Journal №5 (41) vol. 2 / 2021|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

W SPRAWIE CECH NAUCZANIA NAUK O ZIEMI

Mykhailo Melniichuk, Andrii Kalko

Mykhailo Melniichuk, kandydat nauk geograficznych, docent, docent Katedry Geografii Fizycznej Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)
Andrii Kalko, doktor nauk geograficznych, profesor, Rówieński Koledż Techniczne Narodowego Uniwersytetu Gospodarki Wodnej i Zarządzania Przyrodą (Równe, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7258-2869, ORCID ID: 0000-0003-4526-5929

Anotation. W artykule omówiono cechy nauczania nauk o Ziemi na podstawie Ustawy Ukrainy „O szkolnictwie wyższym” i rozporządzenia Rady Ministrów Ukrainy „O zatwierdzeniu procedury przygotowania kandydatów do szkolnictwa wyższego stopnia doktora filozofii i doktora nauk w instytucjach szkolnictwa wyższego (instytucjach naukowych)”. Ujawniono cele i zadania dyscypliny dydaktycznej „Metodyka nauczania nauk o Ziemi” kandydatów na trzeci poziom edukacyjno-naukowy. Prześledzono prerequisites i postrequisites do nauczania dyscypliny „Metodyka nauczania nauk o Ziemi”. Podkreślono podstawowe kompetencje: integralne, ogólne i zawodowe. Wskazano tematy programu dyscypliny dydaktycznej i zastosowane metody nauczania.
Keywords: W artykule omówiono cechy nauczania nauk o Ziemi na podstawie Ustawy Ukrainy „O szkolnictwie wyższym” i rozporządzenia Rady Ministrów Ukrainy „O zatwierdzeniu procedury przygotowania kandydatów do szkolnictwa wyższego stopnia doktora filozofii i doktora nauk w instytucjach szkolnictwa wyższego (instytucjach naukowych)”. Ujawniono cele i zadania dyscypliny dydaktycznej „Metodyka nauczania nauk o Ziemi” kandydatów na trzeci poziom edukacyjno-naukowy. Prześledzono prerequisites i postrequisites do nauczania dyscypliny „Metodyka nauczania nauk o Ziemi”. Podkreślono podstawowe kompetencje: integralne, ogólne i zawodowe. Wskazano tematy programu dyscypliny dydaktycznej i zastosowane metody nauczania.

NOWOCZESNE PEDAGOGICZNE PODEJŚCIE DO KSZTAŁTOWANIA UMIEJĘTNOŚCI MOTORYCZNYCH U MŁODSZYCH UCZNIÓW W PROCESIE POZASZKOLNYCH ZAJĘĆ PŁYWACKICH

Ivan Somov, Serhii Kozibrotskyi, Nataliia Zakhozha, Volodymyr Zakhozhyi

Ivan Somov, aspirant Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina); Serhii Kozibrotskyi, kandydat nauk z wychowania fizycznego i sportu, docent, docent Katedry Teorii Wychowania Fizycznego i Rekreacji, Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)
Nataliia Zakhozha, kandydat nauk z wychowania fizycznego i sportu, docent, docent Katedry Fitness i Sportów Cyklicznych, Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina); Volodymyr Zakhozhyi, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Teorii Sportu i Kultury Fizycznej, Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1200-3332, ORCID ID: 0000-0002-9112-4396, ORCID ID: 0000-0002-1095-5738, ORCID ID: 0000-0003-0921-565Х

Anotation. W artykule podkreślono teoretyczne aspekty kształtowania zdolności i umiejętności motorycznych u młodszych uczniów w pływaniu podczas pracy pozaszkolnej. Podkreślono dominację kierunku gry zajęć pozalekcyjnych w pływaniu z dziećmi w wieku szkolnym. Ten sposób prowadzenia zajęć jest uważany przez specjalistów za najbardziej produktywny wśród młodszych uczniów. Ustalono, że kształtowanie zdolności i umiejętności motorycznych u młodszych uczniów w pływaniu należy rozpatrywać w manifestacji dwubiegunowej: z jednej strony jako wynik ukierunkowanej formacji, a z drugiej jako produktywny środek wykonywania zadań motorycznych. Ustalono, że zajęcia z pływania o charakterze zabawowym i wywoływane przez nie pozytywne emocje wzmacniają procesy fizjologiczne w ciele i poprawiają pracę wszystkich jego narządów i układów. Również skutecznie wpływają na rozwój procesów umysłowych, mobilizują wolę, wytrwałość w rozwiązywaniu różnych problemów motorycznych związanych z pływaniem. Wartość gier polega na tym, że nabyte cechy, udolności, umiejętności są powtarzane i ulepszane w nowych, szybko zmieniających się warunkach.
Keywords: W artykule podkreślono teoretyczne aspekty kształtowania zdolności i umiejętności motorycznych u młodszych uczniów w pływaniu podczas pracy pozaszkolnej. Podkreślono dominację kierunku gry zajęć pozalekcyjnych w pływaniu z dziećmi w wieku szkolnym. Ten sposób prowadzenia zajęć jest uważany przez specjalistów za najbardziej produktywny wśród młodszych uczniów. Ustalono, że kształtowanie zdolności i umiejętności motorycznych u młodszych uczniów w pływaniu należy rozpatrywać w manifestacji dwubiegunowej: z jednej strony jako wynik ukierunkowanej formacji, a z drugiej jako produktywny środek wykonywania zadań motorycznych. Ustalono, że zajęcia z pływania o charakterze zabawowym i wywoływane przez nie pozytywne emocje wzmacniają procesy fizjologiczne w ciele i poprawiają pracę wszystkich jego narządów i układów. Również skutecznie wpływają na rozwój procesów umysłowych, mobilizują wolę, wytrwałość w rozwiązywaniu różnych problemów motorycznych związanych z pływaniem. Wartość gier polega na tym, że nabyte cechy, udolności, umiejętności są powtarzane i ulepszane w nowych, szybko zmieniających się warunkach.

ZNACZENIE PŁYWANIA W PODNOSZENIU I PRZYWRACANIU FUNKCJONALNOŚCI ORGANIZMU

Oksana Usova, Оleksandr Solohub, Olga Kasarda, Tetiana Solohub

Oksana Usova, kandydat nauk biologicznych, docent, docent Katedry Fizykoterapii i Ergoterapii Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina); Оleksandr Solohub, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Fitness i Sportów Cyklicznych Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)
Olga Kasarda, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Zdrowia i Kultury Fizycznej Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina); Tetiana Solohub, metodyk Wydziału Studiów Podyplomowych i Doktoranckich Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6227-0597, ORCID ID: 0000-0001-8275-4727, ORCID ID: 0000-0002-8043-9771, ORCID ID: 0000-0003-4935-1648

Anotation. W artykule naukowym autor analizuje opinie naukowców na temat znaczenia funkcji zachowania życia pływania w zwiększaniu i przywracaniu kondycji fizycznej i rozwoju fizycznego dzieci i dorosłych. Naukowcy zauważają, że pływanie jest jednym ze skutecznych sposobów promowania zdrowia i rozwoju fizycznego człowieka. Wynika to z cech aktywności ruchowej w środowisku wodnym. Zgodnie z wynikami licznych badań naukowych stwierdzono, że pływanie zwiększa odporność organizmu na wahania temperatury i przeziębienia, przyczynia się do tworzenia normalnej postawy, korekcji płaskich stóp, ma harmonijny wpływ na prawie wszystkie grupy mięśniowe, poprawia funkcjonowanie układu oddechowego i sercowo-naczyniowego, wzmacnia układ nerwowy i rozwija odporność przedsionkową. Udowodniono pozytywny wpływ stosowania pływania jako środka fizykoterapii.
Keywords: W artykule naukowym autor analizuje opinie naukowców na temat znaczenia funkcji zachowania życia pływania w zwiększaniu i przywracaniu kondycji fizycznej i rozwoju fizycznego dzieci i dorosłych. Naukowcy zauważają, że pływanie jest jednym ze skutecznych sposobów promowania zdrowia i rozwoju fizycznego człowieka. Wynika to z cech aktywności ruchowej w środowisku wodnym. Zgodnie z wynikami licznych badań naukowych stwierdzono, że pływanie zwiększa odporność organizmu na wahania temperatury i przeziębienia, przyczynia się do tworzenia normalnej postawy, korekcji płaskich stóp, ma harmonijny wpływ na prawie wszystkie grupy mięśniowe, poprawia funkcjonowanie układu oddechowego i sercowo-naczyniowego, wzmacnia układ nerwowy i rozwija odporność przedsionkową. Udowodniono pozytywny wpływ stosowania pływania jako środka fizykoterapii.

ESTETYCZNA AUTOEKSPRESJA PRZYSZŁYCH PRACOWNIKÓW MUZYCZNO-PEDAGOGICZNYCH W PROCESIE OPANOWANIA UMIEJĘTNOŚCI WOKALNYCH

Zhou Ming

studentka trzeciego (edukacyjno-naukowego) poziomu szkolnictwa wyższego Wydziału Pedagogiki Edukacyjnej i Innowacyjnej Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia H.S. Skoworody (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4991-7349

Anotation. Ujawniono pedagogiczne znaczenie umiejętności wokalnych dla estetycznej autoekspresji przyszłych pracowników muzyczno-pedagogicznych. Metody badawcze – analiza, porównanie, podsumowanie głównych pomysłów i podejść do rozwiązania problemu, projektowanie, wnioski. Zidentyfikowano znaczące oznaki umiejętności wokalnych. Estetyczna autoekspresja w sztuce muzycznej jest procesem ujawniania zdolności twórczych jednostki na wysokim poziomie kształtowania estetycznego gustu. Estetyczny gust studentów jest wychowywany przez nauczyciela umiejętności wokalnych, który musi stale doskonalić wiedzę i umiejętności pedagogiczne. Uzupełniono i poszerzono treść programu szkolenia zawodowego muzykologów w Akademii Muzycznej Uniwersytetu Zhejiang. W przyszłości planowane jest ujawnienie związku między treścią umiejętności wokalnych a metodami edukacji estetycznej studentów.
Keywords: Ujawniono pedagogiczne znaczenie umiejętności wokalnych dla estetycznej autoekspresji przyszłych pracowników muzyczno-pedagogicznych. Metody badawcze – analiza, porównanie, podsumowanie głównych pomysłów i podejść do rozwiązania problemu, projektowanie, wnioski. Zidentyfikowano znaczące oznaki umiejętności wokalnych. Estetyczna autoekspresja w sztuce muzycznej jest procesem ujawniania zdolności twórczych jednostki na wysokim poziomie kształtowania estetycznego gustu. Estetyczny gust studentów jest wychowywany przez nauczyciela umiejętności wokalnych, który musi stale doskonalić wiedzę i umiejętności pedagogiczne. Uzupełniono i poszerzono treść programu szkolenia zawodowego muzykologów w Akademii Muzycznej Uniwersytetu Zhejiang. W przyszłości planowane jest ujawnienie związku między treścią umiejętności wokalnych a metodami edukacji estetycznej studentów.

STRUKTURA KOMPONENTÓW I KRYTERIA OCENY DOŚWIADCZEŃ ARTYSTYCZNYCH REPREZENTACJI PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI SZTUKI MUZYCZNEJ

You Yan

aspirantka Katedry Sztuki Muzycznej i Choreografii
Zakładu państwowego „Jużnoukraiński Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny imienia K.D. Uszynskiego” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3295-770X

Anotation. W artykule przedstawiono metodologię i metody badania doświadczeń artystycznych reprezentacji przyszłych nauczycieli sztuki muzycznej. W badaniu doświadczenie reprezentacji artystycznych i obrazowych jest rozumiane jako proces i wynik akumulacji i stosowania utworzonych standardów percepcji, reakcji, oceny i zrozumienia obrazów sztuki opartych na kodach pamięci, które pozostały z poprzedniej komunikacji z analogicznymi lub podobnymi graficznie i semiotycznie cechami dzieł. Podstawą takiego doświadczenia są pewne umiejętności reprezentacji artystycznych i figuratywnych oraz zdolności do ich uprzedmiotowienia. Dominującą metodologią badania jest poznawcza i artystyczno-mentalna; na ich podstawie ugruntowane są klastry reprezentacji artystycznych (poznawczosemantycznych, emocjonalnych, asocjacyjno-interpretacyjnych) i ich funkcje percepcyjno-semantyczne, emocjonalnieoceniające, asocjacyjno-twórcze). Metodą modelowania teoretycznego opracowano strukturę doświadczenia reprezentacji artystycznych i figuratywnych, która obejmuje trzy kluczowe elementy: poznawczo-semantyczny, emocjonalnieoceniający, interpretacyjno-asocjacyjny. Określa się kryteria oceny doświadczenia reprezentacji artystycznofiguratywnych: mentalno-operacyjny, emocjonalno-refleksyjny, hermeneutyczno-performatywny.
Keywords: W artykule przedstawiono metodologię i metody badania doświadczeń artystycznych reprezentacji przyszłych nauczycieli sztuki muzycznej. W badaniu doświadczenie reprezentacji artystycznych i obrazowych jest rozumiane jako proces i wynik akumulacji i stosowania utworzonych standardów percepcji, reakcji, oceny i zrozumienia obrazów sztuki opartych na kodach pamięci, które pozostały z poprzedniej komunikacji z analogicznymi lub podobnymi graficznie i semiotycznie cechami dzieł. Podstawą takiego doświadczenia są pewne umiejętności reprezentacji artystycznych i figuratywnych oraz zdolności do ich uprzedmiotowienia. Dominującą metodologią badania jest poznawcza i artystyczno-mentalna; na ich podstawie ugruntowane są klastry reprezentacji artystycznych (poznawczosemantycznych, emocjonalnych, asocjacyjno-interpretacyjnych) i ich funkcje percepcyjno-semantyczne, emocjonalnieoceniające, asocjacyjno-twórcze). Metodą modelowania teoretycznego opracowano strukturę doświadczenia reprezentacji artystycznych i figuratywnych, która obejmuje trzy kluczowe elementy: poznawczo-semantyczny, emocjonalnieoceniający, interpretacyjno-asocjacyjny. Określa się kryteria oceny doświadczenia reprezentacji artystycznofiguratywnych: mentalno-operacyjny, emocjonalno-refleksyjny, hermeneutyczno-performatywny.

INSTYTUCJONALNE I PRAWNE ELEMENTY OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO WE WSPÓŁCZESNYM PAŃSTWIE UKRAIŃSKIM

Vasil Pritulyuk

magister historii, aspirant Katedry Historii Powszechnej
Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0700-8087

Anotation. W przedstawionym artykule omówiono aktualne problemy o charakterze instytucjonalnym, prawnym i organizacyjnym, które na obecnym etapie negatywnie wpływają na realizację polityki publicznej w zakresie ochrony i aktualizacji narodowego dziedzictwa kulturowego. Wśród takich problemów należy wyróżnić: brak jednolitego systemu administracji publicznej ochrony dziedzictwa kulturowego; nieuzasadnione ograniczenia uprawnień organów ochrony dziedzictwa kulturowego; niedoskonały z prawnego punktu widzenia system ewidencji dziedzictwa kulturowego, który obecnie nie był w stanie stworzyć pełnoprawnego zasobu informacyjnego dziedzictwa kulturowego i dóbr kultury na Ukrainie; słabość obowiązującego ustawodawstwa w zakresie określania odpowiedzialności za naruszenie ustawy „O ochronie dziedzictwa kulturowego” i innych aktów prawnych w tym zakresie.
Keywords: W przedstawionym artykule omówiono aktualne problemy o charakterze instytucjonalnym, prawnym i organizacyjnym, które na obecnym etapie negatywnie wpływają na realizację polityki publicznej w zakresie ochrony i aktualizacji narodowego dziedzictwa kulturowego. Wśród takich problemów należy wyróżnić: brak jednolitego systemu administracji publicznej ochrony dziedzictwa kulturowego; nieuzasadnione ograniczenia uprawnień organów ochrony dziedzictwa kulturowego; niedoskonały z prawnego punktu widzenia system ewidencji dziedzictwa kulturowego, który obecnie nie był w stanie stworzyć pełnoprawnego zasobu informacyjnego dziedzictwa kulturowego i dóbr kultury na Ukrainie; słabość obowiązującego ustawodawstwa w zakresie określania odpowiedzialności za naruszenie ustawy „O ochronie dziedzictwa kulturowego” i innych aktów prawnych w tym zakresie.

ŚREDNIOWIECZE I WCZESNOMODERNISTYCZNA EPOKA PRZEZ PRYZMAT HISTORYCZNYCH STEREOTYPÓW POLAKÓW WOBEC UKRAIŃCÓW

Lyudmila Strilchuk, Olena Kushpetiuk

Lyudmila Strilchuk, doktor nauk historycznych, profesor, kierownik Katedry Historii Powszechnej Wołyńskiego Narodowego Uniwersytet imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)
Olena Kushpetiuk, kandydat nauk historycznych, docent, zastępca dyrektora ds. pracy dydaktyczno-wychowawczej Odrębnej Jednostki Strukturalnej Instytucji Szkolnictwa Wyższego „Otwarty Międzynarodowy Uniwersytet Rozwoju Człowieka „Ukraina” Łucki Instytut Rozwoju Człowieka” (Łuck, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0700-6080, ORCID ID: 0000-0001-5945-2288

Anotation. Artykuł śledzi cechy powstawania wzajemnych ukraińsko-polskich stereotypów społeczno-historycznych, które rodzą się z czasów Rusi Kijowskiej i Polski Piastowskiej, analizę ich ewolucji w okresie późnego średniowiecza i epoki wczesnomodernistycznej. Skupia się na kształtowaniu polskich stereotypów dotyczących Ukraińców i Ukrainy. W końcu, jak wiadomo, współczesny negatywny stereotyp Ukraińca dla Polaków zaszczepił legendę o powstaniu Chmielnickiego i hajdamaków, wzmocniony jest stosunkowo świeżymi wydarzeniami II wojny światowej i wydarzeniami na Wołyniu w połowie lat 40. XX wieku. A na zachodnich terytoriach Ukrainy wizerunek sąsiada-Polaka wywołuje skojarzenia z uciskiem Ukraińców w okresie Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej, historyczne stereotypy powstały w wyniku konfliktów między Kozakami a Polską szlachtą XVII-XVIII wieku i sporów związanych z zawarciem Unii Lubelskiej i Brzeskiej, i tym podobne.
Keywords: Artykuł śledzi cechy powstawania wzajemnych ukraińsko-polskich stereotypów społeczno-historycznych, które rodzą się z czasów Rusi Kijowskiej i Polski Piastowskiej, analizę ich ewolucji w okresie późnego średniowiecza i epoki wczesnomodernistycznej. Skupia się na kształtowaniu polskich stereotypów dotyczących Ukraińców i Ukrainy. W końcu, jak wiadomo, współczesny negatywny stereotyp Ukraińca dla Polaków zaszczepił legendę o powstaniu Chmielnickiego i hajdamaków, wzmocniony jest stosunkowo świeżymi wydarzeniami II wojny światowej i wydarzeniami na Wołyniu w połowie lat 40. XX wieku. A na zachodnich terytoriach Ukrainy wizerunek sąsiada-Polaka wywołuje skojarzenia z uciskiem Ukraińców w okresie Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej, historyczne stereotypy powstały w wyniku konfliktów między Kozakami a Polską szlachtą XVII-XVIII wieku i sporów związanych z zawarciem Unii Lubelskiej i Brzeskiej, i tym podobne.

CECHY REPREZENTACJI KONCEPCJI SOUL W INDYWIDUALNIE AUTORSKIM OBRAZIE ŚWIATA WILLIAMA BLAKE’A

Iryna Shyrokova

aspirant Katedry Filologii Angielskiej
Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4663-4127

Anotation. W artykule przeanalizowano sposoby aktualizacji koncepcji duszy w indywidualnie autorskim obrazie świata poety i artysty W. Blake’a, którego twórczość łączy cechy zarówno przedromantyzmu, jak i wczesnego romantyzmu w Anglii. W badaniu zastosowano kompleksową metodykę, w szczególności metody analizy językoznawczej, semiotycznej, językopoznawczej. W trakcie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w reprezentacji koncepcji SOUL W. Blake harmonijnie łączy reprezentacje ogólne i korporacyjne i uzupełnia je indywidualnie autorskimi, na przykład przekonaniem o istnieniu dwóch osób duszy – niewinności (Innocence) i doświadczenia (Experience). Werbalizacja koncepcji SOUL jest realizowana na dwa sposoby: za pomocą bezpośredniego odwołania i pośrednio, poprzez tworzenie pewnych obrazów poznawczych za pomocą metafor. Poeta jest świadomy zarówno jedności świata zewnętrznego i wewnętrznego, jak i obiektywizmu i podmiotowości ich istnienia. Koncepcja SOUL zajmuje dominującą pozycję w indywidualnie autorskim obrazie świata. Blake’a, co potwierdza jego związek z innymi, najważniejszymi koncepcjami, uwarunkowaniami czynników subiektywnych i gęstością nominatywną. W aktualizacji tej koncepcji autor łączy środki słownych i wizualnych systemów semiotycznych.
Keywords: W artykule przeanalizowano sposoby aktualizacji koncepcji duszy w indywidualnie autorskim obrazie świata poety i artysty W. Blake’a, którego twórczość łączy cechy zarówno przedromantyzmu, jak i wczesnego romantyzmu w Anglii. W badaniu zastosowano kompleksową metodykę, w szczególności metody analizy językoznawczej, semiotycznej, językopoznawczej. W trakcie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w reprezentacji koncepcji SOUL W. Blake harmonijnie łączy reprezentacje ogólne i korporacyjne i uzupełnia je indywidualnie autorskimi, na przykład przekonaniem o istnieniu dwóch osób duszy – niewinności (Innocence) i doświadczenia (Experience). Werbalizacja koncepcji SOUL jest realizowana na dwa sposoby: za pomocą bezpośredniego odwołania i pośrednio, poprzez tworzenie pewnych obrazów poznawczych za pomocą metafor. Poeta jest świadomy zarówno jedności świata zewnętrznego i wewnętrznego, jak i obiektywizmu i podmiotowości ich istnienia. Koncepcja SOUL zajmuje dominującą pozycję w indywidualnie autorskim obrazie świata. Blake’a, co potwierdza jego związek z innymi, najważniejszymi koncepcjami, uwarunkowaniami czynników subiektywnych i gęstością nominatywną. W aktualizacji tej koncepcji autor łączy środki słownych i wizualnych systemów semiotycznych.

CECHY SFERY POTRZEB I MOTYWACJI OSÓB W WIEKU MŁODZIEŃCZYM Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ ZDROWOTNĄ I SKŁONNOŚCIĄ DO ZACHOWAŃ UZALEŻNIAJĄCYCH

Andrii Korets

Lekarz-narkolog Kijowskiego Miejskiego Szpitala Klinicznego „Socjoterapia” (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0688-1211

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu cech sfery potrzeb i motywacji osób w wieku młodzieńczym z niepełnosprawnością zdrowotną. Stwierdzono, że młodzież z niepełnosprawnością zdrowotną charakteryzuje się wyższymi wskaźnikami skłonności do zachowań uzależniających w porównaniu z młodzieżą z rozwojem normotypowym, co nadaje jej oznaki odporności i wskazuje na obecność cech osobowości, które znacznie zwiększają ryzyko negatywnych objawów. Ustalono związek między specyfiką sfery potrzeb i motywacji jednostki a ryzykiem powstawania uzależnienia. Ustalono, że orientacja motywów u tych osób ma charakter głównie domowy, a nie produktywny. Uzasadnione jest, że tworzenie motywów produktywnego ukierunkowania różnych działań powinno stać się przedmiotem wpływu psychokorekcyjnego dla tej kategorii osób.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu cech sfery potrzeb i motywacji osób w wieku młodzieńczym z niepełnosprawnością zdrowotną. Stwierdzono, że młodzież z niepełnosprawnością zdrowotną charakteryzuje się wyższymi wskaźnikami skłonności do zachowań uzależniających w porównaniu z młodzieżą z rozwojem normotypowym, co nadaje jej oznaki odporności i wskazuje na obecność cech osobowości, które znacznie zwiększają ryzyko negatywnych objawów. Ustalono związek między specyfiką sfery potrzeb i motywacji jednostki a ryzykiem powstawania uzależnienia. Ustalono, że orientacja motywów u tych osób ma charakter głównie domowy, a nie produktywny. Uzasadnione jest, że tworzenie motywów produktywnego ukierunkowania różnych działań powinno stać się przedmiotem wpływu psychokorekcyjnego dla tej kategorii osób.

WPŁYW RELACJI RODZINNYCH NA KSZTAŁTOWANIE SIĘ ZESPOŁU DEPRESJI ANAKLITYCZNEJ U MAŁYCH DZIECI Z MÓZGOWYM PORAŻENIEM DZIECIĘCYM

Tetiana Snyatkova

aspirant Katedry Psychologii i Medycyny Specjalnej
Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia M.P. Drahomanowa (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3374-3532

Anotation. Artykuł koncentruje się na badaniu wpływu relacji rodzinnych na powstawanie zespołu depresji anaklitycznej u małych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Rozważono pięć rodzajów postaw rodziców wobec choroby dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym, od których zależy sukces jego rozwoju i rehabilitacji, socjalizacji na świecie. Opisano wyniki empirycznego badania wpływu relacji rodzinnych na wskaźniki rozwoju sensorycznego, językowego, umysłowego, motorycznego, emocjonalnego i społecznego małych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Zgodnie z wynikami analizy zasadność porównania objawów zespołu depresji anaklitycznej u dzieci w warunkach edukacji rodzinnej i poza rodziną oraz opracowania programu pracy korekcyjnej w celu przezwyciężenia zespołu depresji anaklitycznej u małych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym jest uzasadniona.
Keywords: Artykuł koncentruje się na badaniu wpływu relacji rodzinnych na powstawanie zespołu depresji anaklitycznej u małych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Rozważono pięć rodzajów postaw rodziców wobec choroby dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym, od których zależy sukces jego rozwoju i rehabilitacji, socjalizacji na świecie. Opisano wyniki empirycznego badania wpływu relacji rodzinnych na wskaźniki rozwoju sensorycznego, językowego, umysłowego, motorycznego, emocjonalnego i społecznego małych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Zgodnie z wynikami analizy zasadność porównania objawów zespołu depresji anaklitycznej u dzieci w warunkach edukacji rodzinnej i poza rodziną oraz opracowania programu pracy korekcyjnej w celu przezwyciężenia zespołu depresji anaklitycznej u małych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym jest uzasadniona.

OBIEKTYWNE I SUBIEKTYWNE DETERMINANTY PROFESJONALNEJ SAMOOCENY DZIENNIKARZA

Hanna Yurchynska, Alina Bakhvalova

kandydat nauk psychologicznych, docent Katedry Psychologii Ogólnej
Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8569-3309, ORCID ID: 0000-0002-2828-2981

Anotation. Artykuł ujawnia istotę psychologicznego zjawiska profesjonalnej samooceny dziennikarzy. Przedstawiono charakterystykę systemu determinantów obiektywnych i subiektywnych. W celu wyodrębnienia tych ostatnich przeprowadzono teoretyczną analizę poszukiwań naukowych poświęconych badaniu i opisowi cech zawodu dziennikarza. W szczególności w tym artykule obiektywne determinanty obejmują czynniki ekonomiczne, recenzje odbiorców, osiągnięcia zawodowe, publikacje w mediach zewnętrznych i zagranicznych oraz liczbę odbiorców. Natomiast do subiektywnych – należących do podmiotu pracy – właściwości indywidualno-psychologiczne, motywacja do aktywności, doświadczenie zawodowe i miara refleksyjności. Wyróżnione determinanty badano za pomocą technik psychodiagnostycznych i metody ankietowania, a uzyskane wyniki analizowano statystycznie przy użyciu metod analizy czynnikowej i regresji. W rezultacie ustalono: obecność związków przyczynowo-skutkowych między wyodrębnionymi determinantami a integralną miarą profesjonalnej samooceny; największy wkład w model regresji, którego jakość predykcyjna wynosiła około 60%, mają predyktory takie jak motywacja, refleksyjność, lęk, zewnętrzna ocena pracy dziennikarza, gotowość do komunikacji, wartości społeczne i innowacyjność.
Keywords: Artykuł ujawnia istotę psychologicznego zjawiska profesjonalnej samooceny dziennikarzy. Przedstawiono charakterystykę systemu determinantów obiektywnych i subiektywnych. W celu wyodrębnienia tych ostatnich przeprowadzono teoretyczną analizę poszukiwań naukowych poświęconych badaniu i opisowi cech zawodu dziennikarza. W szczególności w tym artykule obiektywne determinanty obejmują czynniki ekonomiczne, recenzje odbiorców, osiągnięcia zawodowe, publikacje w mediach zewnętrznych i zagranicznych oraz liczbę odbiorców. Natomiast do subiektywnych – należących do podmiotu pracy – właściwości indywidualno-psychologiczne, motywacja do aktywności, doświadczenie zawodowe i miara refleksyjności. Wyróżnione determinanty badano za pomocą technik psychodiagnostycznych i metody ankietowania, a uzyskane wyniki analizowano statystycznie przy użyciu metod analizy czynnikowej i regresji. W rezultacie ustalono: obecność związków przyczynowo-skutkowych między wyodrębnionymi determinantami a integralną miarą profesjonalnej samooceny; największy wkład w model regresji, którego jakość predykcyjna wynosiła około 60%, mają predyktory takie jak motywacja, refleksyjność, lęk, zewnętrzna ocena pracy dziennikarza, gotowość do komunikacji, wartości społeczne i innowacyjność.

KOMUNIKACJA W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ INTERNETU: NAJWAŻNIEJSZE CECHY

Volodymyr Servetnyk

aspirant
Międzyregionalnej Akademii Zarządzania Personelem (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7231-0927

Anotation. Ustalono, że spośród wszystkich technologii dostępnych obecnie dla specjalistów we współpracy z władzami, technologie internetowe są najmniej badane, chociaż zmniejszenie odległości między podmiotami komunikacji GR a władzą zapewnia szerokie możliwości budowania jakościowo nowych relacji między nimi. Przeanalizowano badania nad problemem komunikacji GR w publicznej przestrzeni Internetu w interdyscyplinarnym wymiarze międzynarodowych ekspertów, takich jak J. Habermas, H. Arendt, D. Walton, D. Buniu, J. Baudrillard, A.D. Krivonosov, D.N. Pieskov, S.V. Tykhonova. Stwierdzono, że w Internecie (a także poza nim), oprócz jedności sfery publicznej, o której mówi Habermas, istnieją „platformy” specjalnie zorganizowane do komunikacji publicznej – strony internetowe, które są oddzielnymi segmentami przestrzeni publicznej. Ujawniono praktyczny przykład, który pokazuje jeden ze sposobów monitorowania opinii publicznej i stanowiska zainteresowanych stron w przygotowaniu kampanii lobbingowych w UE. Uzasadniono, że model komunikacji GR pozwolił nam zidentyfikować potencjalne słabości w komunikacji z władzą.
Keywords: Ustalono, że spośród wszystkich technologii dostępnych obecnie dla specjalistów we współpracy z władzami, technologie internetowe są najmniej badane, chociaż zmniejszenie odległości między podmiotami komunikacji GR a władzą zapewnia szerokie możliwości budowania jakościowo nowych relacji między nimi. Przeanalizowano badania nad problemem komunikacji GR w publicznej przestrzeni Internetu w interdyscyplinarnym wymiarze międzynarodowych ekspertów, takich jak J. Habermas, H. Arendt, D. Walton, D. Buniu, J. Baudrillard, A.D. Krivonosov, D.N. Pieskov, S.V. Tykhonova. Stwierdzono, że w Internecie (a także poza nim), oprócz jedności sfery publicznej, o której mówi Habermas, istnieją „platformy” specjalnie zorganizowane do komunikacji publicznej – strony internetowe, które są oddzielnymi segmentami przestrzeni publicznej. Ujawniono praktyczny przykład, który pokazuje jeden ze sposobów monitorowania opinii publicznej i stanowiska zainteresowanych stron w przygotowaniu kampanii lobbingowych w UE. Uzasadniono, że model komunikacji GR pozwolił nam zidentyfikować potencjalne słabości w komunikacji z władzą.

ELEMENT NAUKOWY W ORGANIZACJI POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO PRZEZ PRYZMAT PRZESTRZEGANIA PRAW CZŁOWIEKA NA UKRAINIE

Oleksandra Baieva

student
Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3148-7602

Anotation. W artykule naukowym na podstawie zastosowania interdyscyplinarnej metody badań naukowych oraz zintegrowanego zastosowania szeregu podejść teoretyczno-metodologicznych i zasad prowadzenia badań naukowych ujawniono niektóre aspekty duchowych i merytorycznych podstaw organizacji postępowania administracyjnego na Ukrainie z punktu widzenia potrzeby aktywnego wykorzystania komponentu naukowego podczas postępowania administracyjnego, w celu zidentyfikowania problemów w pracy sądu i optymalizacji jego pracy. Pomimo faktu, że postępowanie administracyjne jest stosunkowo nowym zjawiskiem w krajowym tworzeniu państwa, problemy jego powstawania, zgodnie z nowoczesnymi normami międzynarodowymi i krajowymi, wymagają analizy szerokiej gamy procedur postępowania administracyjnego, a także opracowania najnowszych praktyk postępowania administracyjnego.
Keywords: W artykule naukowym na podstawie zastosowania interdyscyplinarnej metody badań naukowych oraz zintegrowanego zastosowania szeregu podejść teoretyczno-metodologicznych i zasad prowadzenia badań naukowych ujawniono niektóre aspekty duchowych i merytorycznych podstaw organizacji postępowania administracyjnego na Ukrainie z punktu widzenia potrzeby aktywnego wykorzystania komponentu naukowego podczas postępowania administracyjnego, w celu zidentyfikowania problemów w pracy sądu i optymalizacji jego pracy. Pomimo faktu, że postępowanie administracyjne jest stosunkowo nowym zjawiskiem w krajowym tworzeniu państwa, problemy jego powstawania, zgodnie z nowoczesnymi normami międzynarodowymi i krajowymi, wymagają analizy szerokiej gamy procedur postępowania administracyjnego, a także opracowania najnowszych praktyk postępowania administracyjnego.

MEDIACJA W POSTĘPOWANIU KARNYM W SPRAWACH NIELETNICH: DOŚWIADCZENIA KRAJÓW POSTRADZIECKICH

Irina Botnarenko, Elena Nagornyuk-Danilyuk

Irina Botnarenko, starszy pracownik naukowy Laboratorium Naukowego ds. Przeciwdziałania Przestępczości Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)
Elena Nagornyuk-Danilyuk, aspirant Katedry Postępowania Karnego Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4613-8133

Anotation. Artykuł poświęcono podkreśleniu kwestii prawnej regulacji procedury mediacji jako jednego z najbardziej poszukiwanych sposobów rozwiązania konfliktu karno-prawnego w sprawach nieletnich zgodnie z prawem krajów postradzieckich. Przeanalizowano doświadczenia Republiki Białorusi, Federacji Rosyjskiej, Republik Kazachstanu, Gruzji i Mołdawii. Ustalono, że poziom zabezpieczenia praw dziecka jest jednym z głównych wskaźników humanizmu i ucywilizowania Państwa. Stwierdzono, że sprawiedliwość naprawcza w postępowaniu karnym z udziałem nieletnich jest ważna i skuteczna w rozwiązywaniu konfliktów i zapewnianiu najlepszego interesu dziecka.
Keywords: Artykuł poświęcono podkreśleniu kwestii prawnej regulacji procedury mediacji jako jednego z najbardziej poszukiwanych sposobów rozwiązania konfliktu karno-prawnego w sprawach nieletnich zgodnie z prawem krajów postradzieckich. Przeanalizowano doświadczenia Republiki Białorusi, Federacji Rosyjskiej, Republik Kazachstanu, Gruzji i Mołdawii. Ustalono, że poziom zabezpieczenia praw dziecka jest jednym z głównych wskaźników humanizmu i ucywilizowania Państwa. Stwierdzono, że sprawiedliwość naprawcza w postępowaniu karnym z udziałem nieletnich jest ważna i skuteczna w rozwiązywaniu konfliktów i zapewnianiu najlepszego interesu dziecka.

PROBLEMY LOKALNEJ REGULACJI PRAWNEJ BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY

Oleksandr Varenyk

kandydat nauk prawnych, doktorant Katedry Prawa Pracy i Prawa Ubezpieczeń Społecznych
Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-9757-1758

Anotation. W artykule podkreślono, że regulacja warunków pracy w prawie pracy Ukrainy na obecnym etapie istnieje w dwóch głównych płaszczyznach: scentralizowanej i lokalnej. Akty prawne tradycyjnie należą do pierwszej kategorii i są obdarzone najwyższą mocą prawną. Obejmuje to Konstytucję Ukrainy, Kodeks Prawa Pracy Ukrainy, inne międzysektorowe i branżowe akty prawa pracy. Z kolei stosowanie lokalnych przepisów prawnych w przedsiębiorstwach, instytucjach i organizacjach jest najczęściej śledzone w zakresie regulacji czasu pracy i odpoczynku pracowników, płac i bezpieczeństwa pracy, ponieważ kwestie te wymagają bardziej elastycznego podejścia w zależności od charakteru pełnionych przez pracowników funkcji pracy.
Keywords: W artykule podkreślono, że regulacja warunków pracy w prawie pracy Ukrainy na obecnym etapie istnieje w dwóch głównych płaszczyznach: scentralizowanej i lokalnej. Akty prawne tradycyjnie należą do pierwszej kategorii i są obdarzone najwyższą mocą prawną. Obejmuje to Konstytucję Ukrainy, Kodeks Prawa Pracy Ukrainy, inne międzysektorowe i branżowe akty prawa pracy. Z kolei stosowanie lokalnych przepisów prawnych w przedsiębiorstwach, instytucjach i organizacjach jest najczęściej śledzone w zakresie regulacji czasu pracy i odpoczynku pracowników, płac i bezpieczeństwa pracy, ponieważ kwestie te wymagają bardziej elastycznego podejścia w zależności od charakteru pełnionych przez pracowników funkcji pracy.

SPOŁECZNO-PSYCHOLOGICZNE DETERMINANTY NIELEGALNEGO OBCHODZENIA SIĘ Z BRONIĄ, JAKO SPOŁECZNIE NIEBEZPIECZNEGO I BEZPRAWNEGO ZJAWISKA

Liliia Velychenko

adiunkt Katedry Psychologii Prawnej
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1476-2615

Anotation. Rosnąca liczba przypadków użycia nielegalnej broni, materiałów wybuchowych i amunicji niewątpliwie ujawnia związek z rozprzestrzenianiem się wyzwań społecznych, które przechodzą przez całe społeczeństwo: przestępstwa z użyciem przemocy, samobójstwa z użyciem broni, wypadki, rozboje, śmiertelne ataki terrorystyczne i inne niebezpieczne zjawiska społeczne. W artykule omówiono społeczno-psychologiczne determinanty nielegalnego obchodzenia się z bronią, materiałami bojowymi lub materiałami wybuchowymi jako zjawiskiem społecznie niebezpiecznym i bezprawnym. Podkreślono rzeczywiste przypadki użycia broni i zapasów bojowych, przeanalizowano ich przyczyny społeczno-psychologiczne. Celem artykułu naukowego jest analiza społeczno-psychologicznych determinantów nielegalnego obchodzenia się z bronią, zapasami bojowymi lub materiałami wybuchowymi. Osiągnięcie tego celu wiązało się z realizacją następujących zadań: scharakteryzowanie społeczno-psychologicznych determinantów nielegalnego posługiwania się bronią, materiałami bojowymi lub materiałami wybuchowymi jako zjawiskiem społecznie niebezpiecznym i bezprawnym; analiza sposobów przezwyciężenia takiego zjawiska, jak nielegalny i społecznie niebezpieczny handel bronią, materiałami bojowymi lub materiałami wybuchowymi.
Keywords: Rosnąca liczba przypadków użycia nielegalnej broni, materiałów wybuchowych i amunicji niewątpliwie ujawnia związek z rozprzestrzenianiem się wyzwań społecznych, które przechodzą przez całe społeczeństwo: przestępstwa z użyciem przemocy, samobójstwa z użyciem broni, wypadki, rozboje, śmiertelne ataki terrorystyczne i inne niebezpieczne zjawiska społeczne. W artykule omówiono społeczno-psychologiczne determinanty nielegalnego obchodzenia się z bronią, materiałami bojowymi lub materiałami wybuchowymi jako zjawiskiem społecznie niebezpiecznym i bezprawnym. Podkreślono rzeczywiste przypadki użycia broni i zapasów bojowych, przeanalizowano ich przyczyny społeczno-psychologiczne. Celem artykułu naukowego jest analiza społeczno-psychologicznych determinantów nielegalnego obchodzenia się z bronią, zapasami bojowymi lub materiałami wybuchowymi. Osiągnięcie tego celu wiązało się z realizacją następujących zadań: scharakteryzowanie społeczno-psychologicznych determinantów nielegalnego posługiwania się bronią, materiałami bojowymi lub materiałami wybuchowymi jako zjawiskiem społecznie niebezpiecznym i bezprawnym; analiza sposobów przezwyciężenia takiego zjawiska, jak nielegalny i społecznie niebezpieczny handel bronią, materiałami bojowymi lub materiałami wybuchowymi.

OCHRONA PRAW DZIECI: ASPEKT ADMINISTRACYJNY

Inna Volkova

asystent-konsultant deputowanego ludowego Ukrainy
Aparat Rady Najwyższej Ukrainy (Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3980-786X

Anotation. Artykuł poświęcono podkreśleniu zagadnień związanych z ustanowieniem podstawowych cech ochrony praw dzieci poprzez określenie mechanizmu administracyjnoprawnego ochrony praw dzieci, ustanowienie systemu organów upoważnionych do zapewnienia ochrony praw dzieci, a także określenie specyfiki poszczególnych procedur administracyjnych mających na celu ochronę praw dzieci. Zaproponowano rozważenie mechanizmu administracyjnoprawnego ochrony praw dzieci jako zestawu określonych przez normę administracyjnoprawną sposobów oddziaływania uprawnionych podmiotów na stosunki publiczne, które rozwijają się w ochronie praw dzieci w celu stworzenia wiarygodnych warunków zapewniania i ochrony ich praw w ramach administracji publicznej. Ustalono, że administracyjnoprawny mechanizm ochrony praw dzieci składa się z poszczególnych elementów: norm prawnych określających warunki i tryb stosowania narzędzi administracji publicznej do ochrony praw dzieci; instytucjonalnego systemu ochrony praw dzieci, utworzonego z upoważnionych podmiotów uprawnionych do tworzenia wiarygodnych warunków gwarantowania i ochrony praw dzieci; procedur administracyjnych, w ramach których realizowana jest ochrona praw dzieci.
Keywords: Artykuł poświęcono podkreśleniu zagadnień związanych z ustanowieniem podstawowych cech ochrony praw dzieci poprzez określenie mechanizmu administracyjnoprawnego ochrony praw dzieci, ustanowienie systemu organów upoważnionych do zapewnienia ochrony praw dzieci, a także określenie specyfiki poszczególnych procedur administracyjnych mających na celu ochronę praw dzieci. Zaproponowano rozważenie mechanizmu administracyjnoprawnego ochrony praw dzieci jako zestawu określonych przez normę administracyjnoprawną sposobów oddziaływania uprawnionych podmiotów na stosunki publiczne, które rozwijają się w ochronie praw dzieci w celu stworzenia wiarygodnych warunków zapewniania i ochrony ich praw w ramach administracji publicznej. Ustalono, że administracyjnoprawny mechanizm ochrony praw dzieci składa się z poszczególnych elementów: norm prawnych określających warunki i tryb stosowania narzędzi administracji publicznej do ochrony praw dzieci; instytucjonalnego systemu ochrony praw dzieci, utworzonego z upoważnionych podmiotów uprawnionych do tworzenia wiarygodnych warunków gwarantowania i ochrony praw dzieci; procedur administracyjnych, w ramach których realizowana jest ochrona praw dzieci.

PAŃSTWOWA POLITYKA MIGRACYJNA JAKO PRZEDMIOT REGULACJI ADMINISTRACYJNOPRAWNYCH

Irina Zarovna

pracownik naukowy Działu Transportu Specjalnego Laboratorium Naukowo-Badawczego Transportu Specjalnego i Mundurów Państwowego Instytutu Badawczego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3616-7235

Anotation. Celem artykułu jest analiza pojęcia „państwowa polityka migracyjna” jako przedmiotu regulacji administracyjnoprawnych. W artykule omówiono naukowe podejścia do definiowania pojęć „państwowa polityka migracyjna”, „regulacje administracyjnoprawne”. Na podstawie podanych definicji wyodrębniono główne cechy badanego pojęcia. Biorąc pod uwagę interpretację powyższego pojęcia, sformułowano własną definicję polityki migracyjnej jako przedmiotu regulacji administracyjnoprawnych. Podkreślono, że treść administracyjnoprawnych regulacji polityki migracyjnej ustala się poprzez określenie celu, zadań, zasad, form i metod takiej regulacji. Udowodniono, że cel polityki migracyjnej zależy od historycznych warunków rozwoju państwa. Podkreślono podstawowe zasady realizacji państwowej polityki migracyjnej.
Keywords: Celem artykułu jest analiza pojęcia „państwowa polityka migracyjna” jako przedmiotu regulacji administracyjnoprawnych. W artykule omówiono naukowe podejścia do definiowania pojęć „państwowa polityka migracyjna”, „regulacje administracyjnoprawne”. Na podstawie podanych definicji wyodrębniono główne cechy badanego pojęcia. Biorąc pod uwagę interpretację powyższego pojęcia, sformułowano własną definicję polityki migracyjnej jako przedmiotu regulacji administracyjnoprawnych. Podkreślono, że treść administracyjnoprawnych regulacji polityki migracyjnej ustala się poprzez określenie celu, zadań, zasad, form i metod takiej regulacji. Udowodniono, że cel polityki migracyjnej zależy od historycznych warunków rozwoju państwa. Podkreślono podstawowe zasady realizacji państwowej polityki migracyjnej.

PRZYSIĘGA W PRAWIE SŁUŻBOWYM: PRIORYTETY BADAŃ DOKTRYNALNYCH

Daria Kremova

studentka trzeciego (edukacyjno-naukowego) poziomu szkolnictwa wyższego
Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5334-8498

Anotation. Ważne jest nie tylko stwierdzenie obecności historycznych etapów w tworzeniu przysięgi jako zjawiska prawnego, ale także prześledzenie pewnej prawidłowości w tym procesie, „powiązania” przysięgi z rozwojem państwa, służby publicznej, systemu prawa krajowego i podkreślenie pewnych obiecujących kierunków kształtowania jej zasobów na przyszłość, co pomoże maksymalnie je wykorzystać w przyszłości. Zastosowano ogólne naukowe i specjalne metody poznania naukowego. Wśród takich metod należy wyróżnić: analizę, syntezę, analizę systemową, analizę dialektyczną. W wyniku badania zaproponowano własną wersję etapowości badania przysięgi w krajowej nauce prawnej; ustalono priorytety takiego badania.
Keywords: Ważne jest nie tylko stwierdzenie obecności historycznych etapów w tworzeniu przysięgi jako zjawiska prawnego, ale także prześledzenie pewnej prawidłowości w tym procesie, „powiązania” przysięgi z rozwojem państwa, służby publicznej, systemu prawa krajowego i podkreślenie pewnych obiecujących kierunków kształtowania jej zasobów na przyszłość, co pomoże maksymalnie je wykorzystać w przyszłości. Zastosowano ogólne naukowe i specjalne metody poznania naukowego. Wśród takich metod należy wyróżnić: analizę, syntezę, analizę systemową, analizę dialektyczną. W wyniku badania zaproponowano własną wersję etapowości badania przysięgi w krajowej nauce prawnej; ustalono priorytety takiego badania.

METODOLOGICZNE PODSTAWY BADAŃ DOKTRYNALNYCH KONSTYTUCYJNO-PRAWNYCH PODSTAW ZAPEWNIENIA RÓWNOŚCI PRAW I WOLNOŚCI KOBIET I MĘŻCZYZN NA UKRAINIE

Svitlana Kruhova

aspirantka
Instytutu Państwa i Prawa imienia W.M. Koreckiego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3918-3668

Anotation. W artykule przeanalizowano metodologiczne podstawy badań doktrynalnych konstytucyjnych i prawnych podstaw zapewnienia równości praw i wolności kobiet i mężczyzn na Ukrainie. Zidentyfikowano rodzaje metod, które są metodologią badań równości praw i wolności kobiet i mężczyzn na Ukrainie. Stwierdzono, że naukowcy w tej dziedzinie stosują szeroki zakres metod i podejść, aby osiągnąć cele swoich osiągnięć naukowych. Należy to wyjaśnić przede wszystkim faktem, że odpowiednie prace są wykonywane przez autorów w dziedzinach nauk politycznych, socjologii, historii, pedagogiki i tym podobnych. Dlatego badanie równości praw i wolności kobiet i mężczyzn, wychodząc ze specyfiki tej dziedziny, charakteryzuje się różnorodnością podejść naukowców i bogactwem technik pisania prac.
Keywords: W artykule przeanalizowano metodologiczne podstawy badań doktrynalnych konstytucyjnych i prawnych podstaw zapewnienia równości praw i wolności kobiet i mężczyzn na Ukrainie. Zidentyfikowano rodzaje metod, które są metodologią badań równości praw i wolności kobiet i mężczyzn na Ukrainie. Stwierdzono, że naukowcy w tej dziedzinie stosują szeroki zakres metod i podejść, aby osiągnąć cele swoich osiągnięć naukowych. Należy to wyjaśnić przede wszystkim faktem, że odpowiednie prace są wykonywane przez autorów w dziedzinach nauk politycznych, socjologii, historii, pedagogiki i tym podobnych. Dlatego badanie równości praw i wolności kobiet i mężczyzn, wychodząc ze specyfiki tej dziedziny, charakteryzuje się różnorodnością podejść naukowców i bogactwem technik pisania prac.

LITEWSKIE DOŚWIADCZENIA W ZAKRESIE REGULACJI PRAWNYCH PROCEDURY ZWALNIANIA FUNKCJONARIUSZY PUBLICZNYCH: PERSPEKTYWY WDROŻENIA W USTAWODAWSTWIE UKRAINY

Anna Kutsevych

aspirant Katedry Prawa Pracy i Prawa Ubezpieczeń Społecznych
Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1437-1318

Anotation. Znaczenie tego artykułu polega na tym, że w ostatnich dziesięcioleciach na Ukrainie zachodzą procesy tworzenia demokratycznego, prawnego, społecznego państwa, które odpowiada nowoczesnemu poziomowi rozwoju społeczeństwa i normom Unii Europejskiej, które powinny stać się normą życia dla naszych obywateli. Jednym z zadań priorytetowych, które państwo musi wykonać w procesie tej ewolucji, jest wdrożenie pozytywnego zagranicznego doświadczenia regulacji prawnej różnych instytucji prawnych w ustawodawstwie krajowym, ponieważ radzieckie dziedzictwo prawne, które nadal częściowo zachowuje swoją moc na Ukrainie, nie zawsze jest zgodne z zasadami demokracji i praworządności, charakterystycznymi dla europejskiej przestrzeni prawnej. W artykule wyjaśniono, że większość procedur dotyczących zwolnień funkcjonariuszy publicznych jest uregulowana w prawie krajowym bardziej perfekcyjnie niż w prawie litewskim. Większość przepisów, zwłaszcza tych, które określają podstawy do zwolnienia funkcjonariusza publicznego, jest porównywalna.
Keywords: Znaczenie tego artykułu polega na tym, że w ostatnich dziesięcioleciach na Ukrainie zachodzą procesy tworzenia demokratycznego, prawnego, społecznego państwa, które odpowiada nowoczesnemu poziomowi rozwoju społeczeństwa i normom Unii Europejskiej, które powinny stać się normą życia dla naszych obywateli. Jednym z zadań priorytetowych, które państwo musi wykonać w procesie tej ewolucji, jest wdrożenie pozytywnego zagranicznego doświadczenia regulacji prawnej różnych instytucji prawnych w ustawodawstwie krajowym, ponieważ radzieckie dziedzictwo prawne, które nadal częściowo zachowuje swoją moc na Ukrainie, nie zawsze jest zgodne z zasadami demokracji i praworządności, charakterystycznymi dla europejskiej przestrzeni prawnej. W artykule wyjaśniono, że większość procedur dotyczących zwolnień funkcjonariuszy publicznych jest uregulowana w prawie krajowym bardziej perfekcyjnie niż w prawie litewskim. Większość przepisów, zwłaszcza tych, które określają podstawy do zwolnienia funkcjonariusza publicznego, jest porównywalna.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA NIE NAWIĄZANIE STOSUNKU PRACY

Olha Lets

aspirant
Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2170-3211

Anotation. W artykule omówiono wybrane aspekty odpowiedzialności prawnej za nie nawiązanie stosunku pracy. Autor zwraca uwagę, że do tej pory w nauce nie ma pojęcia odpowiedzialności z prawa pracy jako rodzaju odpowiedzialności prawnej. Jednocześnie uzasadnione i prawidłowe teoretyczne rozwiązanie tego problemu w dużej mierze determinowałoby pozytywną działalność egzekucyjną, w szczególności nie sformalizowanie umowy o pracę na piśmie w przyszłości stanowi podstawę nierozpoznania samej umowy. Stwierdzono, że państwo może ograniczyć nadużycia prawa przez pracodawców poprzez wydanie przepisów prawnych (norm prawa pracy), a także poprzez kontrolę (nadzór) nad przestrzeganiem stworzonych norm prawnych przez stowarzyszenia pracowników (związki zawodowe lub innych przedstawicieli pracowników), a w przypadku ich naruszenia – poprzez pociągnięcie pracodawców do odpowiedzialności prawnej.
Keywords: W artykule omówiono wybrane aspekty odpowiedzialności prawnej za nie nawiązanie stosunku pracy. Autor zwraca uwagę, że do tej pory w nauce nie ma pojęcia odpowiedzialności z prawa pracy jako rodzaju odpowiedzialności prawnej. Jednocześnie uzasadnione i prawidłowe teoretyczne rozwiązanie tego problemu w dużej mierze determinowałoby pozytywną działalność egzekucyjną, w szczególności nie sformalizowanie umowy o pracę na piśmie w przyszłości stanowi podstawę nierozpoznania samej umowy. Stwierdzono, że państwo może ograniczyć nadużycia prawa przez pracodawców poprzez wydanie przepisów prawnych (norm prawa pracy), a także poprzez kontrolę (nadzór) nad przestrzeganiem stworzonych norm prawnych przez stowarzyszenia pracowników (związki zawodowe lub innych przedstawicieli pracowników), a w przypadku ich naruszenia – poprzez pociągnięcie pracodawców do odpowiedzialności prawnej.

AKTUALNE PROBLEMY PROWADZENIA PAŃSTWOWEGO KATASTRU LEŚNEGO NA TERYTORIUM UKRAINY

Artur Sotsky

kandydat nauk prawnych, docent, p. o. Kierownika Katedry Jurysprudencji
Czerniowieckiego Instytutu Międzynarodowego Uniwersytetu Humanistycznego (Czerniowce, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-6836-7480

Anotation. Autor ujawnił aktualne problemy prowadzenia Państwowego Katastru Leśnego na terytorium Ukrainy. Należy zauważyć, że ani w Kodeksie Ukrainy o wykroczeniach administracyjnych, ani w Kodeksie Leśnym Ukrainy, ani w innych aktach prawnych nie ustalono odpowiedzialności administracyjnej za naruszenie porządku gromadzenia, przetwarzania, prowadzenia dokumentacji Państwowego Katastru Leśnego, czyli za niewykonanie zadań postawionych przez Państwową Agencję Zasobów Leśnych Ukrainy. Należy podkreślić, że obecnie nie ma metody określania wyceny pieniężnej lasów, co negatywnie wpływa na składnik ekonomiczny, tworzy zmienność wyboru określania wartości lasów i nadużywania przez urzędników i osób służbowych organów administracji publicznej w sektorze leśnym, kierowników przedsiębiorstw leśnych. Dlatego proponujemy na poziomie legislacyjnym uregulować tę kwestię i opracować i zatwierdzić zarządzeniem Państwowej Agencji Zasobów Leśnych Ukrainy „Metodykę pieniężnej wyceny lasów”.
Keywords: Autor ujawnił aktualne problemy prowadzenia Państwowego Katastru Leśnego na terytorium Ukrainy. Należy zauważyć, że ani w Kodeksie Ukrainy o wykroczeniach administracyjnych, ani w Kodeksie Leśnym Ukrainy, ani w innych aktach prawnych nie ustalono odpowiedzialności administracyjnej za naruszenie porządku gromadzenia, przetwarzania, prowadzenia dokumentacji Państwowego Katastru Leśnego, czyli za niewykonanie zadań postawionych przez Państwową Agencję Zasobów Leśnych Ukrainy. Należy podkreślić, że obecnie nie ma metody określania wyceny pieniężnej lasów, co negatywnie wpływa na składnik ekonomiczny, tworzy zmienność wyboru określania wartości lasów i nadużywania przez urzędników i osób służbowych organów administracji publicznej w sektorze leśnym, kierowników przedsiębiorstw leśnych. Dlatego proponujemy na poziomie legislacyjnym uregulować tę kwestię i opracować i zatwierdzić zarządzeniem Państwowej Agencji Zasobów Leśnych Ukrainy „Metodykę pieniężnej wyceny lasów”.

SYSTEM GWARANCJI DZIEDZICZNYCH PRAW MAŁŻONKÓW

Yuliya Sus

aspirant Katedry Prawa Cywilnego i Postępowania
Wydziału Prawa Chmielnickiego Uniwersytetu Zarządzanie i Prawa imienia Leonida Yuzkova (Chmielnicki, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-9733-3909

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu cech gwarancji dziedzicznych praw małżonków w ich interakcji systemowej. Podczas pisania artykułu zastosowano takie ogólne metody naukowe, jak metoda dialektyczna, systemowa i metoda abstrakcji, a także metody specjalnie prawne: formalno-prawne, porównawczo-prawne. Artykuł określa treść gwarancji praw dziedzicznych małżonków jako przewidzianych prawem cywilnym sposobów i środków zapewniających przestrzeganie i korzystanie z praw dziedzicznych małżonków. Opisano powiązanie gwarancji i takich zasad: nienaruszalności prawa własności prywatnej; pierwszeństwa praw innego właściciela we wspólnym majątku; zapewnienie wykonania woli właściciela w odniesieniu do zbycia nieruchomości; dobrowolność; pierwszeństwo praw dziedzicznych osób pozostających w zarejestrowanym małżeństwie; niemożność przyznania korzyści lub ograniczeń praw dziedzicznych w zależności od podstawy dziedziczenia; bezwarunkowość przyjęcia spadku. Określono specyfikę działalności gwarantów – poszczególnych podmiotów przyczyniających się do realizacji praw dziedzicznych małżonków. Zaproponowano klasyfikację gwarancji dziedzicznych praw małżonków na grupy według wspólnych cech.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu cech gwarancji dziedzicznych praw małżonków w ich interakcji systemowej. Podczas pisania artykułu zastosowano takie ogólne metody naukowe, jak metoda dialektyczna, systemowa i metoda abstrakcji, a także metody specjalnie prawne: formalno-prawne, porównawczo-prawne. Artykuł określa treść gwarancji praw dziedzicznych małżonków jako przewidzianych prawem cywilnym sposobów i środków zapewniających przestrzeganie i korzystanie z praw dziedzicznych małżonków. Opisano powiązanie gwarancji i takich zasad: nienaruszalności prawa własności prywatnej; pierwszeństwa praw innego właściciela we wspólnym majątku; zapewnienie wykonania woli właściciela w odniesieniu do zbycia nieruchomości; dobrowolność; pierwszeństwo praw dziedzicznych osób pozostających w zarejestrowanym małżeństwie; niemożność przyznania korzyści lub ograniczeń praw dziedzicznych w zależności od podstawy dziedziczenia; bezwarunkowość przyjęcia spadku. Określono specyfikę działalności gwarantów – poszczególnych podmiotów przyczyniających się do realizacji praw dziedzicznych małżonków. Zaproponowano klasyfikację gwarancji dziedzicznych praw małżonków na grupy według wspólnych cech.

ROZGRANICZENIE UMOWY WYPOŻYCZENIA POJAZDU I UMOWY NAJMU (DZIERŻAWY) POJAZDU

Maksym Tyndyk

aspirant Katedry Prawa Cywilnego nr 2
Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-9898-3356

Anotation. Artykuł bada rozgraniczenie umowy wypożyczenia pojazdu i umowy najmu (dzierżawy) pojazdu. Należy zauważyć, że znaczenie tego badania wynika z faktu, że w praktyce sądowej Ukrainy, dość często, sądy zaprzeczają możliwości istnienia umowy wypożyczenia pojazdu, uważając, że pilne odpłatne korzystanie z pojazdu może leżeć tylko w płaszczyźnie umowy najmu (dzierżawy) pojazdu, co jest sprzeczne z obowiązującym prawem i praktyką światową. Stwierdzono, że umowa wypożyczenia pojazdu jest odrębnym rodzajem umowy najmu, którego regulacja prawna nie podlega przepisom paragrafu 5 rozdziału 58 Kodeksu Cywilnego Ukrainy „Wynajem (dzierżawa) pojazdu”. Dokonano rozgraniczenia wspomnianych umów pod kątem przedmiotu, celu użytkowania pojazdu, składu podmiotowego, istotnych warunków, formy i treści. Ustalono, że przedmiotem umowy wypożyczenia pojazdu, w przeciwieństwie do umowy najmu (dzierżawy) pojazdu, mogą być tylko te pojazdy, które z natury są w stanie zaspokoić głównie potrzeby bytowe (nieprodukcyjne) najemcy, niemające bezpośrednio na celu osiągnięcia zysku.
Keywords: Artykuł bada rozgraniczenie umowy wypożyczenia pojazdu i umowy najmu (dzierżawy) pojazdu. Należy zauważyć, że znaczenie tego badania wynika z faktu, że w praktyce sądowej Ukrainy, dość często, sądy zaprzeczają możliwości istnienia umowy wypożyczenia pojazdu, uważając, że pilne odpłatne korzystanie z pojazdu może leżeć tylko w płaszczyźnie umowy najmu (dzierżawy) pojazdu, co jest sprzeczne z obowiązującym prawem i praktyką światową. Stwierdzono, że umowa wypożyczenia pojazdu jest odrębnym rodzajem umowy najmu, którego regulacja prawna nie podlega przepisom paragrafu 5 rozdziału 58 Kodeksu Cywilnego Ukrainy „Wynajem (dzierżawa) pojazdu”. Dokonano rozgraniczenia wspomnianych umów pod kątem przedmiotu, celu użytkowania pojazdu, składu podmiotowego, istotnych warunków, formy i treści. Ustalono, że przedmiotem umowy wypożyczenia pojazdu, w przeciwieństwie do umowy najmu (dzierżawy) pojazdu, mogą być tylko te pojazdy, które z natury są w stanie zaspokoić głównie potrzeby bytowe (nieprodukcyjne) najemcy, niemające bezpośrednio na celu osiągnięcia zysku.

SEMANTYCZNO-ETYMOLOGICZNA ISTOTA POJĘCIA „ZAKAZ”

Antonina Tokarska, Rostyslav Kelman

Antonina Tokarska, doktor nauk prawnych, profesor, profesor Katedry Teorii i Filozofii Prawa, Prawa Konstytucyjnego i Międzynarodowego Instytutu Prawa, Psychologii i Edukacji Innowacyjnej Narodowego Uniwersytetu „Politechnika Lwowska” (Lwów, Ukraina)
Rostyslav Kelman, aspirant Katedry Teorii i Filozofii Prawa, Prawa Konstytucyjnego i Międzynarodowego Instytutu Prawa, Psychologii i Edukacji Innowacyjnej Narodowego Uniwersytetu „Politechnika Lwowska” (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0789-265X, ORCID ID: 0000-0001-7704-2055

Anotation. Artykuł poświęcono kluczowemu wielowymiarowemu pojęciu „zakaz” w kontekście regulacji prawnych, uwzględniając tendencje współczesnego ruchu temporalno-przestrzennego i rozwoju zjawisk prawnych w celu projektowania i modelowania współczesnej reformy rzeczywistości. Potrzeba udoskonalenia idei naukowych dla praktyki egzekwowania prawa dotyczy zakazu jako jednej z metod regulacji prawnych, a także różnicowania granic zakazów regulujących stosunki w innych gałęziach prawa (mieszkaniowe, celne, rolne, przedsiębiorcze, rodzinne, prawo pracy itp.).
Keywords: Artykuł poświęcono kluczowemu wielowymiarowemu pojęciu „zakaz” w kontekście regulacji prawnych, uwzględniając tendencje współczesnego ruchu temporalno-przestrzennego i rozwoju zjawisk prawnych w celu projektowania i modelowania współczesnej reformy rzeczywistości. Potrzeba udoskonalenia idei naukowych dla praktyki egzekwowania prawa dotyczy zakazu jako jednej z metod regulacji prawnych, a także różnicowania granic zakazów regulujących stosunki w innych gałęziach prawa (mieszkaniowe, celne, rolne, przedsiębiorcze, rodzinne, prawo pracy itp.).

ZAPOBIEGANIE WYKROCZENIOM FINANSOWYM: WYMIAR PODMIOTOWY

Lusine Urtaieva

inspektor ds. pracy ze studentami zagranicznymi
Międzynarodowy Uniwersytet Humanistyczny (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-9070-7461

Anotation. Artykuł poświęcono podkreśleniu zagadnień związanych z ustalaniem podstawowych cech podmiotów, których działalność ma na celu zapobieganie wykroczeniom finansowym poprzez zdefiniowanie pojęcia zapobiegania wykroczeniom finansowym, wyodrębnienie podmiotów zapobiegających wykroczeniom finansowym i przeprowadzenie ich klasyfikacji, podkreślenie cech determinujących. Ustalono, że znakiem kwalifikacyjnym podmiotu zapobiegającego wykroczeniom finansowym jest przypisanie do jego kompetencji uprawnień do zapobiegania, wykrywania wykroczeń finansowych, pociągania do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych i eliminowania czynników przyczyniających się do popełnienia wykroczeń finansowych. Podkreślono, że stopniowanie podmiotów zapobiegających wykroczeniom finansowym może być dokonywane na podstawie takich kryteriów jak: w zależności od przeznaczenia funkcjonalnego uprawnionego podmiotu w systemie zapewnienia legalności działalności finansowej; w zależności od obszaru upowszechniania uprawnień podmiotów zapobiegających wykroczeniom finansowym; w zależności od kompetencji uprawnionego podmiotu i tym podobnych. Znaczenie wyjaśnienia podmiotowego wymiaru zapobiegania wykroczeniom finansowym z jednej strony przyczynia się do ujawnienia istotnych elementów statusu prawnego uprawnionych organów, z drugiej zaś pośredniczy w potrzebie przeprowadzenia dalszych badań nad tą problematyką.
Keywords: Artykuł poświęcono podkreśleniu zagadnień związanych z ustalaniem podstawowych cech podmiotów, których działalność ma na celu zapobieganie wykroczeniom finansowym poprzez zdefiniowanie pojęcia zapobiegania wykroczeniom finansowym, wyodrębnienie podmiotów zapobiegających wykroczeniom finansowym i przeprowadzenie ich klasyfikacji, podkreślenie cech determinujących. Ustalono, że znakiem kwalifikacyjnym podmiotu zapobiegającego wykroczeniom finansowym jest przypisanie do jego kompetencji uprawnień do zapobiegania, wykrywania wykroczeń finansowych, pociągania do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych i eliminowania czynników przyczyniających się do popełnienia wykroczeń finansowych. Podkreślono, że stopniowanie podmiotów zapobiegających wykroczeniom finansowym może być dokonywane na podstawie takich kryteriów jak: w zależności od przeznaczenia funkcjonalnego uprawnionego podmiotu w systemie zapewnienia legalności działalności finansowej; w zależności od obszaru upowszechniania uprawnień podmiotów zapobiegających wykroczeniom finansowym; w zależności od kompetencji uprawnionego podmiotu i tym podobnych. Znaczenie wyjaśnienia podmiotowego wymiaru zapobiegania wykroczeniom finansowym z jednej strony przyczynia się do ujawnienia istotnych elementów statusu prawnego uprawnionych organów, z drugiej zaś pośredniczy w potrzebie przeprowadzenia dalszych badań nad tą problematyką.

REALIZACJA EUROPEJSKIEJ POLITYKI W ZAKRESIE DZIAŁAŃ NA RZECZ PRAW CZŁOWIEKA I PRZECIWDZIAŁANIE NADUŻYCIOM SUBIEKTYWNYCH PRAW PUBLICZNYCH W PROCESIE ICH OBRONY

Mykhailo Us, Yaroslava Ryabchenko

Mykhailo Us, aspirant Katedry Prawa Administracyjnego Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)
Yaroslava Ryabchenko, kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Prawa Administracyjnego Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5895-0389

Anotation. W niniejszym artykule podkreślono działania na rzecz praw człowieka w celu ochrony subiektywnych praw publicznych uczestników stosunków administracyjnych w ramach realizacji polityki europejskiej na Ukrainie i przeciwdziałania ich nadużyciom. Skupiono się na reformie instytucji adwokatury. W szczególności zwrócono uwagę na koncepcję reformy procedury egzaminu kwalifikacyjnego i koncepcję poprawy obowiązujących przepisów dotyczących wymiaru sprawiedliwości, statusu sędziów, sądownictwa i powiązanych instytucji prawnych, przygotowaną przez grupę roboczą ds. rozwoju ustawodawstwa w sprawie organizacji władzy sądowniczej i sprawiedliwości Komisji ds. Reformy Prawnej przy Prezydencie Ukrainy. Ujawniono klasyfikację nadużycia praw. Stwierdzono maksymalne przybliżenie ukraińskiego ustawodawstwa do standardów międzynarodowych i reorganizację systemu egzekwowania prawa w celu maksymalizacji praw człowieka na Ukrainie.
Keywords: W niniejszym artykule podkreślono działania na rzecz praw człowieka w celu ochrony subiektywnych praw publicznych uczestników stosunków administracyjnych w ramach realizacji polityki europejskiej na Ukrainie i przeciwdziałania ich nadużyciom. Skupiono się na reformie instytucji adwokatury. W szczególności zwrócono uwagę na koncepcję reformy procedury egzaminu kwalifikacyjnego i koncepcję poprawy obowiązujących przepisów dotyczących wymiaru sprawiedliwości, statusu sędziów, sądownictwa i powiązanych instytucji prawnych, przygotowaną przez grupę roboczą ds. rozwoju ustawodawstwa w sprawie organizacji władzy sądowniczej i sprawiedliwości Komisji ds. Reformy Prawnej przy Prezydencie Ukrainy. Ujawniono klasyfikację nadużycia praw. Stwierdzono maksymalne przybliżenie ukraińskiego ustawodawstwa do standardów międzynarodowych i reorganizację systemu egzekwowania prawa w celu maksymalizacji praw człowieka na Ukrainie.

OGLĘDZINY I PRZESZUKANIE POJAZDU W PRAKTYCE EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA

Artem Shapoval

aspirant Katedry Postępowania Karnego, Działalności Detektywistycznej i Operacyjno-Poszukiwawczej
Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-6501-5391

Anotation. W artykule autor analizuje doktrynę naukową i praktykę Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczącą oględzin i przeszukania pojazdu. Ustalono, że zgodnie z prawem krajowym Ukrainy, oględziny i przeszukanie pojazdu w postępowaniu karnym odbywa się na tych samych zasadach, co przeszukanie domu. Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności nie określa jednak, czy jej gwarancje dotyczą pojazdu. Podkreśla się, że obecnie pojęcie „mieszkania” w rozumieniu artykułu 8 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ma dość szeroką interpretację. Potwierdzają to m.in. opinie naukowców i indywidualne orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Autor dochodzi do wniosku, że praktyka sądowa rozszerza gwarancje konwencyjne nie tylko na „mieszkania”, ale także na „inną własność osoby”, w szczególności na pojazdy.
Keywords: W artykule autor analizuje doktrynę naukową i praktykę Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczącą oględzin i przeszukania pojazdu. Ustalono, że zgodnie z prawem krajowym Ukrainy, oględziny i przeszukanie pojazdu w postępowaniu karnym odbywa się na tych samych zasadach, co przeszukanie domu. Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności nie określa jednak, czy jej gwarancje dotyczą pojazdu. Podkreśla się, że obecnie pojęcie „mieszkania” w rozumieniu artykułu 8 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ma dość szeroką interpretację. Potwierdzają to m.in. opinie naukowców i indywidualne orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Autor dochodzi do wniosku, że praktyka sądowa rozszerza gwarancje konwencyjne nie tylko na „mieszkania”, ale także na „inną własność osoby”, w szczególności na pojazdy.

W SPRAWIE USTALENIA STATUSU PRAWNEGO ŻONY W STOSUNKACH MAŁŻEŃSKO-RODZINNYCH (NA MATERIAŁACH GUBERNI UKRAIŃSKICH W SKŁADZIE IMPERIUM ROSYJSKIEGO)

Dmytro Shevchenko

kandydat nauk prawnych, doktorant
Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7891-3331

Anotation. Biorąc pod uwagę badania doktrynalne, w artykule naukowym stwierdzono, że prawo małżeńskie przed XX wiekiem nie było w rzeczywistości świeckie. Ustawodawcy uparcie odmawiali przeprowadzenia reform uznanych za niezbędne przez wszystkich czołowych specjalistów w dziedzinie prawa cywilnego. Negatywny był stosunek ustawodawców do wprowadzenia małżeństwa cywilnego – takie małżeństwo nie tylko nie było dozwolone, ale nigdy nawet formalnie nie zostało uznane, jeśli zostało zawarte w krajach, w których istniało. Co ciekawe, nawet w 1902 r. Imperium Rosyjskie odmówiło podpisania konwencji haskiej, która przewidywała wzajemne uznanie małżeństw zawartych w obcych państwach zgodnie z ich prawem. Jedynym ustępstwem w tej dziedzinie było zezwolenie na zawieranie małżeństw cywilnych odstępców, które podlegały rejestracji w komendzie policji. Ta innowacja była spowodowana tym, że rząd nie uznawał duchowieństwa odstępców i możliwości zawierania przez nich małżeństw.
Keywords: Biorąc pod uwagę badania doktrynalne, w artykule naukowym stwierdzono, że prawo małżeńskie przed XX wiekiem nie było w rzeczywistości świeckie. Ustawodawcy uparcie odmawiali przeprowadzenia reform uznanych za niezbędne przez wszystkich czołowych specjalistów w dziedzinie prawa cywilnego. Negatywny był stosunek ustawodawców do wprowadzenia małżeństwa cywilnego – takie małżeństwo nie tylko nie było dozwolone, ale nigdy nawet formalnie nie zostało uznane, jeśli zostało zawarte w krajach, w których istniało. Co ciekawe, nawet w 1902 r. Imperium Rosyjskie odmówiło podpisania konwencji haskiej, która przewidywała wzajemne uznanie małżeństw zawartych w obcych państwach zgodnie z ich prawem. Jedynym ustępstwem w tej dziedzinie było zezwolenie na zawieranie małżeństw cywilnych odstępców, które podlegały rejestracji w komendzie policji. Ta innowacja była spowodowana tym, że rząd nie uznawał duchowieństwa odstępców i możliwości zawierania przez nich małżeństw.

REALIZACJA PROPORCJONALNOŚCI W KRYMINALIZACJI MOWY NIENAWIŚCI: PERSPEKTYWY DLA UKRAINY

Snizhana Shevchenko

aspirantka Katedry Prawa Karnego i Kryminologii
Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5570-4529

Anotation. W artykule autor analizuje kwestię ograniczenia wolności słowa w sposób ustanowienia zakazu karnego. Przeanalizowano różnicę w podejściu do określania granic ingerencji w wolność słowa w Europie (podejście merytoryczne) i w USA (podejście neutralne merytoryczne). Stwierdzono, że mowa nienawiści (jako przestępstwo lub wykroczenie karne) jest karnym zakazem prawnym, który jest ustalany na podstawie treści czynu, ten ostatni może być uważany za dyskryminację wolności słowa w znaczeniu w USA. Ustalono, że na Ukrainie wolność słowa podlega znaczącej kryminalizacji w przypadku, gdy jest szkodliwa dla bezpieczeństwa narodowego, integralności terytorialnej, porządku publicznego, zapobiegania wykroczeniom lub przestępstwom, ochrony zdrowia publicznego, reputacji lub praw innych osób. Taka kryminalizacja powinna podlegać ocenie proporcjonalności, w szczególności realizacji kryminalizacji tylko jako ostateczny remedium.
Keywords: W artykule autor analizuje kwestię ograniczenia wolności słowa w sposób ustanowienia zakazu karnego. Przeanalizowano różnicę w podejściu do określania granic ingerencji w wolność słowa w Europie (podejście merytoryczne) i w USA (podejście neutralne merytoryczne). Stwierdzono, że mowa nienawiści (jako przestępstwo lub wykroczenie karne) jest karnym zakazem prawnym, który jest ustalany na podstawie treści czynu, ten ostatni może być uważany za dyskryminację wolności słowa w znaczeniu w USA. Ustalono, że na Ukrainie wolność słowa podlega znaczącej kryminalizacji w przypadku, gdy jest szkodliwa dla bezpieczeństwa narodowego, integralności terytorialnej, porządku publicznego, zapobiegania wykroczeniom lub przestępstwom, ochrony zdrowia publicznego, reputacji lub praw innych osób. Taka kryminalizacja powinna podlegać ocenie proporcjonalności, w szczególności realizacji kryminalizacji tylko jako ostateczny remedium.

ZASADY LEGALNOŚCI, PRAWORZĄDNOŚCI, REPREZENTATYWNOŚCI I PRAWOMOCNOŚCI STRON I ICH PRZEDSTAWICIELI JAKO PODSTAWOWE ZASADY DIALOGU SPOŁECZNEGO NA UKRAINIE

Vadym Yatsyshyn

aspirant Katedry Prawa Pracy i Prawa Ubezpieczeń Społecznych
Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-6030-5277

Anotation. Artykuł bada zasady legalności, praworządności, reprezentatywności i prawomocności stron i ich przedstawicieli jako podstawowe zasady dialogu społecznego na Ukrainie. Rozważa się utrwalenie takich zasad w aktach międzynarodowych, a także aktach normatywnych ustawodawstwa krajowego Ukrainy. Ujawnienie treści określonych zasad dialogu społecznego odbywa się przez pryzmat ogólnej teorii prawa i rozważania takich podstaw w pokrewnych dziedzinach prawa. Zasady legalności, praworządności, reprezentatywności i prawomocności stron i ich przedstawicieli w dialogu społecznym zbadano jako podstawowe zasady zapisane w ustawie Ukrainy „O dialogu społecznym na Ukrainie”. Artykuł ujawnił treść, znaczenie i przedstawił sformułowane przez autora definicje zasad legalności, praworządności, reprezentatywności i prawomocności stron i ich przedstawicieli.
Keywords: Artykuł bada zasady legalności, praworządności, reprezentatywności i prawomocności stron i ich przedstawicieli jako podstawowe zasady dialogu społecznego na Ukrainie. Rozważa się utrwalenie takich zasad w aktach międzynarodowych, a także aktach normatywnych ustawodawstwa krajowego Ukrainy. Ujawnienie treści określonych zasad dialogu społecznego odbywa się przez pryzmat ogólnej teorii prawa i rozważania takich podstaw w pokrewnych dziedzinach prawa. Zasady legalności, praworządności, reprezentatywności i prawomocności stron i ich przedstawicieli w dialogu społecznym zbadano jako podstawowe zasady zapisane w ustawie Ukrainy „O dialogu społecznym na Ukrainie”. Artykuł ujawnił treść, znaczenie i przedstawił sformułowane przez autora definicje zasad legalności, praworządności, reprezentatywności i prawomocności stron i ich przedstawicieli.

ANALIZA PORÓWNAWCZA CHARAKTERYSTYKI MECHANIZMÓW ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ PODATKÓW LOKALNYCH NA UKRAINIE I W STANIE NEVADA, USA

Viktoriia Kurian

kandydat na stopień naukowy kandydata nauk Katedry Bezpieczeństwa Ekonomicznego i Dochodzeń Finansowych
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-6647-1299

Anotation. W przepisach tego artykułu autor przeprowadza analizę porównawczą charakterystyki mechanizmów publicznej administracji podatków lokalnych na Ukrainie i w stanie Nevada, USA w celu wyjaśnienia możliwości i celowości wykorzystania pozytywnych doświadczeń państw, w których publiczna administracja podatków lokalnych rozwija się i poprawia zgodnie z polityką podatkową orientacji rynkowej. W wyniku przeprowadzonej analizy w podejściu krajowych i amerykańskich badaczy i naukowców do zrozumienia mechanizmów publicznej administracji podatków lokalnych autor zidentyfikował kryteria jedności (podejście systemowe) i kryteria różnic (federalizm fiskalny oparty na dobru publicznym mieszkańców geograficznie ograniczonej jurysdykcji) w tych podejściach. Udowodniono potrzebę poprawy mechanizmów proceduralnych publicznej administracji podatków lokalnych na Ukrainie i celowości wykorzystania pozytywnych doświadczeń stanu Nevada jako jednostki terytorialnej państwa, w którym publiczna administracja podatków lokalnych rozwija się i poprawia zgodnie z polityką podatkową orientacji rynkowej.
Keywords: W przepisach tego artykułu autor przeprowadza analizę porównawczą charakterystyki mechanizmów publicznej administracji podatków lokalnych na Ukrainie i w stanie Nevada, USA w celu wyjaśnienia możliwości i celowości wykorzystania pozytywnych doświadczeń państw, w których publiczna administracja podatków lokalnych rozwija się i poprawia zgodnie z polityką podatkową orientacji rynkowej. W wyniku przeprowadzonej analizy w podejściu krajowych i amerykańskich badaczy i naukowców do zrozumienia mechanizmów publicznej administracji podatków lokalnych autor zidentyfikował kryteria jedności (podejście systemowe) i kryteria różnic (federalizm fiskalny oparty na dobru publicznym mieszkańców geograficznie ograniczonej jurysdykcji) w tych podejściach. Udowodniono potrzebę poprawy mechanizmów proceduralnych publicznej administracji podatków lokalnych na Ukrainie i celowości wykorzystania pozytywnych doświadczeń stanu Nevada jako jednostki terytorialnej państwa, w którym publiczna administracja podatków lokalnych rozwija się i poprawia zgodnie z polityką podatkową orientacji rynkowej.

CECHY ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W ZAKRESIE TWORZENIA EDUKACYJNEJ PRZESTRZENI ZDROWOTNEJ NA UKRAINIE

Oleksandra Oleksiienko

aspirantka Katedry Zarządzania Publicznego i Administracji Międzyregionalnej Akademii Publicznego Zarządzania Personelem, akademik Międzynarodowej Akademii Kultury Bezpieczeństwa, Ekologii i Zdrowia, zastępca dyrektora Browarskiej ogólnokształcącej szkoły I-III stopni nr 6 (Browary, obwód kijowski, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3114-3154

Anotation. Na podstawie wartościowego podejścia do zrozumienia zdrowia człowieka i społeczeństwa artykuł analizuje stan, trendy i perspektywy państwowych mechanizmów ochrony zdrowia, w których centrum musi znajdować się nie tylko osoba chora, ale także stosunkowo zdrowa. Uzasadniona jest zasada budowy optymalnej strategii zmian w edukacji, jako złożonej sferze o bezpiecznym znaczeniu, pomimo jej specyfiki (zakres, zachowawczość, bezwładność). Przeanalizowano naukowe definicje i podejścia do pojęcia „zachowanie zdrowia”, na których podstawie uwarunkowano konieczność wprowadzenia go do dyskursu państwowego. Zwrócono uwagę na analizę czynników, które wpływają na kształtowanie się administracji publicznej poprzez tworzenie edukacyjnej przestrzeni zdrowotnej. Podkreślono wprowadzenie rządowych programów ochrony zdrowia, jako innowacyjnych strategii zarządzania marketingowego i doradztwa logistycznego, podejmowania trafnych decyzji. Podkreślono praktyki administracji publicznej w zakresie ochrony zdrowia w obcych krajach. Ujawniono prawne aspekty partnerstwa publiczno-prywatnego w realizacji stworzenia edukacyjnej przestrzeni zdrowotnej Ukrainy. Analiza trendów poprawy technologii administracji państwowej ochrony zdrowia ludzi, wzmocnienie i kształtowanie zdrowia młodszego pokolenia i ich skuteczne wdrożenie w procesie życia każdej osoby poprzez edukację, wychowanie i kulturę; upowszechnianie i propagowanie umiejętności zdrowego stylu życia, świadomej odpowiedzialności społeczeństwa i konkretnej osoby za zachowanie i poprawę własnego zdrowia i zdrowia członków rodziny; tworzenie strategicznego potencjału zdrowotnego w dziedzinie edukacji Ukrainy.
Keywords: Na podstawie wartościowego podejścia do zrozumienia zdrowia człowieka i społeczeństwa artykuł analizuje stan, trendy i perspektywy państwowych mechanizmów ochrony zdrowia, w których centrum musi znajdować się nie tylko osoba chora, ale także stosunkowo zdrowa. Uzasadniona jest zasada budowy optymalnej strategii zmian w edukacji, jako złożonej sferze o bezpiecznym znaczeniu, pomimo jej specyfiki (zakres, zachowawczość, bezwładność). Przeanalizowano naukowe definicje i podejścia do pojęcia „zachowanie zdrowia”, na których podstawie uwarunkowano konieczność wprowadzenia go do dyskursu państwowego. Zwrócono uwagę na analizę czynników, które wpływają na kształtowanie się administracji publicznej poprzez tworzenie edukacyjnej przestrzeni zdrowotnej. Podkreślono wprowadzenie rządowych programów ochrony zdrowia, jako innowacyjnych strategii zarządzania marketingowego i doradztwa logistycznego, podejmowania trafnych decyzji. Podkreślono praktyki administracji publicznej w zakresie ochrony zdrowia w obcych krajach. Ujawniono prawne aspekty partnerstwa publiczno-prywatnego w realizacji stworzenia edukacyjnej przestrzeni zdrowotnej Ukrainy. Analiza trendów poprawy technologii administracji państwowej ochrony zdrowia ludzi, wzmocnienie i kształtowanie zdrowia młodszego pokolenia i ich skuteczne wdrożenie w procesie życia każdej osoby poprzez edukację, wychowanie i kulturę; upowszechnianie i propagowanie umiejętności zdrowego stylu życia, świadomej odpowiedzialności społeczeństwa i konkretnej osoby za zachowanie i poprawę własnego zdrowia i zdrowia członków rodziny; tworzenie strategicznego potencjału zdrowotnego w dziedzinie edukacji Ukrainy.

POJĘCIE „KRADZIEŻ” I „ROZKRADANIE” W DOKTRYNIE KARNO-PRAWNEJ OBCYCH KRAJÓW

Yaroslav Tatarkevych

aspirant Katedry Prawa Karnego
Uniwersytetu Narodowego „Odeska Akademia Prawnicza” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7501-7777

Anotation. Artykuł wskazuje, że w światowej praktyce legislacyjnej istnieją dwa główne podejścia do regulowania odpowiedzialności karnej w odniesieniu do przestępstw przeciwko mieniu (zamachów na mienie) związanych z przywłaszczeniem przez winnego cudzego mienia na swoją korzyść lub na rzecz osób trzecich. Pierwszy opiera się na idei potrzeby stworzenia uogólniającego pojęcia, które obejmowałoby wszelkie istniejące lub te, które pojawią się w przyszłości, sposoby ostatecznego (to znaczy „na zawsze”) przywłaszczenia cudzego mienia, ujawniając ich wspólne cechy, a jednocześnie nie pozbawiając cech specyficznych. Podejście to wyznawał do początku 2000 roku ustawodawca krajowy i wyznaje ustawodawca niektórych państw, przy czym stara się nadać takiemu pojęciu status normatywny. Inne podejście opiera się na kazuistycznych podstawach, w których ustawodawca bezpośrednio w przepisach prawa karnego próbuje dokładnie opisać niektóre cechy konkretnych zamachów na mienie, biorąc pod uwagę nie tylko karno-prawną, ale także kryminalistyczną specyfikę ich popełnienia. Brak ogólnej koncepcji w ramach tego podejścia nie pozwala na zapewnienie „rzeczywistej” czystości chronionych stosunków własnościowych, wyraźne rozróżnienie zamachów na nich i powiązanych działań oraz przyczynia się do nieuzasadnionego wzrostu liczby specjalnych składów wykroczeń karnych.
Keywords: Artykuł wskazuje, że w światowej praktyce legislacyjnej istnieją dwa główne podejścia do regulowania odpowiedzialności karnej w odniesieniu do przestępstw przeciwko mieniu (zamachów na mienie) związanych z przywłaszczeniem przez winnego cudzego mienia na swoją korzyść lub na rzecz osób trzecich. Pierwszy opiera się na idei potrzeby stworzenia uogólniającego pojęcia, które obejmowałoby wszelkie istniejące lub te, które pojawią się w przyszłości, sposoby ostatecznego (to znaczy „na zawsze”) przywłaszczenia cudzego mienia, ujawniając ich wspólne cechy, a jednocześnie nie pozbawiając cech specyficznych. Podejście to wyznawał do początku 2000 roku ustawodawca krajowy i wyznaje ustawodawca niektórych państw, przy czym stara się nadać takiemu pojęciu status normatywny. Inne podejście opiera się na kazuistycznych podstawach, w których ustawodawca bezpośrednio w przepisach prawa karnego próbuje dokładnie opisać niektóre cechy konkretnych zamachów na mienie, biorąc pod uwagę nie tylko karno-prawną, ale także kryminalistyczną specyfikę ich popełnienia. Brak ogólnej koncepcji w ramach tego podejścia nie pozwala na zapewnienie „rzeczywistej” czystości chronionych stosunków własnościowych, wyraźne rozróżnienie zamachów na nich i powiązanych działań oraz przyczynia się do nieuzasadnionego wzrostu liczby specjalnych składów wykroczeń karnych.

EKSPERYMENTALNA APROBATA METODYKI STOSOWANIA DOSTOSOWANYCH ĆWICZEŃ FIZYCZNYCH

Halyna Horshkova

aspirantka Katedry Kultury Fizycznej i Sportu Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego

ORCID ID: 0000-0002-2666-7925

Anotation. Artykuł uzasadnia metodykę stosowania dostosowanych ćwiczeń fizycznych w działalności zawodowej nauczycieli logopedów, która zawiera kompleksy diagnozowania rozwoju psychomotorycznego dzieci w młodszym, średnim, starszym wieku przedszkolnym z ogólnym niedorozwojem mowy i kompleksy dostosowanych ćwiczeń fizycznych do skorygowania rozwoju psychomotorycznego takich dzieci odpowiednio dla każdej grupy wiekowej. Eksperymentalna aprobata metodyki stosowania dostosowanych ćwiczeń fizycznych została przeprowadzona w 9 grupach kompensacyjnych (143 dzieci w młodszym, średnim, starszym wieku przedszkolnym) dla dzieci z ciężkimi zaburzeniami mowy (ogólny niedorozwój mowy) w instytucjach edukacji przedszkolnej m. Zaporoża. Przedstawiono wyniki eksperymentalnej aprobaty metodyki stosowania dostosowanych ćwiczeń fizycznych w instytucjach edukacji przedszkolnej, które dowodzą jej efektywności i skuteczności podczas pracy korekcyjnej z dziećmi jako dodatkowego narzędzia w tradycyjnych metodach logopedycznych w celu przezwyciężenia ogólnego niedorozwoju mowy.
Keywords: Artykuł uzasadnia metodykę stosowania dostosowanych ćwiczeń fizycznych w działalności zawodowej nauczycieli logopedów, która zawiera kompleksy diagnozowania rozwoju psychomotorycznego dzieci w młodszym, średnim, starszym wieku przedszkolnym z ogólnym niedorozwojem mowy i kompleksy dostosowanych ćwiczeń fizycznych do skorygowania rozwoju psychomotorycznego takich dzieci odpowiednio dla każdej grupy wiekowej. Eksperymentalna aprobata metodyki stosowania dostosowanych ćwiczeń fizycznych została przeprowadzona w 9 grupach kompensacyjnych (143 dzieci w młodszym, średnim, starszym wieku przedszkolnym) dla dzieci z ciężkimi zaburzeniami mowy (ogólny niedorozwój mowy) w instytucjach edukacji przedszkolnej m. Zaporoża. Przedstawiono wyniki eksperymentalnej aprobaty metodyki stosowania dostosowanych ćwiczeń fizycznych w instytucjach edukacji przedszkolnej, które dowodzą jej efektywności i skuteczności podczas pracy korekcyjnej z dziećmi jako dodatkowego narzędzia w tradycyjnych metodach logopedycznych w celu przezwyciężenia ogólnego niedorozwoju mowy.

ISTOTA I TREŚĆ DEFINICJI „ORGANIZACYJNE FORMY KSZTAŁCENIA”

Tetiana Hurkova

starszy wykładowca Katedry Edukacji Podstawowej Instytucji spółdzielczej „Zaporoski Obwodowy Instytut Podyplomowego Kształcenia Pedagogicznego” Zaporoskiej Rady Obwodowej (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8128-664X

Anotation. Artykuł przedstawia i teoretycznie uzasadnia treść i istotę definicji „organizacyjnych form kształcenia”, analizuje historię jej rozwoju w edukacji od XVI w. do dzisiaj, ujawnia różne podejścia (w szczególności autor wymienia siedem) do definiowania pojęcia w badaniach naukowców krajowych i zagranicznych, które są pogrupowane w dwa kierunki (poprzez interpretację kategorii filozoficznych „forma”, „forma ruchu materii” i na podstawie istoty procesu kształcenia). Na podstawie przeprowadzonej analizy autor ustalił zależność rozumienia zjawiska formy organizacji kształcenia od filozoficznej interpretacji kategorii „forma” i „forma ruchu materii” oraz na podstawie definicji istoty procesu uczenia się. Szczególną uwagę zwraca się na podkreślenie zewnętrznych i wewnętrznych cech kategorii formy organizacyjne procesu kształcenia, których integracja przyczynia się do wykonywania określonych funkcji (integracyjnych, komunikacyjnych, menedżerskich, psychologicznych, organizacyjnych itp.).
Keywords: Artykuł przedstawia i teoretycznie uzasadnia treść i istotę definicji „organizacyjnych form kształcenia”, analizuje historię jej rozwoju w edukacji od XVI w. do dzisiaj, ujawnia różne podejścia (w szczególności autor wymienia siedem) do definiowania pojęcia w badaniach naukowców krajowych i zagranicznych, które są pogrupowane w dwa kierunki (poprzez interpretację kategorii filozoficznych „forma”, „forma ruchu materii” i na podstawie istoty procesu kształcenia). Na podstawie przeprowadzonej analizy autor ustalił zależność rozumienia zjawiska formy organizacji kształcenia od filozoficznej interpretacji kategorii „forma” i „forma ruchu materii” oraz na podstawie definicji istoty procesu uczenia się. Szczególną uwagę zwraca się na podkreślenie zewnętrznych i wewnętrznych cech kategorii formy organizacyjne procesu kształcenia, których integracja przyczynia się do wykonywania określonych funkcji (integracyjnych, komunikacyjnych, menedżerskich, psychologicznych, organizacyjnych itp.).

DOŚWIADCZENIE W STOSOWANIU OCENY FORMACYJNEJ OSIĄGNIĘĆ EDUKACYJNYCH MŁODSZYCH UCZNIÓW

Svitlana Pokrova

starszy wykładowca Katedry Edukacji Podstawowej Instytucja spółdzielcza „Zaporoski Obwodowy Instytut Podyplomowego Kształcenia Pedagogicznego” Zaporoskiej Rady Obwodowej (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5208-4635

Anotation. W artykule zbadano ukraińskie i zagraniczne źródła pedagogiczne poświęcone problemowi wprowadzenia oceny formacyjnej osiągnięć edukacyjnych młodszych uczniów w systemie edukacji. Autor przeanalizował poglądy naukowców na podstawowe cechy tego rodzaju oceny. Ujawniono nowoczesne metodyczne podejścia do werbalnej oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów szkół podstawowych na różnych etapach kształcenia. Istota oceny formacyjnej została uznana za ocenę poziomu osiągnięć edukacyjnych uczniów szkół podstawowych. Określono potrzebę poprawy i dalszego wprowadzania technologii oceny formacyjnej w procesie edukacyjnym Nowej Ukraińskiej Szkoły Podstawowej. Przedstawiono problem kształtowania kompetencji ewaluacyjnych nauczyciela jako części składowej jego umiejętności zawodowych. Przeanalizowano teoretyczny aspekt rozwoju kompetencji ewaluacyjnych nauczycieli, sklasyfikowano istniejące poglądy naukowców dotyczące wskazanego problemu.
Keywords: W artykule zbadano ukraińskie i zagraniczne źródła pedagogiczne poświęcone problemowi wprowadzenia oceny formacyjnej osiągnięć edukacyjnych młodszych uczniów w systemie edukacji. Autor przeanalizował poglądy naukowców na podstawowe cechy tego rodzaju oceny. Ujawniono nowoczesne metodyczne podejścia do werbalnej oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów szkół podstawowych na różnych etapach kształcenia. Istota oceny formacyjnej została uznana za ocenę poziomu osiągnięć edukacyjnych uczniów szkół podstawowych. Określono potrzebę poprawy i dalszego wprowadzania technologii oceny formacyjnej w procesie edukacyjnym Nowej Ukraińskiej Szkoły Podstawowej. Przedstawiono problem kształtowania kompetencji ewaluacyjnych nauczyciela jako części składowej jego umiejętności zawodowych. Przeanalizowano teoretyczny aspekt rozwoju kompetencji ewaluacyjnych nauczycieli, sklasyfikowano istniejące poglądy naukowców dotyczące wskazanego problemu.

SPECYFIKA REGULACJI PRAWNYCH SEKTORA TURYSTYKI MEDYCZNEJ W KRAJACH AZJATYCKICH

Sysoienko Iryna Volodymyrivna (córka Volodymyra)

studentka Katedry Prawa Gospodarczego Państwowej Wyższej Instytucji Edukacyjnej „Użhorodzki Uniwersytet Narodowy”

ORCID ID: 0000-0002-6588-034X

Anotation. Artykuł bada specyfikę doświadczeń krajów azjatyckich w dziedzinie turystyki medycznej. Stwierdzono zmianę trendów w turystyce medycznej, a mianowicie fakt, że w przeszłości turyści medyczni podróżowali na zachód, do bardziej rozwiniętych i zaawansowanych państw, dążąc do jakości leczenia. Dziś pacjenci z krajów Europy i Ameryki podróżują do krajów, które dopiero się rozwijają, szukając niezawodnej, ale tańszej medycyny i wysokich technologii leczniczych. Stwierdzono, że to właśnie z takich krajów jak Tajlandia i Malezja zaczęła się właściwie azjatycka turystyka medyczna, która dziś jest niezwykle popularna na świecie. Badane są doświadczenia dwóch ostatnich państw i stosowane są statystyki, które pokazują poziom istotności finansowej dla ich budżetów aktywnej turystyki medycznej. Analizowane są praktyki Indii w tej dziedzinie, wśród których najbardziej użytecznych cech są odnotowywane, w szczególności, owocna współpraca sektora publicznego i prywatnego oraz dostępność specjalnych uproszczonych wiz dla turystów medycznych. Wśród najbardziej udanych w badanych stosunkach prawnych słusznie nazywa się Singapur, którego główną wadą turystyki medycznej są wysokie ceny usług medycznych w porównaniu z innymi krajami Azji. Stwierdzono korzyści dla Ukrainy w zakresie zdolności krajów azjatyckich do rozwijania i korzystania z turystyki medycznej.
Keywords: Artykuł bada specyfikę doświadczeń krajów azjatyckich w dziedzinie turystyki medycznej. Stwierdzono zmianę trendów w turystyce medycznej, a mianowicie fakt, że w przeszłości turyści medyczni podróżowali na zachód, do bardziej rozwiniętych i zaawansowanych państw, dążąc do jakości leczenia. Dziś pacjenci z krajów Europy i Ameryki podróżują do krajów, które dopiero się rozwijają, szukając niezawodnej, ale tańszej medycyny i wysokich technologii leczniczych. Stwierdzono, że to właśnie z takich krajów jak Tajlandia i Malezja zaczęła się właściwie azjatycka turystyka medyczna, która dziś jest niezwykle popularna na świecie. Badane są doświadczenia dwóch ostatnich państw i stosowane są statystyki, które pokazują poziom istotności finansowej dla ich budżetów aktywnej turystyki medycznej. Analizowane są praktyki Indii w tej dziedzinie, wśród których najbardziej użytecznych cech są odnotowywane, w szczególności, owocna współpraca sektora publicznego i prywatnego oraz dostępność specjalnych uproszczonych wiz dla turystów medycznych. Wśród najbardziej udanych w badanych stosunkach prawnych słusznie nazywa się Singapur, którego główną wadą turystyki medycznej są wysokie ceny usług medycznych w porównaniu z innymi krajami Azji. Stwierdzono korzyści dla Ukrainy w zakresie zdolności krajów azjatyckich do rozwijania i korzystania z turystyki medycznej.

ADMINISTRACYJNOPRAWNY MECHANIZM SPRAWOWANIA KONTROLI FISKALNEJ

Tetiana Tatarova

kandydat nauk prawnych, docent Katedry Administracji Publicznej i Administrowania Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9575-7940

Anotation. W artykule zbadano podstawowe pojęcia i kategorie „kontrola”, „kontrola finansowa” i „mechanizm administracyjnoprawny”. Określono znaczenie artykułu i zauważono cechy kontroli fiskalnej w Ukrainie. Zaznaczono sposoby przeprowadzenia kontroli fiskalnej. Przeanalizowano obowiązujące przepisy prawa Ukrainy dotyczące wdrażania administracyjnoprawnego mechanizmu kontroli fiskalnej. Administracyjnoprawny mechanizm kontroli fiskalnej polega na wykorzystaniu całego zestawu środków administracyjnoprawnych w celu zapewnienia skutecznej realizacji władzy wykonawczej w zakresie opodatkowania podmiotów gospodarczych. Należą do nich: prowadzenie ewidencji podatników; informacyjno-analityczne zabezpieczenie działalności organów regulacyjnych; kontrole i uzgadnianie kontroli zgodności z prawem podatkowym; monitorowanie kontrolowanych transakcji. Stwierdzono, że Administracyjnoprawny mechanizm kontroli fiskalnej przewiduje podjęcie przez odpowiednie organy państwowe szeregu działań wobec podatników w celu przestrzegania i wykonywania prawa podatkowego.
Keywords: W artykule zbadano podstawowe pojęcia i kategorie „kontrola”, „kontrola finansowa” i „mechanizm administracyjnoprawny”. Określono znaczenie artykułu i zauważono cechy kontroli fiskalnej w Ukrainie. Zaznaczono sposoby przeprowadzenia kontroli fiskalnej. Przeanalizowano obowiązujące przepisy prawa Ukrainy dotyczące wdrażania administracyjnoprawnego mechanizmu kontroli fiskalnej. Administracyjnoprawny mechanizm kontroli fiskalnej polega na wykorzystaniu całego zestawu środków administracyjnoprawnych w celu zapewnienia skutecznej realizacji władzy wykonawczej w zakresie opodatkowania podmiotów gospodarczych. Należą do nich: prowadzenie ewidencji podatników; informacyjno-analityczne zabezpieczenie działalności organów regulacyjnych; kontrole i uzgadnianie kontroli zgodności z prawem podatkowym; monitorowanie kontrolowanych transakcji. Stwierdzono, że Administracyjnoprawny mechanizm kontroli fiskalnej przewiduje podjęcie przez odpowiednie organy państwowe szeregu działań wobec podatników w celu przestrzegania i wykonywania prawa podatkowego.

O PROBLEMIE ZDEFINIOWANIA POJĘCIA I SPECYFIKI PRAWNEJ REGULACJI NADZORU I KONTROLI NAD PRZESTRZEGANIEM PRAWA PRACY

Oleksii Kucher

Kierownik Państwowej Służby Regulacyjnej Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3742-2154

Anotation. W artykule przeanalizowano teoretyczne podejścia do definiowania pojęcia i nakreślenia charakterystycznych cech regulacji prawnej w ogóle, a w szczególności w kontekście regulacji nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy. Regulacja prawna nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy jest charakteryzowana jako działalność uprawnionych podmiotów (przede wszystkim organów władzy publicznej) w zakresie ustanawiania mechanizmu kontroli i nadzoru nad przestrzeganiem obowiązującego prawa w dziedzinie stosunków pracy. To organy władzy publicznej określają przepisy prawne, które zawierają podstawowe zasady prawnej regulacji nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy przez inne podmioty. Autor konkluduje, że regulacja prawna nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy powinna być interpretowana jako regulacyjny i porządkujący wpływ prawa na stosunki społeczne powstające w toku działań kontrolnych i nadzorczych w danym obszarze, który jest wykonywany poprzez odpowiednio przyjęte akty prawne o różnej mocy prawnej.
Keywords: W artykule przeanalizowano teoretyczne podejścia do definiowania pojęcia i nakreślenia charakterystycznych cech regulacji prawnej w ogóle, a w szczególności w kontekście regulacji nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy. Regulacja prawna nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy jest charakteryzowana jako działalność uprawnionych podmiotów (przede wszystkim organów władzy publicznej) w zakresie ustanawiania mechanizmu kontroli i nadzoru nad przestrzeganiem obowiązującego prawa w dziedzinie stosunków pracy. To organy władzy publicznej określają przepisy prawne, które zawierają podstawowe zasady prawnej regulacji nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy przez inne podmioty. Autor konkluduje, że regulacja prawna nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy powinna być interpretowana jako regulacyjny i porządkujący wpływ prawa na stosunki społeczne powstające w toku działań kontrolnych i nadzorczych w danym obszarze, który jest wykonywany poprzez odpowiednio przyjęte akty prawne o różnej mocy prawnej.

SYSTEM METOD REALIZACJI FUNKCJI OPERACYJNO-ROZNAWCZEJ JAKO KIERUNEK DZIAŁALNOŚCI ADMINISTRACYJNEJ POLICJI KRAJOWEJ UKRAINY

Wołodymyr Ogurczenko

kandydat nauk prawnych, doktorant Uniwersytet Państwowy w Dniepropietrowsku Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0008-1752-9740

Anotation. W artykule ustalono, że system metod realizacji funkcji operacyjno-dochodzeniowej jako kierunku działalności administracyjnej Policji Narodowej Ukrainy składa się z: 1) metody perswazji (mającej charakter bardziej organizacyjny, nakierowany na pracę prewencyjną i organizacyjną dotyczącą stosowanie środków zachęcających do właściwych zachowań, rozwój świadomości prawnej i edukacji prawnej, upowszechnianie skutecznych praktyk działania itp.); 2) metoda przymusu administracyjnego (najpowszechniejsza metoda oddziaływania Policji Narodowej Ukrainy w zakresie realizacji funkcji operacyjno-dochodzeniowej); 3) sposób kontroli. Ustalono, że przymus administracyjny w kontekście operacyjnej funkcji dochodzeniowo-śledczej Policji polega na podejmowaniu działań mających na celu zapobieganie i powstrzymywanie przestępstw, a także identyfikację i zatrzymanie osób zaangażowanych w działalność przestępczą, co pozwala na podjęcie działań operacyjnych przez stosowanie wpływów administracyjnych w postaci środków moralnych, majątkowych, osobistych i innych bezpośrednio na podmioty pozostające poza bezpośrednią kontrolą Policji.
Keywords: W artykule ustalono, że system metod realizacji funkcji operacyjno-dochodzeniowej jako kierunku działalności administracyjnej Policji Narodowej Ukrainy składa się z: 1) metody perswazji (mającej charakter bardziej organizacyjny, nakierowany na pracę prewencyjną i organizacyjną dotyczącą stosowanie środków zachęcających do właściwych zachowań, rozwój świadomości prawnej i edukacji prawnej, upowszechnianie skutecznych praktyk działania itp.); 2) metoda przymusu administracyjnego (najpowszechniejsza metoda oddziaływania Policji Narodowej Ukrainy w zakresie realizacji funkcji operacyjno-dochodzeniowej); 3) sposób kontroli. Ustalono, że przymus administracyjny w kontekście operacyjnej funkcji dochodzeniowo-śledczej Policji polega na podejmowaniu działań mających na celu zapobieganie i powstrzymywanie przestępstw, a także identyfikację i zatrzymanie osób zaangażowanych w działalność przestępczą, co pozwala na podjęcie działań operacyjnych przez stosowanie wpływów administracyjnych w postaci środków moralnych, majątkowych, osobistych i innych bezpośrednio na podmioty pozostające poza bezpośrednią kontrolą Policji.