Journal №7 (43) vol. 1 / 2021|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

STUDENT JAKO PODMIOT DZIAŁALNOŚCI REKREACYJNEJ WYŻSZEJ SZKOŁY PEDAGOGICZNEJ

Hanna Breslavska

doktor filozofii w dziedzinie edukacji, docent Katedry Edukacji Podstawowej
Mikołajowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Wasyla Suchomłynskiego (Mikołajów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6144-4890

Anotation. W artykule dokonano teoretycznej analizy naukowych podejść do interpretacji istoty pojęcia „student” i rozważono rolę studenta jako podmiotu aktywności rekreacyjnej wyższej szkoły pedagogicznej. Studenci – rodzaj społecznej kategorii młodzieży, organizacyjnie zrzeszonej przez Instytut Szkolnictwa Wyższego. Studenci wyróżniają się najwyższym poziomem wykształcenia, aktywnością społeczną, harmonijnym połączeniem dojrzałości intelektualnej i społecznej. Czas studiów w szkole wyższej pokrywa się z okresem dojrzałości i charakteryzuje się tworzeniem cech osobistych. Cechy takie jak determinacja, stanowczość, wytrwałość, niezależność, inicjatywa, umiejętność posiadania siebie są wyraźnie wzmocnione. Duże znaczenie w okresie studenckim ma racjonalna organizacja czasu wolnego. Czas wolny przyciąga studentów brakiem regulacji, samodzielnym wyborem różnych zajęć, możliwością łączenia w nim różnych zajęć. Wypoczynek jest sprzyjającym gruntem do testowania swoich kreatywnych potrzeb i możliwości przez studentów.
Keywords: W artykule dokonano teoretycznej analizy naukowych podejść do interpretacji istoty pojęcia „student” i rozważono rolę studenta jako podmiotu aktywności rekreacyjnej wyższej szkoły pedagogicznej. Studenci – rodzaj społecznej kategorii młodzieży, organizacyjnie zrzeszonej przez Instytut Szkolnictwa Wyższego. Studenci wyróżniają się najwyższym poziomem wykształcenia, aktywnością społeczną, harmonijnym połączeniem dojrzałości intelektualnej i społecznej. Czas studiów w szkole wyższej pokrywa się z okresem dojrzałości i charakteryzuje się tworzeniem cech osobistych. Cechy takie jak determinacja, stanowczość, wytrwałość, niezależność, inicjatywa, umiejętność posiadania siebie są wyraźnie wzmocnione. Duże znaczenie w okresie studenckim ma racjonalna organizacja czasu wolnego. Czas wolny przyciąga studentów brakiem regulacji, samodzielnym wyborem różnych zajęć, możliwością łączenia w nim różnych zajęć. Wypoczynek jest sprzyjającym gruntem do testowania swoich kreatywnych potrzeb i możliwości przez studentów.

PROBLEMATYKA WYKORZYSTANIA TECHNOLOGII MULTIMEDIALNYCH W PRZYGOTOWANIU PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI SZKÓŁ PODSTAWOWYCH W KOLEGIUM NAUCZYCIELSKIM

Oksana Vintoniak

kandydat nauk filologicznych, kierownik Katedry Pedagogiki i Metodyki Kształcenia Branż Edukacyjnych i Technologii Kształcenia Podstawowego
Kołomyjskiego Pedagogicznego Kolegium Zawodowego Iwanofrankiwskiej Rady Obwodowej (Kołomyja, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-0040-3582

Anotation. Na podstawie analizy kluczowych pojęć, źródeł literackich i ram regulacyjnych dotyczących problemu badawczego gromadzono, usystematyzowano i naukowo interpretowano obiektywne informacje o stanie przedmiotu badań w pedagogicznej nauce i praktyce. Świadczy o potrzebie rozwiązania problemu wprowadzenia technologii multimedialnych do procesu edukacyjnego kolegium nauczycielskiego w kontekście społecznej potrzeby jakościowej modyfikacji edukacji na odległość wynikającej z pandemii. Usystematyzowano naukowe podejścia do definiowania pojęć „multimedia” i „technologie multimedialne”, a także podkreślono zalety multimediów obok tradycyjnych środków nauczania. Należy zauważyć, że w warunkach pandemii znacznie zwiększył się funkcjonalny cel technologii multimedialnych i multimedialnych materiałów dydaktycznych oraz zintensyfikowano proces ich wykorzystania przez pracowników naukowo-dydaktycznych kolegium nauczycielskiego. Podkreślono, że dla podmiotów procesu edukacyjnego – pracowników naukowo-dydaktycznych kolegium nauczycielskiego niezwykle ważne są teoretyczne wnioski naukowców dotyczące skuteczności wykorzystania technologii multimedialnych w procesie edukacyjnym. Perspektywami dalszych badań może być zbadanie zróżnicowania edukacyjno-przedmiotowego zastosowania multimediów.
Keywords: Na podstawie analizy kluczowych pojęć, źródeł literackich i ram regulacyjnych dotyczących problemu badawczego gromadzono, usystematyzowano i naukowo interpretowano obiektywne informacje o stanie przedmiotu badań w pedagogicznej nauce i praktyce. Świadczy o potrzebie rozwiązania problemu wprowadzenia technologii multimedialnych do procesu edukacyjnego kolegium nauczycielskiego w kontekście społecznej potrzeby jakościowej modyfikacji edukacji na odległość wynikającej z pandemii. Usystematyzowano naukowe podejścia do definiowania pojęć „multimedia” i „technologie multimedialne”, a także podkreślono zalety multimediów obok tradycyjnych środków nauczania. Należy zauważyć, że w warunkach pandemii znacznie zwiększył się funkcjonalny cel technologii multimedialnych i multimedialnych materiałów dydaktycznych oraz zintensyfikowano proces ich wykorzystania przez pracowników naukowo-dydaktycznych kolegium nauczycielskiego. Podkreślono, że dla podmiotów procesu edukacyjnego – pracowników naukowo-dydaktycznych kolegium nauczycielskiego niezwykle ważne są teoretyczne wnioski naukowców dotyczące skuteczności wykorzystania technologii multimedialnych w procesie edukacyjnym. Perspektywami dalszych badań może być zbadanie zróżnicowania edukacyjno-przedmiotowego zastosowania multimediów.

ZAGRANICZNE DOŚWIADCZENIE W SZKOLENIU USTNYCH TŁUMACZY KONSEKUTYWNYCH O KIERUNKU BRANŻOWYM

Tetyana Getman

asystent Katedry Filologii Romańsko-Germańskiej i Przekładu
Białocerkiewskiego Narodowego Uniwersytetu Rolniczego (Biała Cerkiew, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2718-1361

Anotation. W artykule zbadano modele podejść pedagogicznych w odniesieniu do systemu szkolenia ustnych tłumaczy konsekutywnych o kierunku branżowym we współczesnych warunkach rozwoju szkolnictwa wyższego w różnych państwach. Stosowane są metody analizy porównawczej, metody modelowania pedagogicznego, dialektyczne metody poznania – poprzez zejście od abstrakcyjnego do konkretnego oraz inne metody. W szczególności zastosowano metodę analizy porównawczej, porównując modele pedagogiczne szkolenia ustnych tłumaczy konsekutywnych w poszczególnych obszarach w celu zidentyfikowania cech podobieństwa, cech różnicy lub obu razem. Rezultatem badania były zalecenia dotyczące wprowadzenia skutecznych praktyk zagranicznych modeli szkolenia ustnych tłumaczy konsekutywnych o kierunku branżowym do krajowego systemu edukacyjnego w celu poprawy jakości szkolenia zawodowego przyszłych specjalistów, którzy są uspołecznieni w poszczególnych gałęziach gospodarki.
Keywords: W artykule zbadano modele podejść pedagogicznych w odniesieniu do systemu szkolenia ustnych tłumaczy konsekutywnych o kierunku branżowym we współczesnych warunkach rozwoju szkolnictwa wyższego w różnych państwach. Stosowane są metody analizy porównawczej, metody modelowania pedagogicznego, dialektyczne metody poznania – poprzez zejście od abstrakcyjnego do konkretnego oraz inne metody. W szczególności zastosowano metodę analizy porównawczej, porównując modele pedagogiczne szkolenia ustnych tłumaczy konsekutywnych w poszczególnych obszarach w celu zidentyfikowania cech podobieństwa, cech różnicy lub obu razem. Rezultatem badania były zalecenia dotyczące wprowadzenia skutecznych praktyk zagranicznych modeli szkolenia ustnych tłumaczy konsekutywnych o kierunku branżowym do krajowego systemu edukacyjnego w celu poprawy jakości szkolenia zawodowego przyszłych specjalistów, którzy są uspołecznieni w poszczególnych gałęziach gospodarki.

ALGORYTM ZASPOKAJANIA INDYWIDUALNYCH POTRZEB KOMUNIKACYJNYCH STUDENTÓW NIESŁYSZĄCYCH

Olena Drobot, Anna Zamsha

Olena Drobot, kandydat nauk pedagogicznych, starszy pracownik naukowy Wydziału Nauczania Języka Migowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej i Psychologii imienia Mykoły Jarmaczenki Narodowej Akademii Nauk Prawnych Ukrainy (Kijów, Ukraina)
Anna Zamsha, kandydat nauk psychologicznych, Kierownik Wydziału Nauczania Języka Migowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej i Psychologii imienia Mykoły Jarmaczenki Narodowej Akademii Nauk Prawnych Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0762-5148, ORCID ID: 0000-0002-8843-035X

Anotation. W artykule przeanalizowano potrzeby komunikacyjne studentów niesłyszących poprzez pryzmat barier komunikacyjnych, wynikających z rozbieżności między możliwościami komunikacyjnymi osoby niesłyszącej a warunkami komunikacyjnymi środowiska edukacyjnego. Zaproponowano klasyfikację barier komunikacyjnych (barier językowych, mownych i komunikacyjno-adaptacyjnych). Stwierdzono labilny charakter potrzeb komunikacyjnych studentów niesłyszących, co wynika ze zmian równowagi między ich możliwościami komunikacyjnymi a warunkami środowiska edukacyjnego. Artykuł uzasadnia algorytm zapewniania specjalnych potrzeb komunikacyjnych studentów niesłyszących, składających się z kolejnych etapów: porównanie aktualnych możliwości komunikacyjnych studenta niesłyszącego i aktualnych możliwości środowiska edukacyjnego, w którym student niesłyszący studiuje lub planuje studiować; ocena poziomu zgodności możliwości i warunków komunikacyjnych oraz identyfikacja obecności lub braku barier komunikacyjnych; określenie potrzeb komunikacyjnych, które pojawiają się jako połączenie aktualnych barier komunikacyjnych; zastosowanie technologii dodatkowego wsparcia komunikacyjnego dla studentów niesłyszących, mającego charakter etapowy.
Keywords: W artykule przeanalizowano potrzeby komunikacyjne studentów niesłyszących poprzez pryzmat barier komunikacyjnych, wynikających z rozbieżności między możliwościami komunikacyjnymi osoby niesłyszącej a warunkami komunikacyjnymi środowiska edukacyjnego. Zaproponowano klasyfikację barier komunikacyjnych (barier językowych, mownych i komunikacyjno-adaptacyjnych). Stwierdzono labilny charakter potrzeb komunikacyjnych studentów niesłyszących, co wynika ze zmian równowagi między ich możliwościami komunikacyjnymi a warunkami środowiska edukacyjnego. Artykuł uzasadnia algorytm zapewniania specjalnych potrzeb komunikacyjnych studentów niesłyszących, składających się z kolejnych etapów: porównanie aktualnych możliwości komunikacyjnych studenta niesłyszącego i aktualnych możliwości środowiska edukacyjnego, w którym student niesłyszący studiuje lub planuje studiować; ocena poziomu zgodności możliwości i warunków komunikacyjnych oraz identyfikacja obecności lub braku barier komunikacyjnych; określenie potrzeb komunikacyjnych, które pojawiają się jako połączenie aktualnych barier komunikacyjnych; zastosowanie technologii dodatkowego wsparcia komunikacyjnego dla studentów niesłyszących, mającego charakter etapowy.

KOMPETENCYJNY MODEL SZKOLENIA ZAWODOWEGO PRZYSZŁYCH SPECJALISTÓW W ZAKRESIE TECHNOLOGII ŻYWIENIA

Olha Kravchenko

kandydat nauk pedagogicznych, starszy wykładowca Katedry Chemii i Metodyki Nauczania
Krzyworoskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego (Krzywy Róg, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5145-3689

Anotation. W artykule omówiono kwestię celowości szkolenia specjalistów w zakresie technologii żywienia w dualnej formie kształcenia, co wynika z warunków konkurencji na rynku pracy, potrzeby integracji edukacji, biznesu i produkcji. O cechach takiego szkolenia decyduje nie tylko opanowanie wiedzy zawodowej, ale przede wszystkim umiejętności praktyczne i umiejętności przyszłej działalności. Jednym ze sposobów rozwiązania problemu szkolenia wysoko wykwalifikowanych specjalistów z branży spożywczej jest przejście od zawodowo-kwalifikowanego do kompetencyjnego modelu szkolenia specjalisty. Autorka zaproponowała własną wizję modelu kompetencyjnego szkolenia specjalisty w zakresie technologii żywności, którego elementy strukturalne określają kluczowe, merytoryczne, branżowe i zawodowe kompetencje zapewniające realizację programu nauczania odpowiednich programów szkoleniowych. Na podstawie badania norm szkolnictwa wyższego podkreślono kompetencje programowe, które powinien wykazać przyszły specjalista w zakresie technologii żywności.
Keywords: W artykule omówiono kwestię celowości szkolenia specjalistów w zakresie technologii żywienia w dualnej formie kształcenia, co wynika z warunków konkurencji na rynku pracy, potrzeby integracji edukacji, biznesu i produkcji. O cechach takiego szkolenia decyduje nie tylko opanowanie wiedzy zawodowej, ale przede wszystkim umiejętności praktyczne i umiejętności przyszłej działalności. Jednym ze sposobów rozwiązania problemu szkolenia wysoko wykwalifikowanych specjalistów z branży spożywczej jest przejście od zawodowo-kwalifikowanego do kompetencyjnego modelu szkolenia specjalisty. Autorka zaproponowała własną wizję modelu kompetencyjnego szkolenia specjalisty w zakresie technologii żywności, którego elementy strukturalne określają kluczowe, merytoryczne, branżowe i zawodowe kompetencje zapewniające realizację programu nauczania odpowiednich programów szkoleniowych. Na podstawie badania norm szkolnictwa wyższego podkreślono kompetencje programowe, które powinien wykazać przyszły specjalista w zakresie technologii żywności.

ZASTOSOWANIE PODEJŚCIA STEM Z UDZIAŁEM DZIEDZICTWA NAUKOWEGO NA LEKCJACH GEOGRAFII

Alina Lohinova

aspirantka, pracownik naukowy Wydziału Nauczania Geografii i Ekonomii
Instytutu Pedagogiki Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-9836-1215

Anotation. Rozważono zastosowanie podejścia STEM w nauczaniu geografii w szkole w celu kształtowania zrozumienia przez uczniów znaczenia osiągnięć nauki, projektowania technologicznego i inżynieryjnego z obliczeniami dotyczącymi zarządzania środowiskiem. Koncentruje się na angażowaniu dziedzictwa naukowego jako zachęty do twórczych poszukiwań w rozwiązywaniu problemów stosowanych, w szczególności zaopatrzenia w wodę; wzmocnienie motywacji uczniów do badań, w tym paradygmatów naukowych o sprzecznych treściach. W kształtowaniu kompetencji u uczniów udowodniono skuteczność stosowania integracji międzyprzedmiotowej z praktyczną realizacją, a mianowicie wykonanie modelu narzędzia wiertniczego dla górnictwa. Proponowany nauczycielom-praktykom scenariusz organizacji lekcji STEM z integracją dziedzictwa naukowego, skorelowany z wynikami badania z kwestionariuszem, ankietą, wykorzystaniem materiałów kontrolno-pomiarowych, przedstawiono jako zalecenia metodyczne.
Keywords: Rozważono zastosowanie podejścia STEM w nauczaniu geografii w szkole w celu kształtowania zrozumienia przez uczniów znaczenia osiągnięć nauki, projektowania technologicznego i inżynieryjnego z obliczeniami dotyczącymi zarządzania środowiskiem. Koncentruje się na angażowaniu dziedzictwa naukowego jako zachęty do twórczych poszukiwań w rozwiązywaniu problemów stosowanych, w szczególności zaopatrzenia w wodę; wzmocnienie motywacji uczniów do badań, w tym paradygmatów naukowych o sprzecznych treściach. W kształtowaniu kompetencji u uczniów udowodniono skuteczność stosowania integracji międzyprzedmiotowej z praktyczną realizacją, a mianowicie wykonanie modelu narzędzia wiertniczego dla górnictwa. Proponowany nauczycielom-praktykom scenariusz organizacji lekcji STEM z integracją dziedzictwa naukowego, skorelowany z wynikami badania z kwestionariuszem, ankietą, wykorzystaniem materiałów kontrolno-pomiarowych, przedstawiono jako zalecenia metodyczne.

PODSTAWOWE ZASADY KSZTAŁTOWANIA MERYTORYCZNEGO KOMPONENTU PROGRAMÓW NAUCZANIA JĘZYKA ANGIELSKIEGO W KIERUNKU ZAWODOWYM

Olena Moroz

kandydat nauk filologicznych, docent, docent Katedry Języka Angielskiego w Nawigacji
Chersońskiej Państwowej Akademii Morskiej (Chersoń, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1483-9136

Anotation. W artykule podkreślono cztery kluczowe zasady kształtowania semantycznego komponentu programów nauczania języka angielskiego w kierunku zawodowym (na przykładzie dyscypliny „Morski język angielski”). Podkreślono, że to od wysokiej jakości wsparcia dydaktycznego i metodycznego oraz od właściwego doboru treści kształcenia w danej dyscyplinie zależeć będzie zgodność szkolenia zawodowego studentów z podstawowymi wymaganiami pracodawców, a co za tym idzie ich konkurencyjność na rynku pracy. Wdrożenie zasad interdyscyplinarnej koordynacji i wczesnego ukierunkowania zawodowego jest niezwykle ważne, ponieważ chodzi o kształtowanie kompetencji komunikacyjnych zorientowanych zawodowo przyszłych specjalistów z branży morskiej, co oznacza, że wymaga współpracy wszystkich części szkolenia w ramach jednej całości i stworzenia trwałej motywacji do nauki języka obcego. Wdrożenie zasad ciągłości, systematyczności i spójności przyczynia się do stopniowego szkolenia specjalistów w systemie kształcenia ustawicznego poprzez opracowanie integracyjnych, spójnych programów nauczania dla każdego etapu zawodowego szkolenia obcojęzycznego.
Keywords: W artykule podkreślono cztery kluczowe zasady kształtowania semantycznego komponentu programów nauczania języka angielskiego w kierunku zawodowym (na przykładzie dyscypliny „Morski język angielski”). Podkreślono, że to od wysokiej jakości wsparcia dydaktycznego i metodycznego oraz od właściwego doboru treści kształcenia w danej dyscyplinie zależeć będzie zgodność szkolenia zawodowego studentów z podstawowymi wymaganiami pracodawców, a co za tym idzie ich konkurencyjność na rynku pracy. Wdrożenie zasad interdyscyplinarnej koordynacji i wczesnego ukierunkowania zawodowego jest niezwykle ważne, ponieważ chodzi o kształtowanie kompetencji komunikacyjnych zorientowanych zawodowo przyszłych specjalistów z branży morskiej, co oznacza, że wymaga współpracy wszystkich części szkolenia w ramach jednej całości i stworzenia trwałej motywacji do nauki języka obcego. Wdrożenie zasad ciągłości, systematyczności i spójności przyczynia się do stopniowego szkolenia specjalistów w systemie kształcenia ustawicznego poprzez opracowanie integracyjnych, spójnych programów nauczania dla każdego etapu zawodowego szkolenia obcojęzycznego.

EPISTOLARIUM LEONIDA LISOWSKIEGO JAKO DOKUMENT EPOKI

Anna Drobysh

aspirantka Katedry Historii Muzyki Ukraińskiej i Folklorystyki Muzycznej
Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy imienia P.I. Czajkowskiego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8276-7712

Anotation. Rozważono epistolarium Leonida Lisowskiego, które jest przechowywane w Instytucie Rękopisu Biblioteki Narodowej Ukrainy imienia W.I. Wiernadskiego, ujawniono jego znaczenie dla badań nad historią muzyki ukraińskiej. Została przeprowadzona periodyzacja korespondencji kompozytora, ujawniono cechy gatunkowe i tematykę listów w różnych okresach jego życia. Korespondencja z postaciami sztuki ilustruje złożone procesy w kulturze przełomu lat 1920 i 1930, w szczególności w sztuce muzycznej, pod wpływem zmian społeczno-politycznych. Epistolarium kompozytora jest oznaczone cechami „dyskursu epistolarnego” tamtych czasów, odzwierciedla w nim zmiany gatunkowe: liczba prywatnych listów jest znacznie zmniejszona w porównaniu z wczesnym okresem, ale korespondencja biznesowa jest zdominowana w późniejszym okresie. Scharakteryzowano postacie nadawców i adresatów w następujących kategoriach: koledzy kompozytorzy, uczniowie, wydawcy, twórcy kultury, koło rodzinne. Ujawniono znaczenie listów jako dokumentów swoich czasów, a także podkreślono ich znaczenie dla zrozumienia cech osobistych i zawodowych artysty, realiów życia określonego okresu historycznego (fakty, wydarzenia, procesy).
Keywords: Rozważono epistolarium Leonida Lisowskiego, które jest przechowywane w Instytucie Rękopisu Biblioteki Narodowej Ukrainy imienia W.I. Wiernadskiego, ujawniono jego znaczenie dla badań nad historią muzyki ukraińskiej. Została przeprowadzona periodyzacja korespondencji kompozytora, ujawniono cechy gatunkowe i tematykę listów w różnych okresach jego życia. Korespondencja z postaciami sztuki ilustruje złożone procesy w kulturze przełomu lat 1920 i 1930, w szczególności w sztuce muzycznej, pod wpływem zmian społeczno-politycznych. Epistolarium kompozytora jest oznaczone cechami „dyskursu epistolarnego” tamtych czasów, odzwierciedla w nim zmiany gatunkowe: liczba prywatnych listów jest znacznie zmniejszona w porównaniu z wczesnym okresem, ale korespondencja biznesowa jest zdominowana w późniejszym okresie. Scharakteryzowano postacie nadawców i adresatów w następujących kategoriach: koledzy kompozytorzy, uczniowie, wydawcy, twórcy kultury, koło rodzinne. Ujawniono znaczenie listów jako dokumentów swoich czasów, a także podkreślono ich znaczenie dla zrozumienia cech osobistych i zawodowych artysty, realiów życia określonego okresu historycznego (fakty, wydarzenia, procesy).

IKONY ZACHODNIEJ UKRAINY XX WIEKU: HISTORIA, TYPOLOGIA, CECHY STYLISTYCZNE

Vitalii Kozinchuk

doktor filozofii, docent, adiunkt Katedry Teologii Prywatnej Szkoły Wyższej „Iwano-Frankiwska Akademia Jana Chryzostoma”, członek Narodowego Związku Artystów Ukrainy, czołowy pracownik naukowy Muzeum Sztuki Prykarpattia, doktorant Podkarpackiego Narodowego Uniwersytetu imienia Wasyla Stefanyka (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8518-5686

Anotation. W artykule zbadano zjawiska historyczno-społeczne i wydarzenia związane z genezą ikonografii na Zachodniej Ukrainie. Określono techniki technologiczne, cechy dekoracyjne i środki artystycznej ekspresji ikon niekanonicznych. Przeprowadzono analizę typologiczną dzieł, na podstawie której prześledzono diachronię typów dla każdej typologii grupy, zidentyfikowano archetyp i prześledzono jego stereotypowe zmiany. Do połowy XIX w. działalność ikonograficzna funkcjonowała w formie warsztatów, hal, a ich działalność miała kierunek twórczo-artystyczny. Udowodniono, że ikonografia ma swoje cechy regionalne, a mechanizmem ich ochrony jest artystyczna tradycja kanonu ikonograficznego. Podkreślono stan tworzenia ikon niekanonicznych w Galicji, o czym świadczy działalność współczesnych komórek ikonograficznych. W tworzeniu niekanonicznych ikon zachodzą zmiany kierunków i stylów, wzajemne wpływy sztuki ludowej i zawodowej, obserwuje się rozwój od sfery materialnej i praktycznej do duchowej i kulturowej, które jednocześnie zachowują interakcję ze stylowymi kierunkami.
Keywords: W artykule zbadano zjawiska historyczno-społeczne i wydarzenia związane z genezą ikonografii na Zachodniej Ukrainie. Określono techniki technologiczne, cechy dekoracyjne i środki artystycznej ekspresji ikon niekanonicznych. Przeprowadzono analizę typologiczną dzieł, na podstawie której prześledzono diachronię typów dla każdej typologii grupy, zidentyfikowano archetyp i prześledzono jego stereotypowe zmiany. Do połowy XIX w. działalność ikonograficzna funkcjonowała w formie warsztatów, hal, a ich działalność miała kierunek twórczo-artystyczny. Udowodniono, że ikonografia ma swoje cechy regionalne, a mechanizmem ich ochrony jest artystyczna tradycja kanonu ikonograficznego. Podkreślono stan tworzenia ikon niekanonicznych w Galicji, o czym świadczy działalność współczesnych komórek ikonograficznych. W tworzeniu niekanonicznych ikon zachodzą zmiany kierunków i stylów, wzajemne wpływy sztuki ludowej i zawodowej, obserwuje się rozwój od sfery materialnej i praktycznej do duchowej i kulturowej, które jednocześnie zachowują interakcję ze stylowymi kierunkami.

HISTORYCZNO-KULTUROWY ASPEKT POWSTAWANIA „SZKOŁY UKRAIŃSKIEJ” W TWÓRCZOŚCI UKRAIŃSKO-POLSKICH KOMPOZYTORÓW PODOLU XIX W.

Tetiana Krulikovska

student Katedry Historii Muzyki
Lwowskiej Narodowej Akademii Muzycznej imienia M.W. Łysenki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5997-158Х

Anotation. W artykule dokonano przeglądu ukraińsko-polskich kontaktów historycznych i etnograficznych na Podolu w XIX w., przeanalizowano etapy rozwoju relacji kulturowych, które stanowiły historyczne warunki do utworzenia „szkoły ukraińskiej” (Kyianovska, 2013: 26-37) w twórczości ukraińsko-polskich kompozytorów Podolu XIX wieku. Dziedzictwo twórcze Antoniego Kocipińskiego, Michała Zawadzkiego, Władysława Zaremby stanowi ważny etap w kształtowaniu XIX-wiecznej ukraińskiej zawodowej szkoły kompozytorskiej. Śledzi w nim wpływ wydarzeń historycznych i kulturalnych w kierunku zachowania polskiej tożsamości, a jednocześnie zainteresowanie tematyką ukraińską i aktywną twórczą transformacją ludowego materiału pieśni i tańca. Materiał badawczy może być istotny w opracowaniach naukowych dotyczących historii regionu i życia muzycznego Podola i ma perspektywy dalszych badań.
Keywords: W artykule dokonano przeglądu ukraińsko-polskich kontaktów historycznych i etnograficznych na Podolu w XIX w., przeanalizowano etapy rozwoju relacji kulturowych, które stanowiły historyczne warunki do utworzenia „szkoły ukraińskiej” (Kyianovska, 2013: 26-37) w twórczości ukraińsko-polskich kompozytorów Podolu XIX wieku. Dziedzictwo twórcze Antoniego Kocipińskiego, Michała Zawadzkiego, Władysława Zaremby stanowi ważny etap w kształtowaniu XIX-wiecznej ukraińskiej zawodowej szkoły kompozytorskiej. Śledzi w nim wpływ wydarzeń historycznych i kulturalnych w kierunku zachowania polskiej tożsamości, a jednocześnie zainteresowanie tematyką ukraińską i aktywną twórczą transformacją ludowego materiału pieśni i tańca. Materiał badawczy może być istotny w opracowaniach naukowych dotyczących historii regionu i życia muzycznego Podola i ma perspektywy dalszych badań.

ŚRODKI HARMONIZACJI DZIEŁA SCENICZNEGO W SZTUCE CHOREOGRAFICZNEJ

Olena Litovchenko

aspirant, asystent Katedry Reżyserii i Choreografii
Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-6120-3627

Anotation. W artykule przedstawiono podstawowe środki harmonizacji dzieła scenicznego, jako systemu organizacyjnego przez pryzmat sztuki choreograficznej. Wyróżniono charakterystyczne definicje harmonii, które stanowią podstawę procesu inscenizacji i stanowią strukturę harmonijnego systemu ukończonego dzieła. Przeprowadzono badania nad cechami współczesnej sztuki choreograficznej i cechami integracji w niej środków artystycznych. Podkreślono znaczenie rozróżnienia funkcjonowania każdej sztuki, które są połączone w jednej formie w kierunkowe wcielenia obrazu. Obraz jest przedstawiany jako początkowy rodzaj syntezy i niezbędny element w całości. Integralność sceniczna jest również reprezentowana w mise en scène, w której deklaruje się podporządkowanie elementów strukturalnych w jednym harmonijnym początku. Ustanowiono trzy ogniwa harmonijnych interakcji w dziele scenicznym: audialną, wizualną, plastyczną oraz cechy ich funkcjonowania w sztuce choreograficznej. Ustalenia wskazują, że na dzisiejszym etapie postrzegania choreografii duże znaczenie ma harmonia dzieła scenicznego we wszystkich jego przejawach.
Keywords: W artykule przedstawiono podstawowe środki harmonizacji dzieła scenicznego, jako systemu organizacyjnego przez pryzmat sztuki choreograficznej. Wyróżniono charakterystyczne definicje harmonii, które stanowią podstawę procesu inscenizacji i stanowią strukturę harmonijnego systemu ukończonego dzieła. Przeprowadzono badania nad cechami współczesnej sztuki choreograficznej i cechami integracji w niej środków artystycznych. Podkreślono znaczenie rozróżnienia funkcjonowania każdej sztuki, które są połączone w jednej formie w kierunkowe wcielenia obrazu. Obraz jest przedstawiany jako początkowy rodzaj syntezy i niezbędny element w całości. Integralność sceniczna jest również reprezentowana w mise en scène, w której deklaruje się podporządkowanie elementów strukturalnych w jednym harmonijnym początku. Ustanowiono trzy ogniwa harmonijnych interakcji w dziele scenicznym: audialną, wizualną, plastyczną oraz cechy ich funkcjonowania w sztuce choreograficznej. Ustalenia wskazują, że na dzisiejszym etapie postrzegania choreografii duże znaczenie ma harmonia dzieła scenicznego we wszystkich jego przejawach.

FENOMEN OSOBOWOŚCI TWÓRCZEJ M.M. SYNELNYKOWA WE WSPÓŁRZĘDNYCH TEORII PASYJNEJ L.N. GUMILOWA

Lyudmila Lukasheva

aspirantka Katedry Kulturoznawstwa i Komunikacji Międzykulturowej
Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5794-8535

Anotation. Problemem naukowym tego artykułu było zjawisko osobowości twórczej mało znanego dziś, ale wybitnego dla swego czasu, aktora, reżysera, pedagoga teatralnego i entreprenera Mykoły Synelnykowa, którego działalność kulturalna znacząco wpłynęła na kształtowanie krajobrazu kulturowego Ukrainy pod koniec XIX i na początku XX wieku. W badaniu podjęto próbę analitycznego pomiaru go przez pryzmat paradygmatów kulturowych współczesności, w szczególności we współrzędnych teorii pasyjnej L.N. Gumilowa. Wybrany wektor badawczy nie tylko pogłębia i wzbogaca paletę wiedzy naukowej na temat natury i początków osobowości twórczej Mykoły Synelnykowa, ale także ogólnie rzecz biorąc, aktualizuje koncepcyjną przestrzeń pomysłów na temat genezy kreatywności.
Keywords: Problemem naukowym tego artykułu było zjawisko osobowości twórczej mało znanego dziś, ale wybitnego dla swego czasu, aktora, reżysera, pedagoga teatralnego i entreprenera Mykoły Synelnykowa, którego działalność kulturalna znacząco wpłynęła na kształtowanie krajobrazu kulturowego Ukrainy pod koniec XIX i na początku XX wieku. W badaniu podjęto próbę analitycznego pomiaru go przez pryzmat paradygmatów kulturowych współczesności, w szczególności we współrzędnych teorii pasyjnej L.N. Gumilowa. Wybrany wektor badawczy nie tylko pogłębia i wzbogaca paletę wiedzy naukowej na temat natury i początków osobowości twórczej Mykoły Synelnykowa, ale także ogólnie rzecz biorąc, aktualizuje koncepcyjną przestrzeń pomysłów na temat genezy kreatywności.

V.S. MUZHCHYL KONCERT DUCHOWY „KOCHAJ SWOJEGO BLIŹNIEGO” W ZWIERCIADLE WSPÓŁCZESNYCH TRENDÓW

Nataliia Mikhailova

kandydat historii sztuki, docent Katedry Dyrygentury Chóralnej Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu
Sztuki imienia I.P. Kotlarewskiego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-0172-2091

Anotation. Artykuł koncentruje się na niektórych aspektach twórczości słynnego kompozytora Słobożańszczyzny V. Muzhchyla, a mianowicie: związku filozoficznego konceptualizmu V. Muzhchyla z tradycyjnymi i najnowszymi zasadami pisania chóralnego. Na materiale koncertu duchowego „Kochaj swojego bliźniego” przeanalizowano światopoglądowe instrukcje artysty, podstawy jego oryginalnego stylu kompozytorskiego. Stwierdzono, że współczesna technika kompozytorska V. Muzhchyla zachęca nie tylko do odnowy języka muzycznego w utworach duchowych, ale także tworzy śmiałą symbiozę zarówno z tradycjami narodowej, jak i europejskiej sztuki muzycznej. Światopoglądowe instrukcje artysty, które przekazują jego dzieła, koncentrują w sobie wartości chrześcijańskie, zyskując szczególne znaczenie we współczesnej przestrzeni społeczno-kulturowej.
Keywords: Artykuł koncentruje się na niektórych aspektach twórczości słynnego kompozytora Słobożańszczyzny V. Muzhchyla, a mianowicie: związku filozoficznego konceptualizmu V. Muzhchyla z tradycyjnymi i najnowszymi zasadami pisania chóralnego. Na materiale koncertu duchowego „Kochaj swojego bliźniego” przeanalizowano światopoglądowe instrukcje artysty, podstawy jego oryginalnego stylu kompozytorskiego. Stwierdzono, że współczesna technika kompozytorska V. Muzhchyla zachęca nie tylko do odnowy języka muzycznego w utworach duchowych, ale także tworzy śmiałą symbiozę zarówno z tradycjami narodowej, jak i europejskiej sztuki muzycznej. Światopoglądowe instrukcje artysty, które przekazują jego dzieła, koncentrują w sobie wartości chrześcijańskie, zyskując szczególne znaczenie we współczesnej przestrzeni społeczno-kulturowej.

TEMATYKA HISTORYCZNA W SZTUCE UKRAIŃSKIEJ PRZEZ PRYZMAT IDEOLOGIZACJI KULTURY ARTYSTYCZNEJ

Violeta Monsevich

aspirantka Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2655-3784

Anotation. W artykule naukowym na podstawie analizy i uzasadnienia teoretycznego zbadano zagadnienia refleksji nad tematyką historyczną w sztuce ukraińskiej drugiej połowy XX wieku. Autor podkreśla główną problematykę i tendencje procesu kulturowego i artystycznego, które były charakterystyczne dla drugiej połowy XX wieku., co znajduje przejaw we wprowadzeniu do kultury artystycznej metody realizmu socjalistycznego, skoncentrowanej na ideologicznie zweryfikowanym kanonie estetycznym i pewnym kręgu zalecanych tematów do figuratywnego wcielenia w sztuce. Odpowiednio twórczość artystyczna zorientowana historycznie (malarstwo, grafika, sztuka monumentalna) cierpiała na miażdżący nacisk związany z dominacją ideologiczną i reglamentacją niektórych obrazów bohaterów historii i rzeczywistości radzieckiej, które w tym czasie powinny reprezentować obciążenie ideowe radzieckiego systemu partyjnego i jego głównych ideologów. W takich warunkach procesy twórczego poszukiwania artystycznego, wyrażania siebie i wolności artystów, którzy starali się odnowić język artystyczny, znaleźć nowe środki ekspresji, stały się znacznie bardziej skomplikowane. Odpowiednio tematyka historyczna w dziełach artystycznych przejawiała się jedynie w „ideologicznie poprawnych” wątkach i kompozycjach, które nie były sprzeczne z dominującą ideologią sowiecką.
Keywords: W artykule naukowym na podstawie analizy i uzasadnienia teoretycznego zbadano zagadnienia refleksji nad tematyką historyczną w sztuce ukraińskiej drugiej połowy XX wieku. Autor podkreśla główną problematykę i tendencje procesu kulturowego i artystycznego, które były charakterystyczne dla drugiej połowy XX wieku., co znajduje przejaw we wprowadzeniu do kultury artystycznej metody realizmu socjalistycznego, skoncentrowanej na ideologicznie zweryfikowanym kanonie estetycznym i pewnym kręgu zalecanych tematów do figuratywnego wcielenia w sztuce. Odpowiednio twórczość artystyczna zorientowana historycznie (malarstwo, grafika, sztuka monumentalna) cierpiała na miażdżący nacisk związany z dominacją ideologiczną i reglamentacją niektórych obrazów bohaterów historii i rzeczywistości radzieckiej, które w tym czasie powinny reprezentować obciążenie ideowe radzieckiego systemu partyjnego i jego głównych ideologów. W takich warunkach procesy twórczego poszukiwania artystycznego, wyrażania siebie i wolności artystów, którzy starali się odnowić język artystyczny, znaleźć nowe środki ekspresji, stały się znacznie bardziej skomplikowane. Odpowiednio tematyka historyczna w dziełach artystycznych przejawiała się jedynie w „ideologicznie poprawnych” wątkach i kompozycjach, które nie były sprzeczne z dominującą ideologią sowiecką.

JĘZYKOWO-KULTUROWY ASPEKT DIALEKTU WE WSPÓŁCZESNEJ WŁOSKIEJ PROZIE ARTYSTYCZNEJ

Kristina Bumar

aspirant Katedry Filologii Hiszpańskiej i Francuskiej
Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Lingwistycznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3857-3317

Anotation. Artykuł omawia dialekty współczesnej włoskiej prozy artystycznej oraz ich reprodukcję i cechy funkcjonowania w tekście artystycznym przez włoskich pisarzy. We włoskiej fikcji autorzy używają dialektyzmów, aby pokazać mowę bohaterów i jak najbliżej tekstu pisanego do ludowej mowy potocznej. Okazuje się, że dialekt włoski ma pewien zakres zastosowania, dlatego pisarze wprowadzają je do tekstu, zwykle w mowie mówionej, domowej, głównie dialogicznej. W związku z tym dialektyzmy mają znaczenie funkcjonalno-stylistyczne, znaczenie emocjonalnie ekspresyjne i szacunkowe, przeciwstawiając się słowom o wyższym i neutralnym zabarwieniu. W kwestii etymologii dialektów języka włoskiego socjolingwistyka wyjaśnia, że przestrzeń społeczno-kulturowa Włoch pozostaje mocno związana z jej geografią, historią i sytuacją językową. Analiza wykazała, że za pomocą dialektu włoscy pisarze pokazują różnicę między różnymi grupami ludności Włoch.
Keywords: Artykuł omawia dialekty współczesnej włoskiej prozy artystycznej oraz ich reprodukcję i cechy funkcjonowania w tekście artystycznym przez włoskich pisarzy. We włoskiej fikcji autorzy używają dialektyzmów, aby pokazać mowę bohaterów i jak najbliżej tekstu pisanego do ludowej mowy potocznej. Okazuje się, że dialekt włoski ma pewien zakres zastosowania, dlatego pisarze wprowadzają je do tekstu, zwykle w mowie mówionej, domowej, głównie dialogicznej. W związku z tym dialektyzmy mają znaczenie funkcjonalno-stylistyczne, znaczenie emocjonalnie ekspresyjne i szacunkowe, przeciwstawiając się słowom o wyższym i neutralnym zabarwieniu. W kwestii etymologii dialektów języka włoskiego socjolingwistyka wyjaśnia, że przestrzeń społeczno-kulturowa Włoch pozostaje mocno związana z jej geografią, historią i sytuacją językową. Analiza wykazała, że za pomocą dialektu włoscy pisarze pokazują różnicę między różnymi grupami ludności Włoch.

SYTUACJA KOŚCIOŁA GRECKOKATOLICKIEGO W WARUNKACH ROSYJSKIEJ OKUPACJI GALICJI WSCHODNIEJ I PÓŁNOCNEJ BUKOWINY (1914-1917)

Vasyl Kovbasa

aspirant Katedry Historii Ukrainy, Archeologii i Specjalnych Gałęzi Nauk Historycznych
Tarnopolskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Wołodymyra Hnatiuka (Tarnopol, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1511-0707

Anotation. W artykule przeanalizowano zasady tworzenia i organizowania polityki religijnej rosyjskiej władzy okupacyjnej w Galicji Wschodniej i Północnej Bukowinie podczas I wojny światowej. Scharakteryzowano ogólne tendencje rozprzestrzeniania się prawosławia na terytoriach okupowanych. W bazie źródłowej opracowania znalazły się materiały archiwalne i historiograficzne. Chronologicznie badania obejmują lata 1914-1917 (od wybuchu wojny 28 czerwca 1914 r. – do rewolucji lutowej 1917 r.). Polityka Religijna władz rosyjskich była jednym z elementów walki z ukraińskim ruchem narodowym. Przynależność do Kościoła Greckokatolickiego (zwanego dalej KGK), który stał się instytucją narodowo-polityczną, była jednym z kryteriów Narodowej samoidentyfikacji Ukraińców. Rosyjska okupacja pozwoliłaby na zlikwidowanie rdzenia wrogiego Rosji ukraińskiego ruchu religijnego i utwierdzenie rosyjskiej tożsamości narodowej na zajętych ziemiach. Wykorzystanie kwestii religijnej do wzmocnienia rosyjskiej władzy okupacyjnej w Galicji Wschodniej i Północnej Bukowinie w latach 1914-1917 doprowadziło w dużej mierze do wyników przeciwnych do oczekiwanych. Upolitycznienie i nieprzemyślane działania dostojników prawosławnych, a także prześladowania KGK, nie tylko nie zwiększyły liczby zwolenników prawosławia, ale także poważnie go zdyskredytowały.
Keywords: W artykule przeanalizowano zasady tworzenia i organizowania polityki religijnej rosyjskiej władzy okupacyjnej w Galicji Wschodniej i Północnej Bukowinie podczas I wojny światowej. Scharakteryzowano ogólne tendencje rozprzestrzeniania się prawosławia na terytoriach okupowanych. W bazie źródłowej opracowania znalazły się materiały archiwalne i historiograficzne. Chronologicznie badania obejmują lata 1914-1917 (od wybuchu wojny 28 czerwca 1914 r. – do rewolucji lutowej 1917 r.). Polityka Religijna władz rosyjskich była jednym z elementów walki z ukraińskim ruchem narodowym. Przynależność do Kościoła Greckokatolickiego (zwanego dalej KGK), który stał się instytucją narodowo-polityczną, była jednym z kryteriów Narodowej samoidentyfikacji Ukraińców. Rosyjska okupacja pozwoliłaby na zlikwidowanie rdzenia wrogiego Rosji ukraińskiego ruchu religijnego i utwierdzenie rosyjskiej tożsamości narodowej na zajętych ziemiach. Wykorzystanie kwestii religijnej do wzmocnienia rosyjskiej władzy okupacyjnej w Galicji Wschodniej i Północnej Bukowinie w latach 1914-1917 doprowadziło w dużej mierze do wyników przeciwnych do oczekiwanych. Upolitycznienie i nieprzemyślane działania dostojników prawosławnych, a także prześladowania KGK, nie tylko nie zwiększyły liczby zwolenników prawosławia, ale także poważnie go zdyskredytowały.

POZNAWCZE CECHY KLASYFIKACYJNE JĄDROWYCH WERBALIZATORÓW KONCEPCJI TRAUMA

Yuliia Mamai

aspirantka Katedry Angielskiej Filologii i Lingwodydaktyki Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego, lektor języka angielskiego i łacińskiego
Zaporoskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7587-3672

Anotation. Artykuł koncentruje się na badaniu kognitywnych klasyfikacyjnych cech jądrowych werbalizatorów koncepcji TRAUMA, które przeprowadzono w ramach analizy językoznawczej, z wykorzystaniem metodologii opracowanych przez George Lakoffa, Z.D. Popovą i Y.A. Sternina Metody analizy leksykograficznej zastosowano do podkreślenia wariantów leksykologiczno-semantycznych werbalizatorów jądrowych; analizę semantycznopoznawczą – w celu określenia cech poznawczych; metodę interpretacji – do modelowania struktury koncepcji, metodę ogólnego modelowania pojęciowego – w celu podkreślenia hierarchii poznawczych cech klasyfikacyjnych koncepcji TRAUMA. W koncepcji TRAUMA wyróżniono trzy grupy cech klasyfikacji poznawczej: cechy uniwersalne, cechy klasyfikacji klas, cechy klasyfikacji grupowej. Uniwersalne obejmują „charakterystykę czasową”, „ogólną ocenę” i „emocje”; cechy klasyfikacyjne są reprezentowane przez artefakty („uszkodzony obszar ciała”, „obecność rany lub urazu”, „ból odczuwalny”, „broń”) i mentefakty („zaburzenie aktywności umysłowej”, „stan świadomości, uczuć”). Znaki klasyfikacji grupowej werbalizują semy „stanu fizycznego”, „stanu psychicznego”, „zmiany stanu nawykowego”. Analiza wewnętrznej formy werbalizatorów dowodzi, że etymony i współczesne warianty leksykalnosemantyczne zawierają wiele wspólnych sem, ponieważ naturalne jest odczuwanie bólu, zmiany stanów emocjonalnych, psychicznych i fizycznych.
Keywords: Artykuł koncentruje się na badaniu kognitywnych klasyfikacyjnych cech jądrowych werbalizatorów koncepcji TRAUMA, które przeprowadzono w ramach analizy językoznawczej, z wykorzystaniem metodologii opracowanych przez George Lakoffa, Z.D. Popovą i Y.A. Sternina Metody analizy leksykograficznej zastosowano do podkreślenia wariantów leksykologiczno-semantycznych werbalizatorów jądrowych; analizę semantycznopoznawczą – w celu określenia cech poznawczych; metodę interpretacji – do modelowania struktury koncepcji, metodę ogólnego modelowania pojęciowego – w celu podkreślenia hierarchii poznawczych cech klasyfikacyjnych koncepcji TRAUMA. W koncepcji TRAUMA wyróżniono trzy grupy cech klasyfikacji poznawczej: cechy uniwersalne, cechy klasyfikacji klas, cechy klasyfikacji grupowej. Uniwersalne obejmują „charakterystykę czasową”, „ogólną ocenę” i „emocje”; cechy klasyfikacyjne są reprezentowane przez artefakty („uszkodzony obszar ciała”, „obecność rany lub urazu”, „ból odczuwalny”, „broń”) i mentefakty („zaburzenie aktywności umysłowej”, „stan świadomości, uczuć”). Znaki klasyfikacji grupowej werbalizują semy „stanu fizycznego”, „stanu psychicznego”, „zmiany stanu nawykowego”. Analiza wewnętrznej formy werbalizatorów dowodzi, że etymony i współczesne warianty leksykalnosemantyczne zawierają wiele wspólnych sem, ponieważ naturalne jest odczuwanie bólu, zmiany stanów emocjonalnych, psychicznych i fizycznych.

INTERAKCJA „CZŁOWIEK-NOTARIUSZ – CZŁOWIEK-KLIENT – SPOŁECZEŃSTWO”

Nataliia Manoilo

notariusz prywatny Kijowskiego miejskiego powiatu notarialnego, kandydat nauk filozoficznych, doktorant
Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia M.P. Drahomanowa (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6369-7437

Anotation. Artykuł analizuje specyfikę procesu interakcji człowieka, który obejmuje zawód notariusza, z ludźmi, którzy muszą poświadczyć pewne prawa, oraz wpływ takiej interakcji na społeczeństwo. Wybrany temat jest istotny dla państwa ukraińskiego, które pomimo jego konstytucyjnej definicji znajduje się zaledwie na początku złożonego procesu potwierdzania siebie jako demokratyczno-prawnego, wolnego i niezależnego w swoim istnieniu. Prawo, jak wiadomo, wymaga ustawowego i regulacyjnego umocowania wolnej woli człowieka. Wola z kolei zależy bezpośrednio od psychologicznego typu osoby, od rodzaju jej temperamentu, ogólnie – od charakteru. Podczas tworzenia rozsądnej woli należy to wziąć pod uwagę. Co więcej, przyszły prawnik, w tym ten, który łączy swoją działalność zawodową z systemem notarialnym, powinien być zainteresowany tym, do jakiego typu należy. W końcu działalność prawna podobnie jak wiele innych rodzajów działalności zawodowej lub społecznej, jest publiczna. Osoba, która ma wysoki poziom wykształcenia, ale słaby psychologiczny typ charakteru, a ponadto jest introwertykiem, nie może skutecznie wpływać na społeczeństwo światłem swojej wiedzy.
Keywords: Artykuł analizuje specyfikę procesu interakcji człowieka, który obejmuje zawód notariusza, z ludźmi, którzy muszą poświadczyć pewne prawa, oraz wpływ takiej interakcji na społeczeństwo. Wybrany temat jest istotny dla państwa ukraińskiego, które pomimo jego konstytucyjnej definicji znajduje się zaledwie na początku złożonego procesu potwierdzania siebie jako demokratyczno-prawnego, wolnego i niezależnego w swoim istnieniu. Prawo, jak wiadomo, wymaga ustawowego i regulacyjnego umocowania wolnej woli człowieka. Wola z kolei zależy bezpośrednio od psychologicznego typu osoby, od rodzaju jej temperamentu, ogólnie – od charakteru. Podczas tworzenia rozsądnej woli należy to wziąć pod uwagę. Co więcej, przyszły prawnik, w tym ten, który łączy swoją działalność zawodową z systemem notarialnym, powinien być zainteresowany tym, do jakiego typu należy. W końcu działalność prawna podobnie jak wiele innych rodzajów działalności zawodowej lub społecznej, jest publiczna. Osoba, która ma wysoki poziom wykształcenia, ale słaby psychologiczny typ charakteru, a ponadto jest introwertykiem, nie może skutecznie wpływać na społeczeństwo światłem swojej wiedzy.

OPINIA PUBLICZNA NA TEMAT PROBLEMÓW ŚRODOWISKOWYCH I ICH ROZWIĄZAŃ NA UKRAINIE I W NIEMCZECH: ANALIZA PORÓWNAWCZA

Anton Buhaichuk

student programu doktorskiego PhD Katedry Nauk Politycznych i Administracji Publicznej Wydziału Historii, Nauk Politycznych i Bezpieczeństwa Narodowego
Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1107-9258

Anotation. W artykule przeprowadzono analizę porównawczą opinii publicznej na temat problemów środowiskowych, problemu zmian klimatu i ich rozwiązania na Ukrainie i w Niemczech w latach 2020-2021. Stwierdzono, że badania socjologiczne na ten temat w Niemczech częściej kładły nacisk na problem zmian klimatu, a na Ukrainie – na szerszy zakres problemów środowiskowych, w tym zanieczyszczenie zbiorników wodnych, powietrza i gleb. Natomiast w odniesieniu do zmian klimatu badań jest mniej. Również w samych wynikach badań opinii publicznej w Niemczech panuje obawa o zmiany klimatu, a na Ukrainie – o zanieczyszczenie środowiska, w szczególności wody, jakości żywności. Oba kraje są zdominowane przez opinię publiczną, że władza nie robi wystarczająco dużo, aby rozwiązać problemy środowiskowe, a także istnieje gotowość do podjęcia pewnych działań w celu ich rozwiązania na poziomie gospodarstwa domowego. Chodzi przede wszystkim o sortowanie odpadów, „inteligentne” zużycie, zmniejszenie zużycia towarów i oszczędność energii.
Keywords: W artykule przeprowadzono analizę porównawczą opinii publicznej na temat problemów środowiskowych, problemu zmian klimatu i ich rozwiązania na Ukrainie i w Niemczech w latach 2020-2021. Stwierdzono, że badania socjologiczne na ten temat w Niemczech częściej kładły nacisk na problem zmian klimatu, a na Ukrainie – na szerszy zakres problemów środowiskowych, w tym zanieczyszczenie zbiorników wodnych, powietrza i gleb. Natomiast w odniesieniu do zmian klimatu badań jest mniej. Również w samych wynikach badań opinii publicznej w Niemczech panuje obawa o zmiany klimatu, a na Ukrainie – o zanieczyszczenie środowiska, w szczególności wody, jakości żywności. Oba kraje są zdominowane przez opinię publiczną, że władza nie robi wystarczająco dużo, aby rozwiązać problemy środowiskowe, a także istnieje gotowość do podjęcia pewnych działań w celu ich rozwiązania na poziomie gospodarstwa domowego. Chodzi przede wszystkim o sortowanie odpadów, „inteligentne” zużycie, zmniejszenie zużycia towarów i oszczędność energii.

PARADYGMAT PODMIOTOWY JAKO PODSTAWA MODELU TEORETYCZNEGO I KONCEPCJI BADAWCZEJ ATRYBUCJI KOMUNIKACYJNEJ

Leonid Velitchenko, Xu Bolun

Leonid Velitchenko, doktor nauk psychologicznych, profesor, profesor Katedry Pedagogiki Rodzinnej i Specjalnej oraz Psychologii Południowoukraińskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia K.D. Uszyńskiego (Odessa, Ukraina)
Xu Bolun, aspirant Katedry Pedagogiki Rodzinnej i Specjalnej oraz Psychologii Południowoukraińskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia K.D. Uszyńskiego (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2077-3898, ORCID ID: 0000-0001-8041-6222

Anotation. Rozważenie problemu atrybucji w kontekście wzajemnego postrzegania partnerów wskazuje na znaczenie procesów przewidywania i wyjaśniania zachowania każdego z komunikatorów, które są realizowane na podstawie mechanizmów identyfikacji i empatii. Oznacza to, że cechy wyróżniane w sobie wyróżniają jednostkę w innym. W przeciwnym razie starają się określić stopień podobieństwa w skali lepszej/gorszej. Stąd sam proces identyfikacji przebiega zgodnie ze schematem „Ja = On”, „Ja > On”, „Ja < On”. Refleksyjny aspekt komunikacji zależy również od ja-koncepcji jednostki. Podobne można argumentować w odniesieniu do empatii – stawiając się w miejscu drugiego, jednostka projektuje jednak własne doświadczenia na drugim. Obecność w komunikacji identyfikacji, refleksji i empatii wpływa na przebieg atrybutu.
Keywords: Rozważenie problemu atrybucji w kontekście wzajemnego postrzegania partnerów wskazuje na znaczenie procesów przewidywania i wyjaśniania zachowania każdego z komunikatorów, które są realizowane na podstawie mechanizmów identyfikacji i empatii. Oznacza to, że cechy wyróżniane w sobie wyróżniają jednostkę w innym. W przeciwnym razie starają się określić stopień podobieństwa w skali lepszej/gorszej. Stąd sam proces identyfikacji przebiega zgodnie ze schematem „Ja = On”, „Ja > On”, „Ja < On”. Refleksyjny aspekt komunikacji zależy również od ja-koncepcji jednostki. Podobne można argumentować w odniesieniu do empatii – stawiając się w miejscu drugiego, jednostka projektuje jednak własne doświadczenia na drugim. Obecność w komunikacji identyfikacji, refleksji i empatii wpływa na przebieg atrybutu.

WDRAŻANIE TECHNOLOGII INFORMATYCZNYCH W DZIAŁALNOŚCI SPRZEDAŻOWEJ PRZEDSIĘBIORSTW ROLNYCH: ZAŁOŻENIA I PERSPEKTYWY ROZWOJU

Liudmyla Kysh

kandydat nauk ekonomicznych, docent Katedry Informatyki i Cybernetyki Ekonomicznej
Winnickiego Narodowego Uniwersytetu Rolniczego (Winnica, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3664-3871

Anotation. W warunkach światowego kryzysu gospodarczego spowodowanego ograniczeniami kwarantanny ze względu na rozprzestrzenianie się COVID-19 rządy stoją w obliczu poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa żywnościowego, zaostrzonych przez zmiany klimatu. Celem tego artykułu jest zbadanie procesu wprowadzania technologii informatycznych w relacje, które powstają między dostawcami produktów rolnych za pomocą elektronicznych kanałów (technologii informacyjnych) promocji produktów rolnych. Autorzy wskazują na wzrost roli cyfryzacji w działaniach sprzedażowych przedsiębiorstw rolnych oraz znaczenie wykorzystania kanałów elektronicznych do promocji produktów rolnych. Uzasadnione jest, że aby wybrać optymalny kanał, należy wziąć pod uwagę wpływ różnych czynników wpływających na rentowność sprzedaży producenta rolnego. Wybór elektronicznego kanału dystrybucji (lub środków informacyjnych) zależy od wielkości produkcji określonego producenta. W przypadku dużych przedsiębiorstw najlepszą opcją jest połączenie kanałów promocji, takich jak elektroniczna giełda towarów i sklep internetowy, a w przypadku małych przedsiębiorstw rolniczych (na przykład gospodarstw rolnych) o ograniczonej produkcji – własna strona internetowa i platforma handlu elektronicznego. Aby zmniejszyć liczbę struktur mediacyjnych i zwiększyć zyski przedsiębiorstw rolnych, zaleca się stosowanie cyfrowych kanałów sprzedaży.
Keywords: W warunkach światowego kryzysu gospodarczego spowodowanego ograniczeniami kwarantanny ze względu na rozprzestrzenianie się COVID-19 rządy stoją w obliczu poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa żywnościowego, zaostrzonych przez zmiany klimatu. Celem tego artykułu jest zbadanie procesu wprowadzania technologii informatycznych w relacje, które powstają między dostawcami produktów rolnych za pomocą elektronicznych kanałów (technologii informacyjnych) promocji produktów rolnych. Autorzy wskazują na wzrost roli cyfryzacji w działaniach sprzedażowych przedsiębiorstw rolnych oraz znaczenie wykorzystania kanałów elektronicznych do promocji produktów rolnych. Uzasadnione jest, że aby wybrać optymalny kanał, należy wziąć pod uwagę wpływ różnych czynników wpływających na rentowność sprzedaży producenta rolnego. Wybór elektronicznego kanału dystrybucji (lub środków informacyjnych) zależy od wielkości produkcji określonego producenta. W przypadku dużych przedsiębiorstw najlepszą opcją jest połączenie kanałów promocji, takich jak elektroniczna giełda towarów i sklep internetowy, a w przypadku małych przedsiębiorstw rolniczych (na przykład gospodarstw rolnych) o ograniczonej produkcji – własna strona internetowa i platforma handlu elektronicznego. Aby zmniejszyć liczbę struktur mediacyjnych i zwiększyć zyski przedsiębiorstw rolnych, zaleca się stosowanie cyfrowych kanałów sprzedaży.

PSYCHOLOGICZNO-PRAWNE ASPEKTY SĄDOWEJ EKSPERTYZY PSYCHOLOGICZNEJ POKRZYWDZONYCH WSKUTEK PRZEMOCY DOMOWEJ

Maryna Mikheieva

aspirant Katedry Psychologii Ogólnej Donbasskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego (Słowiańsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9949-5810

Anotation. Artykuł poświęcono problematyce określenia psychologiczno-prawnych aspektów sądowej ekspertyzy psychologicznej poszkodowanych w wyniku przemocy domowej. Znaczenie problemu wynika z potrzeby całkowitego odrzucenia przemocy jako zasady ludzkiego zachowania, jako sposobu na osiągnięcie dowolnego celu z powodu zadawania drugiemu bólu, upokorzenia, dominacji nad nim, znaczenia badania jego składników społecznych, psychologicznych i prawnych. Wyjaśniono treść kategorii „przemoc psychiczna” jako formy przemocy domowej; podkreśla się znaczenie opinii eksperta psychologa, co dowodzi destrukcyjności doświadczeń emocjonalnych ofiary i jest podstawą do podejrzenia sprawcy; podkreśla nowość i pewną niepewność algorytmu przeprowadzania i egzekwowania kryminalistycznej wiedzy psychologicznej ofiar z powodu psychologicznej przemocy domowej, potrzebę wyjaśnienia jej podstaw koncepcyjnych, zestawu metod badań eksperckich, możliwości wykorzystania opinii eksperta psychologa jako dowodu w dalszym postępowaniu sądowym. Przedstawiono perspektywy dalszych badań nad problemem, który widzi projektowanie, empiryczną weryfikację i wdrożenie odpowiedniego i uzasadnionego algorytmu przeprowadzania kryminalistycznych badań psychologicznych ofiar przemocy domowej jako nowego systemowego rodzaju działalności eksperckiej.
Keywords: Artykuł poświęcono problematyce określenia psychologiczno-prawnych aspektów sądowej ekspertyzy psychologicznej poszkodowanych w wyniku przemocy domowej. Znaczenie problemu wynika z potrzeby całkowitego odrzucenia przemocy jako zasady ludzkiego zachowania, jako sposobu na osiągnięcie dowolnego celu z powodu zadawania drugiemu bólu, upokorzenia, dominacji nad nim, znaczenia badania jego składników społecznych, psychologicznych i prawnych. Wyjaśniono treść kategorii „przemoc psychiczna” jako formy przemocy domowej; podkreśla się znaczenie opinii eksperta psychologa, co dowodzi destrukcyjności doświadczeń emocjonalnych ofiary i jest podstawą do podejrzenia sprawcy; podkreśla nowość i pewną niepewność algorytmu przeprowadzania i egzekwowania kryminalistycznej wiedzy psychologicznej ofiar z powodu psychologicznej przemocy domowej, potrzebę wyjaśnienia jej podstaw koncepcyjnych, zestawu metod badań eksperckich, możliwości wykorzystania opinii eksperta psychologa jako dowodu w dalszym postępowaniu sądowym. Przedstawiono perspektywy dalszych badań nad problemem, który widzi projektowanie, empiryczną weryfikację i wdrożenie odpowiedniego i uzasadnionego algorytmu przeprowadzania kryminalistycznych badań psychologicznych ofiar przemocy domowej jako nowego systemowego rodzaju działalności eksperckiej.

KSZTAŁTOWANIE KAPITAŁU KULTUROWEGO W NOWEJ PRZESTRZENI EDUKACYJNEJ

Olexandr Nazarkin, Pavlo Nazarkin

Olexandr Nazarkin, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Pedagogiki, Metodyki i Zarządzania Oświatą Ukraińskiej Akademii Inżynieryjno-Pedagogicznej (Charków, Ukraina)
Pavlo Nazarkin, aspirant, Wydział Socjologii Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1384-749X, ORCID ID: 0000-0003-0606-0445

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu nowoczesnych podejść do poprawy efektywności kształtowania, rozwoju i racjonalnego wykorzystania kapitału kulturowego. Przeprowadzono analizę współczesnych trendów światowych i zidentyfikowano główne megatrendy wpływające na rynek pracy, edukację i kapitał kulturowy. Są to w szczególności globalizacja, cyfryzacja i starzenie się populacji. Udowodniono, że kapitał kulturowy we współczesnych warunkach jest jednym z kluczowych czynników rozwoju społeczno-gospodarczego państwa, udanej działalności indywidualnej firmy i konkurencyjności specjalisty na rynku pracy (w tym międzynarodowym). Określono organizacyjne i pedagogiczne warunki gromadzenia kapitału kulturowego przez młodzież studencką w warunkach transformacji systemu szkolnictwa wyższego Ukrainy i główne problemy. Zbadano priorytetowe kierunki doskonalenia procesu rozwoju kapitału kulturowego i jego przekształcenia w kapitał gospodarczy w społeczeństwie postindustrialnym.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu nowoczesnych podejść do poprawy efektywności kształtowania, rozwoju i racjonalnego wykorzystania kapitału kulturowego. Przeprowadzono analizę współczesnych trendów światowych i zidentyfikowano główne megatrendy wpływające na rynek pracy, edukację i kapitał kulturowy. Są to w szczególności globalizacja, cyfryzacja i starzenie się populacji. Udowodniono, że kapitał kulturowy we współczesnych warunkach jest jednym z kluczowych czynników rozwoju społeczno-gospodarczego państwa, udanej działalności indywidualnej firmy i konkurencyjności specjalisty na rynku pracy (w tym międzynarodowym). Określono organizacyjne i pedagogiczne warunki gromadzenia kapitału kulturowego przez młodzież studencką w warunkach transformacji systemu szkolnictwa wyższego Ukrainy i główne problemy. Zbadano priorytetowe kierunki doskonalenia procesu rozwoju kapitału kulturowego i jego przekształcenia w kapitał gospodarczy w społeczeństwie postindustrialnym.

KONCEPCYJNE PODSTAWY KSZTAŁTOWANIA STRATEGII DIGITAL MARKETINGOWEJ POZYCJONOWANIA INSTYTUCJI OŚWIATOWEJ

Irina Kanevska, Mariya Hunchenko

Irina Kanevska, dyrektor Połtawskiego Oddziału Uniwersytetu Europejskiego (Połtawa, Ukraina)
Mariya Hunchenko, kandydat nauk ekonomicznych, docent, docent Katedry Zarządzania i Logistyki Narodowego Uniwersytetu „Politechnika Połtawska imienia Jurija Kondratiuka” (Połtawa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6293-1375, ORCID ID: 0000-0003-2488-6566

Anotation. Artykuł udowodnił, że strategiczne wytyczne dotyczące usług edukacyjnych w instytucjach edukacyjnych są przede wszystkim kształtowane przez kierownika. Okazało się, że naukowcy popierają ideę zastosowania w instytucjach oświatowych koncepcji marketingu holistycznego jako modelu holistycznego planowania, opracowywania i wdrażania programów marketingowych i działań obejmujących cztery takie elementy: marketing wewnętrzny; marketing relacji; marketing mix; marketing społeczno-etyczny. Udowodniono, że aby zwiększyć możliwości świadczenia usług edukacyjnych, warto również wdrożyć koncepcję Smart-University, która opiera się na wirtualnej przestrzeni edukacyjnej. Zbadano, że w dzisiejszym informatyzowanym środowisku istotne są trzy cyfrowe strategie marketingowe: promocja w wyszukiwarkach; reklama online; marketing w sieciach społecznościowych. Ugruntowane są koncepcyjne podstawy kształtowania strategii digital marketingowej pozycjonowania instytucji oświatowej. Udowodniono, że szybkie tempo informatyzacji, tworzenie jedności internetowej, rozgałęzienie sieci (WWW, Word Wide Web) wymaga od instytucji oświatowych opracowania własnych oficjalnych zasobów internetowych z elementem „feedback”, skierowanych do docelowych odbiorców konsumentów.
Keywords: Artykuł udowodnił, że strategiczne wytyczne dotyczące usług edukacyjnych w instytucjach edukacyjnych są przede wszystkim kształtowane przez kierownika. Okazało się, że naukowcy popierają ideę zastosowania w instytucjach oświatowych koncepcji marketingu holistycznego jako modelu holistycznego planowania, opracowywania i wdrażania programów marketingowych i działań obejmujących cztery takie elementy: marketing wewnętrzny; marketing relacji; marketing mix; marketing społeczno-etyczny. Udowodniono, że aby zwiększyć możliwości świadczenia usług edukacyjnych, warto również wdrożyć koncepcję Smart-University, która opiera się na wirtualnej przestrzeni edukacyjnej. Zbadano, że w dzisiejszym informatyzowanym środowisku istotne są trzy cyfrowe strategie marketingowe: promocja w wyszukiwarkach; reklama online; marketing w sieciach społecznościowych. Ugruntowane są koncepcyjne podstawy kształtowania strategii digital marketingowej pozycjonowania instytucji oświatowej. Udowodniono, że szybkie tempo informatyzacji, tworzenie jedności internetowej, rozgałęzienie sieci (WWW, Word Wide Web) wymaga od instytucji oświatowych opracowania własnych oficjalnych zasobów internetowych z elementem „feedback”, skierowanych do docelowych odbiorców konsumentów.

PRZEDMIOT PRZESTĘPSTW POPEŁNIONYCH PRZEZ BIEGŁEGO REWIDENTA JAKO SPECJALNEGO PODMIOTU PRZESTĘPSTWA

Olena Vashchuk

aspirantka Katedry Karnego Prawa i Postępowania
Kijowskiego Uniwersytetu Prawa Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8194-6671

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu przedmiotu przestępstw popełnianych przez biegłego rewidenta jako specjalnego podmiotu przestępstwa. W przypadku znamion zawodowych przestępstw biegłych rewidentów przedmiot przestępstwa stanowi znak obowiązkowy. Kodeks Karny Ukrainy jako przedmiot zawodowych przestępstw biegłych rewidentów określa: tajemnicę monitorowania finansowego, informacje poufne, oficjalny dokument i bezprawne korzyści. Analizując obowiązujące przepisy, stwierdzono, że przedmiotem zawodowych przestępstw biegłych rewidentów są: informacje o operacjach finansowych, ich uczestników, dodatkowe informacje i informacja, która jest związana z innymi nielegalnymi operacjami finansowymi; nieujawnione informacje o emitencie, jego papierach wartościowych lub innych instrumentach finansowych, które są notowane na zorganizowanym rynku kapitałowym, w przypadku, gdy ujawnienie tych informacji może znacznie wpłynąć na cenę instrumentów finansowych; sprawozdanie biegłego rewidenta i bezprawne korzyści.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu przedmiotu przestępstw popełnianych przez biegłego rewidenta jako specjalnego podmiotu przestępstwa. W przypadku znamion zawodowych przestępstw biegłych rewidentów przedmiot przestępstwa stanowi znak obowiązkowy. Kodeks Karny Ukrainy jako przedmiot zawodowych przestępstw biegłych rewidentów określa: tajemnicę monitorowania finansowego, informacje poufne, oficjalny dokument i bezprawne korzyści. Analizując obowiązujące przepisy, stwierdzono, że przedmiotem zawodowych przestępstw biegłych rewidentów są: informacje o operacjach finansowych, ich uczestników, dodatkowe informacje i informacja, która jest związana z innymi nielegalnymi operacjami finansowymi; nieujawnione informacje o emitencie, jego papierach wartościowych lub innych instrumentach finansowych, które są notowane na zorganizowanym rynku kapitałowym, w przypadku, gdy ujawnienie tych informacji może znacznie wpłynąć na cenę instrumentów finansowych; sprawozdanie biegłego rewidenta i bezprawne korzyści.

PAŃSTWOWY INSPEKTORAT ARCHITEKTURY I URBANISTYKI UKRAINY W SYSTEMIE CENTRALNYCH ORGANÓW WŁADZY WYKONAWCZEJ

Olena Gulchak

aspirant Katedry Prawa Administracyjnego i Finansowego
Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1681-9697

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu specyfiki statusu administracyjnoprawnego Państwowego Inspektoratu Architektury i Urbanistyki Ukrainy. Należy zauważyć, że utworzenie Państwowego Inspektoratu Architektury i Urbanistyki Ukrainy jest konsekwencją stosowania sukcesji publicznej poprzez nabycie statusu prawnego w sposób pochodny, przewidujący przeniesienie funkcji i uprawnień z już funkcjonujących organów. Ustalono, że miejsce Państwowego Inspektoratu Architektury i Urbanistyki Ukrainy w systemie centralnych organów wykonawczych jest styczne dla pozycji inspektoratu jako centralnego organu wykonawczego (wyróżniono ogólne i specjalne cechy determinujące) i jest szczegółowo opisane poprzez elementy strukturalne odpowiedniego statusu administracyjnoprawnego. Należy zwrócić uwagę na fakt, że Państwowy Inspektorat Architektury i Urbanistyki Ukrainy sprawuje kontrolę zewnętrzną (resortową). Stwierdzono, że specyfika statusu administracyjnoprawnego Państwowego Inspektoratu Architektury i Urbanistyki Ukrainy polega na normatywnie ustalonej identyfikacji pozycji tego podmiotu, odzwierciedlającej podstawy uczestnictwa w stosunkach publicznych w odniesieniu do administracji publicznej.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu specyfiki statusu administracyjnoprawnego Państwowego Inspektoratu Architektury i Urbanistyki Ukrainy. Należy zauważyć, że utworzenie Państwowego Inspektoratu Architektury i Urbanistyki Ukrainy jest konsekwencją stosowania sukcesji publicznej poprzez nabycie statusu prawnego w sposób pochodny, przewidujący przeniesienie funkcji i uprawnień z już funkcjonujących organów. Ustalono, że miejsce Państwowego Inspektoratu Architektury i Urbanistyki Ukrainy w systemie centralnych organów wykonawczych jest styczne dla pozycji inspektoratu jako centralnego organu wykonawczego (wyróżniono ogólne i specjalne cechy determinujące) i jest szczegółowo opisane poprzez elementy strukturalne odpowiedniego statusu administracyjnoprawnego. Należy zwrócić uwagę na fakt, że Państwowy Inspektorat Architektury i Urbanistyki Ukrainy sprawuje kontrolę zewnętrzną (resortową). Stwierdzono, że specyfika statusu administracyjnoprawnego Państwowego Inspektoratu Architektury i Urbanistyki Ukrainy polega na normatywnie ustalonej identyfikacji pozycji tego podmiotu, odzwierciedlającej podstawy uczestnictwa w stosunkach publicznych w odniesieniu do administracji publicznej.

NOWOCZESNE SPOSOBY GROMADZENIA I ANALIZOWANIA INFORMACJI KRYMINOLOGICZNYCH

Maksym Zabarnyj

kandydat nauk prawnych, docent Katedry Prawa Karnego i Kryminologii Uniwersytetu Państwowej
Służby Fiskalnej Ukrainy

ORCID ID: 0000-0002-8772-9149

Anotation. W artykule przeanalizowano nowoczesne metody gromadzenia kryminologicznie istotnych informacji w celu kształtowania kierunków ich zapobiegania. Ustalono, że analiza i przetwarzanie informacji kryminologicznych są niezbędne do tworzenia środków zapobiegania przestępczości na Ukrainie. Taka działalność informacyjno-analityczna jest składnikiem kryminologicznej analizy przestępczości, która działa jako forma realizacji strategii antykryminalnej. Ustalono, że w celu uzyskania kryminologicznie istotnych informacji wykorzystuje się różne grupy metod, stosuje się różne techniki. Wśród tradycyjnych metod wyróżnia się oddzielne metody matematyczne, psychologiczne, socjologiczne. Ważna jest dziś metoda testowania, która przynosi najbardziej efektywny wynik. Ponadto coraz częściej stosuje się techniki gromadzenia informacji, które są powszechne za granicą: OSINT i HUMINT. Za pomocą pierwszej można uzyskać dane na temat wskaźnika przestępczości określonego gatunku, za pomocą drugiej – stanu przestępczości jako całości.
Keywords: W artykule przeanalizowano nowoczesne metody gromadzenia kryminologicznie istotnych informacji w celu kształtowania kierunków ich zapobiegania. Ustalono, że analiza i przetwarzanie informacji kryminologicznych są niezbędne do tworzenia środków zapobiegania przestępczości na Ukrainie. Taka działalność informacyjno-analityczna jest składnikiem kryminologicznej analizy przestępczości, która działa jako forma realizacji strategii antykryminalnej. Ustalono, że w celu uzyskania kryminologicznie istotnych informacji wykorzystuje się różne grupy metod, stosuje się różne techniki. Wśród tradycyjnych metod wyróżnia się oddzielne metody matematyczne, psychologiczne, socjologiczne. Ważna jest dziś metoda testowania, która przynosi najbardziej efektywny wynik. Ponadto coraz częściej stosuje się techniki gromadzenia informacji, które są powszechne za granicą: OSINT i HUMINT. Za pomocą pierwszej można uzyskać dane na temat wskaźnika przestępczości określonego gatunku, za pomocą drugiej – stanu przestępczości jako całości.

USTANIE KORPORACYJNYCH STOSUNKÓW PRAWNYCH NA MOCY UCHWAŁY SĄDU NA UKRAINIE I ZA GRANICĄ

Kateryna Isayeva

aspirant Katedry Prawa Cywilnego nr 1 Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2149-249X

Anotation. Ustanie korporacyjnych stosunków prawnych poprzez likwidację osoby prawnej może nastąpić zarówno na podstawie uchwały jej wspólnika, jak i poza jego wolą. Na Ukrainie i za granicą podstawy do podjęcia uchwały o przymusowym rozwiązaniu osoby prawnej są nieco inne. W artykule omówiono dwie podstawy do likwidacji podmiotu na mocy uchwały sądu w sprawach niezwiązanych z upadłością. Rozważono możliwość likwidacji osoby prawnej z powodu naruszenia przez osobę prawną obowiązującego prawa na Ukrainie i za granicą. Ponadto zbadano potrzebę wprowadzenia zagranicznych doświadczeń na Ukrainie na temat możliwości podjęcia uchwały sądu o likwidacji osoby prawnej w sprawie odwołania wspólnika spółki (akcjonariusza) do sądu w celu ochrony jego praw, co obecnie nie jest przewidziane w prawie ukraińskim. Powstało stanowisko w sprawie możliwości wykorzystania doświadczeń zagranicznych na Ukrainie.
Keywords: Ustanie korporacyjnych stosunków prawnych poprzez likwidację osoby prawnej może nastąpić zarówno na podstawie uchwały jej wspólnika, jak i poza jego wolą. Na Ukrainie i za granicą podstawy do podjęcia uchwały o przymusowym rozwiązaniu osoby prawnej są nieco inne. W artykule omówiono dwie podstawy do likwidacji podmiotu na mocy uchwały sądu w sprawach niezwiązanych z upadłością. Rozważono możliwość likwidacji osoby prawnej z powodu naruszenia przez osobę prawną obowiązującego prawa na Ukrainie i za granicą. Ponadto zbadano potrzebę wprowadzenia zagranicznych doświadczeń na Ukrainie na temat możliwości podjęcia uchwały sądu o likwidacji osoby prawnej w sprawie odwołania wspólnika spółki (akcjonariusza) do sądu w celu ochrony jego praw, co obecnie nie jest przewidziane w prawie ukraińskim. Powstało stanowisko w sprawie możliwości wykorzystania doświadczeń zagranicznych na Ukrainie.

ROLA MIĘDZYNARODOWEGO CENTRUM ROZSTRZYGANIA SPORÓW INWESTYCYJNYCH W ROZWIĄZYWANIU SPORÓW INWESTYCYJNYCH MIĘDZY PAŃSTWAMI A OSOBAMI ZAGRANICZNYMI

Yaroslav Kostyuchenko

doktor nauk prawnych, doradca ds. rozwoju „IK Planeta Bud” Sp. Z o.o. (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5565-922X

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu mechanizmu prawnego zapewniającego realizację gwarancji i uzasadnionych interesów inwestorów zagranicznych. W tym artykule zbadano jedną z możliwych opcji przywrócenia naruszonych praw i uzasadnionych interesów inwestorów zagranicznych – orzeczenie arbitrażowe w ramach Międzynarodowego Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych. Zbadano przesłanki utworzenia tej międzynarodowej instytucji. Przeanalizowano główne stanowiska konwencji w sprawie sposobu rozwiązywania sporów inwestycyjnych między państwami a osobami zagranicznymi. Zbadano kwestie realizacji gwarancji praw i uzasadnionych interesów inwestorów zagranicznych za pomocą międzynarodowych organów arbitrażowych i krajowych organów sądowych. Zbadano i podsumowano krajową praktykę rozwiązywania sporów inwestycyjnych między państwami a osobami zagranicznymi. Zaproponowano sposoby poprawy mechanizmów prawnych zapewniających realizację gwarancji i uzasadnionych interesów inwestorów zagranicznych.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu mechanizmu prawnego zapewniającego realizację gwarancji i uzasadnionych interesów inwestorów zagranicznych. W tym artykule zbadano jedną z możliwych opcji przywrócenia naruszonych praw i uzasadnionych interesów inwestorów zagranicznych – orzeczenie arbitrażowe w ramach Międzynarodowego Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych. Zbadano przesłanki utworzenia tej międzynarodowej instytucji. Przeanalizowano główne stanowiska konwencji w sprawie sposobu rozwiązywania sporów inwestycyjnych między państwami a osobami zagranicznymi. Zbadano kwestie realizacji gwarancji praw i uzasadnionych interesów inwestorów zagranicznych za pomocą międzynarodowych organów arbitrażowych i krajowych organów sądowych. Zbadano i podsumowano krajową praktykę rozwiązywania sporów inwestycyjnych między państwami a osobami zagranicznymi. Zaproponowano sposoby poprawy mechanizmów prawnych zapewniających realizację gwarancji i uzasadnionych interesów inwestorów zagranicznych.

PODMIOT DOPROWADZAJĄCY DO UPADŁOŚCI POSZCZEGÓLNYCH PODMIOTÓW DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

Vitalii Lazarenko

aspirant Katedry Karnego Prawa i Postępowania
Kijowskiego Uniwersytetu Prawa Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5421-8281

Anotation. Artykuł dotyczy określenia podmiotu upadłości poszczególnych podmiotów działalności gospodarczej. Kodeks Karny Ukrainy podmiotami doprowadzenia do upadłości określa obywatela – założyciela (wspólnika) lub osobę służbową podmiotu działalności gospodarczej. Beneficjent końcowy sprawuje kontrolę i ma decydujący wpływ na działalność podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, nie jest on jednak podmiotem upadłościowym. Osoba fizyczna-przedsiębiorca w przypadku upadłości nie zaprzestaje wykonywania zobowiązań wynikających z zawartych umów, które pozostają po nią jako osobie fizycznej, ponieważ osoba fizyczna nie przestaje istnieć i odpowiada za zobowiązania wobec wierzycieli przez kolejne pięć lat. Podmiotem doprowadzającymi do upadłości gospodarstwa rolnego jest jego założyciel lub członek gospodarstwa rolnego, a przedsiębiorstwa państwowego – urzędnik danego przedsiębiorstwa.
Keywords: Artykuł dotyczy określenia podmiotu upadłości poszczególnych podmiotów działalności gospodarczej. Kodeks Karny Ukrainy podmiotami doprowadzenia do upadłości określa obywatela – założyciela (wspólnika) lub osobę służbową podmiotu działalności gospodarczej. Beneficjent końcowy sprawuje kontrolę i ma decydujący wpływ na działalność podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, nie jest on jednak podmiotem upadłościowym. Osoba fizyczna-przedsiębiorca w przypadku upadłości nie zaprzestaje wykonywania zobowiązań wynikających z zawartych umów, które pozostają po nią jako osobie fizycznej, ponieważ osoba fizyczna nie przestaje istnieć i odpowiada za zobowiązania wobec wierzycieli przez kolejne pięć lat. Podmiotem doprowadzającymi do upadłości gospodarstwa rolnego jest jego założyciel lub członek gospodarstwa rolnego, a przedsiębiorstwa państwowego – urzędnik danego przedsiębiorstwa.

SPECYFIKA STATUSU ADMINISTRACYJNOPRAWNEGO PODMIOTÓW PRAWA PUBLICZNEGO ZAŁOŻONYCH PRZEZ PAŃSTWO

Alina Moskalenko

aspirant Katedry Prawa Administracyjnego i Finansowego
Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1681-9697

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu specyfiki statusu administracyjnoprawnego podmiotów prawa publicznego założonych przez państwo. Autor przeanalizował przepisy obowiązującego prawa, a także dorobek doktrynalny i ustalił cechy deterministyczne podmiotów prawa publicznego założonych przez państwo. Wyjaśniono, że charakterystyka statusu administracyjnoprawnego podmiotów prawa publicznego założonych przez państwo warunkuje potrzebę określenia: kolejności ich powstawania i możliwych form organizacyjno-prawnych; norm prawnych regulujących ich funkcjonowanie; celów ich działalności i cech kompetencji. Do wyznaczników stanu administracyjnoprawnego osób prawnych prawa publicznego, założonych przez państwo, autor przypisał: 1) wykonawczy sposób tworzenia – na podstawie aktu wykonawczego Prezydenta Ukrainy lub organu władzy państwowej; 2) określenie statusu prawnego w Kodeksie Cywilnym Ukrainy lub odrębnej Ustawie Ukrainy; 3) ukierunkowanie na wykonywanie funkcji i zadań państwa, zaspokajanie interesów państwowych; 4) dominujący charakter pełnienia funkcji publicznoprawnych przez osoby prawne prawa publicznego, założonego przez państwo, nad prowadzeniem działalności gospodarczej. Szczególną uwagę zwraca się na wyodrębnienie form organizacyjno-prawnych, w których można tworzyć osoby prawne prawa publicznego na szczeblu państwowym.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu specyfiki statusu administracyjnoprawnego podmiotów prawa publicznego założonych przez państwo. Autor przeanalizował przepisy obowiązującego prawa, a także dorobek doktrynalny i ustalił cechy deterministyczne podmiotów prawa publicznego założonych przez państwo. Wyjaśniono, że charakterystyka statusu administracyjnoprawnego podmiotów prawa publicznego założonych przez państwo warunkuje potrzebę określenia: kolejności ich powstawania i możliwych form organizacyjno-prawnych; norm prawnych regulujących ich funkcjonowanie; celów ich działalności i cech kompetencji. Do wyznaczników stanu administracyjnoprawnego osób prawnych prawa publicznego, założonych przez państwo, autor przypisał: 1) wykonawczy sposób tworzenia – na podstawie aktu wykonawczego Prezydenta Ukrainy lub organu władzy państwowej; 2) określenie statusu prawnego w Kodeksie Cywilnym Ukrainy lub odrębnej Ustawie Ukrainy; 3) ukierunkowanie na wykonywanie funkcji i zadań państwa, zaspokajanie interesów państwowych; 4) dominujący charakter pełnienia funkcji publicznoprawnych przez osoby prawne prawa publicznego, założonego przez państwo, nad prowadzeniem działalności gospodarczej. Szczególną uwagę zwraca się na wyodrębnienie form organizacyjno-prawnych, w których można tworzyć osoby prawne prawa publicznego na szczeblu państwowym.