@gmail.com

Anotation. Streszczenie. Artykuł naukowy jest poświęcony ważnym kwestiom, dotyczącym motywów popełnienia przestępstw korupcyjnych oraz innych deliktów kryminalnych w instytucji wykonywania kar w Ukrainie. Zagadnienia te w historii współczesnej Ukrainy (1991-2018) badano przez kilka okresów, gdzie każdy z nich miał swoją specyfikę oraz zakres merytoryczny problematyki, poruszanej w pracach naukowców. W postanowieniach artykułu naukowego autor uznaje, że na podstawie przeprowadzonej analizy naukowej stanu badań problemów, dotyczących motywów popełnienia korupcji oraz innych deliktów kryminalnych w instytucji wykonania kar, należy stwierdzić, że na przestrzeni wszystkich czterech, wytyczonych w artykule, okresów reform w zakresie wykonywania kar, oraz uwarunkowanych tym samym poszukiwań naukowych, a mianowicie: pierwszy okres 1991-1998; drugi okres 1999-2010; trzeci okres 2011-2016; czwarty okres od 2017 r. – do chwili obecnej, określona problematyka nie została zbadana w stopniu wystarczającym, co powinno stać się podstawą do kontynuowania badań naukowych nakreślonego problemu, który dotyczy motywów popełniania przestępstw korupcyjnych oraz innych deliktów kryminalnych w instytucji wykonywania kar w Ukrainie.
Keywords: Streszczenie. Artykuł naukowy jest poświęcony ważnym kwestiom, dotyczącym motywów popełnienia przestępstw korupcyjnych oraz innych deliktów kryminalnych w instytucji wykonywania kar w Ukrainie. Zagadnienia te w historii współczesnej Ukrainy (1991-2018) badano przez kilka okresów, gdzie każdy z nich miał swoją specyfikę oraz zakres merytoryczny problematyki, poruszanej w pracach naukowców. W postanowieniach artykułu naukowego autor uznaje, że na podstawie przeprowadzonej analizy naukowej stanu badań problemów, dotyczących motywów popełnienia korupcji oraz innych deliktów kryminalnych w instytucji wykonania kar, należy stwierdzić, że na przestrzeni wszystkich czterech, wytyczonych w artykule, okresów reform w zakresie wykonywania kar, oraz uwarunkowanych tym samym poszukiwań naukowych, a mianowicie: pierwszy okres 1991-1998; drugi okres 1999-2010; trzeci okres 2011-2016; czwarty okres od 2017 r. – do chwili obecnej, określona problematyka nie została zbadana w stopniu wystarczającym, co powinno stać się podstawą do kontynuowania badań naukowych nakreślonego problemu, który dotyczy motywów popełniania przestępstw korupcyjnych oraz innych deliktów kryminalnych w instytucji wykonywania kar w Ukrainie.

ANTROPOLOGICZNO-SPOŁECZNY WYMIAR SZKOLNICTWA WYŻSZEGO (ANALIZA HISTORYCZNO - PEDAGOGICZNА)

Mykola Chumak

doctor nauk pedagogicznych, docent
Katedry Teorii i Metodyki Wykładania Fizyki i Astronomii
Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia M. Drahomanowa, (Kijów, Ukraina)
chumak.m.e@gmail.com

Anotation. W artykule dokonano analizy antropologiczno-społecznych początków szkolnictwa wyższego w ich historyczno-pedagogicznym aspekcie. Zaktualizowano wieloaspektowość badanego zjawiska w kontekście działań behawioralnych, aksjologicznych oraz gnoseologicznych. Dokonano strukturyzacji badań z zakresu tej problematyki pod względem historiograficznym i naukowym w ich zalążkowych początkach, scharakteryzowano polifunkcyjność szkolnictwa wyższego na obecnym etapie rozwoju społeczeństwa. Przedmiotem badań obrano instytucję szkolnictwa wyższego w kontekście jej transformacji antropologiczno- społecznym. Celem artykułu jest analiza treściwości szkolnictwa wyższego pod względem antropologiczno- społecznym. Chronologia treściwości a także etapowo-problematyczna, historyko-pedagogiczna oraz porównawcza metody posłużyły, jako instrumentarium badawcze dla pracy. W ramach systemowych badań oraz interdyscyplinarnego podejścia rozwija się ideowość społecznego instytutu szkolnictwa wyższego, kształtującego głęboki potencjał antropologiczno - społeczny, a więc, badanie mechanizmu jego działania nabywa zarysu behawioralnego, równolegle skupiającego się na podstawach filozofii naukowej zakresie powyższego zagadnienia. Korzystanie z tak obszernego spektrum metodologicznego na poziomie teoretycznym udowodniło, że wzrost kulturowego potencjału społeczeństwa w sposób najbardziej kompletny został odzwierciedlony w procesie kształtowania się kulturowego socjum społeczeństwa, które jest rozpatrywane w trzech wymiarach przekroju – społeczeństwo, kultura oraz stosunki pomiędzy grupami społecznymi. Assumowanie przeprowadzonego badania wskazuje na proces kształtowania atrakcyjności obrazu szkolnictwa wyższego w wymiarach społecznym oraz międzycywilizacyjnym, czemu zawdzięcza tożsamości epistemologicznej, będącej produktem wielowiekowego historycznego rozwoju społeczeństwa i odzwierciedleniem mikroklimatu terytoriów wewnętrznych. W efekcie końcowym staje się ona wyznacznikiem przekroju twórczego potencjału osobowości oraz jej realizacji. Na poziomie badawczym podkreśla się, że sukcesywny wzrost zmienności praktyk pedagogicznych, zwiększona efektywność funkcjonowania fenomenu tytułowego w czasie i przestrzeni w praktyce zawdzięcza umocnieniu relacji oświatowych pomiędzy różnymi grupami społecznymi. Autor skupia uwagę na determiniźnie nowych napracowań pedagogicznych, które mają wpływ na wzrost efektywności funkcjonowania szkolnictwa wyższego ogółem. W artykule przedstawiono momenty, w których możemy dostrzec proces zazębiania pomiędzy szkolnictwem wyższym a antropologią społeczną, antropologiczno-społeczne początki szkolnictwa wyższego oraz strukturę komponentową środowiska funkcjonowania szkolnictwa wyższego z punktu widzenia badań naukoznawczych. W materiałach badania także przedstawiono analizę instytucji społecznych – najważniejszych ogniw kształtowania się tożsamości społecznej w kontekście rozwoju szkolnictwa wyższego ogółem. W ramach instytucjonalnego aspektu, jako głównego sposobu kształtowania tożsamości społecznej, analizie poddano różne narzędzia i strategie rozwoju społecznego. Szczególną uwagę autor poświęca ideologizmowi innowacyjności pedagogicznej, jako najbardziej perspektywistycznemu w swoich skutkach projektowi kształtowania paradygmatu edukacyjnego oraz konstruowania gradacji wiedzy według posiadanego poziomu wykształcenia. W pracy dokonano zestawienia oraz uogólnienia podsumowującego aspektów rozwoju szkolnictwa wyższego, które przyczyniły się do zunifikowania wiedzy przyrodniczo-matematycznej oraz humanistycznej w tym zakresie. Na podstawie teoretycznych przesłanek analizy przedmiotu badania, autor wyodrębnia szereg zmian o charakterze instytucjonalnym oraz kulturowym, które znalazły odzwierciedlenie w procesie rozwoju szkolnictwa wyższego, będąc jednocześnie wynikiem przemian wewnątrzspołecznych oraz osobowościowych. Podsumowując, autor wnioskuje, iż na gruncie różnorodnych przemian cywilizacyjnych działają bardzo zbliżone społeczne mechanizmy funkcjonowania szkolnictwa wyższego, które definiują rolę udziału osobowości w skuteczności przedsięwzięć o różnym poziomie trudności, w ramach działania określonych instytucji społecznych, co aktualizuje kwestię mobilności społecznej, a tym samym pozwala zniwelować problem nierówności społecznej.
Keywords: W artykule dokonano analizy antropologiczno-społecznych początków szkolnictwa wyższego w ich historyczno-pedagogicznym aspekcie. Zaktualizowano wieloaspektowość badanego zjawiska w kontekście działań behawioralnych, aksjologicznych oraz gnoseologicznych. Dokonano strukturyzacji badań z zakresu tej problematyki pod względem historiograficznym i naukowym w ich zalążkowych początkach, scharakteryzowano polifunkcyjność szkolnictwa wyższego na obecnym etapie rozwoju społeczeństwa. Przedmiotem badań obrano instytucję szkolnictwa wyższego w kontekście jej transformacji antropologiczno- społecznym. Celem artykułu jest analiza treściwości szkolnictwa wyższego pod względem antropologiczno- społecznym. Chronologia treściwości a także etapowo-problematyczna, historyko-pedagogiczna oraz porównawcza metody posłużyły, jako instrumentarium badawcze dla pracy. W ramach systemowych badań oraz interdyscyplinarnego podejścia rozwija się ideowość społecznego instytutu szkolnictwa wyższego, kształtującego głęboki potencjał antropologiczno - społeczny, a więc, badanie mechanizmu jego działania nabywa zarysu behawioralnego, równolegle skupiającego się na podstawach filozofii naukowej zakresie powyższego zagadnienia. Korzystanie z tak obszernego spektrum metodologicznego na poziomie teoretycznym udowodniło, że wzrost kulturowego potencjału społeczeństwa w sposób najbardziej kompletny został odzwierciedlony w procesie kształtowania się kulturowego socjum społeczeństwa, które jest rozpatrywane w trzech wymiarach przekroju – społeczeństwo, kultura oraz stosunki pomiędzy grupami społecznymi. Assumowanie przeprowadzonego badania wskazuje na proces kształtowania atrakcyjności obrazu szkolnictwa wyższego w wymiarach społecznym oraz międzycywilizacyjnym, czemu zawdzięcza tożsamości epistemologicznej, będącej produktem wielowiekowego historycznego rozwoju społeczeństwa i odzwierciedleniem mikroklimatu terytoriów wewnętrznych. W efekcie końcowym staje się ona wyznacznikiem przekroju twórczego potencjału osobowości oraz jej realizacji. Na poziomie badawczym podkreśla się, że sukcesywny wzrost zmienności praktyk pedagogicznych, zwiększona efektywność funkcjonowania fenomenu tytułowego w czasie i przestrzeni w praktyce zawdzięcza umocnieniu relacji oświatowych pomiędzy różnymi grupami społecznymi. Autor skupia uwagę na determiniźnie nowych napracowań pedagogicznych, które mają wpływ na wzrost efektywności funkcjonowania szkolnictwa wyższego ogółem. W artykule przedstawiono momenty, w których możemy dostrzec proces zazębiania pomiędzy szkolnictwem wyższym a antropologią społeczną, antropologiczno-społeczne początki szkolnictwa wyższego oraz strukturę komponentową środowiska funkcjonowania szkolnictwa wyższego z punktu widzenia badań naukoznawczych. W materiałach badania także przedstawiono analizę instytucji społecznych – najważniejszych ogniw kształtowania się tożsamości społecznej w kontekście rozwoju szkolnictwa wyższego ogółem. W ramach instytucjonalnego aspektu, jako głównego sposobu kształtowania tożsamości społecznej, analizie poddano różne narzędzia i strategie rozwoju społecznego. Szczególną uwagę autor poświęca ideologizmowi innowacyjności pedagogicznej, jako najbardziej perspektywistycznemu w swoich skutkach projektowi kształtowania paradygmatu edukacyjnego oraz konstruowania gradacji wiedzy według posiadanego poziomu wykształcenia. W pracy dokonano zestawienia oraz uogólnienia podsumowującego aspektów rozwoju szkolnictwa wyższego, które przyczyniły się do zunifikowania wiedzy przyrodniczo-matematycznej oraz humanistycznej w tym zakresie. Na podstawie teoretycznych przesłanek analizy przedmiotu badania, autor wyodrębnia szereg zmian o charakterze instytucjonalnym oraz kulturowym, które znalazły odzwierciedlenie w procesie rozwoju szkolnictwa wyższego, będąc jednocześnie wynikiem przemian wewnątrzspołecznych oraz osobowościowych. Podsumowując, autor wnioskuje, iż na gruncie różnorodnych przemian cywilizacyjnych działają bardzo zbliżone społeczne mechanizmy funkcjonowania szkolnictwa wyższego, które definiują rolę udziału osobowości w skuteczności przedsięwzięć o różnym poziomie trudności, w ramach działania określonych instytucji społecznych, co aktualizuje kwestię mobilności społecznej, a tym samym pozwala zniwelować problem nierówności społecznej.

CHARAKTERYSTYKA DOBORU METOD NAUCZANIA W PROCESIE EDUKACJI EKOLOGICZNEJ

Tetiana Hladun

docent Katedry Dyscyplin Ogólnotechnicznych,
Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. M. Dragomanowa, (Kijów, Ukraina)
hladunt@gmail.com

Anotation. W warunkach reformy wyższego szkolnictwa pedagogicznego szczególnego znaczenie nabiera problem przygotowania przyszłych nauczycieli o wysokim poziome wiedzy o ekologii, ochronie środowiska, wychowania ekologicznego, przekonań światopoglądowych oraz profesjonalizmu, zdolnych do organizowania i prowadzenia działalności na rzecz ochrony środowiska – takich, którzy mieliby kreatywne podejście do rozwiązywania złożonych zagadnień w dziedzinie pedagogiki. Zdaniem S. Shmaley, proces wychowania ekologicznego jest realizowany poprzez oddziaływanie na świadomość jednostki ludzkiej w procesie kształtowania jej tożsamości, w celu rozwoju jej ustawień społeczno - psychologicznych, moralnych zasad i norm, a także racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych oraz oddziaływania człowieka na zespoły przyrodnicze. Wychowanie ekologiczne jest podstawą kształtowania umiejętności zachowań i życia w zgodzie z naturą. Według M. Bauer, wychowanie ekologiczne jest kształtowane na podstawie edukacji ekologicznej, która stanowi system wiedzy, ukierunkowanej na przyswajanie ogólnonaukowych teorii i praktyk, poczerpniętych z różnych dyscyplin ekologicznych. Głównym jej zadaniem jest teoretyczne kształtowanie świadomości ekologicznej, ekologicznego myślenia, zachowania środowiska naturalnego, ekologicznego światopoglądu, który kształtuje pierwsze podstawy wiedzy o specyfice relacji "człowiek - społeczeństwo - przyroda". Dla skutecznej realizacji tych podstawowych zadań z zakresu edukacji ekologicznej niezbędnym jest dobór metod aktywizujących. Praktyczną realizację, po części metodycznych zasad, uzyskuje się poprzez stosowanie technik i metod. Na definicję pojęcia "metoda" w rodzimej i światowej myśli naukowej składa się pojmowanie znaczenia "środki działania” – i to właśnie w tym kontekście będziemy omawiać metody nauczania w edukacji ekologicznej, w procesie studiowania dyscyplin z cyklu przyrodniczo-naukowego. Metody kształcenia – kategoria uwarunkowana. Są one uzależnione od celów, treści, etapu kształcenia. Metody, które są zjawiskiem historycznym, przeszli pewną drogę rozwoju – od werbalnie-dogmatycznych do werbalnie-wizualnych oraz do innych klasyfikacji, które zostały opracowane na zasadach różnych kryteriów. "Ponieważ metody nauczania posiadają szereg stron i mogą być rozpatrywane w różnych aspektach, – zauważa J. Babansky, – dlatego dopuszcza się możliwość istnienia kilku różnych podejść w zakresie ich klasyfikacji". Uważamy, że kryteria odzwierciedlają zakres wykorzystania metod. Więc, za źródła przekazywania i zdobywania wiedzy, jako produktywne w kwestii kształcenia, wyróżniamy następujące metody: werbalne, praca z książką, obserwacja, eksperyment, ćwiczenia, prace praktyczne. Dalej, jako podstawę, przyjęto kryteria cech samowychowania, samorealizacji i kreatywności. Tak, więc na podstawie parametrów jakościowych, w szczególności cech działalności poznawczej studentów, sprawdziliśmy, co jest siłą napędową w systemie metod.W zależności od zadań metody nauczania w edukacji ekologicznej są wykorzystywane, jako poznawcze, ćwiczeniowe, kontrolne. Zatosowanie konkretnej metody jest uzależnione od szeregu czynników: celu nauczania, jego treści, zamówienia społecznego, osobowości studentów. Na wybór metod wpływają również zadania, które stawia wykładowca, osobowe i zawodowe cechy wykładowcy, okres czasu, baza materialna. Kryterium skuteczności metody jest efekt końcowy: rozwój osobowościowy studentów, świadome i skuteczne przyswajanie wiedzy, nabycie praktycznych nawyków i umiejętności, zdolność do przekształcenia zadania, stosowanie niestandardowych rozwiązań.
Keywords: W warunkach reformy wyższego szkolnictwa pedagogicznego szczególnego znaczenie nabiera problem przygotowania przyszłych nauczycieli o wysokim poziome wiedzy o ekologii, ochronie środowiska, wychowania ekologicznego, przekonań światopoglądowych oraz profesjonalizmu, zdolnych do organizowania i prowadzenia działalności na rzecz ochrony środowiska – takich, którzy mieliby kreatywne podejście do rozwiązywania złożonych zagadnień w dziedzinie pedagogiki. Zdaniem S. Shmaley, proces wychowania ekologicznego jest realizowany poprzez oddziaływanie na świadomość jednostki ludzkiej w procesie kształtowania jej tożsamości, w celu rozwoju jej ustawień społeczno - psychologicznych, moralnych zasad i norm, a także racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych oraz oddziaływania człowieka na zespoły przyrodnicze. Wychowanie ekologiczne jest podstawą kształtowania umiejętności zachowań i życia w zgodzie z naturą. Według M. Bauer, wychowanie ekologiczne jest kształtowane na podstawie edukacji ekologicznej, która stanowi system wiedzy, ukierunkowanej na przyswajanie ogólnonaukowych teorii i praktyk, poczerpniętych z różnych dyscyplin ekologicznych. Głównym jej zadaniem jest teoretyczne kształtowanie świadomości ekologicznej, ekologicznego myślenia, zachowania środowiska naturalnego, ekologicznego światopoglądu, który kształtuje pierwsze podstawy wiedzy o specyfice relacji "człowiek - społeczeństwo - przyroda". Dla skutecznej realizacji tych podstawowych zadań z zakresu edukacji ekologicznej niezbędnym jest dobór metod aktywizujących. Praktyczną realizację, po części metodycznych zasad, uzyskuje się poprzez stosowanie technik i metod. Na definicję pojęcia "metoda" w rodzimej i światowej myśli naukowej składa się pojmowanie znaczenia "środki działania” – i to właśnie w tym kontekście będziemy omawiać metody nauczania w edukacji ekologicznej, w procesie studiowania dyscyplin z cyklu przyrodniczo-naukowego. Metody kształcenia – kategoria uwarunkowana. Są one uzależnione od celów, treści, etapu kształcenia. Metody, które są zjawiskiem historycznym, przeszli pewną drogę rozwoju – od werbalnie-dogmatycznych do werbalnie-wizualnych oraz do innych klasyfikacji, które zostały opracowane na zasadach różnych kryteriów. "Ponieważ metody nauczania posiadają szereg stron i mogą być rozpatrywane w różnych aspektach, – zauważa J. Babansky, – dlatego dopuszcza się możliwość istnienia kilku różnych podejść w zakresie ich klasyfikacji". Uważamy, że kryteria odzwierciedlają zakres wykorzystania metod. Więc, za źródła przekazywania i zdobywania wiedzy, jako produktywne w kwestii kształcenia, wyróżniamy następujące metody: werbalne, praca z książką, obserwacja, eksperyment, ćwiczenia, prace praktyczne. Dalej, jako podstawę, przyjęto kryteria cech samowychowania, samorealizacji i kreatywności. Tak, więc na podstawie parametrów jakościowych, w szczególności cech działalności poznawczej studentów, sprawdziliśmy, co jest siłą napędową w systemie metod.W zależności od zadań metody nauczania w edukacji ekologicznej są wykorzystywane, jako poznawcze, ćwiczeniowe, kontrolne. Zatosowanie konkretnej metody jest uzależnione od szeregu czynników: celu nauczania, jego treści, zamówienia społecznego, osobowości studentów. Na wybór metod wpływają również zadania, które stawia wykładowca, osobowe i zawodowe cechy wykładowcy, okres czasu, baza materialna. Kryterium skuteczności metody jest efekt końcowy: rozwój osobowościowy studentów, świadome i skuteczne przyswajanie wiedzy, nabycie praktycznych nawyków i umiejętności, zdolność do przekształcenia zadania, stosowanie niestandardowych rozwiązań.

NAUCZANIE Z ZAKRESU GATUNKU ANALIZY

Natalia Hrycak, Rayisa Chorniy

Natalia Hrycak doktor nauk filologicznych, docent, doktorantka Katedry Metodyki Nauczania Literatury Światowej Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. M. P. Dragomanowa (Kijów, Ukraina)
Rayisa Chorniy doktor nauk filologicznych, docent Katedry Filologii i Metodyki Nauczania Języka Angielskiego Tarnopolski Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. W. Hnatiuka (Tarnopol, Ukraina)
grycak78@ukr.net, rchorniy@ukr.net

Anotation. Artykuł jest poświęcony analizie gatunku utworu literackiego, jako jednego z najważniejszych narzędzi w kształceniu zawodowym przyszłych nauczycieli-filologów. Zrozumienie przez studentów gatunku, jako kluczowej kategorii krytyki literackiej pozwala przyszłemu nauczycielowi na skutecznie wdrażanie metody analizy porównawczej utworów z zakresu literatury narodowej czy światowej. Porównawcza analiza gatunku – to umowny podział całości utworu literackiego na elementy konstrukcyjne, analiza każdej oddzielnie wziętej jego części oraz we wzajemnych ich powiązaniach w celu odnalezienia ustalonych wspólnych cech typologicznych oraz wyjawienia oryginalnych autorskich cech przynależności narodowościowej. Na przykładzie opowiadań o tematyce antywojennej S. Pylypenko "Ognienna panika" oraz H. Bölla "Przechodniu, powiedz Spar... " za pomocą metody wywiadu pokazano zasadę realizacji analizy porównawczej gatunku utworu literackiego. Antywojenne opowieści S. Pylypenko, i H. Bölla prezentują autorską koncepcję – potępienie wojny, skupiając uwagę na problematyce "człowiek i wojna", "człowiek na wojnie", co zostało wymownie przedstawione w dziełach ukraińskiego i niemieckiego mistrzów sztuki słowa. Szczegółowa analiza porównawcza opowieści antywojennych ukraińskiego i niemieckiego pisarzy pozwala uwyraźnić indywidualne autorskie cechy gatunku opowiadania.
Keywords: Artykuł jest poświęcony analizie gatunku utworu literackiego, jako jednego z najważniejszych narzędzi w kształceniu zawodowym przyszłych nauczycieli-filologów. Zrozumienie przez studentów gatunku, jako kluczowej kategorii krytyki literackiej pozwala przyszłemu nauczycielowi na skutecznie wdrażanie metody analizy porównawczej utworów z zakresu literatury narodowej czy światowej. Porównawcza analiza gatunku – to umowny podział całości utworu literackiego na elementy konstrukcyjne, analiza każdej oddzielnie wziętej jego części oraz we wzajemnych ich powiązaniach w celu odnalezienia ustalonych wspólnych cech typologicznych oraz wyjawienia oryginalnych autorskich cech przynależności narodowościowej. Na przykładzie opowiadań o tematyce antywojennej S. Pylypenko "Ognienna panika" oraz H. Bölla "Przechodniu, powiedz Spar... " za pomocą metody wywiadu pokazano zasadę realizacji analizy porównawczej gatunku utworu literackiego. Antywojenne opowieści S. Pylypenko, i H. Bölla prezentują autorską koncepcję – potępienie wojny, skupiając uwagę na problematyce "człowiek i wojna", "człowiek na wojnie", co zostało wymownie przedstawione w dziełach ukraińskiego i niemieckiego mistrzów sztuki słowa. Szczegółowa analiza porównawcza opowieści antywojennych ukraińskiego i niemieckiego pisarzy pozwala uwyraźnić indywidualne autorskie cechy gatunku opowiadania.

SAMODZIELNA PRACA JAKО SKŁADNIK PRZYGOTOWANIA PRZYSZŁEGO NAUCZYCIELA W KONTEKŚCIE IDEI NOWEJ UKRAIŃSKIEJ SZKOŁY

Natalia Hrona

doktor nauk pedagogicznych,
Pryłucki humanitarno-pedagogiczny koledż imienia Iwana Franka, (Pryłuki, Ukraina)
natashagrona@ukr.net

Anotation. W artykule wyświetlono szczególności procesu organizacji i kierownictwa samodzielną pracą w aspekcie współczesnych wymogów lingwodydaktycznego przygotowania przyszłych nauczycieli szkoły podstawowej. Akcentuje się uwaga na tym, że koniecznie uzbroić przyszłego specjalistę nie tylko sumą mocnych teoretycznych wiedz, ale i umiejętnościami stosować te wiedze w praktyce. Udowodniono, że poprawnie zorganizowana samodzielna praca przewiduje nie tylko bazowe, naukowe i odpowiednie pedagogiczne przygotowanie, ale i umiejętność docelowo aktywizować poznawczą działalność studentów w edukacyjnym procesie. Prawidłowy wybór formy samodzielnej pracy sprzyja aktywizacji twórczego myślenia studentów, rozwija ich badawcze umiejętności, przecież dziś w edukacji mamy globalny trend rosnącej twórczości i mobilności, toż udane będą te, kto zdolny żyć w kreatywnym obszarze. Na tych pozycjach bazuje się Koncepcja Nowej ukraińskiej szkoły. Autor naprowadza przykłady różnych rodzajów samodzielnej pracy w granicach tematów dyscypliny «Metodyka nauczania języka ukraińskiego».
Keywords: W artykule wyświetlono szczególności procesu organizacji i kierownictwa samodzielną pracą w aspekcie współczesnych wymogów lingwodydaktycznego przygotowania przyszłych nauczycieli szkoły podstawowej. Akcentuje się uwaga na tym, że koniecznie uzbroić przyszłego specjalistę nie tylko sumą mocnych teoretycznych wiedz, ale i umiejętnościami stosować te wiedze w praktyce. Udowodniono, że poprawnie zorganizowana samodzielna praca przewiduje nie tylko bazowe, naukowe i odpowiednie pedagogiczne przygotowanie, ale i umiejętność docelowo aktywizować poznawczą działalność studentów w edukacyjnym procesie. Prawidłowy wybór formy samodzielnej pracy sprzyja aktywizacji twórczego myślenia studentów, rozwija ich badawcze umiejętności, przecież dziś w edukacji mamy globalny trend rosnącej twórczości i mobilności, toż udane będą te, kto zdolny żyć w kreatywnym obszarze. Na tych pozycjach bazuje się Koncepcja Nowej ukraińskiej szkoły. Autor naprowadza przykłady różnych rodzajów samodzielnej pracy w granicach tematów dyscypliny «Metodyka nauczania języka ukraińskiego».

PROBLEMY REFORMOWANIA UKRAIŃSKIEGO SYSTEMU PAŃSTWA PRAWA NA DRODZE DO INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ

Hryschuk Viktor, Olha Balyns’ka

Hryschuk Viktor główny współpracownik naukowy Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor, akademik Akademii Nauk Szkolnictwa Wyższego Ukrainy,
Olha Balyns’ka prorektor Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor, (Lwów, Ukraina) olga_bal@ukr.net
vkhryshchuk@gmail.com, olga_bal@ukr.net

ORCID ID: 0000-0002-6781-9243, 0000-0002-0168-143X

Anotation. W artykule przedstawiono własne autorskie pojmowanie problematyki funkcjonowania i reformowania instytucji państwa prawa oraz systemu politycznego na Ukrainie, jak również elementów, składających się na ich całość. Ponadto, określono sposoby, umożliwiające pokonanie kryzysu systemowego. Poddano analizie możliwe doktrynalne rozwiązania oraz drogi, zapewniające w perspektywie bezpieczeństwo państwa prawnego. Oddzielny akcent stawia się na konieczność zrównoważenia instytucji bezpośredniej i pośredniej demokracji, przeprowadzenia reformy administracyjnej, wprowadzenie pluralizmu ustawodawczego, zapewnienie właściwej równowagi pomiędzy gałęziami władzy państwowej oraz doskonalenia ustawodawstwa względem jego jakości.
Keywords: W artykule przedstawiono własne autorskie pojmowanie problematyki funkcjonowania i reformowania instytucji państwa prawa oraz systemu politycznego na Ukrainie, jak również elementów, składających się na ich całość. Ponadto, określono sposoby, umożliwiające pokonanie kryzysu systemowego. Poddano analizie możliwe doktrynalne rozwiązania oraz drogi, zapewniające w perspektywie bezpieczeństwo państwa prawnego. Oddzielny akcent stawia się na konieczność zrównoważenia instytucji bezpośredniej i pośredniej demokracji, przeprowadzenia reformy administracyjnej, wprowadzenie pluralizmu ustawodawczego, zapewnienie właściwej równowagi pomiędzy gałęziami władzy państwowej oraz doskonalenia ustawodawstwa względem jego jakości.

CHARAKTERYSTYKA KRYMINOLOGICZNA OSOBY SPOŚRÓD PERSONELU KOLONII, KTÓRA POPEŁNIA PRZESTĘPSTWO W ZAKRESIE WYKONYWANIA KAR W UKRAINIE

Oleksii Humin, Lesia Duchyminska

Oleksii Humin doktor habilitowany nauk prawnych, profesor, kierownik Katedry Prawa Karnego i Procesu Uniwersytetu Narodowego "Politechnika Lwowska" (Lwów, Ukraina)
Lesia Duchyminska Kierownik zarządzania audytem wewnętrznym i kontrolą finansową Głównego Urzędu Funduszu Emerytalnego Ukrainy w obwodzie wołyńskim, (Łuck, Ukraina)
lesya5@meta.ua

Anotation. W artykule, na podstawie analizy podejść teoretycznych, dotyczących definicji "osobowość sprawcy", został sformułowane jej autorski wariant oraz dokonano charakterystyki cech kształtujących system, stanowiący treść pojęcia, a także udowodniono jego teoretyczne i praktyczne znaczenie.
Keywords: W artykule, na podstawie analizy podejść teoretycznych, dotyczących definicji "osobowość sprawcy", został sformułowane jej autorski wariant oraz dokonano charakterystyki cech kształtujących system, stanowiący treść pojęcia, a także udowodniono jego teoretyczne i praktyczne znaczenie.

WŁAŚCIWOŚCI INSTYTUCJI PRAWNEJ OBYWATELSTWA PAŃSTWA MIASTA WATYKAŃSKIEGO

Bogdan Gutiv

aspirant,
Lwowski Narodowy Uniwersytet imienia Iwana Franki, (Lwów, Ukraina)
bokus2012@gmail.com

Anotation. Artykuł dotyczy podstaw prawnych, historyczno-prawnych przesłanek oraz specyfiki tworzenia instytucji obywatelstwa Państwa Watykańskiego, a także w artykule bada się osobliwości, związane z uzyskaniem statusu obywatelskiego i jego wygaśnięciem (utratą), analizuje się normy prawne ustawodawstwa, regulujące działalność instytucji obywatelstwa Watykanu. Ustalono, że praktycznie cała ludność Watykanu to obywatele Stolicy Apostolskiej (poddaństwa Watykanu nie istnieje), którzy posiadają paszport (ten paszport ma dyplomatyczny status Stolicy Apostolskiej, wskazuje na przynależność do mieszkańców Stolicy Apostolskiej (Watykanu) i wydaje się przez Sekretariat Państwa). Także obywatele Stolicy Apostolskiej są kapłanami Kościoła Katolickiego. Autor zbadał koncepcję obywatelstwa oraz jej znaczenie w międzynarodowej doktrynie prawnej. Została wykonana analiza szeregu prac naukowych badaczy, badających zwłaszcza kwestię powstania instytucji obywatelstwa, w tym w Państwie Miasta Watykańskiego. Podczas badania stwierdzono również, że obywatelstwo Watykanu ma specjalny status, który nie jest właściwy dla większości państw świata, także istnieje lista stanowisk, zajmując które osoba automatycznie uzyskuje obywatelstwo Państwa Miasta Watykańskiego.
Keywords: Artykuł dotyczy podstaw prawnych, historyczno-prawnych przesłanek oraz specyfiki tworzenia instytucji obywatelstwa Państwa Watykańskiego, a także w artykule bada się osobliwości, związane z uzyskaniem statusu obywatelskiego i jego wygaśnięciem (utratą), analizuje się normy prawne ustawodawstwa, regulujące działalność instytucji obywatelstwa Watykanu. Ustalono, że praktycznie cała ludność Watykanu to obywatele Stolicy Apostolskiej (poddaństwa Watykanu nie istnieje), którzy posiadają paszport (ten paszport ma dyplomatyczny status Stolicy Apostolskiej, wskazuje na przynależność do mieszkańców Stolicy Apostolskiej (Watykanu) i wydaje się przez Sekretariat Państwa). Także obywatele Stolicy Apostolskiej są kapłanami Kościoła Katolickiego. Autor zbadał koncepcję obywatelstwa oraz jej znaczenie w międzynarodowej doktrynie prawnej. Została wykonana analiza szeregu prac naukowych badaczy, badających zwłaszcza kwestię powstania instytucji obywatelstwa, w tym w Państwie Miasta Watykańskiego. Podczas badania stwierdzono również, że obywatelstwo Watykanu ma specjalny status, który nie jest właściwy dla większości państw świata, także istnieje lista stanowisk, zajmując które osoba automatycznie uzyskuje obywatelstwo Państwa Miasta Watykańskiego.

FORMOWANIE ZAGRANICZNEJ KOMPETENCJI PROFESJONALNEJ PRZYSZŁYCH CZYNNIKÓW ZACHOWAŃ SPECJALNOŚCI

Alla Dubrova

doktorant, Rówieński Państwowy Uniwersytet Humanistyczny, (Równe, Ukraina)
alladubrova29@ukr.net

Anotation. Artykuł zajmuje się zagadnieniami kształtowania komunikatywnej kompetencji językowej przyszłych specjalistów specjalności behawioralnych w procesie kształcenia zawodowego. Przedstawiono koncepcję kompetencji językowych, niezbędną w działalności zawodowej specjalisty. Rozwój umiejętności komunikowania się w języku obcym studenta z obcym wydziałem wymaga zastosowania podejścia komunikatywnego do uczenia się, które z kolei wiąże się z wykorzystaniem interaktywnych metod uczenia się. Analizowane są podstawowe metody kształtowania kompetencji językowej studentów języków obcych. Szczególną uwagę zwraca się na stosowanie aktywnych metod nauczania, ponieważ stawiają one uczniów na aktywnej pozycji, która obejmuje nie tylko uczenie się znajomości języka, ale także przyczynia się do szkolenia profesjonalnej komunikacji. Uwzględniono główne środki innowacyjnych technologii. Przeprowadzono analizę zastosowania środków innowacyjnych technologii w kształtowaniu kompetencji językowej studentów nieprofesjonalnych kierunków specjalności behawioralnych. Główne metody pracy stosowane w tym badaniu to analiza, klasyfikacja, synteza i systematyzacja materiału naukowego i teoretycznego. Stwierdziliśmy, że język obcy kompetencji zawodowych przyszłych specjalistów specjalności behawioralnych jest zbiorem leksykalnej, gramatycznej, konkretnej profesjonalnej wiedzy i umiejętności potrzebnych do komunikacji języka obcego w działalności zawodowej i społeczno-kulturowej w. Perspektywy dalszych poszukiwań naukowych widzimy w rozwoju specjalnych metod kształtowania kompetencji komunikacyjnych obcych specjalistów w specjalnościach behawioralnych. Perspektywy dalszych poszukiwań naukowych widzimy w rozwoju specjalnych metod kształtowania kompetencji komunikacyjnych obcych specjalistów w specjalnościach behawioralnych.
Keywords: Artykuł zajmuje się zagadnieniami kształtowania komunikatywnej kompetencji językowej przyszłych specjalistów specjalności behawioralnych w procesie kształcenia zawodowego. Przedstawiono koncepcję kompetencji językowych, niezbędną w działalności zawodowej specjalisty. Rozwój umiejętności komunikowania się w języku obcym studenta z obcym wydziałem wymaga zastosowania podejścia komunikatywnego do uczenia się, które z kolei wiąże się z wykorzystaniem interaktywnych metod uczenia się. Analizowane są podstawowe metody kształtowania kompetencji językowej studentów języków obcych. Szczególną uwagę zwraca się na stosowanie aktywnych metod nauczania, ponieważ stawiają one uczniów na aktywnej pozycji, która obejmuje nie tylko uczenie się znajomości języka, ale także przyczynia się do szkolenia profesjonalnej komunikacji. Uwzględniono główne środki innowacyjnych technologii. Przeprowadzono analizę zastosowania środków innowacyjnych technologii w kształtowaniu kompetencji językowej studentów nieprofesjonalnych kierunków specjalności behawioralnych. Główne metody pracy stosowane w tym badaniu to analiza, klasyfikacja, synteza i systematyzacja materiału naukowego i teoretycznego. Stwierdziliśmy, że język obcy kompetencji zawodowych przyszłych specjalistów specjalności behawioralnych jest zbiorem leksykalnej, gramatycznej, konkretnej profesjonalnej wiedzy i umiejętności potrzebnych do komunikacji języka obcego w działalności zawodowej i społeczno-kulturowej w. Perspektywy dalszych poszukiwań naukowych widzimy w rozwoju specjalnych metod kształtowania kompetencji komunikacyjnych obcych specjalistów w specjalnościach behawioralnych. Perspektywy dalszych poszukiwań naukowych widzimy w rozwoju specjalnych metod kształtowania kompetencji komunikacyjnych obcych specjalistów w specjalnościach behawioralnych.

SPOSÓB POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA I JEGO CECHY W TRAKCIE ŚLEDZTWA W SPRAWIE UTWORZENIA NIE PRZEWIDZIANYCH PRAWEM PARAMILITARNYCH LUB ZBROJNYCH

Ruslan Dudarets

Zastępca szefa Wydziału Śledczego Głównej Policji Ukrainy (Kijów, Ukraina)
dudaretsrus@ukr.net

Anotation. Artykuł analizuje praktykę ustalania typowych metod popełnienia przestępstwa w toku dochodzenia w sprawie tworzenia jednostek paranoidalnych lub zbrojnych, których nie zapewnia prawo. Zwraca się uwagę na takie metody popełnienia przestępstwa, jak tworzenie, uczestnictwo, przywództwo nielegalnych grup zbrojnych, finansowanie jego działalności. Uzyskane informacje o określeniu typowej metody popełnienia przestępstwa są wykorzystywane do konstruowania i promowania wersji, planowania śledztwa, opracowywania taktyk do prowadzenia osobnych działań śledczych (wyszukiwania), wybierania i wdrażania metodologii badań sądowych, określania kierunków zapobiegania przestępstwom. Specyfika celu i celów badania doprowadziła do konieczności użycia dialektycznego, porównawczego, historyczno-prawnego, formalno-logicznego, systemowo-strukturalnego, socjologicznego, statystycznego i innych metod badań naukowych. Podczas badania tworzenia jednostek paranoicznych lub zbrojnych nie przewidzianych prawem, ważne jest, aby najpierw ustalić, w jaki sposób zostało popełnione przestępstwo. Ustanowienie sposobu popełnienia wykroczenia jest istotne nie tylko dla kwalifikowania przestępstwa, ale także dla określenia innych elementów cech kryminalistycznych, któ re w swoich zbiorach dają możliwość wyboru i wdrożenia technik dochodzeniowych.
Keywords: Artykuł analizuje praktykę ustalania typowych metod popełnienia przestępstwa w toku dochodzenia w sprawie tworzenia jednostek paranoidalnych lub zbrojnych, których nie zapewnia prawo. Zwraca się uwagę na takie metody popełnienia przestępstwa, jak tworzenie, uczestnictwo, przywództwo nielegalnych grup zbrojnych, finansowanie jego działalności. Uzyskane informacje o określeniu typowej metody popełnienia przestępstwa są wykorzystywane do konstruowania i promowania wersji, planowania śledztwa, opracowywania taktyk do prowadzenia osobnych działań śledczych (wyszukiwania), wybierania i wdrażania metodologii badań sądowych, określania kierunków zapobiegania przestępstwom. Specyfika celu i celów badania doprowadziła do konieczności użycia dialektycznego, porównawczego, historyczno-prawnego, formalno-logicznego, systemowo-strukturalnego, socjologicznego, statystycznego i innych metod badań naukowych. Podczas badania tworzenia jednostek paranoicznych lub zbrojnych nie przewidzianych prawem, ważne jest, aby najpierw ustalić, w jaki sposób zostało popełnione przestępstwo. Ustanowienie sposobu popełnienia wykroczenia jest istotne nie tylko dla kwalifikowania przestępstwa, ale także dla określenia innych elementów cech kryminalistycznych, któ re w swoich zbiorach dają możliwość wyboru i wdrożenia technik dochodzeniowych.

JEDNOCZESNE PRZESŁUCHANIE DWÓCH LUB WIĘCEJ PRZESŁUCHANYCH JUŻ OSÓB: ANALIZA PORÓWNAWCZA NORM POSTĘPOWANIA KARNEGO W UKRAINIE I KRAJACH UNII EUROPEJSKIEJ

Iryna Zhaldak

zdobywczyni tytułu naukowego Katedry Kryminalistyki i Medycyny Sądowej, Narodowa Akademia Spraw Wewnętrznych, (Kijów, Ukraina)
zhaldak_irina@ukr.net

ORCID ID: 0000-0002-1832-8843

Anotation. Wdrożenie międzynarodowych standardów, unifikacja terminologii w działalność instytucji państwowych, w tym w zakresie prawa karnego, regulujące procedurę postępowania karnego w Ukrainie, zyskuje niezwykłą aktualność. W tym kontekście zostały zbadane nazwa oraz czynności dochodzeniowo-śledczych (ściganie przestępstwa) - jednoczesne przesłuchanie dwóch lub więcej przesłuchanych już osób, co jest uregulowane art. 224, cz.9 Kodeksu postępowania karnego Ukrainy. Przeprowadzono badanie porównawcze obowiązującej normy "jednoczesne przesłuchanie dwóch lub więcej przesłuchanych już osób" z regulacją "konfrontacji" - czynności bliskiej za treścią w postępowaniu karnym różnych krajów UE. W trakcie porównawczego badania analizy systemowej ustalono wspólne i odmienne cechy regulacji czynności "jednoczesnego przesłuchania" i "konfrontacji". W celu zapewnienia wysokich standardów międzynarodowych zasadnicze znaczenie mają studiowanie i wdrożenie do norm krajowego prawodawstwa oraz postępowania egzekucyjnego najlepszych zagranicznych praktyk i doświadczenia, opracowanie aktów prawnych w celu uszczegółowienia przepisów prawa oraz zaleceń kryminalistycznych.
Keywords: Wdrożenie międzynarodowych standardów, unifikacja terminologii w działalność instytucji państwowych, w tym w zakresie prawa karnego, regulujące procedurę postępowania karnego w Ukrainie, zyskuje niezwykłą aktualność. W tym kontekście zostały zbadane nazwa oraz czynności dochodzeniowo-śledczych (ściganie przestępstwa) - jednoczesne przesłuchanie dwóch lub więcej przesłuchanych już osób, co jest uregulowane art. 224, cz.9 Kodeksu postępowania karnego Ukrainy. Przeprowadzono badanie porównawcze obowiązującej normy "jednoczesne przesłuchanie dwóch lub więcej przesłuchanych już osób" z regulacją "konfrontacji" - czynności bliskiej za treścią w postępowaniu karnym różnych krajów UE. W trakcie porównawczego badania analizy systemowej ustalono wspólne i odmienne cechy regulacji czynności "jednoczesnego przesłuchania" i "konfrontacji". W celu zapewnienia wysokich standardów międzynarodowych zasadnicze znaczenie mają studiowanie i wdrożenie do norm krajowego prawodawstwa oraz postępowania egzekucyjnego najlepszych zagranicznych praktyk i doświadczenia, opracowanie aktów prawnych w celu uszczegółowienia przepisów prawa oraz zaleceń kryminalistycznych.

NAUKOZNAWCZE PODEJŚCIE W BADANIU PROBLEMATYKI POSTĘPOWAŃ WYKONAWCZYCH WE WSPÓŁCZESNYM PAŃSTWIE PRAWA

Mykhaylo Kelman, Lidiya Kelman, Olha Zayats

Mykhaylo Kelman Profesor, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Katedry Teorii i Filozofii Prawa Narodowy Uniwersytet "Politechnika Lwowska», (Łwow, Ukraina)
Olha Zayats doktor nauk prawnych, docent Katedry Dyscyplin z Zakresu Prawa Cywilnego Lwowski Państwowy Uniwersytet Spraw Wewnętrznych, (Łwow, Ukraina)
Lidiya Kelman doktor nauk prawnych, docent, docent Katedry Dyscyplin z Zakresu Prawa Cywilnego Lwowski Państwowy Uniwersytet Spraw Wewnętrznych, (Łwow, Ukraina)
muchaylo_lviv@ukr.net , kelman_l@ukr.net, zayatsolha@gmail.com

Anotation. Podstawowym celem reformy, związanej z realizacją dalszego harmonijnego rozwoju państwowego systemu prawnego, jest zbudowanie w Ukrainie państwa prawa. Powszechnie uznanym jest fakt, że wdrożenie fundamentalnych zasad koncepcji państwa prawnego, zakłada priorytet interesów jednostkii, wolności i nietykalności obywateli. Ograniczenie przez prawo władzy politycznej przyczynia się do przezwyciężenia negatywnych skutków przeszłości totalitarnej, demokratyzacji życia publicznego oraz ustanowienia rzeczywistego porządku prawnego. Razem z tym, pomimo iż art.3 Konstytucji ustanawia idee państwa prawnego, to w rzeczywistości, niestety, nie znajduje on przełożenia na realizacji w praktyce. Wydaje się, że dla ukształtowania się państwa prawnego, jako szczególnej formy relacji państwa i społeczeństwa obywatelskiego, za mało jest jedynie uznania przez prawo człowieka, jako wartości nadrzędnej, utrwalanie zasad praworządności i podziału władzy, gwarantowania powszechnie uznanych praw politycznych i ekonomicznych. Praktyczna realizacja koncepcji państwa prawnego wymaga zasadniczej transformacji wszystkich elementów systemu państwa prawnego tak, aby państwo mogło pełnić swoją funkcję w sposób i poprzez stosowanie metod, które odpowiadałyby ideałom sprawiedliwości i humanizmu, zapewniając prawdziwą dominację praworządności oraz realną odpowiedzialność państwa przed swoimi obywatelami. Nadzwyczaj ogromne znaczenie państwa prawnego w Ukrainie w sposób wyczerpujący uzasadnia znaczenie prowadzenia badań w zakresie każdej tematyki, która jest związana z jej kształtowaniem. Przy tym, ze względu na fakt, że realizacja odpowiedniego zadanie okazuje być dość skomplikowaną i kontrowersyjna, tym większego znaczenie nabiera opracowanie problematyki w jej aspekcie praktycznym, związanym bezpośrednio z poszukiwaniem sposobów i środków realizacji ideałów społeczeństwa prawnego. Szczególnie ważna jest analiza problematyki, związanej z realizacją zasad państwa prawa w ich egzekwowaniu. Z jednej strony, kształtowanie takiego państwa nie może być zapewnione jedynie poprzez doskonalenie praktyki prawotwórczej, humanizację oraz aktualizację już obowiązującego prawa. Jest ona możliwa tylko tam, gdzie normy prawne mają praktyczne przełożenie i, przede wszystkim, – w funkcjonowaniu samego państwa prawa. Z drugiej strony – zasady organizacji, które są realizowane w dzisiejszej praktyce codziennej, jak i sama realizacja czynności egzekucyjnych, okazały się być nie współmierne z samą ideą państwa prawnego.
Keywords: Podstawowym celem reformy, związanej z realizacją dalszego harmonijnego rozwoju państwowego systemu prawnego, jest zbudowanie w Ukrainie państwa prawa. Powszechnie uznanym jest fakt, że wdrożenie fundamentalnych zasad koncepcji państwa prawnego, zakłada priorytet interesów jednostkii, wolności i nietykalności obywateli. Ograniczenie przez prawo władzy politycznej przyczynia się do przezwyciężenia negatywnych skutków przeszłości totalitarnej, demokratyzacji życia publicznego oraz ustanowienia rzeczywistego porządku prawnego. Razem z tym, pomimo iż art.3 Konstytucji ustanawia idee państwa prawnego, to w rzeczywistości, niestety, nie znajduje on przełożenia na realizacji w praktyce. Wydaje się, że dla ukształtowania się państwa prawnego, jako szczególnej formy relacji państwa i społeczeństwa obywatelskiego, za mało jest jedynie uznania przez prawo człowieka, jako wartości nadrzędnej, utrwalanie zasad praworządności i podziału władzy, gwarantowania powszechnie uznanych praw politycznych i ekonomicznych. Praktyczna realizacja koncepcji państwa prawnego wymaga zasadniczej transformacji wszystkich elementów systemu państwa prawnego tak, aby państwo mogło pełnić swoją funkcję w sposób i poprzez stosowanie metod, które odpowiadałyby ideałom sprawiedliwości i humanizmu, zapewniając prawdziwą dominację praworządności oraz realną odpowiedzialność państwa przed swoimi obywatelami. Nadzwyczaj ogromne znaczenie państwa prawnego w Ukrainie w sposób wyczerpujący uzasadnia znaczenie prowadzenia badań w zakresie każdej tematyki, która jest związana z jej kształtowaniem. Przy tym, ze względu na fakt, że realizacja odpowiedniego zadanie okazuje być dość skomplikowaną i kontrowersyjna, tym większego znaczenie nabiera opracowanie problematyki w jej aspekcie praktycznym, związanym bezpośrednio z poszukiwaniem sposobów i środków realizacji ideałów społeczeństwa prawnego. Szczególnie ważna jest analiza problematyki, związanej z realizacją zasad państwa prawa w ich egzekwowaniu. Z jednej strony, kształtowanie takiego państwa nie może być zapewnione jedynie poprzez doskonalenie praktyki prawotwórczej, humanizację oraz aktualizację już obowiązującego prawa. Jest ona możliwa tylko tam, gdzie normy prawne mają praktyczne przełożenie i, przede wszystkim, – w funkcjonowaniu samego państwa prawa. Z drugiej strony – zasady organizacji, które są realizowane w dzisiejszej praktyce codziennej, jak i sama realizacja czynności egzekucyjnych, okazały się być nie współmierne z samą ideą państwa prawnego.

WPŁYW ORGANIZACJI RELIGIJNYCH NA DZIAŁANIA PERSONELU KOLONII W ZAKRESIE STOSOWANIA SIŁY WOBEC SKAZANYCH

Valentyn Kovalenko, Roksolana Kolb

doktor habilitowany nauk prawnych, profesor, członek korespondent Narodowej Akademii Nauk Prawnych Ukrainy (Kijów, Ukraina)
Roksolana Kolb magistrant Katedry Prawa Instytutu Wołyńskiego Instytut im. W. Łypyńskiego, Prywatna SA Wyższy Zakład Naukowy Międzyregionalna Akademia Zarządzania Personelem, (Łuck, Ukraina)
kovalenkov@ukr.net, roksolanakolb@ukr.net

Anotation. W artykule ustalono znaczenie działalności organizacji religijnych oraz ich przedstawicieli (księży i kapelanów), mające na celu zapobieganie i niwelowaniee liczby przypadków stosowania siły przez personel kolonii karnych oraz przewidzianych prawem środków specjalistycznych wobec skazanych, a także opracowano naukowo uzasadnione rozwiązania poprawy procesu wykonywania kar.
Keywords: W artykule ustalono znaczenie działalności organizacji religijnych oraz ich przedstawicieli (księży i kapelanów), mające na celu zapobieganie i niwelowaniee liczby przypadków stosowania siły przez personel kolonii karnych oraz przewidzianych prawem środków specjalistycznych wobec skazanych, a także opracowano naukowo uzasadnione rozwiązania poprawy procesu wykonywania kar.

O NIEKTÓRYCH TENDENCJACH POPEŁNIANYCH PRZESTĘPSTW W DZIEDZINIE WYKONYWANIA KAR W UKRAINIE

Oleksandr Kolb, Taras Мis’kiv

Oleksandr Kolb doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Katedry Prawa Karnego i Procesu UN ”Politechnika Lwowska” (Lwów, Ukraina)
Taras Мis’kiv Radca Prezesa Sądu Gospodarczego w obwodzie Wołyńskim, (Łuck, Ukraina)
o.kolb@i.ua, tarasmiskiv@ukr.net

Anotation. W artykule określono główne tendencje przestępczości, które ukształtowały się w systemie więziennictwa w Ukrainie we współczesnych warunkachi, a także dokonano analizy jej podstawowych wskaźników z uwzględnieniem ich wpływu na stan utrzymania porządku i bezpieczeństwa w zakładach penitencjarnych oraz poziom skuteczności działań prewencyjnych.
Keywords: W artykule określono główne tendencje przestępczości, które ukształtowały się w systemie więziennictwa w Ukrainie we współczesnych warunkachi, a także dokonano analizy jej podstawowych wskaźników z uwzględnieniem ich wpływu na stan utrzymania porządku i bezpieczeństwa w zakładach penitencjarnych oraz poziom skuteczności działań prewencyjnych.

PSYCHOANALITYCZNY NARATYW W MIŁOSNYCH OPOWIEŚCIACH ŁESI UKRAINKI ("BŁĘKITNA RÓŻA", "PIEŚŃ LASU").

Maria Moklica

doktor habilitowany nauk filologicznych, profesor, kierownik Zakładu Teorii Literatury i lLteratury Światowej Wschodnioeuropejski Uniwersytet Narodowy im. Łesi Ukrainki w Łucku (Łuck, Ukraina)
moklytsja@gmail.com

Anotation. W artykule mowa o tym, że w ostatnich dziesięcioleciach do osoby Łesi Ukrainki aktywnie stosowano psychoanalizę, jednak prawie nie ma prób odczytać jej utwory w aspekcie psychoanalitycznym. Uzasadniono pojęcie „implicyt ny psychoanalityczny naratyw” wobec dzieł sztuki. U podstaw leży historia człowieka nieświadomego, którego nieświadomość jest implicytnym obiektem obrazu. Uzasadniona została konieczność stosowania tego pojęcia w stosunku do tych utworów, w których jest akcentowana nieświadomość bohaterów jako jedna z ważnych przyczyn zaburzeń psychicznych, problemów życiowych i tragedii. Historie miłosne Łesi Ukrainki są tragiczne, a odbiorca zostaje skierowany na znalezienie głębszych motywacji, w odróżnieniu od tych, które są deklarowane przez bohaterów w toku fabuły. Psychologiczne podstawy wielu utworów Łesi Ukrainki są wyraźnie biograficzne. Za posrednictwem swoich bohaterów autorka próbuje zrozumieć swoje wewnętrzne problemy.
Keywords: W artykule mowa o tym, że w ostatnich dziesięcioleciach do osoby Łesi Ukrainki aktywnie stosowano psychoanalizę, jednak prawie nie ma prób odczytać jej utwory w aspekcie psychoanalitycznym. Uzasadniono pojęcie „implicyt ny psychoanalityczny naratyw” wobec dzieł sztuki. U podstaw leży historia człowieka nieświadomego, którego nieświadomość jest implicytnym obiektem obrazu. Uzasadniona została konieczność stosowania tego pojęcia w stosunku do tych utworów, w których jest akcentowana nieświadomość bohaterów jako jedna z ważnych przyczyn zaburzeń psychicznych, problemów życiowych i tragedii. Historie miłosne Łesi Ukrainki są tragiczne, a odbiorca zostaje skierowany na znalezienie głębszych motywacji, w odróżnieniu od tych, które są deklarowane przez bohaterów w toku fabuły. Psychologiczne podstawy wielu utworów Łesi Ukrainki są wyraźnie biograficzne. Za posrednictwem swoich bohaterów autorka próbuje zrozumieć swoje wewnętrzne problemy.

BADANIE POJĘCIA OCHRONY WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ W INTERNECIE

Kateryna Mudryts’ka

doktorantka Katedry Własności Intelektualnej i Prawa Korporacyjnego, Narodowy Uniwersytet Odeska Akademia Prawa, (Odessa, Ukraina)
email@mail

Anotation. W danym artykule rozpatrywany jest problem stosunków, związany z badaniem własności intelektualnej w sieci Internet. Autor rozkrywa i uzasadnia potrzebę zdefiniowania pojęcia własności intelektualnej w Internecie. Przeprowadzono analizę literatury naukowej oraz opinii naukowców dotyczących pojęcia własności intelektualnej, na podstawie czego opracowano metodę ochrony informacji, zawierającej przesłanki własności intelektualnej. Podsumowując, we wnioskach autor proponuje własną definicję pojęcia własności intelektualnej w sieci Internet, a także przedstawia autorskie pojmowanie pojęcia ochrona własności intelektualnej w Internecie.
Keywords: W danym artykule rozpatrywany jest problem stosunków, związany z badaniem własności intelektualnej w sieci Internet. Autor rozkrywa i uzasadnia potrzebę zdefiniowania pojęcia własności intelektualnej w Internecie. Przeprowadzono analizę literatury naukowej oraz opinii naukowców dotyczących pojęcia własności intelektualnej, na podstawie czego opracowano metodę ochrony informacji, zawierającej przesłanki własności intelektualnej. Podsumowując, we wnioskach autor proponuje własną definicję pojęcia własności intelektualnej w sieci Internet, a także przedstawia autorskie pojmowanie pojęcia ochrona własności intelektualnej w Internecie.

CO DO TREŚCI NIEKTÓRYCH DETERMINANTÓW PRZESTĘPSTW POPEŁNIANYCH PRZEZ PERSONEL KOLONII KARNYCH

Volodymyr Ortynskyi, Serhii Kolb

Volodymyr Ortynskyi doktor habilitowany nauk prawnych, profesor, dyrektor Instytutu Prawa i Psychologii Uniwersytetu Narodowego "Politechnika Lwowska", (Lwów, Ukraina)
Serhii Kolb doktor nauk prawnych, radca prawny Spółka Adwokacka "Bona Fide" (Łuck, Ukraina)
inpp.dept@lpnu.ua, kolbs@ukr.net

Anotation. W artykule przeprowadzono analizę treści pojęcia "determinanty przestępczości" i na tej podstawie zidentyfikowano niektóre uwarunkowania przestępstw, które powodują i prowadzą do popełniania przestępstw przez personel kolonii karnych. Ponadto, opracowano szereg uzasadnionych naukowo rozwiązań w celu ich prewencji, neutralizacji, eliminacji itd.
Keywords: W artykule przeprowadzono analizę treści pojęcia "determinanty przestępczości" i na tej podstawie zidentyfikowano niektóre uwarunkowania przestępstw, które powodują i prowadzą do popełniania przestępstw przez personel kolonii karnych. Ponadto, opracowano szereg uzasadnionych naukowo rozwiązań w celu ich prewencji, neutralizacji, eliminacji itd.

NOWA MORALNOŚĆ SILNEGO CZŁOWIEKA: UWAGĘ I POSZUKIWANIE NOWYCH MOŻLIWOŚCI.

Lyudmila Pawłyszyn

doktor habilitowany nauk filozoficznych, professor, Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Włodzimierza Hnatiuka w Tarnopolu, (Tarnopol, Ukraina)
lyudpavl@gmail.com

Anotation. Badania problemu jest przeznaczone do wykazania i analizować poglądy wielu wybitnych myślicieli na podstawie tradycyjnej moralności, powód, jego przemyślenia i ponownej oceny, rozumowania o osobie z zabytki jasne życia jako silnik postęp społeczny i nowy styl myślenia i działania. Problem kryzysu społeczno politycznych i nihilistyczny podejście do otaczającej rzeczywistości, niezadowolenie stan moralny społeczeństwa na każdym etapie rozwoju społeczeństwa jest niezwykle ważne i potrzebę pilnego rozwiązania. Jego znaczenie staje się szczególnie dotkliwy podczas tworzenia i wzmocnienia Państwa, w czasie społecznych, gospodarczych i politycznych konfliktów. Procesie cywilizacyjnym, rewolucji naukowo - technicznej, z jednej strony, przyczyniły się do rozwoju społeczności ludzkiej, wzbogacony jej wiedzy, wykwalifikowanych w technologii komputerowych, jednak z drugiej strony, w dążeniu do nowej wiedzy i odkryć, które zapomina interesuje się swoją duszę. Istota ludzka jest niestabilna, i w związku z tym powinien każdy krytycznie spojrzeć sobie w twarz, na drogę samopoznania. Znalezienie siebie osób będzie mógł zmienić siebie i świata. Osoba, która można zauważyć własnej niedoskonałości, otrzyma wewnętrzną wolność do pokonania własnych wad będzie na ścieżkę, która zabierze go na wyższy poziom rozwoju.
Keywords: Badania problemu jest przeznaczone do wykazania i analizować poglądy wielu wybitnych myślicieli na podstawie tradycyjnej moralności, powód, jego przemyślenia i ponownej oceny, rozumowania o osobie z zabytki jasne życia jako silnik postęp społeczny i nowy styl myślenia i działania. Problem kryzysu społeczno politycznych i nihilistyczny podejście do otaczającej rzeczywistości, niezadowolenie stan moralny społeczeństwa na każdym etapie rozwoju społeczeństwa jest niezwykle ważne i potrzebę pilnego rozwiązania. Jego znaczenie staje się szczególnie dotkliwy podczas tworzenia i wzmocnienia Państwa, w czasie społecznych, gospodarczych i politycznych konfliktów. Procesie cywilizacyjnym, rewolucji naukowo - technicznej, z jednej strony, przyczyniły się do rozwoju społeczności ludzkiej, wzbogacony jej wiedzy, wykwalifikowanych w technologii komputerowych, jednak z drugiej strony, w dążeniu do nowej wiedzy i odkryć, które zapomina interesuje się swoją duszę. Istota ludzka jest niestabilna, i w związku z tym powinien każdy krytycznie spojrzeć sobie w twarz, na drogę samopoznania. Znalezienie siebie osób będzie mógł zmienić siebie i świata. Osoba, która można zauważyć własnej niedoskonałości, otrzyma wewnętrzną wolność do pokonania własnych wad będzie na ścieżkę, która zabierze go na wyższy poziom rozwoju.

NIEZBĘDNOŚĆ NAUCZANIA TERMINOLOGII ANGIELSKIEJ Z TURYSTYKI I HOTELARSTWA DLA ROZWOJU UMIEJĘTNOŚCI MÓWIENIA

Lilia Petlyanova

nauk pedagogicznych, profesor nadzwyczajny wydziału języków obcych Chmielnicki Uniwersytet Narodowy (Chmielnicki, Ukraina)
petliovana@gmail.com

Anotation. W branży turystyki i hotelarstwa kluczowym czynnikiem jest komunikacja. Podobnie jak większość innych sektorów, turystyka i hotelarstwo mają swój własny zestaw żargonu, którego należy się nauczyć i rozumieć. W tej dziedzinie będziesz miał sprawę z ludźmi przez długi czas i musisz mieć pewność, że możesz wydawać zalecenia, udzielać instrukcji i jasno wyjaśniać sytuacje. Niniejszy artykuł ma na celu wyświetlenie aktualnych potrzeb zarządzania turystyką i hotelarstwem na Ukrainie pod względem skuteczności języków obcych, co stanowi pierwszy krok w kierunku zapewnienia przyszłym fachowcom przewagi konkurencyjnej poprzez opracowanie efektywnych programów nauczania i metodologii szkolnictwa wyższego w celu studiowania konkretnego słownictwa dla doskonałej komunikacji w karierze turystyki i hotelarstwa. Dlatego w następnym artykułe rozważona zostanie międzynarodowa literatura na ten temat, będzie prezentowany proces badawczy, na którym bazuje się następujące badanie, oraz zostaną wyświetlone jego główne wyniki, a także zalecane konkretne działania i przyszłe badania.
Keywords: W branży turystyki i hotelarstwa kluczowym czynnikiem jest komunikacja. Podobnie jak większość innych sektorów, turystyka i hotelarstwo mają swój własny zestaw żargonu, którego należy się nauczyć i rozumieć. W tej dziedzinie będziesz miał sprawę z ludźmi przez długi czas i musisz mieć pewność, że możesz wydawać zalecenia, udzielać instrukcji i jasno wyjaśniać sytuacje. Niniejszy artykuł ma na celu wyświetlenie aktualnych potrzeb zarządzania turystyką i hotelarstwem na Ukrainie pod względem skuteczności języków obcych, co stanowi pierwszy krok w kierunku zapewnienia przyszłym fachowcom przewagi konkurencyjnej poprzez opracowanie efektywnych programów nauczania i metodologii szkolnictwa wyższego w celu studiowania konkretnego słownictwa dla doskonałej komunikacji w karierze turystyki i hotelarstwa. Dlatego w następnym artykułe rozważona zostanie międzynarodowa literatura na ten temat, będzie prezentowany proces badawczy, na którym bazuje się następujące badanie, oraz zostaną wyświetlone jego główne wyniki, a także zalecane konkretne działania i przyszłe badania.

FORMACJA OSOBY TWÓRCZEJ W ŚRODOWISKU PATIARCHALNYM (ŁESIA UKRAINKA I OLGA KOBYLANSKA)

Serhii Romanov

doctor nauk filozoficzych, docent,
Universytet Narodowy imienia Łesi Ukrainki, (Łuck, Ukraina)
sergmr.@ukr.net

Anotation. W artykule w kontekście porównawczym jest brany pod uwagę rozwój osobisty Łesi Ukrainki i Olgi Kobylianskoi. Uvaga skoncentrowane na badaniach aspekty kulturowe, psychologiczne i związane z płcią okresy historyczny konca XIX – początku XX w. w Ukranine. Typologia osobowości obu dziewcząt badane w okresie czasu dzieciństwa i dorastania. Również pod uwagę wzięto cechy norm społecznych jako najstarszy sposób na zachowania niewoli kobiety w stanie naturalnym. W artykule określono traumatyczne przeżycie taka prezentacja społeczna i sposoby na dyskusję w tekstach literackich i autobiograficznych. Autor artykułu kończy to odpowiednio przetworzony materiał biograficzny daje możliwości nowych perspektyw naukowych. Takie naukowe perspektywy związane są z życiem i twórczą ścieżką słynnych ukraińskich pisarzy.
Keywords: W artykule w kontekście porównawczym jest brany pod uwagę rozwój osobisty Łesi Ukrainki i Olgi Kobylianskoi. Uvaga skoncentrowane na badaniach aspekty kulturowe, psychologiczne i związane z płcią okresy historyczny konca XIX – początku XX w. w Ukranine. Typologia osobowości obu dziewcząt badane w okresie czasu dzieciństwa i dorastania. Również pod uwagę wzięto cechy norm społecznych jako najstarszy sposób na zachowania niewoli kobiety w stanie naturalnym. W artykule określono traumatyczne przeżycie taka prezentacja społeczna i sposoby na dyskusję w tekstach literackich i autobiograficznych. Autor artykułu kończy to odpowiednio przetworzony materiał biograficzny daje możliwości nowych perspektyw naukowych. Takie naukowe perspektywy związane są z życiem i twórczą ścieżką słynnych ukraińskich pisarzy.

Alla Stepaniuk

doktor habilitowany nauk pedagogicznych, profesor
Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Włodzimierza Hnatiuka w Tarnopolu, (Tarnopol, Ukraina)
alstep@tnpu.edu.ua

Anotation. Artykuł potwierdza ideę uznania myślenia krytycznego za system hierarchiczny i nakreśla etapy rozwoju tej umiejętności podczas studiów w szkole średniej. Pierwszy etap – szkoła podstawowa – celowa działalność na kształtowanie metod aktywności umysłowej: analiza, synteza, abstrakcja, porównanie, uogólnianie, umiejętność wyciągania wniosków, itp.; drugim etapem jest rozwój krytycznego myślenia jako złożonej całościowej formacji, która obejmuje kształtowanie wartości osobistych, zdolność do konstruowania własnego modelu zachowania krytycznego. Opracowano metodę kształtowania myślenia krytycznego uczniów w procesie studiowania biologii. Jego kluczową ideą jest celowość organizacji w procesie edukacji biologicznej specjalnej działalnośći uczniów w zakresie kształtowania składników krytycznego myślenia u nich i jego rozwóju jako całościowej formacji integralnej. Komponenty krytycznego myślenia kształtują się zarówno jako rodzaj wiedzy, jak i sposób działalnośći.
Keywords: Artykuł potwierdza ideę uznania myślenia krytycznego za system hierarchiczny i nakreśla etapy rozwoju tej umiejętności podczas studiów w szkole średniej. Pierwszy etap – szkoła podstawowa – celowa działalność na kształtowanie metod aktywności umysłowej: analiza, synteza, abstrakcja, porównanie, uogólnianie, umiejętność wyciągania wniosków, itp.; drugim etapem jest rozwój krytycznego myślenia jako złożonej całościowej formacji, która obejmuje kształtowanie wartości osobistych, zdolność do konstruowania własnego modelu zachowania krytycznego. Opracowano metodę kształtowania myślenia krytycznego uczniów w procesie studiowania biologii. Jego kluczową ideą jest celowość organizacji w procesie edukacji biologicznej specjalnej działalnośći uczniów w zakresie kształtowania składników krytycznego myślenia u nich i jego rozwóju jako całościowej formacji integralnej. Komponenty krytycznego myślenia kształtują się zarówno jako rodzaj wiedzy, jak i sposób działalnośći.

OCENA ROZWOJU FIZYCZNEGO MŁODYCH SZKÓŁ WEDŁUG METODY INDEKSOWEJ

Alla Sulyma, Olexander Zdebskyi, Vladyslav Korzhenko

Alla Sulyma Kandydat na naukę w zakresie wychowania fizycznego i sportu, starszy wykładowca Katedry Medycznych i Biologicznych Podstaw Fizycznej i Rehabilitacji Fizycznej
Vladyslav Korzhenko Student IV roku Wydziału Wychowania Fizycznego i Sportu, Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny w Winnicy im. Michaiła Kotsiubińskiego, (Winnica, Ukraina)
Olexander Zdebskyi Student IV roku Wydziału Wychowania Fizycznego i Sportu, Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny w Winnicy im. Michaiła Kotsiubińskiego, (Winnica, Ukraina)
allasulyma16.83@gmail.com, zdebskyi-sanya@mail.ru, vladkorzhenko@l.ua

Anotation. Młodszy wiek szkolny charakteryzuje się stopniowym wzrostem cech fizycznych, poprawą wskaźników antropometrycznych, aw konsekwencji zmianą fizycznego rozwoju uczniów. Dlatego celem pracy było zbadanie i ocena poziomu rozwoju fizycznego uczniów klas 2 i 3. Do oceny rozwoju fizycznego młodszych dzieci uczniowskich wykorzystano wskaźniki antropometryczne: wskaźnik siły, wskaźnik życiowy, wskaźnik przyrostu masy ciała, wskaźnik Pigniera, indeks Erismana, wskaźnik Skibinska i indeks hipoksji. Wyniki badania wskazują, że wraz z wiekiem chłopców i dziewcząt odnotowano wzrost średnich wartości powyższych wskaźników. Jednak chłopcy, którzy uczą się w klasie 3, częściej dostrzegają poprawę wskaźników siły i wysokości niż dziewczęta w tym samym wieku. Prawdopodobna poprawa jest rejestrowana pomiędzy średnimi wartościami wskaźnika wzrostu, indeksu Pinyu, indeksu Erismana, wskaźnika Skibinskaya i indeksu niedotlenienia u uczniów trzeciego stopnia, w porównaniu ze stopniem 2, niezależnie od płci.
Keywords: Młodszy wiek szkolny charakteryzuje się stopniowym wzrostem cech fizycznych, poprawą wskaźników antropometrycznych, aw konsekwencji zmianą fizycznego rozwoju uczniów. Dlatego celem pracy było zbadanie i ocena poziomu rozwoju fizycznego uczniów klas 2 i 3. Do oceny rozwoju fizycznego młodszych dzieci uczniowskich wykorzystano wskaźniki antropometryczne: wskaźnik siły, wskaźnik życiowy, wskaźnik przyrostu masy ciała, wskaźnik Pigniera, indeks Erismana, wskaźnik Skibinska i indeks hipoksji. Wyniki badania wskazują, że wraz z wiekiem chłopców i dziewcząt odnotowano wzrost średnich wartości powyższych wskaźników. Jednak chłopcy, którzy uczą się w klasie 3, częściej dostrzegają poprawę wskaźników siły i wysokości niż dziewczęta w tym samym wieku. Prawdopodobna poprawa jest rejestrowana pomiędzy średnimi wartościami wskaźnika wzrostu, indeksu Pinyu, indeksu Erismana, wskaźnika Skibinskaya i indeksu niedotlenienia u uczniów trzeciego stopnia, w porównaniu ze stopniem 2, niezależnie od płci.

PERSPEKTYWY OCHRONY MAJĄTKU WEDŁUG PROCEDURY OBRONY NA UKRAINIE: PODSTAWA ORGANIZACYJNA I PRAWNA

Ivan Haraberius

doktor habilitowany nauk prawnych, profesor, profesor,
Katedry Prawa i Administracji Publicznej Uniwersytetu Mariupol, (Mariupol, Ukraina)
hif52.04@gmail.com

Anotation. W artykule rozważono technika bezpieczeństwa jako kategorię naukową, komponent dyscypliny «Specjalne techniki organów ścigania» i środki ochrony obiektów. Jako kategoria naukowa technika bezpieczeństwa reprezentuje zbiór pozycji naukowych i zaleceń dla aplikacji technicznych, programowo-technicznych, programowych, substancji, systemów informacyjnych, naukowych i specjalnych metod ich wykorzystania przy rozwiązywaniu problemów przez podmioty związane z bezpieczeństwem. Czy zdefiniowany system i problemy techniki bezpieczeństwa. System zabezpieczeń technicznych składa się z elementów, które dotyczą: przepisów ogólnych, kierunku stosowania i celu funkcjonalnego środków techniki bezpieczeństwa. Podstawy prawne korzystania z technik zabezpieczeń i struktur organizacyjnych ich aplikacji dla obiektów ochrony są alokowane. Wykazano, że regulacyjne akty prawne stanowiące prawną podstawę ochrony własności i stosowania техничких środków ochrony, należą do różnych gałęzi prawa. Określa się kategorię «organizacja technicznej ochrony obiektów» i jej klasyfikację.
Keywords: W artykule rozważono technika bezpieczeństwa jako kategorię naukową, komponent dyscypliny «Specjalne techniki organów ścigania» i środki ochrony obiektów. Jako kategoria naukowa technika bezpieczeństwa reprezentuje zbiór pozycji naukowych i zaleceń dla aplikacji technicznych, programowo-technicznych, programowych, substancji, systemów informacyjnych, naukowych i specjalnych metod ich wykorzystania przy rozwiązywaniu problemów przez podmioty związane z bezpieczeństwem. Czy zdefiniowany system i problemy techniki bezpieczeństwa. System zabezpieczeń technicznych składa się z elementów, które dotyczą: przepisów ogólnych, kierunku stosowania i celu funkcjonalnego środków techniki bezpieczeństwa. Podstawy prawne korzystania z technik zabezpieczeń i struktur organizacyjnych ich aplikacji dla obiektów ochrony są alokowane. Wykazano, że regulacyjne akty prawne stanowiące prawną podstawę ochrony własności i stosowania техничких środków ochrony, należą do różnych gałęzi prawa. Określa się kategorię «organizacja technicznej ochrony obiektów» i jej klasyfikację.

SPECYFIKA ZACHOWANIA OSÓB SKAZANYCH, JAKO OFIAR, W MECHANIZMIE PRZESTĘPSTW

Liliana Tserkunyk

Doktorant Wydziału Prawa,
Użhorodski Uniwersytet Narodowy, (Użhorod, Ukraina)
tserkunykovali@gmail.com

Anotation. W artykule naukowym autor przeprowadza badanie nad pojmowaniem wiktymnych zachowań człowieka w ogóle oraz osób skazanych, które stały się ofiarami przestępstw popełnionych w zakładach karnych, w szczególności. W założeniach artykułu naukowego zaznacza się, że w samej genezie popełnienia przestępstwa znaczące miejsce zajmuje mechanizm zachowań wiktymnych, który obejmuje zachowanie ofiary, sprawcy i sytuację, w której osoba staje się ofiarą przestępstwa oraz jej bezpośrednie przyczyny. Jako wniosek, autor reasumuje - po pierwsze, na podstawie uzyskanych wyników badań, cechy zachowań wiktymnych mogą mieć charakter: konfliktowy, prowokacyjny, lekceważący. Po drugie, pozycja potencjalnej ofiary zamierzonego przestępstwa, styl życia, specyfika jej zachowania w połączeniu z sytuacjami wiktymologicznymi oraz uwarunkowanie relacji z potencjalnym sprawca mogą przyczynić się do powstawania w świadomości osoby zamiaru przestępczego, stymulować jego аspołeczne nastawienie oraz zadecydować o formie i sposobie popełnienia przestępstwa.
Keywords: W artykule naukowym autor przeprowadza badanie nad pojmowaniem wiktymnych zachowań człowieka w ogóle oraz osób skazanych, które stały się ofiarami przestępstw popełnionych w zakładach karnych, w szczególności. W założeniach artykułu naukowego zaznacza się, że w samej genezie popełnienia przestępstwa znaczące miejsce zajmuje mechanizm zachowań wiktymnych, który obejmuje zachowanie ofiary, sprawcy i sytuację, w której osoba staje się ofiarą przestępstwa oraz jej bezpośrednie przyczyny. Jako wniosek, autor reasumuje - po pierwsze, na podstawie uzyskanych wyników badań, cechy zachowań wiktymnych mogą mieć charakter: konfliktowy, prowokacyjny, lekceważący. Po drugie, pozycja potencjalnej ofiary zamierzonego przestępstwa, styl życia, specyfika jej zachowania w połączeniu z sytuacjami wiktymologicznymi oraz uwarunkowanie relacji z potencjalnym sprawca mogą przyczynić się do powstawania w świadomości osoby zamiaru przestępczego, stymulować jego аspołeczne nastawienie oraz zadecydować o formie i sposobie popełnienia przestępstwa.

HISTOREOGRAFIA BADAŃ BEZSTRONNOŚCI WŁADZY SĄDOWNICZEJ, JAKO GWARANCJI OCHRONY PRAW CZŁOWIEKA

Natala Chaban

adiunkt studiów doktoranckich Katedry Teorii Państwa i Prawa,
Narodowa Akademia Spraw Wewnętrznych, (Kijów, Ukraina)
sadchenko.o.o@gmail.com

Anotation. Analizie zostały poddane historycznoprawne i teoretycznoprawne źródła a także usystematyzowano najważniejsze prace naukowe na temat badań problemów bezstronności władzy sądowniczej w ochronie praw człowieka. Zdefiniowano i zestawiono kierunki już przeprowadzonych badań z zakresu tej problematyki, a także określono jeszcze mało zbadane aspekty tegoż problemu, co daje podstawę do dalszego aktywnego studiowania teoretycznych zasad bezstronności władzy sądowniczej z uwzględnieniem obecnego stanu reformy sądownictwa w Ukrainie. Teoretyczne osiągnięcia za okres niepodległości państwa ukraińskiego służą ważnym potwierdzeniem temu, że polityczna ideologia może zmieniać kierunki orzecznictwa wymiaru sprawiedliwości i mieć wpływ na realizację praktyk wykonawczych.
Keywords: Analizie zostały poddane historycznoprawne i teoretycznoprawne źródła a także usystematyzowano najważniejsze prace naukowe na temat badań problemów bezstronności władzy sądowniczej w ochronie praw człowieka. Zdefiniowano i zestawiono kierunki już przeprowadzonych badań z zakresu tej problematyki, a także określono jeszcze mało zbadane aspekty tegoż problemu, co daje podstawę do dalszego aktywnego studiowania teoretycznych zasad bezstronności władzy sądowniczej z uwzględnieniem obecnego stanu reformy sądownictwa w Ukrainie. Teoretyczne osiągnięcia za okres niepodległości państwa ukraińskiego służą ważnym potwierdzeniem temu, że polityczna ideologia może zmieniać kierunki orzecznictwa wymiaru sprawiedliwości i mieć wpływ na realizację praktyk wykonawczych.

«LEŚNA PIEŚŃ» LESI UKRAINKI JAKO MITOLOGIA «ŚMIERĆ- ZMARTWYCHWSTANIE»

Olga Jabłońska

doctor nauk filozoficzych, docent,
docent w Katedrze Literatury Ukraińskiej Wschodnioeuropejski Narodowy Uniwersytet im. Lesi Ukrainki, (Łuck, Ukraina)
o_jabl@ukr.net

Anotation. W artykule, w kontekście tradycji mitologicznych i literackich, dramat dramatyczny Lesi Ukrainki jest uważany za ideologiczną i artystyczną realizację filozofii wiecznego powrotu, w szczególności w aspekcie mitologii «śmierci-zmartwychwstania». Specyfikowane są takie aspekty, jak cykliczność bytu, antynomia świata, elementy ziemi i ognia, nieziemska, psycho charakterystyka ukraińskiego świata. Podejścia mitologiczne i psychoanalityczne zapewniły odczyt tekstu prymitywnego / głębokiego i społecznego. W szczególności odnotowano charakterystykę psychologiczną bohaterów dzieła: infantylność Lukasha, jego matki jako fałszywej kobiety, akcentującą osobowość Karpat. Zauważono, że historia życia Lukasha to rozwój, rozpad i odrodzenie miłości jako początku duchowego; jego stan wilków można uznać za zjawisko przejściowej śmierci. Udowodniono, że mitologia «śmierci - zmartwychwstania» ma decydujące znaczenie w poezji «Piosenki leśnej» Lesiji Ukrainki.
Keywords: W artykule, w kontekście tradycji mitologicznych i literackich, dramat dramatyczny Lesi Ukrainki jest uważany za ideologiczną i artystyczną realizację filozofii wiecznego powrotu, w szczególności w aspekcie mitologii «śmierci-zmartwychwstania». Specyfikowane są takie aspekty, jak cykliczność bytu, antynomia świata, elementy ziemi i ognia, nieziemska, psycho charakterystyka ukraińskiego świata. Podejścia mitologiczne i psychoanalityczne zapewniły odczyt tekstu prymitywnego / głębokiego i społecznego. W szczególności odnotowano charakterystykę psychologiczną bohaterów dzieła: infantylność Lukasha, jego matki jako fałszywej kobiety, akcentującą osobowość Karpat. Zauważono, że historia życia Lukasha to rozwój, rozpad i odrodzenie miłości jako początku duchowego; jego stan wilków można uznać za zjawisko przejściowej śmierci. Udowodniono, że mitologia «śmierci - zmartwychwstania» ma decydujące znaczenie w poezji «Piosenki leśnej» Lesiji Ukrainki.

CHARAKTERYSTYKA KRYMINALISTYCZNA ZABÓJSTW, POPEŁNIONYCH PRZEZ CUDZOZIEMCÓW NA TERYTORIUM UKRAINY

Bogdan Zamula

Zdobywca stopnia naukowego doktora filozofii katedry kryminalistyki i medycyny sądowej Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)
absord@ukr.net

Anotation. Artykuł ujawnia kryminalistyczną charakterystykę zabójstw, popełnionych przez cudzoziemców na terytorium Ukrainy. Przeanalizowano opinię na temat elementów charakterystyki kryminalistycznej. Autor skupia się na głównych elementach charakterystyki kryminalistycznej. Ujawniono sposoby popełniania przestępstw danej kategorii. Podane najczęstsze grupy informacji o śladach, które posłużą jako dowód winy osoby. Opisano charakterystykę osoby sprawcy i ofiary, które będą mieć znaczenie dla procesu dochodzenia.
Keywords: Artykuł ujawnia kryminalistyczną charakterystykę zabójstw, popełnionych przez cudzoziemców na terytorium Ukrainy. Przeanalizowano opinię na temat elementów charakterystyki kryminalistycznej. Autor skupia się na głównych elementach charakterystyki kryminalistycznej. Ujawniono sposoby popełniania przestępstw danej kategorii. Podane najczęstsze grupy informacji o śladach, które posłużą jako dowód winy osoby. Opisano charakterystykę osoby sprawcy i ofiary, które będą mieć znaczenie dla procesu dochodzenia.

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW