Journal №4 (48) / 2022|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNE UWARUNKOWANIA KSZTAŁTOWANIA SIĘ CECH PRZYWÓDCZYCH U STUDENTÓW INSTYTUCJI SZKOLNICTWA WYŻSZEGO O SPECJALNOŚCI PSYCHOLOGIA

Lyudmila Aleksіeіenko-Lemovska

kandydat nauk pedagogicznych, docent, profesor Katedry Turystyki i Zarządzania Edukacyjnego Międzynarodowego Uniwersytetu Europejskiego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-5391-0719
Anotation. W artykule określono psychologiczno-pedagogiczne uwarunkowania kształtowania się cech przywódczych u studentów specjalności Psychologia, specyfikę organizacji procesu edukacyjnego instytucji szkolnictwa wyższego. Ujawniono cechy przywódcze współczesnego specjalisty: ogólnozawodowe, kreatywne, społeczno-psychologiczne, społeczno-komunikacyjne. Podkreślono elementy określające osobowość lidera. Główne cechy osobowości przyszłego specjalisty są skonstruowane przez komponenty: komunikatywne, organizacyjne, gnostyczne i konstruktywne. Przywództwo jest uważane za rodzaj wewnętrznego stanu osoby głęboko zmotywowanej, mającej na celu osiągnięcie sukcesu, pewnej swoich decyzji, celowej w działalności zawodowej. Cechy przywódcze jednostki są definiowane jako bezpośredni warunek realizacji przywództwa. Podstawą rozwoju metodyki kształtowania cech przywódczych na podstawie osobistej odpowiedzialności są podejścia oparte na aktywności, zorientowane na osobowość, aksjologiczne, systemowe, kompetencyjne, zasada rozwoju. Przedstawiono rodzaje technologii, które są najskuteczniej wykorzystywane do rozwoju osobistego. W kwestii formułowania cech przywódczych uzasadniona jest potrzeba uwzględnienia cech środowiska społecznego, specyfiki działalności zawodowej i wyzwań stojących przed przyszłymi specjalistami z branży.
Keywords: W artykule określono psychologiczno-pedagogiczne uwarunkowania kształtowania się cech przywódczych u studentów specjalności Psychologia, specyfikę organizacji procesu edukacyjnego instytucji szkolnictwa wyższego. Ujawniono cechy przywódcze współczesnego specjalisty: ogólnozawodowe, kreatywne, społeczno-psychologiczne, społeczno-komunikacyjne. Podkreślono elementy określające osobowość lidera. Główne cechy osobowości przyszłego specjalisty są skonstruowane przez komponenty: komunikatywne, organizacyjne, gnostyczne i konstruktywne. Przywództwo jest uważane za rodzaj wewnętrznego stanu osoby głęboko zmotywowanej, mającej na celu osiągnięcie sukcesu, pewnej swoich decyzji, celowej w działalności zawodowej. Cechy przywódcze jednostki są definiowane jako bezpośredni warunek realizacji przywództwa. Podstawą rozwoju metodyki kształtowania cech przywódczych na podstawie osobistej odpowiedzialności są podejścia oparte na aktywności, zorientowane na osobowość, aksjologiczne, systemowe, kompetencyjne, zasada rozwoju. Przedstawiono rodzaje technologii, które są najskuteczniej wykorzystywane do rozwoju osobistego. W kwestii formułowania cech przywódczych uzasadniona jest potrzeba uwzględnienia cech środowiska społecznego, specyfiki działalności zawodowej i wyzwań stojących przed przyszłymi specjalistami z branży.

ROLA PODEJŚCIA INTERDYSCYPLINARNEGO W KSZTAŁTOWANIU KOMPETENCJI INTERPRETACYJNYCH NAUCZYCIELA GRY NA FORTEPIANIE

Olesia Kotsan

aspirant Katedry Sztuki Muzycznej Mukaczewskiego Uniwersytetu Państwowego (Mukaczewo, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-2213-5208
Anotation. Artykuł poświęcono określeniu i uzasadnieniu roli podejścia interdyscyplinarnego w kształtowaniu kompetencji interpretacyjnych nauczyciela gry na fortepianie. Problem kształtowania zdolności do interpretacji obrazu muzycznego, ujawnienia głębi artystycznej intencji kompozytora, zrozumienia, świadomości i przekazania wielowymiarowego systemu wielopoziomowych powiązań semantycznych utworu muzycznego w jego integralności warunkuje poszukiwanie optymalnych podejść do jego rozwiązania i aktualizuje zastosowanie podejścia interdyscyplinarnego jako kluczowej metodologii. Na podstawie analizy źródeł naukowych wyjaśniono miejsce i znaczenie interdyscyplinarnego podejścia we współczesnym paradygmacie edukacyjnym, zbadano poglądy naukowców na rodzaje interdyscyplinarnych powiązań, ujawniono znaczenie i cechy interdyscyplinarnych interakcji i integracji dyscyplin w celu kształtowania kompetencji interpretacyjnych nauczycieli gry na fortepianie w procesie szkolenia zawodowego. Udowodniono, że podejście interdyscyplinarne jest ważnym czynnikiem zwiększającym efektywność procesu kształtowania kompetencji interpretacyjnych nauczyciela gry na fortepianie.
Keywords: Artykuł poświęcono określeniu i uzasadnieniu roli podejścia interdyscyplinarnego w kształtowaniu kompetencji interpretacyjnych nauczyciela gry na fortepianie. Problem kształtowania zdolności do interpretacji obrazu muzycznego, ujawnienia głębi artystycznej intencji kompozytora, zrozumienia, świadomości i przekazania wielowymiarowego systemu wielopoziomowych powiązań semantycznych utworu muzycznego w jego integralności warunkuje poszukiwanie optymalnych podejść do jego rozwiązania i aktualizuje zastosowanie podejścia interdyscyplinarnego jako kluczowej metodologii. Na podstawie analizy źródeł naukowych wyjaśniono miejsce i znaczenie interdyscyplinarnego podejścia we współczesnym paradygmacie edukacyjnym, zbadano poglądy naukowców na rodzaje interdyscyplinarnych powiązań, ujawniono znaczenie i cechy interdyscyplinarnych interakcji i integracji dyscyplin w celu kształtowania kompetencji interpretacyjnych nauczycieli gry na fortepianie w procesie szkolenia zawodowego. Udowodniono, że podejście interdyscyplinarne jest ważnym czynnikiem zwiększającym efektywność procesu kształtowania kompetencji interpretacyjnych nauczyciela gry na fortepianie.

STORYTELLING JAKO METODA NAUCZANIA JĘZYKA OBCEGO W WYŻSZEJ SZKOLE

Valentyna Moisiuk

doktor nauk filologicznych, docent, docent Katedry Filologii Romańskiej i Przekładu Czerniowieckiego Uniwersytetu Narodowego imienia Jurija Fedkowycza (Czerniowce, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2732-3817
Anotation. Uwzględnienie treści i głównych zadań współczesnej edukacji, a także cech psychologicznych i wiekowych uczniów, ich umiejętności życiowych i zainteresowań wymaga od nauczycieli przeglądu tradycyjnych metod nauczania języka obcego. Storytelling jest z najnowszych metod nauczania kompetencji obcojęzycznych, której istotą jest dostarczanie informacji poprzez opowiadanie historii o pouczających treściach z postaciami rzeczywistymi lub fikcyjnymi. Autor artykułu szczegółowo analizuje samo pojęcie storytellingu, określa jego rodzaje i funkcje, charakteryzuje podstawowe wymagania dotyczące tworzenia historii, podaje konkretne przykłady zastosowania tej metody w procesie edukacyjnym szkoły wyższej. Autor nazywa główne cechy storitellingu motywacją do uczenia się, ułatwianiem percepcji i zapamiętywania informacji, stymulowaniem introspekcji, rozwojem krytycznego i kreatywnego myślenia, tworzeniem korzystnej atmosfery w środowisku edukacyjnym, wpływem na sfery emocjonalne i poznawcze uczniów, co dowodzi celowości jego wykorzystania w procesie uczenia się współczesnego pokolenia.
Keywords: Uwzględnienie treści i głównych zadań współczesnej edukacji, a także cech psychologicznych i wiekowych uczniów, ich umiejętności życiowych i zainteresowań wymaga od nauczycieli przeglądu tradycyjnych metod nauczania języka obcego. Storytelling jest z najnowszych metod nauczania kompetencji obcojęzycznych, której istotą jest dostarczanie informacji poprzez opowiadanie historii o pouczających treściach z postaciami rzeczywistymi lub fikcyjnymi. Autor artykułu szczegółowo analizuje samo pojęcie storytellingu, określa jego rodzaje i funkcje, charakteryzuje podstawowe wymagania dotyczące tworzenia historii, podaje konkretne przykłady zastosowania tej metody w procesie edukacyjnym szkoły wyższej. Autor nazywa główne cechy storitellingu motywacją do uczenia się, ułatwianiem percepcji i zapamiętywania informacji, stymulowaniem introspekcji, rozwojem krytycznego i kreatywnego myślenia, tworzeniem korzystnej atmosfery w środowisku edukacyjnym, wpływem na sfery emocjonalne i poznawcze uczniów, co dowodzi celowości jego wykorzystania w procesie uczenia się współczesnego pokolenia.

WSPÓŁCZESNE PROBLEMY STANDARYZACJI EDUKACJI I STWORZENIA KRAJOWEGO SYSTEMU KWALIFIKACJI W UKRAINIE

Oleksandr Nazarkin, Viktoriia Nazarkina

Oleksandr Nazarkin, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Pedagogiki, Metodyki i Zarządzania Oświatą Ukraińskiej Akademii Inżynieryjno-Pedagogicznej (Charków, Ukraina)
Viktoriia Nazarkina, kandydat nauk farmaceutycznych, docent docent Katedry Organizacji i Ekonomii Farmacji Narodowego Uniwersytetu Farmaceutycznego (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-1384-749X, ORCID ID: 0000-0002-0767-6180
Anotation. Artykuł poświęcono badaniu nowoczesnych podejść do poprawy efektywności kształtowania, rozwoju i racjonalnego wykorzystania kapitału ludzkiego. Zbadano główne problemy krajowego systemu szkolenia specjalistów. Udowodniono, że jednym z kluczowych problemów jest niedopasowanie treści i jakości szkolnictwa wyższego do aktualnych potrzeb społeczeństwa i gospodarki narodowej, międzynarodowego rynku pracy. Negatywny wpływ ma również niespójność terminologii i dokumentów regulacyjnych, w szczególności standardów edukacyjnych i zawodowych, Krajowej Ramy Kwalifikacji, klasyfikatora zawodów. Zaproponowano sposoby poprawy krajowego systemu szkolenia, biorąc pod uwagę osiągnięcie globalnych celów zrównoważonego rozwoju i strategii rozwoju edukacji w Ukrainie. Udowodniono potrzebę stworzenia całościowego krajowego systemu kwalifikacji w celu zintegrowania działań w zakresie przypisywania, potwierdzania, uznawania kwalifikacji między podmiotami działalności edukacyjnej a posiadaczami.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu nowoczesnych podejść do poprawy efektywności kształtowania, rozwoju i racjonalnego wykorzystania kapitału ludzkiego. Zbadano główne problemy krajowego systemu szkolenia specjalistów. Udowodniono, że jednym z kluczowych problemów jest niedopasowanie treści i jakości szkolnictwa wyższego do aktualnych potrzeb społeczeństwa i gospodarki narodowej, międzynarodowego rynku pracy. Negatywny wpływ ma również niespójność terminologii i dokumentów regulacyjnych, w szczególności standardów edukacyjnych i zawodowych, Krajowej Ramy Kwalifikacji, klasyfikatora zawodów. Zaproponowano sposoby poprawy krajowego systemu szkolenia, biorąc pod uwagę osiągnięcie globalnych celów zrównoważonego rozwoju i strategii rozwoju edukacji w Ukrainie. Udowodniono potrzebę stworzenia całościowego krajowego systemu kwalifikacji w celu zintegrowania działań w zakresie przypisywania, potwierdzania, uznawania kwalifikacji między podmiotami działalności edukacyjnej a posiadaczami.

REALIZACJA IDEI PSYCHOLOGII INDYWIDUALNEJ W KONTEKŚCIE DYSKURSU PSYCHOANALITYCZNO-PEDAGOGICZNEGO

Ievgen Nelin

kandydat nauk pedagogicznych, psychoanalityk, wykładowcy dyscyplin psychologicznych Instytutu Superwizji Zawodowej (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-5612-8589
Anotation. W artykule ujawniono kluczowe aspekty teorii psychologii indywidualnej w kontekście dyskursu psychoanalityczno-pedagogicznego. Zbadano początki rozwoju psychologii indywidualnej i jej koncepcyjne różnice w stosunku do teorii klasycznej psychoanalizy. Ujawniono główne kamienie milowe życia i ewolucję poglądów A. Adlera. Ustalono, że podstawą pedagogiki adleriańskiej były idee edukacji demokratycznej, wzajemnego szacunku, współpracy i wiary w możliwości dziecka. Jednym z głównych celów wychowania A. Adler nazwał tworzenie odważnej i pewnej siebie osobowości, a nie posłusznej i pokornej. Należy zauważyć, że pomimo dużej popularności teorii psychologii indywidualnej w Europie i Ameryce Północnej, jedynym znanym na całym świecie następcą A. Adlera był R. Dreikurs. Stwierdzono, że psychologia indywidualna jest jednym z najlepszych przykładów praktycznej psychoanalizy w pedagogice.
Keywords: W artykule ujawniono kluczowe aspekty teorii psychologii indywidualnej w kontekście dyskursu psychoanalityczno-pedagogicznego. Zbadano początki rozwoju psychologii indywidualnej i jej koncepcyjne różnice w stosunku do teorii klasycznej psychoanalizy. Ujawniono główne kamienie milowe życia i ewolucję poglądów A. Adlera. Ustalono, że podstawą pedagogiki adleriańskiej były idee edukacji demokratycznej, wzajemnego szacunku, współpracy i wiary w możliwości dziecka. Jednym z głównych celów wychowania A. Adler nazwał tworzenie odważnej i pewnej siebie osobowości, a nie posłusznej i pokornej. Należy zauważyć, że pomimo dużej popularności teorii psychologii indywidualnej w Europie i Ameryce Północnej, jedynym znanym na całym świecie następcą A. Adlera był R. Dreikurs. Stwierdzono, że psychologia indywidualna jest jednym z najlepszych przykładów praktycznej psychoanalizy w pedagogice.

BADANIE UZDOLNIEŃ AKADEMICKICH W KRAJOWYCH WYWIADACH PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNYCH PIERWSZEJ POŁOWY XX WIEKU

Volodymyr Onatskyi

aspirant Instytutu Kształcenia Nauczycieli i Edukacji Dorosłych imienia Ivana Ziaziuna Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-4751-7029
Anotation. Artykuł ujawnia kluczowe idee znanych krajowych pedagogów i psychologów na temat problemu rozwoju uzdolnień dziecięcych. Ustalono, że w latach 1910–1930 uwaga wielu pedologów skupiała się na problemach zróżnicowania nauczania i indywidualnego podejścia w edukacji. Idee G. Rossolimo, O. Lazurskiego, I. Sokolanskiego, S. Rubinsteina, V. Ekzemplarskiego, P. Blonskiego, O. Boltunova, M. Syrkina i innych udowodniono, że uzdolnienia rozważano w kontekście intelektualnego rozwoju jednostki. Koncentruje się na realizacji różnych testów psychologicznych w szkołach ZSRR w celu określenia poziomu uzdolnień akademickich. Stwierdzono, że po uchwaleniu uchwały Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii Bolszewików „O perwersjach pedologicznych w systemie Ludowych Komisariatów Oświaty” (1936) każde podejście do pracy z uzdolnionymi uczniami zostało ogłoszone „perwersją pedagogiczną” i zabronione, a pojęcia takie jak „uzdolnienie” i „talent” zniknęły z leksykonu naukowców pedagogów i psychologów. Perspektywy dalszych poszukiwań zaplanowano w badaniu zjawiska uzdolnień w Ukrainie w drugiej połowie XX w.
Keywords: Artykuł ujawnia kluczowe idee znanych krajowych pedagogów i psychologów na temat problemu rozwoju uzdolnień dziecięcych. Ustalono, że w latach 1910–1930 uwaga wielu pedologów skupiała się na problemach zróżnicowania nauczania i indywidualnego podejścia w edukacji. Idee G. Rossolimo, O. Lazurskiego, I. Sokolanskiego, S. Rubinsteina, V. Ekzemplarskiego, P. Blonskiego, O. Boltunova, M. Syrkina i innych udowodniono, że uzdolnienia rozważano w kontekście intelektualnego rozwoju jednostki. Koncentruje się na realizacji różnych testów psychologicznych w szkołach ZSRR w celu określenia poziomu uzdolnień akademickich. Stwierdzono, że po uchwaleniu uchwały Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii Bolszewików „O perwersjach pedologicznych w systemie Ludowych Komisariatów Oświaty” (1936) każde podejście do pracy z uzdolnionymi uczniami zostało ogłoszone „perwersją pedagogiczną” i zabronione, a pojęcia takie jak „uzdolnienie” i „talent” zniknęły z leksykonu naukowców pedagogów i psychologów. Perspektywy dalszych poszukiwań zaplanowano w badaniu zjawiska uzdolnień w Ukrainie w drugiej połowie XX w.

KORZYSTANIE Z SERWISÓW ONLINE W NAUCZANIU MATEMATYKI UCZNIÓW KLAS MŁODSZYCH

Olha Titova

kandydat nauk technicznych, docent, docent Katedry Matematyki Podstawowej i Stosowanej Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-8471-0867
Anotation. Artykuł dotyczy problemu współczesnej organizacji procesu edukacyjnego. Jednym z kierunków poprawy jakości edukacji matematycznej podczas nauczania na odległość i nauczania mieszanego jest zastosowanie nowych podejść i metod nauczania, które są wdrażane dzięki najnowszej technologii komputerowej. Nowoczesny rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych zapewnia nauczycielom wyjątkową okazję do poszerzenia swojego arsenału metod, form i środków nauczania. W artykule omówiono cechy wykorzystania technologii komputerowej podczas wykonywania zadań matematycznych przez młodszych uczniów. Zbadano możliwości wykorzystania różnych zasobów i narzędzi online w procesie nauczania. Zaproponowano narzędzia do tworzenia ćwiczeń online, podano kilka algorytmów ich użycia. Zwrócono uwagę na usługi takie jak LearningApps, Wordwall, Matific. Przedstawiono główne zalety korzystania z opisanych usług. Wyniki badania wskazują, że zasoby internetowe i technologie informacyjne znacznie zwiększają potencjał materiału edukacyjnego, przyczyniają się do rozwoju poziomu motywacji uczniów oraz różnicowania metod, form i środków nauczania matematyki, biorąc pod uwagę indywidualne cechy uczniów.
Keywords: Artykuł dotyczy problemu współczesnej organizacji procesu edukacyjnego. Jednym z kierunków poprawy jakości edukacji matematycznej podczas nauczania na odległość i nauczania mieszanego jest zastosowanie nowych podejść i metod nauczania, które są wdrażane dzięki najnowszej technologii komputerowej. Nowoczesny rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych zapewnia nauczycielom wyjątkową okazję do poszerzenia swojego arsenału metod, form i środków nauczania. W artykule omówiono cechy wykorzystania technologii komputerowej podczas wykonywania zadań matematycznych przez młodszych uczniów. Zbadano możliwości wykorzystania różnych zasobów i narzędzi online w procesie nauczania. Zaproponowano narzędzia do tworzenia ćwiczeń online, podano kilka algorytmów ich użycia. Zwrócono uwagę na usługi takie jak LearningApps, Wordwall, Matific. Przedstawiono główne zalety korzystania z opisanych usług. Wyniki badania wskazują, że zasoby internetowe i technologie informacyjne znacznie zwiększają potencjał materiału edukacyjnego, przyczyniają się do rozwoju poziomu motywacji uczniów oraz różnicowania metod, form i środków nauczania matematyki, biorąc pod uwagę indywidualne cechy uczniów.

PODSTAWY METODOLOGICZNE KSZTAŁCENIA PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI SZTUKI MUZYCZNEJ W ZAKRESIE ROZWIJANIA ZDOLNOŚCI MUZYCZNYCH UCZNIÓW

Tong Linge

aspirantka Południowoukraińskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia K. D. Uszyńskiego (Odessa, Ukraina)

Anotation. W artykule omówiono kwestie poprawy jakości kształcenia przyszłych nauczycieli sztuki muzycznej w zakresie rozwijania zdolności muzycznych uczniów. Nacisk kładziony jest na znaczenie rozwiniętych zdolności muzycznych dla edukacji uczniów, którzy są w stanie postrzegać dzieła sztuki muzycznej jako zjawiska o znaczeniu artystycznym i osobistym, przygotowanych w aktywnych formach muzykowania i realizacji ich twórczych mocy. Należy zauważyć, że ważnym czynnikiem zwiększającym poziom przygotowania przyszłych nauczycieli do pełnienia funkcji rozwojowych i zawodowych jest ich wsparcie metodologiczne, które kieruje działalnością specjalistów w stosowaniu skutecznych metod i technologii wpływu pedagogicznego na rozwój zdolności muzycznych uczniów. Uzasadniona jest celowość wprowadzenia w proces przygotowania przyszłych specjalistów do rozwoju zdolności muzycznych ich uczniów podejść antropologicznych, oszczędzających zdrowie, rozwijających się osobiście, innowacyjnych, których uwzględnienie idei instalacyjnych przyczyni się do rozwiązania tych problemów.
Keywords: W artykule omówiono kwestie poprawy jakości kształcenia przyszłych nauczycieli sztuki muzycznej w zakresie rozwijania zdolności muzycznych uczniów. Nacisk kładziony jest na znaczenie rozwiniętych zdolności muzycznych dla edukacji uczniów, którzy są w stanie postrzegać dzieła sztuki muzycznej jako zjawiska o znaczeniu artystycznym i osobistym, przygotowanych w aktywnych formach muzykowania i realizacji ich twórczych mocy. Należy zauważyć, że ważnym czynnikiem zwiększającym poziom przygotowania przyszłych nauczycieli do pełnienia funkcji rozwojowych i zawodowych jest ich wsparcie metodologiczne, które kieruje działalnością specjalistów w stosowaniu skutecznych metod i technologii wpływu pedagogicznego na rozwój zdolności muzycznych uczniów. Uzasadniona jest celowość wprowadzenia w proces przygotowania przyszłych specjalistów do rozwoju zdolności muzycznych ich uczniów podejść antropologicznych, oszczędzających zdrowie, rozwijających się osobiście, innowacyjnych, których uwzględnienie idei instalacyjnych przyczyni się do rozwiązania tych problemów.

WARTOŚCI ŻYCIOWE W CZASIE WOJNY

Viktoriia Furkalo, Volodymyr Furkalo

Viktoriia Furkalo, kandydat nauk filozoficznych, docent Katedry Dyscyplin Społecznych i Prawnych Humańskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Pawła Tyczyny (Humań, Ukraina)
Volodymyr Furkalo, kandydat nauk filozoficznych, docent Katedry Dyscyplin Społecznych i Prawnych Humańskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Pawła Tyczyny (Humań, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-0502-3207, ORCID ID: 0000-0002-4707-6788
Anotation. Artykuł dotyczy wartości życiowych w czasie wojny. Ustalono, że wojna, oprócz brutalnych konsekwencji, wpływa na świadomość ludzi. Działania wojenne na terytoriach ukraińskich są dystresem jednostki, co prowadzi do urazów psychicznych, a nawet w większości przypadków do przemyślenia, a nawet zmiany wartości życiowych. Przeanalizowano naukowe poglądy filozofów na definicję zjawiska „wartości życiowych” i wyjaśniono, że wartość w rozumieniu filozoficznym jest postrzegana jako analiza ludzkiego, społeczno-kulturowego znaczenia odpowiednich zjawisk rzeczywistości. Świadomość wszelkich zjawisk lub przedmiotów w aspekcie wartości jest ich uświadomienie poprzez kategoryczny związek dobra i zła, prawdy i błędu, sprawiedliwego i niesprawiedliwego. Wyciągnięto wnioski, że wojna jest próbą skolonizowania świata życia, w którym agresor w ogóle nie chce postrzegać i szanować prawa każdego człowieka do wolności, wyboru, języka, ziemi, domu, a co najważniejsze prawa do życia, że ochrona swoich bliskich, ich terytorium, a przede wszystkim państwa jako całości, jest zachowaniem świata, w którym funkcjonują i żyją ludzie, których znamy, cenimy i kochamy.
Keywords: Artykuł dotyczy wartości życiowych w czasie wojny. Ustalono, że wojna, oprócz brutalnych konsekwencji, wpływa na świadomość ludzi. Działania wojenne na terytoriach ukraińskich są dystresem jednostki, co prowadzi do urazów psychicznych, a nawet w większości przypadków do przemyślenia, a nawet zmiany wartości życiowych. Przeanalizowano naukowe poglądy filozofów na definicję zjawiska „wartości życiowych” i wyjaśniono, że wartość w rozumieniu filozoficznym jest postrzegana jako analiza ludzkiego, społeczno-kulturowego znaczenia odpowiednich zjawisk rzeczywistości. Świadomość wszelkich zjawisk lub przedmiotów w aspekcie wartości jest ich uświadomienie poprzez kategoryczny związek dobra i zła, prawdy i błędu, sprawiedliwego i niesprawiedliwego. Wyciągnięto wnioski, że wojna jest próbą skolonizowania świata życia, w którym agresor w ogóle nie chce postrzegać i szanować prawa każdego człowieka do wolności, wyboru, języka, ziemi, domu, a co najważniejsze prawa do życia, że ochrona swoich bliskich, ich terytorium, a przede wszystkim państwa jako całości, jest zachowaniem świata, w którym funkcjonują i żyją ludzie, których znamy, cenimy i kochamy.

WSPARCIE TECHNOLOGICZNE RÓŻNYCH KIERUNKÓW EDUKACJI DOROSŁYCH WE WSPÓŁCZESNYCH WARUNKACH ROZWOJU SPOŁECZNEGO

Olena Shymanska

kandydat nauk ekonomicznych, docent Katedry Pedagogiki, Kształcenia Zawodowego i Zarządzania Placówkami Oświatowymi, Winnickiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Mychajła Kociubynskiego (Winnica, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2677-8983
Anotation. W artykule zbadano i przeanalizowano wsparcie technologiczne różnych kierunków edukacji dorosłych we współczesnych warunkach rozwoju społecznego. Autor uzasadnia podstawowe znaczenie tenologicznego zabezpieczenia edukacji dorosłych w kontekście informatyzacji edukacji i społeczeństwa. Zidentyfikowano zasadniczo nowe możliwości stworzenia wsparcia informacyjno-technologicznego dla przygotowania dorosłych studentów, które zachęciłyby ich do podnoszenia kwalifikacji i samodoskonalenia zawodowego przez całe życie. Wykorzystanie technologii informatycznych w procesie uczenia się dorosłych studentów umożliwia zmianę ram przestrzennych i czasowych interakcji, indywidualizację procesu uczenia się, dostosowanie do cech każdego dorosłego studenta, a także kształtowanie procesu uczenia się w trybie dialogu. Kształcenie na odległość jest jedną z nowoczesnych i skutecznych form nauczania dorosłych studentów. Co więcej, kształcenie na odległość w swej istocie odpowiada humanistycznemu paradygmatowi samej edukacji, ponieważ odpowiada na potrzeby samorozwoju zawodowego i duchowego zarówno nauczyciela, jak i dorosłego studenta.
Keywords: W artykule zbadano i przeanalizowano wsparcie technologiczne różnych kierunków edukacji dorosłych we współczesnych warunkach rozwoju społecznego. Autor uzasadnia podstawowe znaczenie tenologicznego zabezpieczenia edukacji dorosłych w kontekście informatyzacji edukacji i społeczeństwa. Zidentyfikowano zasadniczo nowe możliwości stworzenia wsparcia informacyjno-technologicznego dla przygotowania dorosłych studentów, które zachęciłyby ich do podnoszenia kwalifikacji i samodoskonalenia zawodowego przez całe życie. Wykorzystanie technologii informatycznych w procesie uczenia się dorosłych studentów umożliwia zmianę ram przestrzennych i czasowych interakcji, indywidualizację procesu uczenia się, dostosowanie do cech każdego dorosłego studenta, a także kształtowanie procesu uczenia się w trybie dialogu. Kształcenie na odległość jest jedną z nowoczesnych i skutecznych form nauczania dorosłych studentów. Co więcej, kształcenie na odległość w swej istocie odpowiada humanistycznemu paradygmatowi samej edukacji, ponieważ odpowiada na potrzeby samorozwoju zawodowego i duchowego zarówno nauczyciela, jak i dorosłego studenta.

KOLIZJE TERMINOLOGICZNE W OKREŚLANIU ISTOTY POJĘCIA PEDAGOGICZNEGO „ARTYSTA-WYKONAWCA”

Liudmyla Shesterikova

aspirantka Instytutu Kształcenia Zawodowego Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-8303-4294
Anotation. W rozwoju gospodarki krajowej ważną rolę odgrywają branże kreatywne, co determinuje znaczenie przygotowania przyszłych artystów-wykonawców do działalności przedsiębiorczej. W związku z tym aktualizowana jest potrzeba określenia istoty i treści nazwy zawodu „artysta-wykonawca”. Celem artykułu jest przeprowadzenie teoretycznej analizy wykorzystania pedagogicznego pojęcia „artysta-wykonawca” w przygotowaniu zawodowych młodszych bakałarzy. W wyniku przeprowadzonej przez nas analizy teoretycznej terminu „artysta-wykonawca” okazało się, że stosowanie we współczesnych programach edukacyjnych i zawodowych (zwanych dalej PEZ) pojęcia „artystawykonawca” zgodnie z Klasyfikatorem Zawodów charakteryzuje się szeregiem kolizji terminologicznych: istnieje rozbieżność w przewidzianej przez PEZ działalności przyszłego zawodowego młodszego bakałarza (z kwalifikacją 3471 artysta-wykonawca) treści pojęcia „sztuki widowiskowe”, które zwykle stosuje się do form sztuki; użycie terminu „wykonawca” w nazwie specjalizacji bardzo zawęża działalność specjalisty, negując w niej element twórczy, np. możliwość wcielenia przez artystę-wykonawcę własnego pomysłu w pracy (co ma miejsce w PEZ, gdzie przewidziane jest zastosowanie podczas wykonywania indywidualnej techniki). Uzasadnione są propozycje ewentualnej korekty nazwy zawodu „artysta-wykonawca”: zastąpienie terminu „wykonawca” w nazwie zawodu określonym rodzajem działalności (na przykład artysta-grafik, artysta-malarz, artysta-ilustrator, artysta-ikonograf itp.); uszczegółowienie nazwy zawodu poprzez dodanie określonej specjalizacji (np. artysta wykonawca grafiki swobodnej, artysta wykonawca malarstwa tablicowego, artysta wykonawca ilustracji książkowych).
Keywords: W rozwoju gospodarki krajowej ważną rolę odgrywają branże kreatywne, co determinuje znaczenie przygotowania przyszłych artystów-wykonawców do działalności przedsiębiorczej. W związku z tym aktualizowana jest potrzeba określenia istoty i treści nazwy zawodu „artysta-wykonawca”. Celem artykułu jest przeprowadzenie teoretycznej analizy wykorzystania pedagogicznego pojęcia „artysta-wykonawca” w przygotowaniu zawodowych młodszych bakałarzy. W wyniku przeprowadzonej przez nas analizy teoretycznej terminu „artysta-wykonawca” okazało się, że stosowanie we współczesnych programach edukacyjnych i zawodowych (zwanych dalej PEZ) pojęcia „artystawykonawca” zgodnie z Klasyfikatorem Zawodów charakteryzuje się szeregiem kolizji terminologicznych: istnieje rozbieżność w przewidzianej przez PEZ działalności przyszłego zawodowego młodszego bakałarza (z kwalifikacją 3471 artysta-wykonawca) treści pojęcia „sztuki widowiskowe”, które zwykle stosuje się do form sztuki; użycie terminu „wykonawca” w nazwie specjalizacji bardzo zawęża działalność specjalisty, negując w niej element twórczy, np. możliwość wcielenia przez artystę-wykonawcę własnego pomysłu w pracy (co ma miejsce w PEZ, gdzie przewidziane jest zastosowanie podczas wykonywania indywidualnej techniki). Uzasadnione są propozycje ewentualnej korekty nazwy zawodu „artysta-wykonawca”: zastąpienie terminu „wykonawca” w nazwie zawodu określonym rodzajem działalności (na przykład artysta-grafik, artysta-malarz, artysta-ilustrator, artysta-ikonograf itp.); uszczegółowienie nazwy zawodu poprzez dodanie określonej specjalizacji (np. artysta wykonawca grafiki swobodnej, artysta wykonawca malarstwa tablicowego, artysta wykonawca ilustracji książkowych).

KULTUROLOGICZNE PODSTAWY WYSTĘPOWANIA DESTYNACJI TURYSTYCZNYCH W KIJOWIE DO KOŃCA XIX WIEKU

Paulo Berest

aspirant Katedry Kulturoznawstwa i Komunikacji Międzykulturowej, Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-5218-4812
Anotation. W artykule przeanalizowano kulturowe aspekty historii rozwoju miasta Kijowa i zbadano kulturowe podstawy występowania destynacji turystycznych, od początku założenia miasta. Rozważane są również główne historyczne i kulturoznawcze etapy powstawania Kijowa i jego destynacji turystycznych; opisano współzależność politycznych, gospodarczych i innych czynników rozwoju miasta z kulturowymi elementami ewolucji destynacji turystycznych w Kijowie; podsumowano sekwencję i podstawę powstawania destynacji turystycznych w Kijowie podczas jego historycznego rozwoju. Zastosowano ogólne naukowe, teoretyczne i empiryczne, a także specjalne metody kulturoznawcze poznania naukowego. W szczególności stosowane są metody analizy, syntezy, genetyczny, historyczny i inne. Okazało się, że kulturoznawcze badanie związku powstawania i historii rozwoju Kijowa oraz powstawania i ewolucji destynacji turystycznych nie zwróciło znaczącej uwagi. To między innymi determinuje znaczenie i nowość tego wywiadu naukowego. Zaproponowano sekwencyjną, chronologiczną gradację kulturowych etapów powstawania i rozwoju destynacji turystycznych w Kijowie. Badanie to sugeruje dalsze kroki naukowe w badaniu określonej tematyki.
Keywords: W artykule przeanalizowano kulturowe aspekty historii rozwoju miasta Kijowa i zbadano kulturowe podstawy występowania destynacji turystycznych, od początku założenia miasta. Rozważane są również główne historyczne i kulturoznawcze etapy powstawania Kijowa i jego destynacji turystycznych; opisano współzależność politycznych, gospodarczych i innych czynników rozwoju miasta z kulturowymi elementami ewolucji destynacji turystycznych w Kijowie; podsumowano sekwencję i podstawę powstawania destynacji turystycznych w Kijowie podczas jego historycznego rozwoju. Zastosowano ogólne naukowe, teoretyczne i empiryczne, a także specjalne metody kulturoznawcze poznania naukowego. W szczególności stosowane są metody analizy, syntezy, genetyczny, historyczny i inne. Okazało się, że kulturoznawcze badanie związku powstawania i historii rozwoju Kijowa oraz powstawania i ewolucji destynacji turystycznych nie zwróciło znaczącej uwagi. To między innymi determinuje znaczenie i nowość tego wywiadu naukowego. Zaproponowano sekwencyjną, chronologiczną gradację kulturowych etapów powstawania i rozwoju destynacji turystycznych w Kijowie. Badanie to sugeruje dalsze kroki naukowe w badaniu określonej tematyki.

PROBLEM OCHRONY I POPULARYZACJI DZIEDZICTWA KULTUROWEGO WE WSPÓŁCZESNEJ UKRAINIE: ASPEKT BEZPIECZEŃSTWA

Svitlana Marchenko

starszy wykładowca Katedry Nauk Społecznych Poleskiego Uniwersytetu Narodowego (Żytomierz, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-3662-9826
Anotation. Wydarzenia społeczno-polityczne ostatnich dziesięcioleci i wojna na pełną skalę, rozpętana przez Rosję w Ukrainie, zaktualizowały podejście bezpieczeństwa do zrozumienia takiego zjawiska jako dziedzictwa kulturowego. Artykuł zawiera analizę związku dziedzictwa kulturowego i bezpieczeństwa narodowego w kontekście agresji informacyjnej, ideologicznej i militarnej Rosji w Ukrainie. Odzwierciedlona jest potrzeba fizycznej ochrony zabytków historii i kultury, aby w pełni i obiektywnie oświetlić historyczną ścieżkę narodu, ujawnić jego rozwój kulturowy, ukształtować jego pamięć historyczną. Określono znaczenie świadomości wartości dziedzictwa kulturowego przez szerokie masy ludności dla narodowej samoidentyfikacji i przeciwstawiania się propagandowym wpływom wroga. Zwrócono uwagę na kwestie dziedzictwa kulturowego w strategiach bezpieczeństwa narodowego Ukrainy XXI wieku. Ujawniono znaczenie zachowania i popularyzacji dziedzictwa kulturowego Ukrainy dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego państwa. Uzasadniona jest potrzeba rozpowszechnienia wiarygodnej ukraińskiej narracji na świecie i ujawnienia wyjątkowości ukraińskiej tożsamości.
Keywords: Wydarzenia społeczno-polityczne ostatnich dziesięcioleci i wojna na pełną skalę, rozpętana przez Rosję w Ukrainie, zaktualizowały podejście bezpieczeństwa do zrozumienia takiego zjawiska jako dziedzictwa kulturowego. Artykuł zawiera analizę związku dziedzictwa kulturowego i bezpieczeństwa narodowego w kontekście agresji informacyjnej, ideologicznej i militarnej Rosji w Ukrainie. Odzwierciedlona jest potrzeba fizycznej ochrony zabytków historii i kultury, aby w pełni i obiektywnie oświetlić historyczną ścieżkę narodu, ujawnić jego rozwój kulturowy, ukształtować jego pamięć historyczną. Określono znaczenie świadomości wartości dziedzictwa kulturowego przez szerokie masy ludności dla narodowej samoidentyfikacji i przeciwstawiania się propagandowym wpływom wroga. Zwrócono uwagę na kwestie dziedzictwa kulturowego w strategiach bezpieczeństwa narodowego Ukrainy XXI wieku. Ujawniono znaczenie zachowania i popularyzacji dziedzictwa kulturowego Ukrainy dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego państwa. Uzasadniona jest potrzeba rozpowszechnienia wiarygodnej ukraińskiej narracji na świecie i ujawnienia wyjątkowości ukraińskiej tożsamości.

ARTYSTYCZNE ASPEKTY MATERIAŁÓW I FORMY W PROJEKTOWANIU ODZIEŻY MĘSKIEJ

Liliia Navolska

aspirantka Wydziału Projektowania Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Technologii i Projektowania (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-0244-0371
Anotation. W pracy zbadano współzależność materiałów i kształtu odzieży męskiej, zasady wizualizacji formowania i estetykę dekoracji powierzchni. Właściwości różnych materiałów są scharakteryzowane pod względem ich wpływu na konstrukcję i ergonomię odzieży męskiej. Przeanalizowano etapy (okresy) powstawania najbardziej odpowiednich plastycznych form odzieży męskiej. Opisano kombinacje różnych faktur materiałów i metod ich dekoracji przy projektowaniu odzieży dla mężczyzn w XIII–XIX wieku, przedstawiono kolorowe obrazy opatrunków historycznych, które charakteryzują cechy formowania i dekoracji w zależności od rodzaju materiału, przeprowadzono analizę struktury konstrukcyjnej garniturów męskich w XX wieku oraz określono podstawowe zasady eklektyzmu materiałów i formy odzieży męskiej na początku XXI wieku.
Keywords: W pracy zbadano współzależność materiałów i kształtu odzieży męskiej, zasady wizualizacji formowania i estetykę dekoracji powierzchni. Właściwości różnych materiałów są scharakteryzowane pod względem ich wpływu na konstrukcję i ergonomię odzieży męskiej. Przeanalizowano etapy (okresy) powstawania najbardziej odpowiednich plastycznych form odzieży męskiej. Opisano kombinacje różnych faktur materiałów i metod ich dekoracji przy projektowaniu odzieży dla mężczyzn w XIII–XIX wieku, przedstawiono kolorowe obrazy opatrunków historycznych, które charakteryzują cechy formowania i dekoracji w zależności od rodzaju materiału, przeprowadzono analizę struktury konstrukcyjnej garniturów męskich w XX wieku oraz określono podstawowe zasady eklektyzmu materiałów i formy odzieży męskiej na początku XXI wieku.

ROLA SZTUK PIĘKNYCH W OŚWIETLENIU TRAGICZNEJ STRONY Z HISTORII ROMÓW Z PIERWSZEJ POŁOWY XX WIEKU

Yevhenii Shyshliuk

aspirant Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7358-7864
Anotation. Podczas II wojny światowej, przebywając i mieszkając na terenie Europy, romska część ówczesnej ludności padła ofiarą ludobójstwa dokonanego przez reżim nazistowski. Setki tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci, uważanych za członków rasy asocjalnej i niedorozwiniętej, eksterminowano w obozach koncentracyjnych lub mordowano podczas licznych błyskawicznie inicjowanych egzekucji. Było to ludobójstwo narodu romskiego, które sami Romowie nazywają „Porrajmós” lub „Wielkim napięciem”. Romowie, na równi z Żydami, byli tymi mniejszościami narodowymi, które naziści zniszczyli na tle rasowym, ale ludobójstwo Romów było długo milczące i ignorowane. Nawet dzisiaj jest to słabo zbadany fakt zniszczenia kilku pokoleń, setek tysięcy rodzin uciskanych przez reżim nazistowski, niedoceniany, a czasem przerażony faktem całkowitego zniszczenia ludzkiego życia, co znajduje odzwierciedlenie nawet w ówczesnych rysunkach dzieci jeńców, jakby już wtedy było wiadomo, że prymitywne obraz życia w obozie koncentracyjnym zajmie poczesne miejsce wśród dowodów na uznanie ludobójstwa Romów.
Keywords: Podczas II wojny światowej, przebywając i mieszkając na terenie Europy, romska część ówczesnej ludności padła ofiarą ludobójstwa dokonanego przez reżim nazistowski. Setki tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci, uważanych za członków rasy asocjalnej i niedorozwiniętej, eksterminowano w obozach koncentracyjnych lub mordowano podczas licznych błyskawicznie inicjowanych egzekucji. Było to ludobójstwo narodu romskiego, które sami Romowie nazywają „Porrajmós” lub „Wielkim napięciem”. Romowie, na równi z Żydami, byli tymi mniejszościami narodowymi, które naziści zniszczyli na tle rasowym, ale ludobójstwo Romów było długo milczące i ignorowane. Nawet dzisiaj jest to słabo zbadany fakt zniszczenia kilku pokoleń, setek tysięcy rodzin uciskanych przez reżim nazistowski, niedoceniany, a czasem przerażony faktem całkowitego zniszczenia ludzkiego życia, co znajduje odzwierciedlenie nawet w ówczesnych rysunkach dzieci jeńców, jakby już wtedy było wiadomo, że prymitywne obraz życia w obozie koncentracyjnym zajmie poczesne miejsce wśród dowodów na uznanie ludobójstwa Romów.

ROZWÓJ KOMUNIKACJI CYFROWEJ W UKRAINIE ESTABLISHMENT OF DIGITAL COMMUNICATION IN UKRAINE

Ivan Yarema

aspirant Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Kultury i Sztuki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2843-5087
Anotation. W niniejszym badaniu zwrócono uwagę na wyjaśnienie roli kształtowania się komunikacji cyfrowej w Ukrainie jako narzędzia komunikacyjnego; przeanalizowano wykorzystanie komunikacji cyfrowej w działalności publicznej przez biblioteki, władze samorządowe, Radę Najwyższą Ukrainy, Gabinet Ministrów, Deputowanych Ludowych, instytucje szkolnictwa wyższego; uwzględniono podstawowe środki komunikacji i pozyskiwania informacji w społeczeństwie informacyjnym, zidentyfikowano potrzebę modernizacji instytucji informacyjnych; zbadano, w jaki sposób światowa pandemia i wojna na pełną skalę Federacji Rosyjskiej wpłynęły na korzystanie z Internetu i sieci społecznościowych przez różne kategorie populacji „uczniowie, studenci, pracownicy, emeryci itp.” Temat ten jest istotny w warunkach wojny fizycznej, a jednocześnie wojny informacyjnej Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie i oświetla mechanizmy cyfrowej transformacji kraju w celu szybszego szkolenia ludności w zakresie umiejętności cyfrowych.
Keywords: W niniejszym badaniu zwrócono uwagę na wyjaśnienie roli kształtowania się komunikacji cyfrowej w Ukrainie jako narzędzia komunikacyjnego; przeanalizowano wykorzystanie komunikacji cyfrowej w działalności publicznej przez biblioteki, władze samorządowe, Radę Najwyższą Ukrainy, Gabinet Ministrów, Deputowanych Ludowych, instytucje szkolnictwa wyższego; uwzględniono podstawowe środki komunikacji i pozyskiwania informacji w społeczeństwie informacyjnym, zidentyfikowano potrzebę modernizacji instytucji informacyjnych; zbadano, w jaki sposób światowa pandemia i wojna na pełną skalę Federacji Rosyjskiej wpłynęły na korzystanie z Internetu i sieci społecznościowych przez różne kategorie populacji „uczniowie, studenci, pracownicy, emeryci itp.” Temat ten jest istotny w warunkach wojny fizycznej, a jednocześnie wojny informacyjnej Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie i oświetla mechanizmy cyfrowej transformacji kraju w celu szybszego szkolenia ludności w zakresie umiejętności cyfrowych.

PRAKTYKA UTRWALANIA PERFORMANCE’U: MANIPULACJA LUB KONIECZNOŚĆ

Iryna Yatsyk

pracownik naukowy Wydziału Teorii i Historii Kultury Instytutu Problemów Sztuki Współczesnej Akademii Nauk Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-7918-7522
Anotation. Przeanalizowano poglądy naukowców dotyczące praktyki utrwalania performance’u jako formy sztuki. Należy zauważyć, że od początku kształtowania się performance’u, jako niezależnej formy artystycznej, toczyła się jednocześnie dyskusja na temat możliwości zachowania tych dzieł w celu przyszłych badań i utworzenia archiwum. Autor podkreślił cechy rozwoju performance’u i problemy jego utrwalenia w socjopolitycznym kontekście Ukrainy. Celem pracy jest zbadanie, w jaki sposób praktyka dokumentowania performance’u wpływa na zrozumienie i badanie tej formy sztuki. Postawiono hipotezę, że praktyka utrwalania performance’ów miała wpływ na powstawanie i rozwój sztuki wideo i fotografii w Ukrainie, w szczególności zbadano wpływ zjawiska „performed photography” na rozwój sztuki współczesnej w Ukrainie. Okazało się, że praktyka dokumentowania performance’ów za pomocą różnych środków technologicznych ma charakter eksperymentalny i jest ściśle związana z innymi praktykami artystycznymi, a w wielu przypadkach staje się impulsem do pogłębienia wyobraźni w dziełach artystycznych. Zarysowano problematyczne pole, które jest aktualizowane podczas próby przypisania niektórych dzieł sztuki, które pojawiają się na przecięciu sztuki performance’u, sztuki wideo i fotografii.
Keywords: Przeanalizowano poglądy naukowców dotyczące praktyki utrwalania performance’u jako formy sztuki. Należy zauważyć, że od początku kształtowania się performance’u, jako niezależnej formy artystycznej, toczyła się jednocześnie dyskusja na temat możliwości zachowania tych dzieł w celu przyszłych badań i utworzenia archiwum. Autor podkreślił cechy rozwoju performance’u i problemy jego utrwalenia w socjopolitycznym kontekście Ukrainy. Celem pracy jest zbadanie, w jaki sposób praktyka dokumentowania performance’u wpływa na zrozumienie i badanie tej formy sztuki. Postawiono hipotezę, że praktyka utrwalania performance’ów miała wpływ na powstawanie i rozwój sztuki wideo i fotografii w Ukrainie, w szczególności zbadano wpływ zjawiska „performed photography” na rozwój sztuki współczesnej w Ukrainie. Okazało się, że praktyka dokumentowania performance’ów za pomocą różnych środków technologicznych ma charakter eksperymentalny i jest ściśle związana z innymi praktykami artystycznymi, a w wielu przypadkach staje się impulsem do pogłębienia wyobraźni w dziełach artystycznych. Zarysowano problematyczne pole, które jest aktualizowane podczas próby przypisania niektórych dzieł sztuki, które pojawiają się na przecięciu sztuki performance’u, sztuki wideo i fotografii.

MODALNOŚĆ JAKO ŚRODEK PRAGMATYCZNEGO WPŁYWU W ANGLOJĘZYCZNYCH TEKSTACH MIĘDZYNARODOWYCH DOKUMENTÓW PRAWNYCH

Oleh Barhel

asystent Katedry Filologii Angielskiej Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2242-2701
Anotation. Artykuł poświęcono badaniu pragmatycznego wpływu modalności w anglojęzycznych tekstach międzynarodowych dokumentów prawnych. W artykule przeanalizowano pojęcia modalności, jej pragmatyczną rolę w tekstach prawnych oraz znaczenia, które werbalizuje. Analiza dwudziestu pięciu dokumentów międzynarodowych wykazała, że w anglojęzycznych międzynarodowych tekstach prawnych dominują modalności deontyczne i dynamiczne. Modalność deontyczna, która jest najczęściej reprezentowana przez czasowniki modalne shall, may, must, should, czasowniki półmodalne to be i have to oraz wyrażenia modalne to be binding upon, to be bound to, to obliged to, w międzynarodowych tekstach prawnych służy jako środek pragmatycznego wpływu ze względu na znaczenie, które werbalizuje: zalecenie, karalność, pobudzenie, zakaz, konieczność, obowiązkowość, gwarancja wykonania, udzielanie wskazówek. Ujawniono również, że pragmatyczny wpływ dynamicznej modalności, która jest reprezentowana przez can, will, be able to, be unable to, be willing/unwilling to, polega na wyrażaniu zdolności podmiotu albo chęci lub niechęci do wykonania działania w określonej sytuacji lub w określonych okolicznościach, intencji dotyczącej przyszłości i nieuchronności działania.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu pragmatycznego wpływu modalności w anglojęzycznych tekstach międzynarodowych dokumentów prawnych. W artykule przeanalizowano pojęcia modalności, jej pragmatyczną rolę w tekstach prawnych oraz znaczenia, które werbalizuje. Analiza dwudziestu pięciu dokumentów międzynarodowych wykazała, że w anglojęzycznych międzynarodowych tekstach prawnych dominują modalności deontyczne i dynamiczne. Modalność deontyczna, która jest najczęściej reprezentowana przez czasowniki modalne shall, may, must, should, czasowniki półmodalne to be i have to oraz wyrażenia modalne to be binding upon, to be bound to, to obliged to, w międzynarodowych tekstach prawnych służy jako środek pragmatycznego wpływu ze względu na znaczenie, które werbalizuje: zalecenie, karalność, pobudzenie, zakaz, konieczność, obowiązkowość, gwarancja wykonania, udzielanie wskazówek. Ujawniono również, że pragmatyczny wpływ dynamicznej modalności, która jest reprezentowana przez can, will, be able to, be unable to, be willing/unwilling to, polega na wyrażaniu zdolności podmiotu albo chęci lub niechęci do wykonania działania w określonej sytuacji lub w określonych okolicznościach, intencji dotyczącej przyszłości i nieuchronności działania.

CZY GARNEK W SIEDMIU OTWORACH POWINIEN BYĆ TAJEMNICĄ TEORETYKA TŁUMACZENIA?

Olha Vakhovska

kandydat nauk filologicznych (Ukraina), magister kognitywistyki (Niemcy), docent Katedry Filologii Angielskiej i Filozofii Języka Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Lingwistycznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7720-0970
Anotation. W artykule omówiono pojęcie wewnętrznej formy słowa i ujawniono heurystyczny potencjał tego pojęcia w teorii tłumaczenia. Wewnętrzna forma słowa jest archaicznym sposobem motywującym pojawienie się tego konkretnego słowa w języku. W artykule podkreślono wyjątkową właściwość wewnętrznej formy słowa bycia obrazem mentalnym w zarodku: obrazem-ziarnem, z którego powinno rozwinąć się kilka reprezentacji mentalnych. Materiałem badawczym były rzeczowniki an eye, an ear, a mouth and a nose, z których każdy w języku angielskim ma swoje odrębne znaczenie i jest polisemantem; jednocześnie wewnętrzną formą tych rzeczowników jest ten sam archaiczny obraz – obraz otworu. Tak więc obraz otworu jest obrazem nasion, z którego rozwinęły się 4 znaczenia, każde z własnym unikalnym zestawem opcji leksykalno-semantycznych (ogólnie 138), z których każda opiera się na specjalnym zdaniu. Potwierdza to zdolność wewnętrznej formy słowa w myśleniu do generowania zróżnicowanego znaczenia figuratywnego i przekształcania się w różnorodne znaczenie, co umożliwia interpretację słów jako twórczego aktu myślenia.
Keywords: W artykule omówiono pojęcie wewnętrznej formy słowa i ujawniono heurystyczny potencjał tego pojęcia w teorii tłumaczenia. Wewnętrzna forma słowa jest archaicznym sposobem motywującym pojawienie się tego konkretnego słowa w języku. W artykule podkreślono wyjątkową właściwość wewnętrznej formy słowa bycia obrazem mentalnym w zarodku: obrazem-ziarnem, z którego powinno rozwinąć się kilka reprezentacji mentalnych. Materiałem badawczym były rzeczowniki an eye, an ear, a mouth and a nose, z których każdy w języku angielskim ma swoje odrębne znaczenie i jest polisemantem; jednocześnie wewnętrzną formą tych rzeczowników jest ten sam archaiczny obraz – obraz otworu. Tak więc obraz otworu jest obrazem nasion, z którego rozwinęły się 4 znaczenia, każde z własnym unikalnym zestawem opcji leksykalno-semantycznych (ogólnie 138), z których każda opiera się na specjalnym zdaniu. Potwierdza to zdolność wewnętrznej formy słowa w myśleniu do generowania zróżnicowanego znaczenia figuratywnego i przekształcania się w różnorodne znaczenie, co umożliwia interpretację słów jako twórczego aktu myślenia.

YURII ANATOLIIOVYCH (SYN ANATOLIIA) PINCHUK: PROBLEMY POWSTANIA NARODU UKRAIŃSKIEGO W DZIEDZICTWIE NAUKOWYM M. I. KOSTOMAROWA

Tamara Dorokhina, Yurii Kakherskyi

Tamara Dorokhina, kandydat nauk historycznych, docent Katedry Historii Ukrainy, Archeologii i Krajoznawstwa Uniwersytetu Narodowego „Czernihowski Collegium” imienia T. H. Szewczenki (Czernihów, Ukraina)
Yurii Kakherskyi, aspirant Katedry Historii Ukrainy, Archeologii i krajoznawstwa Krajoznawstwa Uniwersytetu Narodowego „Czernihowski Collegium” imienia T. H. Szewczenki (Czernihów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-9936-6226, ORCID ID: 0000-0002-8615-3651
Anotation. W artykule omówiono dziedzictwo naukowe ukraińskiego historyka, badacza problemów historiografii i studiów źródłowych Ukrainy, zasłużonego działacza nauki i technologii Ukrainy Yuriia Anatoliiovycha (syna Anatoliia) Pinchuka, który poświęcone badaniu poglądów XIX-wiecznego historyka Ukrainy Mykoły Iwanowycza Kostomarowa na historyczny postęp w tworzeniu narodowości ukraińskiej, kształtowanie świadomości narodowej ludzi, wydarzenia związane z ruchem Wyzwolenia Narodowego, rozwój państwowości ukraińskiej i tym podobne. Y. A. Pinchuk od lat 70. XX wieku przez całą swoją drogę naukową badał życie i twórczość M. I. Kostomarowa, zaproponował bezstronną ocenę jego wybitnego dziedzictwa w historii Ukrainy. Zwrócono uwagę na osobisty wkład Y. A. Pinchuka w ponowne opublikowanie i popularyzację dziedzictwa naukowego wybitnego historyka, etnografa, myśliciela i osoby publicznej.
Keywords: W artykule omówiono dziedzictwo naukowe ukraińskiego historyka, badacza problemów historiografii i studiów źródłowych Ukrainy, zasłużonego działacza nauki i technologii Ukrainy Yuriia Anatoliiovycha (syna Anatoliia) Pinchuka, który poświęcone badaniu poglądów XIX-wiecznego historyka Ukrainy Mykoły Iwanowycza Kostomarowa na historyczny postęp w tworzeniu narodowości ukraińskiej, kształtowanie świadomości narodowej ludzi, wydarzenia związane z ruchem Wyzwolenia Narodowego, rozwój państwowości ukraińskiej i tym podobne. Y. A. Pinchuk od lat 70. XX wieku przez całą swoją drogę naukową badał życie i twórczość M. I. Kostomarowa, zaproponował bezstronną ocenę jego wybitnego dziedzictwa w historii Ukrainy. Zwrócono uwagę na osobisty wkład Y. A. Pinchuka w ponowne opublikowanie i popularyzację dziedzictwa naukowego wybitnego historyka, etnografa, myśliciela i osoby publicznej.

ŻYCIE CODZIENNE SPOŁECZNOŚCI POLSKIEJ NA UKRAINIE ZACHODNIEJ PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ: ŚWIADOMOŚĆ, PAMIĘĆ, ADAPTACJA (NA MATERIAŁACH HISTORII MÓWIONEJ)

Vasylyna Zaitseva

doktorantka Wydziału “Ośrodek Studiów Stosunków Ukraińsko-Polskich” Instytutu Ukrainoznawstwa im I. Krypiakewycza Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Lwów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2840-4440
Anotation. Na podstawie materiałów historii mówionej podjęto próbę zarysowania niektórych aspektów codziennego życia Polaków na Ukrainie Zachodniej po II wojnie światowej. W badaniu wzięli udział mieszkańcy byłych polskich wsi, które w 1944 r. były częścią Związku Radzieckiego. Wywiad został przeprowadzony metodą F. Schutze, zgodnie z którą wybrano główną narrację z życia informatorów. W analizie uwzględniono także fragmenty materiałów z projektu “Polacy na Wschodzie” archiwum Ośrodka KARTA w Warszawie. Zdecydowano, że nowy świat życia przedstawicieli Polonii zbudowany został wokół codziennej ciężkiej pracy w kołchozie i religijności. Stwierdzono, że decydującymi wydarzeniami w życiu badanych nie był upadek Państwa Polskiego, ale utrata własnej ziemi i zapisanie się do kołchozu. Ujawniają się osobliwości stosunków polsko-ukraińskich w wymiarze interpersonalnym. Podkreślono problem publicznego używania języka polskiego w czasach sowieckich, adaptacja w środowisku ukraińskojęzycznym. Analizowane są możliwości rozwoju kulturalnego Polaków w warunkach życia sowieckiego. Na podstawie metody analizy treści zbadano pamięć respondentów o sytuacji osób narodowości polskiej w Ukraińskiej SRR. Wyciąga się wnioski dotyczące pamięci, tożsamości i adaptacji informatorów.
Keywords: Na podstawie materiałów historii mówionej podjęto próbę zarysowania niektórych aspektów codziennego życia Polaków na Ukrainie Zachodniej po II wojnie światowej. W badaniu wzięli udział mieszkańcy byłych polskich wsi, które w 1944 r. były częścią Związku Radzieckiego. Wywiad został przeprowadzony metodą F. Schutze, zgodnie z którą wybrano główną narrację z życia informatorów. W analizie uwzględniono także fragmenty materiałów z projektu “Polacy na Wschodzie” archiwum Ośrodka KARTA w Warszawie. Zdecydowano, że nowy świat życia przedstawicieli Polonii zbudowany został wokół codziennej ciężkiej pracy w kołchozie i religijności. Stwierdzono, że decydującymi wydarzeniami w życiu badanych nie był upadek Państwa Polskiego, ale utrata własnej ziemi i zapisanie się do kołchozu. Ujawniają się osobliwości stosunków polsko-ukraińskich w wymiarze interpersonalnym. Podkreślono problem publicznego używania języka polskiego w czasach sowieckich, adaptacja w środowisku ukraińskojęzycznym. Analizowane są możliwości rozwoju kulturalnego Polaków w warunkach życia sowieckiego. Na podstawie metody analizy treści zbadano pamięć respondentów o sytuacji osób narodowości polskiej w Ukraińskiej SRR. Wyciąga się wnioski dotyczące pamięci, tożsamości i adaptacji informatorów.

SKŁADNIA JAKO JEDEN Z GŁÓWNYCH ŚRODKÓW PEŁNIENIA FUNKCJI PRAGMATYCZNEJ W TEKSTACH REKLAMY ANGLOJĘZYCZNEJ

Nataliia Kuspis

asystent Katedry Języków Obcych, aspirant Katedry Filologii Angielskiej Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-4221-9281
Anotation. Artykuł poświęcono językowemu badaniu anglojęzycznych tekstów reklamowych. W artykule wskazano pojęcie składni jako gałęzi gramatyki zajmującej się badaniem głównych cech struktury, semantyki i funkcjonowania jednostek składniowych. Koncentruje się na cechach wykorzystania konstrukcji syntaktycznych w tekstach reklamowych różnych dziedzin działalności. W badaniu wykorzystano takie metody jak opisowy – w celu określenia ogólnego problemu, analiza – w celu zbadania składniowych cech funkcjonowania konstrukcji gramatycznych w różnych tekstach reklamowych oraz metoda uogólniania – w celu uzyskania wyników. Tekst szczegółowo omawia takie konstrukcje gramatyczne jak zdania motywacyjne, jednoczęściowe zdania powszechne, jednoczęściowe zdania typu czasownika, imperatywne formy czasownika, zdania pytające, retoryczne i wykrzyknikowe, inwersja, konstrukcje równoległe. W trakcie badania trzydziestu dwóch tekstów reklamowych ujawniono częste stosowanie konstrukcji gramatycznych w tekstach reklamowych i sloganach branży turystycznej, samochodowej i kosmetycznej. Tak więc prawidłowe połączenie konstrukcji gramatycznych będzie zależeć od tego, jaki efekt ta reklama przyniesie klientowi i czy będzie chciał skorzystać z określonego rodzaju usług.
Keywords: Artykuł poświęcono językowemu badaniu anglojęzycznych tekstów reklamowych. W artykule wskazano pojęcie składni jako gałęzi gramatyki zajmującej się badaniem głównych cech struktury, semantyki i funkcjonowania jednostek składniowych. Koncentruje się na cechach wykorzystania konstrukcji syntaktycznych w tekstach reklamowych różnych dziedzin działalności. W badaniu wykorzystano takie metody jak opisowy – w celu określenia ogólnego problemu, analiza – w celu zbadania składniowych cech funkcjonowania konstrukcji gramatycznych w różnych tekstach reklamowych oraz metoda uogólniania – w celu uzyskania wyników. Tekst szczegółowo omawia takie konstrukcje gramatyczne jak zdania motywacyjne, jednoczęściowe zdania powszechne, jednoczęściowe zdania typu czasownika, imperatywne formy czasownika, zdania pytające, retoryczne i wykrzyknikowe, inwersja, konstrukcje równoległe. W trakcie badania trzydziestu dwóch tekstów reklamowych ujawniono częste stosowanie konstrukcji gramatycznych w tekstach reklamowych i sloganach branży turystycznej, samochodowej i kosmetycznej. Tak więc prawidłowe połączenie konstrukcji gramatycznych będzie zależeć od tego, jaki efekt ta reklama przyniesie klientowi i czy będzie chciał skorzystać z określonego rodzaju usług.

MANIFESTACJA ZJAWISKA OSOBOWOŚCI JAKO NOŚNIKA WOLNEJ WOLI PRZEZ PRYZMAT KONCEPTUALNEGO ROZUMIENIA FILOZOFII JEAN-PAULA SARTRE’A

Maryna Mazur

aspirant Katedry Filozofii Dnieprzańskiego Narodowego Uniwersytetu imienia Ołesia Honczara (Dniepr, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-5371-490X
Anotation. Celem badań jest odkrycie istoty zjawiska osobowości, jako nośnika wolnej woli w kontekście poglądów filozoficznych Jeana-Paula Sartre’a. W niniejszym artykule po pierwsze podkreślono, że dialektyka Sartre’a wyraźnie rozróżnia świat materialny przedmiotów (bycie-w-sobie) i świat duchowy człowieka (bycie-dla-siebie). Innymi słowy, mówimy tutaj o relacji dwóch diametralnie przeciwnych biegunów: obiektywnej rzeczywistości (konieczności) i subiektywnej rzeczywistości (wolności ludzkiej egzystencji). Po drugie, należy zauważyć, że podmiot jest ucieleśnieniem wolności, która przewiduje jego osobistą odpowiedzialność za każdy dokonany wybór, który jest warunkiem jego samorealizacji. Każdy czyn i każdy wybrany przez podmiot destrukcyjny obraz, który zdecyduje się przymierzyć, na przykład kłamcy, łajdaka lub tchórza, pozostawi swój ślad bezpośrednio na jego reputacji.
Keywords: Celem badań jest odkrycie istoty zjawiska osobowości, jako nośnika wolnej woli w kontekście poglądów filozoficznych Jeana-Paula Sartre’a. W niniejszym artykule po pierwsze podkreślono, że dialektyka Sartre’a wyraźnie rozróżnia świat materialny przedmiotów (bycie-w-sobie) i świat duchowy człowieka (bycie-dla-siebie). Innymi słowy, mówimy tutaj o relacji dwóch diametralnie przeciwnych biegunów: obiektywnej rzeczywistości (konieczności) i subiektywnej rzeczywistości (wolności ludzkiej egzystencji). Po drugie, należy zauważyć, że podmiot jest ucieleśnieniem wolności, która przewiduje jego osobistą odpowiedzialność za każdy dokonany wybór, który jest warunkiem jego samorealizacji. Każdy czyn i każdy wybrany przez podmiot destrukcyjny obraz, który zdecyduje się przymierzyć, na przykład kłamcy, łajdaka lub tchórza, pozostawi swój ślad bezpośrednio na jego reputacji.

KOBIECE WIZJE TOPOSU WOJNY W POWIEŚCIACH HORICHA ZERNIA „CÓRECZKA” I GASKI SZYJAN „ZA PLECAMI”

Dmytro Prysivok

aspirant Katedry Literatury i Metodyki jej Nauczania, Historii Kultury i Dziennikarstwa Nieżyńskiego Państwowego Uniwersytetu imienia Mikołaja Gogola (Nieżyn, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-2877-3200
Anotation. Artykuł zwraca uwagę na jedną z grup tekstów o wojnie na wschodzie Ukrainy z okresu operacji antyterrorystycznej, a mianowicie prozę kobiecą. Przedmiotem badań są powieści Gaski Shyjan „Za plecami” i Tamary Horicha Zernia „Córeczka”. Przedmiotem są toposy wojenne w oznaczonych tekstach. W pracy, poprzez całościową analizę tekstu, wyróżnia się toposy, którymi autorzy żywo ilustrują sytuację kobiet w czasie wojny. Upewnia się interakcja toposów między sobą. Wyróżnia się wspólne i charakterystyczne cechy przedstawiania wojny w obu dziełach na poziomie toposu. Dzięki analizie ujawniono, że powieści koncentrują się na kobiecym cierpieniu, jednak ucieleśnienie tego toposu jest inne, ponieważ naruszają różne problemy w tekstach. W szczególności Horicha Zernia przedstawia okupowaną przestrzeń Donbasu, a Gaska Shyjan – kontrolowany i daleki od frontu Lwów.
Keywords: Artykuł zwraca uwagę na jedną z grup tekstów o wojnie na wschodzie Ukrainy z okresu operacji antyterrorystycznej, a mianowicie prozę kobiecą. Przedmiotem badań są powieści Gaski Shyjan „Za plecami” i Tamary Horicha Zernia „Córeczka”. Przedmiotem są toposy wojenne w oznaczonych tekstach. W pracy, poprzez całościową analizę tekstu, wyróżnia się toposy, którymi autorzy żywo ilustrują sytuację kobiet w czasie wojny. Upewnia się interakcja toposów między sobą. Wyróżnia się wspólne i charakterystyczne cechy przedstawiania wojny w obu dziełach na poziomie toposu. Dzięki analizie ujawniono, że powieści koncentrują się na kobiecym cierpieniu, jednak ucieleśnienie tego toposu jest inne, ponieważ naruszają różne problemy w tekstach. W szczególności Horicha Zernia przedstawia okupowaną przestrzeń Donbasu, a Gaska Shyjan – kontrolowany i daleki od frontu Lwów.

ZMIANA STANDARDÓW: JAK JĘZYKOZNAWCY TRAKTUJĄ NOWOTWORY JĘZYKOWE W PERSPEKTYWIE HISTORYCZNEJ

Maria Semenova

aspirantka Katedry Lingwistyki Stosowanej Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-3370-7750
Anotation. W artykule naukowym autor ma na celu nakreślenie podejść do badania słowotwórstwa, przedstawienie modeli słowotwórczych i reagowanie na językową krytykę zmian językowych. Do realizacji zadań zastosowano następujące metody: metoda wyszukiwania informacji podczas wyboru materiału badawczego; analiza definicji słownictwa i modeli słowotwórczych; metoda ciągłego pobierania próbek ze źródeł leksykograficznych; kontekstowa, funkcjonalna i metoda analizy definicji słownictwa w celu śledzenia cech językowych nowotworzeń języka angielskiego; deduktywno-induktywna metoda podsumowania danych i podsumowania wniosków z pracy. Artykuł naukowy zawiera 1) szeroki przegląd historycznych i współczesnych podejść do badania słowotwórstwa ze wskazaniem różnic w opisie diachronicznym i synchronicznym, cech perspektyw semasiologiczno-onomasiologiczno-perspektywicznych; 2) jasną klasyfikację głównych modeli słowotwórczych; 3) dyskurs na temat krytyki zmian językowych. Praca ma istotne znaczenie w kwestii uogólniania, usystematyzowania i aktualizacji współczesnych danych słowotwórczych. Perspektywiczność badań można prześledzić w potencjalnym wykorzystaniu materiałów i wyników w kursach normatywnych: „leksykologia”, „stylistyka”, „dyskursologia”, „socjolingwistyka”, a także w pisaniu podręczników i badaniach naukowców.
Keywords: W artykule naukowym autor ma na celu nakreślenie podejść do badania słowotwórstwa, przedstawienie modeli słowotwórczych i reagowanie na językową krytykę zmian językowych. Do realizacji zadań zastosowano następujące metody: metoda wyszukiwania informacji podczas wyboru materiału badawczego; analiza definicji słownictwa i modeli słowotwórczych; metoda ciągłego pobierania próbek ze źródeł leksykograficznych; kontekstowa, funkcjonalna i metoda analizy definicji słownictwa w celu śledzenia cech językowych nowotworzeń języka angielskiego; deduktywno-induktywna metoda podsumowania danych i podsumowania wniosków z pracy. Artykuł naukowy zawiera 1) szeroki przegląd historycznych i współczesnych podejść do badania słowotwórstwa ze wskazaniem różnic w opisie diachronicznym i synchronicznym, cech perspektyw semasiologiczno-onomasiologiczno-perspektywicznych; 2) jasną klasyfikację głównych modeli słowotwórczych; 3) dyskurs na temat krytyki zmian językowych. Praca ma istotne znaczenie w kwestii uogólniania, usystematyzowania i aktualizacji współczesnych danych słowotwórczych. Perspektywiczność badań można prześledzić w potencjalnym wykorzystaniu materiałów i wyników w kursach normatywnych: „leksykologia”, „stylistyka”, „dyskursologia”, „socjolingwistyka”, a także w pisaniu podręczników i badaniach naukowców.

DEINFANTYLIZACJA SPOŁECZEŃSTWA UKRAIŃSKIEGO JAKO STRATEGIA ARTYSTYCZNYCH TEKSTÓW PROZATORSKICH O REWOLUCJI GODNOŚCI

Olha Sydorenko

aspirantka Katedry Literatury Ukraińskiej Dnieprzańskiego Narodowego Uniwersytetu imienia Ołesia Honczara (Dniepr, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-8702-3659
Anotation. W artykule podjęto próbę prześledzenia, w jaki sposób strategie artystyczne dotyczące wydarzenia – Rewolucji Godności są realizowane w literaturze, jakie strategie artystyczne autora są najczęściej stosowane w tym celu, jaka jest ich specyfika. Pomimo ponad ośmioletniego okresu wciąż brakuje pełnoprawnych badań, w których by została prześledzona i przeanalizowana rola tekstów o Rewolucji Godności w kształtowaniu militarnego dyskursu współczesnej ukraińskiej prozy, ich główne strategie, a także wpływ na modele narracji autora, co z góry determinuje wysokie znaczenie i nowość naszej pracy. W wyniku badań okazało się, że główną strategią artystycznych tekstów prozatorskich o Rewolucji Godności jest deinfantylizacja społeczeństwa ukraińskiego: symboliczne przejście od niedojrzałego infantylnego Ukraińca do „godnego”, odpowiedzialnego, świadomego. W tych tekstach obserwuje się próbę nie tylko uchwycenia najbardziej przełomowych momentów najnowszej historii, ale przede wszystkim konsolidacji różnych grup społecznych, przyczynienia się do ponownego przemyślenia przez Ukraińców całego okresu Niepodległości, zniszczenia dawnych ideałów dla stworzenia wspólnej prawdziwie suwerennej przestrzeni narodowej.
Keywords: W artykule podjęto próbę prześledzenia, w jaki sposób strategie artystyczne dotyczące wydarzenia – Rewolucji Godności są realizowane w literaturze, jakie strategie artystyczne autora są najczęściej stosowane w tym celu, jaka jest ich specyfika. Pomimo ponad ośmioletniego okresu wciąż brakuje pełnoprawnych badań, w których by została prześledzona i przeanalizowana rola tekstów o Rewolucji Godności w kształtowaniu militarnego dyskursu współczesnej ukraińskiej prozy, ich główne strategie, a także wpływ na modele narracji autora, co z góry determinuje wysokie znaczenie i nowość naszej pracy. W wyniku badań okazało się, że główną strategią artystycznych tekstów prozatorskich o Rewolucji Godności jest deinfantylizacja społeczeństwa ukraińskiego: symboliczne przejście od niedojrzałego infantylnego Ukraińca do „godnego”, odpowiedzialnego, świadomego. W tych tekstach obserwuje się próbę nie tylko uchwycenia najbardziej przełomowych momentów najnowszej historii, ale przede wszystkim konsolidacji różnych grup społecznych, przyczynienia się do ponownego przemyślenia przez Ukraińców całego okresu Niepodległości, zniszczenia dawnych ideałów dla stworzenia wspólnej prawdziwie suwerennej przestrzeni narodowej.

SYMBOLIZACJA ZOOFRAZEM W MOWIE LUDOWEJ

Hanna Onufriichuk, Maria Filipchuk

Hanna Onufriichuk, kandydat nauk filologicznych, docent Katedry Języka i Kultury Ukraińskiej Narodowego Uniwersytetu Lotniczego (Kijów, Ukraina)
Maria Filipchuk, kandydat nauk filologicznych, docent, docent Katedry Historii i Kultury Języka Ukraińskiego Czerniowieckiego Uniwersytetu Narodowego imienia Jurija Fedkowycza (Czerniowce, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7589-4411, ORCID ID: 0000-0001-6818-6890
Anotation. Znaczenie badania wynika z potrzeby zbadania symboliki zoofrazem w aspekcie etnolingwistycznym i określenia ich roli w kształtowaniu językowego obrazu świata. Symbolizowane słowa-nazwy odzwierciedlają cechy kultury ludu, jego historię, zwyczaje i zachęcają do pojawienia się powiązań asocjacyjnych, które opierają się na porównaniu, zestawieniu przedmiotów, zjawisk, cech i tym podobnych. Paralele asocjacyjne powstają na osobistym subiektywnym doświadczeniu człowieka, które pokrywa się z etnokulturowymi tradycjami ludzi, do których należy mówca. Przez pryzmat animistycznego światopoglądu ludzi kompleksowo przeanalizowano specyfikę refleksji nad asocjacyjnymi podobieństwami między człowiekiem a ptakiem w powszechnych etnosymboli. Wyjaśniono znaczenie i wpływ ptaków na cechy charakteru i usposobienia człowieka, określono pozytywne i negatywne cechy ptaka. Etnosymbole na oznaczenie faunosymboliki są tworzone na podstawie metaforycznego zrozumienia realiów i składników jednostek językowych odzwierciedlających językowy obraz świata narodu ukraińskiego, przyczyniają się do poznania jego tradycji, tożsamości narodowej i wyjątkowości.
Keywords: Znaczenie badania wynika z potrzeby zbadania symboliki zoofrazem w aspekcie etnolingwistycznym i określenia ich roli w kształtowaniu językowego obrazu świata. Symbolizowane słowa-nazwy odzwierciedlają cechy kultury ludu, jego historię, zwyczaje i zachęcają do pojawienia się powiązań asocjacyjnych, które opierają się na porównaniu, zestawieniu przedmiotów, zjawisk, cech i tym podobnych. Paralele asocjacyjne powstają na osobistym subiektywnym doświadczeniu człowieka, które pokrywa się z etnokulturowymi tradycjami ludzi, do których należy mówca. Przez pryzmat animistycznego światopoglądu ludzi kompleksowo przeanalizowano specyfikę refleksji nad asocjacyjnymi podobieństwami między człowiekiem a ptakiem w powszechnych etnosymboli. Wyjaśniono znaczenie i wpływ ptaków na cechy charakteru i usposobienia człowieka, określono pozytywne i negatywne cechy ptaka. Etnosymbole na oznaczenie faunosymboliki są tworzone na podstawie metaforycznego zrozumienia realiów i składników jednostek językowych odzwierciedlających językowy obraz świata narodu ukraińskiego, przyczyniają się do poznania jego tradycji, tożsamości narodowej i wyjątkowości.

FUNKCJE WNĘTRZA W PROZIE ARTYSTYCZNEJ

Karine Khachaturian

doktor filozofii, wykładowca Charkowskiego Zawodowego College’u Transportu Samochodowego (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-4131-1836
Anotation. W artykule omówiono rolę wnętrza literackiego w organizacji przestrzeni dzieła sztuki – formy opisu stosowane w tekście dzieła sztuki wraz z formami takimi jak krajobraz i portret. Przedstawiono przegląd prac naukowych, w których rozważane są artystyczne funkcje rzeczy przedmiotowych, które składają się na literacką przestrzeń wewnętrzną. Wskazano, że wnętrze odgrywa ważną rolę nie tylko jako element strukturalny tekstu artystycznego, ale także odgrywa znaczącą rolę w odkrywaniu poetyki dzieł sztuki w nowy sposób, odgrywając kluczową rolę również na poziomie semantycznym. Określa się rola wnętrza w ujawnianiu wewnętrznego świata postaci, w poznawaniu przyrody, natury i charakteru postaci, a analitycznie pokazuje, jak wszystko to wiąże się z koncepcją psychologizmu w fikcji literackiej. Dzięki chronotopowej funkcji wnętrza literackiego badane są cechy artystycznej ekspresji przedmiotów o symbolicznym znaczeniu, właściwości i cechy przestrzeni estetycznej ukształtowanej w jedności czasu i przestrzeni ustanowionej w kulturowym poznaniu ludzkości. Analiza funkcji wnętrza literackiego pozwala teoretycznie zbadać system przedmiotów w dziele artystycznym i zidentyfikować cechy wykorzystania szczegółów materialnych w tekstach artystycznych.
Keywords: W artykule omówiono rolę wnętrza literackiego w organizacji przestrzeni dzieła sztuki – formy opisu stosowane w tekście dzieła sztuki wraz z formami takimi jak krajobraz i portret. Przedstawiono przegląd prac naukowych, w których rozważane są artystyczne funkcje rzeczy przedmiotowych, które składają się na literacką przestrzeń wewnętrzną. Wskazano, że wnętrze odgrywa ważną rolę nie tylko jako element strukturalny tekstu artystycznego, ale także odgrywa znaczącą rolę w odkrywaniu poetyki dzieł sztuki w nowy sposób, odgrywając kluczową rolę również na poziomie semantycznym. Określa się rola wnętrza w ujawnianiu wewnętrznego świata postaci, w poznawaniu przyrody, natury i charakteru postaci, a analitycznie pokazuje, jak wszystko to wiąże się z koncepcją psychologizmu w fikcji literackiej. Dzięki chronotopowej funkcji wnętrza literackiego badane są cechy artystycznej ekspresji przedmiotów o symbolicznym znaczeniu, właściwości i cechy przestrzeni estetycznej ukształtowanej w jedności czasu i przestrzeni ustanowionej w kulturowym poznaniu ludzkości. Analiza funkcji wnętrza literackiego pozwala teoretycznie zbadać system przedmiotów w dziele artystycznym i zidentyfikować cechy wykorzystania szczegółów materialnych w tekstach artystycznych.

CUDZOZIEMCY W SZEREGACH ARMII UKRAIŃSKIEJ REPUBLIKI LUDOWEJ PODCZAS WOJNY POLSKO-RADZIECKIEJ 1920 ROKU

Oleksandr Sholk

aspirant Katedry Historii Ukrainy Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Ohijenki w Kamieńcu Podolskim (Kamieniec Podolski, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-0830-4538
Anotation. W artykule zbadano udział cudzoziemców w walce zbrojnej w szeregach Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej podczas wojny polsko-radzieckiej w 1920 roku. Autor zwraca uwagę na mało znane fakty dotyczące tworzenia zagranicznych jednostek w ramach wojska ukraińskiego, niezrealizowane projekty formowania jednostek nieukraińskich, angażowanie rosyjskich, kozackich, polskich oficerów i żołnierzy do działań wojskowych na terytorium zachodniej i prawobrzeżnej Ukrainy, co było konsekwencją Układu Warszawskiego z 1920 r., polsko-ukraiński związek wojskowy, do którego następnie dołączył szef Rządu Krymskiego Piotr Wrangel. Osobno zwrócono uwagę na powstawanie jednostek kozackich i mieszanych polsko-ukraińskich, których inicjatorami powstania było właśnie polskie kierownictwo wojskowe. Autor zwrócił uwagę na niewystarczające opracowanie źródeł na ten temat, brak wystarczających informacji o uczestnikach tych wydarzeń, ich działalności i wpływie na procesy.
Keywords: W artykule zbadano udział cudzoziemców w walce zbrojnej w szeregach Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej podczas wojny polsko-radzieckiej w 1920 roku. Autor zwraca uwagę na mało znane fakty dotyczące tworzenia zagranicznych jednostek w ramach wojska ukraińskiego, niezrealizowane projekty formowania jednostek nieukraińskich, angażowanie rosyjskich, kozackich, polskich oficerów i żołnierzy do działań wojskowych na terytorium zachodniej i prawobrzeżnej Ukrainy, co było konsekwencją Układu Warszawskiego z 1920 r., polsko-ukraiński związek wojskowy, do którego następnie dołączył szef Rządu Krymskiego Piotr Wrangel. Osobno zwrócono uwagę na powstawanie jednostek kozackich i mieszanych polsko-ukraińskich, których inicjatorami powstania było właśnie polskie kierownictwo wojskowe. Autor zwrócił uwagę na niewystarczające opracowanie źródeł na ten temat, brak wystarczających informacji o uczestnikach tych wydarzeń, ich działalności i wpływie na procesy.

INSTYTUCJONALNY WYMIAR BEZPIECZEŃSTWA INFORMACYJNEGO PAŃSTWA W WARUNKACH WSPÓŁCZESNYCH TRENDÓW GLOBALIZACYJNYCH

Svitlana Vnuchko, Olena Polovko

Svitlana Vnuchko, kandydat nauk politycznych, docent Katedry Nauk Politycznych Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
Olena Polovko, kandydat nauk politycznych, docent Katedry Nauk Politycznych Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-9176-1304, ORCID ID: 0000-0002-1207-7174
Anotation. W artykule omówiono cechy instytucjonalnego pomiaru bezpieczeństwa informacji państwa w warunkach współczesnych trendów globalizacyjnych. Koncentruje się na kwestiach rozwoju sfery informacyjnej społeczeństwa i powstawania nowych zagrożeń dla bezpieczeństwa informacyjnego państwa w ramach realizacji zadań polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa, zwłaszcza w warunkach wojny hybrydowej. Badane są cechy systemu ochrony bezpieczeństwa narodowego w sektorze przeciwdziałania ekspansji informacji. Badana jest rola bezpieczeństwa informacji Ukrainy jako jednej z kluczowych we współczesnej walce o własną niepodległość. W rezultacie należy zauważyć, że w celu zmniejszenia skutków ataków informacyjnych, państwowa polityka informacyjna powinna opierać się na zapewnieniu prawa do rzetelnej, kompletnej i terminowej informacji, wolności słowa i działalności informacyjnej, zapobieganiu ingerencji w treść i wewnętrzną organizację procesów informacyjnych; zachowaniu i poprawie krajowego produktu i technologii informacyjnych, zapewnieniu informacji i identyfikacji narodowo-kulturowej Ukrainy w światowej przestrzeni informacyjnej.
Keywords: W artykule omówiono cechy instytucjonalnego pomiaru bezpieczeństwa informacji państwa w warunkach współczesnych trendów globalizacyjnych. Koncentruje się na kwestiach rozwoju sfery informacyjnej społeczeństwa i powstawania nowych zagrożeń dla bezpieczeństwa informacyjnego państwa w ramach realizacji zadań polityki wewnętrznej i zagranicznej państwa, zwłaszcza w warunkach wojny hybrydowej. Badane są cechy systemu ochrony bezpieczeństwa narodowego w sektorze przeciwdziałania ekspansji informacji. Badana jest rola bezpieczeństwa informacji Ukrainy jako jednej z kluczowych we współczesnej walce o własną niepodległość. W rezultacie należy zauważyć, że w celu zmniejszenia skutków ataków informacyjnych, państwowa polityka informacyjna powinna opierać się na zapewnieniu prawa do rzetelnej, kompletnej i terminowej informacji, wolności słowa i działalności informacyjnej, zapobieganiu ingerencji w treść i wewnętrzną organizację procesów informacyjnych; zachowaniu i poprawie krajowego produktu i technologii informacyjnych, zapewnieniu informacji i identyfikacji narodowo-kulturowej Ukrainy w światowej przestrzeni informacyjnej.

TRENING PSYCHOKOREKCYJNY “UCZYMY SIĘ KONSTRUKTYWNIE ROZWIĄZYWAĆ SYTUACJE KONFLIKTOWE”

Nataliia Hrynova, Victoriia Stanishevskaya

Nataliia Hrynova, kandydat nauk psychologicznych, docent, docent Katedry Psychologii Humańskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Pawła Tyczyny (Humań, Ukraina)
Victoriia Stanishevskaya, wykładowca Katedry Psychologii Humańskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Pawła Tyczyny (Humań, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-7261-9871, ORCID ID: 0000-0003-3324-8988
Anotation. W artykule scharakteryzowano pojęcia „konfliktu” i „konfliktu intrapersonalnego”. Należy zauważyć, że sytuacje konfliktowe doświadczane w okresie dojrzewania mają ostrzejsze tempo i mają nie tylko negatywny wpływ na kształtowanie się osobowości, ale mogą również prowadzić do rozwoju stanów kryzysowych, zjawisk neurotycznych i nieprawidłowych zmian osobowości. Określone są specyficzne przejawy konfliktu intrapersonalnego, charakterystyczne dla nich cechy w sferze poznawczej, emocjonalnej i behawioralnej młodzieży. Przedstawiono wyniki badania neurotyzmu wśród młodzieży, które wskazują na obecność podwyższonego poziomu „neurotyzmu” wśród dzieci w wieku młodzieńczym. Przedstawiono autorski trening psychokorekcyjny „Naucz się konstruktywnie rozwiązywać sytuacje konfliktowe” do użytku przez psychologów pracujących z dziećmi w wieku młodzieńczym. Szkolenie może być stosowane jako metoda pomocy nastolatkom, którzy mają zwiększony poziom konfliktu, oznaki konfliktu intrapersonalnego, wysoki poziom „neurotyzmu”.
Keywords: W artykule scharakteryzowano pojęcia „konfliktu” i „konfliktu intrapersonalnego”. Należy zauważyć, że sytuacje konfliktowe doświadczane w okresie dojrzewania mają ostrzejsze tempo i mają nie tylko negatywny wpływ na kształtowanie się osobowości, ale mogą również prowadzić do rozwoju stanów kryzysowych, zjawisk neurotycznych i nieprawidłowych zmian osobowości. Określone są specyficzne przejawy konfliktu intrapersonalnego, charakterystyczne dla nich cechy w sferze poznawczej, emocjonalnej i behawioralnej młodzieży. Przedstawiono wyniki badania neurotyzmu wśród młodzieży, które wskazują na obecność podwyższonego poziomu „neurotyzmu” wśród dzieci w wieku młodzieńczym. Przedstawiono autorski trening psychokorekcyjny „Naucz się konstruktywnie rozwiązywać sytuacje konfliktowe” do użytku przez psychologów pracujących z dziećmi w wieku młodzieńczym. Szkolenie może być stosowane jako metoda pomocy nastolatkom, którzy mają zwiększony poziom konfliktu, oznaki konfliktu intrapersonalnego, wysoki poziom „neurotyzmu”.

OPRACOWANIE ZESTAWU NARZĘDZI INTEGRACYJNYCH W PSYCHOLOGII: KIERUNKI I PERSPEKTYWY BADAŃ

Olena Zavhorodnia

doktor nauk psychologicznych, starszy badacz, główny pracownik naukowy w laboratorium metodologii i teorii psychologii Instytutu imienia H. S. Kostiuka Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-8786-8707
Anotation. W artykule dokonano analizy podstaw teoretycznych i kierunków przetwarzania metodologicznego zestawu narzędzi integracji wiedzy psychologicznej. Stwierdzono wzrost zmienności wiedzy psychologicznej, różnice w językach teoretyzowania; dlatego istotne jest opracowanie i doskonalenie narzędzi integracyjnych. Strategia integracji ma na celu analizę i powiązanie ustalonych teorii klasycznych i nowych, w tym WEIRD problemu, studiów poskolonialnych i dotyczących płci, podejść etycznych i emickich, osiągnięć psychologii indygenicznej. Sformułowano zadania i perspektywy integracji na poziomie metateoretycznym. Wyjaśniono możliwości ułatwienia integracji na poziomie badań empirycznych. Twierdzi się, że celowa refleksja badaczy na temat nauk psychologicznych oraz opracowanie narzędzi metodologicznych niezbędnych do realizacji projektów integracyjnych są czynnikiem przezwyciężania zjawisk kryzysowych, motorem rozwoju i skuteczności wiedzy psychologicznej. Określono warunki sprzyjania integracyjnym ustaleniom badacza.
Keywords: W artykule dokonano analizy podstaw teoretycznych i kierunków przetwarzania metodologicznego zestawu narzędzi integracji wiedzy psychologicznej. Stwierdzono wzrost zmienności wiedzy psychologicznej, różnice w językach teoretyzowania; dlatego istotne jest opracowanie i doskonalenie narzędzi integracyjnych. Strategia integracji ma na celu analizę i powiązanie ustalonych teorii klasycznych i nowych, w tym WEIRD problemu, studiów poskolonialnych i dotyczących płci, podejść etycznych i emickich, osiągnięć psychologii indygenicznej. Sformułowano zadania i perspektywy integracji na poziomie metateoretycznym. Wyjaśniono możliwości ułatwienia integracji na poziomie badań empirycznych. Twierdzi się, że celowa refleksja badaczy na temat nauk psychologicznych oraz opracowanie narzędzi metodologicznych niezbędnych do realizacji projektów integracyjnych są czynnikiem przezwyciężania zjawisk kryzysowych, motorem rozwoju i skuteczności wiedzy psychologicznej. Określono warunki sprzyjania integracyjnym ustaleniom badacza.

PSYCHOLOGICZNE ASPEKTY SZKOLENIA PRACOWNIKÓW SOCJALNYCH

Olena Ivanova

asystent Katedry Filozofii, Nauk Społeczno-Humanistycznych i Wychowania Fizycznego Chmielnickiego Uniwersytetu Zarządzania i Prawa imienia Leonida Yuzkova (Chmielnicki, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-0682-5607
Anotation. Artykuł koncentruje się na cechach szkolenia psychologicznego pracowników socjalnych. Zidentyfikowano problemy związku specjalnej wiedzy psychologicznej w działaniach pracownika socjalnego. Zwrócono uwagę na znaczenie ukierunkowania procesu kształtowania gotowości przyszłego pracownika socjalnego do aktywności zawodowej na specjalnych cechach i cechach osobowości, które stanowią podstawę sukcesu w wykonywaniu obowiązków zawodowych. Rozważano interpretację pojęcia „gotowość pracowników socjalnych do aktywności zawodowej”. Ustalono, że głównym kryterium gotowości jest kompetencja zawodowa specjalisty. Przedstawiono i scharakteryzowano podstawowe wymagania dotyczące przyszłego pracownika socjalnego. Uwarunkowano etap realizacji modelu przygotowania zawodowego studentów wyższych uczelni do pracy socjalnej. Wskazano, że przeprowadzono badanie psychologiczne z wykorzystaniem metody obserwacji w celu oceny psychologicznych aspektów szkolenia pracowników socjalnych. Udział wzięli studenci drugiego roku grupy „Pomoc społeczna”. Wyniki obserwacji wykazały niski poziom psychologicznego przygotowania uczniów do pracy socjalnej, ponieważ respondenci wykazywali niestabilność emocjonalną, wysoki poziom lęku, fragmentaryczną świadomość dotyczącą obszarów i form pracy socjalnej.
Keywords: Artykuł koncentruje się na cechach szkolenia psychologicznego pracowników socjalnych. Zidentyfikowano problemy związku specjalnej wiedzy psychologicznej w działaniach pracownika socjalnego. Zwrócono uwagę na znaczenie ukierunkowania procesu kształtowania gotowości przyszłego pracownika socjalnego do aktywności zawodowej na specjalnych cechach i cechach osobowości, które stanowią podstawę sukcesu w wykonywaniu obowiązków zawodowych. Rozważano interpretację pojęcia „gotowość pracowników socjalnych do aktywności zawodowej”. Ustalono, że głównym kryterium gotowości jest kompetencja zawodowa specjalisty. Przedstawiono i scharakteryzowano podstawowe wymagania dotyczące przyszłego pracownika socjalnego. Uwarunkowano etap realizacji modelu przygotowania zawodowego studentów wyższych uczelni do pracy socjalnej. Wskazano, że przeprowadzono badanie psychologiczne z wykorzystaniem metody obserwacji w celu oceny psychologicznych aspektów szkolenia pracowników socjalnych. Udział wzięli studenci drugiego roku grupy „Pomoc społeczna”. Wyniki obserwacji wykazały niski poziom psychologicznego przygotowania uczniów do pracy socjalnej, ponieważ respondenci wykazywali niestabilność emocjonalną, wysoki poziom lęku, fragmentaryczną świadomość dotyczącą obszarów i form pracy socjalnej.

TEORIA GEOSTRATEGII: ANALIZA DYSKURSYWNA

Volodymyr Lipkan

doktor nauk prawnych, profesor, doktorant Wydziału Zagadnień Prawnych Politologii Instytutu Państwa i Prawa imienia W. M. Korieckiego Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7411-2086
Anotation. Logika badania nowoczesnych procesów w przestrzeni geostrategicznej przewiduje tworzenie podstaw do tworzenia dyskursu geostrategicznego, wyjaśnienie jego strategicznego potencjału metapoznawczego w ramach rozwoju teorii geostrategii. Uzasadniona jest potrzeba wykorzystania analizy dyskursywnej w tworzeniu narracji strategicznych. Na podstawie autorskiej koncepcji geostrategii analizowane są współczesne stosowane trendy polityczne w komunikacji politycznej, które wpływają na kształtowanie się geostrategii współczesnej Ukrainy. Jedną z wybitnych metod jest właśnie analiza dyskursywna, która uwzględnia potrzebę rozróżnienia i usystematyzowania multiplikatywności dyskursów funkcjonujących w badaniu zjawisk w przestrzeni geostrategicznej. Artykuł kontynuuje kluczową ideę autora dotyczącą wyraźnego rozróżnienia między geopolityką a geostrategią. W analizie geostrategii w perspektywie językowo-kulturowej wyróżniono podejścia obiektowe i podmiotowe. Znaczenie chronotopu jest uzasadnione. Stwierdzono, że dyskurs metapoznawczy umożliwia architektowi strategicznemu uzyskanie możliwości wyjścia poza proces poznawczy, czyniąc go przedmiotem monitorowania i interpretacji. Zastosowano metodę case study, przejawiającą się w analizie problemów stosowanych i formułowaniu na ich podstawie wniosków teoretycznych. Przedstawiono autorski model dyskursów systemowych geostrategii jako teorii.
Keywords: Logika badania nowoczesnych procesów w przestrzeni geostrategicznej przewiduje tworzenie podstaw do tworzenia dyskursu geostrategicznego, wyjaśnienie jego strategicznego potencjału metapoznawczego w ramach rozwoju teorii geostrategii. Uzasadniona jest potrzeba wykorzystania analizy dyskursywnej w tworzeniu narracji strategicznych. Na podstawie autorskiej koncepcji geostrategii analizowane są współczesne stosowane trendy polityczne w komunikacji politycznej, które wpływają na kształtowanie się geostrategii współczesnej Ukrainy. Jedną z wybitnych metod jest właśnie analiza dyskursywna, która uwzględnia potrzebę rozróżnienia i usystematyzowania multiplikatywności dyskursów funkcjonujących w badaniu zjawisk w przestrzeni geostrategicznej. Artykuł kontynuuje kluczową ideę autora dotyczącą wyraźnego rozróżnienia między geopolityką a geostrategią. W analizie geostrategii w perspektywie językowo-kulturowej wyróżniono podejścia obiektowe i podmiotowe. Znaczenie chronotopu jest uzasadnione. Stwierdzono, że dyskurs metapoznawczy umożliwia architektowi strategicznemu uzyskanie możliwości wyjścia poza proces poznawczy, czyniąc go przedmiotem monitorowania i interpretacji. Zastosowano metodę case study, przejawiającą się w analizie problemów stosowanych i formułowaniu na ich podstawie wniosków teoretycznych. Przedstawiono autorski model dyskursów systemowych geostrategii jako teorii.

CECHY MANIFESTACJI BARIER PSYCHOLOGICZNYCH W ROZWOJU KREATYWNOŚCI MŁODSZYCH NASTOLATKÓW

Liu Yan

aspirant Katedry Psychologii Rozwoju i Komunikacji Społecznej Południowoukraińskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia K. D. Uszyńskiego (Odessa, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-8477-3403
Anotation. W artykule omówiono problem badania przejawów barier psychologicznych w rozwoju kreatywności u młodszych nastolatków. Rozważane są pojęcia „bariera psychologiczna” i „kreatywność”. Empirycznie zbadano cechy manifestacji barier psychologicznych w rozwoju kreatywności u młodszych nastolatków w wieku 10–12 lat. Wśród metod badawczych zastosowano: kwestionariusz kreatywności osobowości G. Davisa, metodę P. Torrensa, metodę S. Mednyka, metodę wieloczynnikowego badania osobowości R. Cattella (wersja dziecięca) w adaptacji E. Oleksandrovskiej, skalę lęku osobowego O. Parafian, autorski kwestionariusz badania psychologicznych barier kreatywności młodszych nastolatków (A. Massanov, Liu Yan); wśród metod statystycznych wybrano metodę korelacji Spearmana i Test U Manna- Whitneya. Stwierdzono, że badani przeważają poniżej średniego i niskiego poziomu rozwoju elementów strukturalnych kreatywności. Zbadano indywidualne cechy osobowości i cechy manifestacji barier psychologicznych u młodszych nastolatków. Udowodniono, że u młodszych nastolatków przeszkodami w przejawianiu kreatywności są bariery psychologiczne, takie jak strach, lęk, zwątpienie i sumienność.
Keywords: W artykule omówiono problem badania przejawów barier psychologicznych w rozwoju kreatywności u młodszych nastolatków. Rozważane są pojęcia „bariera psychologiczna” i „kreatywność”. Empirycznie zbadano cechy manifestacji barier psychologicznych w rozwoju kreatywności u młodszych nastolatków w wieku 10–12 lat. Wśród metod badawczych zastosowano: kwestionariusz kreatywności osobowości G. Davisa, metodę P. Torrensa, metodę S. Mednyka, metodę wieloczynnikowego badania osobowości R. Cattella (wersja dziecięca) w adaptacji E. Oleksandrovskiej, skalę lęku osobowego O. Parafian, autorski kwestionariusz badania psychologicznych barier kreatywności młodszych nastolatków (A. Massanov, Liu Yan); wśród metod statystycznych wybrano metodę korelacji Spearmana i Test U Manna- Whitneya. Stwierdzono, że badani przeważają poniżej średniego i niskiego poziomu rozwoju elementów strukturalnych kreatywności. Zbadano indywidualne cechy osobowości i cechy manifestacji barier psychologicznych u młodszych nastolatków. Udowodniono, że u młodszych nastolatków przeszkodami w przejawianiu kreatywności są bariery psychologiczne, takie jak strach, lęk, zwątpienie i sumienność.

KOMUNIKACJA JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO UKRAINY W WARUNKACH WOJNY

Anastasiia Mishchenko

aspirantka Katedry Politologii Wydziału Socjologii i Zarządzania Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-3394-3841
Anotation. W artykule skupiono się na modelach realizacji strategicznej komunikacji władz lokalnych w zjednoczonych hromadach terytorialnych Ukrainy w czasie wojny. Podano, jak koncepcyjnie warto opracować strategiczną komunikację między samorządem a ludnością hromady. Koncentruje się na tym, jaka powinna być komunikacja w hromadach podczas wojny. Osobno rozważane są opcje komunikacji między organami samorządu terytorialnego i zjednoczonymi hromadami terytorialnymi na terytoriach pod tymczasową okupacją i na terytoriach kontrolowanych przez Ukrainę. Każda z tych opcji jest konkretyzowana zgodnie z istniejącymi scenariuszami działania władz i społeczności. Zaproponowano podstawy projektu informacyjno-edukacyjnego, którego celem jest pomoc w budowaniu skuteczniejszej komunikacji między władzą lokalną a społeczeństwem, przygotowanie władz i ludności do różnych opcji prowadzenia wojny, zapewniając w ten sposób przynajmniej minimalną gwarancję przetrwania w warunkach zagrożeń i okupacji.
Keywords: W artykule skupiono się na modelach realizacji strategicznej komunikacji władz lokalnych w zjednoczonych hromadach terytorialnych Ukrainy w czasie wojny. Podano, jak koncepcyjnie warto opracować strategiczną komunikację między samorządem a ludnością hromady. Koncentruje się na tym, jaka powinna być komunikacja w hromadach podczas wojny. Osobno rozważane są opcje komunikacji między organami samorządu terytorialnego i zjednoczonymi hromadami terytorialnymi na terytoriach pod tymczasową okupacją i na terytoriach kontrolowanych przez Ukrainę. Każda z tych opcji jest konkretyzowana zgodnie z istniejącymi scenariuszami działania władz i społeczności. Zaproponowano podstawy projektu informacyjno-edukacyjnego, którego celem jest pomoc w budowaniu skuteczniejszej komunikacji między władzą lokalną a społeczeństwem, przygotowanie władz i ludności do różnych opcji prowadzenia wojny, zapewniając w ten sposób przynajmniej minimalną gwarancję przetrwania w warunkach zagrożeń i okupacji.

CHARAKTERYSTYKA CZYNNIKÓW BEZPIECZEŃSTWA EKONOMICZNEGO INSTYTUCJI SZKOLNICTWA WYŻSZEGO

Tetyana Panyuk, Ivan Zyma

Tetyana Panyuk, kandydat nauk ekonomicznych, docent, profesor Wydziału Teorii Ekonomicznej Rówieńskiego Państwowego Uniwersytetu Humanistycznego (Równe, Ukraina)
Ivan Zyma, kandydat nauk medycznych, doktor nauk w zakresie administracji publicznej, docent, Zasłużony Lekarz Ukrainy, Akademik Międzynarodowej Akademii Kadrowej (Równe, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2494-6111, ORCID ID: 0000-0002-5063-949Х
Anotation. Na podstawie badań czynników bezpieczeństwa ekonomicznego uczelni wyższych w Ukrainie, przeprowadzono systematyzację wskaźników charakteryzujących efektywność funkcjonowania systemu szkół wyższych. Okazało się, że głównym wskaźnikiem, od którego zależy stan innych wskaźników, są wydatki ogólnego funduszu budżetu państwa. Przeprowadzono analizę jego wydatków i przedstawiono kwotę spadku w 2022 r. w porównaniu z 2021 r. Udowodniono, że na efektywność funkcjonowania szkół wyższych wpływają czynniki środowiska zewnętrznego i wewnętrznego. Szczegółowo scharakteryzowano czynniki bezpieczeństwa ekonomicznego, wpływające na skuteczność działań instytucji szkolnictwa wyższego, które są bezpośrednie i pośrednie. Wyróżniono cztery grupy czynników charakteryzujących zakres zarządzania systemem szkół wyższych w kontekście jego wsparcia finansowego i organizacyjnego.
Keywords: Na podstawie badań czynników bezpieczeństwa ekonomicznego uczelni wyższych w Ukrainie, przeprowadzono systematyzację wskaźników charakteryzujących efektywność funkcjonowania systemu szkół wyższych. Okazało się, że głównym wskaźnikiem, od którego zależy stan innych wskaźników, są wydatki ogólnego funduszu budżetu państwa. Przeprowadzono analizę jego wydatków i przedstawiono kwotę spadku w 2022 r. w porównaniu z 2021 r. Udowodniono, że na efektywność funkcjonowania szkół wyższych wpływają czynniki środowiska zewnętrznego i wewnętrznego. Szczegółowo scharakteryzowano czynniki bezpieczeństwa ekonomicznego, wpływające na skuteczność działań instytucji szkolnictwa wyższego, które są bezpośrednie i pośrednie. Wyróżniono cztery grupy czynników charakteryzujących zakres zarządzania systemem szkół wyższych w kontekście jego wsparcia finansowego i organizacyjnego.

PSYCHOLOGICZNA ODPORNOŚĆ STUDENTÓW NA MANIPULACYJNE SKUTKI REKLAMY

Nataliia Shelenkova, Liudmyla Zagoruiko

Nataliia Shelenkova, kandydat nauk psychologicznych, docent, Humańskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Pawła Tyczyny (Humań, Ukraina)
Liudmyla Zagoruiko, kandydat nauk pedagogicznych, docent, Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-6488-9078, ORCID ID: 0000-0003-4250-3688
Anotation. Artykuł poświęcono badaniu psychologicznej odporności studentów na manipulacyjny wpływ treści reklamowych. Przeprowadzono analizę literatury psychologicznej na ten temat, określono reklamę jako koncepcję, rodzaje reklamy, jej prawdziwy cel i wpływ na ludzką świadomość, a także najczęstsze sposoby manipulowania świadomością. Za pomocą badań empirycznych zidentyfikowano poziom indywidualnej podatności na hipnozę studentów oraz ich stosunek do reklamy i jej środków. Autorzy wykorzystali własny kwestionariusz do określenia postawy studentów wobec reklamy i jej środków, a także skalę kwestionariusza opracowaną przez Instytut neurologii i psychiatrii im. P. Protopopowa. Wyniki badania sugerują, że respondenci uważają się za niezależnych od wpływu reklamy, ale nadal częściowo podlegają jej wpływowi. Dowodzi to, że bez względu na to, jak intensywny jest opór wobec sił zewnętrznych, krytyczne myślenie konsumenta reklamy jest stopniowo niwelowane.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu psychologicznej odporności studentów na manipulacyjny wpływ treści reklamowych. Przeprowadzono analizę literatury psychologicznej na ten temat, określono reklamę jako koncepcję, rodzaje reklamy, jej prawdziwy cel i wpływ na ludzką świadomość, a także najczęstsze sposoby manipulowania świadomością. Za pomocą badań empirycznych zidentyfikowano poziom indywidualnej podatności na hipnozę studentów oraz ich stosunek do reklamy i jej środków. Autorzy wykorzystali własny kwestionariusz do określenia postawy studentów wobec reklamy i jej środków, a także skalę kwestionariusza opracowaną przez Instytut neurologii i psychiatrii im. P. Protopopowa. Wyniki badania sugerują, że respondenci uważają się za niezależnych od wpływu reklamy, ale nadal częściowo podlegają jej wpływowi. Dowodzi to, że bez względu na to, jak intensywny jest opór wobec sił zewnętrznych, krytyczne myślenie konsumenta reklamy jest stopniowo niwelowane.

NARZĘDZIA KSZTAŁTOWANIA MOTYWACJI NAJWYŻSZEGO KIEROWNICTWA GLOBALNYCH KORPORACJI FINANSOWYCH

Nataliya Aleksandrova, Tetiana Davydenko

Nataliya Aleksandrova, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Języków Obcych i Komunikacji Międzykulturowej Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Ekonomicznego imienia Wadyma Hetmana (Kijów, Ukraina)
Tetiana Davydenko, starszy wykładowca Katedry Języków Obcych i Komunikacji Międzykulturowej Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Ekonomicznego imienia Wadyma Hetmana (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7902-2434, ORCID ID: 0000-0002-5470-8691
Anotation. Artykuł analizuje treść istoty pojęcia „motywacja” i podkreśla główne motywatory i czynniki wpływające na motywację pracowników organizacji i menedżerów. Proponowane są nowoczesne podejścia i praktyki kształtowania i doskonalenia sfery motywacyjnej w międzynarodowych organizacjach finansowych. Istota motywacji jest postrzegana przez pryzmat podstawowych zasad ładu korporacyjnego. Motywacja przedstawia się jako podstawowy i integralny element oraz składnik Społecznej odpowiedzialności biznesu wobec pracowników. Należy zauważyć potrzebę uczenia się przez całe życie i doskonalenia umiejętności komunikacyjnych i interakcji społecznych. Autor analizuje niejednoznaczność zachęt finansowych jako jednego z narzędzi stymulowania pracy najwyższego kierownictwa. Istnieje współzależność między efektywnością działalności korporacji finansowej a poziomem motywacji jej pracowników i aparatu kierowniczego.
Keywords: Artykuł analizuje treść istoty pojęcia „motywacja” i podkreśla główne motywatory i czynniki wpływające na motywację pracowników organizacji i menedżerów. Proponowane są nowoczesne podejścia i praktyki kształtowania i doskonalenia sfery motywacyjnej w międzynarodowych organizacjach finansowych. Istota motywacji jest postrzegana przez pryzmat podstawowych zasad ładu korporacyjnego. Motywacja przedstawia się jako podstawowy i integralny element oraz składnik Społecznej odpowiedzialności biznesu wobec pracowników. Należy zauważyć potrzebę uczenia się przez całe życie i doskonalenia umiejętności komunikacyjnych i interakcji społecznych. Autor analizuje niejednoznaczność zachęt finansowych jako jednego z narzędzi stymulowania pracy najwyższego kierownictwa. Istnieje współzależność między efektywnością działalności korporacji finansowej a poziomem motywacji jej pracowników i aparatu kierowniczego.

WPŁYW I AKTUALIZACJA ORGANIZACJI SPOŁECZNYCH W DZIEDZINIE BEZPIECZEŃSTWA EKOLOGICZNEGO UKRAINY

Tetiana Bieloshapka

aspirant Katedry Samorządu Terytorialnego i Rozwoju Terytoriów Edukacyjno-Naukowego Instytutu Służby Publicznej i Zarządzania gu „Politechnika Odeska”(Odessa, Ukraina); główny specjalista Państwowej Agencji Melioracji i Rybołówstwa Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2103-0730
Anotation. Rozważono kwestię wpływu organizacji społecznych w dziedzinie bezpieczeństwa ekologicznego Ukrainy. Zbadano działalność i strukturę organizacji publicznych prowadzących publiczną administrację w zakresie bezpieczeństwa środowiskowego. Przeanalizowano ramy regulacyjne i prawne oraz prace naukowców, w których badano problemy współczesnego stanu organizacji publicznych w zarządzaniu publicznym w zakresie bezpieczeństwa środowiskowego. Zauważono potrzebę ekologizacji administracji publicznej i podkreślono ważne kierunki, zarówno na poziomie regionalnym, jak i lokalnym. Nacisk kładziony jest na znaczenie kształtowania świadomości ekologicznej społeczeństwa jako przesłanki dalszego zrównoważonego rozwoju terytoriów i państwa. Znakiem jego realiów jest ekologizacja systemu administracji publicznej, która według czołowych naukowców ma trwałą tendencję do pogłębiania się w celu zmiany podstawowych relacji podmiotowo-przedmiotowych i wpływów w mechanizmach administracji publicznej w czasach współczesnych.
Keywords: Rozważono kwestię wpływu organizacji społecznych w dziedzinie bezpieczeństwa ekologicznego Ukrainy. Zbadano działalność i strukturę organizacji publicznych prowadzących publiczną administrację w zakresie bezpieczeństwa środowiskowego. Przeanalizowano ramy regulacyjne i prawne oraz prace naukowców, w których badano problemy współczesnego stanu organizacji publicznych w zarządzaniu publicznym w zakresie bezpieczeństwa środowiskowego. Zauważono potrzebę ekologizacji administracji publicznej i podkreślono ważne kierunki, zarówno na poziomie regionalnym, jak i lokalnym. Nacisk kładziony jest na znaczenie kształtowania świadomości ekologicznej społeczeństwa jako przesłanki dalszego zrównoważonego rozwoju terytoriów i państwa. Znakiem jego realiów jest ekologizacja systemu administracji publicznej, która według czołowych naukowców ma trwałą tendencję do pogłębiania się w celu zmiany podstawowych relacji podmiotowo-przedmiotowych i wpływów w mechanizmach administracji publicznej w czasach współczesnych.

PODSTAWY PRAWNE ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA RUCHU DROGOWEGO PRZEZ ORGANY I JEDNOSTKI NARODOWEJ POLICJI

Bohdan Aganin

student Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-8654-3940
Anotation. W artykule na podstawie analizy obowiązujących przepisów w dziedzinie bezpieczeństwa ruchu drogowego stwierdzono, że jedną z głównych przyczyn problemu w dziedzinie bezpieczeństwa ruchu drogowego jest niedoskonałość mechanizmu prawnego i regulacji prawnych. Dlatego podstawy prawne zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego przez organy i jednostki Narodowej Policji wymagają jasnej definicji legislacyjnej w celu skutecznego zarządzania ryzykiem w tej dziedzinie. Stwierdzono, że podstawą prawną działalności Narodowej Policji w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego są: Konstytucja Ukrainy; Ustawy Ukrainy „O Narodowej Policji”, „O ruchu drogowym”, Kodeks cywilny, inne ustawy Ukrainy, dekrety i zarządzenia Gabinetu Ministrów Ukrainy, dekrety Prezydenta Ukrainy, akty normatywne i prawne Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy i Narodowej Policji. Organy i jednostki Narodowej Policji podczas wykonywania swojej działalności są zobowiązane do ścisłego przestrzegania obowiązującego prawa krajowego oraz międzynarodowych aktów normatywnych i prawnych ratyfikowanych przez Radę Najwyższą Ukrainy. Oznacza to, że dla ich działalności charakterystyczny jest specjalnie dopuszczalny rodzaj regulacji prawnej.
Keywords: W artykule na podstawie analizy obowiązujących przepisów w dziedzinie bezpieczeństwa ruchu drogowego stwierdzono, że jedną z głównych przyczyn problemu w dziedzinie bezpieczeństwa ruchu drogowego jest niedoskonałość mechanizmu prawnego i regulacji prawnych. Dlatego podstawy prawne zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego przez organy i jednostki Narodowej Policji wymagają jasnej definicji legislacyjnej w celu skutecznego zarządzania ryzykiem w tej dziedzinie. Stwierdzono, że podstawą prawną działalności Narodowej Policji w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego są: Konstytucja Ukrainy; Ustawy Ukrainy „O Narodowej Policji”, „O ruchu drogowym”, Kodeks cywilny, inne ustawy Ukrainy, dekrety i zarządzenia Gabinetu Ministrów Ukrainy, dekrety Prezydenta Ukrainy, akty normatywne i prawne Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy i Narodowej Policji. Organy i jednostki Narodowej Policji podczas wykonywania swojej działalności są zobowiązane do ścisłego przestrzegania obowiązującego prawa krajowego oraz międzynarodowych aktów normatywnych i prawnych ratyfikowanych przez Radę Najwyższą Ukrainy. Oznacza to, że dla ich działalności charakterystyczny jest specjalnie dopuszczalny rodzaj regulacji prawnej.

CECHY PROCESOWE SPORU O PRZYWRÓCENIU PRACOWNIKA DO PRACY

Roman Balahura

nauczyciel wydziału prawa Instytucja szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Króla Daniela” (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-1353-8694
Anotation. Spory pracownicze dotyczące przywrócenia nielegalnie zwolnionych pracowników są jedną z najczęstszych odmian sporów pracowniczych. Zgodnie z ogólną zasadą są one rozpatrywane w postępowaniu cywilnym. W literaturze prawniczej brakuje jednolitych podejść do zrozumienia sporu o przywrócenie pracy. Dlatego wydaje się właściwe zaproponowanie autorskiej wizji oznak sporów o przywrócenie do pracy, które odróżniają ją od innych rodzajów sporów pracowniczych. Stwierdzono, że cechy sporu o przywrócenie do pracy to: 1) zależność jurysdykcji sporu od składu podmiotowego stron; 2) brak faktycznych stosunków prawnych dotyczących pracy w momencie złożenia pozwu; 3) połączenie roszczenia niemajątkowego i majątkowego w pozwie; 4) terminowość (pilność) wykonania; 5) niemożność wykonania bez udziału dłużnika.
Keywords: Spory pracownicze dotyczące przywrócenia nielegalnie zwolnionych pracowników są jedną z najczęstszych odmian sporów pracowniczych. Zgodnie z ogólną zasadą są one rozpatrywane w postępowaniu cywilnym. W literaturze prawniczej brakuje jednolitych podejść do zrozumienia sporu o przywrócenie pracy. Dlatego wydaje się właściwe zaproponowanie autorskiej wizji oznak sporów o przywrócenie do pracy, które odróżniają ją od innych rodzajów sporów pracowniczych. Stwierdzono, że cechy sporu o przywrócenie do pracy to: 1) zależność jurysdykcji sporu od składu podmiotowego stron; 2) brak faktycznych stosunków prawnych dotyczących pracy w momencie złożenia pozwu; 3) połączenie roszczenia niemajątkowego i majątkowego w pozwie; 4) terminowość (pilność) wykonania; 5) niemożność wykonania bez udziału dłużnika.

CECHY REGULACJI PRAWNYCH W UKRAINIE INSTYTUTU ŚRODKÓW ZAPOBIEGAWCZYCH PODCZAS POSTĘPOWANIA PRZYGOTOWAWCZEGO W WARUNKACH STANU WOJENNEGO

Inna Bezukh

aspirant Katedry Wymiaru Sprawiedliwości w Sprawach Karnych Uniwersytetu Państwowej Służby Fiskalnej Ukrainy (Irpień, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-0654-4028
Anotation. W artykule przeanalizowano przepisy prawa w zakresie postępowania karnego w części podmiotu i procedury rozstrzygania kwestii wyboru lub przedłużenia środka zapobiegawczego w postaci zatrzymania w czasie stanu wojennego oraz praktykę stosowania art. 615 Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy w odniesieniu do specjalnego porządku postępowania karnego podczas delegowania prokuratorowi części uprawnień sędziego śledczego. Przedstawiono i przeanalizowano praktykę sądową dotyczącą zmiany jurysdykcji terytorialnej spraw sądowych w warunkach stanu wojennego, rozpatrzenia wniosku prokuratora o przedłużenie ważności środka zapobiegawczego i przeprowadzenia rozprawy sądowej pod nieobecność oskarżonego. Zwrócono uwagę na konieczność wprowadzenia zmian do Kodeksu Postępowania Karego Ukrainy w sprawie odwołania się od decyzji prokuratora o przedłużeniu okresu obowiązywania środka zapobiegawczego.
Keywords: W artykule przeanalizowano przepisy prawa w zakresie postępowania karnego w części podmiotu i procedury rozstrzygania kwestii wyboru lub przedłużenia środka zapobiegawczego w postaci zatrzymania w czasie stanu wojennego oraz praktykę stosowania art. 615 Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy w odniesieniu do specjalnego porządku postępowania karnego podczas delegowania prokuratorowi części uprawnień sędziego śledczego. Przedstawiono i przeanalizowano praktykę sądową dotyczącą zmiany jurysdykcji terytorialnej spraw sądowych w warunkach stanu wojennego, rozpatrzenia wniosku prokuratora o przedłużenie ważności środka zapobiegawczego i przeprowadzenia rozprawy sądowej pod nieobecność oskarżonego. Zwrócono uwagę na konieczność wprowadzenia zmian do Kodeksu Postępowania Karego Ukrainy w sprawie odwołania się od decyzji prokuratora o przedłużeniu okresu obowiązywania środka zapobiegawczego.

W SPRAWIE INFORMACJI PRAWNYCH EWIDENCJI I REJESTRACJI OSÓB WEWNĘTRZNIE PRZESIEDLONYCH

Nataliia Blok

kandydat nauk prawnych, asystent Katedry Cywilnego Prawa i Postępowania Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa, Psychologii i Edukacji Innowacyjnej Uniwersytetu Narodowego „Politechnika Lwowska” (Lwów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7052-5297
Anotation. W artykule zaproponowano autorską definicję pojęcia „osoby wewnętrznie przesiedlone”. Zauważono przyczyny przymusowej migracji ludności, zachęcające obywateli do przemieszczania się w kraju. Wskazano cechy uzyskania zaświadczenia o rejestracji osoby wewnętrznie przesiedlonej i podstawy do anulowania zaświadczenia. Podano charakterystykę osób, które mogą ubiegać się o zaświadczenie świadczące o statusie prawnym osoby przesiedlonej. Przeanalizowano obowiązujące przepisy i wykaz dokumentów niezbędnych do uzyskania zaświadczenia. Stwierdzono, że aplikacja Dija stała się uproszczoną procedurą uzyskania zaświadczenia, dlatego e-zaświadczenie jest tworzone za pomocą jednolitej bazy danych informacji o przesiedleńcach wewnętrznych i portalu działania zgodnie z wymogami prawnymi dotyczącymi informacji i ochrony danych osobowych.
Keywords: W artykule zaproponowano autorską definicję pojęcia „osoby wewnętrznie przesiedlone”. Zauważono przyczyny przymusowej migracji ludności, zachęcające obywateli do przemieszczania się w kraju. Wskazano cechy uzyskania zaświadczenia o rejestracji osoby wewnętrznie przesiedlonej i podstawy do anulowania zaświadczenia. Podano charakterystykę osób, które mogą ubiegać się o zaświadczenie świadczące o statusie prawnym osoby przesiedlonej. Przeanalizowano obowiązujące przepisy i wykaz dokumentów niezbędnych do uzyskania zaświadczenia. Stwierdzono, że aplikacja Dija stała się uproszczoną procedurą uzyskania zaświadczenia, dlatego e-zaświadczenie jest tworzone za pomocą jednolitej bazy danych informacji o przesiedleńcach wewnętrznych i portalu działania zgodnie z wymogami prawnymi dotyczącymi informacji i ochrony danych osobowych.

DOCHODY BUDŻETÓW LOKALNYCH W WARUNKACH STANU WOJENNEGO: ASPEKT FINANSOWO-PRAWNY

Yevheniia Bokovykova

aspirantka Katedry Prawa Finansowego Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-0577-3569
Anotation. W pracy określono cechy kształtowania części dochodowej budżetów lokalnych w warunkach stanu wojennego. Przeanalizowano regulacyjne i prawne regulacje mechanizmu poziomego wyrównywania zdolności podatkowej terytoriów oraz przyznanie dodatkowej dotacji na kompensację strat dochodów budżetów lokalnych z powodu ulg podatkowych przyznanych przez państwo po rozpoczęciu działań wojennych na terytorium Ukrainy. Stwierdzono faktyczne niestosowanie się do mechanizmu poziomego wyrównywania zdolności podatkowej terytoriów do warunków stanu wojennego. Rozgraniczono pojęcia „interes społeczny” i „interes publiczny” w stosunkach dotyczących wypełniania części dochodowej budżetów lokalnych, rozważano regulację prawną tworzenia części dochodowej budżetów lokalnych i warunków stanu wojennego z punktu widzenia jego zgodności z interesem państwowym i publicznym, położono nacisk na potrzebę znalezienia uczciwej równowagi między zapewnieniem takich interesów. Określono wady obowiązującego ustawodawstwa budżetowego w zakresie zapewnienia poszczególnym budżetom lokalnym wystarczającej ilości środków finansowych. Zaproponowano sposoby poprawy stosunków międzybudżetowych w warunkach stanu wojennego.
Keywords: W pracy określono cechy kształtowania części dochodowej budżetów lokalnych w warunkach stanu wojennego. Przeanalizowano regulacyjne i prawne regulacje mechanizmu poziomego wyrównywania zdolności podatkowej terytoriów oraz przyznanie dodatkowej dotacji na kompensację strat dochodów budżetów lokalnych z powodu ulg podatkowych przyznanych przez państwo po rozpoczęciu działań wojennych na terytorium Ukrainy. Stwierdzono faktyczne niestosowanie się do mechanizmu poziomego wyrównywania zdolności podatkowej terytoriów do warunków stanu wojennego. Rozgraniczono pojęcia „interes społeczny” i „interes publiczny” w stosunkach dotyczących wypełniania części dochodowej budżetów lokalnych, rozważano regulację prawną tworzenia części dochodowej budżetów lokalnych i warunków stanu wojennego z punktu widzenia jego zgodności z interesem państwowym i publicznym, położono nacisk na potrzebę znalezienia uczciwej równowagi między zapewnieniem takich interesów. Określono wady obowiązującego ustawodawstwa budżetowego w zakresie zapewnienia poszczególnym budżetom lokalnym wystarczającej ilości środków finansowych. Zaproponowano sposoby poprawy stosunków międzybudżetowych w warunkach stanu wojennego.

REGULACJE PRAWNE I NORMATYWNE DOTYCZĄCE WSPÓŁDZIAŁANIA PAŃSTW W ZAKRESIE ZAPOBIEGANIA PRZESTĘPCZOŚCI W WYMIARZE MIĘDZYNARODOWYM

Dariya Vitiuk

kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Dyscyplin Teoretyczno-Prawnych Państwowego Uniwersytetu Podatkowego (Irpień, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-3457-9984
Anotation. Autor przeanalizował regulacje prawne dotyczące współdziałania państw w zakresie zapobiegania przestępczości w wymiarze międzynarodowym. Badanie zostało przeprowadzone zarówno w aspekcie historycznym, jak i dzisiaj. Należy zauważyć, że znaczenie badanego problemu wynika z faktu, że każde państwo, określając bezprawność działań, wzmacnia walkę z przestępczością. Jednak ludzkość od dawna zna zbrodnie, które wykraczają poza granice państwa, naruszając w ten sposób bezpieczeństwo zarówno kilku państw, jak i bezpieczeństwo międzynarodowe całej ludzkości jako całości. Problem ten określał potrzebę zjednoczenia wysiłków państw w celu zapobiegania takim przestępstwom. W związku z tym istnieje potrzeba naukowego badania problemów kształtowania się i rozwoju głównych kierunków międzynarodowej współpracy prawnej w zapobieganiu przestępczości, aby wykorzystać to doświadczenie we współczesnych warunkach. Określono specyfikę kierunków regulacji regulacyjnej i prawnej badanej kwestii oraz zaproponowano sposoby poprawy.
Keywords: Autor przeanalizował regulacje prawne dotyczące współdziałania państw w zakresie zapobiegania przestępczości w wymiarze międzynarodowym. Badanie zostało przeprowadzone zarówno w aspekcie historycznym, jak i dzisiaj. Należy zauważyć, że znaczenie badanego problemu wynika z faktu, że każde państwo, określając bezprawność działań, wzmacnia walkę z przestępczością. Jednak ludzkość od dawna zna zbrodnie, które wykraczają poza granice państwa, naruszając w ten sposób bezpieczeństwo zarówno kilku państw, jak i bezpieczeństwo międzynarodowe całej ludzkości jako całości. Problem ten określał potrzebę zjednoczenia wysiłków państw w celu zapobiegania takim przestępstwom. W związku z tym istnieje potrzeba naukowego badania problemów kształtowania się i rozwoju głównych kierunków międzynarodowej współpracy prawnej w zapobieganiu przestępczości, aby wykorzystać to doświadczenie we współczesnych warunkach. Określono specyfikę kierunków regulacji regulacyjnej i prawnej badanej kwestii oraz zaproponowano sposoby poprawy.

W SPRAWIE ODPOWIEDZIALNOŚCI DYSCYPLINARNEJ PRACOWNIKÓW ZGODNIE Z PRAWEM PRACY UKRAINY

Oleksandra Voitsyshena

aspirantka Katedry Prawa Pracy i Prawa Ubezpieczeń Społecznych Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-0631-9656
Anotation. Kwestie prawnej regulacji odpowiedzialności dyscyplinarnej są szczególnie istotne we współczesnych warunkach, gdy pracownik, jako strona umowy o pracę, w taki czy inny sposób znajduje się w bardziej niepewnej sytuacji w stosunku pracy. W artykule przedstawiono kompleksowe badanie najbardziej zaostrzonych problemów odpowiedzialności dyscyplinarnej wobec pracowników zgodnie z prawem pracy w Ukrainie. Chodzi o to, że prawo pracy w zakresie odpowiedzialności dyscyplinarnej powstało w czasach byłego ZSRR, co wskazuje na jego wyraźną przestarzałość i niezgodność ze współczesnymi realiami rynku pracy. Wdrożenie tych norm w praktyce nie pozbawia typowych problemów, ponadto stale pojawiają się nowe. W artykule zwrócono szczególną uwagę na negatywne konsekwencje, jakie ponosi pracownik i określono sposoby rozwiązania tych problemów. Wraz z problemami prawnymi, oczywiście, pozostają istotne oraz inne – działania wojenne, kryzys gospodarczy, spadek produkcji, niski poziom dochodów ludności i ogólnie poziom życia w Ukrainie, których rozwiązania leżą znacznie głębiej niż w zmianach obecnego lub rozwoju skutecznego obiecującego prawa pracy.
Keywords: Kwestie prawnej regulacji odpowiedzialności dyscyplinarnej są szczególnie istotne we współczesnych warunkach, gdy pracownik, jako strona umowy o pracę, w taki czy inny sposób znajduje się w bardziej niepewnej sytuacji w stosunku pracy. W artykule przedstawiono kompleksowe badanie najbardziej zaostrzonych problemów odpowiedzialności dyscyplinarnej wobec pracowników zgodnie z prawem pracy w Ukrainie. Chodzi o to, że prawo pracy w zakresie odpowiedzialności dyscyplinarnej powstało w czasach byłego ZSRR, co wskazuje na jego wyraźną przestarzałość i niezgodność ze współczesnymi realiami rynku pracy. Wdrożenie tych norm w praktyce nie pozbawia typowych problemów, ponadto stale pojawiają się nowe. W artykule zwrócono szczególną uwagę na negatywne konsekwencje, jakie ponosi pracownik i określono sposoby rozwiązania tych problemów. Wraz z problemami prawnymi, oczywiście, pozostają istotne oraz inne – działania wojenne, kryzys gospodarczy, spadek produkcji, niski poziom dochodów ludności i ogólnie poziom życia w Ukrainie, których rozwiązania leżą znacznie głębiej niż w zmianach obecnego lub rozwoju skutecznego obiecującego prawa pracy.

POJĘCIE I ISTOTA DOWODU ADMINISTRACYJNO-SĄDOWEGO: ASPEKTY PROCESOWE

Petro Havaleshko

Sędzia Troickiego Sądu Rejonowego Obwodu Ługańskiego (Trojićke, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-5903-6321
Anotation. W artykule zbadano dowód administracyjno-sądowy, określono jego cechy proceduralne. Należy zauważyć, że w administracyjnym postępowaniu sądowym fakty są kluczowe i ważne dla zwykłego egzekwowania prawa. Dlatego, aby określić treść i zakres pojęcia dowodu administracyjno-sądowego, należy najpierw zrozumieć naturę i funkcjonalny cel faktów ustalonych podczas weryfikacji dowodów. Stwierdzono, że fakt postrzegany jako zdarzenie nie jest w stanie funkcjonować jako środek poznania. Nie można go zbierać, przechowywać ani bezpośrednio badać. I można operować tylko świadomymi wiadomościami (informacjami). W konsekwencji można postawić hipotezę, że dowody są obrazami odbitych faktów obiektywnej rzeczywistości. Tak więc, aby informacje o faktach nieobojętnych prawu można było uznać za dowody, muszą one mieć formę proceduralną (dowody pisemne, ekspertyzy, zeznania świadków itp.).
Keywords: W artykule zbadano dowód administracyjno-sądowy, określono jego cechy proceduralne. Należy zauważyć, że w administracyjnym postępowaniu sądowym fakty są kluczowe i ważne dla zwykłego egzekwowania prawa. Dlatego, aby określić treść i zakres pojęcia dowodu administracyjno-sądowego, należy najpierw zrozumieć naturę i funkcjonalny cel faktów ustalonych podczas weryfikacji dowodów. Stwierdzono, że fakt postrzegany jako zdarzenie nie jest w stanie funkcjonować jako środek poznania. Nie można go zbierać, przechowywać ani bezpośrednio badać. I można operować tylko świadomymi wiadomościami (informacjami). W konsekwencji można postawić hipotezę, że dowody są obrazami odbitych faktów obiektywnej rzeczywistości. Tak więc, aby informacje o faktach nieobojętnych prawu można było uznać za dowody, muszą one mieć formę proceduralną (dowody pisemne, ekspertyzy, zeznania świadków itp.).

NARZĘDZIA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ AKADEMICKIEJ DOBROCZYNNOŚCI SZKOLNICTWA WYŻSZEGO NA UKRAINIE

Valentin Galunko

doktorant Instytutu Naukowo-Badawczego Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-8133-6766
Anotation. Artykuł ujawnia charakter prawny i treść narzędzi administracji publicznej integralności akademickiej szkolnictwa wyższego na Ukrainie. Udowodniono, że głównym podmiotem administracji publicznej, który będzie stosował narzędzia administracji publicznej w analizowanym obszarze, jest Narodowa Agencja Jakości Szkolnictwa Wyższego, wiodące Ministerstwo Edukacji i Nauki Ukrainy, administracja i nauka. ważne są rady instytucji naukowych i oświaty, a także podmioty społeczeństwa obywatelskiego. Najczęściej będą stosować następujące narzędzia administracji publicznej: wydawanie aktów normatywnych i indywidualnych, aktów działania, środków perswazji i przymusu administracyjnego oraz zarządzania elektronicznego. Stwierdzono, że jednym z głównych narzędzi zapewniania przez administrację publiczną integralności akademickiej szkolnictwa wyższego są działania perswazyjne oferowane środowisku naukowemu przez Komisję Etyki Narodowej Agencji Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym, a mianowicie: wykluczenie przypadków publikowanie prac autorów bez ich pisemnej zgody; zapewnienie jednoznacznego określenia autorstwa w pracach zbiorowych; unikanie odniesień do źródeł o niewystarczającej jakości akademickiej; nadmierne używanie tłumaczenia dosłownego. Stwierdzono, że podmioty administracji publicznej powinny pamiętać, że są metodą, a nie celem przy korzystaniu z narzędzi administracji publicznej. Według Komisji Etyki Narodowej Agencji Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym celem walki z plagiatami jest podnoszenie jakości badań naukowych i kultury pisania tekstów akademickich, promowanie interakcji i współpracy w oparciu o rzetelność akademicką, życzliwość i profesjonalizm. Ogólnie podsumowuje się, że narzędzia administracji publicznej uczciwości akademickiej szkolnictwa wyższego na Ukrainie są metodami specjalnej i ogólnej działalności administracyjnej administracji publicznej (Narodowa Agencja Jakości Szkolnictwa Wyższego, Ministerstwo Edukacji i Nauki Ukrainy, administracja i rad akademickich instytucji naukowych i oświaty, podmiotów społeczeństwa obywatelskiego), wykorzystywane w celu przeciwdziałania plagiatowi to podnoszenie jakości badań naukowych i kultury pisania tekstów naukowych, promowanie interakcji i współpracy w oparciu o uczciwość naukową, życzliwość i profesjonalizm.
Keywords: Artykuł ujawnia charakter prawny i treść narzędzi administracji publicznej integralności akademickiej szkolnictwa wyższego na Ukrainie. Udowodniono, że głównym podmiotem administracji publicznej, który będzie stosował narzędzia administracji publicznej w analizowanym obszarze, jest Narodowa Agencja Jakości Szkolnictwa Wyższego, wiodące Ministerstwo Edukacji i Nauki Ukrainy, administracja i nauka. ważne są rady instytucji naukowych i oświaty, a także podmioty społeczeństwa obywatelskiego. Najczęściej będą stosować następujące narzędzia administracji publicznej: wydawanie aktów normatywnych i indywidualnych, aktów działania, środków perswazji i przymusu administracyjnego oraz zarządzania elektronicznego. Stwierdzono, że jednym z głównych narzędzi zapewniania przez administrację publiczną integralności akademickiej szkolnictwa wyższego są działania perswazyjne oferowane środowisku naukowemu przez Komisję Etyki Narodowej Agencji Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym, a mianowicie: wykluczenie przypadków publikowanie prac autorów bez ich pisemnej zgody; zapewnienie jednoznacznego określenia autorstwa w pracach zbiorowych; unikanie odniesień do źródeł o niewystarczającej jakości akademickiej; nadmierne używanie tłumaczenia dosłownego. Stwierdzono, że podmioty administracji publicznej powinny pamiętać, że są metodą, a nie celem przy korzystaniu z narzędzi administracji publicznej. Według Komisji Etyki Narodowej Agencji Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym celem walki z plagiatami jest podnoszenie jakości badań naukowych i kultury pisania tekstów akademickich, promowanie interakcji i współpracy w oparciu o rzetelność akademicką, życzliwość i profesjonalizm. Ogólnie podsumowuje się, że narzędzia administracji publicznej uczciwości akademickiej szkolnictwa wyższego na Ukrainie są metodami specjalnej i ogólnej działalności administracyjnej administracji publicznej (Narodowa Agencja Jakości Szkolnictwa Wyższego, Ministerstwo Edukacji i Nauki Ukrainy, administracja i rad akademickich instytucji naukowych i oświaty, podmiotów społeczeństwa obywatelskiego), wykorzystywane w celu przeciwdziałania plagiatowi to podnoszenie jakości badań naukowych i kultury pisania tekstów naukowych, promowanie interakcji i współpracy w oparciu o uczciwość naukową, życzliwość i profesjonalizm.

RETROSPEKTYWNA ANALIZA POWSTANIA INSTYTUCJI IMPEACHMENTU W SYSTEMIE ODPOWIEDZIALNOŚCI KONSTYTUCYJNO-PRAWNEJ

Elina Gansetska

aspirantka Katedry Prawa Konstytucyjnego Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-3515-8655
Anotation. Artykuł naukowy poświęcono teoretyczno-prawnemu badaniu natury prawnej instytucji impeachmentu, jego istoty z uwzględnieniem doświadczeń krajów anglosaskiej rodziny prawnej. Rozważane są osobliwości rozważanych modeli impeachmentu głowy państwa i jego koncepcji w tradycji angielskiej a amerykańskiej oddzielnie. Ustala się, że historyczne przesłanki powstania i dalszego rozwoju instytucji impeachmentu wiążą się z prostszym pojęciem zdrady stanu przez urzędników średniowiecza. Zwraca się również uwagę na przejawy transformacji pojęcia impeachmentu od bardziej brutalnych metod wywierania wpływu (w tym zabójstwa) do bardziej lojalnych i skoncentrowanych w ramach stosowania środków odpowiedzialności konstytucyjnej wobec rządzących. Podczas badania najskuteczniejszym okazało się zastosowanie metody porównawczo-prawnej do stworzenia całościowego obrazu prawnego charakteru instytucji impeachmentu i ujawnienia jej pewnych wzorców i tendencji do kształtowania się w tradycji różnych krajów i form rządu. Dzięki opisowi głównych wniosków uzyskanych podczas badania ujawniono głęboką istotę impeachmentu, która przejawia się przede wszystkim w środkach prewencyjnych wobec najwyższych urzędników w państwie.
Keywords: Artykuł naukowy poświęcono teoretyczno-prawnemu badaniu natury prawnej instytucji impeachmentu, jego istoty z uwzględnieniem doświadczeń krajów anglosaskiej rodziny prawnej. Rozważane są osobliwości rozważanych modeli impeachmentu głowy państwa i jego koncepcji w tradycji angielskiej a amerykańskiej oddzielnie. Ustala się, że historyczne przesłanki powstania i dalszego rozwoju instytucji impeachmentu wiążą się z prostszym pojęciem zdrady stanu przez urzędników średniowiecza. Zwraca się również uwagę na przejawy transformacji pojęcia impeachmentu od bardziej brutalnych metod wywierania wpływu (w tym zabójstwa) do bardziej lojalnych i skoncentrowanych w ramach stosowania środków odpowiedzialności konstytucyjnej wobec rządzących. Podczas badania najskuteczniejszym okazało się zastosowanie metody porównawczo-prawnej do stworzenia całościowego obrazu prawnego charakteru instytucji impeachmentu i ujawnienia jej pewnych wzorców i tendencji do kształtowania się w tradycji różnych krajów i form rządu. Dzięki opisowi głównych wniosków uzyskanych podczas badania ujawniono głęboką istotę impeachmentu, która przejawia się przede wszystkim w środkach prewencyjnych wobec najwyższych urzędników w państwie.

OCHRONA PRAW WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ DO ZNAKÓW TOWAROWYCH W INTERNECIE

Vladyslav Grynchuk

aspirant Katedry Własności Intelektualnej i Cyberprawa Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa Kijowskiego Uniwersy
ORCID ID: 0000-0001-5747-6454
Anotation. Artykuł poświęcono rozważeniu cech ochrony praw własności intelektualnej w Internecie. W publikacji zauważono, że do tej pory w Ukrainie obserwuje się znaczną liczbę przypadków naruszenia praw do znaków towarowych, które powodują znaczną szkodę nie tylko dla prawowitych ludzi, ale także dla całego państwa. Należy zauważyć, że zakres ochrony praw do znaków towarowych w Internecie wymaga nowoczesnego zintegrowanego podejścia do regulacji prawnych, a środki w celu zapewnienia skutecznej ochrony powinny być kierowane nie tylko przez państwo i jego organy. Znaczącą rolę w tym procesie powinny odgrywać działania samych właścicieli praw autorskich w celu kontrolowania przestrzegania ich praw i zapobiegania przestępstwom, stosowania pozasądowych metod ochrony praw własności intelektualnej, co jest szczególnie ważne w zakresie ochrony praw do znaków towarowych w Internecie.
Keywords: Artykuł poświęcono rozważeniu cech ochrony praw własności intelektualnej w Internecie. W publikacji zauważono, że do tej pory w Ukrainie obserwuje się znaczną liczbę przypadków naruszenia praw do znaków towarowych, które powodują znaczną szkodę nie tylko dla prawowitych ludzi, ale także dla całego państwa. Należy zauważyć, że zakres ochrony praw do znaków towarowych w Internecie wymaga nowoczesnego zintegrowanego podejścia do regulacji prawnych, a środki w celu zapewnienia skutecznej ochrony powinny być kierowane nie tylko przez państwo i jego organy. Znaczącą rolę w tym procesie powinny odgrywać działania samych właścicieli praw autorskich w celu kontrolowania przestrzegania ich praw i zapobiegania przestępstwom, stosowania pozasądowych metod ochrony praw własności intelektualnej, co jest szczególnie ważne w zakresie ochrony praw do znaków towarowych w Internecie.

LEGISLACYJNE ROZSTRZYGANIE POSTĘPOWAŃ SĄDOWYCH DOTYCZĄCYCH WYKROCZEŃ KARNYCH: DOŚWIADCZENIA KRAJÓW PRAWA KONTYNENTALNEGO

Oleksii Yevtushenko

aspirant Katedry Postępowania Karnego i Kryminalistyki Uniwersytetu Państwowej Służby Fiskalnej Ukrainy (Irpień, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-4524-3773
Anotation. W artykule przeanalizowano regulacje prawne w postępowaniu karnym poszczególnych krajów kontynentalnego systemu prawa postępowania w odniesieniu do wykroczeń karnych, ze szczególnym uwzględnieniem postępowania sądowego wobec nich. Na podstawie badania prawa postępowania karnego krajów europejskich stwierdza się brak jedności w tworzeniu przepisów dotyczących wyodrębnienia cech postępowania karnego w odniesieniu do wykroczeń/przestępstw nieciężkich: od wprowadzenia takich cech (Niemcy, Francja) do ich ignorowania (Bułgaria, Czechy, Polska) lub określenia specjalnego, protokolarnego (pozasądowego) sposobu rozwiązania konfliktu wynikającego z wykroczenia (kraje bałtyckie). Wskazano na aktywne stosowanie przez ustawodawcę europejskiego kategorii „uproszczenie” (szeroko rozumianej) w celu określenia zróżnicowania procedury postępowania sądowego. Jednocześnie okazało się, że wykroczenie karne w takim uproszczeniu nie odgrywa decydującej roli. Przedstawiono ogólne i charakterystyczne cechy rozstrzygania zarysowanych kwestii oraz wyrażono autorską wizję dalszej poprawy krajowego prawa postępowania karnego w zakresie postępowania sądowego w odniesieniu do wykroczeń karnych.
Keywords: W artykule przeanalizowano regulacje prawne w postępowaniu karnym poszczególnych krajów kontynentalnego systemu prawa postępowania w odniesieniu do wykroczeń karnych, ze szczególnym uwzględnieniem postępowania sądowego wobec nich. Na podstawie badania prawa postępowania karnego krajów europejskich stwierdza się brak jedności w tworzeniu przepisów dotyczących wyodrębnienia cech postępowania karnego w odniesieniu do wykroczeń/przestępstw nieciężkich: od wprowadzenia takich cech (Niemcy, Francja) do ich ignorowania (Bułgaria, Czechy, Polska) lub określenia specjalnego, protokolarnego (pozasądowego) sposobu rozwiązania konfliktu wynikającego z wykroczenia (kraje bałtyckie). Wskazano na aktywne stosowanie przez ustawodawcę europejskiego kategorii „uproszczenie” (szeroko rozumianej) w celu określenia zróżnicowania procedury postępowania sądowego. Jednocześnie okazało się, że wykroczenie karne w takim uproszczeniu nie odgrywa decydującej roli. Przedstawiono ogólne i charakterystyczne cechy rozstrzygania zarysowanych kwestii oraz wyrażono autorską wizję dalszej poprawy krajowego prawa postępowania karnego w zakresie postępowania sądowego w odniesieniu do wykroczeń karnych.

W SPRAWIE PROBLEMU OKREŚLENIA UWARUNKOWAŃ SPOŁECZNYCH USTALANIA SANKCJI ZA WYKROCZENIA KARNE W SPRAWACH ZIEMI

Olena Ivashchenko

aspirant Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-2148-8220
Anotation. Artykuł poświęcono aktualnym zagadnieniom określania społecznych uwarunkowań ustanawiania sankcji za wykroczenia karne w sprawach ziemi. Krajowe dane statystyczne z ostatnich lat wskazują na stały wzrost liczby wykroczeń karnych w wyżej wymienionym zakresie. Nielegalne przejęcie i wykorzystanie zasobów ziemi, w tym zanieczyszczenia, uszkodzenia, ich irracjonalne i niewłaściwe wykorzystanie, doprowadziło do znacznego pogorszenia ich jakości, żyzności, katastrofalnego stanu pokrywy glebowej ziemi i ogólnie do jej zniszczenia, niemożności jej wykorzystania. To właśnie taka działalność ludzkości stała się znaczącym impulsem do kryminalizacji, a tym samym penalizacji społecznie niebezpiecznych czynów w sferze stosunków prawnych dotyczących ziemi, ponieważ ten element środowiska naturalnego wymaga nie tylko szczególnej uwagi, ale także odpowiedniej ochrony. W artykule stwierdzono, że zagrożenie dla istniejących stosunków społecznych i innych dóbr i wartości jest podstawą do kryminalizacji i ustanowienia sprawiedliwych i prawnie zweryfikowanych sankcji za wykroczenia karne w sferze stosunków prawnych dotyczących ziemi, które miałyby największą skuteczność w przeciwdziałaniu przestępstwom i ich zapobieganiu.
Keywords: Artykuł poświęcono aktualnym zagadnieniom określania społecznych uwarunkowań ustanawiania sankcji za wykroczenia karne w sprawach ziemi. Krajowe dane statystyczne z ostatnich lat wskazują na stały wzrost liczby wykroczeń karnych w wyżej wymienionym zakresie. Nielegalne przejęcie i wykorzystanie zasobów ziemi, w tym zanieczyszczenia, uszkodzenia, ich irracjonalne i niewłaściwe wykorzystanie, doprowadziło do znacznego pogorszenia ich jakości, żyzności, katastrofalnego stanu pokrywy glebowej ziemi i ogólnie do jej zniszczenia, niemożności jej wykorzystania. To właśnie taka działalność ludzkości stała się znaczącym impulsem do kryminalizacji, a tym samym penalizacji społecznie niebezpiecznych czynów w sferze stosunków prawnych dotyczących ziemi, ponieważ ten element środowiska naturalnego wymaga nie tylko szczególnej uwagi, ale także odpowiedniej ochrony. W artykule stwierdzono, że zagrożenie dla istniejących stosunków społecznych i innych dóbr i wartości jest podstawą do kryminalizacji i ustanowienia sprawiedliwych i prawnie zweryfikowanych sankcji za wykroczenia karne w sferze stosunków prawnych dotyczących ziemi, które miałyby największą skuteczność w przeciwdziałaniu przestępstwom i ich zapobieganiu.

ZADANIA REALIZACJI PROCEDUR SĄDOWYCH W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM

Nadiia Ilchyshyn

kandydat nauk prawnych, sędzia Ósmego Apelacyjnego Sądu Administracyjnego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-0435-6480
Anotation. Koncentruje się na znaczeniu wyjaśnienia istoty zadań procedur sądowych w postępowaniu administracyjnym i prawidłowego sformułowania poszczególnych z nich jako jednego z warunków pełnego, kompleksowego zrozumienia ich złożonego charakteru prawnego. Przeprowadzono analizę podejść naukowych dotyczących ogólnego zrozumienia istoty kategorii „zadania” w celu ustalenia istoty zarówno jako całości zadań procedur sądowych w postępowaniu administracyjnym, jak i określenia poszczególnych z nich. Przeprowadzono analizę semantyczną słowa „zadanie”. Wyjaśniono stosunek pojęcia „zadania” do „celu”. Podkreślono, że kategorie „zadanie” i „cel” są podobne, o zbliżonym znaczeniu, ale w żadnym wypadku nie są identyczne. Należy zauważyć, że określone przez ustawodawcę zadania postępowania administracyjnego, w kontekście jego stosowania w odniesieniu do procedur sądowych, powinny być wyjaśnione z uwzględnieniem odrębnego sporu publicznoprawnego, który w przypadku jego rozpatrzenia i zgodnie z decyzją sądu administracyjnego przekształca się w sprawę administracyjną.
Keywords: Koncentruje się na znaczeniu wyjaśnienia istoty zadań procedur sądowych w postępowaniu administracyjnym i prawidłowego sformułowania poszczególnych z nich jako jednego z warunków pełnego, kompleksowego zrozumienia ich złożonego charakteru prawnego. Przeprowadzono analizę podejść naukowych dotyczących ogólnego zrozumienia istoty kategorii „zadania” w celu ustalenia istoty zarówno jako całości zadań procedur sądowych w postępowaniu administracyjnym, jak i określenia poszczególnych z nich. Przeprowadzono analizę semantyczną słowa „zadanie”. Wyjaśniono stosunek pojęcia „zadania” do „celu”. Podkreślono, że kategorie „zadanie” i „cel” są podobne, o zbliżonym znaczeniu, ale w żadnym wypadku nie są identyczne. Należy zauważyć, że określone przez ustawodawcę zadania postępowania administracyjnego, w kontekście jego stosowania w odniesieniu do procedur sądowych, powinny być wyjaśnione z uwzględnieniem odrębnego sporu publicznoprawnego, który w przypadku jego rozpatrzenia i zgodnie z decyzją sądu administracyjnego przekształca się w sprawę administracyjną.

POJĘCIE I KATEGORIE POSTĘPOWANIA SĄDOWEGO DOTYCZĄCEGO PODATKOWYCH WYKROCZEŃ KARNYCH W KONTEKŚCIE DOŚWIADCZEŃ KRAJÓW POSTSOWIECKICH

Natalyia Karabaza

aspirantka Katedry Postępowania Karnego i Kryminalistyki Państwowego Uniwersytetu Podatkowego (Irpień, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-9526-2155
Anotation. W artykule dokonano analizy przepisów krajów postsowieckich regulujących kwestie postępowania sądowego dotyczącego podatkowych wykroczeń karnych (w szczególności uchylania się od opodatkowania). Wskazano na wybór przez ustawodawców różnych podejść do definicji: istoty (treści) systemu terminów „uchylanie się od płacenia podatków, opłat (innych płatności)”, niektórych pojęć związanych z pociągnięciem do odpowiedzialności karnej za uchylanie się od płacenia podatków (wysokość wyrządzonej szkody, zwolnienie z odpowiedzialności karnej), prawo sądu do stosowania dodatkowych i specjalnych (dodatkowych) rodzajów kar. Zidentyfikowano różnice w stosunku sądu do uczestników/podmiotów postępowania (procesu). Stwierdzono, że większość składników aparatu pojęciowokategorycznego postępowania sądowego w postępowaniu karnym jest taka sama i odzwierciedla procedurę rozpatrywania sprawy w sądzie, jednak istnieje również użycie określonych terminów. Ustalono, że niektóre prawa postępowania karnego mają pewne cechy związane z podatkami, z dowodami i stosowaniem środków, prowadzeniem skróconego (uproszczonego) postępowania sądowego.
Keywords: W artykule dokonano analizy przepisów krajów postsowieckich regulujących kwestie postępowania sądowego dotyczącego podatkowych wykroczeń karnych (w szczególności uchylania się od opodatkowania). Wskazano na wybór przez ustawodawców różnych podejść do definicji: istoty (treści) systemu terminów „uchylanie się od płacenia podatków, opłat (innych płatności)”, niektórych pojęć związanych z pociągnięciem do odpowiedzialności karnej za uchylanie się od płacenia podatków (wysokość wyrządzonej szkody, zwolnienie z odpowiedzialności karnej), prawo sądu do stosowania dodatkowych i specjalnych (dodatkowych) rodzajów kar. Zidentyfikowano różnice w stosunku sądu do uczestników/podmiotów postępowania (procesu). Stwierdzono, że większość składników aparatu pojęciowokategorycznego postępowania sądowego w postępowaniu karnym jest taka sama i odzwierciedla procedurę rozpatrywania sprawy w sądzie, jednak istnieje również użycie określonych terminów. Ustalono, że niektóre prawa postępowania karnego mają pewne cechy związane z podatkami, z dowodami i stosowaniem środków, prowadzeniem skróconego (uproszczonego) postępowania sądowego.

PRAWO ENERGETYCZNE UKRAINY: STRATEGIA PRZEDWOJENNA, TRANSFORMACJA POWOJENNA

Roman Kirin, Sergii Hryshchak

Roman Kirin, doktor nauk prawnych, docent, główny pracownik naukowy Instytucji państwowej „Instytut Badań Ekonomiczno-Prawnych imienia V. K. Mamutova Narodowej Akademii Nauk Ukrainy” (Kijów, Ukraina)
Sergii Hryshchak, kandydat nauk prawnych, docent, dyrektor Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Nauk Humanistycznych i Społecznych Narodowego Uniwersytetu Technicznego „Politechnika Dnieprowska” (Dniepr, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-0089-4086, ORCID ID: 0000-0002-6302-1322
Anotation. W artykule omówiono główne kierunki strategii przedwojennej i transformacji powojennej prawa energetycznego Ukrainy. Analiza przedwojennych strategii energetycznych Ukrainy (1996–2013) wykazała uwarunkowania ich rozwoju, głównie przez kolejny okres stanu krytycznego lub przedkrytycznego w energetyce. Zidentyfikowano podstawowe oznaki, które określały ich niezgodność z europejskimi i krajowymi wymaganiami dla branży, a także niewystarczającą skuteczność mechanizmów wdrażania. Wyjaśniono aktualny stan krajowego wsparcia prawnego strategicznego rozwoju kompleksu paliwowo-energetycznego Ukrainy na poziomie legislacyjnym i regulacyjnym. Przeprowadzono uogólnienia i ujawniono priorytetowe kierunki transformacji energetycznej Ukrainy w warunkach powojennego ożywienia gospodarczego. Zaproponowano utworzenie systemu źródeł prawa energetycznego na podstawie dwuwymiarowego modelu wielopoziomowego.
Keywords: W artykule omówiono główne kierunki strategii przedwojennej i transformacji powojennej prawa energetycznego Ukrainy. Analiza przedwojennych strategii energetycznych Ukrainy (1996–2013) wykazała uwarunkowania ich rozwoju, głównie przez kolejny okres stanu krytycznego lub przedkrytycznego w energetyce. Zidentyfikowano podstawowe oznaki, które określały ich niezgodność z europejskimi i krajowymi wymaganiami dla branży, a także niewystarczającą skuteczność mechanizmów wdrażania. Wyjaśniono aktualny stan krajowego wsparcia prawnego strategicznego rozwoju kompleksu paliwowo-energetycznego Ukrainy na poziomie legislacyjnym i regulacyjnym. Przeprowadzono uogólnienia i ujawniono priorytetowe kierunki transformacji energetycznej Ukrainy w warunkach powojennego ożywienia gospodarczego. Zaproponowano utworzenie systemu źródeł prawa energetycznego na podstawie dwuwymiarowego modelu wielopoziomowego.

O NIEKTÓRYCH DETERMINANTACH, KTÓRE SPOWODOWAŁY NISKI POZIOM EDUKACJI I NAUKI W UKRAINIE W CZASIE WOJNY

Oleksandr Kolb

doktor nauk prawnych, profesor, Zasłużony Prawnik Ukrainy, przewodniczący Grupy Roboczej wolontariuszy Stowarzyszenia społecznego „Związek Osób Niepełnosprawnych Czarnobyla Wołynia” Ogólnoukraińskiej Organizacji Społecznej Osób Niepełnosprawnych „Związek Czarnobyl Ukrainy” (Łuck, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-1792-4739
Anotation. W artykule na podstawie analizy aktów normatywnych i prawnych regulujących dziedzinę edukacji i nauki w Ukrainie zidentyfikowano główne problemy determinujące niski poziom działalności naukowej i edukacyjnej. W szczególności w art. 59 Ustawy Ukrainy „O szkolnictwie wyższym” są wyraźnie określone gwarancje prawne realizacji przez pracowników naukowo-pedagogicznych ich praw i obowiązków, co jest bardzo ważne w kontekście tych problemów, które wygenerowało zarządzenie Ministerstwa Edukacji i Nauki Ukrainy z dnia 16.02.2022 nr 186 „W sprawie zatwierdzenia zalecanej listy rodzajów pracy dydaktycznej, metodycznej, naukowej i organizacyjnej dla pracowników naukowo-pedagogicznych” oraz praktyka jego wykonywania kierownikom uniwersytetów. Tak więc w ww. zarządzeniu wprowadzono takie obowiązki pracowników naukowo-pedagogicznych, które nie są przewidziane na poziomie legislacyjnym, a mianowicie – w zakresie: a) organizowania i prowadzenia środków oraz prac związanych z doradztwem zawodowym; b) organizowania i prowadzenia zajęć kulturalno-twórczych, sportowych itp.dla studentów w godzinach pozalekcyjnych, przy czym dla tych ostatnich jest to prawo, a nie obowiązek.
Keywords: W artykule na podstawie analizy aktów normatywnych i prawnych regulujących dziedzinę edukacji i nauki w Ukrainie zidentyfikowano główne problemy determinujące niski poziom działalności naukowej i edukacyjnej. W szczególności w art. 59 Ustawy Ukrainy „O szkolnictwie wyższym” są wyraźnie określone gwarancje prawne realizacji przez pracowników naukowo-pedagogicznych ich praw i obowiązków, co jest bardzo ważne w kontekście tych problemów, które wygenerowało zarządzenie Ministerstwa Edukacji i Nauki Ukrainy z dnia 16.02.2022 nr 186 „W sprawie zatwierdzenia zalecanej listy rodzajów pracy dydaktycznej, metodycznej, naukowej i organizacyjnej dla pracowników naukowo-pedagogicznych” oraz praktyka jego wykonywania kierownikom uniwersytetów. Tak więc w ww. zarządzeniu wprowadzono takie obowiązki pracowników naukowo-pedagogicznych, które nie są przewidziane na poziomie legislacyjnym, a mianowicie – w zakresie: a) organizowania i prowadzenia środków oraz prac związanych z doradztwem zawodowym; b) organizowania i prowadzenia zajęć kulturalno-twórczych, sportowych itp.dla studentów w godzinach pozalekcyjnych, przy czym dla tych ostatnich jest to prawo, a nie obowiązek.

FUNKCJE BEZPIECZEŃSTWA CYBERNETYCZNEGO I PRZECIWDZIAŁANIA CYBERPRZESTĘPCZOŚCI W WARUNKACH STANU WOJENNEGO W UKRAINIE

Oleksandr Kolosov, Lyubov Omelchuk

Oleksandr Kolosov, aspirant Katedry Wymiaru Sprawiedliwości w Sprawach Karnych Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa Państwowego Uniwersytetu Podatkowego (Irpień, Ukraina)
Lyubov Omelchuk, kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Wymiaru Sprawiedliwości w Sprawach Karnych Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa Państwowego Uniwersytetu Podatkowego (Irpień, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-0128-5565, ORCID ID: 0000-0002-2457-0118
Anotation. Artykuł bada cechy bezpieczeństwa cybernetycznego i przeciwdziałania cyberprzestępczości w warunkach stanu wojennego w Ukrainie. W artykule podkreślono przypadki cyberzagrożeń w Ukrainie w czasie stanu wojennego, przeanalizowano zmiany w przepisach prawa w zakresie zapewnienia cyberbezpieczeństwa i przeciwdziałania cyberprzestępczości w warunkach stanu wojennego w Ukrainie, sformułowano propozycje na podstawie wykorzystanych źródeł w celu poprawy bezpieczeństwa cybernetycznego w Ukrainie. Przeanalizowano zmiany w Kodeksie Karnym Ukrainy dotyczące poprawy skuteczności zwalczania cyberprzestępczości w warunkach stanu wojennego, w szczególności ustawy nr 2149-IX. Uzasadnione jest również stworzenie w Ukrainie możliwości legislacyjnych i organizacyjnych dla trójstronnej współpracy w kierunku zapewnienia cyberbezpieczeństwa między sektorem publicznym i prywatnym a instytucjami naukowo-edukacyjnymi.
Keywords: Artykuł bada cechy bezpieczeństwa cybernetycznego i przeciwdziałania cyberprzestępczości w warunkach stanu wojennego w Ukrainie. W artykule podkreślono przypadki cyberzagrożeń w Ukrainie w czasie stanu wojennego, przeanalizowano zmiany w przepisach prawa w zakresie zapewnienia cyberbezpieczeństwa i przeciwdziałania cyberprzestępczości w warunkach stanu wojennego w Ukrainie, sformułowano propozycje na podstawie wykorzystanych źródeł w celu poprawy bezpieczeństwa cybernetycznego w Ukrainie. Przeanalizowano zmiany w Kodeksie Karnym Ukrainy dotyczące poprawy skuteczności zwalczania cyberprzestępczości w warunkach stanu wojennego, w szczególności ustawy nr 2149-IX. Uzasadnione jest również stworzenie w Ukrainie możliwości legislacyjnych i organizacyjnych dla trójstronnej współpracy w kierunku zapewnienia cyberbezpieczeństwa między sektorem publicznym i prywatnym a instytucjami naukowo-edukacyjnymi.

CECHY DOCHODZENIA W UKRAINIE NIEKTÓRYCH RODZAJÓW PRZESTĘPSTW W ZAKRESIE OBROTU KRYPTOWALUTAMI

Petro Kravchuk, Margaryta Dovga

Petro Kravchuk, kandydat nauk prawnych, docent, dziekan Wydziału Prawa Prywatnej Szkoły Wyższej „Uniwersytet Europejski” (Kijów, Ukraina)
Margaryta Dovga, studentka Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa Państwowego Uniwersytetu Podatkowego (Irpień, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-4246-974Х. ORCID ID: 0000-0001-9320-0631
Anotation. Niniejszy artykuł koncentruje się na badaniu problemów związanych z dochodzeniem w sprawie niektórych rodzajów przestępstw w zakresie obiegu i wykorzystania kryptowalut. Autorzy zbadali cechy dochodzenia w sprawie takich powszechnych przestępstw jak legalizacja (pranie) dochodów uzyskanych w sposób przestępczy przy użyciu kryptowalut i uchylanie się od płacenia podatków, opłat (obowiązkowych płatności) w zakresie obiegu kryptowalutami. Część tej pracy obejmuje również analizę innych przestępstw związanych z obrotem aktywami wirtualnymi. Wiele uwagi podczas tego badania poświęcono określeniu statusu karno-prawnego kryptowalut.
Keywords: Niniejszy artykuł koncentruje się na badaniu problemów związanych z dochodzeniem w sprawie niektórych rodzajów przestępstw w zakresie obiegu i wykorzystania kryptowalut. Autorzy zbadali cechy dochodzenia w sprawie takich powszechnych przestępstw jak legalizacja (pranie) dochodów uzyskanych w sposób przestępczy przy użyciu kryptowalut i uchylanie się od płacenia podatków, opłat (obowiązkowych płatności) w zakresie obiegu kryptowalutami. Część tej pracy obejmuje również analizę innych przestępstw związanych z obrotem aktywami wirtualnymi. Wiele uwagi podczas tego badania poświęcono określeniu statusu karno-prawnego kryptowalut.

HISTORYCZNY ROZWÓJ PRAWA PRACY

Marina Kutsenko

aspirant Katedry Dyscyplin Cywilnoprawnych Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-7469-4760
Anotation. W niniejszym artykule omówiono tematykę historycznego rozwoju prawa pracy. Autor stosuje kompleksowe podejście do pełnego ujawnienia wybranego tematu i na płaszczyźnie retrospektywnej określa cechy historycznego rozwoju krajowego prawa pracy. Kompleksowa analiza rozwoju doktryny prawnej i przepisów aktów prawnych okresów zróżnicowanych pozwoliła ustalić, że prawo pracy Ukrainy przeszło trzy główne etapy powstawania i rozwoju, a mianowicie przedsowiecki, radziecki i nowoczesny etap rozwoju. Każdy z odpowiednich etapów charakteryzuje się szczególnymi cechami i przesłankami przyjęcia zróżnicowanych pod względem znaczenia aktów prawnych, które zostały ujawnione przez nas przy bezpośrednim rozpatrzeniu tych ostatnich. Udowodniono, że globalizacja światowych procesów gospodarczych i rozwój sektora przedsiębiorczości pozytywnie wpłynęły na regulację prawną stosunków pracy i ogólnie na rozwój prawa pracy. W celu uzasadnienia swoich twierdzeń autor dokonuje analizy aktów prawnych minionych epok, a także postanowień doktryny prawnej w tej płaszczyźnie.
Keywords: W niniejszym artykule omówiono tematykę historycznego rozwoju prawa pracy. Autor stosuje kompleksowe podejście do pełnego ujawnienia wybranego tematu i na płaszczyźnie retrospektywnej określa cechy historycznego rozwoju krajowego prawa pracy. Kompleksowa analiza rozwoju doktryny prawnej i przepisów aktów prawnych okresów zróżnicowanych pozwoliła ustalić, że prawo pracy Ukrainy przeszło trzy główne etapy powstawania i rozwoju, a mianowicie przedsowiecki, radziecki i nowoczesny etap rozwoju. Każdy z odpowiednich etapów charakteryzuje się szczególnymi cechami i przesłankami przyjęcia zróżnicowanych pod względem znaczenia aktów prawnych, które zostały ujawnione przez nas przy bezpośrednim rozpatrzeniu tych ostatnich. Udowodniono, że globalizacja światowych procesów gospodarczych i rozwój sektora przedsiębiorczości pozytywnie wpłynęły na regulację prawną stosunków pracy i ogólnie na rozwój prawa pracy. W celu uzasadnienia swoich twierdzeń autor dokonuje analizy aktów prawnych minionych epok, a także postanowień doktryny prawnej w tej płaszczyźnie.

AKTUALNY STAN REGULACJI PRAWNEJ PRACY SĘDZIEGO

Tatyana Kutsenko

aspirant Katedry Dyscyplin Cywilnoprawnych Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-4607-9362
Anotation. Artykuł poświęcono badaniu regulacji prawnej pracy sędziów, jako specjalnych podmiotów prawa pracy w Ukrainie. Badanie przeprowadzono przy użyciu takich metod jak analiza, synteza, porównanie. Artykuł określa, że państwo zapewnia każdemu obywatelowi możliwość skorzystania z jego prawa do pracy, a jednocześnie gwarantuje swobodny wybór w wyborze zawodu i rodzaju pracy, realizuje programy szkolenia zawodowego i technicznego, szkolenia i przekwalifikowania personelu zgodnie z ich potrzeby pracy. Działalność sądowa jest jawna i otwarta, a decyzje podejmowane przez sędziego w sprawie są obowiązkowe do wykonania. To z kolei zapewnia poszanowanie praw i obowiązków sędziów, a także utrzymuje poziom szacunku dla działalności zawodowej sędziów. Udowodniono, że na najwyższym poziomie regulacji prawnej pracy sędziów istnieje duża lista norm określających specjalny status prawny sędziów, ich niezależność i immunitet, określa wzrost zabezpieczenia materialnego i społecznego, specjalny tryb przyjmowania i kończenia uprawnień sędziego, główne zadania pracy sędziów i tym podobne. Stwierdzono, że praca sędziego jako specjalnego podmiotu prawa pracy Ukrainy jest regulowana normami ogólnego prawa pracy i specjalnego ustawodawstwa o sądownictwie i działalności sądowej.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu regulacji prawnej pracy sędziów, jako specjalnych podmiotów prawa pracy w Ukrainie. Badanie przeprowadzono przy użyciu takich metod jak analiza, synteza, porównanie. Artykuł określa, że państwo zapewnia każdemu obywatelowi możliwość skorzystania z jego prawa do pracy, a jednocześnie gwarantuje swobodny wybór w wyborze zawodu i rodzaju pracy, realizuje programy szkolenia zawodowego i technicznego, szkolenia i przekwalifikowania personelu zgodnie z ich potrzeby pracy. Działalność sądowa jest jawna i otwarta, a decyzje podejmowane przez sędziego w sprawie są obowiązkowe do wykonania. To z kolei zapewnia poszanowanie praw i obowiązków sędziów, a także utrzymuje poziom szacunku dla działalności zawodowej sędziów. Udowodniono, że na najwyższym poziomie regulacji prawnej pracy sędziów istnieje duża lista norm określających specjalny status prawny sędziów, ich niezależność i immunitet, określa wzrost zabezpieczenia materialnego i społecznego, specjalny tryb przyjmowania i kończenia uprawnień sędziego, główne zadania pracy sędziów i tym podobne. Stwierdzono, że praca sędziego jako specjalnego podmiotu prawa pracy Ukrainy jest regulowana normami ogólnego prawa pracy i specjalnego ustawodawstwa o sądownictwie i działalności sądowej.

RZETELNA PROCEDURA PRAWNA W DZIAŁALNOŚCI SĘDZIEGO ŚLEDCZEGO W KRAJACH EUROPEJSKICH

Leonid Myrzlyi

aspirant Katedry Postępowania Karnego i Kryminalistyki Państwowego Uniwersytetu Podatkowego (Irpień, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-9202-1981
Anotation. W artykule zbadano europejskie teoretyczne i regulacyjne podejścia do przestrzegania rzetelnej procedury prawnej przez sędziego śledczego w postępowaniu karnym. W tym celu przeanalizowano kodeksy postępowania karnego (prawa) poszczególnych krajów europejskich (demokracji stałej i „młodej”) w sprawie „rzetelnej procedury prawnej w działalności sędziego śledczego”. Ustalono, że koncepcyjno-kategoryczne połączenie dwóch systemów prawa (angielsko-amerykańskiego i kontynentalnego) doprowadziło do zastosowania systemu „rzetelnej procedury prawnej w działalności sędziego śledczego”. Rzetelna procedura prawna jest postrzegana jako norma europejska i postrzegana aksjomatycznie, w kontekście prawa do sprawiedliwego procesu. Okazało się, że w przeciwieństwie do teoretycznometodologicznego postrzegania kategorii „rzetelnej procedury prawnej”, pojęcie „sędziego śledczego” ma uregulowanie prawne i jest nieodłączne od prawa postępowania karnego większości obcych krajów. Zwrócono uwagę na stosowanie kategorii „rzetelnej procedury prawnej” w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Keywords: W artykule zbadano europejskie teoretyczne i regulacyjne podejścia do przestrzegania rzetelnej procedury prawnej przez sędziego śledczego w postępowaniu karnym. W tym celu przeanalizowano kodeksy postępowania karnego (prawa) poszczególnych krajów europejskich (demokracji stałej i „młodej”) w sprawie „rzetelnej procedury prawnej w działalności sędziego śledczego”. Ustalono, że koncepcyjno-kategoryczne połączenie dwóch systemów prawa (angielsko-amerykańskiego i kontynentalnego) doprowadziło do zastosowania systemu „rzetelnej procedury prawnej w działalności sędziego śledczego”. Rzetelna procedura prawna jest postrzegana jako norma europejska i postrzegana aksjomatycznie, w kontekście prawa do sprawiedliwego procesu. Okazało się, że w przeciwieństwie do teoretycznometodologicznego postrzegania kategorii „rzetelnej procedury prawnej”, pojęcie „sędziego śledczego” ma uregulowanie prawne i jest nieodłączne od prawa postępowania karnego większości obcych krajów. Zwrócono uwagę na stosowanie kategorii „rzetelnej procedury prawnej” w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

JEDNOSTKA DOCHODZENIOWA ORGANÓW NARODOWEJ POLICJI UKRAINY I PODOBNE JEDNOSTKI W INNYCH KRAJACH ŚWIATA

Kostiantyn Mieshkovoi

adiunkt Katedry Administracji Publicznej i Administrowania Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-3341-5811
Anotation. W postanowieniach artykułu naukowego autor kompleksowo i wieloaspektowo analizuje działalność jednostki dochodzeniowej Narodowej Policji Ukrainy i jej odpowiedników w innych krajach świata, ich cechy, wyjątkowość, a także różnice. Metodologia badania polega na wykorzystaniu systemu metod wiedzy naukowej: metody porównawczo-prawnej (w analizie badań dotyczących analogii i różnic), metod analizy i syntezy (w celu określenia stanu administracyjno-prawnego zabezpieczenia działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy oraz badania doświadczeń zagranicznych innych krajów świata). Wykorzystano teoretyczne i uogólniające wnioski prawników krajowych i zagranicznych. W wyniku przeprowadzonej analizy ustalono i przeanalizowano główne aspekty działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy i podobnych jednostek w innych krajach świata.
Keywords: W postanowieniach artykułu naukowego autor kompleksowo i wieloaspektowo analizuje działalność jednostki dochodzeniowej Narodowej Policji Ukrainy i jej odpowiedników w innych krajach świata, ich cechy, wyjątkowość, a także różnice. Metodologia badania polega na wykorzystaniu systemu metod wiedzy naukowej: metody porównawczo-prawnej (w analizie badań dotyczących analogii i różnic), metod analizy i syntezy (w celu określenia stanu administracyjno-prawnego zabezpieczenia działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy oraz badania doświadczeń zagranicznych innych krajów świata). Wykorzystano teoretyczne i uogólniające wnioski prawników krajowych i zagranicznych. W wyniku przeprowadzonej analizy ustalono i przeanalizowano główne aspekty działalności jednostek dochodzeniowych organów Narodowej Policji Ukrainy i podobnych jednostek w innych krajach świata.

USTAWOWE OGRANICZENIE SAMODZIELNEGO DOCHODZENIA UZASADNIONYCH INTERESÓW PRZEZ OSOBY, WOBEC KTÓRYCH TOCZY SIĘ POSTĘPOWANIE W SPRAWIE STOSOWANIA ŚRODKÓW PRZYMUSU MEDYCZNEGO

Vira Navrotska, Halyna Boreiko

Vira Navrotska, kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Dyscyplin Prawa Karnego Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Lwów, Ukraina)
Halyna Boreiko, kandydat nauk prawnych, zastępca prokuratora obwodu lwowskiego (Lwów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-3407-7984, ОRCID ID: 0000-0002-5592-4302
Anotation. Artykuł twierdzi, że nie każde zaburzenie aktywności umysłowej uczestnika postępowania karnego jest automatycznym dowodem jego niezdolności procesowej. Analizowane są przepisy Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy, w których ustawodawca w sposób nieuzasadniony i nieusprawiedliwiony uniemożliwia osobie, wobec której toczy się postępowanie w sprawie stosowania środków przymusu medycznego, skorzystanie z prawa do ochrony poprzez samodzielne (bez pomocy i wsparcia obrońcy i/lub przedstawiciela ustawowego) dochodzenie swoich uzasadnionych interesów. Stwierdzono niedopuszczalność takich sytuacji. W celu ich uniknięcia uzasadnione jest wprowadzenie odrębnych zmian i uzupełnień do Kodeksu Karnego i Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy.
Keywords: Artykuł twierdzi, że nie każde zaburzenie aktywności umysłowej uczestnika postępowania karnego jest automatycznym dowodem jego niezdolności procesowej. Analizowane są przepisy Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy, w których ustawodawca w sposób nieuzasadniony i nieusprawiedliwiony uniemożliwia osobie, wobec której toczy się postępowanie w sprawie stosowania środków przymusu medycznego, skorzystanie z prawa do ochrony poprzez samodzielne (bez pomocy i wsparcia obrońcy i/lub przedstawiciela ustawowego) dochodzenie swoich uzasadnionych interesów. Stwierdzono niedopuszczalność takich sytuacji. W celu ich uniknięcia uzasadnione jest wprowadzenie odrębnych zmian i uzupełnień do Kodeksu Karnego i Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy.

STOSOWANIE ZASADY PRAWORZĄDNOŚCI PRZEZ SĄDY MIĘDZYNARODOWE I KRAJOWE

Larysa Nalyvaiko, Olha Chepik-Trehubenko

Larysa Nalyvaiko, doktor nauk prawnych, profesor, Zasłużony Prawnik Ukrainy, prorektor Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)
Olha Chepik-Trehubenko, kandydat nauk prawnych, docent Katedry Dyscyplin Ogólnoprawnych Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7696-4223, ORCID ID: 0000-0001-5499-5793
Anotation. W artykule omówiono specyfikę stosowania zasady praworządności przez sądy międzynarodowe i krajowe. Ustalono, że koncepcja demokratycznego państwa prawnego w Ukrainie pozostaje głównym tematem badawczym wśród krajowych naukowców – filozofów, socjologów, prawników, politologów, menedżerów itp., a także do wprowadzenia jej głównych idei przez władze publiczne, biorąc pod uwagę pozytywne doświadczenia innych krajów. Podkreślono, że powstanie takiego modelu państwa, który funkcjonowałby na zasadach praworządności – jest zjawiskiem złożonym i długotrwałym, wymagającym systemowych, spójnych, merytorycznie jakościowych modernizacji polityczno-prawnych, społeczno-ekonomicznych, duchowo-kulturowych. Należy zauważyć, że analiza orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Sądu Konstytucyjnego Ukrainy i Sądu Najwyższego wskazuje, że na obecnym etapie sędziowie aktywnie stosują w praktyce zasadę praworządności. Określono obiecujące kierunki teorii i praktyki prawnej w zapewnianiu zasady praworządności.
Keywords: W artykule omówiono specyfikę stosowania zasady praworządności przez sądy międzynarodowe i krajowe. Ustalono, że koncepcja demokratycznego państwa prawnego w Ukrainie pozostaje głównym tematem badawczym wśród krajowych naukowców – filozofów, socjologów, prawników, politologów, menedżerów itp., a także do wprowadzenia jej głównych idei przez władze publiczne, biorąc pod uwagę pozytywne doświadczenia innych krajów. Podkreślono, że powstanie takiego modelu państwa, który funkcjonowałby na zasadach praworządności – jest zjawiskiem złożonym i długotrwałym, wymagającym systemowych, spójnych, merytorycznie jakościowych modernizacji polityczno-prawnych, społeczno-ekonomicznych, duchowo-kulturowych. Należy zauważyć, że analiza orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Sądu Konstytucyjnego Ukrainy i Sądu Najwyższego wskazuje, że na obecnym etapie sędziowie aktywnie stosują w praktyce zasadę praworządności. Określono obiecujące kierunki teorii i praktyki prawnej w zapewnianiu zasady praworządności.

AKTUALNY STAN PRAWNEJ REGULACJI KONTROLI SPOŁECZNEJ NAD DZIAŁALNOŚCIĄ ORGANÓW SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO W UKRAINIE

Oleksandr Pashchynskyi

aspirant Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-6156-2715
Anotation. W artykule zbadano stan regulacji prawnych w zakresie zapewnienia kontroli społecznej nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego. Zaproponowano klasyfikację aktów prawnych w badanym zakresie. Stwierdzono, że poprawa regulacji prawnych kontroli społecznej nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego jest czynnikiem zwiększającym efektywność ich działalności. Stwierdzono, że jest to zapewnione dzięki zmniejszeniu ryzyka korupcyjnego w pracy badanych podmiotów i operacyjnej korekcie celowości stosowanych metod działania, co przyczynia się do rozwoju demokratycznego prawnego państwa społecznego i skutecznego systemu samorządu lokalnego. Stwierdzono, że proces kontroli ma wady i luki wynikające z braku jednolitych standardów prawnych i procedur kontroli. Podkreślono, że taki stan przyczynia się do powstawania konfliktów związanych z niejednoznacznym zrozumieniem kompetencji i kręgu podmiotów kontrolnych. Zaproponowano opracowanie i zatwierdzenie ustawy o kontroli społecznej w celu wprowadzenia jednolitych standardów i zasad wdrażania badanego rodzaju kontroli.
Keywords: W artykule zbadano stan regulacji prawnych w zakresie zapewnienia kontroli społecznej nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego. Zaproponowano klasyfikację aktów prawnych w badanym zakresie. Stwierdzono, że poprawa regulacji prawnych kontroli społecznej nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego jest czynnikiem zwiększającym efektywność ich działalności. Stwierdzono, że jest to zapewnione dzięki zmniejszeniu ryzyka korupcyjnego w pracy badanych podmiotów i operacyjnej korekcie celowości stosowanych metod działania, co przyczynia się do rozwoju demokratycznego prawnego państwa społecznego i skutecznego systemu samorządu lokalnego. Stwierdzono, że proces kontroli ma wady i luki wynikające z braku jednolitych standardów prawnych i procedur kontroli. Podkreślono, że taki stan przyczynia się do powstawania konfliktów związanych z niejednoznacznym zrozumieniem kompetencji i kręgu podmiotów kontrolnych. Zaproponowano opracowanie i zatwierdzenie ustawy o kontroli społecznej w celu wprowadzenia jednolitych standardów i zasad wdrażania badanego rodzaju kontroli.

PODSTAWY METODOLOGICZNE BADANIA ZASADY SPRAWIEDLIWOŚCI W SYSTEMIE OGÓLNYCH ZASAD PRAWA

Volodymyr Polish

nauczyciel wydziału prawa Uniwersytet Króla Daniela (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-6293-188X
Anotation. Celem artykułu jest kompleksowe badanie teoretyczno-metodologiczne zasady sprawiedliwości w kontekście zasad prawa. Artykuł poświęcono badaniu zasady sprawiedliwości w systemie ogólnych zasad prawa. Na podstawie analizy teoretyczno-metodologicznej tego problemu ustalono, że zrozumienie zasady sprawiedliwości w kontekście systemu zasad prawa jest z góry określone przez warunki życia społeczeństwa, jego rozwój, nabytki i osiągnięcia, co powoduje zmiany w prawie pozytywnym, tworzeniu prawa i egzekwowaniu prawa. Należy zauważyć, że sprawiedliwość jest z natury pojęciem relatywnym, co odzwierciedla realia społeczne danego społeczeństwa, poziom jego świadomości kulturowej, prawnej, dojrzałości. Można argumentować, że dziś sprawiedliwość odgrywa rolę pewnego rodzaju wskaźnika, który daje konkretny wgląd w zgodność modelu państwa społecznego i prawnego z jego faktyczną pozycją w społeczeństwie.
Keywords: Celem artykułu jest kompleksowe badanie teoretyczno-metodologiczne zasady sprawiedliwości w kontekście zasad prawa. Artykuł poświęcono badaniu zasady sprawiedliwości w systemie ogólnych zasad prawa. Na podstawie analizy teoretyczno-metodologicznej tego problemu ustalono, że zrozumienie zasady sprawiedliwości w kontekście systemu zasad prawa jest z góry określone przez warunki życia społeczeństwa, jego rozwój, nabytki i osiągnięcia, co powoduje zmiany w prawie pozytywnym, tworzeniu prawa i egzekwowaniu prawa. Należy zauważyć, że sprawiedliwość jest z natury pojęciem relatywnym, co odzwierciedla realia społeczne danego społeczeństwa, poziom jego świadomości kulturowej, prawnej, dojrzałości. Można argumentować, że dziś sprawiedliwość odgrywa rolę pewnego rodzaju wskaźnika, który daje konkretny wgląd w zgodność modelu państwa społecznego i prawnego z jego faktyczną pozycją w społeczeństwie.

WPŁYW TECHNOLOGII BLOCKCHAIN NA ORZECZNICTWO SĄDOWE

Oleksandr Salomoniuk

aspirant Katedry Teorii Państwa i Prawa Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-4879-9486
Anotation. W artykule zbadano i ujawniono istotę technologii blockchain i jej potencjalne zastosowanie we wdrażaniu orzecznictwa sądowego. Podkreślono cechy wdrożenia technologii blockchain podczas wykonywania praktycznej działalności sądowej. Zaproponowano opcje zastosowania technologii blockchain w tworzeniu prawa sądowego, co może pomóc w ujednoliceniu praktyki sądowej w niektórych kwestiach prawnych i stanowisk prawnych sądów wyższej instancji, które zawierają interpretację określonej normy prawnej. Podczas pisania artykułu zastosowano metody analizy, syntezy, prognozowania, wtórnego przetwarzania informacji. Stwierdza się, że w najbliższej przyszłości można oczekiwać, że w różnych sferach publicznych pojawią się nowe projekty oparte na blockchain.
Keywords: W artykule zbadano i ujawniono istotę technologii blockchain i jej potencjalne zastosowanie we wdrażaniu orzecznictwa sądowego. Podkreślono cechy wdrożenia technologii blockchain podczas wykonywania praktycznej działalności sądowej. Zaproponowano opcje zastosowania technologii blockchain w tworzeniu prawa sądowego, co może pomóc w ujednoliceniu praktyki sądowej w niektórych kwestiach prawnych i stanowisk prawnych sądów wyższej instancji, które zawierają interpretację określonej normy prawnej. Podczas pisania artykułu zastosowano metody analizy, syntezy, prognozowania, wtórnego przetwarzania informacji. Stwierdza się, że w najbliższej przyszłości można oczekiwać, że w różnych sferach publicznych pojawią się nowe projekty oparte na blockchain.

INTEGRACJA MŁODZIEŻY JAKO JEDEN Z RODZAJÓW OCHRONY SOCJALNEJ MŁODZIEŻY

Anastasiia Chernysh

aspirantka Katedry Prawa Pracy i Prawa Ubezpieczeń Społecznych Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-7551-5365
Anotation. W artykule zbadano cechy motywacyjnych i poznawczych stanów psychicznych młodzieży oraz zidentyfikowano społeczne mechanizmy interioryzacji i transformacji wartości przez współczesną młodzież w procesie jej reintegracji. Wyjaśniono wpływ dobrostanu społecznego (elementy poznawczo-oceniające, motywacyjnowartościowe, emocjonalnie-behawioralne) i subiektywnego dobrobytu społecznego młodzieży (widoczność społeczna, dystans społeczny, akceptacja emocjonalna, aprobata społeczna, przekonania społeczne), naukowy proces jego reintegracji w warunkach współczesnego społeczeństwa. W celu realizacji zasady kompleksowości w ocenie wyniku reintegracji młodzieży w społeczeństwie zaangażowany jest integracyjny wskaźnik zdolności/niezdolności społecznopsychologicznej jednostki, jako formacja wieloskładnikowa charakteryzująca poziom rozwoju osobowości. Ustalono, że niezdolność społeczno-psychologiczna wyraża się w obecności destrukcyjnych postaw społecznych w relacjach międzyludzkich, kształtowaniu się psychotycznego poziomu psychopatologicznych zaburzeń osobowości, podkreślaniu profili samoregulacji zachowania, nieodpowiedniej samooceny.
Keywords: W artykule zbadano cechy motywacyjnych i poznawczych stanów psychicznych młodzieży oraz zidentyfikowano społeczne mechanizmy interioryzacji i transformacji wartości przez współczesną młodzież w procesie jej reintegracji. Wyjaśniono wpływ dobrostanu społecznego (elementy poznawczo-oceniające, motywacyjnowartościowe, emocjonalnie-behawioralne) i subiektywnego dobrobytu społecznego młodzieży (widoczność społeczna, dystans społeczny, akceptacja emocjonalna, aprobata społeczna, przekonania społeczne), naukowy proces jego reintegracji w warunkach współczesnego społeczeństwa. W celu realizacji zasady kompleksowości w ocenie wyniku reintegracji młodzieży w społeczeństwie zaangażowany jest integracyjny wskaźnik zdolności/niezdolności społecznopsychologicznej jednostki, jako formacja wieloskładnikowa charakteryzująca poziom rozwoju osobowości. Ustalono, że niezdolność społeczno-psychologiczna wyraża się w obecności destrukcyjnych postaw społecznych w relacjach międzyludzkich, kształtowaniu się psychotycznego poziomu psychopatologicznych zaburzeń osobowości, podkreślaniu profili samoregulacji zachowania, nieodpowiedniej samooceny.

DOŚWIADCZENIA PAŃSTW UNII EUROPEJSKIEJ W ZAKRESIE REGULACJI PRAWNYCH GWARANCJI SOCJALNYCH PROKURATORÓW

Vita Shal

prokurator Wydziału Kontroli Finansowej Urzędu Audytu Wewnętrznego i Kontroli Prokuratury Generalnej Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-9099-4253
Anotation. W artykule dokonano przeglądu wybranych zagadnień regulacji prawnych dotyczących zabezpieczenia społecznego prokuratorów w krajach Unii Europejskiej. W ramach badania przeprowadzono analizę ogólnych przepisów prawa profilowego krajów UE dotyczących ochrony socjalnej prokuratorów, dokonano przeglądu poszczególnych gwarancji socjalnych i ich utrwalenia w prawie państw UE. Należy zauważyć, że na poziomie krajów UE nie ma jednolitej normatywno-prawnej definicji gwarancji socjalnych prokuratorów, nie ma ustalonych ich rodzajów i jasnej listy. Autor określił również jako wątpliwe utrwalenie modelu regulacji normatywnej i prawnej ochrony socjalnej i gwarancji socjalnych prokuratorów, co wynika ze specyfiki krajowych systemów prawnych każdego z państw. Naukowcy nazwali pozytywne doświadczenia Bułgarii dotyczące równości prokuratorów i sędziów w sprawach mianowania, rozwoju kariery i dyscypliny oraz innych gwarancji społecznych. Lecz osobno podkreślono szczegółowe i dogłębne badanie takiej równości właśnie dla Ukrainy. Szczególną uwagę zwraca się na doświadczenie innych krajów w regulowaniu czasu pracy prokuratorów i określaniu obciążenia prokuratorów.
Keywords: W artykule dokonano przeglądu wybranych zagadnień regulacji prawnych dotyczących zabezpieczenia społecznego prokuratorów w krajach Unii Europejskiej. W ramach badania przeprowadzono analizę ogólnych przepisów prawa profilowego krajów UE dotyczących ochrony socjalnej prokuratorów, dokonano przeglądu poszczególnych gwarancji socjalnych i ich utrwalenia w prawie państw UE. Należy zauważyć, że na poziomie krajów UE nie ma jednolitej normatywno-prawnej definicji gwarancji socjalnych prokuratorów, nie ma ustalonych ich rodzajów i jasnej listy. Autor określił również jako wątpliwe utrwalenie modelu regulacji normatywnej i prawnej ochrony socjalnej i gwarancji socjalnych prokuratorów, co wynika ze specyfiki krajowych systemów prawnych każdego z państw. Naukowcy nazwali pozytywne doświadczenia Bułgarii dotyczące równości prokuratorów i sędziów w sprawach mianowania, rozwoju kariery i dyscypliny oraz innych gwarancji społecznych. Lecz osobno podkreślono szczegółowe i dogłębne badanie takiej równości właśnie dla Ukrainy. Szczególną uwagę zwraca się na doświadczenie innych krajów w regulowaniu czasu pracy prokuratorów i określaniu obciążenia prokuratorów.

POZYTYWNE DOŚWIADCZENIA LITWY W ZAKRESIE PRAWNEJ REGULACJI OCHRONY SOCJALNEJ FUNKCJONARIUSZY PUBLICZNYCH W NOWOCZESNYCH WARUNKACH KOMUNIKACJI INFORMACYJNEJ

Kateryna Shapovalova

doktor filozofii w dziedzinie “Prawo” (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-4027-7576
Anotation. W artykule przeanalizowano specyfikę regulacji prawnej ochrony socjalnej funkcjonariuszy publicznych na Litwie. Podano główne prawa Litwy w tej dziedzinie. Szczegółowo opisano treść i znaczenie przepisów prawnych dotyczących ochrony socjalnej funkcjonariuszy publicznych we współczesnych warunkach komunikacji informacyjnej. Wskazane są pozytywne punkty regulacji prawnej tego obszaru w porównaniu z doświadczeniem krajowym. Sformułowano wykaz propozycji zapożyczenia takich punktów do krajowego prawa socjalnego. Ważność każdego z nich jest uzasadniona dla poprawy prawnej regulacji ochrony socjalnej funkcjonariuszy publicznych w Ukrainie. Wskazano, że ustawodawca krajowy mógłby wykorzystać doświadczenie ustawodawstwa litewskiego w regulowaniu ograniczeń związanych ze służbą publiczną; warto byłoby skorzystać z doświadczenia ustawodawstwa litewskiego w regulowaniu prawnym poszczególnych gwarancji socjalnych zapewnionych urzędnikom publicznym na Litwie; ustawodawca krajowy miałby nieco złagodzić ograniczenia przy jednoczesnym rozszerzeniu listy gwarancji socjalnych.
Keywords: W artykule przeanalizowano specyfikę regulacji prawnej ochrony socjalnej funkcjonariuszy publicznych na Litwie. Podano główne prawa Litwy w tej dziedzinie. Szczegółowo opisano treść i znaczenie przepisów prawnych dotyczących ochrony socjalnej funkcjonariuszy publicznych we współczesnych warunkach komunikacji informacyjnej. Wskazane są pozytywne punkty regulacji prawnej tego obszaru w porównaniu z doświadczeniem krajowym. Sformułowano wykaz propozycji zapożyczenia takich punktów do krajowego prawa socjalnego. Ważność każdego z nich jest uzasadniona dla poprawy prawnej regulacji ochrony socjalnej funkcjonariuszy publicznych w Ukrainie. Wskazano, że ustawodawca krajowy mógłby wykorzystać doświadczenie ustawodawstwa litewskiego w regulowaniu ograniczeń związanych ze służbą publiczną; warto byłoby skorzystać z doświadczenia ustawodawstwa litewskiego w regulowaniu prawnym poszczególnych gwarancji socjalnych zapewnionych urzędnikom publicznym na Litwie; ustawodawca krajowy miałby nieco złagodzić ograniczenia przy jednoczesnym rozszerzeniu listy gwarancji socjalnych.