Ołeksandr Oleksienko
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością „BIZANCJA 1”
ORCID ID: 0009-0004-6347-3646
Anotation. Adnotacja. Autor artykułu zauważa, że w dzisiejszych warunkach coraz częściej pojawia się zapotrzebowanie na
pracę w nieregularnych godzinach, zarówno ze strony samych pracowników, jak i w niektórych obszarach działalności.
Biorąc pod uwagę powyższe, niezwykle istotne jest zapewnienie właściwej regulacji prawnej pracy w ramach opisanego
systemu, aby chronić prawa pracowników i zapewnić im gwarancje prawne przewidziane w przepisach prawa pracy.
Obecnie istnieje wiele problemów teoretycznych i praktycznych związanych z wdrażaniem określonego reżimu czasu
pracy. W szczególności zwrócono uwagę na fakt, że kwestie rozumienia samego reżimu, procedury jego ustanawiania,
kategorii osób, do których taki reżim nie może być stosowany, a przede wszystkim rekompensaty za pracę w
nieregularnych godzinach pracy, nie są dostatecznie uregulowane prawnie. W związku z tym procedura wykonywania
czynności pracowniczych w nienormowanych godzinach pracy jest regulowana na poziomie rozporządzenia
Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej Ukrainy. Jednocześnie Kodeks pracy Ukrainy w ogóle nie przewiduje i nie
reguluje tego trybu. Jednocześnie przewiduje ona jedynie możliwość udzielenia dodatkowego urlopu rocznego za pracę
w nieregularnych godzinach. Autor zauważa, że taka sytuacja jest niedopuszczalna i jeśli zostanie zastosowany wskazany
reżim, to powinien zostać uregulowany odpowiednimi przepisami prawa. Wprowadzenie odpowiednich mechanizmów
prawnych regulujących nieregularne godziny pracy jest ważnym krokiem w przeciwdziałaniu nadużywaniu praw przez
pracodawców. Ponadto odpowiednie regulacje prawne zapewnią równowagę interesów pracowników i pracodawców,
co obecnie jest kluczowym aspektem rozwoju stosunków pracy na Ukrainie. Nieregularny dzień pracy ma pewne
podobieństwa do pracy w godzinach nadliczbowych, ale istnieją też pewne różnice między tymi systemami. Różnice te
dotyczą w szczególności wynagrodzenia za pracę ponadnormatywną, kategorii pracowników, którzy mogą być objęci
pracą w godzinach nadliczbowych i w dni nieregularne, a także trybu stosowania takich reżimów. Obowiązujące przepisy
ustanawiają również szczegółowe limity dotyczące stosowania pracy w godzinach nadliczbowych, a w odniesieniu
do nieregularnych godzin pracy prawodawca ograniczył się do sformułowania, że właściciel lub upoważniony przez
niego organ nie ma prawa systematycznie angażować pracowników do pracy poza ustalonymi godzinami pracy. Autor
zauważa, że należy bardziej szczegółowo określić ograniczenia dotyczące stosowania nieregularnych godzin pracy w
celu przestrzegania gwarancji pracowniczych przysługujących pracownikom.
Keywords: Adnotacja. Autor artykułu zauważa, że w dzisiejszych warunkach coraz częściej pojawia się zapotrzebowanie na
pracę w nieregularnych godzinach, zarówno ze strony samych pracowników, jak i w niektórych obszarach działalności.
Biorąc pod uwagę powyższe, niezwykle istotne jest zapewnienie właściwej regulacji prawnej pracy w ramach opisanego
systemu, aby chronić prawa pracowników i zapewnić im gwarancje prawne przewidziane w przepisach prawa pracy.
Obecnie istnieje wiele problemów teoretycznych i praktycznych związanych z wdrażaniem określonego reżimu czasu
pracy. W szczególności zwrócono uwagę na fakt, że kwestie rozumienia samego reżimu, procedury jego ustanawiania,
kategorii osób, do których taki reżim nie może być stosowany, a przede wszystkim rekompensaty za pracę w
nieregularnych godzinach pracy, nie są dostatecznie uregulowane prawnie. W związku z tym procedura wykonywania
czynności pracowniczych w nienormowanych godzinach pracy jest regulowana na poziomie rozporządzenia
Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej Ukrainy. Jednocześnie Kodeks pracy Ukrainy w ogóle nie przewiduje i nie
reguluje tego trybu. Jednocześnie przewiduje ona jedynie możliwość udzielenia dodatkowego urlopu rocznego za pracę
w nieregularnych godzinach. Autor zauważa, że taka sytuacja jest niedopuszczalna i jeśli zostanie zastosowany wskazany
reżim, to powinien zostać uregulowany odpowiednimi przepisami prawa. Wprowadzenie odpowiednich mechanizmów
prawnych regulujących nieregularne godziny pracy jest ważnym krokiem w przeciwdziałaniu nadużywaniu praw przez
pracodawców. Ponadto odpowiednie regulacje prawne zapewnią równowagę interesów pracowników i pracodawców,
co obecnie jest kluczowym aspektem rozwoju stosunków pracy na Ukrainie. Nieregularny dzień pracy ma pewne
podobieństwa do pracy w godzinach nadliczbowych, ale istnieją też pewne różnice między tymi systemami. Różnice te
dotyczą w szczególności wynagrodzenia za pracę ponadnormatywną, kategorii pracowników, którzy mogą być objęci
pracą w godzinach nadliczbowych i w dni nieregularne, a także trybu stosowania takich reżimów. Obowiązujące przepisy
ustanawiają również szczegółowe limity dotyczące stosowania pracy w godzinach nadliczbowych, a w odniesieniu
do nieregularnych godzin pracy prawodawca ograniczył się do sformułowania, że właściciel lub upoważniony przez
niego organ nie ma prawa systematycznie angażować pracowników do pracy poza ustalonymi godzinami pracy. Autor
zauważa, że należy bardziej szczegółowo określić ograniczenia dotyczące stosowania nieregularnych godzin pracy w
celu przestrzegania gwarancji pracowniczych przysługujących pracownikom.