Journal №3 (63) / 2024|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

WYKORZYSTANIE ZASOBÓW INTERNETU W PROCESIE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI JĘZYKA POLSKIEGO

Liia Lukina

aspirantкa Wydziału Pedagogiki i Zarządzania Oświatą, nauczyciel Katedry Lingwistyki Stosowanej, literaturę zagraniczną i dziennikarstwo Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny w Humaniu nazwany na cześć Pawła Tychyny (Uman, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-6133-5902
Anotation. W artykule opisano specyfikę wykorzystania zasobów Internetu w procesie doskonalenia zawodowego przyszłych nauczycieli języka polskiego. Celem badań jest analiza i identyfikacja możliwości dydaktycznych różnych zasobów Internetu i serwerów WWW w procesie edukacyjnym w ogóle, a w szczególności w nauce języka polskiego; określenie zalet, wad i perspektyw ich wykorzystania w procesie doskonalenia zawodowego przyszłych nauczycieli języka polskiego. Zdefiniowano pojęcia „zasoby internetowe”, „platforma edukacyjna”, „blog”, „sieci społecznościowe”. Prezentowane są platformy edukacyjne, blogi, serwisy i strony internetowe służące nauczaniu języka polskiego na różnych kierunkach. Opisano najodpowiedniejsze portale społecznościowe, które można wykorzystać w nauce języka polskiego, wyjaśniono cechy charakterystyczne portali społecznościowych. Wyróżniono aplikacje mobilne do nauki słownictwa i gramatyki języka polskiego. Ustalono, że korzystanie z zasobów Internetu jest skutecznym dodatkowym narzędziem do nauki języka polskiego, intensyfikującym proces uczenia się i motywującym uczniów do nauki języka.
Keywords: W artykule opisano specyfikę wykorzystania zasobów Internetu w procesie doskonalenia zawodowego przyszłych nauczycieli języka polskiego. Celem badań jest analiza i identyfikacja możliwości dydaktycznych różnych zasobów Internetu i serwerów WWW w procesie edukacyjnym w ogóle, a w szczególności w nauce języka polskiego; określenie zalet, wad i perspektyw ich wykorzystania w procesie doskonalenia zawodowego przyszłych nauczycieli języka polskiego. Zdefiniowano pojęcia „zasoby internetowe”, „platforma edukacyjna”, „blog”, „sieci społecznościowe”. Prezentowane są platformy edukacyjne, blogi, serwisy i strony internetowe służące nauczaniu języka polskiego na różnych kierunkach. Opisano najodpowiedniejsze portale społecznościowe, które można wykorzystać w nauce języka polskiego, wyjaśniono cechy charakterystyczne portali społecznościowych. Wyróżniono aplikacje mobilne do nauki słownictwa i gramatyki języka polskiego. Ustalono, że korzystanie z zasobów Internetu jest skutecznym dodatkowym narzędziem do nauki języka polskiego, intensyfikującym proces uczenia się i motywującym uczniów do nauki języka.

KOMUNIKACJA POLITYCZNA W WARUNKACH PRZEMIAN SPOŁECZNYCH: WYMIAR TEORETYCZNY I PRAKTYCZNY

Yana Popovych, Vitalii Marakin

Yana Popovych, kandydat nauk filozoficznych, profesor nadzwyczajny, profesor nadzwyczajny katedry nauk politycznych i ogólnych dyscyplin prawnych Uniwersytet Narodowy „Politechnika Zaporoże” (Zaporoże, Ukraina)
Vitalii Marakin, aspirant wydziału nauk politycznych i ogólnych dyscyplin prawnych Uniwersytet Narodowy „Politechnika Zaporoże” (Zaporoże, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-7509-0459, ORCID ID: 0009-0002-3496-5364
Anotation. W artykule dokonano analizy współczesnych tendencji zmian w istocie, treści i formie przekazu politycznego. Ustalono, że komunikacja polityczna to interakcja komunikacyjna aktorów politycznych, organów administracji państwowej i publicznej oraz społeczeństwa obywatelskiego, która polega na aktywnym włączaniu obywateli w podejmowanie decyzji zarządczych, omawianiu problematycznych kwestii rozwoju państwa i społeczeństwa, wspieraniu stabilność społeczno-polityczna i stabilność systemu politycznego społeczeństwa. Do wiodących czynników zmian społecznych wpływających na rozumienie, formę i treść komunikacji politycznej zalicza się procesy globalizacji (ekspansja sfery komunikacji politycznej do poziomu globalnego, pojawienie się nowych podmiotów i ruchów politycznych itp.), informatyzacji (rozszerzenie się sfery komunikacji politycznej do poziomu globalnego, pojawienie się nowych podmiotów i ruchów politycznych itp.), szerokie zastosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnych, e-narzędzia, demokracja, sieci społecznościowe, wzmacnianie poziomu horyzontalnego i dialogowego komunikacji politycznej), integracja (komunikacja polityczna w kontekście integracji Ukrainy z przestrzenią publiczną i polityczną podmiotów ponadnarodowych i międzynarodowych organizacje bezpieczeństwa). Ustalono, że nowoczesny model komunikacji politycznej należy rozpatrywać w kontekście paradygmatu deliberatywnego i dyskursu komunikacyjnego w polityce, który opiera się na zasadach otwartości aktorów politycznych i ich odpowiedzialności wobec społeczeństwa obywatelskiego, przejrzystości pola komunikacyjnego, dialogiczna forma komunikacji i jej orientacja na partnerskie współdziałanie państwa, instytucji politycznych i społeczeństwa obywatelskiego.
Keywords: W artykule dokonano analizy współczesnych tendencji zmian w istocie, treści i formie przekazu politycznego. Ustalono, że komunikacja polityczna to interakcja komunikacyjna aktorów politycznych, organów administracji państwowej i publicznej oraz społeczeństwa obywatelskiego, która polega na aktywnym włączaniu obywateli w podejmowanie decyzji zarządczych, omawianiu problematycznych kwestii rozwoju państwa i społeczeństwa, wspieraniu stabilność społeczno-polityczna i stabilność systemu politycznego społeczeństwa. Do wiodących czynników zmian społecznych wpływających na rozumienie, formę i treść komunikacji politycznej zalicza się procesy globalizacji (ekspansja sfery komunikacji politycznej do poziomu globalnego, pojawienie się nowych podmiotów i ruchów politycznych itp.), informatyzacji (rozszerzenie się sfery komunikacji politycznej do poziomu globalnego, pojawienie się nowych podmiotów i ruchów politycznych itp.), szerokie zastosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnych, e-narzędzia, demokracja, sieci społecznościowe, wzmacnianie poziomu horyzontalnego i dialogowego komunikacji politycznej), integracja (komunikacja polityczna w kontekście integracji Ukrainy z przestrzenią publiczną i polityczną podmiotów ponadnarodowych i międzynarodowych organizacje bezpieczeństwa). Ustalono, że nowoczesny model komunikacji politycznej należy rozpatrywać w kontekście paradygmatu deliberatywnego i dyskursu komunikacyjnego w polityce, który opiera się na zasadach otwartości aktorów politycznych i ich odpowiedzialności wobec społeczeństwa obywatelskiego, przejrzystości pola komunikacyjnego, dialogiczna forma komunikacji i jej orientacja na partnerskie współdziałanie państwa, instytucji politycznych i społeczeństwa obywatelskiego.

SPOŁECZNOŚĆ UKRAIŃSKA W AUSTRALII

Pavlo Troian

Pierwszy Sekretarz Ambasady Ukrainy w Australii
ORCID ID: 0009-0004-4362-7353
Anotation. Pomimo obecności Ukraińców w Australii od końca XIX w., o powstaniu społeczności ukraińskiej można mówić dopiero po fali ukraińskich emigrantów, którzy przybyli do nowego kraju po II wojnie światowej. Były to przeważnie osoby w wieku 20-40 lat, które przeszły wojnę, przebywały w obozach jenieckich, miały jasne stanowisko obywatelskie i polityczne, które determinowało specyfikę kształtowania się środowiska ukraińskiego w nowych warunkach. Zapobiegnięciu rozpadowi w australijskiej przestrzeni społeczno-kulturowej pomogła działalność grupy działaczy zajmujących się rozwojem ukraińskiej nauki, działalności wydawniczej, edukacji itp. Emigranci końca XX wieku starali się już rozwiązać swoje problemy gospodarcze, a nie pielęgnować dorobek poprzednich pokoleń. Wojna rosyjsko-ukraińska pokazała, że Ukraińcy i Australijczycy ukraińskiego pochodzenia przebywający w Australii są zaniepokojeni losami swojej historycznej ojczyzny.
Keywords: Pomimo obecności Ukraińców w Australii od końca XIX w., o powstaniu społeczności ukraińskiej można mówić dopiero po fali ukraińskich emigrantów, którzy przybyli do nowego kraju po II wojnie światowej. Były to przeważnie osoby w wieku 20-40 lat, które przeszły wojnę, przebywały w obozach jenieckich, miały jasne stanowisko obywatelskie i polityczne, które determinowało specyfikę kształtowania się środowiska ukraińskiego w nowych warunkach. Zapobiegnięciu rozpadowi w australijskiej przestrzeni społeczno-kulturowej pomogła działalność grupy działaczy zajmujących się rozwojem ukraińskiej nauki, działalności wydawniczej, edukacji itp. Emigranci końca XX wieku starali się już rozwiązać swoje problemy gospodarcze, a nie pielęgnować dorobek poprzednich pokoleń. Wojna rosyjsko-ukraińska pokazała, że Ukraińcy i Australijczycy ukraińskiego pochodzenia przebywający w Australii są zaniepokojeni losami swojej historycznej ojczyzny.

STRATEGIE KOMUNIKACYJNE DONALDA TRUMPA W JEGO WYSTĄPIENIACH POLITYCZNYCH PRZED WYBORAMI PREZYDENCKIMI W 2024 ROKU

Markiyan Tkhir

kandydat nauk filologicznych, profesor nadzwyczajny katedry filologii zagranicznej i komunikacji biznesowej, ZVO „Uniwersytet Króla Danylo” (Iwano-Frankowsk, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-6790-1426
Anotation. W artykule przeanalizowano strategie komunikacyjne stosowane przez Donalda Trumpa w jego przemówieniach politycznych w okresie poprzedzającym wybory prezydenckie w 2024 roku. Analizuje środki retoryczne, techniki przekazywania komunikatu i elementy tematyczne, które definiują jego podejście do wystąpień publicznych. Badanie podkreśla, jak strategie komunikacyjne kandydata na prezydenta USA Donalda Trumpa ewoluują i dostosowują się w odpowiedzi na zmieniającą się dynamikę polityczną i krajobraz medialny. Wyniki pokazują, że styl komunikacji byłego prezydenta USA Donalda Trumpa charakteryzuje się bezpośredniością, odwoływaniem się do emocji i powtarzalnością, co służy angażowaniu i mobilizowaniu jego elektoratu. Artykuł kończy się zrozumieniem szerszych implikacji tych strategii dla komunikacji politycznej i sugeruje kierunki przyszłych badań w tym kierunku.
Keywords: W artykule przeanalizowano strategie komunikacyjne stosowane przez Donalda Trumpa w jego przemówieniach politycznych w okresie poprzedzającym wybory prezydenckie w 2024 roku. Analizuje środki retoryczne, techniki przekazywania komunikatu i elementy tematyczne, które definiują jego podejście do wystąpień publicznych. Badanie podkreśla, jak strategie komunikacyjne kandydata na prezydenta USA Donalda Trumpa ewoluują i dostosowują się w odpowiedzi na zmieniającą się dynamikę polityczną i krajobraz medialny. Wyniki pokazują, że styl komunikacji byłego prezydenta USA Donalda Trumpa charakteryzuje się bezpośredniością, odwoływaniem się do emocji i powtarzalnością, co służy angażowaniu i mobilizowaniu jego elektoratu. Artykuł kończy się zrozumieniem szerszych implikacji tych strategii dla komunikacji politycznej i sugeruje kierunki przyszłych badań w tym kierunku.

TRWAŁE ZWIĄZKI JĘZYKOWE I TOŻSAMOŚĆ NARODOWA

Maria Filipchuk, Нanna Onufriichuk

Maria Filipchuk, kandydat nauk filologicznych, profesor nadzwyczajny, Profesor nadzwyczajny Katedry Historii i Kultury Języka Ukraińskiego Czerniowiecki Uniwersytet Narodowy im. Jurija Fedkowicza (Czerniowce, Ukraina)
Нanna Onufriichuk, kandydat nauk filologicznych, Profesor nadzwyczajny Katedry Języka i Kultury Ukraińskiej Narodowy Uniwersytet Lotniczy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-6818-6890, ORCID ID: 0000-0002-7589-4411
Anotation. O trafności badań decyduje potrzeba badania stabilnych związków językowych, określenia ich formy wewnętrznej. Badanie typowo-narodowościowe jest jednym z priorytetowych aspektów badań językoznawczych, a jednostki frazeologiczne, które zawierają bogate doświadczenie historyczne i kulturowe narodu, jego wartości, przekonania i światopogląd, tworzą narodowy językowy obraz świata Ukraińców i działać jako wyraz tożsamości narodowej. W artykule analizujemy związki trwałe, które od dawna są częścią współczesnego języka ukraińskiego, oraz związki charakterystyczne dla mowy mówionej. Poznajemy wewnętrzną formę jednostek frazeologicznych, które bezpośrednio odzwierciedlają aktualne wydarzenia, nastroje i doświadczenia społeczeństwa (zwłaszcza w czasie wojny) i pełnią funkcję środka tożsamości narodowej. Odkrywamy wewnętrzną formę stabilnych wyrażeń językowych, dowiadujemy się o roli jednostek frazeologicznych w kształtowaniu świadomości ludzi.
Keywords: O trafności badań decyduje potrzeba badania stabilnych związków językowych, określenia ich formy wewnętrznej. Badanie typowo-narodowościowe jest jednym z priorytetowych aspektów badań językoznawczych, a jednostki frazeologiczne, które zawierają bogate doświadczenie historyczne i kulturowe narodu, jego wartości, przekonania i światopogląd, tworzą narodowy językowy obraz świata Ukraińców i działać jako wyraz tożsamości narodowej. W artykule analizujemy związki trwałe, które od dawna są częścią współczesnego języka ukraińskiego, oraz związki charakterystyczne dla mowy mówionej. Poznajemy wewnętrzną formę jednostek frazeologicznych, które bezpośrednio odzwierciedlają aktualne wydarzenia, nastroje i doświadczenia społeczeństwa (zwłaszcza w czasie wojny) i pełnią funkcję środka tożsamości narodowej. Odkrywamy wewnętrzną formę stabilnych wyrażeń językowych, dowiadujemy się o roli jednostek frazeologicznych w kształtowaniu świadomości ludzi.

PRZEZ BIAŁE OKULARY PROPAGANDY: KRYTYCZNA ANALIZA DYSKURSU WIEŚCI WOJENNYCH Z SUSPILNE

Diana Zabrodina, Anna Tashchenko

Diana Zabrodina, studentka Wydziału Socjologii Kijowski Uniwersytet Narodowy im. Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
Anna Tashchenko, Kandydat nauk socjologicznych, Profesor nadzwyczajny w Katedrze Struktur Społecznych i Stosunków Społecznych Kijowski Uniwersytet Narodowy im. Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0001-9929-777X, ORCID ID: 0000-0002-6038-7337
Anotation. W artykule zbadano zjawisko białej propagandy na Ukrainie, empiryczny etap badań objął przekazy informacyjne oparte na popularnych środkach masowego przekazu „Suspilne”. Autorzy podkreślają znaczenie analizy zarówno propagandy czarnej, jak i białej, gdyż główne narzędzia propagandy białej można zastosować w kontekście przekazów informacyjnych propagandy czarnej i pojawia się problem rozróżnienia typów propagandy w polu informacyjnym. Przykładem powyższego zjawiska w kontekście wojny rosyjsko-ukraińskiej było fałszywe sprawdzanie faktów, które opiera się na zniekształconych faktach – w ten sposób, choć konsumenci mediów mają dostęp do sprawdzenia przekazywanych informacji, są one sfabrykowane, a więc białe propaganda staje się jedynie powłoką dla przekazów czarnej propagandy. W artykule dużą uwagę poświęcono wynikom krytycznej analizy dyskursu niektórych rzeczywistych przypadków „Wiadomości Suspilnych”. Analizie poddano raport, w którym poruszono następujące kwestie: adaptacja mieszkańców Ukrainy w szczególnie niebezpiecznych regionach, mobilizacja na Ukrainie, dostawy zachodniej broni oraz przystąpienie Ukrainy do UE i NATO itp. We wszystkich dopatrzono się cech białej propagandy.
Keywords: W artykule zbadano zjawisko białej propagandy na Ukrainie, empiryczny etap badań objął przekazy informacyjne oparte na popularnych środkach masowego przekazu „Suspilne”. Autorzy podkreślają znaczenie analizy zarówno propagandy czarnej, jak i białej, gdyż główne narzędzia propagandy białej można zastosować w kontekście przekazów informacyjnych propagandy czarnej i pojawia się problem rozróżnienia typów propagandy w polu informacyjnym. Przykładem powyższego zjawiska w kontekście wojny rosyjsko-ukraińskiej było fałszywe sprawdzanie faktów, które opiera się na zniekształconych faktach – w ten sposób, choć konsumenci mediów mają dostęp do sprawdzenia przekazywanych informacji, są one sfabrykowane, a więc białe propaganda staje się jedynie powłoką dla przekazów czarnej propagandy. W artykule dużą uwagę poświęcono wynikom krytycznej analizy dyskursu niektórych rzeczywistych przypadków „Wiadomości Suspilnych”. Analizie poddano raport, w którym poruszono następujące kwestie: adaptacja mieszkańców Ukrainy w szczególnie niebezpiecznych regionach, mobilizacja na Ukrainie, dostawy zachodniej broni oraz przystąpienie Ukrainy do UE i NATO itp. We wszystkich dopatrzono się cech białej propagandy.

STRATEGICZNE KIERUNKI ROZWOJU WSPÓLNOT TERYTORIALNYCH NA UKRAINIE

Vasyl Papp, Nelya Boshota

Vasyl Papp, doktor nauk ekonomicznych, profesor, profesor katedry zarządzania, zarządzania procesami gospodarczymi i turystyką Państwowego Uniwersytetu w Mukaczewie (Mukaczewo, Ukraina)
Nelya Boshota, kandydat nauk ekonomicznych, starszy wykładowca katedry hotelarstwa, restauracji i muzeów Państwowego Uniwersytetu w Mukaczewie (Mukaczewo, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0003-9191-3672, ORCID ID: 0000-0002-2239-830X
Anotation. W artykule opisano teoretyczne podejścia do procesu planowania strategicznego rozwoju wspólnot terytorialnych, uwzględniające optymalność i racjonalność wykorzystania ich potencjałów w celu zwiększenia efektywności i trwałości. Uwzględniane są obszary planowania strategicznego, kluczowe czynniki sukcesu oraz rekomendacje dotyczące optymalnego wykorzystania potencjałów rozwojowych. Autorzy scharakteryzowali rolę organów samorządu terytorialnego, przedstawicieli biznesu i społeczeństwa w zapewnieniu zrównoważonego rozwoju społeczności. Na poziomie samorządu lokalnego proponuje się rekomendacje mające na celu zapewnienie zrównoważonego rozwoju wspólnot terytorialnych w perspektywie długoterminowej, przy czym dużą wagę przywiązuje się do badania potencjału rozwojowego, w tym aspektów gospodarczych, społecznych i środowiskowych, które mogą zostać wykorzystane do zwiększenia konkurencyjność społeczności. W artykule dokonano klasyfikacji potencjałów wspólnot terytorialnych oraz kierunków ich aktywizacji na rzecz kształtowania strategicznych priorytetów ich rozwoju.
Keywords: W artykule opisano teoretyczne podejścia do procesu planowania strategicznego rozwoju wspólnot terytorialnych, uwzględniające optymalność i racjonalność wykorzystania ich potencjałów w celu zwiększenia efektywności i trwałości. Uwzględniane są obszary planowania strategicznego, kluczowe czynniki sukcesu oraz rekomendacje dotyczące optymalnego wykorzystania potencjałów rozwojowych. Autorzy scharakteryzowali rolę organów samorządu terytorialnego, przedstawicieli biznesu i społeczeństwa w zapewnieniu zrównoważonego rozwoju społeczności. Na poziomie samorządu lokalnego proponuje się rekomendacje mające na celu zapewnienie zrównoważonego rozwoju wspólnot terytorialnych w perspektywie długoterminowej, przy czym dużą wagę przywiązuje się do badania potencjału rozwojowego, w tym aspektów gospodarczych, społecznych i środowiskowych, które mogą zostać wykorzystane do zwiększenia konkurencyjność społeczności. W artykule dokonano klasyfikacji potencjałów wspólnot terytorialnych oraz kierunków ich aktywizacji na rzecz kształtowania strategicznych priorytetów ich rozwoju.

CHARAKTER PRAWNY POLICJI ADMINISTRACYJNEJ NA UKRAINIE

Oleksiy Bereznevich

student Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0000-0700-0191
Anotation. W artykule zidentyfikowano i podsumowano charakter prawny policji administracyjnej na Ukrainie. Stwierdzono, że podstawą obiektywną charakteru prawnego służb administracyjnych Policji są usługi administracyjnosłużbowe, które muszą być świadczone w celu pełnego zapewnienia praw, wolności i uzasadnionych interesów osób prywatnych przez jednostki i funkcjonariuszy Policji Krajowej. Policja Ukrainy. Ponadto administracyjne służby (środki) egzekucyjne służą zapewnieniu odparcia rosyjskiej inwazji terrorystycznej na pełną skalę, zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego i innych interesów publicznych ukraińskiego społeczeństwa i państwa.
Keywords: W artykule zidentyfikowano i podsumowano charakter prawny policji administracyjnej na Ukrainie. Stwierdzono, że podstawą obiektywną charakteru prawnego służb administracyjnych Policji są usługi administracyjnosłużbowe, które muszą być świadczone w celu pełnego zapewnienia praw, wolności i uzasadnionych interesów osób prywatnych przez jednostki i funkcjonariuszy Policji Krajowej. Policja Ukrainy. Ponadto administracyjne służby (środki) egzekucyjne służą zapewnieniu odparcia rosyjskiej inwazji terrorystycznej na pełną skalę, zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego i innych interesów publicznych ukraińskiego społeczeństwa i państwa.

POWIĄZANIE POLITYKI ENERGETYCZNEJ Z PRAWEM PRACY: WYZWANIA PRAWNE I KONSEKWENCJE DLA RYNKU PRACY W UE

Oleksandr Galynskyi

aspirant Katedry Orzecznictwa Wydziału Prawa Wschodnioukraiński Uniwersytet Narodowy nazwany na cześć Wołodymyra Dahla (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0007-3871-0234
Anotation. W artykule podjęto próbę zbadania relacji pomiędzy polityką energetyczną a prawem pracy w kontekście Unii Europejskiej (UE). W świetle rosnącego nacisku na zrównoważony rozwój i przejście na odnawialne źródła energii, szczególną uwagę zwraca się na wyzwania prawne i implikacje dla rynku pracy. Przejście do neutralności klimatycznej i „zielonej” gospodarki wpływa na zatrudnienie w różnych sektorach, zwłaszcza w regionach tradycyjnie zależnych od paliw kopalnych. W artykule przeanalizowano prawne aspekty tej transformacji, w tym rolę prawa pracy w zapewnieniu pracownikom godziwych warunków, a także inicjatywy polityczne mające na celu minimalizację negatywnych konsekwencji dla rynku pracy. Podkreślono przykłady udanych transformacji na poziomie regionalnym i omówiono potrzebę zintegrowanego podejścia do rozwiązywania wyzwań stojących przed pracownikami i pracodawcami w kontekście transformacji energetycznej.
Keywords: W artykule podjęto próbę zbadania relacji pomiędzy polityką energetyczną a prawem pracy w kontekście Unii Europejskiej (UE). W świetle rosnącego nacisku na zrównoważony rozwój i przejście na odnawialne źródła energii, szczególną uwagę zwraca się na wyzwania prawne i implikacje dla rynku pracy. Przejście do neutralności klimatycznej i „zielonej” gospodarki wpływa na zatrudnienie w różnych sektorach, zwłaszcza w regionach tradycyjnie zależnych od paliw kopalnych. W artykule przeanalizowano prawne aspekty tej transformacji, w tym rolę prawa pracy w zapewnieniu pracownikom godziwych warunków, a także inicjatywy polityczne mające na celu minimalizację negatywnych konsekwencji dla rynku pracy. Podkreślono przykłady udanych transformacji na poziomie regionalnym i omówiono potrzebę zintegrowanego podejścia do rozwiązywania wyzwań stojących przed pracownikami i pracodawcami w kontekście transformacji energetycznej.

REGULACJE PRAWNE I STOSOWANIE HARMONOGRAMÓW WYŁĄCZEŃ ENERGII ELEKTRYCZNEJ NA UKRAINIE

Serhii Garkavenko

aspirant Katedry Prawa Cywilnego, Gospodarczego i Procesu Akademia Adwokatury Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0005-2008-5077
Anotation. Artykuł poświęcony jest badaniu aktualnego stanu energetyki oraz ustawodawstwa regulującego stosowanie harmonogramów wyłączeń energii elektrycznej na Ukrainie. W warunkach ciągłych ataków rakietowych na obiekty krytycznej infrastruktury energetycznej uczestnicy rynku mają obowiązek prognozować i bilansować rynek energii elektrycznej w taki sposób, aby uniknąć przeciążeń sieci elektroenergetycznych i ewentualnych awarii w systemie. Jednym z głównych narzędzi uczestników rynku jest wykorzystanie harmonogramów przerw w dostawie prądu. Odpowiednie harmonogramy pozwalają na zbilansowanie sieci, uniknięcie przerw w dostawie prądu i chaotycznego odłączania dużej liczby odbiorców. Ustalono, że głównym aktem normatywnym regulującym i zapewniającym stosowanie harmonogramów odcięć energii elektrycznej na Ukrainie jest Instrukcja sporządzania i stosowania harmonogramów ograniczeń i awaryjnych wyłączeń odbiorców, a także przeciwawaryjnych systemów ograniczania zużycie energii elektrycznej, które zostało zatwierdzone Zarządzeniem Ministra Paliw i Energii Ukrainy z dnia 23.11.2006 nr 456 oraz Instrukcją sporządzania i stosowania godzinowych harmonogramów przerw w dostawie prądu, która została zatwierdzona zarządzeniem Ministra Paliw i Energia Ukrainy z dnia 15.10.2015 r. Nr 654. Ujawniono kwestię rodzajów harmonogramów, ich stosowania, kontroli ich realizacji oraz interakcji pomiędzy wszystkimi uczestnikami.
Keywords: Artykuł poświęcony jest badaniu aktualnego stanu energetyki oraz ustawodawstwa regulującego stosowanie harmonogramów wyłączeń energii elektrycznej na Ukrainie. W warunkach ciągłych ataków rakietowych na obiekty krytycznej infrastruktury energetycznej uczestnicy rynku mają obowiązek prognozować i bilansować rynek energii elektrycznej w taki sposób, aby uniknąć przeciążeń sieci elektroenergetycznych i ewentualnych awarii w systemie. Jednym z głównych narzędzi uczestników rynku jest wykorzystanie harmonogramów przerw w dostawie prądu. Odpowiednie harmonogramy pozwalają na zbilansowanie sieci, uniknięcie przerw w dostawie prądu i chaotycznego odłączania dużej liczby odbiorców. Ustalono, że głównym aktem normatywnym regulującym i zapewniającym stosowanie harmonogramów odcięć energii elektrycznej na Ukrainie jest Instrukcja sporządzania i stosowania harmonogramów ograniczeń i awaryjnych wyłączeń odbiorców, a także przeciwawaryjnych systemów ograniczania zużycie energii elektrycznej, które zostało zatwierdzone Zarządzeniem Ministra Paliw i Energii Ukrainy z dnia 23.11.2006 nr 456 oraz Instrukcją sporządzania i stosowania godzinowych harmonogramów przerw w dostawie prądu, która została zatwierdzona zarządzeniem Ministra Paliw i Energia Ukrainy z dnia 15.10.2015 r. Nr 654. Ujawniono kwestię rodzajów harmonogramów, ich stosowania, kontroli ich realizacji oraz interakcji pomiędzy wszystkimi uczestnikami.

TEORIE MODELOWANIA ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO LUDNOŚCI: PRZEGLĄD DYSKUSJI NAUKOWYCH I CHARAKTERYSTYKA POJĘCIOWA

Mykola Kropyvnytskyi

kandydat nauk prawnych (PhD)
ORCID ID: 0000-0003-0981-0774
Anotation. Artykuł poświęcony jest rozważeniu teorii modelowania dobrobytu społecznego przez pryzmat teoretycznego rozwoju badaczy w sferze społecznej. Richard Morris Titmuss (1907–1973), jeden z liderów London School of Economics, podzielił państwa opiekuńcze na trzy modele: a) dobrobyt rezydualny; b) redystrybucja instytucjonalna; c) sukces przemysłowy. G. Esping-Andersen wyróżniła trzy modele państw opiekuńczych, które w dużej mierze nawiązują do modeli Titmussa. Liberalny model anglosaski, zapewniający zapewnienie minimalnych standardów socjalnych, odpowiada titmusiowskiemu modelowi rezydualnemu (przykłady – Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, USA, Kanada), modelowi konserwatywno-korporacyjnemu – modelowi sukces przemysłowy (przykłady – Niemcy, Francja, Włochy, Austria), model socjaldemokratyczny krajów Europy Północnej – z modelem instytucjonalnej redystrybucji. Naukowa dyskusja na temat modeli państwa opiekuńczego wykroczyła poza koncepcję „trzech światów” Espinga-Andersena i zrodziła później co najmniej trzy kolejne modele: a) ogólne państwo opiekuńcze w ramach specjalnych reżimów krajów przejściowych Wschodu Europa, którą nazywa się postkomunistycznym konserwatywnym korporacjonizmem; b) rodzinny, konfucjański model Japonii i nowo uprzemysłowionych krajów Azji Wschodniej; c) Południowoeuropejski.
Keywords: Artykuł poświęcony jest rozważeniu teorii modelowania dobrobytu społecznego przez pryzmat teoretycznego rozwoju badaczy w sferze społecznej. Richard Morris Titmuss (1907–1973), jeden z liderów London School of Economics, podzielił państwa opiekuńcze na trzy modele: a) dobrobyt rezydualny; b) redystrybucja instytucjonalna; c) sukces przemysłowy. G. Esping-Andersen wyróżniła trzy modele państw opiekuńczych, które w dużej mierze nawiązują do modeli Titmussa. Liberalny model anglosaski, zapewniający zapewnienie minimalnych standardów socjalnych, odpowiada titmusiowskiemu modelowi rezydualnemu (przykłady – Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, USA, Kanada), modelowi konserwatywno-korporacyjnemu – modelowi sukces przemysłowy (przykłady – Niemcy, Francja, Włochy, Austria), model socjaldemokratyczny krajów Europy Północnej – z modelem instytucjonalnej redystrybucji. Naukowa dyskusja na temat modeli państwa opiekuńczego wykroczyła poza koncepcję „trzech światów” Espinga-Andersena i zrodziła później co najmniej trzy kolejne modele: a) ogólne państwo opiekuńcze w ramach specjalnych reżimów krajów przejściowych Wschodu Europa, którą nazywa się postkomunistycznym konserwatywnym korporacjonizmem; b) rodzinny, konfucjański model Japonii i nowo uprzemysłowionych krajów Azji Wschodniej; c) Południowoeuropejski.

NIEKTÓRE OBSZARY POPRAWY EFEKTYWNOŚCI WSPARCIA ADMINISTRACYJNEGO I PRAWNEGO PROCEDURY USUNIĘCIA SĘDZIEGO

Tetiana Kutelvas

Doktorantka Katedry Prawa Konstytucyjnego i prawa konstytucyjnego i administracyjnego Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0001-5495-2854
Anotation. W artykule przeanalizowano niektóre obszary poprawy efektywności wsparcia administracyjnego i prawnego dla procedury usunięcia sędziego. Należy zauważyć, że instytucja odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów odgrywa ważną rolę w procesie ustanawiania wysokich standardów niezależności, profesjonalizmu i uczciwości sądownictwa. Mechanizm pociągnięcia sędziego do odpowiedzialności dyscyplinarnej przewidziany w Konstytucji Ukrainy i ustawach Ukrainy „O sądownictwie i statusie sędziów” oraz „O Wysokiej Radzie Sprawiedliwości” ma na celu zapewnienie pełnego wykonywania tego prawa. Skuteczność tego mechanizmu określa nie tylko standardy profesjonalizmu i etyki wymagane od osób wymierzających sprawiedliwość, ale także poziom zaufania do sądownictwa jako całości. Autor konkluduje, że w celu usprawnienia mechanizmu funkcjonowania instytucji odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów wskazane jest: 1) opracowanie i zatwierdzenie statutu dyscyplinarnego sędziego zawierającego system konkretnych przypadków przewinień sędziowskich; 2) zróżnicowanie rodzajów odpowiedzialności prawnej (np. kary pieniężne); 3) włączenie do mechanizmu odpowiedzialności prawnej szerszego kręgu osób i organów, które mogą wszcząć procedurę usunięcia w zależności od przewinienia popełnionego przez sędziego.
Keywords: W artykule przeanalizowano niektóre obszary poprawy efektywności wsparcia administracyjnego i prawnego dla procedury usunięcia sędziego. Należy zauważyć, że instytucja odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów odgrywa ważną rolę w procesie ustanawiania wysokich standardów niezależności, profesjonalizmu i uczciwości sądownictwa. Mechanizm pociągnięcia sędziego do odpowiedzialności dyscyplinarnej przewidziany w Konstytucji Ukrainy i ustawach Ukrainy „O sądownictwie i statusie sędziów” oraz „O Wysokiej Radzie Sprawiedliwości” ma na celu zapewnienie pełnego wykonywania tego prawa. Skuteczność tego mechanizmu określa nie tylko standardy profesjonalizmu i etyki wymagane od osób wymierzających sprawiedliwość, ale także poziom zaufania do sądownictwa jako całości. Autor konkluduje, że w celu usprawnienia mechanizmu funkcjonowania instytucji odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów wskazane jest: 1) opracowanie i zatwierdzenie statutu dyscyplinarnego sędziego zawierającego system konkretnych przypadków przewinień sędziowskich; 2) zróżnicowanie rodzajów odpowiedzialności prawnej (np. kary pieniężne); 3) włączenie do mechanizmu odpowiedzialności prawnej szerszego kręgu osób i organów, które mogą wszcząć procedurę usunięcia w zależności od przewinienia popełnionego przez sędziego.

WYDAWANIE REGULAMINÓW JAKO NARZĘDZIE ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ DOSKONALENIA ZAWODOWEGO W POLICJI NARODOWEJ UKRAINY

Maksym Lymar

student Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0002-3834-9024
Anotation. W artykule ujawniono naturę prawną wydawania regulaminów przez organy administracji ogólnej i specjalnej, które wykonują administrację publiczną w zakresie doskonalenia zawodowego w Policji Narodowej Ukrainy. Udowodniono, że podrzędne akty prawne są wiodącym i jedynym narzędziem stanowienia prawa administracji publicznej w zakresie doskonalenia zawodowego w Policji Narodowej Ukrainy. Akty te doprecyzowują i precyzują normy właściwych przepisów, zapewniając jasność, jakość i efektywność działań administracyjnych w zakresie zawodowego szkolenia policji, tworząc normy wtórne prawa administracyjnego niezbędne dla organizacji i funkcjonowania systemu szkolenia, ustalając procedury oraz postanowienia niezbędne do realizacji programów szkolenia i szkolenia kadr w Policji Krajowej.
Keywords: W artykule ujawniono naturę prawną wydawania regulaminów przez organy administracji ogólnej i specjalnej, które wykonują administrację publiczną w zakresie doskonalenia zawodowego w Policji Narodowej Ukrainy. Udowodniono, że podrzędne akty prawne są wiodącym i jedynym narzędziem stanowienia prawa administracji publicznej w zakresie doskonalenia zawodowego w Policji Narodowej Ukrainy. Akty te doprecyzowują i precyzują normy właściwych przepisów, zapewniając jasność, jakość i efektywność działań administracyjnych w zakresie zawodowego szkolenia policji, tworząc normy wtórne prawa administracyjnego niezbędne dla organizacji i funkcjonowania systemu szkolenia, ustalając procedury oraz postanowienia niezbędne do realizacji programów szkolenia i szkolenia kadr w Policji Krajowej.

OGÓLNA PRAKTYKA EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA DOTYCZĄCA NARUSZEŃ ZASAD ETYCZNEGO POSTĘPOWANIA PRZEZ PRACOWNIKÓW: ANALIZA I KONSEKWENCJE

Tetiana Pertsova

aspirantкa Katedry Orzecznictwa Wydziału Prawa Wschodnioukraiński Uniwersytet Narodowy nazwany na cześć Wołodymyra Dahla (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0003-1522-9182
Anotation. Artykuł poświęcony jest badaniu ogólnej praktyki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC) w zakresie naruszeń zasad etycznego postępowania przez pracowników. Analiza orzecznictwa sądów pozwala zrozumieć, w jaki sposób Trybunał balansuje pomiędzy ochroną praw pracowników do wolności wypowiedzi a ochroną uzasadnionych interesów pracodawców. Bada, jak obecność lub brak jasnych norm etycznych wpływa na zachowania pracowników w różnych kontekstach i jak znajduje to odzwierciedlenie w orzeczeniach sądów. Szczególną uwagę poświęcono analizie kryteriów stosowanych przez Trybunał przy ocenie dopuszczalności ograniczania prawa do wolności wypowiedzi w stosunkach pracy. Do kryteriów tych zalicza się charakter wypowiedzi, motywy działania autora, potencjalną szkodę wyrządzoną pracodawcy oraz surowość nałożonej sankcji. W artykule podkreślono, że ETPC dąży do zapewnienia właściwej równowagi pomiędzy prawami pracowników a interesami pracodawców. Jednocześnie każdy przypadek wymaga wnikliwej analizy wszelkich okoliczności, co pozwala uniknąć podejścia formalnego i wziąć pod uwagę specyfikę każdej sytuacji, a mianowicie to, jak normy etyczne i obowiązki zawodowe wpływają na stosunki pracy i praktykę prawną w Europie.
Keywords: Artykuł poświęcony jest badaniu ogólnej praktyki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC) w zakresie naruszeń zasad etycznego postępowania przez pracowników. Analiza orzecznictwa sądów pozwala zrozumieć, w jaki sposób Trybunał balansuje pomiędzy ochroną praw pracowników do wolności wypowiedzi a ochroną uzasadnionych interesów pracodawców. Bada, jak obecność lub brak jasnych norm etycznych wpływa na zachowania pracowników w różnych kontekstach i jak znajduje to odzwierciedlenie w orzeczeniach sądów. Szczególną uwagę poświęcono analizie kryteriów stosowanych przez Trybunał przy ocenie dopuszczalności ograniczania prawa do wolności wypowiedzi w stosunkach pracy. Do kryteriów tych zalicza się charakter wypowiedzi, motywy działania autora, potencjalną szkodę wyrządzoną pracodawcy oraz surowość nałożonej sankcji. W artykule podkreślono, że ETPC dąży do zapewnienia właściwej równowagi pomiędzy prawami pracowników a interesami pracodawców. Jednocześnie każdy przypadek wymaga wnikliwej analizy wszelkich okoliczności, co pozwala uniknąć podejścia formalnego i wziąć pod uwagę specyfikę każdej sytuacji, a mianowicie to, jak normy etyczne i obowiązki zawodowe wpływają na stosunki pracy i praktykę prawną w Europie.

SYSTEM PODMIOTÓW REALIZUJĄCYCH OCHRONĘ ADMINISTRACYJNO-PRAWNĄ OBIEKTÓW INFRASTRUKTURY KRYTYCZNEJ SEKTORA FINANSOWEGO UKRAINY

Oleksandr Sharuk

student Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0000-6320-7015
Anotation. Wyjaśniono, że kwestia ustalenia systemu podmiotów realizujących ochronę administracyjną i prawną obiektów infrastruktury krytycznej sektora finansowego Ukrainy jest istotna i nie została naukowo opracowana. Zauważono, że nie stwarza to istotnych przeszkód w ustaleniu członków systemu podmiotów realizujących administracyjno-prawną ochronę obiektów infrastruktury krytycznej sektora finansowego Ukrainy, gdyż normy Ustawy Ukrainy „O infrastrukturze krytycznej” wyraźnie określić jego zarysy. Obecnie można mówić o ich klasycznym podziale na sektorowe (Ministerstwo Finansów Ukrainy, Narodowy Bank Ukrainy), funkcjonalne (na przykład organy sektora bezpieczeństwa, cyberbezpieczeństwo) i autoryzowane (obecnie Państwowa Służba Łączności i Informacji Specjalnej). Ochrony Ukrainy) organów. Zaproponowano alternatywny wariant rozkładu, pozwalający na pogrupowanie ich ze względu na przynależność do realizowanych zadań na takie, które: 1) są reprezentacją tego systemu (Ministerstwo Finansów Ukrainy, Narodowy Bank Ukrainy, Służba Państwowa Specjalnej Ochrony Łączności i Informacji Ukrainy, Krajowej Komisji Papierów Wartościowych i giełdy, Indywidualnego Funduszu Gwarancji Depozytów); 2) funkcja służąca realizacji zadań sektorowych, funkcjonalnych i uprawnionych organów ochrony infrastruktury krytycznej na Ukrainie (na przykład Centrum Cyberochrony Narodowego Banku Ukrainy lub Państwowe Centrum Cyberochrony Służby Państwowej Specjalnej Ochrony Łączności i Informacji Ukrainy); 3) jest niezależnym organem międzyresortowym o wyspecjalizowanych funkcjach (Rada Stabilności Finansowej).
Keywords: Wyjaśniono, że kwestia ustalenia systemu podmiotów realizujących ochronę administracyjną i prawną obiektów infrastruktury krytycznej sektora finansowego Ukrainy jest istotna i nie została naukowo opracowana. Zauważono, że nie stwarza to istotnych przeszkód w ustaleniu członków systemu podmiotów realizujących administracyjno-prawną ochronę obiektów infrastruktury krytycznej sektora finansowego Ukrainy, gdyż normy Ustawy Ukrainy „O infrastrukturze krytycznej” wyraźnie określić jego zarysy. Obecnie można mówić o ich klasycznym podziale na sektorowe (Ministerstwo Finansów Ukrainy, Narodowy Bank Ukrainy), funkcjonalne (na przykład organy sektora bezpieczeństwa, cyberbezpieczeństwo) i autoryzowane (obecnie Państwowa Służba Łączności i Informacji Specjalnej). Ochrony Ukrainy) organów. Zaproponowano alternatywny wariant rozkładu, pozwalający na pogrupowanie ich ze względu na przynależność do realizowanych zadań na takie, które: 1) są reprezentacją tego systemu (Ministerstwo Finansów Ukrainy, Narodowy Bank Ukrainy, Służba Państwowa Specjalnej Ochrony Łączności i Informacji Ukrainy, Krajowej Komisji Papierów Wartościowych i giełdy, Indywidualnego Funduszu Gwarancji Depozytów); 2) funkcja służąca realizacji zadań sektorowych, funkcjonalnych i uprawnionych organów ochrony infrastruktury krytycznej na Ukrainie (na przykład Centrum Cyberochrony Narodowego Banku Ukrainy lub Państwowe Centrum Cyberochrony Służby Państwowej Specjalnej Ochrony Łączności i Informacji Ukrainy); 3) jest niezależnym organem międzyresortowym o wyspecjalizowanych funkcjach (Rada Stabilności Finansowej).

ISTOTA I ROLA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W PRZEZWYCIĘŻANIU OPERACJI WOJSKOWYCH NA UKRAINIE

Oleksandr Piwnenko

Siedziba Gwardii Narodowej Ukrainy (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0009-3528-609X
Anotation. Adnotacja. Zaktualizowano tematykę beadan nad istotą i rolą administracji publicznej w wydaniu skutków kiwajen wojennych na Ukrainie. Ustalono, że istniejące mechanizmy reagowania państwa na sytuacje kryzysowe zagrażające bezpieczeństwu narodowemu Ukrainy są stosunkowo nieskuteczne i wymagają dalszego rozwoju. Proponuje się rozważenie tej kwestii przez pryzmat usprawnienia procesów administrowania państwem (publicznym) na różnych szczeblach służby cywilnej. Zaznaczono, że obok służby cywilnej równie ważny w przezwyciężaniu skutków działań wojennych jest samorząd terytorialny. Określa się, że głównym mechanizmem realizacji administracji publicznej jest system delegowania uprawnień w zakresie przezwyciężania skutków operacji wojskowych w Ukrainie przez organy samorządu terytorialnego. Autor analizuje projekty aktów prawnych ram legislacyjnych i dokumentów strategicznych w zakresie przezwyciężania skutków agresji zbrojnej. Twierdzi się, że głównym celem zmian strategicznych powinno być zbudowanie spójnej polityki państwa w zakresie reintegracji okupowanych terytoriów Ukrainy, biorąc pod uwagę warunki, czas trwania i konsekwencje tymczasowej okupacji tych terytoriów i państwa ukraińskiego. Autor przedstawia kierunki dalszych badań.
Keywords: Adnotacja. Zaktualizowano tematykę beadan nad istotą i rolą administracji publicznej w wydaniu skutków kiwajen wojennych na Ukrainie. Ustalono, że istniejące mechanizmy reagowania państwa na sytuacje kryzysowe zagrażające bezpieczeństwu narodowemu Ukrainy są stosunkowo nieskuteczne i wymagają dalszego rozwoju. Proponuje się rozważenie tej kwestii przez pryzmat usprawnienia procesów administrowania państwem (publicznym) na różnych szczeblach służby cywilnej. Zaznaczono, że obok służby cywilnej równie ważny w przezwyciężaniu skutków działań wojennych jest samorząd terytorialny. Określa się, że głównym mechanizmem realizacji administracji publicznej jest system delegowania uprawnień w zakresie przezwyciężania skutków operacji wojskowych w Ukrainie przez organy samorządu terytorialnego. Autor analizuje projekty aktów prawnych ram legislacyjnych i dokumentów strategicznych w zakresie przezwyciężania skutków agresji zbrojnej. Twierdzi się, że głównym celem zmian strategicznych powinno być zbudowanie spójnej polityki państwa w zakresie reintegracji okupowanych terytoriów Ukrainy, biorąc pod uwagę warunki, czas trwania i konsekwencje tymczasowej okupacji tych terytoriów i państwa ukraińskiego. Autor przedstawia kierunki dalszych badań.

RAMY REGULACYJNO-PRAWNE MECHANIZMU ADMINISTRACYJNO-PRAWNYCH ZASAD WYKORZYSTANIA TECHNOLOGII INFORMACYJNYCH I ZASOBÓW INFORMACYJNYCH W SFERZE USŁUG PUBLICZNYCH UKRAINY

Ołeksandr Kudriawcew

laureat
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0001-2458-4552
Anotation. Adnotacja. W artykule przeanalizowano ramy regulacyjne i prawne mechanizmu administracyjno-prawnych zasad korzystania z technologii informacyjnych i zasobów informacyjnych w dziedzinie usług publicznych Ukrainy. Wskazano, że w erze cyfrowej mechanizm ram administracyjnych i prawnych wykorzystania technologii informacyjnych i zasobów informacyjnych w służbie publicznej jest nie tylko wskaźnikiem efektywności, ale także strategicznym wyróżnikiem. Stwierdzono, że mechanizm administracyjno-prawnych ram wykorzystania technologii informacyjnych i zasobów informacyjnych w służbie publicznej Ukrainy można rozumieć jako system administracyjnych i prawnych metod, technik, środków i sposobów wykorzystywanych w służbie publicznej w granicach ich uprawnień w celu stworzenia niezbędnych warunków do wykorzystania technologii informacyjnych i zasobów informacyjnych w służbie publicznej Ukrainy.
Keywords: Adnotacja. W artykule przeanalizowano ramy regulacyjne i prawne mechanizmu administracyjno-prawnych zasad korzystania z technologii informacyjnych i zasobów informacyjnych w dziedzinie usług publicznych Ukrainy. Wskazano, że w erze cyfrowej mechanizm ram administracyjnych i prawnych wykorzystania technologii informacyjnych i zasobów informacyjnych w służbie publicznej jest nie tylko wskaźnikiem efektywności, ale także strategicznym wyróżnikiem. Stwierdzono, że mechanizm administracyjno-prawnych ram wykorzystania technologii informacyjnych i zasobów informacyjnych w służbie publicznej Ukrainy można rozumieć jako system administracyjnych i prawnych metod, technik, środków i sposobów wykorzystywanych w służbie publicznej w granicach ich uprawnień w celu stworzenia niezbędnych warunków do wykorzystania technologii informacyjnych i zasobów informacyjnych w służbie publicznej Ukrainy.

ZASADY ADMINISTRACYJNEGO I PRAWNEGO WSPARCIA REALIZACJI POLITYKI W ZAKRESIE ROZWOJU SPORTOWEGO JEDNOSTKI

Jewhenii Hellyer

laureat
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0003-9138-2920
Anotation. Adnotacja. W artykule przeanalizowano zasady administracyjnego i prawnego wsparcia realizacji polityki w dziedzinie rozwoju sportowego jednostki. Wskazano, że istnieją pewne zasady administracyjnego i prawnego wsparcia realizacji polityki w dziedzinie rozwoju sportowego jednostki, które są dziś powszechnie akceptowane. Zasady te powinny obejmować: praworządność, legalność, równość, możliwość kontroli, demokrację, priorytet polityki publicznej, odpowiedzialność i niezależność, przejrzystość i rozliczalność, partycypację i pluralizm, subsydiarność, efektywność, skuteczność i wydajność, systematyczność i kompleksowość, adaptacyjność i kreatywność, celowość, uwzględnianie opinii podmiotów realizacji polityki w dziedzinie rozwoju sportu indywidualnego w procesie decyzyjnym, a także sprawiedliwość i odpowiedzialność przed społecznością itp. Jest to optymalna lista podstawowych zasad administracyjnoprawnego wsparcia realizacji polityki w zakresie rozwoju sportu indywidualnego, której zadaniem jest wypełnienie szerokich luk istniejących między teorią a praktyką administracyjno-prawnego wsparcia realizacji polityki w zakresie rozwoju sportu indywidualnego.
Keywords: Adnotacja. W artykule przeanalizowano zasady administracyjnego i prawnego wsparcia realizacji polityki w dziedzinie rozwoju sportowego jednostki. Wskazano, że istnieją pewne zasady administracyjnego i prawnego wsparcia realizacji polityki w dziedzinie rozwoju sportowego jednostki, które są dziś powszechnie akceptowane. Zasady te powinny obejmować: praworządność, legalność, równość, możliwość kontroli, demokrację, priorytet polityki publicznej, odpowiedzialność i niezależność, przejrzystość i rozliczalność, partycypację i pluralizm, subsydiarność, efektywność, skuteczność i wydajność, systematyczność i kompleksowość, adaptacyjność i kreatywność, celowość, uwzględnianie opinii podmiotów realizacji polityki w dziedzinie rozwoju sportu indywidualnego w procesie decyzyjnym, a także sprawiedliwość i odpowiedzialność przed społecznością itp. Jest to optymalna lista podstawowych zasad administracyjnoprawnego wsparcia realizacji polityki w zakresie rozwoju sportu indywidualnego, której zadaniem jest wypełnienie szerokich luk istniejących między teorią a praktyką administracyjno-prawnego wsparcia realizacji polityki w zakresie rozwoju sportu indywidualnego.

POLITYKA PŁCI NA UKRAINIE: ŚWIATOWE TRENDY I GWARANCJE SKUTECZNEJ REALIZACJI

Ołeksandr Krawczenko

laureat
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0006-9406-3206
Anotation. Adnotacja. W artykule przeanalizowano światowe trendy, a także rozwój i wdrażanie polityki równości płci na Ukrainie. Wskazano, że gwarancje skuteczności polityki płci na Ukrainie są złożoną kwestią, która jest bezpośrednio związana z gwarancjami praw człowieka. Autor popiera pogląd, że gwarancje praw człowieka obejmują zarówno ogólne środki i instytucje, które zapewniają ich praktyczną realizację, ochronę i obronę, jak i specjalne lub prawne instrumenty ich zapewnienia, które przejawiają się na poziomie krajowym i międzynarodowym. Pierwszy z nich odnosi się do politycznych, społecznych, gospodarczych, kulturowych i innych ogólnych warunków wstępnych dla właściwej realizacji, ochrony i obrony praw człowieka, podczas gdy drugi odnosi się do mechanizmu prawnego lub powiązanych ze sobą środków prawnych, które umożliwiają każdemu swobodne i pełne korzystanie z jego praw i ich obronę. W końcu celem gwarancji prawnych praw człowieka jest zapewnienie środków prawnych w celu maksymalizacji korzystania z praw i wolności człowieka, a także ich ochrony i obrony.
Keywords: Adnotacja. W artykule przeanalizowano światowe trendy, a także rozwój i wdrażanie polityki równości płci na Ukrainie. Wskazano, że gwarancje skuteczności polityki płci na Ukrainie są złożoną kwestią, która jest bezpośrednio związana z gwarancjami praw człowieka. Autor popiera pogląd, że gwarancje praw człowieka obejmują zarówno ogólne środki i instytucje, które zapewniają ich praktyczną realizację, ochronę i obronę, jak i specjalne lub prawne instrumenty ich zapewnienia, które przejawiają się na poziomie krajowym i międzynarodowym. Pierwszy z nich odnosi się do politycznych, społecznych, gospodarczych, kulturowych i innych ogólnych warunków wstępnych dla właściwej realizacji, ochrony i obrony praw człowieka, podczas gdy drugi odnosi się do mechanizmu prawnego lub powiązanych ze sobą środków prawnych, które umożliwiają każdemu swobodne i pełne korzystanie z jego praw i ich obronę. W końcu celem gwarancji prawnych praw człowieka jest zapewnienie środków prawnych w celu maksymalizacji korzystania z praw i wolności człowieka, a także ich ochrony i obrony.

CHARAKTER PRAWNY I ISTOTA POMOCY PRAWNEJ

Tatiana Położentsewa

laureat
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-0442-0343
Anotation. Adnotacja. W artykule dokonano analizy obowiązującego ustawodawstwa, zgodnie z którym uregulowane są specyfika i istota pomocy prawnej. Ujawnia się rozumowanie naukowców dotyczące charakteru prawnego pomocy prawnej, ich sądy dotyczące relacji pomiędzy kategoriami „legalny” i „legalny”, „pomoc” i „usługi”. Podkreśla się, że naukowcy proponują rozpatrywanie badanej kategorii w różnych aspektach: jako konstytucyjnego prawa jednostki, jako działalności zawodowej prawników, jako zespołu gwarancji organizacyjnych, prawnych i innych ze strony państwa. Stwierdzono, że użycie przymiotnika „legalny” ma głęboką istotę, która polega na chęci kształtowania standardów zawodu prawnika w państwie ukraińskim, zrozumieniu znaczenia i skuteczności profesjonalnej pomocy prawnej w procesie ochrony człowieka prawa. Wnioski sugerują ukazanie istoty i charakteru prawnego pomocy prawnej, wyodrębniając jej rozumienie podmiotowe, przedmiotowe i funkcjonalne.
Keywords: Adnotacja. W artykule dokonano analizy obowiązującego ustawodawstwa, zgodnie z którym uregulowane są specyfika i istota pomocy prawnej. Ujawnia się rozumowanie naukowców dotyczące charakteru prawnego pomocy prawnej, ich sądy dotyczące relacji pomiędzy kategoriami „legalny” i „legalny”, „pomoc” i „usługi”. Podkreśla się, że naukowcy proponują rozpatrywanie badanej kategorii w różnych aspektach: jako konstytucyjnego prawa jednostki, jako działalności zawodowej prawników, jako zespołu gwarancji organizacyjnych, prawnych i innych ze strony państwa. Stwierdzono, że użycie przymiotnika „legalny” ma głęboką istotę, która polega na chęci kształtowania standardów zawodu prawnika w państwie ukraińskim, zrozumieniu znaczenia i skuteczności profesjonalnej pomocy prawnej w procesie ochrony człowieka prawa. Wnioski sugerują ukazanie istoty i charakteru prawnego pomocy prawnej, wyodrębniając jej rozumienie podmiotowe, przedmiotowe i funkcjonalne.

ZASADY I FUNKCJE OCHRONY PRAW WŁASNOŚCI PRYWATNEJ W WARUNKACH SZCZEGÓLNYCH REŻIMÓW PRAWNYCH W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM

Oleksandr Lysak

laureat
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0006-0059-6977
Anotation. Adnotacja. Artykuł analizuje zasady i funkcje ochrony praw własności prywatnej w ramach specjalnych reżimów prawnych w postępowaniu administracyjnym. Autor wskazuje, że głównymi zasadami ochrony praw własności prywatnej w ramach specjalnych reżimów prawnych w postępowaniu administracyjnym są praworządność, legalność, równość, otwartość, jawność itp. W kontekście naszego badania skupimy się na trzech z nich: efektywności, przejrzystości i dostępności. Ponieważ to właśnie te zasady ochrony praw własności prywatnej w ramach szczególnych reżimów prawnych w postępowaniu administracyjnym określają funkcjonalny komponent ochrony praw własności prywatnej w ramach szczególnych reżimów prawnych w postępowaniu administracyjnym.
Keywords: Adnotacja. Artykuł analizuje zasady i funkcje ochrony praw własności prywatnej w ramach specjalnych reżimów prawnych w postępowaniu administracyjnym. Autor wskazuje, że głównymi zasadami ochrony praw własności prywatnej w ramach specjalnych reżimów prawnych w postępowaniu administracyjnym są praworządność, legalność, równość, otwartość, jawność itp. W kontekście naszego badania skupimy się na trzech z nich: efektywności, przejrzystości i dostępności. Ponieważ to właśnie te zasady ochrony praw własności prywatnej w ramach szczególnych reżimów prawnych w postępowaniu administracyjnym określają funkcjonalny komponent ochrony praw własności prywatnej w ramach szczególnych reżimów prawnych w postępowaniu administracyjnym.

NARZĘDZIA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ DLA ZABEZPIECZENIA PRAW I INTERESÓW PRAWNYCH PRZEDSIĘBIORCÓW: ANALIZA PORÓWNAWCZA (UKRAINA, POLSKA, CZECHY)

Żanna Samosud

student
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0003-3493-8355
Anotation. Adnotacja. W artykule wykazano, że narzędzia administracji publicznej to zespół form i metod stosowanych przez organy administracyjne Ukrainy, Polski i Czech do realizacji interesów publicznych i regulowania stosunków w obszarze przedsiębiorczości. Charakteryzują się pewnością prawa i są regulowane przez ustawodawstwo i regulaminy, co pozwala organom administracji efektywnie realizować swoje funkcje w sferze gospodarczej, społecznej, środowiskowej i innych. Naukowe rozumienie tych narzędzi podkreśla ich celowość i adaptacyjność, gdyż potrafią szybko dostosować się do zmian w ustawodawstwie i warunkach społeczno-gospodarczych. Narzędzia administracji publicznej promują przejrzystość i rozliczalność, zapewniając efektywną interakcję pomiędzy organami administracji i przedsiębiorcami. Funkcjonują jako systemowy mechanizm prawny i organizacyjnoprawny, mający na celu przestrzeganie standardów, utrzymanie prawa i porządku, sprawiedliwość społeczną oraz rozwój działalności przedsiębiorczej. Ustalono, że narzędzia te obejmują wydawanie podrzędnych aktów administracyjnych regulacyjnych, e-administrację, licencjonowanie i monitorowanie. Dzięki nim organy administracji mogą uszczegóławiać przepisy, udzielając przedsiębiorcom jasnych instrukcji, zapewniając ochronę ich praw i przyczyniając się do stabilnego otoczenia gospodarczego, szczególnie w kontekście integracji europejskiej Ukrainy i dostosowywania się do standardów europejskich.
Keywords: Adnotacja. W artykule wykazano, że narzędzia administracji publicznej to zespół form i metod stosowanych przez organy administracyjne Ukrainy, Polski i Czech do realizacji interesów publicznych i regulowania stosunków w obszarze przedsiębiorczości. Charakteryzują się pewnością prawa i są regulowane przez ustawodawstwo i regulaminy, co pozwala organom administracji efektywnie realizować swoje funkcje w sferze gospodarczej, społecznej, środowiskowej i innych. Naukowe rozumienie tych narzędzi podkreśla ich celowość i adaptacyjność, gdyż potrafią szybko dostosować się do zmian w ustawodawstwie i warunkach społeczno-gospodarczych. Narzędzia administracji publicznej promują przejrzystość i rozliczalność, zapewniając efektywną interakcję pomiędzy organami administracji i przedsiębiorcami. Funkcjonują jako systemowy mechanizm prawny i organizacyjnoprawny, mający na celu przestrzeganie standardów, utrzymanie prawa i porządku, sprawiedliwość społeczną oraz rozwój działalności przedsiębiorczej. Ustalono, że narzędzia te obejmują wydawanie podrzędnych aktów administracyjnych regulacyjnych, e-administrację, licencjonowanie i monitorowanie. Dzięki nim organy administracji mogą uszczegóławiać przepisy, udzielając przedsiębiorcom jasnych instrukcji, zapewniając ochronę ich praw i przyczyniając się do stabilnego otoczenia gospodarczego, szczególnie w kontekście integracji europejskiej Ukrainy i dostosowywania się do standardów europejskich.

CYWILIZOWANA POLITYKA PAŃSTWA W ZAKRESIE OCHRONY PRAW INFORMACYJNYCH CZŁOWIEKA W DOBIE GLOBALNYCH PRZEMIAN

Paweł Wojtowycz

Profesor nadzwyczajny w Katedrze Prawa Międzynarodowego i Europejskiego
Narodowy Uniwersytet „Odeska Akademia Prawa” (Odesa, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7636-923X
Anotation. Adnotacja. Przedmiotem opracowania jest realizacja polityki państwa w zakresie ochrony praw informacyjnych człowieka oraz sposoby doskonalenia tej polityki państwa w dobie globalnych przemian. Główna idea opracowania skupia się na definicji praw informacyjnych oraz określeniu głównych kierunków i sposobów doskonalenia polityki państwa w zakresie ochrony praw informacyjnych w celu cywilizowanej realizacji tej polityki w środowisku otwartym. i wolne społeczeństwo. W badaniach wykorzystano metody tradycyjne i specjalne: analizę i syntezę, analizę statystyczną, metodę historyczno-logiczną, metody generalizacji teoretycznej. Na podstawie analizy ustalono, że ochrona praw informacyjnych jest zadaniem złożonym, wymagającym kompleksowego podejścia i ciągłego doskonalenia polityki państwa. Ustalono, że rozwój nowoczesnego ustawodawstwa, zapewnienie cyberbezpieczeństwa, zwiększanie świadomości prawnej społeczeństwa oraz współpraca międzynarodowa są kluczowymi elementami skutecznej polityki państwa w zakresie ochrony praw informacyjnych.
Keywords: Adnotacja. Przedmiotem opracowania jest realizacja polityki państwa w zakresie ochrony praw informacyjnych człowieka oraz sposoby doskonalenia tej polityki państwa w dobie globalnych przemian. Główna idea opracowania skupia się na definicji praw informacyjnych oraz określeniu głównych kierunków i sposobów doskonalenia polityki państwa w zakresie ochrony praw informacyjnych w celu cywilizowanej realizacji tej polityki w środowisku otwartym. i wolne społeczeństwo. W badaniach wykorzystano metody tradycyjne i specjalne: analizę i syntezę, analizę statystyczną, metodę historyczno-logiczną, metody generalizacji teoretycznej. Na podstawie analizy ustalono, że ochrona praw informacyjnych jest zadaniem złożonym, wymagającym kompleksowego podejścia i ciągłego doskonalenia polityki państwa. Ustalono, że rozwój nowoczesnego ustawodawstwa, zapewnienie cyberbezpieczeństwa, zwiększanie świadomości prawnej społeczeństwa oraz współpraca międzynarodowa są kluczowymi elementami skutecznej polityki państwa w zakresie ochrony praw informacyjnych.

FORMA I TREŚĆ KONTROLI ORZECZEŃ SĄDOWYCH DOTYCZĄCYCH NOWO UJAWNIONYCH OKOLICZNOŚCI W ZAKRESIE ZAPEWNIENIA PRAWA DO OBRONY W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM

Serhij Korowczenko

doktorant w Katedrze Prawa Konstytucyjnego i Administracyjnego Katedry Prawa Konstytucyjnego i Administracyjnego
Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0000-1482-6901
Anotation. Adnotacja. Artykuł analizuje formy i treść kontroli orzeczeń sądowych opartych na nowo odkrytych okolicznościach w celu zapewnienia prawa do obrony w postępowaniu administracyjnym. Stwierdzono, że rozwój rządów prawa w Ukrainie ma za zadanie zapewnienie praw, wolności i uzasadnionych interesów ludzi. W tym celu Konstytucja Ukrainy zapewnia każdemu prawo do ochrony sądowej i możliwość odwołania się do sądu od decyzji organów władzy publicznej, w tym orzeczeń sądowych. Instytucja odwoływania się od decyzji sądowych rzeczywiście pozwala zapewnić przyjęcie zgodnej z prawem, rozsądnej i sprawiedliwej decyzji. Jednocześnie zdarzają się sytuacje, w których konieczna jest rewizja orzeczeń sądowych nie ze względu na pomyłkę sądową, ale z innych powodów. Mając to na uwadze, ustawodawstwo proceduralne naszego kraju ustanawia instytucję kontroli orzeczeń sądowych, które weszły w życie na podstawie nowo ujawnionych okoliczności.
Keywords: Adnotacja. Artykuł analizuje formy i treść kontroli orzeczeń sądowych opartych na nowo odkrytych okolicznościach w celu zapewnienia prawa do obrony w postępowaniu administracyjnym. Stwierdzono, że rozwój rządów prawa w Ukrainie ma za zadanie zapewnienie praw, wolności i uzasadnionych interesów ludzi. W tym celu Konstytucja Ukrainy zapewnia każdemu prawo do ochrony sądowej i możliwość odwołania się do sądu od decyzji organów władzy publicznej, w tym orzeczeń sądowych. Instytucja odwoływania się od decyzji sądowych rzeczywiście pozwala zapewnić przyjęcie zgodnej z prawem, rozsądnej i sprawiedliwej decyzji. Jednocześnie zdarzają się sytuacje, w których konieczna jest rewizja orzeczeń sądowych nie ze względu na pomyłkę sądową, ale z innych powodów. Mając to na uwadze, ustawodawstwo proceduralne naszego kraju ustanawia instytucję kontroli orzeczeń sądowych, które weszły w życie na podstawie nowo ujawnionych okoliczności.

DOTYCZĄCE TREŚCI FORMULARZA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W ZAKRESIE ZAPEWNIENIA MEDYCZNEGO BEZPIECZEŃSTWA TRANSPORTU

Jurij Czarny

student studiów podyplomowych na Wydziale Dyscypliny Administracyjno-Prawnej
Donieckiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Kropywnyćkij, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0007-0839-4672
Anotation. Adnotacja. W artykule ukazano rozumienie form administracji publicznej w zakresie medycznego zabezpieczenia bezpieczeństwa transportu, jako zewnętrznego wyrazu działalności zarządczej podmiotów administracji publicznej w zakresie medycznego zabezpieczenia bezpieczeństwa w transporcie lądowym, wodnym i powietrznym, poprzez wykorzystanie środków prawnych i pozaprawnych (organizacyjnych), w ramach określonych kompetencji. Zidentyfikowano przejawy form administracji publicznej w zakresie medycznego zapewnienia bezpieczeństwa transportu, do których zalicza się: a) zewnętrzny charakter wyrazu, w postaci normatywnych aktów prawnych, indywidualnych aktów zarządczych, umów administracyjnych itp., dotyczących do regulacji prawnych w zakresie zabezpieczenia medycznego bezpieczeństwa transportu; b) dokumentalne potwierdzenie decyzji zarządczych; c) realizacja formularzy odbywa się w zakresie kompetencji przedmiotowych administracji publicznej; d) celem wdrażania form administracji publicznej jest wykonywanie funkcji działalności zarządczej; e) stosowanie form administracji publicznej powoduje pojawienie się działań o znaczeniu prawnym.
Keywords: Adnotacja. W artykule ukazano rozumienie form administracji publicznej w zakresie medycznego zabezpieczenia bezpieczeństwa transportu, jako zewnętrznego wyrazu działalności zarządczej podmiotów administracji publicznej w zakresie medycznego zabezpieczenia bezpieczeństwa w transporcie lądowym, wodnym i powietrznym, poprzez wykorzystanie środków prawnych i pozaprawnych (organizacyjnych), w ramach określonych kompetencji. Zidentyfikowano przejawy form administracji publicznej w zakresie medycznego zapewnienia bezpieczeństwa transportu, do których zalicza się: a) zewnętrzny charakter wyrazu, w postaci normatywnych aktów prawnych, indywidualnych aktów zarządczych, umów administracyjnych itp., dotyczących do regulacji prawnych w zakresie zabezpieczenia medycznego bezpieczeństwa transportu; b) dokumentalne potwierdzenie decyzji zarządczych; c) realizacja formularzy odbywa się w zakresie kompetencji przedmiotowych administracji publicznej; d) celem wdrażania form administracji publicznej jest wykonywanie funkcji działalności zarządczej; e) stosowanie form administracji publicznej powoduje pojawienie się działań o znaczeniu prawnym.

SPECYFIKA WPŁYWU SPOŁECZEŃSTWA OBYWATELSKIEGO NA REŻIM PRAWNY ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO PAŃSTWA

Wołodymyr Biełousow

kandydat nauk prawnych
ORCID ID: 0009-0000-5652-4880
Anotation. Adnotacja. Artykuł poświęcony jest określeniu wpływu społeczeństwa obywatelskiego na reżim prawny zabezpieczenia społecznego współczesnego państwa. Zauważa się, że problematyka bezpieczeństwa społecznego państwa zyskuje coraz większe znaczenie w warunkach globalizacji, przemian społeczno-gospodarczych i politycznych, zwłaszcza w kontekście współczesnego rozwoju państw demokratycznych, w tym Ukrainy. Ustala się, że podmioty społeczeństwa obywatelskiego wpływają na reżim prawny zabezpieczenia społecznego ze względu na takie główne czynniki, jak: chęć ochrony praw i wolności obywateli; podniesienie poziomu sprawiedliwości społecznej w państwie; chęć zmniejszania napięć społecznych i zapobiegania konfliktom społecznym, a także chęć zapewnienia zrównoważonego rozwoju państwa. W tym zakresie społeczeństwo obywatelskie aktywnie uczestniczy w opracowywaniu i wdrażaniu normatywnych aktów prawnych, których celem jest ochrona praw słabszych społecznie warstw społeczeństwa, tworzenie warunków dla równości i sprawiedliwego podziału świadczeń społecznych, utrzymanie stabilności społecznej i zrównoważonego rozwoju. Szczególną uwagę zwrócono na podkreślenie specyficznych czynników wpływających na reżim prawny zabezpieczenia społecznego państwa, do których należą: symbioza społeczeństwa obywatelskiego z zabezpieczeniem społecznym; korelacja celów społeczeństwa obywatelskiego i bezpieczeństwa społecznego; aktywny udział w procesie stanowienia i egzekwowania prawa; zapewnienie przejrzystości i rozliczalności organów służby publicznej w wyniku działań podmiotów społeczeństwa obywatelskiego itp. Skuteczność oddziaływania społeczeństwa obywatelskiego na ustrój prawny zabezpieczenia społecznego współczesnego państwa zapewnia fakt, że odpowiednia działalność społeczeństwa obywatelskiego prowadzona jest w ramach określonych form oddziaływania. Do głównych form wpływu społeczeństwa obywatelskiego na reżim prawny zabezpieczenia społecznego zalicza się: lobbing; kontrola i nadzór publiczny; planowanie, organizacja i realizacja programów edukacyjnowychowawczych oraz projektów partnerskich z organami służby publicznej i pracodawcami; organizowanie i prowadzenie kampanii i akcji społecznych. We wnioskach do artykułu autor potwierdza wagę wpływu społeczeństwa obywatelskiego na bezpieczeństwo społeczne, a także rekomenduje opracowanie i wdrożenie Strategii wzmacniania wpływu społeczeństwa obywatelskiego w sferze zapewnienia bezpieczeństwa społecznego, a także przyjęcie Ustawy Ukrainy „O lobbingu w sferze bezpieczeństwa narodowego”, która będzie zawierać przepisy szczególne dotyczące działalności lobbingowej w obszarze zabezpieczenia społecznego państwa.
Keywords: Adnotacja. Artykuł poświęcony jest określeniu wpływu społeczeństwa obywatelskiego na reżim prawny zabezpieczenia społecznego współczesnego państwa. Zauważa się, że problematyka bezpieczeństwa społecznego państwa zyskuje coraz większe znaczenie w warunkach globalizacji, przemian społeczno-gospodarczych i politycznych, zwłaszcza w kontekście współczesnego rozwoju państw demokratycznych, w tym Ukrainy. Ustala się, że podmioty społeczeństwa obywatelskiego wpływają na reżim prawny zabezpieczenia społecznego ze względu na takie główne czynniki, jak: chęć ochrony praw i wolności obywateli; podniesienie poziomu sprawiedliwości społecznej w państwie; chęć zmniejszania napięć społecznych i zapobiegania konfliktom społecznym, a także chęć zapewnienia zrównoważonego rozwoju państwa. W tym zakresie społeczeństwo obywatelskie aktywnie uczestniczy w opracowywaniu i wdrażaniu normatywnych aktów prawnych, których celem jest ochrona praw słabszych społecznie warstw społeczeństwa, tworzenie warunków dla równości i sprawiedliwego podziału świadczeń społecznych, utrzymanie stabilności społecznej i zrównoważonego rozwoju. Szczególną uwagę zwrócono na podkreślenie specyficznych czynników wpływających na reżim prawny zabezpieczenia społecznego państwa, do których należą: symbioza społeczeństwa obywatelskiego z zabezpieczeniem społecznym; korelacja celów społeczeństwa obywatelskiego i bezpieczeństwa społecznego; aktywny udział w procesie stanowienia i egzekwowania prawa; zapewnienie przejrzystości i rozliczalności organów służby publicznej w wyniku działań podmiotów społeczeństwa obywatelskiego itp. Skuteczność oddziaływania społeczeństwa obywatelskiego na ustrój prawny zabezpieczenia społecznego współczesnego państwa zapewnia fakt, że odpowiednia działalność społeczeństwa obywatelskiego prowadzona jest w ramach określonych form oddziaływania. Do głównych form wpływu społeczeństwa obywatelskiego na reżim prawny zabezpieczenia społecznego zalicza się: lobbing; kontrola i nadzór publiczny; planowanie, organizacja i realizacja programów edukacyjnowychowawczych oraz projektów partnerskich z organami służby publicznej i pracodawcami; organizowanie i prowadzenie kampanii i akcji społecznych. We wnioskach do artykułu autor potwierdza wagę wpływu społeczeństwa obywatelskiego na bezpieczeństwo społeczne, a także rekomenduje opracowanie i wdrożenie Strategii wzmacniania wpływu społeczeństwa obywatelskiego w sferze zapewnienia bezpieczeństwa społecznego, a także przyjęcie Ustawy Ukrainy „O lobbingu w sferze bezpieczeństwa narodowego”, która będzie zawierać przepisy szczególne dotyczące działalności lobbingowej w obszarze zabezpieczenia społecznego państwa.

TECHNOLOGIE PRAWNE POTWIERDZANIA WAŻNOŚCI DOKUMENTÓW I ICH ROLA W ZWIĘKSZANIU EFEKTYWNOŚCI OBIEGU DOKUMENTÓW

Roman Czerednyk

Prokurator rejonu
Malinov prokuratura miasta Odessy (Odesa, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0008-3018-9875
Anotation. Adnotacja. W niniejszym opracowaniu przeprowadzono ogólną analizę teoretyczną technologii prawnych potwierdzania ważności dokumentów. Biorąc pod uwagę współczesne badania naukowe oraz ramy prawne regulujące określoną sferę stosunków prawnych, przedstawiono ogólne i szczególne technologie prawne potwierdzania ważności dokumentów. Ustalono, że technologie badania prawnego dokumentu prawnego należy zaliczyć do technologii ogólnych, na które składają się następujące procedury: ocena koncepcyjna dokumentu, ocena systemowo-prawna i prawno-techniczna. Do technologii specjalnych zalicza się technologie merytorycznej i formalnej analizy dokumentu oraz technologie prawne formalizacji wyników sprawdzenia ważności dokumentu. Wyróżniono technologie prawne służące do potwierdzania ważności dokumentów w elektronicznym zarządzaniu dokumentami i prowadzeniu ewidencji. Zwrócono uwagę na fakt, że rozwój narzędzi techniczno-technologicznych ma ogromne znaczenie dla prawnego uregulowania tego rodzaju czynności legalizacyjnych jako potwierdzenia ważności dokumentów i wymaga dalszych badań naukowych.
Keywords: Adnotacja. W niniejszym opracowaniu przeprowadzono ogólną analizę teoretyczną technologii prawnych potwierdzania ważności dokumentów. Biorąc pod uwagę współczesne badania naukowe oraz ramy prawne regulujące określoną sferę stosunków prawnych, przedstawiono ogólne i szczególne technologie prawne potwierdzania ważności dokumentów. Ustalono, że technologie badania prawnego dokumentu prawnego należy zaliczyć do technologii ogólnych, na które składają się następujące procedury: ocena koncepcyjna dokumentu, ocena systemowo-prawna i prawno-techniczna. Do technologii specjalnych zalicza się technologie merytorycznej i formalnej analizy dokumentu oraz technologie prawne formalizacji wyników sprawdzenia ważności dokumentu. Wyróżniono technologie prawne służące do potwierdzania ważności dokumentów w elektronicznym zarządzaniu dokumentami i prowadzeniu ewidencji. Zwrócono uwagę na fakt, że rozwój narzędzi techniczno-technologicznych ma ogromne znaczenie dla prawnego uregulowania tego rodzaju czynności legalizacyjnych jako potwierdzenia ważności dokumentów i wymaga dalszych badań naukowych.

KIERUNKI INTERAKCJI TERYTORIALNYCH OŚRODKÓW REKRUTACJI I WSPARCIA SPOŁECZNEGO Z INNYMI PODMIOTAMI ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W SFERIE PRZYGOTOWANIA I MOBILIZACJI MOBILIZACJI

Mychajło Ludczenko

laureat
Międzynarodowego Uniwersytetu Biznesu i Prawa, (Mikołajów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0004-3938-5494
Anotation. W artykule dokonano analizy kierunków współdziałania terytorialnych ośrodków rekrutacji i wsparcia społecznego z innymi podmiotami administracji publicznej w zakresie szkolenia mobilizacyjnego i mobilizacji. Ustalono, że w nauce prawa administracyjnego problematyka prawnego uregulowania kierunków współdziałania TCC i SP z organami administracji publicznej w zakresie szkolenia mobilizacyjnego i mobilizacji nie została jeszcze dostatecznie dopracowana. Określa się koncepcję współdziałania TCC i SP z innymi podmiotami administracji publicznej w zakresie szkolenia mobilizacyjnego i mobilizacji, w sposób regulowany normami prawa administracyjnego wspólnego działania TCC i SP z innymi podmiotami administracji publicznej, mającej na celu zapewnienie wdrażanie ustawodawstwa w zakresie przygotowania mobilizacyjnego i mobilizacji. Określono obszary współpracy TSK i SP z innymi podmiotami administracji publicznej, które wymagają usprawnienia z punktu widzenia nauki prawa administracyjnego.
Keywords: W artykule dokonano analizy kierunków współdziałania terytorialnych ośrodków rekrutacji i wsparcia społecznego z innymi podmiotami administracji publicznej w zakresie szkolenia mobilizacyjnego i mobilizacji. Ustalono, że w nauce prawa administracyjnego problematyka prawnego uregulowania kierunków współdziałania TCC i SP z organami administracji publicznej w zakresie szkolenia mobilizacyjnego i mobilizacji nie została jeszcze dostatecznie dopracowana. Określa się koncepcję współdziałania TCC i SP z innymi podmiotami administracji publicznej w zakresie szkolenia mobilizacyjnego i mobilizacji, w sposób regulowany normami prawa administracyjnego wspólnego działania TCC i SP z innymi podmiotami administracji publicznej, mającej na celu zapewnienie wdrażanie ustawodawstwa w zakresie przygotowania mobilizacyjnego i mobilizacji. Określono obszary współpracy TSK i SP z innymi podmiotami administracji publicznej, które wymagają usprawnienia z punktu widzenia nauki prawa administracyjnego.

POJĘCIE I TREŚĆ ADMINISTRACYJNYCH STOSUNKÓW PRAWNYCH W ZAKRESIE ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI

Oleksandr Fomenko

zwycięzca wydziału prawa i procesu administracyjnego, karnego
Międzynarodowy Uniwersytet Biznesu i Prawa (Chersoń, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0000-4171-5721
Anotation. Adnotacja. W artykule przedstawiono koncepcję i treść administracyjnych stosunków prawnych w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. Ustalono, że stosunki administracyjno-prawne są bezpośrednio powiązane z normami administracyjno-prawnymi, których celem jest regulowanie stosunków społecznych powstających, zmieniających się i kończących w sferze działania organów administracji publicznej. Udowodniono, że stosunki administracyjno-prawne mają charakter publiczno-prawny i związane są z realizacją własnych uprawnień przez podmioty zarządzania publicznego w procesie wykonywania czynności wykonawczo-administracyjnych. Wyróżniono cechę administracyjnych stosunków prawnych w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa żywności, polegającą na ich powstaniu, zmianie i rozwiązaniu wyłącznie w oparciu o normy administracyjno-prawne regulujące dziedzinę bezpieczeństwa żywności. Pojęcie stosunków administracyjno-prawnych w zakresie bezpieczeństwa żywności definiuje się jako stosunki społeczne regulowane normami prawa administracyjnego, które kształtują się w obszarze administracji publicznej, których strony występują jako nosiciele wzajemnych praw i obowiązków ustalonych i zapewniają normy administracyjno-prawne.
Keywords: Adnotacja. W artykule przedstawiono koncepcję i treść administracyjnych stosunków prawnych w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. Ustalono, że stosunki administracyjno-prawne są bezpośrednio powiązane z normami administracyjno-prawnymi, których celem jest regulowanie stosunków społecznych powstających, zmieniających się i kończących w sferze działania organów administracji publicznej. Udowodniono, że stosunki administracyjno-prawne mają charakter publiczno-prawny i związane są z realizacją własnych uprawnień przez podmioty zarządzania publicznego w procesie wykonywania czynności wykonawczo-administracyjnych. Wyróżniono cechę administracyjnych stosunków prawnych w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa żywności, polegającą na ich powstaniu, zmianie i rozwiązaniu wyłącznie w oparciu o normy administracyjno-prawne regulujące dziedzinę bezpieczeństwa żywności. Pojęcie stosunków administracyjno-prawnych w zakresie bezpieczeństwa żywności definiuje się jako stosunki społeczne regulowane normami prawa administracyjnego, które kształtują się w obszarze administracji publicznej, których strony występują jako nosiciele wzajemnych praw i obowiązków ustalonych i zapewniają normy administracyjno-prawne.

SPECYFIKA REGULACJI STATUSU PRAWNEGO ADWOKATA W USTAWODAWSTWIE UKRAINY

Wadym Wojtseshuk

laureat
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0009-3903-8667
Anotation. Adnotacja. W artykule przedstawiono analizę teoretyczno-prawną statusu prawnego prawnika w ustawodawstwie Ukrainy. Podkreślono, że odpowiedni akt prawny wyraźnie określa prawa i obowiązki adwokata, które kształtują jego status prawny, a także szczegółowo określa poszczególne formy działalności prawnej. Należy zauważyć, że status prawny adwokata obejmuje nie tylko jego prawa i obowiązki, ale obejmuje także kwestie odpowiedzialności i gwarancji wykonywania działalności. Autor zwraca uwagę na następującą cechę: przyporządkowanie statusu prawnego prawnika do statusów szczególnych, w porównaniu ze statusem prawnym człowieka i obywatela. Udowodniono, że wyjątkowość statusu prawnego adwokata polega na przeciwstawieniu funkcji publicznoprawnej i zasady niezależności od państwa. Autor opowiadał się za podziałem praw i obowiązków prawnika na zawodowe (uregulowane w odpowiednich przepisach prawa) i procesowe (ujęte w odrębnych aktach prawnych o charakterze procesowym). Uważa się, że działalność rzecznicza jest związana z funkcją państwa w zakresie ochrony praw człowieka, obejmującą podstawową i wtórną pomoc prawną. Ustalono, że prawa i obowiązki adwokata, kształtujące odpowiedni status prawny, można uznać za gwarancję realizacji prawa do pomocy prawnej. Autor stwierdza, że ustawodawstwo Ukrainy poświęca szczególną uwagę wymogom moralnym i etycznym stawianym prawnikom, które są określone w odpowiednich normach etyki prawniczej. Ustalono, że warunkiem uzyskania statusu adwokata jest zdanie egzaminu kwalifikacyjnego, który jest uznawany za sposób potwierdzenia wymaganego poziomu przygotowania zawodowego.
Keywords: Adnotacja. W artykule przedstawiono analizę teoretyczno-prawną statusu prawnego prawnika w ustawodawstwie Ukrainy. Podkreślono, że odpowiedni akt prawny wyraźnie określa prawa i obowiązki adwokata, które kształtują jego status prawny, a także szczegółowo określa poszczególne formy działalności prawnej. Należy zauważyć, że status prawny adwokata obejmuje nie tylko jego prawa i obowiązki, ale obejmuje także kwestie odpowiedzialności i gwarancji wykonywania działalności. Autor zwraca uwagę na następującą cechę: przyporządkowanie statusu prawnego prawnika do statusów szczególnych, w porównaniu ze statusem prawnym człowieka i obywatela. Udowodniono, że wyjątkowość statusu prawnego adwokata polega na przeciwstawieniu funkcji publicznoprawnej i zasady niezależności od państwa. Autor opowiadał się za podziałem praw i obowiązków prawnika na zawodowe (uregulowane w odpowiednich przepisach prawa) i procesowe (ujęte w odrębnych aktach prawnych o charakterze procesowym). Uważa się, że działalność rzecznicza jest związana z funkcją państwa w zakresie ochrony praw człowieka, obejmującą podstawową i wtórną pomoc prawną. Ustalono, że prawa i obowiązki adwokata, kształtujące odpowiedni status prawny, można uznać za gwarancję realizacji prawa do pomocy prawnej. Autor stwierdza, że ustawodawstwo Ukrainy poświęca szczególną uwagę wymogom moralnym i etycznym stawianym prawnikom, które są określone w odpowiednich normach etyki prawniczej. Ustalono, że warunkiem uzyskania statusu adwokata jest zdanie egzaminu kwalifikacyjnego, który jest uznawany za sposób potwierdzenia wymaganego poziomu przygotowania zawodowego.

SPECYFIKA REGULACJI PRAWNEJ PRZYGOTOWANIA SPRAWY DO ROZPRAWY W POSTĘPOWANIU CYWILNYM

Andrij Greku

aspirant
Międzyregionalna Akademia Zarządzania Personelem (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0006-5645-7618
Anotation. Adnotacja. Wstęp. Przygotowanie sprawy do rozprawy stanowi ważny etap ochrony praw człowieka i przywracania naruszonych praw, gdyż przepisy krajowe regulują prawo do ochrony sądowej. Z powodu działań zbrojnych Rosji na terytorium naszego państwa proces przygotowania sprawy do rozprawy staje się coraz bardziej skomplikowany. Przy zmianie lokalizacji, ze względu na zagrożenia bezpieczeństwa, niektóre pliki mogą zostać utracone i konieczne może być ich przywrócenie. Niektórzy ludzie w ogóle odmawiają obrony swoich praw ze względu na czynniki psychologiczne i ekonomiczne. Temat jest dziś bardzo aktualny, gdyż etap przygotowania do kontroli proceduralnej jest istotny i konieczny w postępowaniu sądowym. Przepisy proceduralne regulują przygotowanie sprawy do rozprawy. Ważne jest dokonanie zmian w ukraińskim ustawodawstwie, dostosowując je do warunków wojny. Konieczne jest przeprowadzenie badań nad regulacjami prawnymi i teoretycznymi ramami krajowymi i międzynarodowymi. Bramka. Celem artykułu jest teoretyczno-prawna analiza aspektów proceduralnych przygotowania sprawy do rozprawy. Materiały i metody. Materiałem do analiz teoretycznych są krajowe i międzynarodowe prace naukowe naukowców oraz ramy prawne. Stosowane są metody naukowe ogólne i szczególne. Osobny krok poświęcono metodzie prawnej poznania naukowego. Zastosowano następujące metody: analiza, metoda strukturalno-funkcjonalna, prognozowanie, metoda historyczna, porównanie, generalizacja i opis. Wyniki. W wyniku badań naukowych oraz teoretyczno-prawnych studiów bazy źródłowej zaproponowano wprowadzenie autorskiej metodologii mającej na celu udoskonalenie aspektów proceduralnych kontroli sądowej spraw w czasie wojny. Przedstawiono autorską klasyfikację zasad prawa procesowego w przygotowaniu sprawy do rozprawy. Podsumowano prace naukowe naukowców oraz źródła normatywne i prawne. Wyjaśniono znaczenie mediacji jako procedury poprzedzającej sądowe rozstrzyganie sporów. Podkreślono potrzebę studiowania doświadczeń międzynarodowych i ich wymiany pomiędzy pracownikami sądów w celu doskonalenia ich pracy. Perspektywy. Badania naukowe, analiza i studium procesu przygotowania sprawy do rozprawy ujawniają główne aktualne problemy dnia dzisiejszego i dają okazję do dalszego zgłębienia propozycji autora, doświadczeń zagranicznych i wdrożenia pozytywnych aspektów w działaniach praktycznych.
Keywords: Adnotacja. Wstęp. Przygotowanie sprawy do rozprawy stanowi ważny etap ochrony praw człowieka i przywracania naruszonych praw, gdyż przepisy krajowe regulują prawo do ochrony sądowej. Z powodu działań zbrojnych Rosji na terytorium naszego państwa proces przygotowania sprawy do rozprawy staje się coraz bardziej skomplikowany. Przy zmianie lokalizacji, ze względu na zagrożenia bezpieczeństwa, niektóre pliki mogą zostać utracone i konieczne może być ich przywrócenie. Niektórzy ludzie w ogóle odmawiają obrony swoich praw ze względu na czynniki psychologiczne i ekonomiczne. Temat jest dziś bardzo aktualny, gdyż etap przygotowania do kontroli proceduralnej jest istotny i konieczny w postępowaniu sądowym. Przepisy proceduralne regulują przygotowanie sprawy do rozprawy. Ważne jest dokonanie zmian w ukraińskim ustawodawstwie, dostosowując je do warunków wojny. Konieczne jest przeprowadzenie badań nad regulacjami prawnymi i teoretycznymi ramami krajowymi i międzynarodowymi. Bramka. Celem artykułu jest teoretyczno-prawna analiza aspektów proceduralnych przygotowania sprawy do rozprawy. Materiały i metody. Materiałem do analiz teoretycznych są krajowe i międzynarodowe prace naukowe naukowców oraz ramy prawne. Stosowane są metody naukowe ogólne i szczególne. Osobny krok poświęcono metodzie prawnej poznania naukowego. Zastosowano następujące metody: analiza, metoda strukturalno-funkcjonalna, prognozowanie, metoda historyczna, porównanie, generalizacja i opis. Wyniki. W wyniku badań naukowych oraz teoretyczno-prawnych studiów bazy źródłowej zaproponowano wprowadzenie autorskiej metodologii mającej na celu udoskonalenie aspektów proceduralnych kontroli sądowej spraw w czasie wojny. Przedstawiono autorską klasyfikację zasad prawa procesowego w przygotowaniu sprawy do rozprawy. Podsumowano prace naukowe naukowców oraz źródła normatywne i prawne. Wyjaśniono znaczenie mediacji jako procedury poprzedzającej sądowe rozstrzyganie sporów. Podkreślono potrzebę studiowania doświadczeń międzynarodowych i ich wymiany pomiędzy pracownikami sądów w celu doskonalenia ich pracy. Perspektywy. Badania naukowe, analiza i studium procesu przygotowania sprawy do rozprawy ujawniają główne aktualne problemy dnia dzisiejszego i dają okazję do dalszego zgłębienia propozycji autora, doświadczeń zagranicznych i wdrożenia pozytywnych aspektów w działaniach praktycznych.

CHARAKTERYSTYKA ROLI WSPÓŁPRACY MIĘDZYNARODOWEJ W PODNOSZENIU EDUKACJI PRAWNEJ NA UKRAINIE POPRZEZ PRYZMAT INTERAKCJI Z PARTNERAMI MIĘDZYNARODOWYMI

Natalia Iwanicka

aspirant
Międzyregionalna Akademia Zarządzania Personelem (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0003-8566-0883
Anotation. Adnotacja. W artykule przeanalizowano główne problemy współczesnej edukacji prawniczej na Ukrainie i poszukano sposobów ich rozwiązania w aspekcie współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie. Analizując prace krajowych i zagranicznych naukowców, ustalono, że na Ukrainie, przeżywającej kryzys społeczny, polityczny, ekonomiczny i duchowy, kwestie modernizacji szkolnictwa wyższego są kluczowe i ważne dla dalszego kształtowania się narodu ukraińskiego i powojenna odbudowa Ukrainy. Możliwe jest zwiększenie konkurencyjności krajowego systemu szkolnictwa wyższego na globalnym rynku edukacyjnym, uzyskanie dodatkowych możliwości jego przyspieszonej efektywnej transformacji poprzez innowacyjny rozwój i doskonalenie działań i współpracy międzynarodowej, uzasadnioną kompleksową integracją Ukrainy jako równoprawnego partnera w globalna społeczność edukacyjna, mobilizacja wspólnych wysiłków ukraińskich i zagranicznych naukowców, ich mobilność akademicka, wzmacnianie więzi międzykulturowych i biznesowych oraz wymiana zasobów intelektualnych. Przeprowadzone badania pozwoliły na stwierdzenie, że państwo ustala standardy kształcenia prawniczego, a placówki oświatowe je realizują i zapewniają treść przekazu wiedzy oraz kształtowanie umiejętności zawodowych uczniów zgodnie z nowymi realiami. W tym przypadku należy wziąć pod uwagę rynek pracy, potencjalnych odbiorców usług i wymagania pracodawców. Integracja z europejskim i światowym systemem edukacji oraz kształcenie specjalistów światowej klasy to czynniki decydujące dla instytucji edukacyjnych w ustalaniu tych standardów, a także w nawiązywaniu kontaktów międzynarodowych, organizowaniu i rozwijaniu zróżnicowanej współpraca z partnerami zagranicznymi w dziedzinie edukacji. Stosunki międzynarodowe w dziedzinie edukacji stanowią integralną część działań polityki zagranicznej państwa, a rozwój wyższej szkoły zawodowej wiąże się z doskonaleniem jej działalności międzynarodowej, co stanowi ważny element jej dalszej reformy. Najważniejszą rzeczą na obecnym etapie rozwoju szkolnictwa wyższego prawniczego na Ukrainie jest poprawa i zwiększenie autorytetu ogólnokrajowego systemu edukacji jako całości, z uwzględnieniem doświadczeń międzynarodowych. W konkluzji podkreślono, że integracja ukraińskiego szkolnictwa wyższego z globalną przestrzenią edukacyjną obejmuje różne formy i rodzaje działań mających na celu osiągnięcie poziomu edukacji odpowiadającego potrzebom współczesnego społeczeństwa międzynarodowego, poziomowi krajowych systemów edukacyjnych i dialogowi kultury. Do najważniejszych z nich zalicza się: organizowanie wspólnych wydarzeń naukowych i edukacyjnych (konferencji, kursów mistrzowskich, seminariów) z uczelniami partnerskimi; organizacja wymiany kadry naukowej w celu prowadzenia wykładów i udziału w projektach badawczych; organizacja wymiany studentów na studia i praktyki.
Keywords: Adnotacja. W artykule przeanalizowano główne problemy współczesnej edukacji prawniczej na Ukrainie i poszukano sposobów ich rozwiązania w aspekcie współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie. Analizując prace krajowych i zagranicznych naukowców, ustalono, że na Ukrainie, przeżywającej kryzys społeczny, polityczny, ekonomiczny i duchowy, kwestie modernizacji szkolnictwa wyższego są kluczowe i ważne dla dalszego kształtowania się narodu ukraińskiego i powojenna odbudowa Ukrainy. Możliwe jest zwiększenie konkurencyjności krajowego systemu szkolnictwa wyższego na globalnym rynku edukacyjnym, uzyskanie dodatkowych możliwości jego przyspieszonej efektywnej transformacji poprzez innowacyjny rozwój i doskonalenie działań i współpracy międzynarodowej, uzasadnioną kompleksową integracją Ukrainy jako równoprawnego partnera w globalna społeczność edukacyjna, mobilizacja wspólnych wysiłków ukraińskich i zagranicznych naukowców, ich mobilność akademicka, wzmacnianie więzi międzykulturowych i biznesowych oraz wymiana zasobów intelektualnych. Przeprowadzone badania pozwoliły na stwierdzenie, że państwo ustala standardy kształcenia prawniczego, a placówki oświatowe je realizują i zapewniają treść przekazu wiedzy oraz kształtowanie umiejętności zawodowych uczniów zgodnie z nowymi realiami. W tym przypadku należy wziąć pod uwagę rynek pracy, potencjalnych odbiorców usług i wymagania pracodawców. Integracja z europejskim i światowym systemem edukacji oraz kształcenie specjalistów światowej klasy to czynniki decydujące dla instytucji edukacyjnych w ustalaniu tych standardów, a także w nawiązywaniu kontaktów międzynarodowych, organizowaniu i rozwijaniu zróżnicowanej współpraca z partnerami zagranicznymi w dziedzinie edukacji. Stosunki międzynarodowe w dziedzinie edukacji stanowią integralną część działań polityki zagranicznej państwa, a rozwój wyższej szkoły zawodowej wiąże się z doskonaleniem jej działalności międzynarodowej, co stanowi ważny element jej dalszej reformy. Najważniejszą rzeczą na obecnym etapie rozwoju szkolnictwa wyższego prawniczego na Ukrainie jest poprawa i zwiększenie autorytetu ogólnokrajowego systemu edukacji jako całości, z uwzględnieniem doświadczeń międzynarodowych. W konkluzji podkreślono, że integracja ukraińskiego szkolnictwa wyższego z globalną przestrzenią edukacyjną obejmuje różne formy i rodzaje działań mających na celu osiągnięcie poziomu edukacji odpowiadającego potrzebom współczesnego społeczeństwa międzynarodowego, poziomowi krajowych systemów edukacyjnych i dialogowi kultury. Do najważniejszych z nich zalicza się: organizowanie wspólnych wydarzeń naukowych i edukacyjnych (konferencji, kursów mistrzowskich, seminariów) z uczelniami partnerskimi; organizacja wymiany kadry naukowej w celu prowadzenia wykładów i udziału w projektach badawczych; organizacja wymiany studentów na studia i praktyki.

EUROPEJSKIE DOŚWIADCZENIA W ZAKRESIE ADMINISTRACYJNO-PRAWNEJ REGULACJI TECHNOLOGII INFORMACYJNYCH: POZYTYWNE LEKCJE

Jarosław Biłous

laureat
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0007-4441-2129
Anotation. Adnotacja. Niniejsza publikacja naukowa analizuje doświadczenia krajów europejskich w zakresie administracyjnoprawnej regulacji technologii informacyjnych. Szczególną uwagę poświęcono pozytywnym praktykom państw Unii Europejskiej oraz doświadczeniom Estonii, które posiadają najbardziej rozwinięte systemy technologii informacyjnych na kontynencie europejskim i stanowią wzór w tworzeniu sprzyjających warunków dla rozwoju technologii informacyjnych. Podkreślono, że na szczególną uwagę zasługuje pozytywne doświadczenie krajów europejskich w zakresie zapewnienia jednolitego podejścia do ochrony danych osobowych we wszystkich państwach członkowskich UE, ustanowienia wysokich standardów przejrzystości, odpowiedzialności i bezpieczeństwa w pracy z danymi, cyberbezpieczeństwa, wspierania usług cyfrowych, handlu elektronicznego oraz innowacji. Te inicjatywy przyczyniają się do podniesienia standardów bezpieczeństwa, zwiększenia zaufania obywateli do usług cyfrowych, tworzenia sprzyjającego środowiska dla innowacji oraz integracji z globalnym ekosystemem cyfrowym. Zwrócono uwagę, że uwzględniając pozytywne doświadczenia krajów europejskich w zakresie administracyjnoprawnej regulacji technologii informacyjnych, ukraińskie organy administracji publicznej powinny skoncentrować swoje działania na dostosowaniu krajowego ustawodawstwa do standardów europejskich, w tym na wdrożeniu przepisów Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (GDPR), Dyrektywy NIS2 w sprawie cyberbezpieczeństwa, a także kluczowych elementów Strategii Jednolitego Rynku Cyfrowego UE oraz innych korzystnych inicjatyw. Ponadto proponuje się zapożyczenie pozytywnych doświadczeń Estonii w zakresie tworzenia i doskonalenia zintegrowanego ekosystemu cyfrowego, który połączy wszystkie rejestry państwowe w jedną platformę oraz zapewni bezpieczną i szybką wymianę danych między instytucjami państwowymi. Wdrożenie sztucznej inteligencji na poziomie państwowym w celu automatyzacji rutynowych zadań, prognozowania potrzeb obywateli i poprawy efektywności funkcjonowania aparatu państwowego, a także wprowadzenie możliwości głosowania online w celu zwiększenia uczestnictwa obywateli w wyborach oraz wzmocnienia zaufania do systemu wyborczego, to kolejne kroki warte uwagi.
Keywords: Adnotacja. Niniejsza publikacja naukowa analizuje doświadczenia krajów europejskich w zakresie administracyjnoprawnej regulacji technologii informacyjnych. Szczególną uwagę poświęcono pozytywnym praktykom państw Unii Europejskiej oraz doświadczeniom Estonii, które posiadają najbardziej rozwinięte systemy technologii informacyjnych na kontynencie europejskim i stanowią wzór w tworzeniu sprzyjających warunków dla rozwoju technologii informacyjnych. Podkreślono, że na szczególną uwagę zasługuje pozytywne doświadczenie krajów europejskich w zakresie zapewnienia jednolitego podejścia do ochrony danych osobowych we wszystkich państwach członkowskich UE, ustanowienia wysokich standardów przejrzystości, odpowiedzialności i bezpieczeństwa w pracy z danymi, cyberbezpieczeństwa, wspierania usług cyfrowych, handlu elektronicznego oraz innowacji. Te inicjatywy przyczyniają się do podniesienia standardów bezpieczeństwa, zwiększenia zaufania obywateli do usług cyfrowych, tworzenia sprzyjającego środowiska dla innowacji oraz integracji z globalnym ekosystemem cyfrowym. Zwrócono uwagę, że uwzględniając pozytywne doświadczenia krajów europejskich w zakresie administracyjnoprawnej regulacji technologii informacyjnych, ukraińskie organy administracji publicznej powinny skoncentrować swoje działania na dostosowaniu krajowego ustawodawstwa do standardów europejskich, w tym na wdrożeniu przepisów Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (GDPR), Dyrektywy NIS2 w sprawie cyberbezpieczeństwa, a także kluczowych elementów Strategii Jednolitego Rynku Cyfrowego UE oraz innych korzystnych inicjatyw. Ponadto proponuje się zapożyczenie pozytywnych doświadczeń Estonii w zakresie tworzenia i doskonalenia zintegrowanego ekosystemu cyfrowego, który połączy wszystkie rejestry państwowe w jedną platformę oraz zapewni bezpieczną i szybką wymianę danych między instytucjami państwowymi. Wdrożenie sztucznej inteligencji na poziomie państwowym w celu automatyzacji rutynowych zadań, prognozowania potrzeb obywateli i poprawy efektywności funkcjonowania aparatu państwowego, a także wprowadzenie możliwości głosowania online w celu zwiększenia uczestnictwa obywateli w wyborach oraz wzmocnienia zaufania do systemu wyborczego, to kolejne kroki warte uwagi.

PROBLEMY REGULACJI PRAWNEJ I STOSOWANIA OGRANICZEŃ W ZAKRESIE PRZECIWDZIAŁANIA PRZESTĘPSTWOM ADMINISTRACYJNYM ZWIĄZANYM Z KORUPCJĄ W WARUNKACH SZTUK WALKI I SPOSOBY ICH ROZWIĄZYWANIA

Jurij Szaryj

Zaporoski Uniwersytet Narodowy (Zaporoże, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0006-4683-5013
Anotation. Adnotacja. W artykule skoncentrowano się na problemach regulacji prawnej i stosowania ograniczeń w zakresie zapobiegania przestępstwom administracyjnym związanym z korupcją w stanie wojennym oraz sposobach ich rozwiązywania. Podkreślono celowość uwzględnienia szerokiego spektrum różnorodnych czynników, w szczególności: bezpośredniego związku z polityką antykorupcyjną państwa, działalnością organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości, pociągania do odpowiedzialności administracyjnej, wprowadzonego reżimu prawnego stanu wojennego i aspiracji Ukrainy do integracji europejskiej. Wymusiło to konieczność skupienia się na problematycznych aspektach, które mogą wystąpić w ramach regulacji prawnych i stosowania ograniczeń w zakresie zapobiegania przestępstwom administracyjnym związanym z korupcją w stanie wojennym na Ukrainie. Problemy regulacji prawnej i stosowania ograniczeń w zakresie zapobiegania przestępstwom administracyjnym związanym z korupcją w stanie wojennym proponuje się warunkowo podzielić na grupy: 1) problemy o charakterze organizacyjnym; 2) problemy natury regulacyjno-prawnej; 3) problemy proceduralne. Opisano treść i istotę tych problemów, a także zaproponowano sposoby ich rozwiązania.
Keywords: Adnotacja. W artykule skoncentrowano się na problemach regulacji prawnej i stosowania ograniczeń w zakresie zapobiegania przestępstwom administracyjnym związanym z korupcją w stanie wojennym oraz sposobach ich rozwiązywania. Podkreślono celowość uwzględnienia szerokiego spektrum różnorodnych czynników, w szczególności: bezpośredniego związku z polityką antykorupcyjną państwa, działalnością organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości, pociągania do odpowiedzialności administracyjnej, wprowadzonego reżimu prawnego stanu wojennego i aspiracji Ukrainy do integracji europejskiej. Wymusiło to konieczność skupienia się na problematycznych aspektach, które mogą wystąpić w ramach regulacji prawnych i stosowania ograniczeń w zakresie zapobiegania przestępstwom administracyjnym związanym z korupcją w stanie wojennym na Ukrainie. Problemy regulacji prawnej i stosowania ograniczeń w zakresie zapobiegania przestępstwom administracyjnym związanym z korupcją w stanie wojennym proponuje się warunkowo podzielić na grupy: 1) problemy o charakterze organizacyjnym; 2) problemy natury regulacyjno-prawnej; 3) problemy proceduralne. Opisano treść i istotę tych problemów, a także zaproponowano sposoby ich rozwiązania.

ZAGRANICZNE DOŚWIADCZENIA KRAJÓW UE W ZAKRESIE REALIZACJI PROCEDURY ADMINISTRACYJNEJ PAŃSTWOWEJ REJESTRACJI PRAW RZECZOWYCH DO NIERUCHOMOŚCI I KIERUNKI JEJ REALIZACJI NA UKRAINIE

Wiaczesław Szpilja

laureat
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0009-0003-7073-3568
Anotation. Adnotacja. Przeanalizowano zagraniczne doświadczenia procedury administracyjnej dotyczącej państwowej rejestracji praw własności do nieruchomości. Wyjaśniono specyfikę procedury administracyjnej dotyczącej państwowej rejestracji obiektów nieruchomości za granicą; Wskazano na pozytywne praktyki zagraniczne ich wdrażania i zaproponowano ich implementację do krajowego modelu procedury rejestracyjnej. Wybór krajów, których doświadczenia zostały zbadane, został podyktowany obecnością wysokiej jakości przejawów funkcji publicznej władz publicznych, otwartością procedur administracyjnych, poziomem wykorzystania technologii informatycznych, wysokim poziomem ochrony danych osobowych i zasobów informacyjnych Rejestrów Państwowych. W wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że w większości krajów europejskich będących członkami Unii Europejskiej przeprowadzane jest ujednolicenie procedur rejestracji własności nieruchomości, zgodnie z którym system rejestracji praw do nieruchomości oparty na w sprawie ewidencji działek gruntowych (działka gruntowa i nieruchomość traktowane są jako całość). nieruchomości); rejestracja praw do działek gruntowych i nieruchomości prowadzona jest w jednym rejestrze praw; rejestracją praw i utrzymaniem map katastralnych zajmuje się jedna instytucja; Rejestracja praw jest postępowaniem administracyjnym, ale odbywa się za pośrednictwem systemu organów rejestrowych, do których należą gminy (organy samorządu terytorialnego), państwowi rejestratorzy, notariusze, którzy mają dostęp do państwowego rejestru praw rzeczowych do nieruchomości, ale administracja Rejestracji tego rejestru dokonują organy ministerstw sprawiedliwości, co jest z reguły nieodłącznym elementem krajowego modelu realizacji tego typu procedur rejestracyjnych i stanowi całkowicie logiczny proces realizacji planu działania na rzecz wejścia Ukrainy do UE, który przewiduje dostosowanie ukraińskiego ustawodawstwa do standardów UE.
Keywords: Adnotacja. Przeanalizowano zagraniczne doświadczenia procedury administracyjnej dotyczącej państwowej rejestracji praw własności do nieruchomości. Wyjaśniono specyfikę procedury administracyjnej dotyczącej państwowej rejestracji obiektów nieruchomości za granicą; Wskazano na pozytywne praktyki zagraniczne ich wdrażania i zaproponowano ich implementację do krajowego modelu procedury rejestracyjnej. Wybór krajów, których doświadczenia zostały zbadane, został podyktowany obecnością wysokiej jakości przejawów funkcji publicznej władz publicznych, otwartością procedur administracyjnych, poziomem wykorzystania technologii informatycznych, wysokim poziomem ochrony danych osobowych i zasobów informacyjnych Rejestrów Państwowych. W wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że w większości krajów europejskich będących członkami Unii Europejskiej przeprowadzane jest ujednolicenie procedur rejestracji własności nieruchomości, zgodnie z którym system rejestracji praw do nieruchomości oparty na w sprawie ewidencji działek gruntowych (działka gruntowa i nieruchomość traktowane są jako całość). nieruchomości); rejestracja praw do działek gruntowych i nieruchomości prowadzona jest w jednym rejestrze praw; rejestracją praw i utrzymaniem map katastralnych zajmuje się jedna instytucja; Rejestracja praw jest postępowaniem administracyjnym, ale odbywa się za pośrednictwem systemu organów rejestrowych, do których należą gminy (organy samorządu terytorialnego), państwowi rejestratorzy, notariusze, którzy mają dostęp do państwowego rejestru praw rzeczowych do nieruchomości, ale administracja Rejestracji tego rejestru dokonują organy ministerstw sprawiedliwości, co jest z reguły nieodłącznym elementem krajowego modelu realizacji tego typu procedur rejestracyjnych i stanowi całkowicie logiczny proces realizacji planu działania na rzecz wejścia Ukrainy do UE, który przewiduje dostosowanie ukraińskiego ustawodawstwa do standardów UE.

CECHY PAŃSTWOWEJ REGULACJI ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU I STABILNOŚCI SYSTEMU BANKOWEGO

Oleksandr Timofijew

laureat
Naukowego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0002-7686-1468
Anotation. Adnotacja. W artykule przeanalizowano cechy państwowej regulacji zrównoważonego rozwoju i stabilności systemu bankowego Ukrainy. Autorzy zwracają uwagę na kluczową rolę regulacji państwowych w zapewnieniu sprawnego funkcjonowania sektora bankowego, zapobieganiu kryzysom i utrzymaniu stabilności gospodarczej. Podkreślono istotność dostosowania polityki regulacyjnej do wyzwań globalizacji, cyfryzacji i rosnących wymagań w zakresie bezpieczeństwa finansowego. Omówiono główne zasady, formy i metody regulacji państwowych oraz ich wpływ na stabilność systemu bankowego. W artykule podkreślono znaczenie integracji ukraińskiego systemu bankowego z międzynarodowymi rynkami finansowymi i wdrożenia międzynarodowych standardów, takich jak Zasady Bazylejskie. Szczególną uwagę zwrócono na systemotwórczą rolę systemu bankowego w zapewnieniu stabilności gospodarczej kraju, jego zależność od czynników makroekonomicznych oraz potrzebę operacyjnego i kompleksowego oddziaływania regulacyjnego. W artykule zwrócono również uwagę na znaczenie regulacji administracyjno-prawnych w kontekście zapewnienia praw klientów banków, przejrzystości ich działań i dostępności usług finansowych.
Keywords: Adnotacja. W artykule przeanalizowano cechy państwowej regulacji zrównoważonego rozwoju i stabilności systemu bankowego Ukrainy. Autorzy zwracają uwagę na kluczową rolę regulacji państwowych w zapewnieniu sprawnego funkcjonowania sektora bankowego, zapobieganiu kryzysom i utrzymaniu stabilności gospodarczej. Podkreślono istotność dostosowania polityki regulacyjnej do wyzwań globalizacji, cyfryzacji i rosnących wymagań w zakresie bezpieczeństwa finansowego. Omówiono główne zasady, formy i metody regulacji państwowych oraz ich wpływ na stabilność systemu bankowego. W artykule podkreślono znaczenie integracji ukraińskiego systemu bankowego z międzynarodowymi rynkami finansowymi i wdrożenia międzynarodowych standardów, takich jak Zasady Bazylejskie. Szczególną uwagę zwrócono na systemotwórczą rolę systemu bankowego w zapewnieniu stabilności gospodarczej kraju, jego zależność od czynników makroekonomicznych oraz potrzebę operacyjnego i kompleksowego oddziaływania regulacyjnego. W artykule zwrócono również uwagę na znaczenie regulacji administracyjno-prawnych w kontekście zapewnienia praw klientów banków, przejrzystości ich działań i dostępności usług finansowych.