Anotation. Artykuł poświęcony jest całościowej analizie historycznych źródeł rodzimej szkolnej edukacji literackiej i prześledzeniu jej rozwoju w latach 90. XX w. – na początku XXI w. Szczególną uwagę zwraca się na krytyczne rozumienie wcześniejszych badań naukowych, które stanowią podstawę do kształtowania kluczowych stanowisk w metodologii nauczania literatury ukraińskiej i zagranicznej we współczesnych szkołach. Celem artykułu jest analiza historiografii rozwoju szkolnej edukacji literackiej w latach 90. – na początku XX wieku na Ukrainie i wskazanie jej głównych kierunków na gruncie narodowej myśli pedagogicznej. W trakcie pracy stwierdzono, że w historii badanego zagadnienia można wyraźnie wyróżnić trzy etapy: kształtowanie się nowego systemu edukacji szkolnej (1991–2010), okres reform (2010–2016), rozwój innowacyjny (2016–2020). Analiza prac naukowo-metodologicznych wskazuje, że badania tego zagadnienia dzielą się na kilka kierunków, a mianowicie: historię szkolnej edukacji literackiej; trendy w studiowaniu literatury w szkołach średnich ogólnokształcących; doskonalenie treści nauczania literatury ukraińskiej i zagranicznej; reformowanie edukacji literackiej na obecnym etapie; podnoszenie kompetencji zawodowych nauczyciela literatury i wykorzystanie innowacyjnych technologii w jego kształceniu metodycznym. Stwierdzono, że studia nad literaturą ukraińską i zagraniczną w szkołach średnich ogólnokształcących dynamicznie się zmieniają, odzwierciedlając współczesne trendy w edukacji i społeczeństwie w ogóle.
Keywords: Artykuł poświęcony jest całościowej analizie historycznych źródeł rodzimej szkolnej edukacji literackiej i prześledzeniu jej rozwoju w latach 90. XX w. – na początku XXI w. Szczególną uwagę zwraca się na krytyczne rozumienie wcześniejszych badań naukowych, które stanowią podstawę do kształtowania kluczowych stanowisk w metodologii nauczania literatury ukraińskiej i zagranicznej we współczesnych szkołach. Celem artykułu jest analiza historiografii rozwoju szkolnej edukacji literackiej w latach 90. – na początku XX wieku na Ukrainie i wskazanie jej głównych kierunków na gruncie narodowej myśli pedagogicznej. W trakcie pracy stwierdzono, że w historii badanego zagadnienia można wyraźnie wyróżnić trzy etapy: kształtowanie się nowego systemu edukacji szkolnej (1991–2010), okres reform (2010–2016), rozwój innowacyjny (2016–2020). Analiza prac naukowo-metodologicznych wskazuje, że badania tego zagadnienia dzielą się na kilka kierunków, a mianowicie: historię szkolnej edukacji literackiej; trendy w studiowaniu literatury w szkołach średnich ogólnokształcących; doskonalenie treści nauczania literatury ukraińskiej i zagranicznej; reformowanie edukacji literackiej na obecnym etapie; podnoszenie kompetencji zawodowych nauczyciela literatury i wykorzystanie innowacyjnych technologii w jego kształceniu metodycznym. Stwierdzono, że studia nad literaturą ukraińską i zagraniczną w szkołach średnich ogólnokształcących dynamicznie się zmieniają, odzwierciedlając współczesne trendy w edukacji i społeczeństwie w ogóle.
HISTORIOGRAFIA ROZWOJU SZKOLNEJ EDUKACJI LITERACKIEJ NA UKRAINIE (LATA 90. XX W. – POCZĄTEK XXI W.)
Oleh Kasatkin, Olena Kohanovska
Oleh Kasatkin, aspirant кatedry Wydziału Pedagogiki i Zarządzania Oświatą, Miejska uczelnia wyższa „Chersońska Akademia Kształcenia Ustawicznego” Rady Obwodowej Chersoń (Chersoń, Ukraina)Olena Kohanovska, doktor nauk pedagogicznych, profesor nadzwyczajny, Kierownik Katedry Pedagogiki i Zarządzania Oświatą, Miejska uczelnia wyższa „Chersońska Akademia Kształcenia Ustawicznego” Rady Obwodowej Chersoń (Chersoń, Ukraina)
ORCID ID: 0000-0003-3323-8069, ORCID ID: 0000-0001-7294-173X