Journal №5 (57) / 2023|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

SPOŁECZNE ZJAWISKO NARKOMANII: HISTORYCZNE OSOBLIWOŚCI JEGO POWSTAWANIA I PROFILAKTYKI

Lyudmyla Husak, Lesya Martirosyan

Lyudmyla Husak, doktor nauk pedagogicznych, profesor, profesor Katedry Języków Obcych Nauk Humanistycznych Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina)
Lesya Martirosyan, kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Pedagogiki Społecznej i Pracy Socjalnej Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2526-2712, ORCID ID: 0000-0003-0930-5620

Anotation. Artykuł analizuje problem historycznych cech powstawania i zapobiegania społecznemu zjawisku narkomanii. Stwierdzono, że pojęciem, które najpełniej ujawnia jego istotę, jest pojęcie patologii społecznej. Uzasadniono, że zjawisko narkomanii w przedindustrialnym okresie historii ludzkości istniało w formie dewiacji społecznej na poziomie indywidualnych zachowań. Ujawniono, że narkomania jako patologia społeczna jest produktem życia społeczeństwa przemysłowego. Autor analizuje historyczny kontekst narkomanii i przyczyny jej funkcjonalności dla określonych grup społecznych (jednostek). Udowodniono, że głównym czynnikiem transformacji zjawiska dewiacji społecznej na poziomie indywidualnym w patologię społeczną na poziomie masowym była dezorganizacja relacji jednostki z przemysłowym środowiskiem społecznym, które zasadniczo różniło się od tradycyjnego; zidentyfikowano przyczyny tej transformacji. Ujawniono oznaki patologii społecznej narkomanii jako elementu rzeczywistości społecznej społeczeństwa przemysłowego. Przeprowadzono retrospektywną analizę wdrożenia prawnych i społecznych środków resocjalizacyjnych w celu zwalczania handlu narkotykami, które zapoczątkowały nowoczesny system profilaktyki społecznej.
Keywords: Artykuł analizuje problem historycznych cech powstawania i zapobiegania społecznemu zjawisku narkomanii. Stwierdzono, że pojęciem, które najpełniej ujawnia jego istotę, jest pojęcie patologii społecznej. Uzasadniono, że zjawisko narkomanii w przedindustrialnym okresie historii ludzkości istniało w formie dewiacji społecznej na poziomie indywidualnych zachowań. Ujawniono, że narkomania jako patologia społeczna jest produktem życia społeczeństwa przemysłowego. Autor analizuje historyczny kontekst narkomanii i przyczyny jej funkcjonalności dla określonych grup społecznych (jednostek). Udowodniono, że głównym czynnikiem transformacji zjawiska dewiacji społecznej na poziomie indywidualnym w patologię społeczną na poziomie masowym była dezorganizacja relacji jednostki z przemysłowym środowiskiem społecznym, które zasadniczo różniło się od tradycyjnego; zidentyfikowano przyczyny tej transformacji. Ujawniono oznaki patologii społecznej narkomanii jako elementu rzeczywistości społecznej społeczeństwa przemysłowego. Przeprowadzono retrospektywną analizę wdrożenia prawnych i społecznych środków resocjalizacyjnych w celu zwalczania handlu narkotykami, które zapoczątkowały nowoczesny system profilaktyki społecznej.

PROBLEM ALIENACJI CZŁOWIEKA

Tingting Dong

aspirantka Katedry Filozofii Narodowego Uniwersytetu Technicznego „Politechnika Charkowska” (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0009-0307-3575

Anotation. We współczesnej epoce filozoficzne i socjologiczne badanie alienacji jest ściśle związane z aktualnymi kwestiami. Analiza tego problemu bez kontekstu realnego świata jest niepraktyczna. Studiowanie idei Karola Marksa we współczesnym kontekście jest niezbędne, biorąc pod uwagę takie wstrząsy, jak upadek socjalizmu i Związku Radzieckiego. Alienacja, która kiedyś wiązała się z brakiem wolności i niskimi standardami życia, obecnie rozciąga się na konflikty społeczne, terroryzm i nierówności ekonomiczne. Społeczeństwo na pierwszym miejscu stawia pieniądze, degradując wartości i ludzką wartość. Podczas gdy niektórzy prosperują, większość cierpi biedę i rozpacz. Władze trzymają się władzy poprzez przemoc i manipulację. Problemy te odzwierciedlają głęboką alienację społeczeństwa, ilustrując pilną potrzebę analizy socjologicznej i filozoficznej we współczesnym krajobrazie społecznym.
Keywords: We współczesnej epoce filozoficzne i socjologiczne badanie alienacji jest ściśle związane z aktualnymi kwestiami. Analiza tego problemu bez kontekstu realnego świata jest niepraktyczna. Studiowanie idei Karola Marksa we współczesnym kontekście jest niezbędne, biorąc pod uwagę takie wstrząsy, jak upadek socjalizmu i Związku Radzieckiego. Alienacja, która kiedyś wiązała się z brakiem wolności i niskimi standardami życia, obecnie rozciąga się na konflikty społeczne, terroryzm i nierówności ekonomiczne. Społeczeństwo na pierwszym miejscu stawia pieniądze, degradując wartości i ludzką wartość. Podczas gdy niektórzy prosperują, większość cierpi biedę i rozpacz. Władze trzymają się władzy poprzez przemoc i manipulację. Problemy te odzwierciedlają głęboką alienację społeczeństwa, ilustrując pilną potrzebę analizy socjologicznej i filozoficznej we współczesnym krajobrazie społecznym.

INNOWACYJNE PODEJŚCIA DO SZKOLENIA ZAWODOWEGO SPECJALISTÓW W ZAWODACH SPOŁECZNO-EKONOMICZNYCH

Ivan Iskerskyi

kandydat nauk technicznych doktorant Katedry Inżynierii Mechanicznej i Transportu Tarnopolskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Wołodymyra Hnatiuka (Tarnopol, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1528-9225

Anotation. Artykuł poświęcono problemowi zastosowania innowacyjnego podejścia w zawodowym szkoleniu specjalistów w zawodach społeczno-ekonomicznych. Celem badań jest ujawnienie nowoczesnych podejść do szkolenia przyszłych specjalistów w zawodach społeczno-ekonomicznych. Metodami badawczymi są analiza teoretyczna i synteza źródeł literaturowych. W szczególności autor ujawnia istotę pojęć: „innowacja”, „innowacja pedagogiczna”, „podejście”. Autor podkreśla potrzebę stosowania nowych podejść metodologicznych w procesie edukacyjnym. Uwaga koncentruje się na podejściu technologicznym i definiuje strukturalne etapy procesu szkolenia technologicznego studentów szkół wyższych. Rozważane są etapy organizacji procesu edukacyjnego, podczas którego studenci będą uczyć się projektowania. Zwrócono uwagę na metodę interaktywną – biznesową grę fabularną, dzięki której studenci nauczą się rozwiązywać problemy zawodowe. Metoda wyszukiwania częściowego i rozmowa heurystyczna są uważane za najskuteczniejsze metody pomagające studentom w samodzielnym rozwiązywaniu problemów. Podejścia zadaniowe, problemowe i kompetencyjne zostały zidentyfikowane jako podejścia produktywne. Stwierdzono, że proces edukacyjny w instytucjach szkolnictwa wyższego powinien opierać się na integracyjnym połączeniu podejść metodologicznych – kompetencyjnego, technologicznego, zadaniowego, problemowego, co pozwoli na jakościowe przygotowanie przyszłych specjalistów w zawodach społeczno-ekonomicznych do działalności zawodowej.
Keywords: Artykuł poświęcono problemowi zastosowania innowacyjnego podejścia w zawodowym szkoleniu specjalistów w zawodach społeczno-ekonomicznych. Celem badań jest ujawnienie nowoczesnych podejść do szkolenia przyszłych specjalistów w zawodach społeczno-ekonomicznych. Metodami badawczymi są analiza teoretyczna i synteza źródeł literaturowych. W szczególności autor ujawnia istotę pojęć: „innowacja”, „innowacja pedagogiczna”, „podejście”. Autor podkreśla potrzebę stosowania nowych podejść metodologicznych w procesie edukacyjnym. Uwaga koncentruje się na podejściu technologicznym i definiuje strukturalne etapy procesu szkolenia technologicznego studentów szkół wyższych. Rozważane są etapy organizacji procesu edukacyjnego, podczas którego studenci będą uczyć się projektowania. Zwrócono uwagę na metodę interaktywną – biznesową grę fabularną, dzięki której studenci nauczą się rozwiązywać problemy zawodowe. Metoda wyszukiwania częściowego i rozmowa heurystyczna są uważane za najskuteczniejsze metody pomagające studentom w samodzielnym rozwiązywaniu problemów. Podejścia zadaniowe, problemowe i kompetencyjne zostały zidentyfikowane jako podejścia produktywne. Stwierdzono, że proces edukacyjny w instytucjach szkolnictwa wyższego powinien opierać się na integracyjnym połączeniu podejść metodologicznych – kompetencyjnego, technologicznego, zadaniowego, problemowego, co pozwoli na jakościowe przygotowanie przyszłych specjalistów w zawodach społeczno-ekonomicznych do działalności zawodowej.

NARODOWO NACECHOWANE SŁOWNICTWO JAKO ŚRODEK ZACHOWANIA I PROMOWANIA TOŻSAMOŚCI NARODOWEJ

Viktoriia Lemeshchenko-Lagoda

Starszy wykładowca Katedry „Języki Obce” Tawrijskiego Narodowego Uniwersytetu Technologii Rolniczej imienia Dmytra Motornego (Zaporoże, Ukraina), aspirantka Katedry Lingwistyki Stosowanej, Językoznawstwa Porównawczego i Przekładu Ukraińskiego Uniwersytetu Państwowego imienia Mychajła Drahomanowa (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1080-5510

Anotation. Artykuł poświęcono problemowi funkcjonowania i definiowania w języku nacechowanych narodowo jednostek leksykalnych oraz ich wpływu na zachowanie tożsamości narodowej. W szczególności rozważane są różne podejścia do interpretacji takich pojęć, jak „naród”, „kultura” i „słownictwo nacechowane narodowo”, przeprowadzana jest dokładna analiza i systematyzacja istniejących podejść do interpretacji tych pojęć, określana jest rola słownictwa nacechowanego narodowo w zachowaniu tożsamości narodowej rodzimych użytkowników języka. W szczególności tożsamość narodowa jest postrzegana jako złożone i wielowymiarowe zjawisko nieodłącznie związane z historycznie ukształtowaną społecznością, której członkowie pochodzą z jednej lub więcej grup etnicznych zjednoczonych wspólnym terytorium zamieszkania, gospodarką, systemem państwowym, językiem, kulturą i mentalnością. Słownictwo narodowe jest reprezentowane przez grupę słów, które odzwierciedlają narodowy i językowy obraz świata danego narodu.
Keywords: Artykuł poświęcono problemowi funkcjonowania i definiowania w języku nacechowanych narodowo jednostek leksykalnych oraz ich wpływu na zachowanie tożsamości narodowej. W szczególności rozważane są różne podejścia do interpretacji takich pojęć, jak „naród”, „kultura” i „słownictwo nacechowane narodowo”, przeprowadzana jest dokładna analiza i systematyzacja istniejących podejść do interpretacji tych pojęć, określana jest rola słownictwa nacechowanego narodowo w zachowaniu tożsamości narodowej rodzimych użytkowników języka. W szczególności tożsamość narodowa jest postrzegana jako złożone i wielowymiarowe zjawisko nieodłącznie związane z historycznie ukształtowaną społecznością, której członkowie pochodzą z jednej lub więcej grup etnicznych zjednoczonych wspólnym terytorium zamieszkania, gospodarką, systemem państwowym, językiem, kulturą i mentalnością. Słownictwo narodowe jest reprezentowane przez grupę słów, które odzwierciedlają narodowy i językowy obraz świata danego narodu.

ŚRODKI KSZTAŁTOWANIA KOMPETENCJI CYFROWYCH JAKO ELEMENTU KULTURY CYFROWEJ STUDENTÓW COLLEGE’ÓW PEDAGOGICZNYCH

Natalia Lystopad

nauczyciel przedmiotów przedszkolnych Instytucji spółdzielczej „Odeski Pedagogiczny College Zawodowy” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3550-9985

Anotation. Ujawniono cechy kształtowania kompetencji cyfrowych jako składnika kultury cyfrowej studentów college’ów pedagogicznych. Scharakteryzowano istotę pojęć „umiejętność” i „kompetencja”. Przeanalizowano specyfikę wykorzystania narzędzi cyfrowych do kształtowania kompetencji cyfrowych jako elementów kultury cyfrowej studentów college’ów pedagogicznych. Przedstawiono praktyczne doświadczenia związane z wprowadzaniem technologii informacyjno-komunikacyjnych do procesu kształcenia w college’ach pedagogicznych.
Keywords: Ujawniono cechy kształtowania kompetencji cyfrowych jako składnika kultury cyfrowej studentów college’ów pedagogicznych. Scharakteryzowano istotę pojęć „umiejętność” i „kompetencja”. Przeanalizowano specyfikę wykorzystania narzędzi cyfrowych do kształtowania kompetencji cyfrowych jako elementów kultury cyfrowej studentów college’ów pedagogicznych. Przedstawiono praktyczne doświadczenia związane z wprowadzaniem technologii informacyjno-komunikacyjnych do procesu kształcenia w college’ach pedagogicznych.

METODOLOGICZNE PODEJŚCIA DO WDRAŻANIA BLENDED LEARNINGU W INSTYTUCJACH KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO W UKRAINIE

Oksana Subina, Nataliia Marchenko

Oksana Subina, kandydat nauk pedagogicznych, docent, wiodący pracownik naukowy Instytutu Kształcenia Zawodowego Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)
Nataliia Marchenko, kandydat nauk pedagogicznych, docent Katedry Edukacji Dorosłych Ukraińskiego Uniwersytetu Państwowego imienia Mychajła Drahomanowa (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8167-539X, ORCID ID: 0000-0002-8879-4698

Anotation. Przedmiotem zainteresowania naukowego niniejszego badania jest analiza specyfiki blended learningu. Rozważane są cechy wsparcia edukacyjnego i metodologicznego dla blended learningu, które obejmuje wykorzystanie elektronicznych narzędzi edukacyjnych, takich jak platformy internetowe, podręczniki elektroniczne, wykłady wideo, interaktywne zadania komputerowe, testy online itp. wraz z ustalonymi formami pracy w klasie. Autor identyfikuje ważne elementy udanego blended learningu, w szczególności formy i metody, które są praktycznie stosowane w systemie blended learningu, biorąc pod uwagę najlepsze praktyki bezpośredniej pracy w klasie i e-learningu. Interaktywne metody nauczania (burza mózgów, gra biznesowa, metoda projektu, fishbowl, metoda przypadków, metoda koszykówki itp.) są niezwykle skuteczne w blended learningu, ponieważ rozwijają krytyczne myślenie, zdolności twórcze uczestników procesu edukacyjnego, umiejętność pracy w zespole i kreatywnego rozwiązywania problemów zawodowych.
Keywords: Przedmiotem zainteresowania naukowego niniejszego badania jest analiza specyfiki blended learningu. Rozważane są cechy wsparcia edukacyjnego i metodologicznego dla blended learningu, które obejmuje wykorzystanie elektronicznych narzędzi edukacyjnych, takich jak platformy internetowe, podręczniki elektroniczne, wykłady wideo, interaktywne zadania komputerowe, testy online itp. wraz z ustalonymi formami pracy w klasie. Autor identyfikuje ważne elementy udanego blended learningu, w szczególności formy i metody, które są praktycznie stosowane w systemie blended learningu, biorąc pod uwagę najlepsze praktyki bezpośredniej pracy w klasie i e-learningu. Interaktywne metody nauczania (burza mózgów, gra biznesowa, metoda projektu, fishbowl, metoda przypadków, metoda koszykówki itp.) są niezwykle skuteczne w blended learningu, ponieważ rozwijają krytyczne myślenie, zdolności twórcze uczestników procesu edukacyjnego, umiejętność pracy w zespole i kreatywnego rozwiązywania problemów zawodowych.

WPŁYW CHIŃSKIEJ POKOJOWEJ DYPLOMACJI NA PROCES GLOBALNEJ INTEGRACJI

Sun Changlong

aspirant Katedry Filozofii Narodowego Uniwersytetu Technicznego „Politechnika Charkowska” (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0008-2405-3242

Anotation. W ciągu ostatnich dziesięcioleci ChRL stała się kluczowym graczem w światowej polityce, wywierając ogromny wpływ. Jej położenie geograficzne i potencjał gospodarczy kształtują jej strategię geopolityczną. Chińska dyplomacja ma na celu wielki renesans narodu i promowanie korzystnego środowiska międzynarodowego dla jego rozwoju. Historia Chin jest świadectwem ciągłego rozwoju cywilizowanego państwa, łączącego globalne osiągnięcia i lokalne tradycje. Ta nowoczesna strategia opiera się na sile ducha, stabilności i harmonii społecznej. Chiny pozostają otwarte na świat, chroniąc swoje unikalne dziedzictwo i promując współpracę dla wspólnego dobra. Chiny stały się dynamicznym globalnym graczem dzięki swojej strategicznej geopolityce, która łączy otwartość, dziedzictwo kulturowe i aktywną współpracę w celu promowania międzynarodowej stabilności i sprawiedliwości. Ich interakcja ze społecznością międzynarodową determinuje globalną stabilność i rozwój.
Keywords: W ciągu ostatnich dziesięcioleci ChRL stała się kluczowym graczem w światowej polityce, wywierając ogromny wpływ. Jej położenie geograficzne i potencjał gospodarczy kształtują jej strategię geopolityczną. Chińska dyplomacja ma na celu wielki renesans narodu i promowanie korzystnego środowiska międzynarodowego dla jego rozwoju. Historia Chin jest świadectwem ciągłego rozwoju cywilizowanego państwa, łączącego globalne osiągnięcia i lokalne tradycje. Ta nowoczesna strategia opiera się na sile ducha, stabilności i harmonii społecznej. Chiny pozostają otwarte na świat, chroniąc swoje unikalne dziedzictwo i promując współpracę dla wspólnego dobra. Chiny stały się dynamicznym globalnym graczem dzięki swojej strategicznej geopolityce, która łączy otwartość, dziedzictwo kulturowe i aktywną współpracę w celu promowania międzynarodowej stabilności i sprawiedliwości. Ich interakcja ze społecznością międzynarodową determinuje globalną stabilność i rozwój.

KSZTAŁTOWANIE I FUNKCJONOWANIE NATURALNYCH OBRAZÓW W STAROŻYTNEJ I WSPÓŁCZESNEJ CHIŃSKIEJ MYŚLI FILOZOFICZNEJ

Zhang Hongwei

magister filozofii Narodowego Uniwersytetu Technicznego „Politechnika Charkowska” (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0008-0227-8133

Anotation. Starożytna historia Chin jest naznaczona pojawieniem się gospodarki niewolniczej podczas dynastii Shang-Yin w drugim tysiącleciu p.n.e. System ten wykorzystywał jeńców jako niewolników, angażując ich w różne zadania, takie jak utrzymanie zwierząt gospodarskich, ograniczone rolnictwo, obowiązki domowe i budownictwo. W tym samym czasie wspólnota pokrewieństwa odgrywała ważną rolę w rolnictwie, wspólnie zajmując się polami należącymi zarówno do władców, jak i społeczności. W chińskiej filozofii ważnym tematem jest tworzenie i funkcjonowanie naturalnych wzorców. Perspektywa ta podkreśla głębokie wzajemne powiązania ludzkości i świata przyrody. Starożytni filozofowie, tacy jak Konfucjusz i Laozi, podkreślali harmonię natury i jej odzwierciedlenie w życiu człowieka. Dziś, gdy Chiny zmagają się z kwestiami środowiskowymi, ta tradycja filozoficzna pozostaje aktualna. Naukowcy nadal badają złożone relacje między ludźmi a naturą, szukając rozwiązań, które spełniają starożytną mądrość i współczesne potrzeby. Bogata historia i dziedzictwo filozoficzne Chin nadal kształtują ich teraźniejszość i przyszłość.
Keywords: Starożytna historia Chin jest naznaczona pojawieniem się gospodarki niewolniczej podczas dynastii Shang-Yin w drugim tysiącleciu p.n.e. System ten wykorzystywał jeńców jako niewolników, angażując ich w różne zadania, takie jak utrzymanie zwierząt gospodarskich, ograniczone rolnictwo, obowiązki domowe i budownictwo. W tym samym czasie wspólnota pokrewieństwa odgrywała ważną rolę w rolnictwie, wspólnie zajmując się polami należącymi zarówno do władców, jak i społeczności. W chińskiej filozofii ważnym tematem jest tworzenie i funkcjonowanie naturalnych wzorców. Perspektywa ta podkreśla głębokie wzajemne powiązania ludzkości i świata przyrody. Starożytni filozofowie, tacy jak Konfucjusz i Laozi, podkreślali harmonię natury i jej odzwierciedlenie w życiu człowieka. Dziś, gdy Chiny zmagają się z kwestiami środowiskowymi, ta tradycja filozoficzna pozostaje aktualna. Naukowcy nadal badają złożone relacje między ludźmi a naturą, szukając rozwiązań, które spełniają starożytną mądrość i współczesne potrzeby. Bogata historia i dziedzictwo filozoficzne Chin nadal kształtują ich teraźniejszość i przyszłość.

SPECYFIKA KSZTAŁTOWANIA KOMPETENCJI ZAWODOWYCH PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI CHOREOGRAFII

Alona Yurkova

aspirant Katedry Pedagogiki Szkoły Wyższej Państwowej Instytucji Szkolnictwa Wyższego „Donbaski Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny” (Słowiańsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3397-6782

Anotation. Artykuł dotyczy teoretycznych aspektów kształtowania kompetencji zawodowych przyszłych nauczycieli choreografii, opanowania umiejętności zawodowych i zdolności w nauczaniu dyscyplin choreograficznych. Ustalono, że kształtowanie kompetencji zawodowych przyszłych nauczycieli choreografii zależy od takich czynników, jak poziom wiedzy, umiejętności i zdolności opartych na osobliwościach procesu twórczości choreograficznej dzieci, form zarządzania tym procesem i ich praktycznego zastosowania w działaniach kierowniczych i pedagogicznych w zespole twórczym. Aktywność przyszłych nauczycieli w środowisku artystycznym i edukacyjnym przyczynia się do aktualizacji komunikacyjnej funkcji działalności choreograficznej, która jest realizowana w pracy lekcyjnej i pozalekcyjnej. Kształtowanie doświadczenia artystycznego i estetycznego studentów-choreografów może być realizowane poprzez kompleks poziomów reprodukcyjnych, produkcyjnych i twórczych, w zależności od uogólnienia informacji choreograficznych i specyfiki ich wykorzystania w działalności edukacyjnej i zawodowej. Następujące kwestie pozostają istotne dla współczesnej nauki choreograficznej i pedagogicznej: kształtowanie umiejętności zawodowych przyszłych choreografów w procesie nauczania dyscyplin specjalnych; kształtowanie kompetencji zawodowych przyszłych nauczycieli choreografii w procesie szkolenia zawodowego; specyfika kształtowania potencjału twórczego osobowości choreografa w systemie kształcenia ustawicznego; kształtowanie umiejętności choreograficznych u przyszłych nauczycieli szkół podstawowych.
Keywords: Artykuł dotyczy teoretycznych aspektów kształtowania kompetencji zawodowych przyszłych nauczycieli choreografii, opanowania umiejętności zawodowych i zdolności w nauczaniu dyscyplin choreograficznych. Ustalono, że kształtowanie kompetencji zawodowych przyszłych nauczycieli choreografii zależy od takich czynników, jak poziom wiedzy, umiejętności i zdolności opartych na osobliwościach procesu twórczości choreograficznej dzieci, form zarządzania tym procesem i ich praktycznego zastosowania w działaniach kierowniczych i pedagogicznych w zespole twórczym. Aktywność przyszłych nauczycieli w środowisku artystycznym i edukacyjnym przyczynia się do aktualizacji komunikacyjnej funkcji działalności choreograficznej, która jest realizowana w pracy lekcyjnej i pozalekcyjnej. Kształtowanie doświadczenia artystycznego i estetycznego studentów-choreografów może być realizowane poprzez kompleks poziomów reprodukcyjnych, produkcyjnych i twórczych, w zależności od uogólnienia informacji choreograficznych i specyfiki ich wykorzystania w działalności edukacyjnej i zawodowej. Następujące kwestie pozostają istotne dla współczesnej nauki choreograficznej i pedagogicznej: kształtowanie umiejętności zawodowych przyszłych choreografów w procesie nauczania dyscyplin specjalnych; kształtowanie kompetencji zawodowych przyszłych nauczycieli choreografii w procesie szkolenia zawodowego; specyfika kształtowania potencjału twórczego osobowości choreografa w systemie kształcenia ustawicznego; kształtowanie umiejętności choreograficznych u przyszłych nauczycieli szkół podstawowych.

TRENDY W ROZWOJU EDUKACJI ARTYSTYCZNEJ I PRZEMYSŁOWEJ W UKRAINIE NA POCZĄTKU XX WIEKU

Alla Diachenko

kandydatka nauk pedagogicznych, docentka, docentka Katedry Wzornictwa Przemysłowego i Technologii Komputerowych, dziekan Wydziału Sztuki Dekoracyjnej i Użytkowej Uniwersytetu im. Kijowskiej Państwowej Akademii Sztuki Użytkowej i Projektowania imienia Mychajła Bojczuka, członkinia Związku Projektantów Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-4496-5931

Anotation. Artykuł poświęcono trendom w rozwoju edukacji artystycznej i przemysłowej w Ukrainie na początku XX wieku. Określono istotę pojęcia „edukacja artystyczna i przemysłowa” oraz przyczyny pojawienia się tego zjawiska. Scharakteryzowano rodzaje instytucji, które zapewniały edukację artystyczną i przemysłową. Określono rozwój szkół artystycznych i przemysłowych w Ukrainie na początku XX wieku. Opisano rodzaje mistrzów kształconych przez szkoły artystyczne i przemysłowe. Podsumowano główne trendy w rozwoju szkół artystycznych i przemysłowych. Szczególną uwagę zwrócono na znaczenie edukacji artystycznej i przemysłowej w życiu kulturalnym i gospodarczym regionu. Stwierdzono, że taka edukacja dawała dzieciom z biednych rodzin możliwość zdobycia wysokiej jakości wiedzy i skutecznego znalezienia zatrudnienia w przyszłości. Zauważono, że edukacja artystyczna i przemysłowa przyczyniła się również do wykształcenia wykwalifikowanej kadry, która mogła pracować z różnymi rzemiosłami.
Keywords: Artykuł poświęcono trendom w rozwoju edukacji artystycznej i przemysłowej w Ukrainie na początku XX wieku. Określono istotę pojęcia „edukacja artystyczna i przemysłowa” oraz przyczyny pojawienia się tego zjawiska. Scharakteryzowano rodzaje instytucji, które zapewniały edukację artystyczną i przemysłową. Określono rozwój szkół artystycznych i przemysłowych w Ukrainie na początku XX wieku. Opisano rodzaje mistrzów kształconych przez szkoły artystyczne i przemysłowe. Podsumowano główne trendy w rozwoju szkół artystycznych i przemysłowych. Szczególną uwagę zwrócono na znaczenie edukacji artystycznej i przemysłowej w życiu kulturalnym i gospodarczym regionu. Stwierdzono, że taka edukacja dawała dzieciom z biednych rodzin możliwość zdobycia wysokiej jakości wiedzy i skutecznego znalezienia zatrudnienia w przyszłości. Zauważono, że edukacja artystyczna i przemysłowa przyczyniła się również do wykształcenia wykwalifikowanej kadry, która mogła pracować z różnymi rzemiosłami.

ROZWÓJ NOWOCZESNEGO WYKONAWSTWA CHÓRALNEGO W UKRAINIE POPRZEZ WYKORZYSTANIE COVERÓW UTWORÓW MUZYCZNYCH

Liliia Kachurynets

starszy wykładowca Katedry Wokalistyki, Dyrygentury i Chóralistyki Chmielnickiej Akademii Humanistyczno-Pedagogicznej (Chmielnicki, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7800-789X

Anotation. Artykuł podkreśla sposoby wykorzystania coverów utworów muzycznych w wykonawstwie chóralnym jako innowacyjnej formy współczesnej muzyki chóralnej. Autor podkreśla, że takie podejście pozwala chórzystom i słuchaczom cieszyć się znanymi melodiami w nowym brzmieniu. Proponowane są różne sposoby rozwoju chóralistyki coverowej w Ukrainie, które przyczyniają się do poszerzenia horyzontów współczesnej kultury muzycznej, takie jak zachowanie i twórcze przemyślenie dziedzictwa kulturowego, identyfikacja młodych talentów, integracja stylów, organizowanie występów chórów coverowych oraz udział w festiwalach i konkursach muzycznych. Przedstawiono przykład procesu twórczego wykorzystania coverów utworów muzycznych w repertuarze współczesnego chóru. Autor artykułu demonstruje swój pogląd na rolę chórów coverowych w rozwoju sztuki chóralnej jako zachęty dla środowiska muzycznego do nowych pomysłów w świecie muzyki chóralnej.
Keywords: Artykuł podkreśla sposoby wykorzystania coverów utworów muzycznych w wykonawstwie chóralnym jako innowacyjnej formy współczesnej muzyki chóralnej. Autor podkreśla, że takie podejście pozwala chórzystom i słuchaczom cieszyć się znanymi melodiami w nowym brzmieniu. Proponowane są różne sposoby rozwoju chóralistyki coverowej w Ukrainie, które przyczyniają się do poszerzenia horyzontów współczesnej kultury muzycznej, takie jak zachowanie i twórcze przemyślenie dziedzictwa kulturowego, identyfikacja młodych talentów, integracja stylów, organizowanie występów chórów coverowych oraz udział w festiwalach i konkursach muzycznych. Przedstawiono przykład procesu twórczego wykorzystania coverów utworów muzycznych w repertuarze współczesnego chóru. Autor artykułu demonstruje swój pogląd na rolę chórów coverowych w rozwoju sztuki chóralnej jako zachęty dla środowiska muzycznego do nowych pomysłów w świecie muzyki chóralnej.

SWOBODNY EKSPERYMENT SKOJARZENIOWY JAKO METODA BADANIA JEDNOSTEK FRAZEOLOGICZNYCH JĘZYKA UKRAIŃSKIEGO POCHODZENIA STAROŻYTNEGO

Renata Lukanynets

magister filologii, asystent katedry języka ukraińskiego Uniwersytet Narodowy w Użgorodzie (Użgorod, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9286-2702

Anotation. Artykuł poświęcony jest eksperymentalnej metodzie analizy pojęć – swobodnemu eksperymentowi skojarzeniowemu, który przeprowadzono z udziałem rodzimych użytkowników języka ukraińskiego w wieku od 10 do 22 lat. Badania przeprowadzono w dwóch etapach – 2016 i 2022, aby zidentyfikować dynamikę zmian w polu asocjacyjnym proponowanego materiału bodźcowego oraz zidentyfikować płeć, wiek i inne cechy kategoryzacji świata respondentów poprzez proponowany materiał bodźcowy. Przeanalizowano ogólne tendencje wyników badania, podkreślono główne typy reakcji skojarzeniowych. Na podstawie uzyskanych danych prześledzono osobliwości pola skojarzeniowego frazy puszki Pandory. Wyniki swobodnego eksperymentu skojarzeniowego dowodzą, że frazeologia starożytnego pochodzenia aktywnie funkcjonuje w mowie przedstawicieli ukraińskiej kultury językowej, a zróżnicowana treść stref semantycznych wskazuje na trafność i indywidualność rozumienia materiału bodźcowego.
Keywords: Artykuł poświęcony jest eksperymentalnej metodzie analizy pojęć – swobodnemu eksperymentowi skojarzeniowemu, który przeprowadzono z udziałem rodzimych użytkowników języka ukraińskiego w wieku od 10 do 22 lat. Badania przeprowadzono w dwóch etapach – 2016 i 2022, aby zidentyfikować dynamikę zmian w polu asocjacyjnym proponowanego materiału bodźcowego oraz zidentyfikować płeć, wiek i inne cechy kategoryzacji świata respondentów poprzez proponowany materiał bodźcowy. Przeanalizowano ogólne tendencje wyników badania, podkreślono główne typy reakcji skojarzeniowych. Na podstawie uzyskanych danych prześledzono osobliwości pola skojarzeniowego frazy puszki Pandory. Wyniki swobodnego eksperymentu skojarzeniowego dowodzą, że frazeologia starożytnego pochodzenia aktywnie funkcjonuje w mowie przedstawicieli ukraińskiej kultury językowej, a zróżnicowana treść stref semantycznych wskazuje na trafność i indywidualność rozumienia materiału bodźcowego.

URZĄD POCZTOWO-TELEGRAFICZNY W JELIZAWETGRADZIE PODCZAS I WOJNY ŚWIATOWEJ 1914-1918 (NA PODSTAWIE MATERIAŁÓW GAZETY „GŁOS POŁUDNIA”)

Volodymyr Tymoshenko

aspirant Katedry Historii Ukrainy i Historii Powszechnej Centralnego Ukraińskiego Uniwersytetu Państwowego Centralnoukraińskiego Państwowego Uniwersytetu imienia Wołodymyra Wynnyczenki (Kropywnycki, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8686-7507

Anotation. Życie codzienne miasta Jelizawetgradu podczas I wojny światowej pozostaje niedostatecznie zbadanym tematem we współczesnej nauce historycznej. Nie zyskał on znaczenia w literaturze naukowej i badawczej ze względu na brak zainteresowania szerokim zakresem wydarzeń i zjawisk związanych z I wojną światową oraz słabe opracowanie bazy źródłowej przez historyków zarówno w ramach historii wojny, jak i w odniesieniu do omawianego problemu. W latach 1914-1918 Jelizawetgrad był miastem tyłowym i jedną z baz Frontu Południowo-Zachodniego, a środki komunikacji (telefon, poczta i telegraf) odgrywały ważną rolę w jego życiu. W proponowanym badaniu autor zrekonstruował pracę Urzędu Pocztowo-Telegraficznego w Jelizawetgradzie w kontekście życia codziennego w mieście Jelizawetgrad podczas I wojny światowej, na podstawie publikacji z gazety „Głos Południa”. Badacz udowodnił, że praca Urzędu Pocztowo- Telegraficznego w Jelizawetgradzie nie tylko nie zakończyła się wraz z wybuchem wojny, ale nie zwolniła tempa, i podkreślił, że część pracowników została zmobilizowana na front, a pracownicy, którzy kontynuowali pracę w urzędzie, oprócz swoich bezpośrednich obowiązków, byli również zaangażowani w wolontariat i rozwój usług pocztowych w czasie wojny.
Keywords: Życie codzienne miasta Jelizawetgradu podczas I wojny światowej pozostaje niedostatecznie zbadanym tematem we współczesnej nauce historycznej. Nie zyskał on znaczenia w literaturze naukowej i badawczej ze względu na brak zainteresowania szerokim zakresem wydarzeń i zjawisk związanych z I wojną światową oraz słabe opracowanie bazy źródłowej przez historyków zarówno w ramach historii wojny, jak i w odniesieniu do omawianego problemu. W latach 1914-1918 Jelizawetgrad był miastem tyłowym i jedną z baz Frontu Południowo-Zachodniego, a środki komunikacji (telefon, poczta i telegraf) odgrywały ważną rolę w jego życiu. W proponowanym badaniu autor zrekonstruował pracę Urzędu Pocztowo-Telegraficznego w Jelizawetgradzie w kontekście życia codziennego w mieście Jelizawetgrad podczas I wojny światowej, na podstawie publikacji z gazety „Głos Południa”. Badacz udowodnił, że praca Urzędu Pocztowo- Telegraficznego w Jelizawetgradzie nie tylko nie zakończyła się wraz z wybuchem wojny, ale nie zwolniła tempa, i podkreślił, że część pracowników została zmobilizowana na front, a pracownicy, którzy kontynuowali pracę w urzędzie, oprócz swoich bezpośrednich obowiązków, byli również zaangażowani w wolontariat i rozwój usług pocztowych w czasie wojny.

PROBLEM ŚMIERCI I NIEŚMIERTELNOŚCI W BAJCE FILOZOFICZNEJ OSCARA WILDE’A „WIERNY PRZYJACIEL”

Olena Tytarenko

kandydat nauk filologicznych, profesor, profesor Katedry Filologii Angielskiej Wydziału Filologii Obcej Ukraińskiego Uniwersytetu Państwowego imienia Mychajła Drahomanowa (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8606-3253

Anotation. Niniejszy artykuł jest pierwszym, który bada problem śmierci i nieśmiertelności w bajce filozoficznej Oscara Wilde’a „Wierny przyjaciel”. Autor dochodzi do wniosku, że problem śmierci i nieśmiertelności w bajce O. Wilde’a „Wierny przyjaciel” polega na tym, że osobowość istoty ostatecznej (Małego Hansa) nie może oprzeć się destrukcyjnemu wpływowi osobowości życia codziennego (Młynarza) i umiera pod koniec filmu. Ludzie codziennej egzystencji, podobnie jak jednostki ostatecznej egzystencji, mają różne poziomy rozwoju osobistego. Młynarz jest osobą codziennego życia z wyraźnymi akcentami charakteru na granicy psychopatii typu epileptoidalnoparanoidalnego (w terminologii P. Hannushkina). Dlatego też cechuje go brak empatii i pragnienie kontrolowania innych ludzi. Młynarzowi brakuje takich cech jak szlachetność i współczucie dla innych ludzi. Mały Hans jest człowiekiem ostatecznym, obdarzonym szlachetnością i empatią. Jednak psychopata lub zaakcentowana osobowość życia codziennego może mieć destrukcyjny wpływ i „niszczyć” i rujnować szlachetność i duchowość ludzi ostatecznego bytu – marzycieli i romantyków, takich jak Mały Hans.
Keywords: Niniejszy artykuł jest pierwszym, który bada problem śmierci i nieśmiertelności w bajce filozoficznej Oscara Wilde’a „Wierny przyjaciel”. Autor dochodzi do wniosku, że problem śmierci i nieśmiertelności w bajce O. Wilde’a „Wierny przyjaciel” polega na tym, że osobowość istoty ostatecznej (Małego Hansa) nie może oprzeć się destrukcyjnemu wpływowi osobowości życia codziennego (Młynarza) i umiera pod koniec filmu. Ludzie codziennej egzystencji, podobnie jak jednostki ostatecznej egzystencji, mają różne poziomy rozwoju osobistego. Młynarz jest osobą codziennego życia z wyraźnymi akcentami charakteru na granicy psychopatii typu epileptoidalnoparanoidalnego (w terminologii P. Hannushkina). Dlatego też cechuje go brak empatii i pragnienie kontrolowania innych ludzi. Młynarzowi brakuje takich cech jak szlachetność i współczucie dla innych ludzi. Mały Hans jest człowiekiem ostatecznym, obdarzonym szlachetnością i empatią. Jednak psychopata lub zaakcentowana osobowość życia codziennego może mieć destrukcyjny wpływ i „niszczyć” i rujnować szlachetność i duchowość ludzi ostatecznego bytu – marzycieli i romantyków, takich jak Mały Hans.

FILOZOFICZNE IDEE ŚMIERCI I NIEŚMIERTELNOŚCI WE WSPÓŁCZESNEJ FILOZOFII UKRAIŃSKIEJ

Violetta Ulishchenko

doktor nauk pedagogicznych, profesor, w. o. kierownika centrum edukacyjno-naukowego ciągłe kształcenie zawodowe Narodowy Uniwersytet Medyczny im. O.O. Bogomoletsa (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1072-7735

Anotation. Artykuł po raz pierwszy przygląda się ideom śmierci i nieśmiertelności we współczesnej filozofii ukraińskiej w pracach czołowych ukraińskich filozofów zajmujących się tą problematyką: O. Dobroduma, S. Kryłowej, N. Khamitowej, T. Kuszerca, P. Nesterenki. Autor dochodzi do wniosku, że we współczesnej filozofii ukraińskiej idee śmierci i nieśmiertelności pojawiające się w twórczości ukraińskich badaczy mają zarówno podobieństwa, jak i różnice. Wspólne jest to, że badacze ci posługują się podejściem metodologicznym – metaantropologią N. Khamitowa – aby zrozumieć zjawiska śmierci i nieśmiertelności w człowieku. Gałęzie wiedzy filozoficznej doskonale sprawdzają się w badaniu śmierci i nieśmiertelności.
Keywords: Artykuł po raz pierwszy przygląda się ideom śmierci i nieśmiertelności we współczesnej filozofii ukraińskiej w pracach czołowych ukraińskich filozofów zajmujących się tą problematyką: O. Dobroduma, S. Kryłowej, N. Khamitowej, T. Kuszerca, P. Nesterenki. Autor dochodzi do wniosku, że we współczesnej filozofii ukraińskiej idee śmierci i nieśmiertelności pojawiające się w twórczości ukraińskich badaczy mają zarówno podobieństwa, jak i różnice. Wspólne jest to, że badacze ci posługują się podejściem metodologicznym – metaantropologią N. Khamitowa – aby zrozumieć zjawiska śmierci i nieśmiertelności w człowieku. Gałęzie wiedzy filozoficznej doskonale sprawdzają się w badaniu śmierci i nieśmiertelności.

BEZPIECZEŃSTWO PSYCHOLOGICZNE CZŁOWIEKA: DIACHRONIA OD INSTYNKTU SAMOZACHOWAWCZEGO DO KONSTRUKTYWNEJ ORGANIZACJI ŻYCIA

Zhanna Virna

doktor nauk psychologicznych, profesor, profesor Katedry Psychologii Pedagogicznej i Psychologii Wieku, Wołyńskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Łesi Ukrainki (Łuck, Ukraina); profesor wizytujący w Podyplomowym Programie Edukacji i Nauk Humanistycznych Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego w Paranie (PUCPR) (Kurytyba, Brazylia)

ORCID ID: 0000-0001-8134-2691

Anotation. Artykuł przedstawia autorską wersję refleksji metodologicznej nad zjawiskiem bezpieczeństwa psychologicznego. Opiera się na metodach analizy teoretycznej, bibliograficznej i empirycznej. Wyniki analizy teoretycznej obejmują przegląd psychologicznych koncepcji samozachowania jednostki od ewolucyjnej i biologicznej organizacji przejawiania się instynktu samozachowawczego i jego transformacji w sferę motywacji zachowania pod wpływem czynników społeczno-psychologicznych, do najwyższego poziomu przejawiania się w osobistej samorealizacji i racjonalizacji ludzkiego życia; usystematyzowano podstawowe przepisy dotyczące treści bezpieczeństwa psychologicznego i zaproponowano koncepcyjny model konstruktywnego samozachowania jednostki. Stwierdza się, że proponowana analiza teoretyczna ujawnia szerokie perspektywy rozwoju badań stosowanych nad bezpieczeństwem osobistym w konstruktywnych cechach samozachowawczych jednostki, biorąc pod uwagę jej status społeczny, rozwój społeczno-kulturowy i wzorce zachowań płciowych, a także innowacyjne praktyki utrzymania bezpieczeństwa psychologicznego w stanie wojennym.
Keywords: Artykuł przedstawia autorską wersję refleksji metodologicznej nad zjawiskiem bezpieczeństwa psychologicznego. Opiera się na metodach analizy teoretycznej, bibliograficznej i empirycznej. Wyniki analizy teoretycznej obejmują przegląd psychologicznych koncepcji samozachowania jednostki od ewolucyjnej i biologicznej organizacji przejawiania się instynktu samozachowawczego i jego transformacji w sferę motywacji zachowania pod wpływem czynników społeczno-psychologicznych, do najwyższego poziomu przejawiania się w osobistej samorealizacji i racjonalizacji ludzkiego życia; usystematyzowano podstawowe przepisy dotyczące treści bezpieczeństwa psychologicznego i zaproponowano koncepcyjny model konstruktywnego samozachowania jednostki. Stwierdza się, że proponowana analiza teoretyczna ujawnia szerokie perspektywy rozwoju badań stosowanych nad bezpieczeństwem osobistym w konstruktywnych cechach samozachowawczych jednostki, biorąc pod uwagę jej status społeczny, rozwój społeczno-kulturowy i wzorce zachowań płciowych, a także innowacyjne praktyki utrzymania bezpieczeństwa psychologicznego w stanie wojennym.

PSYCHOLOGICZNE ASPEKTY AKTYWNOŚCI W SIECIACH SPOŁECZNOŚCIOWYCH: SPOJRZENIE Z PERSPEKTYWY ŚWIATA ŻYCIA OSOBOWOŚCI

Ruslan Hanushchak

aspirant Katedry Psychologii Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Iwana Franki (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4976-5827

Anotation. W artykule omówiono znaczenie badania osobowości we współczesnych warunkach z perspektywy świata życia. Pokazano, w jaki sposób osoba może być narażona na potencjalnie negatywne i manipulacyjne wpływy w procesie korzystania z sieci społecznościowych. Badany jest związek między charakterem aktywności w sieciach społecznościowych a kluczowymi współrzędnymi i funkcjami świata życia osobowości, a także z głównymi cechami osobowości. Wybrano odpowiednie metody badania współrzędnych psychologicznych i charakteru aktywności w sieciach społecznościowych, przeprowadzono badanie empiryczne i przedstawiono jego wyniki. Na podstawie analizy skupień określono optymalną liczbę typów użytkowników mediów społecznościowych i zaproponowano nazwę dla każdego z nich: „aktywni” („zmotywowani”), „nieznajomi”, „prawdziwi przyjaciele” i „rzadcy goście”. Podano szczegółowy opis każdego typu. Dokonano również porównania użytkowników ze względu na płeć i religię, które są zwykle wskazywane w profilu. Wyciągnięto wnioski na temat znaczenia takich badań osobowości dla zrozumienia ludzkiej egzystencji we współczesnym świecie, zwłaszcza w czasach wojny, kiedy trzeba być niezwykle wrażliwym na próby wpływania na ludzi za pośrednictwem mediów społecznościowych.
Keywords: W artykule omówiono znaczenie badania osobowości we współczesnych warunkach z perspektywy świata życia. Pokazano, w jaki sposób osoba może być narażona na potencjalnie negatywne i manipulacyjne wpływy w procesie korzystania z sieci społecznościowych. Badany jest związek między charakterem aktywności w sieciach społecznościowych a kluczowymi współrzędnymi i funkcjami świata życia osobowości, a także z głównymi cechami osobowości. Wybrano odpowiednie metody badania współrzędnych psychologicznych i charakteru aktywności w sieciach społecznościowych, przeprowadzono badanie empiryczne i przedstawiono jego wyniki. Na podstawie analizy skupień określono optymalną liczbę typów użytkowników mediów społecznościowych i zaproponowano nazwę dla każdego z nich: „aktywni” („zmotywowani”), „nieznajomi”, „prawdziwi przyjaciele” i „rzadcy goście”. Podano szczegółowy opis każdego typu. Dokonano również porównania użytkowników ze względu na płeć i religię, które są zwykle wskazywane w profilu. Wyciągnięto wnioski na temat znaczenia takich badań osobowości dla zrozumienia ludzkiej egzystencji we współczesnym świecie, zwłaszcza w czasach wojny, kiedy trzeba być niezwykle wrażliwym na próby wpływania na ludzi za pośrednictwem mediów społecznościowych.

KONSERWATYWNA KONCEPCJA PAŃSTWA W POGLĄDACH W. LIPIŃSKIEGO I JEGO ZWOLENNIKÓW

Taras Styslo

wykładowca Katedry Prawa i Administracji Publicznej Instytucja szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Króla Danylo” (Iwano-Frankowsk, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0004-0807-436X

Anotation. Artykuł ukazuje główne podejścia do definicji formy państwa w poglądach ideologów ukraińskiego konserwatyzmu, w szczególności W. Lipińskiego. Ustalono, że W. Lipiński stworzył złożoną konstrukcję, w której połączył działalność poszczególnych warstw społecznych, ideę narodową i monarchiczną formę państwa. W. Lipiński zaproponował tak zwaną ideę nowego hetmaństwa lub ideę nowego monarchizmu, według której głowa państwa – hetman – jest obdarzony wyłącznie symbolicznymi uprawnieniami, a rzeczywista władza należy do władzy ustawodawczej i wykonawczej. Władza ustawodawcza i wykonawcza zostały uregulowane w Konstytucji i skupione w rękach Parlamentu. Stwierdza się, że pomysł zaproponowany przez W. Lipińskiego był rzeczywiście innowacyjny, ale był racjonalny pod względem ideologii, a nie praktycznej realizacji. W swoich pomysłach W. Lipiński zwracał szczególną uwagę na koncepcje „idei narodowej” i „jednorodności pragnień”.
Keywords: Artykuł ukazuje główne podejścia do definicji formy państwa w poglądach ideologów ukraińskiego konserwatyzmu, w szczególności W. Lipińskiego. Ustalono, że W. Lipiński stworzył złożoną konstrukcję, w której połączył działalność poszczególnych warstw społecznych, ideę narodową i monarchiczną formę państwa. W. Lipiński zaproponował tak zwaną ideę nowego hetmaństwa lub ideę nowego monarchizmu, według której głowa państwa – hetman – jest obdarzony wyłącznie symbolicznymi uprawnieniami, a rzeczywista władza należy do władzy ustawodawczej i wykonawczej. Władza ustawodawcza i wykonawcza zostały uregulowane w Konstytucji i skupione w rękach Parlamentu. Stwierdza się, że pomysł zaproponowany przez W. Lipińskiego był rzeczywiście innowacyjny, ale był racjonalny pod względem ideologii, a nie praktycznej realizacji. W swoich pomysłach W. Lipiński zwracał szczególną uwagę na koncepcje „idei narodowej” i „jednorodności pragnień”.

SPECYFIKA ORGANIZACJI PRACY Z OSOBAMI NIEPEŁNOSPRAWNYMI

Olena Ivanova

asystent Katedry Filozofii, Nauk Społeczno-Humanistycznych i Wychowania Fizycznego Chmielnickiego Uniwersytetu Zarządzania i Prawa imienia Leonida Jóźkowa (Chmielnicki, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0682-5607

Anotation. Autor koncentruje się na prawach gwarantowanych przez przepisy prawa i kluczowych aspektach wsparcia niezbędnego do zapewnienia równych szans osobom niepełnosprawnym. Autor przedstawia analizę złożonych powiązań między społecznymi aspektami organizacji pracy z osobami niepełnosprawnymi i zwraca uwagę na znaczenie opracowywania skutecznych programów i inicjatyw w celu zapewnienia społeczeństwa integracyjnego, w którym każdy ma możliwość realizacji swoich możliwości i przynoszenia korzyści społeczeństwu. Autor koncentruje się na poprawie skuteczności pomocy społecznej w konkretnym przypadku. Rozważane są różne podejścia do organizacji wsparcia społecznego dla osób niepełnosprawnych, biorąc pod uwagę obecną sytuację w Ukrainie. Wyniki badania mogą służyć jako podstawa do poprawy systemu zabezpieczenia społecznego w Ukrainie i wsparcia dla osób niepełnosprawnych.
Keywords: Autor koncentruje się na prawach gwarantowanych przez przepisy prawa i kluczowych aspektach wsparcia niezbędnego do zapewnienia równych szans osobom niepełnosprawnym. Autor przedstawia analizę złożonych powiązań między społecznymi aspektami organizacji pracy z osobami niepełnosprawnymi i zwraca uwagę na znaczenie opracowywania skutecznych programów i inicjatyw w celu zapewnienia społeczeństwa integracyjnego, w którym każdy ma możliwość realizacji swoich możliwości i przynoszenia korzyści społeczeństwu. Autor koncentruje się na poprawie skuteczności pomocy społecznej w konkretnym przypadku. Rozważane są różne podejścia do organizacji wsparcia społecznego dla osób niepełnosprawnych, biorąc pod uwagę obecną sytuację w Ukrainie. Wyniki badania mogą służyć jako podstawa do poprawy systemu zabezpieczenia społecznego w Ukrainie i wsparcia dla osób niepełnosprawnych.

CECHY OSOBISTYCH BLOGÓW UKRAIŃSKIEGO SEGMENTU SIECI FACEBOOK

Iryna Khlystun

kandydat nauk filologicznych, docent, docent Katedry Lingwistyki Stosowanej i Dziennikarstwa Humańskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Pawła Tyczyny (Humań, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5632-6291

Anotation. W artykule zbadano cechy osobistych blogów na Facebooku, które opierają się na tekście werbalnym i komponentach niewerbalnych. Należy zauważyć, że w procesie analizy zastosowano następujące metody: analizę terminologiczną, analizę i syntezę, porównanie i kontrast zapisów teoretycznych, systematyzację i uogólnienie podstaw teoretycznych i badanego materiału, monitorowanie stron na Facebooku w celu analizy treści blogów, metodę opisową. Sformułowano pojęcia „blog”, „bloger”, „blogosfera”; nakreślono specyficzne cechy blogosfery. Rozważane są klasyfikacje blogów według różnych kryteriów. Zdefiniowano funkcje blogów. Podkreślono, że blogerzy cieszący się zaufaniem czytelników odgrywają znaczącą rolę w informowaniu i omawianiu informacji istotnych dla obywateli w sieciach społecznościowych. Materiał badawczy opiera się na wiadomościach (postach) ukraińskich blogerów Oksany Zabuzhko, Antona Sanchenki, Dmytra Chekalkina i Vitaliia Chepynogi na Facebooku. Autor analizuje rolę osobistych blogów w komunikacji społecznej, ich wpływ na kształtowanie opinii publicznej, poglądów politycznych i gustów masowej publiczności. Autor dostrzega perspektywy dalszych badań nad wpływem blogów osobistych na aktywność użytkowników sieci społecznościowych w procesach politycznych w Ukrainie.
Keywords: W artykule zbadano cechy osobistych blogów na Facebooku, które opierają się na tekście werbalnym i komponentach niewerbalnych. Należy zauważyć, że w procesie analizy zastosowano następujące metody: analizę terminologiczną, analizę i syntezę, porównanie i kontrast zapisów teoretycznych, systematyzację i uogólnienie podstaw teoretycznych i badanego materiału, monitorowanie stron na Facebooku w celu analizy treści blogów, metodę opisową. Sformułowano pojęcia „blog”, „bloger”, „blogosfera”; nakreślono specyficzne cechy blogosfery. Rozważane są klasyfikacje blogów według różnych kryteriów. Zdefiniowano funkcje blogów. Podkreślono, że blogerzy cieszący się zaufaniem czytelników odgrywają znaczącą rolę w informowaniu i omawianiu informacji istotnych dla obywateli w sieciach społecznościowych. Materiał badawczy opiera się na wiadomościach (postach) ukraińskich blogerów Oksany Zabuzhko, Antona Sanchenki, Dmytra Chekalkina i Vitaliia Chepynogi na Facebooku. Autor analizuje rolę osobistych blogów w komunikacji społecznej, ich wpływ na kształtowanie opinii publicznej, poglądów politycznych i gustów masowej publiczności. Autor dostrzega perspektywy dalszych badań nad wpływem blogów osobistych na aktywność użytkowników sieci społecznościowych w procesach politycznych w Ukrainie.

STAN TECHNOLOGICZNY I INFRASTRUKTURALNY PRZEDSIĘBIORSTW PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO W KONTEKŚCIE WDRAŻANIA I ROZWOJU CZWARTEJ REWOLUCJI PRZEMYSŁOWEJ

Vadym Bahmet

aspirant Katedry Administracji Biznesowej i Zarządzania Zagraniczną Działalnością Gospodarczą Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0005-4631-2661

Anotation. W artykule przedstawiono parametryczny model oceny stanu technologicznego i infrastrukturalnego przedsiębiorstw spożywczych pod kątem wdrożenia Czwartej rewolucji przemysłowej. W artykule zidentyfikowano 12 kluczowych grup parametrów i listę podparametrów do oceny, zgodnie z trendami w rozwoju technologii Czwartej rewolucji przemysłowej. Do obliczenia wyniku parametrycznego zastosowano metodę kombinacji liniowej z wagami parametrów odzwierciedlającymi ich względne znaczenie w ostatecznym wyniku. Takie podejście pozwala uwzględnić względne znaczenie parametrów i zapewnia bardziej obiektywną ocenę aktualnego stanu przedsiębiorstwa lub systemu. Zakresy oceny aktualnego stanu przedsiębiorstw są zdefiniowane i scharakteryzowane. Jako praktyczny przykład oceny wybrano przedsiębiorstwo spożywcze „Urożaj” Ukraińsko-hiszpańska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Na podstawie wyników oceny określono aktualny stan wdrożenia i wykorzystania narzędzi Czwartej rewolucji przemysłowej w badanym przedsiębiorstwie. Przedstawiono szereg zaleceń i środków mających na celu poprawę wydajności badanego przedsiębiorstwa. Zidentyfikowano obiecujące kierunki dalszych badań.
Keywords: W artykule przedstawiono parametryczny model oceny stanu technologicznego i infrastrukturalnego przedsiębiorstw spożywczych pod kątem wdrożenia Czwartej rewolucji przemysłowej. W artykule zidentyfikowano 12 kluczowych grup parametrów i listę podparametrów do oceny, zgodnie z trendami w rozwoju technologii Czwartej rewolucji przemysłowej. Do obliczenia wyniku parametrycznego zastosowano metodę kombinacji liniowej z wagami parametrów odzwierciedlającymi ich względne znaczenie w ostatecznym wyniku. Takie podejście pozwala uwzględnić względne znaczenie parametrów i zapewnia bardziej obiektywną ocenę aktualnego stanu przedsiębiorstwa lub systemu. Zakresy oceny aktualnego stanu przedsiębiorstw są zdefiniowane i scharakteryzowane. Jako praktyczny przykład oceny wybrano przedsiębiorstwo spożywcze „Urożaj” Ukraińsko-hiszpańska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Na podstawie wyników oceny określono aktualny stan wdrożenia i wykorzystania narzędzi Czwartej rewolucji przemysłowej w badanym przedsiębiorstwie. Przedstawiono szereg zaleceń i środków mających na celu poprawę wydajności badanego przedsiębiorstwa. Zidentyfikowano obiecujące kierunki dalszych badań.

PODSTAWY PRAWNE POZBAWIENIA PRAW RODZICIELSKICH: ZAGADNIENIA TEORII I PRAKTYKI

Valerii Borsuk

aspirant Chmielnickiego Uniwersytetu Zarządzania i Prawa imienia Leonida Jóźkowa (Chmielnicki, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3466-1259

Anotation. Artykuł badawczy dotyczy problematycznych kwestii określenia rodzajów i podstaw prawnych pozbawienia praw rodzicielskich oraz ujawnienia ich treści w doktrynie prawa rodzinnego i praktyce sądowej. Na podstawie przeprowadzonych badań autor dochodzi do wniosku, że podstawy pozbawienia praw rodzicielskich, określone w art. 164 Kodeksu Rodzinnego Ukrainy, i lista ta są wyczerpujące, ale doktryna prawna proponuje rozszerzenie jej o takie przypadki naruszenia praw i interesów dziecka przez rodziców, jak niewypełnienie obowiązku rodziców do utrzymania dzieci i nadużywanie praw rodzicielskich. W doktrynie prawa i praktyce sądowej pojawia się pytanie o interpretację pojęć „uchylanie się od obowiązku wychowania dziecka i/lub zapewnienia mu pełnego ogólnego wykształcenia średniego”, „znęcanie się nad dzieckiem”, „wykorzystywanie dziecka”.
Keywords: Artykuł badawczy dotyczy problematycznych kwestii określenia rodzajów i podstaw prawnych pozbawienia praw rodzicielskich oraz ujawnienia ich treści w doktrynie prawa rodzinnego i praktyce sądowej. Na podstawie przeprowadzonych badań autor dochodzi do wniosku, że podstawy pozbawienia praw rodzicielskich, określone w art. 164 Kodeksu Rodzinnego Ukrainy, i lista ta są wyczerpujące, ale doktryna prawna proponuje rozszerzenie jej o takie przypadki naruszenia praw i interesów dziecka przez rodziców, jak niewypełnienie obowiązku rodziców do utrzymania dzieci i nadużywanie praw rodzicielskich. W doktrynie prawa i praktyce sądowej pojawia się pytanie o interpretację pojęć „uchylanie się od obowiązku wychowania dziecka i/lub zapewnienia mu pełnego ogólnego wykształcenia średniego”, „znęcanie się nad dzieckiem”, „wykorzystywanie dziecka”.

WSPÓŁPRACA UKRAINY Z UKRAIŃCAMI PRZEBYWAJĄCYMI ZA GRANICĄ W KANADZIE JAKO REALIZACJA KONSTYTUCYJNYCH ZOBOWIĄZAŃ PAŃSTWA UKRAIŃSKIEGO

Serhii Hnilusha

aspirant Katedry Teorii i Historii Państwa i Prawa Instytucji szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Ekonomii i Prawa „KROK” (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5979-5627

Anotation. W artykule autor analizuje realizację konstytucyjnych obowiązków państwa ukraińskiego przez pryzmat współpracy Ukrainy z Ukraińcami za granicą. Zastosowano zestaw metod badania i analizy danych empirycznych: metodę historyczną; metody analizy i syntezy; metodę dialektyczną; metodę abstrakcyjną. Ustalono, że formowanie się Ukraińców za granicą w Kanadzie odbywało się w kilku falach migracji, z których każda miała swoją własną motywację. W rezultacie dziś nasza społeczność w Kanadzie należy do ukraińskich grup etnicznych za granicą z tendencją do zwiększania liczby jej przedstawicieli. Jednocześnie ponad stuletnia historia Ukraińców w Kanadzie zaowocowała wyjątkowymi relacjami kanadyjskoukraińskimi, w których współpraca Ukrainy z Ukraińcami za granicą w Kanadzie ma ogromne znaczenie. Obecnie współpraca Ukrainy z Ukraińcami za granicą w Kanadzie jest naznaczona szeregiem problemów, które uniemożliwiają właściwą realizację konstytucyjnego obowiązku państwa ukraińskiego do zaspokojenia narodowych, kulturowych i językowych potrzeb Ukraińców mieszkających za granicą. Rozwiązanie tych problemów wymaga kompleksowego podejścia ze strony państwa ukraińskiego.
Keywords: W artykule autor analizuje realizację konstytucyjnych obowiązków państwa ukraińskiego przez pryzmat współpracy Ukrainy z Ukraińcami za granicą. Zastosowano zestaw metod badania i analizy danych empirycznych: metodę historyczną; metody analizy i syntezy; metodę dialektyczną; metodę abstrakcyjną. Ustalono, że formowanie się Ukraińców za granicą w Kanadzie odbywało się w kilku falach migracji, z których każda miała swoją własną motywację. W rezultacie dziś nasza społeczność w Kanadzie należy do ukraińskich grup etnicznych za granicą z tendencją do zwiększania liczby jej przedstawicieli. Jednocześnie ponad stuletnia historia Ukraińców w Kanadzie zaowocowała wyjątkowymi relacjami kanadyjskoukraińskimi, w których współpraca Ukrainy z Ukraińcami za granicą w Kanadzie ma ogromne znaczenie. Obecnie współpraca Ukrainy z Ukraińcami za granicą w Kanadzie jest naznaczona szeregiem problemów, które uniemożliwiają właściwą realizację konstytucyjnego obowiązku państwa ukraińskiego do zaspokojenia narodowych, kulturowych i językowych potrzeb Ukraińców mieszkających za granicą. Rozwiązanie tych problemów wymaga kompleksowego podejścia ze strony państwa ukraińskiego.

O NADUŻYCIU PRAW PROCESOWYCH W TRAKCIE ZAWIERANIA UGODY SĄDOWEJ

Marina Horidko, Yaryna Sydiy

Marina Horidko, aspirantka Akademii Adwokatury Ukrainy (Kijów, Ukraina)
Yaryna Sydiy, prokurator Kijowskiej Prokuratury Okręgowej nr 6 (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0005-5474-9804, ORCID ID: 0000-0001-9742-6208

Anotation. Artykuł poświęcono problematycznym kwestiom związanym z negocjowaniem warunków zawierania ugody sądowej. Autor identyfikuje najbardziej typowe przejawy nadużyć prawa procesowego przez prokuraturę w procesie zawierania ugody sądowej. Nadużycie jest konsekwencją pewnych braków w regulacji procedury zawierania ugody sądowej, co skutkuje sytuacjami charakteryzującymi się zwiększonym ryzykiem nadużycia prawa procesowego przez prokuraturę oraz prowadzi do naruszeń i ograniczeń praw, wolności i interesów stron lub innych osób. Autor analizuje sytuacje związane ze „sztucznym” tworzeniem uprzedzeń; wykorzystywaniem porozumienia o przedstawieniu zarzutów w celu uniknięcia przeprowadzenia dowodów przed sądem; niepewnością co do statusu i uprawnień pokrzywdzonego w sytuacjach, w których pokrzywdzony zgadza się na zawarcie ugody sądowej w postępowaniach dotyczących szczególnie poważnych przestępstw itp. Autor uzasadnia tezę, że istnieje zapotrzebowanie na metody kryminalistyczne i zalecenia dotyczące postępowania przygotowawczego i wsparcia oskarżenia publicznego, a także identyfikuje typowe sytuacje nadużycia prawa procesowego przez strony, o których informacje mogą być wykorzystane w trakcie przedstawiania dowodów w sądzie, podczas inicjowania i zawierania ugody sądowej oraz w trakcie nadzoru nad postępowaniem przygotowawczym.
Keywords: Artykuł poświęcono problematycznym kwestiom związanym z negocjowaniem warunków zawierania ugody sądowej. Autor identyfikuje najbardziej typowe przejawy nadużyć prawa procesowego przez prokuraturę w procesie zawierania ugody sądowej. Nadużycie jest konsekwencją pewnych braków w regulacji procedury zawierania ugody sądowej, co skutkuje sytuacjami charakteryzującymi się zwiększonym ryzykiem nadużycia prawa procesowego przez prokuraturę oraz prowadzi do naruszeń i ograniczeń praw, wolności i interesów stron lub innych osób. Autor analizuje sytuacje związane ze „sztucznym” tworzeniem uprzedzeń; wykorzystywaniem porozumienia o przedstawieniu zarzutów w celu uniknięcia przeprowadzenia dowodów przed sądem; niepewnością co do statusu i uprawnień pokrzywdzonego w sytuacjach, w których pokrzywdzony zgadza się na zawarcie ugody sądowej w postępowaniach dotyczących szczególnie poważnych przestępstw itp. Autor uzasadnia tezę, że istnieje zapotrzebowanie na metody kryminalistyczne i zalecenia dotyczące postępowania przygotowawczego i wsparcia oskarżenia publicznego, a także identyfikuje typowe sytuacje nadużycia prawa procesowego przez strony, o których informacje mogą być wykorzystane w trakcie przedstawiania dowodów w sądzie, podczas inicjowania i zawierania ugody sądowej oraz w trakcie nadzoru nad postępowaniem przygotowawczym.

REGULACJA PRAWNA PRZECIWDZIAŁANIA BULLYINGOWI: DOŚWIADCZENIE KRAJÓW EUROPEJSKICH

Yuliia Hradova

kandydat nauk prawnych, docent, stypendystka Fundacji Hessen, Uniwersytet w Kassel (Kassel, Niemcy)

ORCID ID: 0000-0002-2794-6272

Anotation. Artykuł dotyczy przeciwdziałania bullyingowi w instytucjach edukacyjnych, który ma nieodwracalne konsekwencje zarówno dla ofiar, jak i agresorów. Autor analizuje doświadczenia krajów europejskich i niektóre międzynarodowe dokumenty prawne dotyczące zwalczania bullyingu. Zauważono, że bullying w szkołach jest powszechnym problemem, którym należy się zająć na szczeblu państwowym. 44% krajów europejskich posiada politykę lub ustawodawstwo przeciwko przemocy lub bullyingu. Wdrażają one programy mające na celu tworzenie przyjaznej atmosfery w szkołach, eliminowanie przemocy i wspieranie ofiar bullyingu. Autor wskazuje również na potrzebę uregulowania kwestii zwalczania bullyingu na poziomie legislacyjnym Unii Europejskiej.
Keywords: Artykuł dotyczy przeciwdziałania bullyingowi w instytucjach edukacyjnych, który ma nieodwracalne konsekwencje zarówno dla ofiar, jak i agresorów. Autor analizuje doświadczenia krajów europejskich i niektóre międzynarodowe dokumenty prawne dotyczące zwalczania bullyingu. Zauważono, że bullying w szkołach jest powszechnym problemem, którym należy się zająć na szczeblu państwowym. 44% krajów europejskich posiada politykę lub ustawodawstwo przeciwko przemocy lub bullyingu. Wdrażają one programy mające na celu tworzenie przyjaznej atmosfery w szkołach, eliminowanie przemocy i wspieranie ofiar bullyingu. Autor wskazuje również na potrzebę uregulowania kwestii zwalczania bullyingu na poziomie legislacyjnym Unii Europejskiej.

ORGANIZACYJNE I TAKTYCZNE ZASADY PRZESŁUCHANIA W POSTĘPOWANIU PRZYGOTOWAWCZYM NA ROZPRAWIE SĄDOWEJ PRZEZ SĘDZIEGO ŚLEDCZEGO

Svetlana Grechana

kandydat na uzyskanie stopnia naukowego doktora filizofii Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0951-8473

Anotation. Artykuł przedstawia organizacyjne i taktyczne zasady przesłuchania osoby w postępowaniu przygotowawczym na rozprawie sądowej przez sędziego śledczego, kierując się zasadą „od ogółu do szczegółu”. Oznacza to, że po pierwsze, po rozważeniu ogólnych zasad taktyki kryminalistycznej, autor formułuje taktykę tej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej); po drugie, po podkreśleniu organizacyjnych i taktycznych zasad przygotowania do tej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej), autor ujawnia jej etap roboczy, specyfikę rejestracji i oceny wyników uzyskanych w postępowaniu karnym. Autor podkreśla specyfikę prowadzenia czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej) uregulowanych w art. 225 Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy. Są one określone przez przedmiot procesowego i taktycznego oddziaływania – świadka, pokrzywdzonego i osobę, w stosunku do której uprawniony organ podjął decyzję o wymianie na jeńca wojennego. Szczególnym podmiotem realizującym zadania procesowo-taktyczne jest także sędzia śledczy. Zwraca się również uwagę na kluczowy etap taktyki czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej) – jej bezpośrednie prowadzenie, gdzie rozwiązywane są główne zadania organizacyjno-taktyczne. Przesłuchując osobę w postępowaniu przygotowawczym na rozprawie sądowej, sędzia śledczy wdraża różne techniki taktyczne w zależności od sytuacji, która rozwija się w trakcie postępowania karnego, biorąc pod uwagę psychologiczny mechanizm ich realizacji.
Keywords: Artykuł przedstawia organizacyjne i taktyczne zasady przesłuchania osoby w postępowaniu przygotowawczym na rozprawie sądowej przez sędziego śledczego, kierując się zasadą „od ogółu do szczegółu”. Oznacza to, że po pierwsze, po rozważeniu ogólnych zasad taktyki kryminalistycznej, autor formułuje taktykę tej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej); po drugie, po podkreśleniu organizacyjnych i taktycznych zasad przygotowania do tej czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej), autor ujawnia jej etap roboczy, specyfikę rejestracji i oceny wyników uzyskanych w postępowaniu karnym. Autor podkreśla specyfikę prowadzenia czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej) uregulowanych w art. 225 Kodeksu Postępowania Karnego Ukrainy. Są one określone przez przedmiot procesowego i taktycznego oddziaływania – świadka, pokrzywdzonego i osobę, w stosunku do której uprawniony organ podjął decyzję o wymianie na jeńca wojennego. Szczególnym podmiotem realizującym zadania procesowo-taktyczne jest także sędzia śledczy. Zwraca się również uwagę na kluczowy etap taktyki czynności dochodzeniowej (poszukiwawczej) – jej bezpośrednie prowadzenie, gdzie rozwiązywane są główne zadania organizacyjno-taktyczne. Przesłuchując osobę w postępowaniu przygotowawczym na rozprawie sądowej, sędzia śledczy wdraża różne techniki taktyczne w zależności od sytuacji, która rozwija się w trakcie postępowania karnego, biorąc pod uwagę psychologiczny mechanizm ich realizacji.

ZAGRANICZNE DOŚWIADCZENIA W ZAKRESIE PRAWNEJ REGULACJI NIETYPOWYCH FORM ZATRUDNIENIA

Oleksandr Husarov

kandydat nauk prawnych, kierownik Peczeniskiej Połączonej wspólnoty terytorialnej, doktorant Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7493-1789

Anotation. Artykuł, oparty na analizie poglądów naukowych naukowców, podsumowuje pozytywne doświadczenia zagraniczne w zakresie prawnej regulacji nietypowych form zatrudnienia, na przykładzie takich krajów jak: USA, Wielka Brytania i Republika Kazachstanu. Argumentuje, że na świecie ukształtowały się dwa kluczowe modele prawnej regulacji nietypowych form zatrudnienia, z których pierwszy jest typowy dla krajów europejskich, a drugi dla krajów postsowieckich. Autor formułuje wizję możliwości wdrożenia najbardziej pozytywnych doświadczeń w Ukrainie. Stwierdzono, że istnieją dwa kluczowe modele regulacji prawnej nietypowych form zatrudnienia. Pierwszy z nich dominuje w krajach europejskich i zachodnich i opiera się na szerokim zakresie umownej regulacji pracy. Ustawodawstwo pracy w takich krajach jest głównie zbiorem gwarancji praw pracowniczych i interesów stron stosunków pracy, pracodawców i pracowników, podczas gdy istota pracy, jej warunki, specyfika godzin pracy, wynagrodzenie, czas odpoczynku i inne kwestie związane z aktywnością zawodową są regulowane umową. Jednocześnie często nie ma jasnych wymagań co do formy i wewnętrznych postanowień takiej umowy. W tym obszarze forma zatrudnienia jest tylko jednym z rodzajów możliwych porozumień między pracownikiem a pracodawcą w sprawie trybu wykonywania czynności pracowniczych.
Keywords: Artykuł, oparty na analizie poglądów naukowych naukowców, podsumowuje pozytywne doświadczenia zagraniczne w zakresie prawnej regulacji nietypowych form zatrudnienia, na przykładzie takich krajów jak: USA, Wielka Brytania i Republika Kazachstanu. Argumentuje, że na świecie ukształtowały się dwa kluczowe modele prawnej regulacji nietypowych form zatrudnienia, z których pierwszy jest typowy dla krajów europejskich, a drugi dla krajów postsowieckich. Autor formułuje wizję możliwości wdrożenia najbardziej pozytywnych doświadczeń w Ukrainie. Stwierdzono, że istnieją dwa kluczowe modele regulacji prawnej nietypowych form zatrudnienia. Pierwszy z nich dominuje w krajach europejskich i zachodnich i opiera się na szerokim zakresie umownej regulacji pracy. Ustawodawstwo pracy w takich krajach jest głównie zbiorem gwarancji praw pracowniczych i interesów stron stosunków pracy, pracodawców i pracowników, podczas gdy istota pracy, jej warunki, specyfika godzin pracy, wynagrodzenie, czas odpoczynku i inne kwestie związane z aktywnością zawodową są regulowane umową. Jednocześnie często nie ma jasnych wymagań co do formy i wewnętrznych postanowień takiej umowy. W tym obszarze forma zatrudnienia jest tylko jednym z rodzajów możliwych porozumień między pracownikiem a pracodawcą w sprawie trybu wykonywania czynności pracowniczych.

ANALIZA PRAWNA OCHRONY PRAW CZŁOWIEKA W ASEAN: RÓWNOWAŻENIE INTERESÓW GOSPODARCZYCH, HUMANITARYZMU I ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ

Dmytro Deineko

kandydat na uzyskanie stopnia doktora filozofii w zakresie prawa międzynarodowego Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina), Urzędnik konsularny Ambasady Ukrainy w Królestwie Tajlandii

ORCID ID: 0000-0002-0373-7097

Anotation. Niniejszy artykuł badawczy analizuje związek między interesami gospodarczymi a prawami człowieka w Azji Południowo-Wschodniej, w szczególności w ASEAN. Ponieważ całkowity PKB ASEAN przekroczy 3,66 bln USD w 2022 r., W porównaniu z ochroną praw człowieka poniżej średniej, badanie ma na celu ustalenie, w jakim stopniu państwa mają tendencję do przedkładania korzyści ekonomicznych nad ochronę praw człowieka. Autor przedstawia dwie oryginalne teorie, podważające konwencjonalne pojęcia suwerenności państwa w kontekście globalizacji gospodarczej. Badanie dokładnie analizuje historyczne i prawne podstawy ASEAN, podkreślając jego unikalną strukturę regionalizmu, odmienną od instytucji ponadnarodowych. Szczegółowo przeanalizowano włączenie praw człowieka do Karty ASEAN i późniejsze ustanowienie ASEAN AICHR. Podkreślono brak formalnego mechanizmu monitorowania traktatów w ASEAN, zwracając uwagę na doradczy charakter wielu traktatów ASEAN. Badanie analizuje również istniejące gwarancje praw człowieka w traktatach handlowych ASEAN.
Keywords: Niniejszy artykuł badawczy analizuje związek między interesami gospodarczymi a prawami człowieka w Azji Południowo-Wschodniej, w szczególności w ASEAN. Ponieważ całkowity PKB ASEAN przekroczy 3,66 bln USD w 2022 r., W porównaniu z ochroną praw człowieka poniżej średniej, badanie ma na celu ustalenie, w jakim stopniu państwa mają tendencję do przedkładania korzyści ekonomicznych nad ochronę praw człowieka. Autor przedstawia dwie oryginalne teorie, podważające konwencjonalne pojęcia suwerenności państwa w kontekście globalizacji gospodarczej. Badanie dokładnie analizuje historyczne i prawne podstawy ASEAN, podkreślając jego unikalną strukturę regionalizmu, odmienną od instytucji ponadnarodowych. Szczegółowo przeanalizowano włączenie praw człowieka do Karty ASEAN i późniejsze ustanowienie ASEAN AICHR. Podkreślono brak formalnego mechanizmu monitorowania traktatów w ASEAN, zwracając uwagę na doradczy charakter wielu traktatów ASEAN. Badanie analizuje również istniejące gwarancje praw człowieka w traktatach handlowych ASEAN.

REGULACJA PRAWNA WYKONYWANIA PRAW PROCESOWYCH I OBOWIĄZKÓW PRAWNYCH PRZEZ PODMIOTY PROCESU ADMINISTRACYJNEGO

Andrii Kazakevych

aspirant Katedry Prawa Publicznego i Prywatnego Uniwersytetu Sprawy Celnej i Finansów (Dniepr, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-0087-195X

Anotation. Artykuł poświęcono analizie regulacji prawnej wykonywania praw procesowych i obowiązków prawnych przez podmioty postępowania administracyjnego. W artykule ustalono, że kwestia badania prawnej regulacji wykonywania praw procesowych i obowiązków prawnych przez podmioty postępowania administracyjnego pozostaje otwarta do dyskusji, zarówno na poziomie teoretycznym, jak i praktycznym. Ustalono, że większość badaczy, naukowców i praktyków prawa wielokrotnie zwracała uwagę na potrzebę opracowania i uregulowania w obowiązującym ustawodawstwie Ukrainy dotyczącym postępowania administracyjnego mechanizmów prawnych, narzędzi i metodologii wykonywania praw procesowych i obowiązków prawnych przez podmioty postępowania administracyjnego. Autor dowodzi, że kwestia zbadania tematu wprowadzenia odrębnej instytucji wykonywania praw procesowych i obowiązków prawnych przez podmioty postępowania administracyjnego oraz określenia jego zakresu prawnego do ustawodawstwa Ukrainy w zakresie postępowania administracyjnego pozostaje otwarta.
Keywords: Artykuł poświęcono analizie regulacji prawnej wykonywania praw procesowych i obowiązków prawnych przez podmioty postępowania administracyjnego. W artykule ustalono, że kwestia badania prawnej regulacji wykonywania praw procesowych i obowiązków prawnych przez podmioty postępowania administracyjnego pozostaje otwarta do dyskusji, zarówno na poziomie teoretycznym, jak i praktycznym. Ustalono, że większość badaczy, naukowców i praktyków prawa wielokrotnie zwracała uwagę na potrzebę opracowania i uregulowania w obowiązującym ustawodawstwie Ukrainy dotyczącym postępowania administracyjnego mechanizmów prawnych, narzędzi i metodologii wykonywania praw procesowych i obowiązków prawnych przez podmioty postępowania administracyjnego. Autor dowodzi, że kwestia zbadania tematu wprowadzenia odrębnej instytucji wykonywania praw procesowych i obowiązków prawnych przez podmioty postępowania administracyjnego oraz określenia jego zakresu prawnego do ustawodawstwa Ukrainy w zakresie postępowania administracyjnego pozostaje otwarta.

ZWYCZAJ MIĘDZYNARODOWY JAKO ŹRÓDŁO OBOWIĄZKU EKSTRADYCJI LUB ŚCIGANIA

Serhii Kosianenko

aspirant Katedry Prawa Międzynarodowego i Europejskiego Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0001-1923-9359

Anotation. Artykuł dotyczy kwestii zwyczaju jako źródła obowiązku ekstradycji lub ścigania. Autor ustala, że następujące główne argumenty są wykorzystywane do uzasadnienia istnienia zwyczajowego obowiązku ekstradycji lub ścigania: rezolucje Zgromadzenia Ogólnego ONZ; waga przestępstw międzynarodowych; istnienie społeczności międzynarodowej (civitas maxima). Autor konkluduje, że obecnie nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy obowiązek aut dedere aut judicare wchodzi w zakres międzynarodowego prawa zwyczajowego. Komisja Prawa Międzynarodowego ONZ powstrzymała się od zajęcia stanowiska w kwestii istnienia obowiązku ekstradycji lub ścigania w ramach międzynarodowego prawa zwyczajowego. Wynika to głównie z faktu, że nie istnieje spójnej praktyki państwowej lub opinio juris potwierdzających zwyczajowy charakter obowiązku ekstradycji lub ścigania.
Keywords: Artykuł dotyczy kwestii zwyczaju jako źródła obowiązku ekstradycji lub ścigania. Autor ustala, że następujące główne argumenty są wykorzystywane do uzasadnienia istnienia zwyczajowego obowiązku ekstradycji lub ścigania: rezolucje Zgromadzenia Ogólnego ONZ; waga przestępstw międzynarodowych; istnienie społeczności międzynarodowej (civitas maxima). Autor konkluduje, że obecnie nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy obowiązek aut dedere aut judicare wchodzi w zakres międzynarodowego prawa zwyczajowego. Komisja Prawa Międzynarodowego ONZ powstrzymała się od zajęcia stanowiska w kwestii istnienia obowiązku ekstradycji lub ścigania w ramach międzynarodowego prawa zwyczajowego. Wynika to głównie z faktu, że nie istnieje spójnej praktyki państwowej lub opinio juris potwierdzających zwyczajowy charakter obowiązku ekstradycji lub ścigania.

O CHARAKTERYSTYCE STATUSU ADMINISTRACYJNOPRAWNEGO ORGANÓW ŚCIGANIA JAKO PODMIOTÓW NADZORU I KONTROLI PRZESTRZEGANIA PRZEPISÓW PRAWA PRACY

Oleksii Kucher

kandydat nauk prawnych, Prezes Państwowej Służby Regulacyjnej Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3742-2154

Anotation. Artykuł, oparty na analizie poglądów naukowych naukowców i przepisów obowiązującego prawa, ujawnia treść i specyfikę administracyjnoprawnego statusu organów ścigania jako podmiotów nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem prawa pracy. Zauważono, że obecnie organy ścigania muszą wzmocnić pracę prewencyjną w badanym obszarze, a w tym celu należy ustanowić skuteczny i wydajny mechanizm interakcji między organami ścigania a specjalnymi podmiotami kontroli w dziedzinie pracy. Ustalono, że organy ścigania, które są organami wykonawczymi, monitorują przestrzeganie przepisów prawa pracy w instytucjach, organizacjach i przedsiębiorstwach, które są częścią systemu danego organu ścigania w ramach kontroli wewnątrzresortowej.
Keywords: Artykuł, oparty na analizie poglądów naukowych naukowców i przepisów obowiązującego prawa, ujawnia treść i specyfikę administracyjnoprawnego statusu organów ścigania jako podmiotów nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem prawa pracy. Zauważono, że obecnie organy ścigania muszą wzmocnić pracę prewencyjną w badanym obszarze, a w tym celu należy ustanowić skuteczny i wydajny mechanizm interakcji między organami ścigania a specjalnymi podmiotami kontroli w dziedzinie pracy. Ustalono, że organy ścigania, które są organami wykonawczymi, monitorują przestrzeganie przepisów prawa pracy w instytucjach, organizacjach i przedsiębiorstwach, które są częścią systemu danego organu ścigania w ramach kontroli wewnątrzresortowej.

MIĘDZYNARODOWA PRAKTYKA KONTROLI USTAWODAWSTWA DELEGOWANEGO

Anna Lysenko

aspirant Katedry Praw Człowieka i Metodologii Prawnej Narodowego Uniwersytetu Prawniczego imienia Jarosława Mądrego (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0001-8433-3798

Anotation. W większości współczesnych państw procedura legislacyjna jest złożonym i długotrwałym procesem. Często dochodzi do sytuacji, w której parlament nie ma czasu na terminowe reagowanie na zmiany zachodzące w społeczeństwie poprzez przyjmowanie ustaw. Okoliczności te doprowadziły do konieczności delegowania przez parlament uprawnień ustawodawczych na inne organy państwowe, co skutkuje wydawaniem aktów na podstawie delegowanych uprawnień ustawodawczych. Międzynarodowa praktyka kontroli nad aktami delegowanego ustawodawstwa rozwinęła się w taki sposób, że podlegają one obowiązkowej kontroli parlamentarnej, sądowej, administracyjnej, a niekiedy publicznej i społecznej. Artykuł dowodzi, że kontrola nad delegowaniem uprawnień ustawodawczych pozwala zachować rolę parlamentu jako organu ustawodawczego, a także zakres, charakter i korelacja uprawnień prawotwórczych najwyższych organów państwowych jest kryterium oceny stopnia realizacji zasady podziału władzy i zachowania hierarchicznych relacji między normatywnymi aktami prawnymi.
Keywords: W większości współczesnych państw procedura legislacyjna jest złożonym i długotrwałym procesem. Często dochodzi do sytuacji, w której parlament nie ma czasu na terminowe reagowanie na zmiany zachodzące w społeczeństwie poprzez przyjmowanie ustaw. Okoliczności te doprowadziły do konieczności delegowania przez parlament uprawnień ustawodawczych na inne organy państwowe, co skutkuje wydawaniem aktów na podstawie delegowanych uprawnień ustawodawczych. Międzynarodowa praktyka kontroli nad aktami delegowanego ustawodawstwa rozwinęła się w taki sposób, że podlegają one obowiązkowej kontroli parlamentarnej, sądowej, administracyjnej, a niekiedy publicznej i społecznej. Artykuł dowodzi, że kontrola nad delegowaniem uprawnień ustawodawczych pozwala zachować rolę parlamentu jako organu ustawodawczego, a także zakres, charakter i korelacja uprawnień prawotwórczych najwyższych organów państwowych jest kryterium oceny stopnia realizacji zasady podziału władzy i zachowania hierarchicznych relacji między normatywnymi aktami prawnymi.

WYKORZYSTANIE METODY SCENARIUSZOWEJ W BADANIACH KRYMINOLOGICZNYCH PODCZAS DE-OKUPACJI TYMCZASOWO OKUPOWANEGO TERYTORIUM UKRAINY: ANALIZA I PROPOZYCJE

Bohdan Lutsenko

aspirant Katedry Prawa Karnego i Kryminologii, Wydziału nr 6 Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1366-9155

Anotation. Artykuł poświęcono badaniu metody scenariuszowej, która jest ostatnio stosowana w badaniach kryminologicznych. Ujawniono istotę metody scenariuszowej i jej zalety w badaniu różnych zjawisk życia społecznego i państwowego w przyszłości, w tym przestępczości. Autor analizuje średnioterminowe scenariusze dynamiki przestępczości, które zostały zbudowane w kontekście agresji zbrojnej Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie. Autor ustala zależność rozwoju przestępczości od intensywności operacji wojskowych na terytorium Ukrainy. Podjęto próbę zbudowania własnych scenariuszy kryminologicznych de-okupacji tymczasowo okupowanego terytorium Ukrainy, a także prawdopodobnego rozwoju przestępczości w przypadku realizacji określonego scenariusza. Podstawą do budowy kryminologicznych scenariuszy de-okupacji tymczasowo okupowanego terytorium Ukrainy było wsparcie/brak wsparcia społeczności międzynarodowej dla Ukrainy w przeciwdziałaniu agresji wojskowej Federacji Rosyjskiej. Przez wsparcie społeczności międzynarodowej rozumiemy pomoc wojskową, finansową i humanitarną. Na tej podstawie zbudowaliśmy następujące scenariusze de-okupacji tymczasowo okupowanego terytorium Ukrainy: optymistyczny „Ukraina – forpost bezpieczeństwa świata zachodniego”, realistyczny „Ukraina – strefa buforowa” i pesymistyczny „Ukraina – państwo nieuznawane”.
Keywords: Artykuł poświęcono badaniu metody scenariuszowej, która jest ostatnio stosowana w badaniach kryminologicznych. Ujawniono istotę metody scenariuszowej i jej zalety w badaniu różnych zjawisk życia społecznego i państwowego w przyszłości, w tym przestępczości. Autor analizuje średnioterminowe scenariusze dynamiki przestępczości, które zostały zbudowane w kontekście agresji zbrojnej Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie. Autor ustala zależność rozwoju przestępczości od intensywności operacji wojskowych na terytorium Ukrainy. Podjęto próbę zbudowania własnych scenariuszy kryminologicznych de-okupacji tymczasowo okupowanego terytorium Ukrainy, a także prawdopodobnego rozwoju przestępczości w przypadku realizacji określonego scenariusza. Podstawą do budowy kryminologicznych scenariuszy de-okupacji tymczasowo okupowanego terytorium Ukrainy było wsparcie/brak wsparcia społeczności międzynarodowej dla Ukrainy w przeciwdziałaniu agresji wojskowej Federacji Rosyjskiej. Przez wsparcie społeczności międzynarodowej rozumiemy pomoc wojskową, finansową i humanitarną. Na tej podstawie zbudowaliśmy następujące scenariusze de-okupacji tymczasowo okupowanego terytorium Ukrainy: optymistyczny „Ukraina – forpost bezpieczeństwa świata zachodniego”, realistyczny „Ukraina – strefa buforowa” i pesymistyczny „Ukraina – państwo nieuznawane”.

TEORETYCZNE I PRAWNE PODEJŚCIA DO ROZUMIENIA ODPOWIEDZIALNOŚCI ADMINISTRACYJNEJ: STAN OBECNY

Svetlana Maryshchuk

studentka Instytutu Badawczego Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3623-0084

Anotation. Artykuł poświęcono alokacji i uogólnieniu teoretycznych i prawnych podejść do rozumienia odpowiedzialności administracyjnej we współczesnej doktrynie prawa administracyjnego. Ustalono, że odpowiedzialność prawna ma społeczną podstawę pochodzenia, z jednej strony to złożone zjawisko prawne jest wynikiem postępującego rozwoju społeczeństwa, az drugiej strony jest integralnym środkiem jego uporządkowanego istnienia, ze względu na potrzebę zapewnienia i ochrony praw i wolności człowieka i obywatela oraz interesów publicznych społeczeństwa jako całości. Opierając się na uogólnieniu współczesnych teoretyczno-prawnych podejść do rozumienia odpowiedzialności administracyjnej, autor proponuje rozpatrywać ją jako rodzaj odpowiedzialności prawnej (retrospektywnej) w dwóch aspektach 1) obiektywnym (statycznym) – formalnie umocowanym w aktach prawnych (normatywnych podstawach odpowiedzialności administracyjnej) i mającym abstrakcyjny, niespersonalizowany charakter; 2) subiektywnym (dynamicznym) – jest realizowana poprzez stosunki materialnoprawne i procesowe wynikające z faktu popełnienia wykroczenia administracyjnego (występku) (faktyczne podstawy odpowiedzialności administracyjnej) pomiędzy państwem reprezentowanym przez uprawnione podmioty a podmiotem, który dopuścił się wykroczenia, tj. ma charakter konkretnie spersonalizowany.
Keywords: Artykuł poświęcono alokacji i uogólnieniu teoretycznych i prawnych podejść do rozumienia odpowiedzialności administracyjnej we współczesnej doktrynie prawa administracyjnego. Ustalono, że odpowiedzialność prawna ma społeczną podstawę pochodzenia, z jednej strony to złożone zjawisko prawne jest wynikiem postępującego rozwoju społeczeństwa, az drugiej strony jest integralnym środkiem jego uporządkowanego istnienia, ze względu na potrzebę zapewnienia i ochrony praw i wolności człowieka i obywatela oraz interesów publicznych społeczeństwa jako całości. Opierając się na uogólnieniu współczesnych teoretyczno-prawnych podejść do rozumienia odpowiedzialności administracyjnej, autor proponuje rozpatrywać ją jako rodzaj odpowiedzialności prawnej (retrospektywnej) w dwóch aspektach 1) obiektywnym (statycznym) – formalnie umocowanym w aktach prawnych (normatywnych podstawach odpowiedzialności administracyjnej) i mającym abstrakcyjny, niespersonalizowany charakter; 2) subiektywnym (dynamicznym) – jest realizowana poprzez stosunki materialnoprawne i procesowe wynikające z faktu popełnienia wykroczenia administracyjnego (występku) (faktyczne podstawy odpowiedzialności administracyjnej) pomiędzy państwem reprezentowanym przez uprawnione podmioty a podmiotem, który dopuścił się wykroczenia, tj. ma charakter konkretnie spersonalizowany.

PRZYWRÓCENIE DO PRACY JAKO PRZEJAW RESTITUTIO IN INTEGRUM

Andriy Mydel

aspirant Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8335-8304

Anotation. Artykuł dotyczy kwestii przywrócenia do pracy jako środka ochrony praw pracowników w przypadku bezprawnego zwolnienia w celu osiągnięcia restitutio in integrum. Najpierw autor analizuje historyczne pochodzenie pojęcia restitutio in integrum, a także współczesne znaczenie tego terminu. Szczególną uwagę poświęcono celom i zakresowi tego środka w kontekście stosunków pracy. Następnie autor analizuje procedurę przywrócenia do pracy jako ucieleśnienie restitutio in integrum. Autor analizuje teoretyczny mechanizm przywrócenia do pracy, a także jego konsekwencje prawne, biorąc pod uwagę status prawny stron. Ponadto w artykule podjęto próbę rozważenia argumentów ekonomicznych, społecznych i psychologicznych przemawiających za stosowaniem przywrócenia do pracy w przypadku bezprawnego zwolnienia oraz ich pogrupowania.
Keywords: Artykuł dotyczy kwestii przywrócenia do pracy jako środka ochrony praw pracowników w przypadku bezprawnego zwolnienia w celu osiągnięcia restitutio in integrum. Najpierw autor analizuje historyczne pochodzenie pojęcia restitutio in integrum, a także współczesne znaczenie tego terminu. Szczególną uwagę poświęcono celom i zakresowi tego środka w kontekście stosunków pracy. Następnie autor analizuje procedurę przywrócenia do pracy jako ucieleśnienie restitutio in integrum. Autor analizuje teoretyczny mechanizm przywrócenia do pracy, a także jego konsekwencje prawne, biorąc pod uwagę status prawny stron. Ponadto w artykule podjęto próbę rozważenia argumentów ekonomicznych, społecznych i psychologicznych przemawiających za stosowaniem przywrócenia do pracy w przypadku bezprawnego zwolnienia oraz ich pogrupowania.

NAUKOWE PODEJŚCIA DO OKREŚLANIA PRAWNEJ TREŚCI POJĘĆ „LUD” I „NARÓD”

Roman Onufriyev

student Katedry Teorii i Historii Państwa i Prawa Instytucji szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Króla Daniela” (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0009-2795-2611

Anotation. Znaczenie określenia treści prawnej pojęć „lud” i „naród” wynika z różnych podejść do ich interpretacji przez ukraińskich i zagranicznych naukowców. Autor ustala, że pojęcia „lud” i „naród” zaczęły być używane w starożytności do określenia grupy ludzi zjednoczonych więzami kulturowymi, etnicznymi lub politycznymi, a w XIX wieku nabrały wyraźnego znaczenia prawnego. Podczas gdy europejscy uczeni utożsamiają pojęcia „narodu” i państwa, ukraińska myśl państwowa i prawna utożsamia „naród” z grupą etniczną i jej pragnieniem utworzenia własnego państwa. Identyfikacja „etnosu” i „narodu” jest podstawą nacjonalistycznej koncepcji państwa ukraińskiego, która pojawiła się na przełomie XIX i XX wieku i zyskała popularność w dziesięcioleciach międzywojennych. Nacjonalizm opiera się z kolei na wyraźnej „idei narodowej” i tworzeniu narodowego modelu państwa na zasadzie etnicznej, co nie jest uzasadnione w kontekście XXI wieku.
Keywords: Znaczenie określenia treści prawnej pojęć „lud” i „naród” wynika z różnych podejść do ich interpretacji przez ukraińskich i zagranicznych naukowców. Autor ustala, że pojęcia „lud” i „naród” zaczęły być używane w starożytności do określenia grupy ludzi zjednoczonych więzami kulturowymi, etnicznymi lub politycznymi, a w XIX wieku nabrały wyraźnego znaczenia prawnego. Podczas gdy europejscy uczeni utożsamiają pojęcia „narodu” i państwa, ukraińska myśl państwowa i prawna utożsamia „naród” z grupą etniczną i jej pragnieniem utworzenia własnego państwa. Identyfikacja „etnosu” i „narodu” jest podstawą nacjonalistycznej koncepcji państwa ukraińskiego, która pojawiła się na przełomie XIX i XX wieku i zyskała popularność w dziesięcioleciach międzywojennych. Nacjonalizm opiera się z kolei na wyraźnej „idei narodowej” i tworzeniu narodowego modelu państwa na zasadzie etnicznej, co nie jest uzasadnione w kontekście XXI wieku.

PERSPEKTYWY ROZWOJU PRAWODAWSTWA SĄDOWEGO W KONTEKŚCIE UKRAIŃSKIEGO PRAWA POSTĘPOWANIA KARNEGO

Heorhii Strezhniev

aspirant Katedry Egzekwowania Prawa i Dyscyplin Karno-Prawnych Uniwersytetu Sprawy Celnej i Finansów (Dniepr, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0003-8462-6704

Anotation. Artykuł poświęcono kwestii perspektyw rozwoju tworzenia prawa sądowego w kontekście prawa postępowania karnego Ukrainy. W ramach krajowego systemu prawnego sądy nie są uprawnione do tworzenia nowych przepisów prawnych, ponieważ jest to wyłączne prawo ustawodawcy. Jednakże badanie dowodzi, że w praktyce tworzenie prawa przez sądy jest jednym z optymalnych sposobów rozwiązania problemu luk prawnych i niejednoznacznej interpretacji przepisów prawnych. W toku badania szczególną uwagę zwrócono na stanowienie prawa przez sądy jako odrębną dźwignię poprawy ustawodawstwa krajowego. Autor dowodzi, że to właśnie władza sądownicza, o ile w dobrej wierze i obiektywnie korzysta ze swoich szerokich uprawnień prawotwórczych, może w symbiozie z innymi podmiotami prawotwórczymi poprawiać ustawodawstwo, biorąc pod uwagę przejściowy charakter krajowego systemu prawnego.
Keywords: Artykuł poświęcono kwestii perspektyw rozwoju tworzenia prawa sądowego w kontekście prawa postępowania karnego Ukrainy. W ramach krajowego systemu prawnego sądy nie są uprawnione do tworzenia nowych przepisów prawnych, ponieważ jest to wyłączne prawo ustawodawcy. Jednakże badanie dowodzi, że w praktyce tworzenie prawa przez sądy jest jednym z optymalnych sposobów rozwiązania problemu luk prawnych i niejednoznacznej interpretacji przepisów prawnych. W toku badania szczególną uwagę zwrócono na stanowienie prawa przez sądy jako odrębną dźwignię poprawy ustawodawstwa krajowego. Autor dowodzi, że to właśnie władza sądownicza, o ile w dobrej wierze i obiektywnie korzysta ze swoich szerokich uprawnień prawotwórczych, może w symbiozie z innymi podmiotami prawotwórczymi poprawiać ustawodawstwo, biorąc pod uwagę przejściowy charakter krajowego systemu prawnego.

AKTUALNE TRENDY W DZIAŁALNOŚCI NOTARIALNEJ W UKRAINIE

Andriy Stroych

student Katedry Teorii i Historii Państwa i Prawa Instytucji szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Króla Daniela” (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0005-1298-7556

Anotation. Celem artykułu jest analiza aspektów działalności notarialnej w społeczeństwie ukraińskim. Artykuł poświęcono badaniu praktycznych aspektów jurysdykcji notarialnej, ponieważ pomimo jej starożytnego pochodzenia i dużej liczby prac naukowych i prawnych, działalność notarialna budzi duże zainteresowanie swoją istotą i specyfiką funkcjonowania. Autor przedstawia koncepcję działalności notarialnej w Ukrainie i podkreśla jej główne cechy. Rozważane są główne obszary działalności (funkcje) ukraińskiego notariatu i analizowany jest kierunek ochronny w działalności notariatu na obecnym etapie w Ukrainie.
Keywords: Celem artykułu jest analiza aspektów działalności notarialnej w społeczeństwie ukraińskim. Artykuł poświęcono badaniu praktycznych aspektów jurysdykcji notarialnej, ponieważ pomimo jej starożytnego pochodzenia i dużej liczby prac naukowych i prawnych, działalność notarialna budzi duże zainteresowanie swoją istotą i specyfiką funkcjonowania. Autor przedstawia koncepcję działalności notarialnej w Ukrainie i podkreśla jej główne cechy. Rozważane są główne obszary działalności (funkcje) ukraińskiego notariatu i analizowany jest kierunek ochronny w działalności notariatu na obecnym etapie w Ukrainie.

OGÓLNE TEORETYCZNE ASPEKTY STOSOWANIA METOD OBLICZANIA WYSOKOŚCI SZKODY NIEMAJĄTKOWEJ W POWÓDZTWIE CYWILNYM W POSTĘPOWANIU KARNYM

Kseniia Taranets

aspirantka Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki, adwokat, starszy partner w Trust & Legal SA (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0009-6159-1952

Anotation. W artykule autor bada teoretyczne i praktyczne aspekty definiowania pojęcia szkody niemajątkowej w postępowaniu karnym, współczesne podejścia i metody oceny szkody niemajątkowej pokrzywdzonego oraz metody obliczania takiej szkody, analizuje profesjonalne metody, a także dokonuje analizy porównawczej podejść do określania wysokości szkody niemajątkowej spowodowanej wykroczeniem karnym w niektórych innych krajach. Autor zwraca szczególną uwagę na kwestie problematyczne w stosowaniu metod obliczania wysokości szkody niemajątkowej, a także podkreśla propozycje naukowców dotyczące poprawy ustawodawstwa w tej dziedzinie.
Keywords: W artykule autor bada teoretyczne i praktyczne aspekty definiowania pojęcia szkody niemajątkowej w postępowaniu karnym, współczesne podejścia i metody oceny szkody niemajątkowej pokrzywdzonego oraz metody obliczania takiej szkody, analizuje profesjonalne metody, a także dokonuje analizy porównawczej podejść do określania wysokości szkody niemajątkowej spowodowanej wykroczeniem karnym w niektórych innych krajach. Autor zwraca szczególną uwagę na kwestie problematyczne w stosowaniu metod obliczania wysokości szkody niemajątkowej, a także podkreśla propozycje naukowców dotyczące poprawy ustawodawstwa w tej dziedzinie.

KORELACJA POJĘĆ „ANOMALII PRAWA” I „ANOMALII PRAWNEJ”

Hanna Chuvakova

kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Ogólnej Teorii Prawa i Państwa Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-6380-1233

Anotation. W artykule zbadano korelację między pojęciami „anomalii prawa” i „anomalii prawnej”. Autor analizuje ich istotę i różnice w kontekście prawnym, identyfikując wspólne i specyficzne cechy tych zjawisk. Z opracowania wynika, że oba pojęcia wskazują na odstępstwa od norm, zasad i standardów systemu prawnego, a także mogą naruszać porządek prawny i stanowić zagrożenie dla stabilności społeczeństwa. Różnią się one jednak pod względem przedmiotu odchylenia (ustawodawstwo lub zachowanie podmiotów prawnych), metod wykrywania (analiza norm lub obserwacja działań) oraz charakteru korekty (redagowanie przepisów lub monitorowanie wdrażania norm prawnych). Niniejsze opracowanie przyczynia się do lepszego zrozumienia tych pojęć i ich roli w naukach prawnych i praktyce naukowej.
Keywords: W artykule zbadano korelację między pojęciami „anomalii prawa” i „anomalii prawnej”. Autor analizuje ich istotę i różnice w kontekście prawnym, identyfikując wspólne i specyficzne cechy tych zjawisk. Z opracowania wynika, że oba pojęcia wskazują na odstępstwa od norm, zasad i standardów systemu prawnego, a także mogą naruszać porządek prawny i stanowić zagrożenie dla stabilności społeczeństwa. Różnią się one jednak pod względem przedmiotu odchylenia (ustawodawstwo lub zachowanie podmiotów prawnych), metod wykrywania (analiza norm lub obserwacja działań) oraz charakteru korekty (redagowanie przepisów lub monitorowanie wdrażania norm prawnych). Niniejsze opracowanie przyczynia się do lepszego zrozumienia tych pojęć i ich roli w naukach prawnych i praktyce naukowej.

ZASADY PRAWNE DZIAŁALNOŚCI ASYSTENTA SĘDZIEGO W ZAKRESIE ORGANIZACYJNEGO WSPARCIA PROCESU SĄDOWEGO

Oleksandr Shaparenko

aspirant Katedry Prawa Policyjnego Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0007-3713-3789

Anotation. Artykuł analizuje ramy prawne działalności asystenta sędziego w zakresie wsparcia organizacyjnego procesu sądowego w Ukrainie. Autor wyjaśnia rozumienie pojęcia zasad prawnych w ogóle, treść i istotę działalności asystenta sędziego w ogóle, a w szczególności w odniesieniu do procesu sądowego. Wykazano, że asystent ma znaczny zakres uprawnień w odniesieniu do organizacji procesu sądowego, co z kolei jest uważane za element jego statusu administracyjnoprawnego. Ustalono, że czynności asystenta sądowego mają znacznie szerszy zakres niż te związane z zapewnieniem przebiegu rozprawy. Ponadto autor podkreśla, że z uwagi na regulacje prawne oraz administracyjnoprawny status urzędnika, istotne jest wyraźne rozgraniczenie kompetencji asystenta sądowego i protokolanta, gdyż z uwagi na reglamentowany charakter ich działalności, mogą się one pokrywać.
Keywords: Artykuł analizuje ramy prawne działalności asystenta sędziego w zakresie wsparcia organizacyjnego procesu sądowego w Ukrainie. Autor wyjaśnia rozumienie pojęcia zasad prawnych w ogóle, treść i istotę działalności asystenta sędziego w ogóle, a w szczególności w odniesieniu do procesu sądowego. Wykazano, że asystent ma znaczny zakres uprawnień w odniesieniu do organizacji procesu sądowego, co z kolei jest uważane za element jego statusu administracyjnoprawnego. Ustalono, że czynności asystenta sądowego mają znacznie szerszy zakres niż te związane z zapewnieniem przebiegu rozprawy. Ponadto autor podkreśla, że z uwagi na regulacje prawne oraz administracyjnoprawny status urzędnika, istotne jest wyraźne rozgraniczenie kompetencji asystenta sądowego i protokolanta, gdyż z uwagi na reglamentowany charakter ich działalności, mogą się one pokrywać.