Journal №7 (43) vol. 2 / 2021|KELM

KOLEGIUM REDAKCYJNE Spis treści Tytuł

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

ROZWÓJ HUCULSZCZYNOZNAWSTWA W INSTYTUCJACH EDUKACYJNYCH REGIONU KARPACKIEGO UKRAINY (KONIEC XX – POCZĄTEK XXI W.)

Taras Paska

doktorant katedry pedagogiki i zarządzania edukacją im. Bogdana Stuparyka
Przykarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-4579-388X
Anotation. W artykule omówiono podstawy teoretyczne i doświadczenie w badaniu regionalnego komponentu etnograficznego w instytucjach edukacyjnych regionu karpackiego Ukrainy na przykładzie Huculszczyzny. Przedstawiono wkład polskich i ukraińskich naukowców, krajoznawców, pedagogów w badania etnokulturowego fenomenu Huculszczyzny – jednego z regionów etnograficznych współczesnej Ukrainy. Ujawniono przesłanki powstania na przełomie XX i XXI wieku ruchu edukacyjnego na rzecz odrodzenia szkoły huculskiej. Scharakteryzowano istotę koncepcji szkoły huculskiej i huculszczynoznawstwa jako przedmiotu nauczania, podstawy organizacyjno-pedagogiczne rozwoju szkoły huculskiej jako regionalnej ukraińskiej. Przeanalizowano narzędzia dydaktyczno-metodyczne nauczania huculszczynoznawstwa. Nacisk kładziony jest na potrzebę współpracy międzynarodowej w badaniach i rozwiązywaniu problemów szkoły górskiej. Uzasadniona jest potrzeba dalszych badań nad dziedzictwem naukowym założycieli huculszczynoznawstwa i lepszym doświadczeniem pedagogicznym instytucji edukacyjnych regionu huculskiego.
Keywords: W artykule omówiono podstawy teoretyczne i doświadczenie w badaniu regionalnego komponentu etnograficznego w instytucjach edukacyjnych regionu karpackiego Ukrainy na przykładzie Huculszczyzny. Przedstawiono wkład polskich i ukraińskich naukowców, krajoznawców, pedagogów w badania etnokulturowego fenomenu Huculszczyzny – jednego z regionów etnograficznych współczesnej Ukrainy. Ujawniono przesłanki powstania na przełomie XX i XXI wieku ruchu edukacyjnego na rzecz odrodzenia szkoły huculskiej. Scharakteryzowano istotę koncepcji szkoły huculskiej i huculszczynoznawstwa jako przedmiotu nauczania, podstawy organizacyjno-pedagogiczne rozwoju szkoły huculskiej jako regionalnej ukraińskiej. Przeanalizowano narzędzia dydaktyczno-metodyczne nauczania huculszczynoznawstwa. Nacisk kładziony jest na potrzebę współpracy międzynarodowej w badaniach i rozwiązywaniu problemów szkoły górskiej. Uzasadniona jest potrzeba dalszych badań nad dziedzictwem naukowym założycieli huculszczynoznawstwa i lepszym doświadczeniem pedagogicznym instytucji edukacyjnych regionu huculskiego.

PEDAGOGICZNE UWARUNKOWANIA KSZTAŁTOWANIA GOTOWOŚCI PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI WYCHOWANIA FIZYCZNEGO DO DZIAŁALNOŚCI SPORTOWO-PATRIOTYCZNEJ

Dmytro Pelypas

aspirant Katedry Teorii i Metodyki Wychowania Fizycznego
Instytucji państwowej „Ługański Uniwersytet Narodowy imienia Tarasa Szewczenki” (Starobielsk, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-1912-6418
Anotation. W artykule omówiono pojęcia „uwarunkowania pedagogiczne” i „uwarunkowania pedagogiczne gotowości przyszłych nauczycieli wychowania fizycznego do działalności sportowo-patriotycznej”. Określono trzy pedagogiczne warunki gotowości przyszłych nauczycieli wychowania fizycznego do działalności sportowo-patriotycznej: zwiększenie świadomości młodzieży studenckiej w zakresie wychowania sportowo-patriotycznego uczniów w instytucjach ogólnego szkolnictwa średniego na podstawie wykorzystania powiązań międzyprzedmiotowych i filozofii olimpizmu; realizacja kompleksu wydarzeń sportowo-patriotycznych podczas praktyki pedagogicznej (wdrożeniowej); trzeci warunek pedagogiczny – wzbogacenie doświadczeń twórczych przyszłych nauczycieli wychowania fizycznego w kontekście wychowania sportowo-patriotycznego. Rozważono stanowiska i opinie dotyczące wychowania patriotycznego w pracach ukraińskich naukowców. Opracowano metody, formy i środki, które należy stosować podczas działalności sportowopatriotycznej. Badanie przyczyni się do wprowadzenia przez nauczycieli wychowania fizycznego wychowania narodowopatriotycznego, wojskowo-patriotycznego i sportowo-patriotycznego do placówek ogólnego szkolnictwa średniego.
Keywords: W artykule omówiono pojęcia „uwarunkowania pedagogiczne” i „uwarunkowania pedagogiczne gotowości przyszłych nauczycieli wychowania fizycznego do działalności sportowo-patriotycznej”. Określono trzy pedagogiczne warunki gotowości przyszłych nauczycieli wychowania fizycznego do działalności sportowo-patriotycznej: zwiększenie świadomości młodzieży studenckiej w zakresie wychowania sportowo-patriotycznego uczniów w instytucjach ogólnego szkolnictwa średniego na podstawie wykorzystania powiązań międzyprzedmiotowych i filozofii olimpizmu; realizacja kompleksu wydarzeń sportowo-patriotycznych podczas praktyki pedagogicznej (wdrożeniowej); trzeci warunek pedagogiczny – wzbogacenie doświadczeń twórczych przyszłych nauczycieli wychowania fizycznego w kontekście wychowania sportowo-patriotycznego. Rozważono stanowiska i opinie dotyczące wychowania patriotycznego w pracach ukraińskich naukowców. Opracowano metody, formy i środki, które należy stosować podczas działalności sportowopatriotycznej. Badanie przyczyni się do wprowadzenia przez nauczycieli wychowania fizycznego wychowania narodowopatriotycznego, wojskowo-patriotycznego i sportowo-patriotycznego do placówek ogólnego szkolnictwa średniego.

JAZZ JAKO ZJAWISKO SPOŁECZNO-KULTUROWE

Alina Popova

aspirantka Katedry Wokalu Akademickiego i Estradowego oraz Inżynierii Dźwięku
Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-5534-073Х
Anotation. Artykuł bada i ujawnia istotę jazzu jako zjawiska społeczno-kulturowego. Podkreśla cechy genezy sztuki jazzu w jego powiązania historyczno-kulturowe i społeczno-kulturowe. Rozważana jest technika wykonywania jazzu w porównaniu z muzyką akademicką. Prześledzono okres początkowej formacji i pierwszych dekad rozwoju nazwanego gatunku muzycznego. Artykuł ujawnia społeczno-kulturowe i muzyczne wpływy na pojawienie się twórczości muzycznej Afroamerykanów nowego typu, w szczególności – wpływ folkloru. Określa się muzyczne stylistyczne prądy i gatunki, które odegrały ważną rolę w kształtowaniu sztuki jazzowej. Podczas pisania artykułu zastosowano metody analizy, syntezy, przewidywania, wtórnego przetwarzania informacji. Stwierdza się przyczyny popularności jazzu i czynniki, które przyczyniły się do jego globalnej dystrybucji.
Keywords: Artykuł bada i ujawnia istotę jazzu jako zjawiska społeczno-kulturowego. Podkreśla cechy genezy sztuki jazzu w jego powiązania historyczno-kulturowe i społeczno-kulturowe. Rozważana jest technika wykonywania jazzu w porównaniu z muzyką akademicką. Prześledzono okres początkowej formacji i pierwszych dekad rozwoju nazwanego gatunku muzycznego. Artykuł ujawnia społeczno-kulturowe i muzyczne wpływy na pojawienie się twórczości muzycznej Afroamerykanów nowego typu, w szczególności – wpływ folkloru. Określa się muzyczne stylistyczne prądy i gatunki, które odegrały ważną rolę w kształtowaniu sztuki jazzowej. Podczas pisania artykułu zastosowano metody analizy, syntezy, przewidywania, wtórnego przetwarzania informacji. Stwierdza się przyczyny popularności jazzu i czynniki, które przyczyniły się do jego globalnej dystrybucji.

MIĘDZYNARODOWO-PRAWNE I ZAGRANICZNE DOŚWIADCZENIA WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH ANTYKORUPCYJNYCH

Iryna Prodan

adwokat (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2412-7829
Anotation. W artykule zbadano międzynarodowo-prawne i zagraniczne doświadczenia wymiaru sprawiedliwości w sprawach antykorupcyjnych w kontekście norm prawa międzynarodowego i ustawodawstwa poszczególnych państw, w których funkcjonują wyspecjalizowane sądy antykorupcyjne. Podczas badania zastosowano metodę doktrynalną, która pozwoliła scharakteryzować różne podejścia naukowców do analizy funkcji i przeznaczenia sądów antykorupcyjnych w różnych krajach; zastosowano metodę historyczno-prawną, która umożliwiła analizę różnych etapów tworzenia prawa antykorupcyjnego w aktach międzynarodowych; metodę komparatywną, która umożliwiła porównanie różnych modeli wymiaru sprawiedliwości w sprawach antykorupcyjnych. Wnioski stwierdzają, że międzynarodowe normy prawne tworzą ogólne zasady wymiaru sprawiedliwości w sprawach antykorupcyjnych, konkretny model wynika z krajowego systemu sądownictwa i egzekwowania prawa, a dla poprawy ukraińskiego modelu konieczne jest zbadanie dynamiki transformacji w zagranicznych modelach sądownictwa antykorupcyjnego.
Keywords: W artykule zbadano międzynarodowo-prawne i zagraniczne doświadczenia wymiaru sprawiedliwości w sprawach antykorupcyjnych w kontekście norm prawa międzynarodowego i ustawodawstwa poszczególnych państw, w których funkcjonują wyspecjalizowane sądy antykorupcyjne. Podczas badania zastosowano metodę doktrynalną, która pozwoliła scharakteryzować różne podejścia naukowców do analizy funkcji i przeznaczenia sądów antykorupcyjnych w różnych krajach; zastosowano metodę historyczno-prawną, która umożliwiła analizę różnych etapów tworzenia prawa antykorupcyjnego w aktach międzynarodowych; metodę komparatywną, która umożliwiła porównanie różnych modeli wymiaru sprawiedliwości w sprawach antykorupcyjnych. Wnioski stwierdzają, że międzynarodowe normy prawne tworzą ogólne zasady wymiaru sprawiedliwości w sprawach antykorupcyjnych, konkretny model wynika z krajowego systemu sądownictwa i egzekwowania prawa, a dla poprawy ukraińskiego modelu konieczne jest zbadanie dynamiki transformacji w zagranicznych modelach sądownictwa antykorupcyjnego.

KULTUROZNAWCZY WYMIAR PROGRAMOWANIA NEUROLINGWISTYCZNEGO W JEDNOMYŚLNOŚCI INTERAKCJI REŻYSERA, AKTORA, WIDZA

Svitlana Sadovenko, Lesya Poriadchenko

Svitlana Sadovenko, doktor kulturoznawstwa, docent, profesor Katedry Reżyserii i Aktorstwa Instytutu Sztuki Współczesnej Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki, Zasłużony Działacz Sztuk Ukrainy (Kijów, Ukraina)
Lesya Poriadchenko, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Uniwersytetu Kijowskiego imienia Borysa Hrinczenki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-9166-5259, ORCID ID: 0000-0001-8596-8907
Anotation. W artykule dokonano teoretycznej analizy problemu osobistej interakcji aktora, reżysera i widza. Przedstawiono cechy emocjonalnego i komunikacyjnego wpływu reżysera na aktora i aktora na widza z wykorzystaniem podstaw programowania neurolingwistycznego (NLP). Nacisk kładziony jest na ideę wykorzystania technologii programowania neurolingwistycznego w procesie kreatywnej komunikacji, która przyczyni się do lepszego zrozumienia między podmiotami procesu twórczego i patronuje jasnemu zrozumieniu/wzajemnej relacji między reżyserem a aktorem w czasie próby oraz między aktorami i widzami podczas spektaklu. Postawiono hipotezę, że uwzględnienie neurolingwistycznych cech priorytetowego kanału sensorycznego aktorów i widzów, ich reprezentatywnych systemów (audialnych, wizualnych, kinestetycznych i degitalnych), na podstawie których zachodzi percepcja i reprodukcja informacji, umożliwi reżyserowi świadome uwzględnienie indywidualnych cech postrzegania świata każdego podmiotu procesu twórczego. Zakotwiczenie (zakotwiczenie emocji ludzi, aby ponownie wywołać je we właściwym momencie) emocji pomoże reżyserowi i aktorowi szybciej osiągnąć pożądany stan emocjonalny bohatera. Doskonałe wykorzystanie środków językowych w twórczej interakcji aktora i widza oraz reżysera i aktora przyczyni się do bezpośredniego wpływu na świadomość obiektów kreatywności.
Keywords: W artykule dokonano teoretycznej analizy problemu osobistej interakcji aktora, reżysera i widza. Przedstawiono cechy emocjonalnego i komunikacyjnego wpływu reżysera na aktora i aktora na widza z wykorzystaniem podstaw programowania neurolingwistycznego (NLP). Nacisk kładziony jest na ideę wykorzystania technologii programowania neurolingwistycznego w procesie kreatywnej komunikacji, która przyczyni się do lepszego zrozumienia między podmiotami procesu twórczego i patronuje jasnemu zrozumieniu/wzajemnej relacji między reżyserem a aktorem w czasie próby oraz między aktorami i widzami podczas spektaklu. Postawiono hipotezę, że uwzględnienie neurolingwistycznych cech priorytetowego kanału sensorycznego aktorów i widzów, ich reprezentatywnych systemów (audialnych, wizualnych, kinestetycznych i degitalnych), na podstawie których zachodzi percepcja i reprodukcja informacji, umożliwi reżyserowi świadome uwzględnienie indywidualnych cech postrzegania świata każdego podmiotu procesu twórczego. Zakotwiczenie (zakotwiczenie emocji ludzi, aby ponownie wywołać je we właściwym momencie) emocji pomoże reżyserowi i aktorowi szybciej osiągnąć pożądany stan emocjonalny bohatera. Doskonałe wykorzystanie środków językowych w twórczej interakcji aktora i widza oraz reżysera i aktora przyczyni się do bezpośredniego wpływu na świadomość obiektów kreatywności.

WPŁYWY MIĘDZYKULTUROWE W PROCESIE KSZTAŁTOWANIA SIĘ TAŃCA LUDOWEGO WOŁYNIA NA PRZYKŁADZIE TAŃCA „OJRA”

Mykola Tsapiak

aspirant Katedry Kulturoznawstwa Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki, wykładowca dyscyplin choreograficznych Wołyńskiego Fajowego Kolegium Kultury i Sztuki imienia I.F. Strawinskiego (Łuck, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-3645-201X
Anotation. Określono istotę powiązań międzykulturowych w procesie rozwoju i kształtowania choreologii tańca ludowego Wołynia. Opierając się na dialektycznych, analitycznych, historycznych, porównawczych metodach badań, autor stara się uzasadnić wersję pochodzenia tańca „Ojra”. Na przykładzie tego tańca przeprowadzono kompleksową analizę i ujawniono związek dialogu kultur z genezą rozwoju choreograficznej tradycji regionu. Usystematyzowanie i ustrukturyzowanie uzyskanych wyników, poszerzenie bazy źródłowej badań wskazuje na znaczenie procesu akulturacji w kształtowaniu słownictwa tanecznego i określa dalsze kierunki badań choreologii tańca ludowego Wołynia.
Keywords: Określono istotę powiązań międzykulturowych w procesie rozwoju i kształtowania choreologii tańca ludowego Wołynia. Opierając się na dialektycznych, analitycznych, historycznych, porównawczych metodach badań, autor stara się uzasadnić wersję pochodzenia tańca „Ojra”. Na przykładzie tego tańca przeprowadzono kompleksową analizę i ujawniono związek dialogu kultur z genezą rozwoju choreograficznej tradycji regionu. Usystematyzowanie i ustrukturyzowanie uzyskanych wyników, poszerzenie bazy źródłowej badań wskazuje na znaczenie procesu akulturacji w kształtowaniu słownictwa tanecznego i określa dalsze kierunki badań choreologii tańca ludowego Wołynia.

DROGA UZNANIA AKWARELI POPRZEZ ZWIĄZKI ARTYSTYCZNE

Natalia Cherkashyna

aspirantka, Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki, główny biegły sądowy Charkowskiego Centrum Ekspercko-Kryminalistycznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-3972-0817
Anotation. Pracę poświęcono badaniu XIX-wiecznych stowarzyszeń artystycznych, które powstały w Holandii. Określono rolę, jaką takie stowarzyszenia odegrały w rozwoju sztuki, schematy funkcjonowania stowarzyszeń, zajmowane stanowiska wobec siebie, przeanalizowano potrzebę utworzenia związku artystów, zidentyfikowano dodatkowe powody, dla których takie stowarzyszenia zostały utworzone, i zidentyfikowano przyczyny upadku jednego ze znanych stowarzyszeń artystów, a mianowicie „Holenderskiej Graficznej Firmy Rysowania”. Uzasadniono i ujawniono powiązania stowarzyszeń z dealerami artystycznymi międzynarodowych salonów, na przykładach zajmowanych pozycji wewnątrz-zbiorowych. Przeanalizowano statystyki sprzedaży wystaw, co pozwoliło prześledzić poziom popytu i podaży ówczesnego rynku sztuki. Nowością naukową pracy jest poszerzenie zakresu badań nad stowarzyszeniami artystów, którzy skupili się na jednym rodzaju malarstwa, a mianowicie akwareli. Ustalanie list uczestników związków i badanie katalogów wystaw prac mogą być przedmiotem badań historyków sztuki. Należy zauważyć, że nie ma podstawowych badań stowarzyszenia „Holenderskiej Graficznej Firmy Rysowania”, więc wiele pytań wciąż nie zostało omówionych.
Keywords: Pracę poświęcono badaniu XIX-wiecznych stowarzyszeń artystycznych, które powstały w Holandii. Określono rolę, jaką takie stowarzyszenia odegrały w rozwoju sztuki, schematy funkcjonowania stowarzyszeń, zajmowane stanowiska wobec siebie, przeanalizowano potrzebę utworzenia związku artystów, zidentyfikowano dodatkowe powody, dla których takie stowarzyszenia zostały utworzone, i zidentyfikowano przyczyny upadku jednego ze znanych stowarzyszeń artystów, a mianowicie „Holenderskiej Graficznej Firmy Rysowania”. Uzasadniono i ujawniono powiązania stowarzyszeń z dealerami artystycznymi międzynarodowych salonów, na przykładach zajmowanych pozycji wewnątrz-zbiorowych. Przeanalizowano statystyki sprzedaży wystaw, co pozwoliło prześledzić poziom popytu i podaży ówczesnego rynku sztuki. Nowością naukową pracy jest poszerzenie zakresu badań nad stowarzyszeniami artystów, którzy skupili się na jednym rodzaju malarstwa, a mianowicie akwareli. Ustalanie list uczestników związków i badanie katalogów wystaw prac mogą być przedmiotem badań historyków sztuki. Należy zauważyć, że nie ma podstawowych badań stowarzyszenia „Holenderskiej Graficznej Firmy Rysowania”, więc wiele pytań wciąż nie zostało omówionych.

PROBLEM ŚMIERCI I NIEŚMIERTELNOŚCI JEDNOSTKI W ŚWIATOPOGLĄDZIE NAUKOWYM: KRYTERIUM POCZĄTKU BYTU OSOBOWEGO

Pavlo Nesterenko

aspirant Katedry Teologii i Religioznawstwa, Wydziału Historii i Filozofii
Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Mychajła Drahomanowa (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-8252-6879
Anotation. Głównym celem artykułu jest analiza problemu śmierci i nieśmiertelności jednostki w kontekście światopoglądu naukowego. W pracy podjęto próbę odkrycia sensu śmierci w byciu ludzkim i rozważenia podstawowych rodzajów nieśmiertelności w naukowym typie światopoglądu. Problem śmierci polega na tym, że zawsze jest z nami niewidocznie. Każdy nasz wydech powietrza jest symboliczną śmiercią, a każdy oddech tlenu jest symbolicznym zmartwychwstaniem. Wśród oblicz Tanatosa w ludzkiej egzystencji można wyróżnić: 1. Śmierć jako całkowity relaks. 2. Śmierć jako sen. 3. Każde zakończenie jako śmierć. 4. Orgazm jako mała śmierć. 5. Szaleństwo jako rodzaj śmierci. Światopogląd naukowy podnosi kwestię kryterium początku bytu osobowego. Autor udowadnia, że osoba nie rodzi się, ale staje się w procesie rozwoju ontogenetycznego jednostki. Kryterium początku bytu osobistego jest świadomość nieuchronności własnej śmierci i pragnienie nieśmiertelności. Rozwiązanie problemu śmierci i nieśmiertelności w nauce zależy od rodzaju światopoglądu naukowca: idealistycznego, materialistycznego lub personalistycznego.
Keywords: Głównym celem artykułu jest analiza problemu śmierci i nieśmiertelności jednostki w kontekście światopoglądu naukowego. W pracy podjęto próbę odkrycia sensu śmierci w byciu ludzkim i rozważenia podstawowych rodzajów nieśmiertelności w naukowym typie światopoglądu. Problem śmierci polega na tym, że zawsze jest z nami niewidocznie. Każdy nasz wydech powietrza jest symboliczną śmiercią, a każdy oddech tlenu jest symbolicznym zmartwychwstaniem. Wśród oblicz Tanatosa w ludzkiej egzystencji można wyróżnić: 1. Śmierć jako całkowity relaks. 2. Śmierć jako sen. 3. Każde zakończenie jako śmierć. 4. Orgazm jako mała śmierć. 5. Szaleństwo jako rodzaj śmierci. Światopogląd naukowy podnosi kwestię kryterium początku bytu osobowego. Autor udowadnia, że osoba nie rodzi się, ale staje się w procesie rozwoju ontogenetycznego jednostki. Kryterium początku bytu osobistego jest świadomość nieuchronności własnej śmierci i pragnienie nieśmiertelności. Rozwiązanie problemu śmierci i nieśmiertelności w nauce zależy od rodzaju światopoglądu naukowca: idealistycznego, materialistycznego lub personalistycznego.

SZTUKA JAZZOWA NA UKRAINIE: KONTEKST HISTORYCZNY

Valentina Olianych, Larysa Olianych

Valentina Olianych, doktor nauk historycznych, docent, profesor Katedry Historii i Dyscyplin Społeczno-Ekonomicznych Charkowskiej Akademii Humanistyczno-Pedagogicznej (Charków, Ukraina)
Larysa Olianych, doktor nauk historycznych, docent, profesor Katedry Historii i Dyscyplin Społeczno-Ekonomicznych Charkowskiej Akademii Humanistyczno-Pedagogicznej (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7880-6579, ORCID ID: 0000-0002-4924-145X
Anotation. Artykuł bada zmiany kulturowe w społeczeństwie od okresu Nowej Polityki Ekonomicznej (NEP) do naszych czasów na przykładzie fenomenalnego zjawiska sztuki jazzowej, które dokonało prawdziwego przełomu w życiu kulturalnym. Pojawienie się nowych orkiestr jazzowych, instrumentalnej muzyki tanecznej, elementów teatralizacji wprowadzały nowe zjawiska w duchowym życiu społeczeństwa. W okresie Nowej Polityki Ekonomicznej pojęcie „jazzu” wśród przeciętnej ludności kraju było przedstawiane jako zjawisko muzyki komercyjnej. Władze radzieckie nieustannie próbowały kontrolować życie kulturalne, stawiając je w ideologicznych ramach, dyktując zasady i stawiając przeszkody. Jazz traktowano jako „burżuazyjną” broń ideologicznej walki o świadomość Sowietów. Jazz był chętnie słuchany, stopniowo nabierał terminu „masowa sztuka popularna”, która obejmowała różne kierunki XX wieku: beat, pop, szlagier, estrada, musical, rock, rap, rhythm and blues, soul, folk, jazz. W kontekście badań historycznych warto zauważyć, że jazz na Ukrainie w ciągu stulecia stopniowo staje się jednoczącą ideologiczną innowacją, która zagłębia się w społeczeństwo i, niezależnie od rasy, religii, pochodzenia etnicznego, łączy miliony ludzi.
Keywords: Artykuł bada zmiany kulturowe w społeczeństwie od okresu Nowej Polityki Ekonomicznej (NEP) do naszych czasów na przykładzie fenomenalnego zjawiska sztuki jazzowej, które dokonało prawdziwego przełomu w życiu kulturalnym. Pojawienie się nowych orkiestr jazzowych, instrumentalnej muzyki tanecznej, elementów teatralizacji wprowadzały nowe zjawiska w duchowym życiu społeczeństwa. W okresie Nowej Polityki Ekonomicznej pojęcie „jazzu” wśród przeciętnej ludności kraju było przedstawiane jako zjawisko muzyki komercyjnej. Władze radzieckie nieustannie próbowały kontrolować życie kulturalne, stawiając je w ideologicznych ramach, dyktując zasady i stawiając przeszkody. Jazz traktowano jako „burżuazyjną” broń ideologicznej walki o świadomość Sowietów. Jazz był chętnie słuchany, stopniowo nabierał terminu „masowa sztuka popularna”, która obejmowała różne kierunki XX wieku: beat, pop, szlagier, estrada, musical, rock, rap, rhythm and blues, soul, folk, jazz. W kontekście badań historycznych warto zauważyć, że jazz na Ukrainie w ciągu stulecia stopniowo staje się jednoczącą ideologiczną innowacją, która zagłębia się w społeczeństwo i, niezależnie od rasy, religii, pochodzenia etnicznego, łączy miliony ludzi.

ZWIĄZKI SYNONIMICZNE W TERMINOLOGII NIEMIECKIEGO JĘZYKA ZAWODOWEGO ARCHITEKTURY I BUDOWNICTWA

Yevheniia Rubana

aspirant Katedry Językoznawstwa Germańskiego, Ogólnego i Porównawczego
Czerniowieckiego Uniwersytetu Narodowego imienia Jurija Fedkowycza (Czerniowce, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-4039-0977
Anotation. Artykuł poświęcono kompleksowej analizie relacji paradygmatycznych (synonimicznych) istniejących w ramach terminologii niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa. Osiągnięcie głównego celu badania – wyodrębnienie grupy terminów synonimicznych niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa, określenie specyfiki związków synonimicznych w badanym systemie terminowym, a także przeprowadzenie analizy potencjału częstotliwościowego wszystkich jednostek szeregów synonimicznych w kontekście historycznym, jest realizowane przy użyciu technik metody strukturalnej. Zastosowanie tych technik w studiach szeregów synonimicznych niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa wykazało, że spośród 6108 terminów istnieje 250 szeregów synonimicznych, które są połączone 1090 relacjami synonimicznymi. Ogólnie wyróżniono 2499 terminów synonimicznych niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa, które zostały podzielone według częstotliwości użycia w procesie zawodowej komunikacji na 5 grup. Wyniki badań pomogą w rekonstrukcji etapów powstawania i rozwoju niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa, a także przyczynią się do zbadania istniejących relacji paradygmatycznych (antonimicznych, homonimicznych) w systemie terminowym niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa z perspektywą częstotliwości używania proponowanych terminów w procesie zagranicznej komunikacji zawodowej.
Keywords: Artykuł poświęcono kompleksowej analizie relacji paradygmatycznych (synonimicznych) istniejących w ramach terminologii niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa. Osiągnięcie głównego celu badania – wyodrębnienie grupy terminów synonimicznych niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa, określenie specyfiki związków synonimicznych w badanym systemie terminowym, a także przeprowadzenie analizy potencjału częstotliwościowego wszystkich jednostek szeregów synonimicznych w kontekście historycznym, jest realizowane przy użyciu technik metody strukturalnej. Zastosowanie tych technik w studiach szeregów synonimicznych niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa wykazało, że spośród 6108 terminów istnieje 250 szeregów synonimicznych, które są połączone 1090 relacjami synonimicznymi. Ogólnie wyróżniono 2499 terminów synonimicznych niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa, które zostały podzielone według częstotliwości użycia w procesie zawodowej komunikacji na 5 grup. Wyniki badań pomogą w rekonstrukcji etapów powstawania i rozwoju niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa, a także przyczynią się do zbadania istniejących relacji paradygmatycznych (antonimicznych, homonimicznych) w systemie terminowym niemieckiego języka zawodowego architektury i budownictwa z perspektywą częstotliwości używania proponowanych terminów w procesie zagranicznej komunikacji zawodowej.

PSYCHOLOGICZNE CECHY DZIAŁALNOŚCI ZAWODOWEJ RATOWNIKÓW SŁUŻBY RATOWNICTWA SPECJALNEGO RYZYKA MINISTERSTWA SYTUACJI NADZWYCZAJNYCH REPUBLIKI AZERBEJDŻANU

Sofiieva Khanum Ramiz kyzy

kierownik Wydziału Organizacji Pomocy Medycznej i Psychologicznej
Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych Republiki Azerbejdżanu (Baku, Republika Azerbejdżanu)
ORCID ID: 0000-0002-3267-8209
Anotation. W przepisach artykułu naukowego autor określa cechy psychologiczne i przeprowadza analizę psychologiczną aktywności zawodowej ratowników Służby Ratownictwa Specjalnego Ryzyka Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych Republiki Azerbejdżanu. W tym przypadku stosowane są następujące metody badawcze: systemowa analiza literatury naukowej i aktów normatywnych, porównanie, uogólnienie, usystematyzowanie otrzymanych informacji, obserwacje, indywidualna rozmowa, metody oceny eksperckiej. Podane w artykule dane przyczynią się do przeprowadzenia psychologicznej prognozy przydatności zawodowej kandydatów do służby w jednostkach Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych Republiki Azerbejdżanu. Perspektywami dalszych badań mogą być uzasadnienie potrzeby zmiany formatu profesjonalnego wyboru w Ministerstwie Sytuacji Nadzwyczajnych Republiki Azerbejdżanu, opierając się na nowoczesnych doświadczeniach ukraińskiej służby cywilnej w sytuacjach kryzysowych.
Keywords: W przepisach artykułu naukowego autor określa cechy psychologiczne i przeprowadza analizę psychologiczną aktywności zawodowej ratowników Służby Ratownictwa Specjalnego Ryzyka Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych Republiki Azerbejdżanu. W tym przypadku stosowane są następujące metody badawcze: systemowa analiza literatury naukowej i aktów normatywnych, porównanie, uogólnienie, usystematyzowanie otrzymanych informacji, obserwacje, indywidualna rozmowa, metody oceny eksperckiej. Podane w artykule dane przyczynią się do przeprowadzenia psychologicznej prognozy przydatności zawodowej kandydatów do służby w jednostkach Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych Republiki Azerbejdżanu. Perspektywami dalszych badań mogą być uzasadnienie potrzeby zmiany formatu profesjonalnego wyboru w Ministerstwie Sytuacji Nadzwyczajnych Republiki Azerbejdżanu, opierając się na nowoczesnych doświadczeniach ukraińskiej służby cywilnej w sytuacjach kryzysowych.

PSYCHOLOGICZNE TEORIE ROZUMIENIA ISTOTY BADAŃ POLIGRAFICZNYCH

Regina Yaremchuk

kierownik działu badań poligraficznych
Służby Ochrony Sądowej (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-8866-7947
Anotation. W artykule omówiono podstawowe podejścia metodologiczne wyjaśniające wyniki badań poligraficznych. Na podstawie analizy teoretycznej podjęto próbę analizy najczęstszych metod interpretacji wskaźników badania poligraficznego. Podano poglądy naukowców w łonie teorii manifestacji pamięci, emocji, uwagi, „Poprzednia teoria procesów”, podejście systemowe i tym podobne. Nakreślono, że jednym z głównych problemów metodologicznych stosowania poligrafu jest zdefiniowanie wśród istniejących koncepcji tej, która zostanie przyjęta przez większość przedstawicieli społeczności naukowej. Przeważająca liczba koncepcji teoretycznych opiera się na podejściu korelacyjnym do wyjaśnienia mechanizmów reakcji fizjologicznych i sugeruje ocenę bezpośredniego znaczenia bodźca. Jednocześnie te teorie nie ujawniają istoty samego zjawiska. Podejście systemowe daje możliwość zbudowania modelu opartego na dowodach, który ma możliwość matematycznego potwierdzenia. Zakłada się, że obiektami badania poligraficznego nie są pojedyncze psychiczne procesy poznawcze, ale przede wszystkim systemy funkcjonalne o zróżnicowanych wynikach adaptacyjnych.
Keywords: W artykule omówiono podstawowe podejścia metodologiczne wyjaśniające wyniki badań poligraficznych. Na podstawie analizy teoretycznej podjęto próbę analizy najczęstszych metod interpretacji wskaźników badania poligraficznego. Podano poglądy naukowców w łonie teorii manifestacji pamięci, emocji, uwagi, „Poprzednia teoria procesów”, podejście systemowe i tym podobne. Nakreślono, że jednym z głównych problemów metodologicznych stosowania poligrafu jest zdefiniowanie wśród istniejących koncepcji tej, która zostanie przyjęta przez większość przedstawicieli społeczności naukowej. Przeważająca liczba koncepcji teoretycznych opiera się na podejściu korelacyjnym do wyjaśnienia mechanizmów reakcji fizjologicznych i sugeruje ocenę bezpośredniego znaczenia bodźca. Jednocześnie te teorie nie ujawniają istoty samego zjawiska. Podejście systemowe daje możliwość zbudowania modelu opartego na dowodach, który ma możliwość matematycznego potwierdzenia. Zakłada się, że obiektami badania poligraficznego nie są pojedyncze psychiczne procesy poznawcze, ale przede wszystkim systemy funkcjonalne o zróżnicowanych wynikach adaptacyjnych.

MIĘDZYNARODOWE MODELE PRAWNE PRZECIWDZIAŁANIA NIELEGALNEMU WZBOGACENIU

Bohdan Bezhynskyi

adiunkt Katedry Prawa Karnego Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-4362-153
Anotation. W artykule mówimy o jednym z najczęstszych przestępstw korupcyjnych – nielegalnym wzbogaceniu. Przeanalizowano ustawodawstwo karne obcych państw w celu ustalenia odpowiedzialności karnej za nielegalne wzbogacenie, zidentyfikowano praktyczne problemy wymagające regulacji i zbadano międzynarodowe modele prawne przeciwdziałania nielegalnemu wzbogaceniu. Ustalono odpowiedzialność karną za nielegalne wzbogacenie w wymiarze międzynarodowym, badając przepisy antykorupcyjne i podstawowe środki reagowania karnego za takie przestępstwa, a także warunki zwolnienia z odpowiedzialności karnej. Główną metodą dochodzenia jest metoda analizy porównawczej, dzięki której zidentyfikowano różnice między kryminalizacją nielegalnego wzbogacenia w obcych państwach. Ogólny wniosek jest taki, że nielegalne wzbogacenie ma szereg różnic w międzynarodowym systemie prawnym. Różnice te określają cechy dochodzenia takich przestępstw. W szczególności takie cechy przejawiają się w polityce antykorupcyjnej.
Keywords: W artykule mówimy o jednym z najczęstszych przestępstw korupcyjnych – nielegalnym wzbogaceniu. Przeanalizowano ustawodawstwo karne obcych państw w celu ustalenia odpowiedzialności karnej za nielegalne wzbogacenie, zidentyfikowano praktyczne problemy wymagające regulacji i zbadano międzynarodowe modele prawne przeciwdziałania nielegalnemu wzbogaceniu. Ustalono odpowiedzialność karną za nielegalne wzbogacenie w wymiarze międzynarodowym, badając przepisy antykorupcyjne i podstawowe środki reagowania karnego za takie przestępstwa, a także warunki zwolnienia z odpowiedzialności karnej. Główną metodą dochodzenia jest metoda analizy porównawczej, dzięki której zidentyfikowano różnice między kryminalizacją nielegalnego wzbogacenia w obcych państwach. Ogólny wniosek jest taki, że nielegalne wzbogacenie ma szereg różnic w międzynarodowym systemie prawnym. Różnice te określają cechy dochodzenia takich przestępstw. W szczególności takie cechy przejawiają się w polityce antykorupcyjnej.

PATENTOWANIE JAKO NARZĘDZIE OCHRONY WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ

Vyacheslav Bukovsky

kandydat nauk prawnych, student pracy Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-1759-3881
Anotation. W artykule przeprowadzono analizę prawną stanu i trendów rozwoju patentowania jako narzędzia ochrony własności intelektualnej. Szczegółowo zbadano i przeanalizowano ramy regulacyjne prawa patentowego Ukrainy, USA i UE. Przeprowadzono analizę porównawczo-prawną Ukrainy, krajów członkowskich UE i Ameryki Północnej dotyczącą patentowania jako skutecznego narzędzia administracyjnego w dziedzinie ochrony własności intelektualnej. Stwierdzono, że ukraińskie prawo patentowe w celu harmonizacji z prawem UE ma wspólne kluczowe przepisy dotyczące patentowania jako narzędzia w dziedzinie ochrony własności intelektualnej. Jeśli chodzi o amerykańskie prawo patentowe, międzynarodowe wysiłki na rzecz stworzenia równych warunków patentowania zakończyły się sukcesem, chociaż pewne różnice między nimi nadal pozostają.
Keywords: W artykule przeprowadzono analizę prawną stanu i trendów rozwoju patentowania jako narzędzia ochrony własności intelektualnej. Szczegółowo zbadano i przeanalizowano ramy regulacyjne prawa patentowego Ukrainy, USA i UE. Przeprowadzono analizę porównawczo-prawną Ukrainy, krajów członkowskich UE i Ameryki Północnej dotyczącą patentowania jako skutecznego narzędzia administracyjnego w dziedzinie ochrony własności intelektualnej. Stwierdzono, że ukraińskie prawo patentowe w celu harmonizacji z prawem UE ma wspólne kluczowe przepisy dotyczące patentowania jako narzędzia w dziedzinie ochrony własności intelektualnej. Jeśli chodzi o amerykańskie prawo patentowe, międzynarodowe wysiłki na rzecz stworzenia równych warunków patentowania zakończyły się sukcesem, chociaż pewne różnice między nimi nadal pozostają.

OBIEKTYWNA STRONA WYKROCZEŃ KARNYCH PRZEWIDZIANYCH W ARTYKUŁACH 3662-3663 KODEKSU KARNEGO UKRAINY

Dmytro Volonets

student Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-1347-9562
Anotation. Artykuł dotyczy treści obiektywnej strony znamion wykroczeń karnych przewidzianych w art. 3662-3663 Kodeksu Karnego Ukrainy. Ustalono, że przestępstwa w postaci deklarowania nieprawdziwych informacji oraz niezgłoszenie przez podmiot deklaracji osoby upoważnionej do pełnienia funkcji państwa lub samorządu terytorialnego należą do wykroczeń karnych o składzie formalnym. Udowodniono, że strona obiektywna wykroczenia karnego przewidzianego w art. 3662 Kodeksu Karnego Ukrainy, charakteryzuje się kryminalnie bezprawnym działaniem, które polega na podaniu w deklaracji świadomie nieprawdziwych informacji, które różnią się od wiarygodnych na określoną w ustawie kwotę (w przypadku wykroczenia karnego, przewidzianego w ust. 1 art. 3662 Kodeksu Karnego Ukrainy – od 500 do 2000 minimum egzystencji dla osób zdolnych do pracy, a w przypadku przestępstwa, przewidzianego w ust. 2 art. 3662 Kodeksu Karnego Ukrainy – ponad 2000 minimum egzystencji dla osób zdolnych do pracy).
Keywords: Artykuł dotyczy treści obiektywnej strony znamion wykroczeń karnych przewidzianych w art. 3662-3663 Kodeksu Karnego Ukrainy. Ustalono, że przestępstwa w postaci deklarowania nieprawdziwych informacji oraz niezgłoszenie przez podmiot deklaracji osoby upoważnionej do pełnienia funkcji państwa lub samorządu terytorialnego należą do wykroczeń karnych o składzie formalnym. Udowodniono, że strona obiektywna wykroczenia karnego przewidzianego w art. 3662 Kodeksu Karnego Ukrainy, charakteryzuje się kryminalnie bezprawnym działaniem, które polega na podaniu w deklaracji świadomie nieprawdziwych informacji, które różnią się od wiarygodnych na określoną w ustawie kwotę (w przypadku wykroczenia karnego, przewidzianego w ust. 1 art. 3662 Kodeksu Karnego Ukrainy – od 500 do 2000 minimum egzystencji dla osób zdolnych do pracy, a w przypadku przestępstwa, przewidzianego w ust. 2 art. 3662 Kodeksu Karnego Ukrainy – ponad 2000 minimum egzystencji dla osób zdolnych do pracy).

W SPRAWIE KWESTII OKREŚLENIA ISTOTY I TREŚCI POSTĘPOWAŃ DYSCYPLINARNYCH JAKO WAŻNEJ GWARANCJI REALIZACJI PRAW PRACOWNICZYCH

Daria Hlushkova

aspirant Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-5909-6367
Anotation. W artykule, opierając się na analizie poglądów naukowych naukowców i norm obowiązujących przepisów, scharakteryzowano treść i ujawniono znaczenie praw pracowniczych. Opracowano istotę gwarancji praw pracowniczych i przeprowadzono ich klasyfikację. Ustalono znaczenie i cechy postępowań dyscyplinarnych, jako jednej z gwarancji praw pracowniczych we współczesnym prawie pracy Ukrainy. Zaproponowano autorską definicję pojęcia postępowanie dyscyplinarne. Stwierdzono, że postępowanie dyscyplinarne jest gwarancją, że fakt naruszenia przez pracownika dyscypliny pracy zostanie ustalony w całości, a zastosowane wobec niego środki dyscyplinarne, w szczególności zwolnienia, będą miały charakter obiektywny, odpowiadający zakresowi winy. Oznacza to, że postępowanie dyscyplinarne nie tylko deklaruje potrzebę analizy każdego indywidualnego przypadku naruszenia dyscypliny pracy, ale uosabia obowiązek pracodawcy podjęcia decyzji o negatywnej zmianie statusu pracownika i ograniczeniu jego praw wyłącznie w przypadku ustalenia obiektywnych przyczyn, warunków i okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego.
Keywords: W artykule, opierając się na analizie poglądów naukowych naukowców i norm obowiązujących przepisów, scharakteryzowano treść i ujawniono znaczenie praw pracowniczych. Opracowano istotę gwarancji praw pracowniczych i przeprowadzono ich klasyfikację. Ustalono znaczenie i cechy postępowań dyscyplinarnych, jako jednej z gwarancji praw pracowniczych we współczesnym prawie pracy Ukrainy. Zaproponowano autorską definicję pojęcia postępowanie dyscyplinarne. Stwierdzono, że postępowanie dyscyplinarne jest gwarancją, że fakt naruszenia przez pracownika dyscypliny pracy zostanie ustalony w całości, a zastosowane wobec niego środki dyscyplinarne, w szczególności zwolnienia, będą miały charakter obiektywny, odpowiadający zakresowi winy. Oznacza to, że postępowanie dyscyplinarne nie tylko deklaruje potrzebę analizy każdego indywidualnego przypadku naruszenia dyscypliny pracy, ale uosabia obowiązek pracodawcy podjęcia decyzji o negatywnej zmianie statusu pracownika i ograniczeniu jego praw wyłącznie w przypadku ustalenia obiektywnych przyczyn, warunków i okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego.

POJĘCIE I ZNAKI POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO W SPRAWACH DOTYCZĄCYCH ODWOŁYWANIA SIĘ OD UCHWAŁ PODMIOTÓW WŁADZY W CELU POCIĄGNIĘCIA OSÓB DO ODPOWIEDZIALNOŚCI ADMINISTRACYJNEJ NA UKRAINIE

Liudmyla Domuschi

pracownik naukowy Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-5124-8514
Anotation. Celem artykułu jest, aby na podstawie prac naukowców-prawników określić i nakreślić pojęcie i cechy procesu administracyjnego w sprawach dotyczących odwołania się od uchwał podmiotów władzy w celu pociągnięcia osób do odpowiedzialności administracyjnej na Ukrainie. Proces administracyjny w sprawach dotyczących odwoływania się od uchwał podmiotów władzy w celu pociągnięcia osób do odpowiedzialności administracyjnej na Ukrainie jest stosunkiem prawnym, który powstaje podczas rozstrzygania przez Sąd sporu publiczno-prawnego, dotyczącego uchwały, działania lub bezczynności podmiotów władzy powołanych do przywrócenia i ustanowienia praw, wolności i uzasadnionych interesów obywateli.
Keywords: Celem artykułu jest, aby na podstawie prac naukowców-prawników określić i nakreślić pojęcie i cechy procesu administracyjnego w sprawach dotyczących odwołania się od uchwał podmiotów władzy w celu pociągnięcia osób do odpowiedzialności administracyjnej na Ukrainie. Proces administracyjny w sprawach dotyczących odwoływania się od uchwał podmiotów władzy w celu pociągnięcia osób do odpowiedzialności administracyjnej na Ukrainie jest stosunkiem prawnym, który powstaje podczas rozstrzygania przez Sąd sporu publiczno-prawnego, dotyczącego uchwały, działania lub bezczynności podmiotów władzy powołanych do przywrócenia i ustanowienia praw, wolności i uzasadnionych interesów obywateli.

EMPIRYCZNE BADANIE INDYWIDUALNEGO STYLU AKTYWNOŚCI ZAWODOWEJ W PRZESTRZENI ODMIAN EGZEKWOWANIA PRAWA PRZEZ POLICJANTÓW

Viktoriia Yevtushenko

aspirant Katedry Psychologii Prawa Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-1249-7662
Anotation. Celem artykułu jest uogólnienie poglądów naukowych dotyczących pojęcia „indywidualnego stylu aktywności”, a także podkreślenie wyników badań eksperymentalnych mających na celu identyfikację indywidualnego stylu aktywności w przestrzeni odmian egzekwowania prawa przez policjantów. Zestaw narzędzi metodologicznych jest reprezentowany przez zbiór ogólnych zasad naukowych i psychologicznych, a także metod teoretycznych (analiza, synteza, porównanie, uogólnienie) i empirycznych (obserwacja, testowanie). Do przetwarzania danych empirycznych zastosowano metody ilościowej i jakościowej analizy wyników badań eksperymentalnych. Nowością naukową jest to, że autor po raz pierwszy podkreśla wyniki eksperymentalnego badania w celu zidentyfikowania indywidualnego stylu aktywności zawodowej różnych rodzajów działalności policyjnej (śledczego, oficera śledczego (policji kryminalnej), posterunkowego oficera policji). Na podstawie wyników przeprowadzonych badań empirycznych można stwierdzić, że kształtowanie indywidualnego stylu aktywności zawodowej policjantów jest konieczne dla rozwoju osobowości policjanta jako podmiotu skutecznej aktywności zawodowej, a także zapewnia możliwość zaproponować dobrowolne działania w zakresie kształtowania i rozwoju indywidualnego stylu działania w procesie zawodowo-psychologicznego przygotowania i psychologicznego wsparcia wydajności pracowników Narodowej Policji Ukrainy z różnych rodzajów działalności policyjnej (śledczego, oficera śledczego (policji kryminalnej).
Keywords: Celem artykułu jest uogólnienie poglądów naukowych dotyczących pojęcia „indywidualnego stylu aktywności”, a także podkreślenie wyników badań eksperymentalnych mających na celu identyfikację indywidualnego stylu aktywności w przestrzeni odmian egzekwowania prawa przez policjantów. Zestaw narzędzi metodologicznych jest reprezentowany przez zbiór ogólnych zasad naukowych i psychologicznych, a także metod teoretycznych (analiza, synteza, porównanie, uogólnienie) i empirycznych (obserwacja, testowanie). Do przetwarzania danych empirycznych zastosowano metody ilościowej i jakościowej analizy wyników badań eksperymentalnych. Nowością naukową jest to, że autor po raz pierwszy podkreśla wyniki eksperymentalnego badania w celu zidentyfikowania indywidualnego stylu aktywności zawodowej różnych rodzajów działalności policyjnej (śledczego, oficera śledczego (policji kryminalnej), posterunkowego oficera policji). Na podstawie wyników przeprowadzonych badań empirycznych można stwierdzić, że kształtowanie indywidualnego stylu aktywności zawodowej policjantów jest konieczne dla rozwoju osobowości policjanta jako podmiotu skutecznej aktywności zawodowej, a także zapewnia możliwość zaproponować dobrowolne działania w zakresie kształtowania i rozwoju indywidualnego stylu działania w procesie zawodowo-psychologicznego przygotowania i psychologicznego wsparcia wydajności pracowników Narodowej Policji Ukrainy z różnych rodzajów działalności policyjnej (śledczego, oficera śledczego (policji kryminalnej).

ISTOTA I CECHY ZABEZPIECZENIA PRAW POLICJANTÓW W ZAKRESIE BHP

Illia Klochko

aspirant Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-0101-0709
Anotation. W artykule na podstawie analizy poglądów naukowych naukowców i norm obowiązującego prawa uzasadniono, że istotą zapewnienia praw policjantów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy jest realizacja zestawu różnych czynności podczas wykonywania przez pracowników policji ich aktywności służbowej i zawodowej, a które mają na celu zachowanie życia, zdrowia i ich przydatności zawodowej. Podkreślono kluczowe czynniki, które wynikają ze specyfiki zapewnienia praw policjantów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Stwierdzono, że cechy egzekwowania praw policjantów w zakresie bezpieczeństwa pracy są uwarunkowane przez: po pierwsze, zakres ich aktywności zawodowej, który charakteryzuje się zwiększonym niebezpieczeństwem; po drugie, środki ze względu na zwiększone niebezpieczeństwo muszą uwzględniać różne czynniki ryzyka aktywności służbowej policjantów; po trzecie, środki ochrony pracy policjantów mogą być zarówno ogólne, które są regulowane przez normy prawa pracy i obejmują wszystkie kategorie pracowników, jak i specjalne, utworzone przez normy uwzględniające szczególne warunki pracy poszczególnych kategorii policjantów.
Keywords: W artykule na podstawie analizy poglądów naukowych naukowców i norm obowiązującego prawa uzasadniono, że istotą zapewnienia praw policjantów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy jest realizacja zestawu różnych czynności podczas wykonywania przez pracowników policji ich aktywności służbowej i zawodowej, a które mają na celu zachowanie życia, zdrowia i ich przydatności zawodowej. Podkreślono kluczowe czynniki, które wynikają ze specyfiki zapewnienia praw policjantów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Stwierdzono, że cechy egzekwowania praw policjantów w zakresie bezpieczeństwa pracy są uwarunkowane przez: po pierwsze, zakres ich aktywności zawodowej, który charakteryzuje się zwiększonym niebezpieczeństwem; po drugie, środki ze względu na zwiększone niebezpieczeństwo muszą uwzględniać różne czynniki ryzyka aktywności służbowej policjantów; po trzecie, środki ochrony pracy policjantów mogą być zarówno ogólne, które są regulowane przez normy prawa pracy i obejmują wszystkie kategorie pracowników, jak i specjalne, utworzone przez normy uwzględniające szczególne warunki pracy poszczególnych kategorii policjantów.

CECHY STATUSU PRAWNEGO ADWOKATA JAKO UCZESTNIKA STOSUNKÓW PRACY

Oleksandr Kraiz

aspirant Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-9190-2658
Anotation. Artykuł na podstawie analizy poglądów naukowych naukowców ujawnia istotę, treść i charakterystyczne cechy kategorii „status prawny”, na której podstawie zaproponowano autorską definicję statusu prawnego adwokatów. Opracowano treść statusu pracowniczego i prawnego adwokata jako uczestnika stosunków pracy i podkreślono jego specyfikę. Podkreślono, że status prawny adwokata jako uczestnika stosunków pracy ma charakter podwójny. Wnioskować, że w stosunkach gdzie adwokat realizuje przewidziane prawem krajowym rodzaje działalności adwokackiej, jego status pracowniczy i prawny ulega zmianie, ponieważ aktywuje działanie przepisów prawa specjalnego, które: po pierwsze, przewidują możliwość korzystania z praw pracowniczych i konieczności wykonywania obowiązków zawodowych adwokata bezpośrednio; po drugie, określają zasady wykonywania aktywności adwokackiej; po trzecie, ustalają ograniczenia zawodowe, których adwokat musi ściśle przestrzegać w swojej pracy.
Keywords: Artykuł na podstawie analizy poglądów naukowych naukowców ujawnia istotę, treść i charakterystyczne cechy kategorii „status prawny”, na której podstawie zaproponowano autorską definicję statusu prawnego adwokatów. Opracowano treść statusu pracowniczego i prawnego adwokata jako uczestnika stosunków pracy i podkreślono jego specyfikę. Podkreślono, że status prawny adwokata jako uczestnika stosunków pracy ma charakter podwójny. Wnioskować, że w stosunkach gdzie adwokat realizuje przewidziane prawem krajowym rodzaje działalności adwokackiej, jego status pracowniczy i prawny ulega zmianie, ponieważ aktywuje działanie przepisów prawa specjalnego, które: po pierwsze, przewidują możliwość korzystania z praw pracowniczych i konieczności wykonywania obowiązków zawodowych adwokata bezpośrednio; po drugie, określają zasady wykonywania aktywności adwokackiej; po trzecie, ustalają ograniczenia zawodowe, których adwokat musi ściśle przestrzegać w swojej pracy.

MECHANIZMY MIĘDZYNARODOWEJ REGULACJI PRAWNEJ GLOBALNYCH ZMIAN KLIMATU W POROZUMIENIU PARYSKIM

Olga Nanarova

aspirantka Katedry Prawa Międzynarodowego Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-3675-7385
Anotation. Porozumienie paryskie to nowe globalne porozumienie klimatyczne, którego przyjęcie pokazuje pilną potrzebę poszukiwania nowych form współpracy państw opartych na normach prawa międzynarodowego w celu przetrwania ludzkości i zapewnienia jej zrównoważonego rozwoju. W artykule dokonano przeglądu kluczowych aspektów porozumienia paryskiego, określenia jego formy prawnej, mechanizmów regulujących przeciwdziałanie zmianom klimatu oraz opcji interakcji międzynarodowej między krajami uczestniczącymi w aspekcie przestrzegania tego porozumienia. Prawnie wiążący charakter umowy stanowi podstawę do stworzenia ramy instytucjonalnej, zapewniając funkcjonowanie jasnych procedur przejrzystości i sprawozdawczości krajów uczestniczących w umowie; osiąga się wysoki poziom zaangażowania rządów, sektora prywatnego i mediów w przestrzeganie postanowień porozumienia paryskiego.
Keywords: Porozumienie paryskie to nowe globalne porozumienie klimatyczne, którego przyjęcie pokazuje pilną potrzebę poszukiwania nowych form współpracy państw opartych na normach prawa międzynarodowego w celu przetrwania ludzkości i zapewnienia jej zrównoważonego rozwoju. W artykule dokonano przeglądu kluczowych aspektów porozumienia paryskiego, określenia jego formy prawnej, mechanizmów regulujących przeciwdziałanie zmianom klimatu oraz opcji interakcji międzynarodowej między krajami uczestniczącymi w aspekcie przestrzegania tego porozumienia. Prawnie wiążący charakter umowy stanowi podstawę do stworzenia ramy instytucjonalnej, zapewniając funkcjonowanie jasnych procedur przejrzystości i sprawozdawczości krajów uczestniczących w umowie; osiąga się wysoki poziom zaangażowania rządów, sektora prywatnego i mediów w przestrzeganie postanowień porozumienia paryskiego.

POJĘCIE KRYMINALISTYCZNEJ CHARAKTERYSTYKI NIELEGALNEGO WYCINANIA I PRZEMYTU LASU DOKONANEGO PRZEZ ZORGANIZOWANĄ GRUPĘ PRZESTĘPCZĄ

Anton Novytskyi

adiunkt Wydziału Organizacji Szkoleń Edukacyjno-Naukowych
Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-1181-5473
Anotation. W artykule podkreślono, że charakterystyka kryminalistyczna jest nieodłącznym i początkowym elementem metodyki nielegalnego wycinania i przemytu lasu dokonywanego przez zorganizowaną grupę przestępczą. Należy zauważyć, że kształtowanie charakterystyki kryminalistycznej jest złożonym i czasochłonnym procesem badania i uogólniania przestępczych nielegalnych działań związanych z nielegalnym wycinaniem i przemytem lasów. Podkreślono, że dzięki wiedzy o elementach kryminalistycznej charakterystyki nielegalnego wycinania i przemytu lasu przeprowadzonego przez zorganizowaną grupę przestępczą możliwe jest zorganizowanie i prawidłowe określenie kierunku dochodzenia na początku postępowania karnego przy braku wystarczającej ilości informacji źródłowych. Wskazano, że w pracach naukowych brakuje jedności w interpretacjach pojęcia charakterystyki kryminalistycznej, co powoduje pewne trudności zarówno w kształtowaniu, jak i stosowaniu odpowiednich cech kryminalistycznych w praktycznych działaniach w zakresie identyfikacji, ujawniania i dochodzenia w sprawie przestępstw w ogóle oraz nielegalnego wycinania i przemytu lasu popełnionego w szczególności przez zorganizowaną grupę przestępczą. Wyjaśniono istotę pojęcia „kryminalistyczna charakterystyka wykroczeń karnych” jako kategorii kryminalistycznej i elementu strukturalnego metodyki dochodzenia. Zaproponowano autorską definicję kryminalistycznej charakterystyki nielegalnego wycinania i przemytu lasu dokonanego przez zorganizowaną grupę przestępczą.
Keywords: W artykule podkreślono, że charakterystyka kryminalistyczna jest nieodłącznym i początkowym elementem metodyki nielegalnego wycinania i przemytu lasu dokonywanego przez zorganizowaną grupę przestępczą. Należy zauważyć, że kształtowanie charakterystyki kryminalistycznej jest złożonym i czasochłonnym procesem badania i uogólniania przestępczych nielegalnych działań związanych z nielegalnym wycinaniem i przemytem lasów. Podkreślono, że dzięki wiedzy o elementach kryminalistycznej charakterystyki nielegalnego wycinania i przemytu lasu przeprowadzonego przez zorganizowaną grupę przestępczą możliwe jest zorganizowanie i prawidłowe określenie kierunku dochodzenia na początku postępowania karnego przy braku wystarczającej ilości informacji źródłowych. Wskazano, że w pracach naukowych brakuje jedności w interpretacjach pojęcia charakterystyki kryminalistycznej, co powoduje pewne trudności zarówno w kształtowaniu, jak i stosowaniu odpowiednich cech kryminalistycznych w praktycznych działaniach w zakresie identyfikacji, ujawniania i dochodzenia w sprawie przestępstw w ogóle oraz nielegalnego wycinania i przemytu lasu popełnionego w szczególności przez zorganizowaną grupę przestępczą. Wyjaśniono istotę pojęcia „kryminalistyczna charakterystyka wykroczeń karnych” jako kategorii kryminalistycznej i elementu strukturalnego metodyki dochodzenia. Zaproponowano autorską definicję kryminalistycznej charakterystyki nielegalnego wycinania i przemytu lasu dokonanego przez zorganizowaną grupę przestępczą.

KRYMINALISTYCZNA CHARAKTERYSTYKA PRZESTĘPSTW ZWIĄZANYCH Z NIELEGALNYM WYDOBYCIEM ORGANOGENICZNYCH KAMIENI SZLACHETNYCH

Yana Pustovoitova

operacyjny Komendy Głównej Narodowej Policji w Obwodzie Kijowskim (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-2838-4491
Anotation. W przepisach artykułu naukowego autor, analizując różne poglądy naukowców, postępowania karne, badając statystyki, przytacza problemy związane z nielegalnym wydobyciem organogenicznych kamieni szlachetnych jako przestępstwem przeciwko środowisku. Poświadcza konieczność dalszego badania tego typu przestępstw, w szczególności jego charakterystyki kryminalistycznej i kształtowania na jej podstawie odpowiedniej metodyki dochodzeniowej. Mimo jej braku proponuje stosowanie zaleceń, które znajdują się w innych, podobnych z kryminalistycznego punktu widzenia metodach dochodzenia w sprawie innych przestępstw przeciwko środowisku. W sprawach, które mają specyfikę i dla których rozwiązania nie będą odpowiednie obecnie istniejące zalecenia, proponuje opracowanie i włączenie ich do metodologii dochodzenia w sprawie nielegalnego wydobycia organogenicznych kamieni szlachetnych. Przedstawia pojęcie kryminalistycznej charakterystyki tego rodzaju przestępstwa i ujawnia typowe elementy składowe, w szczególności tożsamość sprawcy; motyw i cel popełnienia przestępstwa; środowisko popełnienia przestępstwa; przedmiot przestępstwa; typowe sposoby i typowy obraz śladowy, typowe konsekwencje przestępcze.
Keywords: W przepisach artykułu naukowego autor, analizując różne poglądy naukowców, postępowania karne, badając statystyki, przytacza problemy związane z nielegalnym wydobyciem organogenicznych kamieni szlachetnych jako przestępstwem przeciwko środowisku. Poświadcza konieczność dalszego badania tego typu przestępstw, w szczególności jego charakterystyki kryminalistycznej i kształtowania na jej podstawie odpowiedniej metodyki dochodzeniowej. Mimo jej braku proponuje stosowanie zaleceń, które znajdują się w innych, podobnych z kryminalistycznego punktu widzenia metodach dochodzenia w sprawie innych przestępstw przeciwko środowisku. W sprawach, które mają specyfikę i dla których rozwiązania nie będą odpowiednie obecnie istniejące zalecenia, proponuje opracowanie i włączenie ich do metodologii dochodzenia w sprawie nielegalnego wydobycia organogenicznych kamieni szlachetnych. Przedstawia pojęcie kryminalistycznej charakterystyki tego rodzaju przestępstwa i ujawnia typowe elementy składowe, w szczególności tożsamość sprawcy; motyw i cel popełnienia przestępstwa; środowisko popełnienia przestępstwa; przedmiot przestępstwa; typowe sposoby i typowy obraz śladowy, typowe konsekwencje przestępcze.

W SPRAWIE USTALENIA DEFINICJI „PROCESOWE ZABEZPIECZENIE UDZIAŁU OSÓB W POSTĘPOWANIU KARNYM”

Andriy Svintsytskiy

kandydat nauk prawnych, dyrektor Ukraińskiego Naukowo-Badawczego Instytutu Techniki Specjalnej i Ekspertyz Sądowych Służby Bezpieczeństwa Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2562-8852
Anotation. W artykule przeanalizowano opinie naukowców dotyczące pojęcia, istoty i treści procesowego zabezpieczenia udziału osób w postępowaniu karnym. Należy zauważyć, że termin „procesowe zapewnienie udziału osób w postępowaniu karnym” prawie nie jest używany w naukach o postępowaniu karnym, ale powszechnie znane są „środki przymusu postępowania karnego”, „środki zabezpieczenia postępowania karnego”, „środki zapobiegawcze”, „środki przymusu” i inne. Dokonano analizy porównawczej treści tych pojęć. W ramach zabezpieczenia procesowego w procesie karnym Ukrainy zaproponowano, aby zrozumieć zbadane przez ustawodawstwo procedury angażowania uczestników postępowania karnego do udziału na różnych etapach postępowania karnego, postępowania sądowego i tak dalej, co odbywa się w określonych przez Kodeks Postępowania Karnego Ukrainy formach, i jest przypisane do niektórych uczestników postępowania karnego. Dzięki tej instytucji postępowania karnego zapewnia się realizacja podstaw legalności, praworządności i bezpośredniości badania zeznań.
Keywords: W artykule przeanalizowano opinie naukowców dotyczące pojęcia, istoty i treści procesowego zabezpieczenia udziału osób w postępowaniu karnym. Należy zauważyć, że termin „procesowe zapewnienie udziału osób w postępowaniu karnym” prawie nie jest używany w naukach o postępowaniu karnym, ale powszechnie znane są „środki przymusu postępowania karnego”, „środki zabezpieczenia postępowania karnego”, „środki zapobiegawcze”, „środki przymusu” i inne. Dokonano analizy porównawczej treści tych pojęć. W ramach zabezpieczenia procesowego w procesie karnym Ukrainy zaproponowano, aby zrozumieć zbadane przez ustawodawstwo procedury angażowania uczestników postępowania karnego do udziału na różnych etapach postępowania karnego, postępowania sądowego i tak dalej, co odbywa się w określonych przez Kodeks Postępowania Karnego Ukrainy formach, i jest przypisane do niektórych uczestników postępowania karnego. Dzięki tej instytucji postępowania karnego zapewnia się realizacja podstaw legalności, praworządności i bezpośredniości badania zeznań.

ZNACZENIE HISTORYCZNO-PRAWNE I SPOŁECZNO-POLITYCZNA ISTOTA POROZUMIENIA HADZIACKIEGO

Yaroslav Sonko

aspirant Katedry Historii Państwa i Prawa
Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-4866-7771
Anotation. Artykuł poświęcono badaniu porozumienia hadziackiego i jego znaczenia społeczno-politycznego w kontekście historii państwowości ukraińskiej. Szczegółowo przeanalizowano i nakreślono bezpośrednią rolę ugody, jej dalszy wpływ na funkcjonowanie i kształtowanie się podstawowych zasad systemu państwowo-prawnego Hetmanszczyzny. Podkreślono kluczowe aspekty przyczynowo-skutkowe strategii polityki zagranicznej, kształtowanie specyfiki norm prawnych i doskonalenie międzynarodowych stosunków dyplomatycznych jako elementu procesu tworzenia państwa Hetmańskiej Ukrainy. Ponadto skupiono się na problemach realizacji politycznie ideowych koncepcji ugody, podstawowych postanowień prawnych i jej głównych punktów. Przeprowadzono kompleksową analizę publikacji zagranicznych na podstawie szerokiego zakresu źródeł polskich, znacznego zestawu dokumentów, materiałów archiwalnych, które wcześniej były mało zaangażowane w historiografię dotyczącą rozwoju państwowej polityki prawnej hetmana Iwana Wyhowskiego.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu porozumienia hadziackiego i jego znaczenia społeczno-politycznego w kontekście historii państwowości ukraińskiej. Szczegółowo przeanalizowano i nakreślono bezpośrednią rolę ugody, jej dalszy wpływ na funkcjonowanie i kształtowanie się podstawowych zasad systemu państwowo-prawnego Hetmanszczyzny. Podkreślono kluczowe aspekty przyczynowo-skutkowe strategii polityki zagranicznej, kształtowanie specyfiki norm prawnych i doskonalenie międzynarodowych stosunków dyplomatycznych jako elementu procesu tworzenia państwa Hetmańskiej Ukrainy. Ponadto skupiono się na problemach realizacji politycznie ideowych koncepcji ugody, podstawowych postanowień prawnych i jej głównych punktów. Przeprowadzono kompleksową analizę publikacji zagranicznych na podstawie szerokiego zakresu źródeł polskich, znacznego zestawu dokumentów, materiałów archiwalnych, które wcześniej były mało zaangażowane w historiografię dotyczącą rozwoju państwowej polityki prawnej hetmana Iwana Wyhowskiego.

FORMY DZIAŁALNOŚCI PUBLICZNO-USŁUGOWEJ NARODOWEJ POLICJI UKRAINY

Vadym Troian

student Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-6415-2215
Anotation. Formy działalności publiczno-usługowej organów Narodowej Policji są badane przez pryzmat przyjęcia właśnie dokumentów autoryzacyjnych, które są związane z wolą organu Narodowej Policji, którego prawo do wykonywania działalności publiczno-usługowej jest określone przez przepisy obowiązującego prawa. Zaproponowano, że pod formą działalności publiczno-usługowej Narodowej Policji należy rozumieć zewnętrznie wyrażone działanie organów policji lub ich funkcjonariuszy (policjantów), przeprowadzone w ramach uprawnień określonych w aktach prawnych w celu osiągnięcia wyznaczonych im celów i zadań w celu zapewnienia praw i wolności człowieka, a także ochrony interesów społeczeństwa i państwa, utrzymania porządku publicznego i bezpieczeństwa, przeciwdziałania przestępczości. Wyróżniono główne znaki, które są nieodłącznie związane z formami działalności publiczno-usługowej Narodowej Policji: 1) obecność regulacji prawnych przewidzianych w aktach prawnych lub ich formalna pewność; 2) obecność konsekwencji prawnych dla odbiorców usług; 3) ukierunkowanie na realizację władzy państwowej właściwej organom Narodowej Policji.
Keywords: Formy działalności publiczno-usługowej organów Narodowej Policji są badane przez pryzmat przyjęcia właśnie dokumentów autoryzacyjnych, które są związane z wolą organu Narodowej Policji, którego prawo do wykonywania działalności publiczno-usługowej jest określone przez przepisy obowiązującego prawa. Zaproponowano, że pod formą działalności publiczno-usługowej Narodowej Policji należy rozumieć zewnętrznie wyrażone działanie organów policji lub ich funkcjonariuszy (policjantów), przeprowadzone w ramach uprawnień określonych w aktach prawnych w celu osiągnięcia wyznaczonych im celów i zadań w celu zapewnienia praw i wolności człowieka, a także ochrony interesów społeczeństwa i państwa, utrzymania porządku publicznego i bezpieczeństwa, przeciwdziałania przestępczości. Wyróżniono główne znaki, które są nieodłącznie związane z formami działalności publiczno-usługowej Narodowej Policji: 1) obecność regulacji prawnych przewidzianych w aktach prawnych lub ich formalna pewność; 2) obecność konsekwencji prawnych dla odbiorców usług; 3) ukierunkowanie na realizację władzy państwowej właściwej organom Narodowej Policji.

ROLA ZASAD PRAWNYCH W PSYCHOLOGII INTERAKCJI ŚLEDCZEGO (DETEKTYWA) Z PROKURATOREM W PROCESIE DOCHODZENIA PRZESTĘPSTW KORUPCYJNYCH

Yurii Khyt

student Katedry Psychologii Prawnej Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych, Prokurator Specjalistycznej Prokuratury Antykorupcyjnej (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-1012-9062
Anotation. W pracy omówiono kwestie poprawy zrozumienia ogólnych i specjalnych zasad prawnych, które określają skuteczną interakcję prawno-psychologiczną między śledczym a prokuratorem w postępowaniu karnym, biorąc pod uwagę współczesne badania z zakresu psychologii prawnej. Przeanalizowano różne naukowe podejścia do zrozumienia skutecznej interakcji śledczego i prokuratora opartej na zasadach legalności, domniemaniu niewinności i zapewnieniu dowodu winy, przestrzegania rozsądnych terminów postępowania przygotowawczego w sprawach karnych. W doktrynie prawno-psychologicznej Ukrainy obecnie istnieją znaczące zmiany w podejściu do zrozumienia zasad interakcji między śledczym a prokuratorem. Interakcja prawno-psychologiczna między śledczym a prokuratorem nie jest możliwa bez odpowiedniego poziomu koordynacji i komunikacji na różnych etapach i jest kluczowym warunkiem zapewnienia skutecznego postępowania przygotowawczego. Skuteczna interakcja prawno-psychologiczna śledczego i prokuratora jest niemożliwa bez głębokiego zrozumienia przez uczestników takiej interakcji podstawowych zasad legalności, domniemania niewinności i zapewnienia dowodu winy, rozsądnych terminów i skuteczności postępowania przygotowawczego.
Keywords: W pracy omówiono kwestie poprawy zrozumienia ogólnych i specjalnych zasad prawnych, które określają skuteczną interakcję prawno-psychologiczną między śledczym a prokuratorem w postępowaniu karnym, biorąc pod uwagę współczesne badania z zakresu psychologii prawnej. Przeanalizowano różne naukowe podejścia do zrozumienia skutecznej interakcji śledczego i prokuratora opartej na zasadach legalności, domniemaniu niewinności i zapewnieniu dowodu winy, przestrzegania rozsądnych terminów postępowania przygotowawczego w sprawach karnych. W doktrynie prawno-psychologicznej Ukrainy obecnie istnieją znaczące zmiany w podejściu do zrozumienia zasad interakcji między śledczym a prokuratorem. Interakcja prawno-psychologiczna między śledczym a prokuratorem nie jest możliwa bez odpowiedniego poziomu koordynacji i komunikacji na różnych etapach i jest kluczowym warunkiem zapewnienia skutecznego postępowania przygotowawczego. Skuteczna interakcja prawno-psychologiczna śledczego i prokuratora jest niemożliwa bez głębokiego zrozumienia przez uczestników takiej interakcji podstawowych zasad legalności, domniemania niewinności i zapewnienia dowodu winy, rozsądnych terminów i skuteczności postępowania przygotowawczego.

TEORETYCZNE I PRAWNE PODSTAWY ŚWIADCZENIA USŁUG ADMINISTRACYJNYCH MINISTERSTWA SPRAW WEWNĘTRZNYCH UKRAINY W ZAKRESIE ZABEZPIECZENIA OBIEKTÓW SYSTEMU ZEZWOLEŃ

Anastasia Chepizhko

adiunkt Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7395-9541
Anotation. Zmiany w prawie karnym Ukrainy miały miejsce w sferze nielegalnego handlu bronią palną, amunicją, materiałami wybuchowymi, urządzeniami wybuchowymi, a także w związku z reformą wszystkich władz państwowych i Operacji Antyterrorystycznej (АТО), która odbywa się na Ukrainie od 2014 r., doprowadziło to do rozpowszechnienia bardzo dużej ilości broni, amunicji i materiałów wybuchowych, które nie są zarejestrowane w organach Narodowej Policji, a ich nielegalna dystrybucja stanowi już zwiększone zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego i narodowego państwa. Stopniowy rozwój państwa ukraińskiego zależy od stabilności stosunków społecznych, ochrony interesów jednostki, i wymaga skutecznej pracy wszystkich organów ścigania, w szczególności Narodowej Policji. Istotną rolę w realizacji zadań przewidzianych w przepisach ustawowych odgrywa działalność Narodowej Policji w zakresie zabezpieczania procedur licencyjnych.
Keywords: Zmiany w prawie karnym Ukrainy miały miejsce w sferze nielegalnego handlu bronią palną, amunicją, materiałami wybuchowymi, urządzeniami wybuchowymi, a także w związku z reformą wszystkich władz państwowych i Operacji Antyterrorystycznej (АТО), która odbywa się na Ukrainie od 2014 r., doprowadziło to do rozpowszechnienia bardzo dużej ilości broni, amunicji i materiałów wybuchowych, które nie są zarejestrowane w organach Narodowej Policji, a ich nielegalna dystrybucja stanowi już zwiększone zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego i narodowego państwa. Stopniowy rozwój państwa ukraińskiego zależy od stabilności stosunków społecznych, ochrony interesów jednostki, i wymaga skutecznej pracy wszystkich organów ścigania, w szczególności Narodowej Policji. Istotną rolę w realizacji zadań przewidzianych w przepisach ustawowych odgrywa działalność Narodowej Policji w zakresie zabezpieczania procedur licencyjnych.

OCENĄ ZASADNOŚCI UZNANIA TRANSAKCJI ZA NIEWAŻNE W TRAKCIE REALIZACJI PROCEDUR ROZWIĄZYWANIA SPORÓW PODATKOWYCH

Iryna Shuhalieieva

aspirant Katedry Prawa Finansowego Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-4310-5630
Anotation. Praca naukowa poświęcona jest realizacji procedur rozwiązywania sporów podatkowych, w szczególności ocenie zasadności uznania transakcji za nieważne w trakcie realizacji takich procedur. Sprawy dotyczące uznania zawartych przez podatników transakcji za nieważne przez organy nadzoru w artykule zostały wyodrębnione w odrębnej kategorii sporów podatkowych. Przeanalizowano szereg praktyk sądowych dotyczących oceny przez organ nadzoru zasadności i legalności zawartych przez podatników transakcji. W artykule podkreślono, że charakteryzując sądowy aspekt uznania transakcji za nieważne, należy pamiętać o konieczności udowodnienia niewłaściwego celu takiej transakcji. Zgodnie z wynikami badań autor doszedł do wniosku, że organy nadzoru, podobnie jak inne organy władzy państwowej, powinny działać wyłącznie w ramach przyznanych im uprawnień, co jest gwarantowane przez normy Konstytucji Ukrainy; organy nadzoru nie mają prawa do uznania transakcji za nieistotne według własnego uznania, ponieważ ustalenie tego faktu odbywa się w sądzie; skutki podatkowe nieważności transakcji mogą mieć zastosowanie tylko w przypadku stwierdzenia nieważności transakcji w postępowaniu sądowym.
Keywords: Praca naukowa poświęcona jest realizacji procedur rozwiązywania sporów podatkowych, w szczególności ocenie zasadności uznania transakcji za nieważne w trakcie realizacji takich procedur. Sprawy dotyczące uznania zawartych przez podatników transakcji za nieważne przez organy nadzoru w artykule zostały wyodrębnione w odrębnej kategorii sporów podatkowych. Przeanalizowano szereg praktyk sądowych dotyczących oceny przez organ nadzoru zasadności i legalności zawartych przez podatników transakcji. W artykule podkreślono, że charakteryzując sądowy aspekt uznania transakcji za nieważne, należy pamiętać o konieczności udowodnienia niewłaściwego celu takiej transakcji. Zgodnie z wynikami badań autor doszedł do wniosku, że organy nadzoru, podobnie jak inne organy władzy państwowej, powinny działać wyłącznie w ramach przyznanych im uprawnień, co jest gwarantowane przez normy Konstytucji Ukrainy; organy nadzoru nie mają prawa do uznania transakcji za nieistotne według własnego uznania, ponieważ ustalenie tego faktu odbywa się w sądzie; skutki podatkowe nieważności transakcji mogą mieć zastosowanie tylko w przypadku stwierdzenia nieważności transakcji w postępowaniu sądowym.

KIERUNKI DOSKONALENIA PRZEPISÓW, W KTÓRYCH USTALANE SĄ ZASADY REGULACJI PRAWNEJ PRACY SĘDZIÓW

Bohdan Yaresko

aspirant Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-0012-0668
Anotation. W artykule na podstawie uwzględnienia norm obowiązującego prawa przeprowadzono krytyczną analizę przepisów „Koncepcji poprawy sądownictwa w celu zatwierdzenia sprawiedliwego sądu na Ukrainie zgodnie ze standardami europejskimi” oraz „Strategii rozwoju wymiaru sprawiedliwości i sądownictwa konstytucyjnego w latach 2021-2023”. Podkreślono luki w obowiązujących przepisach, których normy regulują pracę sędziów. Zaproponowano kierunki przezwyciężenia odpowiednich luk i wad. Nacisk kładziono na celowość przeglądu systemu doboru osób na stanowiska sędziów, co w warunkach przeciążenia, w którym obecnie musi pracować wielu sędziów, jest ważne z punktu widzenia zapewnienia korpusu sędziowskiego w kadrę zawodową o wysokiej jakości. Dlatego właściwie zorganizowany system rekrutacji sędziów jest w rzeczywistości kluczem do realizacji zasad realizacji prawa do pracy przez sędziów.
Keywords: W artykule na podstawie uwzględnienia norm obowiązującego prawa przeprowadzono krytyczną analizę przepisów „Koncepcji poprawy sądownictwa w celu zatwierdzenia sprawiedliwego sądu na Ukrainie zgodnie ze standardami europejskimi” oraz „Strategii rozwoju wymiaru sprawiedliwości i sądownictwa konstytucyjnego w latach 2021-2023”. Podkreślono luki w obowiązujących przepisach, których normy regulują pracę sędziów. Zaproponowano kierunki przezwyciężenia odpowiednich luk i wad. Nacisk kładziono na celowość przeglądu systemu doboru osób na stanowiska sędziów, co w warunkach przeciążenia, w którym obecnie musi pracować wielu sędziów, jest ważne z punktu widzenia zapewnienia korpusu sędziowskiego w kadrę zawodową o wysokiej jakości. Dlatego właściwie zorganizowany system rekrutacji sędziów jest w rzeczywistości kluczem do realizacji zasad realizacji prawa do pracy przez sędziów.