Journal №4 (32) vol. 3 / 2020|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

WEKTORY ZARZĄDZANIA PODTRZYMANIEM DZIAŁALNOŚCI PRZEDSIĘBIORSTW PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO

Svitlana Markova

docent Katedry Administracji Biznesowej i Zarządzania Zagraniczną Działalnością Gospodarczą
Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-0675-0235
Anotation. Celem badania jest zdefiniowanie wektorów zarządzania podtrzymaniem działalności przedsiębiorstwa, jako podstawy istnienia i prowadzenia działalności gospodarczej w warunkach zagrożeń i słabości, wewnętrznego i zewnętrznego środowiska organizacji. W badaniu podano definicję kategorii ekonomicznej „podtrzymywanie działalności przedsiębiorstwa”, a także opracowano koncepcyjny model tworzenia i zapewniania systemu zarządzania podtrzymywaniem działalności przedsiębiorstwa. Podkreślono znaczenie istnienia wpływu i kontroli czynników środowiska zewnętrznego i wewnętrznego na działalność firmy. Autor określa rolę czynników produkcji w tworzeniu podstaw podtrzymywania działalności przedsiębiorstwa. W badaniu przeprowadzono szczegółową analizę SNW działalności przedsiębiorstwa przemysłu spożywczego. Analiza określiła istnienie wektorów, które pogarszają lub poprawiają pozycję firmy (wektory wzmocnienia lub osłabienia podtrzymywania działalności) i daje kierownictwu możliwość opracowania strategii uwzględniającej wektory osłabienia podtrzymywania działalności. W pracy przedstawiono mapę celów, których przestrzeganie i realizacja pozwoli przedsiębiorstwu poprawić poziom jego podtrzymywania działalności.
Keywords: Celem badania jest zdefiniowanie wektorów zarządzania podtrzymaniem działalności przedsiębiorstwa, jako podstawy istnienia i prowadzenia działalności gospodarczej w warunkach zagrożeń i słabości, wewnętrznego i zewnętrznego środowiska organizacji. W badaniu podano definicję kategorii ekonomicznej „podtrzymywanie działalności przedsiębiorstwa”, a także opracowano koncepcyjny model tworzenia i zapewniania systemu zarządzania podtrzymywaniem działalności przedsiębiorstwa. Podkreślono znaczenie istnienia wpływu i kontroli czynników środowiska zewnętrznego i wewnętrznego na działalność firmy. Autor określa rolę czynników produkcji w tworzeniu podstaw podtrzymywania działalności przedsiębiorstwa. W badaniu przeprowadzono szczegółową analizę SNW działalności przedsiębiorstwa przemysłu spożywczego. Analiza określiła istnienie wektorów, które pogarszają lub poprawiają pozycję firmy (wektory wzmocnienia lub osłabienia podtrzymywania działalności) i daje kierownictwu możliwość opracowania strategii uwzględniającej wektory osłabienia podtrzymywania działalności. W pracy przedstawiono mapę celów, których przestrzeganie i realizacja pozwoli przedsiębiorstwu poprawić poziom jego podtrzymywania działalności.

FINANSOWY SKŁADNIK POLITYKI PUBLICZNEJ W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO I OBRONY NA UKRAINIE

Antonina Murashko

aspirat
Narodowy Uniwersytet „Politechnika Czernihowska” (Czernihów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-6991-2003
Anotation. Artykuł określa kluczowe cechy komponentu finansowego polityki publicznej w zakresie bezpieczeństwa narodowego i obrony Ukrainy na obecnym etapie. Przeanalizowano perspektywy wydatków na obronę na Ukrainie i za granicą. Zidentyfikowano sposoby bardziej racjonalnego wykorzystania dostępnych środków finansowych i skupiono się na zwiększeniu finansowania bezpieczeństwa narodowego i obrony w celu zapewnienia ich długoterminowego rozwoju i wzmocnienia zdolności obronnych naszego państwa. Procesy ekonomicznego zapewnienia bezpieczeństwa narodowego na Ukrainie w ostatnich latach charakteryzują się różnorodnością i złożonością. Za ich główną treść można uznać zmiany w systemie zarządzania gospodarką wojskową w ogóle i tworzenie produktów wojskowych, w szczególności broni, a także znaczące zmiany w wojskowej polityce budżetowej i transformacji polityki wojskowej i społecznej Ukrainy.
Keywords: Artykuł określa kluczowe cechy komponentu finansowego polityki publicznej w zakresie bezpieczeństwa narodowego i obrony Ukrainy na obecnym etapie. Przeanalizowano perspektywy wydatków na obronę na Ukrainie i za granicą. Zidentyfikowano sposoby bardziej racjonalnego wykorzystania dostępnych środków finansowych i skupiono się na zwiększeniu finansowania bezpieczeństwa narodowego i obrony w celu zapewnienia ich długoterminowego rozwoju i wzmocnienia zdolności obronnych naszego państwa. Procesy ekonomicznego zapewnienia bezpieczeństwa narodowego na Ukrainie w ostatnich latach charakteryzują się różnorodnością i złożonością. Za ich główną treść można uznać zmiany w systemie zarządzania gospodarką wojskową w ogóle i tworzenie produktów wojskowych, w szczególności broni, a także znaczące zmiany w wojskowej polityce budżetowej i transformacji polityki wojskowej i społecznej Ukrainy.

SPRAWIEDLIWOŚĆ NAPRAWCZA JAKO SPOSÓB OCHRONY PRAW DZIECI

Inna Borysiuk

aspirant Katedry Jurysprudencji Ogólnoteoretycznej
Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza”
ORCID ID: 0000-0002-5085-0711
Anotation. W artykule autor bada idee sprawiedliwości naprawczej jako alternatywy dla karnego podejścia w postępowaniu karnym. Sprawiedliwość naprawcza jest postrzegana jako kierunek tworzenia na Ukrainie systemu wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych wobec niepełnoletnich. Podkreślono ramy legislacyjne dla wprowadzenia na Ukrainie sprawiedliwości naprawczej. Przeanalizowano praktyki wdrażania Programu naprawczego dla niepełnoletnich, którzy popełnili wykroczenia. Scharakteryzowano warunki i procedurę stosowania Programu. Jednym z etapów jest procedura mediacji jako skuteczny sposób dobrowolnego pojednania pokrzywdzonego i niepełnoletniego sprawcy. Okazało się, że skuteczne stosowanie Programu naprawczego w dużej mierze zależy, po pierwsze, od woli stron, po drugie, od instytucji działających w dziedzinie ochrony dzieci, po trzecie, od gotowości społeczeństwa do postrzegania sprawiedliwości naprawczej. Potwierdzono potrzebę popularyzacji idei sprawiedliwości naprawczej zarówno wśród specjalistów, jak i całego społeczeństwa.
Keywords: W artykule autor bada idee sprawiedliwości naprawczej jako alternatywy dla karnego podejścia w postępowaniu karnym. Sprawiedliwość naprawcza jest postrzegana jako kierunek tworzenia na Ukrainie systemu wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych wobec niepełnoletnich. Podkreślono ramy legislacyjne dla wprowadzenia na Ukrainie sprawiedliwości naprawczej. Przeanalizowano praktyki wdrażania Programu naprawczego dla niepełnoletnich, którzy popełnili wykroczenia. Scharakteryzowano warunki i procedurę stosowania Programu. Jednym z etapów jest procedura mediacji jako skuteczny sposób dobrowolnego pojednania pokrzywdzonego i niepełnoletniego sprawcy. Okazało się, że skuteczne stosowanie Programu naprawczego w dużej mierze zależy, po pierwsze, od woli stron, po drugie, od instytucji działających w dziedzinie ochrony dzieci, po trzecie, od gotowości społeczeństwa do postrzegania sprawiedliwości naprawczej. Potwierdzono potrzebę popularyzacji idei sprawiedliwości naprawczej zarówno wśród specjalistów, jak i całego społeczeństwa.

PODMIOTY NADUŻYWAJĄCE PRAWA W POSTĘPOWANIU UPADŁOŚCIOWYM

Vitalii Dutka

sędzia
Sądu Gospodarczego Obwodu Czerniowieckiego (Czerniowce, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2858-5624
Anotation. Artykuł dotyczy badania podmiotów nadużywających prawa w postępowaniu upadłościowym. Analizowane są takie główne podmioty nadużycia prawa w postępowaniu upadłościowym jak dłużnik, wierzyciele i zarządca arbitrażowy. Należy zauważyć, że sam Kodeks Postępowania Upadłościowego Ukrainy używa pojęcia „nadużycia praw” tylko w odniesieniu do zarządcy arbitrażowego. Zgodnie z wynikami badań autor stwierdza, że złożoność prawa upadłościowego, a także obecność w nim sprzeczności i luk, często stają się okazją dla nierzetelnych podmiotów do korzystania z procedur upadłościowych na ich korzyść, wbrew interesom innych osób fizycznych i prawnych, społeczeństwa i państwa. Oprócz głównych uczestników sprawy upadłościowej – dłużnika, wierzycieli i zarządcy arbitrażowego, inni, sytuacyjni uczestnicy sprawy – organizator aukcji, założyciele (wspólnicy) dłużnika i tym podobne – mogą nadużywać praw w postępowaniu upadłościowym.
Keywords: Artykuł dotyczy badania podmiotów nadużywających prawa w postępowaniu upadłościowym. Analizowane są takie główne podmioty nadużycia prawa w postępowaniu upadłościowym jak dłużnik, wierzyciele i zarządca arbitrażowy. Należy zauważyć, że sam Kodeks Postępowania Upadłościowego Ukrainy używa pojęcia „nadużycia praw” tylko w odniesieniu do zarządcy arbitrażowego. Zgodnie z wynikami badań autor stwierdza, że złożoność prawa upadłościowego, a także obecność w nim sprzeczności i luk, często stają się okazją dla nierzetelnych podmiotów do korzystania z procedur upadłościowych na ich korzyść, wbrew interesom innych osób fizycznych i prawnych, społeczeństwa i państwa. Oprócz głównych uczestników sprawy upadłościowej – dłużnika, wierzycieli i zarządcy arbitrażowego, inni, sytuacyjni uczestnicy sprawy – organizator aukcji, założyciele (wspólnicy) dłużnika i tym podobne – mogą nadużywać praw w postępowaniu upadłościowym.

REGULACJA PRAWNA STATUSU ADMINISTRACYJNO-PRAWNEGO URZĘDNIKA PAŃSTWOWEGO W SYSTEMIE EGZEKWOWANIA PRAWA: ANALIZA PORÓWNAWCZA

Oleksandr Yermak

kandydat nauk ekonomicznych
ORCID ID: 0000-0003-3854-2051
Anotation. Artykuł poświęcono podkreśleniu zagadnień związanych z ustaleniem specyfiki regulacji prawnej statusu administracyjno-prawnego urzędnika państwowego w systemie organów ścigania poprzez określenie specyfiki regulacyjnego umocowania administracyjno-prawnego statusu urzędnika państwowego w Niemczech, Francji, Polsce, Stanach Zjednoczonych Ameryki. Podkreślono, że w wybranych do badania krajach istnieją specjalne regulacje prawne dotyczące statusu administracyjno-prawnego urzędników państwowych. Jednocześnie nie ma specjalnego przydziału statusu urzędników państwowych w systemie egzekwowania prawa. W celu zwiększenia efektywności działań urzędników w systemie organów ścigania stosowne dla państwa Ukraińskiego są: wdrażanie niemieckiej praktyki zwolnienia urzędników od płacenia składek na ubezpieczenie społeczne; zapożyczanie doświadczenia Francji ze specjalnego unormowania norm etycznych i zasad, których powinni przestrzegać urzędnicy; zapożyczanie polskiej praktyki wprowadzenia służby przygotowawczej jako elementu kariery urzędnika państwowego; zapożyczanie doświadczeń Stanów Zjednoczonych Ameryki w uznaniu zwiększonego znaczenia programów doskonalenia zawodowego ustanowionych przez Urząd ds. Służby Publicznej jako warunek dalszego rozwoju służby publicznej.
Keywords: Artykuł poświęcono podkreśleniu zagadnień związanych z ustaleniem specyfiki regulacji prawnej statusu administracyjno-prawnego urzędnika państwowego w systemie organów ścigania poprzez określenie specyfiki regulacyjnego umocowania administracyjno-prawnego statusu urzędnika państwowego w Niemczech, Francji, Polsce, Stanach Zjednoczonych Ameryki. Podkreślono, że w wybranych do badania krajach istnieją specjalne regulacje prawne dotyczące statusu administracyjno-prawnego urzędników państwowych. Jednocześnie nie ma specjalnego przydziału statusu urzędników państwowych w systemie egzekwowania prawa. W celu zwiększenia efektywności działań urzędników w systemie organów ścigania stosowne dla państwa Ukraińskiego są: wdrażanie niemieckiej praktyki zwolnienia urzędników od płacenia składek na ubezpieczenie społeczne; zapożyczanie doświadczenia Francji ze specjalnego unormowania norm etycznych i zasad, których powinni przestrzegać urzędnicy; zapożyczanie polskiej praktyki wprowadzenia służby przygotowawczej jako elementu kariery urzędnika państwowego; zapożyczanie doświadczeń Stanów Zjednoczonych Ameryki w uznaniu zwiększonego znaczenia programów doskonalenia zawodowego ustanowionych przez Urząd ds. Służby Publicznej jako warunek dalszego rozwoju służby publicznej.

ROLA I ZNACZENIE STAROSTY W SYSTEMIE SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO NA POZIOMIE PODSTAWOWYM: PROBLEMATYKA I SPOSOBY DOSKONALENIA

Yuliia Kovalchuk

aspirant
Centralnoukraińskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Wołodymyra Wynnyczenki (Kropiwnicki, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0022-7817-4436
Anotation. Od czasu uzyskania niepodległości dla Ukrainy trwa proces doskonalenia systemu samorządowego w naszym państwie. Dzisiaj obserwujemy kolejny etap w reformowaniu systemu samorządu terytorialnego obejmującego transformację nie tylko samego systemu organów, ale także nadanie wspólnotom kondycji finansowej, pełnienia imponującego zakresu funkcji. Jednym z aspektów obecnej reformy jest wprowadzenie instytucji starosty. Sama koncepcja nie jest nowa dla Ukrainy na płaszczyźnie historycznej, jednak dla historii współczesnej Ukrainy nabiera nowego znaczenia i wymaga dodatkowej uwagi ze strony prawodawcy i społeczności naukowej. Analiza stanu efektywności i skuteczności instytucji starosty na poziomie podstawowym, sformułowanie propozycji ich poprawy są jednym z kluczowych aspektów publikacji.
Keywords: Od czasu uzyskania niepodległości dla Ukrainy trwa proces doskonalenia systemu samorządowego w naszym państwie. Dzisiaj obserwujemy kolejny etap w reformowaniu systemu samorządu terytorialnego obejmującego transformację nie tylko samego systemu organów, ale także nadanie wspólnotom kondycji finansowej, pełnienia imponującego zakresu funkcji. Jednym z aspektów obecnej reformy jest wprowadzenie instytucji starosty. Sama koncepcja nie jest nowa dla Ukrainy na płaszczyźnie historycznej, jednak dla historii współczesnej Ukrainy nabiera nowego znaczenia i wymaga dodatkowej uwagi ze strony prawodawcy i społeczności naukowej. Analiza stanu efektywności i skuteczności instytucji starosty na poziomie podstawowym, sformułowanie propozycji ich poprawy są jednym z kluczowych aspektów publikacji.

PROBLEMATYCZNE ZAGADNIENIA OKREŚLANIA FORM PRAWNYCH REALIZACJI FUNKCJI PAŃSTWA

Svitlana Kosharnovska

Wykładowca w Katedrze Dyscypliny Państwowej i Prawnej, Prawa Międzynarodowego i Prawa Unii Europejskiej
H.S. Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Skovorody Charków (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-2351-4288
Anotation. Celem artykułu naukowego jest określenie poszczególnych problemów w określeniu pojęcia form prawnych realizacji funkcji społecznej państwa, ponieważ działalność taką wykonują poszczególne organy i urzędnicy upoważnieni do tego przez państwo i wyłącznie w sposób określony przez prawo. Treść władzy publicznej ujawnia się w jej funkcjach, kompetencjach podmiotów, formach i metodach realizacji ich uprawnień. W artykule zaproponowano definicję form prawnych wykonywania funkcji władzy publicznej, ponadto przeanalizowano inne formy realizacji funkcji społecznej, wśród których ważną rolę zajmuje forma kontroli i nadzoru przewidująca sprawowanie kontroli nad działalnością organów państwowych w sferze społecznej nie tylko przez parlament, rząd i inne organy, które należą do pionu władzy wykonawczej państwa, ale także przez organy sprawiedliwości.
Keywords: Celem artykułu naukowego jest określenie poszczególnych problemów w określeniu pojęcia form prawnych realizacji funkcji społecznej państwa, ponieważ działalność taką wykonują poszczególne organy i urzędnicy upoważnieni do tego przez państwo i wyłącznie w sposób określony przez prawo. Treść władzy publicznej ujawnia się w jej funkcjach, kompetencjach podmiotów, formach i metodach realizacji ich uprawnień. W artykule zaproponowano definicję form prawnych wykonywania funkcji władzy publicznej, ponadto przeanalizowano inne formy realizacji funkcji społecznej, wśród których ważną rolę zajmuje forma kontroli i nadzoru przewidująca sprawowanie kontroli nad działalnością organów państwowych w sferze społecznej nie tylko przez parlament, rząd i inne organy, które należą do pionu władzy wykonawczej państwa, ale także przez organy sprawiedliwości.

SYSTEM KONTROLI FINANSOWEJ WYDATKÓW NA SZKOLNICTWO WYŻSZE

Zhanna Lytvynenko

aspirantka
Klasycznego Uniwersytetu Prywatnego (Zaporoże, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-6652-0250
Anotation. W artykule autor analizuje kontrolę finansową wydatków instytucji szkolnictwa wyższego, rodzaje i metody kontroli finansowej działalności instytucji szkolnictwa wyższego, podkreśla społeczną kontrolę finansową działalności instytucji szkolnictwa wyższego, oferuje wykonywanie publicznej kontroli finansowej działalności instytucji szkolnictwa wyższego poprzez utworzenie dwóch głównych podmiotów: Izby Społecznej Ukrainy i Ukraińskiej Unii Studenckiej, zaproponował taką różnorodność metod kontroli finansowej jak endowment-monitoring, który jest obserwacja ruchu środków pieniężnych instytucji szkolnictwa wyższego.
Keywords: W artykule autor analizuje kontrolę finansową wydatków instytucji szkolnictwa wyższego, rodzaje i metody kontroli finansowej działalności instytucji szkolnictwa wyższego, podkreśla społeczną kontrolę finansową działalności instytucji szkolnictwa wyższego, oferuje wykonywanie publicznej kontroli finansowej działalności instytucji szkolnictwa wyższego poprzez utworzenie dwóch głównych podmiotów: Izby Społecznej Ukrainy i Ukraińskiej Unii Studenckiej, zaproponował taką różnorodność metod kontroli finansowej jak endowment-monitoring, który jest obserwacja ruchu środków pieniężnych instytucji szkolnictwa wyższego.

PERIODYZACJA PODSTAW ZABEZPIECZENIA ADMINISTRACYJNO-PRAWNEGO WSPÓŁCZESNEJ PAŃSTWOWEJ POLITYKI SPOŁECZNEJ

Viacheslav Medianyk

kandydat nauk politycznych
ORCID ID: 0000-0003-3456-4472
Anotation. W artykule za pomocą metod formalno-logicznych, porównawczych i logiczno-semantycznych przeanalizowano główne okresy powstawania i rozwoju państwowej polityki społecznej, podsumowano główne kierunki i cechy działalności społecznej na różnych etapach historycznych. Okazało się, że państwowa polityka społeczna na Ukrainie bierze początek swojej formacji od czasu uzyskania przez Ukrainę niepodległości. Od czasu niepodległości w różnych okresach historycznego rozwoju państwowej polityki społecznej utworzono odpowiednie ramy regulacyjne i prawne określające jej treść, kierunki i priorytety, podmioty tej polityki, kompetencje organów władzy publicznej w zakresie jej tworzenia i wdrażania. Uzasadniona opinia dotycząca wyodrębnienia w historii powstawania i rozwoju ustawodawstwa dotyczącego państwowej polityki społecznej sześciu głównych okresów: (kryzysowy) – 1991-1996; (antykryzysowy) – 1996-2000; (stabilizacyjny) – 2000-2004; (stały) – 2004-2008; (przedreformatorski) – 2008-2014.; (integracja europejska) – od 2014 r. do dzisiaj. Teoretycznie uzasadniono, że przeprowadzone w pierwszych latach niepodległości reformy były nieskuteczne, co wpłynęło na obniżenie standardu życia i pogłębiło kryzys społeczny.
Keywords: W artykule za pomocą metod formalno-logicznych, porównawczych i logiczno-semantycznych przeanalizowano główne okresy powstawania i rozwoju państwowej polityki społecznej, podsumowano główne kierunki i cechy działalności społecznej na różnych etapach historycznych. Okazało się, że państwowa polityka społeczna na Ukrainie bierze początek swojej formacji od czasu uzyskania przez Ukrainę niepodległości. Od czasu niepodległości w różnych okresach historycznego rozwoju państwowej polityki społecznej utworzono odpowiednie ramy regulacyjne i prawne określające jej treść, kierunki i priorytety, podmioty tej polityki, kompetencje organów władzy publicznej w zakresie jej tworzenia i wdrażania. Uzasadniona opinia dotycząca wyodrębnienia w historii powstawania i rozwoju ustawodawstwa dotyczącego państwowej polityki społecznej sześciu głównych okresów: (kryzysowy) – 1991-1996; (antykryzysowy) – 1996-2000; (stabilizacyjny) – 2000-2004; (stały) – 2004-2008; (przedreformatorski) – 2008-2014.; (integracja europejska) – od 2014 r. do dzisiaj. Teoretycznie uzasadniono, że przeprowadzone w pierwszych latach niepodległości reformy były nieskuteczne, co wpłynęło na obniżenie standardu życia i pogłębiło kryzys społeczny.

PRZEDSTAWIENIE WERSJI PODCZAS DOCHODZENIA W SPRAWIE ROZBOJU DOKONANEGO PRZEZ ZORGANIZOWANĄ GRUPĘ

Oleksandr Mirkovets

student
Donieckiego Instytutu Prawnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy (Mariupol, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-4671-4415
Anotation. Artykuł zawiera zalecenia dotyczące tworzenia i weryfikacji wersji w postępowaniach karnych dotyczących rozboju dokonanego przez zorganizowaną grupę. Ustalono, że w obecności znaków wskazujących na zorganizowany charakter działań uczestników napadu konieczne jest zbudowanie wersji od ogólnej do prywatnej, to znaczy od zorganizowanej grupy do konkretnego przestępcy, co pozwoli organowi dochodzenia przedprocesowego (śledczemu, pracownikowi operacyjnemu) skuteczniej rozwiązywać strategiczne zadania dochodzenia. W innym kierunku tworzenia wersji (schemat ekscentryczny) – od jednostki do zorganizowanej grupy (od częściowego do ogólnego) – wiąże się ze stratą czasu i nie zapewnia terminowego ustalania zadań na poziomie strategicznym, jest mniej skuteczny i nie wykorzystuje wystarczających możliwości heurystycznych wersji typowych. Stwierdzono, że planowanie śledztwa w sprawie rozbojów popełnionych przez zorganizowaną grupę zapewnia szybkie i skuteczne prowadzenie czynności procesowych w celu ustalenia podejrzanego. W początkowej fazie dochodzenia w sprawie napadów rabunkowych dokonywanych przez zorganizowaną grupę powszechnie stosuje się typowe, czyli najbardziej charakterystyczne dla konkretnej sytuacji dochodzeniowej, plany.
Keywords: Artykuł zawiera zalecenia dotyczące tworzenia i weryfikacji wersji w postępowaniach karnych dotyczących rozboju dokonanego przez zorganizowaną grupę. Ustalono, że w obecności znaków wskazujących na zorganizowany charakter działań uczestników napadu konieczne jest zbudowanie wersji od ogólnej do prywatnej, to znaczy od zorganizowanej grupy do konkretnego przestępcy, co pozwoli organowi dochodzenia przedprocesowego (śledczemu, pracownikowi operacyjnemu) skuteczniej rozwiązywać strategiczne zadania dochodzenia. W innym kierunku tworzenia wersji (schemat ekscentryczny) – od jednostki do zorganizowanej grupy (od częściowego do ogólnego) – wiąże się ze stratą czasu i nie zapewnia terminowego ustalania zadań na poziomie strategicznym, jest mniej skuteczny i nie wykorzystuje wystarczających możliwości heurystycznych wersji typowych. Stwierdzono, że planowanie śledztwa w sprawie rozbojów popełnionych przez zorganizowaną grupę zapewnia szybkie i skuteczne prowadzenie czynności procesowych w celu ustalenia podejrzanego. W początkowej fazie dochodzenia w sprawie napadów rabunkowych dokonywanych przez zorganizowaną grupę powszechnie stosuje się typowe, czyli najbardziej charakterystyczne dla konkretnej sytuacji dochodzeniowej, plany.

DOSKONALENIE PODSTAW PRAWNYCH ZARZĄDZANIA KREDYTEM PUBLICZNYM

Viktoriia Stetsiuk

aspirant
Klasycznego Uniwersytetu Prywatnego (Zaporoże, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-2432-9970
Anotation. W artykule omówiono kwestie regulacji prawnych stosunków publicznych, które powstają i rozwijają się w jednym z obszarów działalności finansowej państwa, jego podmiotów, takich jak: regulacja prawna kredytu publicznego i długu publicznego; kluczowe kwestie prawne emisji i obrotu państwowych papierów wartościowych na rynku papierów wartościowych. Wyróżniono cechy regulacji prawnej rynku państwowych papierów wartościowych, problemy wymienionego rynku, kierunki regulacji prawnej rynku państwowych papierów wartościowych, wśród których można wyróżnić: określenie kolejności emisji (lokowania) papierów wartościowych, w tym regulowanie warunków emisji (podmiotów emisji, ich uprawnień, wielkości emisji, rejestracji warunków emisji i tym podobnych); regulację działalności profesjonalnych uczestników rynku papierów wartościowych, w tym licencjonowanie ich działalności (brokerów, depozytariuszy, giełd itp.); określenie kolejności operacji na rynku wtórnym papierów wartościowych; ochronę praw właścicieli i kontrolę przestrzegania ich praw przez emitentów i profesjonalnych uczestników rynku papierów wartościowych (w tym poprzez ujawnianie informacji o papierach wartościowych i regulowanie reklamy na rynku papierów wartościowych); realizację funkcji publicznoprawnych Ukrainy.
Keywords: W artykule omówiono kwestie regulacji prawnych stosunków publicznych, które powstają i rozwijają się w jednym z obszarów działalności finansowej państwa, jego podmiotów, takich jak: regulacja prawna kredytu publicznego i długu publicznego; kluczowe kwestie prawne emisji i obrotu państwowych papierów wartościowych na rynku papierów wartościowych. Wyróżniono cechy regulacji prawnej rynku państwowych papierów wartościowych, problemy wymienionego rynku, kierunki regulacji prawnej rynku państwowych papierów wartościowych, wśród których można wyróżnić: określenie kolejności emisji (lokowania) papierów wartościowych, w tym regulowanie warunków emisji (podmiotów emisji, ich uprawnień, wielkości emisji, rejestracji warunków emisji i tym podobnych); regulację działalności profesjonalnych uczestników rynku papierów wartościowych, w tym licencjonowanie ich działalności (brokerów, depozytariuszy, giełd itp.); określenie kolejności operacji na rynku wtórnym papierów wartościowych; ochronę praw właścicieli i kontrolę przestrzegania ich praw przez emitentów i profesjonalnych uczestników rynku papierów wartościowych (w tym poprzez ujawnianie informacji o papierach wartościowych i regulowanie reklamy na rynku papierów wartościowych); realizację funkcji publicznoprawnych Ukrainy.

MONITORING KRYMINOLOGICZNY I JEGO CECHY

Yurii Tarasevych

aspirant Katedry Prawa Administracyjnego i Karnego
Dniepropetrowskiego Narodowego Uniwersytetu imienia Ołesia Honczara
ORCID ID: 0000-0003-4414-958X
Anotation. Wykazano, że monitorowanie kryminologiczne jest uważane za jeden z najskuteczniejszych środków kontroli w dziedzinie zarządzania przeciwdziałaniem przestępczości w nauce. Postępowanie w sprawie kryminologicznego monitorowania regulacji prawnych otwiera szerokie możliwości zapewnienia moderatorów systemu przeciwdziałania przestępczości w odniesieniu do stanu faktycznego, a także dynamiki zmian i przewidywanych parametrów w obiekcie wpływów karnych i prewencyjnych, biorąc pod uwagę przepisy dotyczące normatywnych determinacji przestępczości. Monitorowanie kryminologiczne skuteczności regulacji prawnej ma na celu zapewnienie terminowego i pełnego informowania szczebla kierowniczego podmiotów przeciwdziałania przestępczości względem rzeczywistego i potencjalnego stanu odtwarzania niekorzystnych czynników oddziaływania elementów pozytywnego prawa na sytuację kryminologiczną, kształtowanie informacyjnego modelu prawnego determinacji przestępczości w ogóle w celu organizacji stałego wpływu korygującego w zakresie dalszych procedur badawczych (badania kryminologiczne) i praktycznych (działalność ustawodawcza).
Keywords: Wykazano, że monitorowanie kryminologiczne jest uważane za jeden z najskuteczniejszych środków kontroli w dziedzinie zarządzania przeciwdziałaniem przestępczości w nauce. Postępowanie w sprawie kryminologicznego monitorowania regulacji prawnych otwiera szerokie możliwości zapewnienia moderatorów systemu przeciwdziałania przestępczości w odniesieniu do stanu faktycznego, a także dynamiki zmian i przewidywanych parametrów w obiekcie wpływów karnych i prewencyjnych, biorąc pod uwagę przepisy dotyczące normatywnych determinacji przestępczości. Monitorowanie kryminologiczne skuteczności regulacji prawnej ma na celu zapewnienie terminowego i pełnego informowania szczebla kierowniczego podmiotów przeciwdziałania przestępczości względem rzeczywistego i potencjalnego stanu odtwarzania niekorzystnych czynników oddziaływania elementów pozytywnego prawa na sytuację kryminologiczną, kształtowanie informacyjnego modelu prawnego determinacji przestępczości w ogóle w celu organizacji stałego wpływu korygującego w zakresie dalszych procedur badawczych (badania kryminologiczne) i praktycznych (działalność ustawodawcza).

OKREŚLENIE ROLI I MIEJSCA GWARDII NARODOWEJ UKRAINY W ZAPEWNIENIU OCHRONY I BEZPIECZEŃSTWA WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI

Svitlana Khominich

sędzia
Saksahańskiego Sądu Rejonowego (Krivoy Rog, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7393-4539
Anotation. Artykuł określa rolę i miejsce Gwardii Narodowej Ukrainy w zapewnieniu ochrony i bezpieczeństwa wymiaru sprawiedliwości. Scharakteryzowano status administracyjno-prawny Gwardii Narodowej Ukrainy, który reprezentuje pozycję organizacyjną Gwardii Narodowej Ukrainy w systemie organów upoważnionych do zapewnienia ochrony i bezpieczeństwa w sądach, a także zestaw praw i obowiązków żołnierzy Gwardii Narodowej Ukrainy, ich uprawnień, specjalnych obowiązków; dodatkowe prawa, gwarancje bezpieczeństwa osobistego i bezpieczeństwa członków ich rodzin. Ustalono, że Gwardia Narodowa Ukrainy tymczasowo, na okres przed rozpoczęciem wykonywania w pełnym zakresie uprawnień służby ochrony sądowej, upoważniona jest do utrzymania porządku publicznego w sądzie.
Keywords: Artykuł określa rolę i miejsce Gwardii Narodowej Ukrainy w zapewnieniu ochrony i bezpieczeństwa wymiaru sprawiedliwości. Scharakteryzowano status administracyjno-prawny Gwardii Narodowej Ukrainy, który reprezentuje pozycję organizacyjną Gwardii Narodowej Ukrainy w systemie organów upoważnionych do zapewnienia ochrony i bezpieczeństwa w sądach, a także zestaw praw i obowiązków żołnierzy Gwardii Narodowej Ukrainy, ich uprawnień, specjalnych obowiązków; dodatkowe prawa, gwarancje bezpieczeństwa osobistego i bezpieczeństwa członków ich rodzin. Ustalono, że Gwardia Narodowa Ukrainy tymczasowo, na okres przed rozpoczęciem wykonywania w pełnym zakresie uprawnień służby ochrony sądowej, upoważniona jest do utrzymania porządku publicznego w sądzie.

POJĘCIE I PRZEDMIOT DOWODU W SPRAWACH O NARUSZENIE PRZEPISÓW CELNYCH JAKO KATEGORIA NORMATYWNA I DOKTRYNALNA PRAWA ADMINISTRACYJNEGO

Oksana Cherniavska

studentka Katedry Prawa Morskiego i Celnego
Narodowego Uniwersytetu „Odeska Akademia Prawnicza” (Odessa, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-3263-5006
Anotation. Artykuł poświęcono zagadnieniom pojęcia i przedmiotu dowodu w sprawach o naruszenie przepisów celnych jako normatywnej i doktrynalnej kategorii prawa administracyjnego. Zaznaczono, że dowód odgrywa główną rolę w postępowaniu w sprawach o wykroczenia administracyjne, ponieważ jest środkiem do osiągnięcia obiektywnej prawdy w sprawie. Zdefiniowano „dowody w sprawach o naruszenie przepisów celnych” jako normatywnie uregulowany rodzaj czynności poznawczych o charakterze administracyjnym urzędników organów celnych, osób deklarujących, ekspertów, właścicieli praw autorskich, sędziów i poszczególnych uczestników postępowania, mające na celu osiągnięcie obiektywnej prawdy w sprawach o wykroczenia administracyjne przypisane do kompetencji organów celnych. Podkreślono, że przedmiot dowodu w postępowaniu w sprawach o wykroczenia administracyjne w zakresie spraw celnych jest specyficznym odzwierciedleniem prawnym przedmiotu wiedzy przeprowadzonego w szczególnej formie proceduralnej, którego treść obejmuje okoliczności i fakty, łącznie mające znaczenie prawne i dowodowe i charakteryzujące czyn bezprawny jako szkodliwy i administracyjnie karalny, w celu udowodnienia winy osoby pociągniętej do odpowiedzialności administracyjnej (zdarzenie przestępstwa administracyjnego w zakresie spraw celnych (czas, miejsce, sposób i inne okoliczności; forma winy, motyw i cel popełnienia przestępstwa celnego; rodzaj i wielkość szkody wyrządzonej przez wykroczenie celne oraz wysokość poniesionych kosztów procesowych).
Keywords: Artykuł poświęcono zagadnieniom pojęcia i przedmiotu dowodu w sprawach o naruszenie przepisów celnych jako normatywnej i doktrynalnej kategorii prawa administracyjnego. Zaznaczono, że dowód odgrywa główną rolę w postępowaniu w sprawach o wykroczenia administracyjne, ponieważ jest środkiem do osiągnięcia obiektywnej prawdy w sprawie. Zdefiniowano „dowody w sprawach o naruszenie przepisów celnych” jako normatywnie uregulowany rodzaj czynności poznawczych o charakterze administracyjnym urzędników organów celnych, osób deklarujących, ekspertów, właścicieli praw autorskich, sędziów i poszczególnych uczestników postępowania, mające na celu osiągnięcie obiektywnej prawdy w sprawach o wykroczenia administracyjne przypisane do kompetencji organów celnych. Podkreślono, że przedmiot dowodu w postępowaniu w sprawach o wykroczenia administracyjne w zakresie spraw celnych jest specyficznym odzwierciedleniem prawnym przedmiotu wiedzy przeprowadzonego w szczególnej formie proceduralnej, którego treść obejmuje okoliczności i fakty, łącznie mające znaczenie prawne i dowodowe i charakteryzujące czyn bezprawny jako szkodliwy i administracyjnie karalny, w celu udowodnienia winy osoby pociągniętej do odpowiedzialności administracyjnej (zdarzenie przestępstwa administracyjnego w zakresie spraw celnych (czas, miejsce, sposób i inne okoliczności; forma winy, motyw i cel popełnienia przestępstwa celnego; rodzaj i wielkość szkody wyrządzonej przez wykroczenie celne oraz wysokość poniesionych kosztów procesowych).

PODSTAWY PRAWNE ZAPEWNIENIA OPIEKI I KURATELI (NA MATERIAŁACH UKRAIŃSKICH GUBERNI W SKŁADZIE IMPERIUM ROSYJSKIEGO)

Dmytro Shevchenko

kandydat nauk prawnych, doktorant
Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7891-3331
Anotation. Biorąc pod uwagę badania doktrynalne, w artykule naukowym stwierdzono, że zgodnie z ustawodawstwem drugiej połowy XIX i początku XX wieku opieka została ustalona na jeden z dwóch typów: albo jako reżim rodzinny, który jest nadzorowany przez władzę rządową, albo jako aspekt rządowy, na przykład w niektórych kodeksach było oczywiste pragnienie do pewnego stopnia zjednoczenia obu tych typów. Jednocześnie, we wszystkich przepisach dotyczących legalnej opieki pierwszeństwo prawa do zajmowania stanowiska opiekuńczego należało do krewnych małoletniego, ale bez uwzględnienia ustawodawstwa krajowego, w którym prawa krewnych, a nawet obcych osób zostały zrównane. Istota i funkcje opieki i kurateli zmieniały się w zależności od cech historycznego rozwoju społeczeństwa i ewoluowały w ramach koncepcji potrzeby zachowania majątku niepełnoletnich i wychowania poddanego.
Keywords: Biorąc pod uwagę badania doktrynalne, w artykule naukowym stwierdzono, że zgodnie z ustawodawstwem drugiej połowy XIX i początku XX wieku opieka została ustalona na jeden z dwóch typów: albo jako reżim rodzinny, który jest nadzorowany przez władzę rządową, albo jako aspekt rządowy, na przykład w niektórych kodeksach było oczywiste pragnienie do pewnego stopnia zjednoczenia obu tych typów. Jednocześnie, we wszystkich przepisach dotyczących legalnej opieki pierwszeństwo prawa do zajmowania stanowiska opiekuńczego należało do krewnych małoletniego, ale bez uwzględnienia ustawodawstwa krajowego, w którym prawa krewnych, a nawet obcych osób zostały zrównane. Istota i funkcje opieki i kurateli zmieniały się w zależności od cech historycznego rozwoju społeczeństwa i ewoluowały w ramach koncepcji potrzeby zachowania majątku niepełnoletnich i wychowania poddanego.