Journal №8 (52) / 2022|KELM

WYKAZ ZAŁĄCZONYCH PLIKÓW

WYKORZYSTANIE AUTENTYCZNYCH TEKSTÓW W NAUCE JĘZYKA OBCEGO (NA PRZYKŁADZIE JĘZYKA GAGAUSKIEGO)

Fedora Arnaut, Kateryna Teleshun

Fedora Arnaut, kandydat nauk filologicznych, docent Katedry Turkologii Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Filologii Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
Kateryna Teleshun, kandydat nauk filologicznych, docent Katedry Turkologii Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Filologii Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7291-0239; ORCID ID: 0000-0003-0091-8252

Anotation. Artykuł bada rolę autentycznych tekstów w nauczaniu języka gagauskiego jako języka obcego i przedstawia wytyczne dotyczące ich używania. Przedstawiono klasyfikację autentycznych materiałów, uwzględniono funkcje, które pełnią, podkreślono ich zalety jako cennego zasobu do nauczania i samodzielnej pracy uczniów. Szczególny nacisk kładzie się na określenie celów wykorzystania autentycznych materiałów i wyniku ich systematycznego wykorzystania w nauczaniu języka gagauskiego. Stosowanie autentycznych materiałów jest konieczne na wszystkich etapach nauczania języka obcego we wszystkich rodzajach mowy, ponieważ to autentyczne teksty pozwalają na obcowanie z naturalnym środowiskiem językowym, zapoznają studentów z kulturą i codziennym życiem ludzi, dla których ten język jest językiem ojczystym, tworzą międzykulturowe kompetencje komunikacyjne wśród przyszłych nauczycieli języka gagauskiego.
Keywords: Artykuł bada rolę autentycznych tekstów w nauczaniu języka gagauskiego jako języka obcego i przedstawia wytyczne dotyczące ich używania. Przedstawiono klasyfikację autentycznych materiałów, uwzględniono funkcje, które pełnią, podkreślono ich zalety jako cennego zasobu do nauczania i samodzielnej pracy uczniów. Szczególny nacisk kładzie się na określenie celów wykorzystania autentycznych materiałów i wyniku ich systematycznego wykorzystania w nauczaniu języka gagauskiego. Stosowanie autentycznych materiałów jest konieczne na wszystkich etapach nauczania języka obcego we wszystkich rodzajach mowy, ponieważ to autentyczne teksty pozwalają na obcowanie z naturalnym środowiskiem językowym, zapoznają studentów z kulturą i codziennym życiem ludzi, dla których ten język jest językiem ojczystym, tworzą międzykulturowe kompetencje komunikacyjne wśród przyszłych nauczycieli języka gagauskiego.

KONCEPCYJNE ASPEKTY ROZWOJU UMIEJĘTNOŚCI PEDAGOGICZNYCH NAUCZYCIELA DYSCYPLIN OGÓLNYCH INSTYTUCJI KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Maryna Kabysh

kandydat nauk filologicznych, doktorantka Instytutu Kształcenia Zawodowego Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0454-6065

Anotation. Podkreślono koncepcyjne przepisy kształtowania umiejętności pedagogicznych nauczyciela dyscyplin ogólnych instytucji kształcenia zawodowego. Przedstawiono wyniki definitywnej analizy definicji umiejętności pedagogicznych nauczyciela dyscyplin ogólnych instytucji kształcenia zawodowego. Wyróżniono elementy umiejętności pedagogicznych nauczyciela instytucji kształcenia zawodowego, główne podejścia metodologiczne, zasady, czynniki, warunki pedagogiczne kształtowania umiejętności pedagogicznych nauczyciela dyscyplin ogólnych instytucji kształcenia zawodowego. Główne elementy procesu kształtowania umiejętności pedagogicznych nauczyciela dyscyplin ogólnych instytucji kształcenia zawodowego są scharakteryzowane, a model wyznaczonego procesu jest przedstawiony jako struktura łącząca pięć powiązanych ze sobą bloków: celowy, konceptualny i metodologiczny, podmiotowy, merytoryczny i technologiczny, diagnostyczno-skuteczny. Model strukturalny rozwoju umiejętności pedagogicznych nauczyciela odzwierciedla uzasadnione zadania, podejścia metodologiczne, zasady, czynniki, warunki pedagogiczne, etapy, elementy strukturalne, kryteria, wskaźniki dla projektowanego zjawiska. Wyciągnięto wnioski, że oświetlone przepisy celowego rozwoju umiejętności pedagogicznych nauczyciela ogólnych dyscyplin edukacyjnych instytucji kształcenia zawodowego, opierając się na uzasadnionych kierunkach i etapach rozwiązywania problemu, są próbą opracowania teoretycznych i metodologicznych koncepcji rozwoju tej integracyjnej właściwości osobowości.
Keywords: Podkreślono koncepcyjne przepisy kształtowania umiejętności pedagogicznych nauczyciela dyscyplin ogólnych instytucji kształcenia zawodowego. Przedstawiono wyniki definitywnej analizy definicji umiejętności pedagogicznych nauczyciela dyscyplin ogólnych instytucji kształcenia zawodowego. Wyróżniono elementy umiejętności pedagogicznych nauczyciela instytucji kształcenia zawodowego, główne podejścia metodologiczne, zasady, czynniki, warunki pedagogiczne kształtowania umiejętności pedagogicznych nauczyciela dyscyplin ogólnych instytucji kształcenia zawodowego. Główne elementy procesu kształtowania umiejętności pedagogicznych nauczyciela dyscyplin ogólnych instytucji kształcenia zawodowego są scharakteryzowane, a model wyznaczonego procesu jest przedstawiony jako struktura łącząca pięć powiązanych ze sobą bloków: celowy, konceptualny i metodologiczny, podmiotowy, merytoryczny i technologiczny, diagnostyczno-skuteczny. Model strukturalny rozwoju umiejętności pedagogicznych nauczyciela odzwierciedla uzasadnione zadania, podejścia metodologiczne, zasady, czynniki, warunki pedagogiczne, etapy, elementy strukturalne, kryteria, wskaźniki dla projektowanego zjawiska. Wyciągnięto wnioski, że oświetlone przepisy celowego rozwoju umiejętności pedagogicznych nauczyciela ogólnych dyscyplin edukacyjnych instytucji kształcenia zawodowego, opierając się na uzasadnionych kierunkach i etapach rozwiązywania problemu, są próbą opracowania teoretycznych i metodologicznych koncepcji rozwoju tej integracyjnej właściwości osobowości.

ŻYCIOWA I NAUKOWA DROGA UKRAIŃSKIEGO DEFEKTOLOGA RUDOLFA KRAJEWSKIEGO1

Oleksandr Kozynets

kandydat nauk pedagogicznych, profesor nadzwyczajny, wykładowca katedry logopedii, profesor nadzwyczajny Katedry Logopedii i Psychologii Mowy Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Mychajłа Drahomanowa (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-6325-4783

Anotation. Artykuł naukowy jest poświęcony życiowej i twórczej drodze wybitnego defektologa radzieckiego periodu Rudolfowi Krajewskiemu (1897–1980). Jego imię jest znane wśród naukowców jako felczera ta pedagoga, teoretyka i praktyka psychiatrii, naukowcy-defektologa z problemów i terapii mowy (problemu jąkania). Ten artykuł zawiera retrospektywną analizę jak R. Krajewski zostaje naukowcem. Oraz artykuł określa główne kierunki naukowoorganizacyjnej dzałalności ta jego życia obywatelskiego. Autor artykułu opisuje period wciąż jakiego R. Krajewski pracował na wydziale pedagogicznego instytutu imienia O. M. Gorkiego. Także została po raz pierwszy nadrukowana informacja o życiu i twórczości naukowcy, która wcześnie była nie znana, i nazwano najważniejsze publikacjie naukowe R. Krajewskiego, właśnie książki: «Zaburzenia mowy i ich usunienie», «Mowa gestów głuchych».
Keywords: Artykuł naukowy jest poświęcony życiowej i twórczej drodze wybitnego defektologa radzieckiego periodu Rudolfowi Krajewskiemu (1897–1980). Jego imię jest znane wśród naukowców jako felczera ta pedagoga, teoretyka i praktyka psychiatrii, naukowcy-defektologa z problemów i terapii mowy (problemu jąkania). Ten artykuł zawiera retrospektywną analizę jak R. Krajewski zostaje naukowcem. Oraz artykuł określa główne kierunki naukowoorganizacyjnej dzałalności ta jego życia obywatelskiego. Autor artykułu opisuje period wciąż jakiego R. Krajewski pracował na wydziale pedagogicznego instytutu imienia O. M. Gorkiego. Także została po raz pierwszy nadrukowana informacja o życiu i twórczości naukowcy, która wcześnie była nie znana, i nazwano najważniejsze publikacjie naukowe R. Krajewskiego, właśnie książki: «Zaburzenia mowy i ich usunienie», «Mowa gestów głuchych».

REFLEKSYJNE PODEJŚCIE DO KSZTAŁTOWANIA KOMPETENCJI STRATEGICZNYCH PRZYSZŁYCH NAUCZYCIELI SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

Olena Konotop

kandydat nauk pedagogicznych, docent, docent Katedry Języków i Metodyki Ich Nauczania Uniwersytetu Narodowego “Czernihowski Collegium” imienia T.H. Szewczenki (Czernihów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8451-357X

Anotation. Jednym z ważnych zadań nowoczesnych uczelni wyższych Ukrainy jest kształcenie kompetentnych specjalistów zgodnie z poziomem światowych standardów, społecznie i zawodowo mobilnych, konkurencyjnych na ukraińskim, europejskim i światowym rynku pracy, zorientowanych na edukację w ciągu życia. Celem artykułu jest podkreślenie refleksyjnego podejścia jako podstawy kształtowania kompetencji strategicznych przyszłych nauczycieli szkół podstawowych. Rezultatem kształtowania kompetencji strategicznych przyszłych nauczycieli powinien być rozwój osobisty i zawodowy, gotowość uczniów do ciągłej refleksyjnej aktywności, analizy, interpretacji własnych osiągnięć, co w ciągu życia przyczyni się do tworzenia własnych strategii refleksyjnych i posłuży jako podstawa ciągłego rozwoju zawodowego i samodoskonalenia. Perspektywą dalszych badań naukowych powinno być zastosowanie refleksyjnego podejścia do kształtowania kompetencji strategicznych w procesie edukacyjnym w celu zbudowania modelu odpowiedniego uczenia się.
Keywords: Jednym z ważnych zadań nowoczesnych uczelni wyższych Ukrainy jest kształcenie kompetentnych specjalistów zgodnie z poziomem światowych standardów, społecznie i zawodowo mobilnych, konkurencyjnych na ukraińskim, europejskim i światowym rynku pracy, zorientowanych na edukację w ciągu życia. Celem artykułu jest podkreślenie refleksyjnego podejścia jako podstawy kształtowania kompetencji strategicznych przyszłych nauczycieli szkół podstawowych. Rezultatem kształtowania kompetencji strategicznych przyszłych nauczycieli powinien być rozwój osobisty i zawodowy, gotowość uczniów do ciągłej refleksyjnej aktywności, analizy, interpretacji własnych osiągnięć, co w ciągu życia przyczyni się do tworzenia własnych strategii refleksyjnych i posłuży jako podstawa ciągłego rozwoju zawodowego i samodoskonalenia. Perspektywą dalszych badań naukowych powinno być zastosowanie refleksyjnego podejścia do kształtowania kompetencji strategicznych w procesie edukacyjnym w celu zbudowania modelu odpowiedniego uczenia się.

MAPA DROGOWA WDROŻENIA STANDARDU ZAWODOWEGO “WYCHOWAWCA PLACÓWKI WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO”

Olha Kosenchuk, Olha Stiahunova

Olha Kosenchuk, kandydat nauk pedagogicznych, docent, kierownik Wydziału Edukacji Przedszkolnej Instytucji Państwowej “Ukraiński Instytut Rozwoju Edukacji” (Kijów, Ukraina)
Olha Stiahunova, kandydat nauk pedagogicznych, metodyk Wydziału Edukacji Przedszkolnej Instytucji Państwowej “Ukraiński Instytut Rozwoju Edukacji” (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1733-5937; ORCID ID: 0000-0001-7374-9686

Anotation. Artykuł poświęcono problemowi wdrożenia standardu zawodowego “wychowawca placówki edukacji przedszkolnej”. Autorzy przeanalizowali obecny stan problemu, przeanalizowali aktualne dokumenty regulacyjne; scharakteryzowano aparat pojęciowy badanej problematyki; skupiono się na opracowaniu mapy drogowej implementacji standardu zawodowego vwychowawca placówki edukacji przedszkolnej”. Zaprojektowano elementy mapy drogowej, nakreślono główne ścieżki i kierunki wdrożenia standardu zawodowego w działalność praktyczną na różnych lokalnych poziomach edukacji: państwowym, regionalnym, terytorialnym, lokalnym (placówka edukacji przedszkolnej) na poziomie osobistym. Koncentruje się na projektowaniu indywidualnej trajektorii rozwoju zawodowego. Przedstawiono pięć priorytetowych obszarów działalności, scharakteryzowano niezbędne warunki na określonym poziomie lokalnym, nakreślono ich zawartość i elementy strukturalne. Wszystkie priorytetowe obszary działalności są ze sobą powiązane, tworzą jeden kompleksowy system, tworząc ciągły proces. Przewidywane są skuteczne rozwiązania, zgodnie z implementacją standardu zawodowego “Wychowawca placówki edukacji przedszkolnej”. Uzasadnione są podejścia do podnoszenia kwalifikacji pracowników pedagogicznych w procesie wdrażania standardu zawodowego “Wychowawca placówki edukacji przedszkolnej”.
Keywords: Artykuł poświęcono problemowi wdrożenia standardu zawodowego “wychowawca placówki edukacji przedszkolnej”. Autorzy przeanalizowali obecny stan problemu, przeanalizowali aktualne dokumenty regulacyjne; scharakteryzowano aparat pojęciowy badanej problematyki; skupiono się na opracowaniu mapy drogowej implementacji standardu zawodowego vwychowawca placówki edukacji przedszkolnej”. Zaprojektowano elementy mapy drogowej, nakreślono główne ścieżki i kierunki wdrożenia standardu zawodowego w działalność praktyczną na różnych lokalnych poziomach edukacji: państwowym, regionalnym, terytorialnym, lokalnym (placówka edukacji przedszkolnej) na poziomie osobistym. Koncentruje się na projektowaniu indywidualnej trajektorii rozwoju zawodowego. Przedstawiono pięć priorytetowych obszarów działalności, scharakteryzowano niezbędne warunki na określonym poziomie lokalnym, nakreślono ich zawartość i elementy strukturalne. Wszystkie priorytetowe obszary działalności są ze sobą powiązane, tworzą jeden kompleksowy system, tworząc ciągły proces. Przewidywane są skuteczne rozwiązania, zgodnie z implementacją standardu zawodowego “Wychowawca placówki edukacji przedszkolnej”. Uzasadnione są podejścia do podnoszenia kwalifikacji pracowników pedagogicznych w procesie wdrażania standardu zawodowego “Wychowawca placówki edukacji przedszkolnej”.

PROBLEMY EDUKACJI STEM

Iryna Nikitina, Tetyana Ishchenko

Iryna Nikitina, starszy wykładowca Katedry Stosunków Międzynarodowych i Dyscyplin Społeczno-Humanistycznych Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)
Tetyana Ishchenko, starszy wykładowca Katedry Stosunków Międzynarodowych i Dyscyplin Społeczno-Humanistycznych Dniepropetrowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Dniepr, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3767-7034; ORCID ID: 0000-0002-3103-978X

Anotation. Każdy naród, który dba o swoją przyszłość, musi zapewnić młodemu pokoleniu dobre wykształcenie. Ważne jest, aby dać im umiejętności i wiedzę, których będą potrzebować, aby odnieść sukces jako innowatorzy w XXI wieku. Artykuł analizuje główne aspekty strategii edukacji STEM, która zapewnia studentom w dużej mierze interdyscyplinarne podejście do nauczania. W artykule ujawniono zarówno zalety, jak i wady tego podejścia do nauczania. Zauważono również cechy metody edukacji STEAM. Wskazane są specyficzne praktyki stosowania szkoleń STEM/ STEAM w Stanach Zjednoczonych, Unii Europejskiej i w Ukrainie, określone przez edukacyjne i zawodowe programy szkoleniowe. Szczególny nacisk kładzie się na perspektywy tych podejść do edukacji. Współczesna edukacja STEM rozwija nie tylko umiejętności, takie jak krytyczne myślenie, rozwiązywanie problemów, myślenie wyższego rzędu, projektowanie, ale także kompetencje behawioralne, takie jak wytrwałość, zdolność adaptacji, współpraca, organizacja i odpowiedzialność.
Keywords: Każdy naród, który dba o swoją przyszłość, musi zapewnić młodemu pokoleniu dobre wykształcenie. Ważne jest, aby dać im umiejętności i wiedzę, których będą potrzebować, aby odnieść sukces jako innowatorzy w XXI wieku. Artykuł analizuje główne aspekty strategii edukacji STEM, która zapewnia studentom w dużej mierze interdyscyplinarne podejście do nauczania. W artykule ujawniono zarówno zalety, jak i wady tego podejścia do nauczania. Zauważono również cechy metody edukacji STEAM. Wskazane są specyficzne praktyki stosowania szkoleń STEM/ STEAM w Stanach Zjednoczonych, Unii Europejskiej i w Ukrainie, określone przez edukacyjne i zawodowe programy szkoleniowe. Szczególny nacisk kładzie się na perspektywy tych podejść do edukacji. Współczesna edukacja STEM rozwija nie tylko umiejętności, takie jak krytyczne myślenie, rozwiązywanie problemów, myślenie wyższego rzędu, projektowanie, ale także kompetencje behawioralne, takie jak wytrwałość, zdolność adaptacji, współpraca, organizacja i odpowiedzialność.

METODY, METODYKI KSZTAŁTOWANIA KOMPETENCJI ZAWODOWYCH PRZYSZŁYCH TECHNIKÓW ELEKTRYKÓW NA UCZELNIACH ROLNICZYCH

Liubov Yarosh

aspirantka Instytutu Kształcenia Zawodowego Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7150-9053

Anotation. W nowych społeczno-ekonomicznych warunkach rynku pracy społeczeństwo i pracodawcy stawiają zwiększone wymagania dotyczące jakości szkolenia specjalistów na różnych poziomach, którzy nie tylko muszą posiadać niezbędną wiedzę w swojej dziedzinie zawodowej, ale także posiadać umiejętności ich kompleksowego zastosowania w rozwiązywaniu problemów produkcyjnych od pierwszych dni samodzielnej działalności zawodowej. Aby celowo kształtować kompetencje zawodowe przyszłych techników elektryków na uczelniach o profilu rolniczym, konieczne jest kompetentne pedagogicznie zbudowanie systemu metod, form, technologii uczenia się w celu systematycznego, stałego opanowania wiedzy na wyższych, kreatywnych poziomach. Artykuł uzasadnia skuteczność stosowania metod i metodyk kształtowania kompetencji zawodowych przyszłych techników elektryków na uczelniach o profilu rolniczym, co osiąga się poprzez odtworzenie rzeczywistych warunków aktywności zawodowej, aktywne osobiste włączenie ucznia w sytuację edukacyjną, intensywną komunikację interpersonalną, a także emocjonalne doświadczenia sukcesu lub porażki. Możemy zatem powiedzieć, że stosowanie scharakteryzowanych metod i technik mających na celu rozwój osobowości jako całości, twórcze, kreatywne myślenie przyczynia się do kształtowania kompetencji zawodowych przyszłych techników elektryków na uczelniach o profilu rolniczym.
Keywords: W nowych społeczno-ekonomicznych warunkach rynku pracy społeczeństwo i pracodawcy stawiają zwiększone wymagania dotyczące jakości szkolenia specjalistów na różnych poziomach, którzy nie tylko muszą posiadać niezbędną wiedzę w swojej dziedzinie zawodowej, ale także posiadać umiejętności ich kompleksowego zastosowania w rozwiązywaniu problemów produkcyjnych od pierwszych dni samodzielnej działalności zawodowej. Aby celowo kształtować kompetencje zawodowe przyszłych techników elektryków na uczelniach o profilu rolniczym, konieczne jest kompetentne pedagogicznie zbudowanie systemu metod, form, technologii uczenia się w celu systematycznego, stałego opanowania wiedzy na wyższych, kreatywnych poziomach. Artykuł uzasadnia skuteczność stosowania metod i metodyk kształtowania kompetencji zawodowych przyszłych techników elektryków na uczelniach o profilu rolniczym, co osiąga się poprzez odtworzenie rzeczywistych warunków aktywności zawodowej, aktywne osobiste włączenie ucznia w sytuację edukacyjną, intensywną komunikację interpersonalną, a także emocjonalne doświadczenia sukcesu lub porażki. Możemy zatem powiedzieć, że stosowanie scharakteryzowanych metod i technik mających na celu rozwój osobowości jako całości, twórcze, kreatywne myślenie przyczynia się do kształtowania kompetencji zawodowych przyszłych techników elektryków na uczelniach o profilu rolniczym.

SPECYFIKA GRY NA GITARZE W KONTEKŚCIE KULTURY DUCHOWEJ I ARTYSTYCZNEJ UKRAINY

Bohdan Burlachenko

aspirant Podkarpackiego Narodowego Uniwersytetu imienia Wasyla Stefanyka (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-2194-584X

Anotation. W artykule omówiono wydarzenia historyczne, które wpłynęły na rozwój gry na gitarze w okresie XX – początku XXI wieku w Ukrainie. Metoda aktualizacji i usystematyzowania informacji przyczyniła się do analizy ścieżki twórczej wybitnych nauczycieli i wykonawców, określenia podobieństw rozwoju występów gitarowych krajów Europy i Ukrainy, wpływu występów zagranicznych na funkcjonowanie współczesnej sztuki gitarowej, działalności różnych grup muzyki zespołowej i narodzin krajowego ruchu konkursowego i festiwalowego. Zgodnie z chronologią została usystematyzowana działalność ukraińskich czołowych artystów gitarowych i kompozytorów w tym V. Dotsenki, Z. Kipchenki, A. Shewchenki, M. Helisa, M. Mykhailenki, V. Manilova. Podkreślono, na którym z etapów rozwoju znajduje się festiwalowy i konkursowy ruch Ukrainy. Udowodniono, że temat wywiadu jest dziś omawiany sporadycznie.
Keywords: W artykule omówiono wydarzenia historyczne, które wpłynęły na rozwój gry na gitarze w okresie XX – początku XXI wieku w Ukrainie. Metoda aktualizacji i usystematyzowania informacji przyczyniła się do analizy ścieżki twórczej wybitnych nauczycieli i wykonawców, określenia podobieństw rozwoju występów gitarowych krajów Europy i Ukrainy, wpływu występów zagranicznych na funkcjonowanie współczesnej sztuki gitarowej, działalności różnych grup muzyki zespołowej i narodzin krajowego ruchu konkursowego i festiwalowego. Zgodnie z chronologią została usystematyzowana działalność ukraińskich czołowych artystów gitarowych i kompozytorów w tym V. Dotsenki, Z. Kipchenki, A. Shewchenki, M. Helisa, M. Mykhailenki, V. Manilova. Podkreślono, na którym z etapów rozwoju znajduje się festiwalowy i konkursowy ruch Ukrainy. Udowodniono, że temat wywiadu jest dziś omawiany sporadycznie.

PRACOWNIA OPEROWA NARODOWEJ AKADEMII MUZYCZNEJ IM. P.I. CZAJKOWSKIEGO JAKO PLATFORMA STARTOWA DZIAŁALNOŚCI ZAWODOWEJ MŁODYCH UKRAIŃSKICH REŻYSERÓW TEATRU MUZYCZNEGO

Iryna Dats, Mykola Hamkalo

Iryna Dats, ludowa artystka Ukrainy, profesor Katedry Szkolenia Operowego i Reżyserii Muzycznej Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy imienia P.I. Czajkowskiego (Kijów, Ukraina)
Mykola Hamkalo, docent Katedry Szkolenia Operowego i Reżyserii Muzycznej Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy imienia P.I. Czajkowskiego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3851-2047; ORCID ID: 0000-0001-5919-2099

Anotation. Celem badania jest określenie roli Pracowni Operowej Narodowej Akademii Muzycznej im. P.I. Czajkowskiego, m.in. na obszarze scenicznym Wielkiej Sali im. Bohatera Ukrainy V. Slipaka, w kontekście programu edukacyjnego powstawania nowych specjalistów sztuki teatralnej – reżyserów Katedry Szkolenia Operowego i Reżyserii Muzycznej Narodowej Akademii Muzycznej im. P.I. Czajkowskiego. Rozważane różne gatunki, style muzyczne i charakter dramaturgii spektakli absolwentów tej katedry dowiodły znaczenia zdobywania doświadczenia empirycznego przez młodych specjalistów. Przewiduje się, że perspektywy dalszego rozwoju odmian scenicznych przez młodych specjalistów będą bardziej zanurzone w multimedialnych poszukiwaniach teatralno-przestrzennych, biorąc pod uwagę społeczno-kulturowe elementy teraźniejszości. Udowodniono, że możliwość realizacji inscenizacji operowej na pełnoprawnym obszarze scenicznym, m.in. Wielkiej Sali im. Bohatera Ukrainy V. Slipaka – jest niezbędnym elementem programu procesu edukacyjnego reżyserów muzycznych. Pomaga to w pełnym kompleksie opanować podstawy tego wielowektorowego zawodu.
Keywords: Celem badania jest określenie roli Pracowni Operowej Narodowej Akademii Muzycznej im. P.I. Czajkowskiego, m.in. na obszarze scenicznym Wielkiej Sali im. Bohatera Ukrainy V. Slipaka, w kontekście programu edukacyjnego powstawania nowych specjalistów sztuki teatralnej – reżyserów Katedry Szkolenia Operowego i Reżyserii Muzycznej Narodowej Akademii Muzycznej im. P.I. Czajkowskiego. Rozważane różne gatunki, style muzyczne i charakter dramaturgii spektakli absolwentów tej katedry dowiodły znaczenia zdobywania doświadczenia empirycznego przez młodych specjalistów. Przewiduje się, że perspektywy dalszego rozwoju odmian scenicznych przez młodych specjalistów będą bardziej zanurzone w multimedialnych poszukiwaniach teatralno-przestrzennych, biorąc pod uwagę społeczno-kulturowe elementy teraźniejszości. Udowodniono, że możliwość realizacji inscenizacji operowej na pełnoprawnym obszarze scenicznym, m.in. Wielkiej Sali im. Bohatera Ukrainy V. Slipaka – jest niezbędnym elementem programu procesu edukacyjnego reżyserów muzycznych. Pomaga to w pełnym kompleksie opanować podstawy tego wielowektorowego zawodu.

SPECYFIKA ZACHOWANIA TRADYCJI KARNAWAŁU BUKOWIŃSKIEGO NA MATERIALE FESTIWALU „MALANKA-FEST”

Yaroslav Osypenko

aspirant Katedry Ukrainistyki Muzycznej i Sztuki Ludowo-Instrumentalnej Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Sztuki Podkarpackiego Narodowego Uniwersytetu imienia Wasyla Stefanyka (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8207-4852

Anotation. Artykuł ujawnił przestrzeń festiwalową jako wskaźnik rozwoju życia artystycznego Bukowiny. Przeanalizowano historię powstania i funkcjonowania Międzynarodowego Festiwalu Folklorystyczno-Etnograficznego pt.“Malanka Fest” w kontekście kulturowo-artystycznym. Metodologia badań naukowych opiera się na metodologicznych podstawach analizy zjawisk kulturowych i artystycznych. Zastosowano podejście teoretyczne, które pozwoliło ujawnić kwestie specyfiki obchodów festiwalu Malanki w obwodzie czerniowieckim na podstawie materiału źródłowo-naukowego i osobistych obserwacji. Okazało się, że zjawisko pereberii Bukowiny ma dynamikę rozwoju dzięki bezinteresownej pracy uczestników festiwalu i wsparciu mieszkańców regionu, którzy chronią, szanują i godnie prezentują ukraińskie tradycje. Udowodniono, że Międzynarodowy Festiwal “Malanka Fest” przyczynia się do odrodzenia i zachowania starożytnych tradycji malankowania na Bukowinie.
Keywords: Artykuł ujawnił przestrzeń festiwalową jako wskaźnik rozwoju życia artystycznego Bukowiny. Przeanalizowano historię powstania i funkcjonowania Międzynarodowego Festiwalu Folklorystyczno-Etnograficznego pt.“Malanka Fest” w kontekście kulturowo-artystycznym. Metodologia badań naukowych opiera się na metodologicznych podstawach analizy zjawisk kulturowych i artystycznych. Zastosowano podejście teoretyczne, które pozwoliło ujawnić kwestie specyfiki obchodów festiwalu Malanki w obwodzie czerniowieckim na podstawie materiału źródłowo-naukowego i osobistych obserwacji. Okazało się, że zjawisko pereberii Bukowiny ma dynamikę rozwoju dzięki bezinteresownej pracy uczestników festiwalu i wsparciu mieszkańców regionu, którzy chronią, szanują i godnie prezentują ukraińskie tradycje. Udowodniono, że Międzynarodowy Festiwal “Malanka Fest” przyczynia się do odrodzenia i zachowania starożytnych tradycji malankowania na Bukowinie.

AKTUALIZACJA TAŃCA LUDOWEGO W POKREWNYCH TRADYCJACH

Liliia Savchyn

kandydat nauk historycznych, docent, Zasłużony Działacz Sztuki Ukrainy, doktorant Narodowej Akademii Kadr Kierowniczych Kultury i Sztuki 034-Kulturoznawstwo (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8537-142Х

Anotation. W artykule omówiono szereg zagadnień, które aktualizują taniec ludowy w tradycjach treści rodzinnych. Ważne kulturowe znaczenie tańca ludowego i działań obrzędowych w tradycjach treści rodzinnych determinuje potrzebę dogłębnego rozwoju teoretycznego takiej problematyki. W szczególności należy teoretycznie zrozumieć kwestię praktycznego wykorzystania tańca w tradycjach rodzinnych i domowych we współczesnym procesie historycznokulturowym. Wraz z tym analiza wymagają treści tańca ukraińskiego, które ulegają modyfikacjom, w związku z czym poprawia się forma ich zachowania i reprodukcji. Biorąc to pod uwagę, prace naukowe filozofów, etnografów, kulturoznawców, historyków XIX–XX wieku zostały przeanalizowane w projekcji na najnowszą epokę.
Keywords: W artykule omówiono szereg zagadnień, które aktualizują taniec ludowy w tradycjach treści rodzinnych. Ważne kulturowe znaczenie tańca ludowego i działań obrzędowych w tradycjach treści rodzinnych determinuje potrzebę dogłębnego rozwoju teoretycznego takiej problematyki. W szczególności należy teoretycznie zrozumieć kwestię praktycznego wykorzystania tańca w tradycjach rodzinnych i domowych we współczesnym procesie historycznokulturowym. Wraz z tym analiza wymagają treści tańca ukraińskiego, które ulegają modyfikacjom, w związku z czym poprawia się forma ich zachowania i reprodukcji. Biorąc to pod uwagę, prace naukowe filozofów, etnografów, kulturoznawców, historyków XIX–XX wieku zostały przeanalizowane w projekcji na najnowszą epokę.

AKADEMICKI CHÓR KAMERALNY “CHRESZCZATYK”: “EWANGELIA CHÓRALNA” PAVLA MURAVSKYIEGO W PRAKTYCE TWÓRCZEJ LARYSY BUCHONSKIEJ

Anna Sirash

starszy wykładowca Katedry Dyrygentury Orkiestrowej i Instrumentologii Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy imienia P.I. Czajkowskiego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-8930-550X

Anotation. Rozważana jest działalność twórcza wybitnej ukraińskiej dyrygentki Larysy Buchonskiej. Udowodniono, że profesjonalna formacja Akademickiego Chóru Kameralnego “Chreszczatyk” odbywała się w nurcie definiujących, programowych postaw twórczych dyrygenta. “Element dźwięku”, “dramaturgia barwna” to główne elementy “Ewangelii Chóralnej” jej nauczyciela, profesora Pavla Muravskyiego, który zainspirował L. Buchonską do ciągłych poszukiwań w dziedzinie sztuki chóralnej. Twórcza praca artystki z chórem “Chreszczatyk” zawsze miała na celu ujawnienie właśnie kameralnego stylu współczesnego śpiewu chóralnego przez pryzmat tradycji narodowych, co znalazło odzwierciedlenie przede wszystkim w koncepcji repertuarowej zespołu. Chór działał w trzech kierunkach: muzyka sakralna kompozytorów ukraińskich, współczesna muzyka ukraińska, folklor. Poszerzenie granic repertuaru doprowadziło do nowego sposobu myślenia w wykonywaniu chóralnym. Chór Kameralny zaczął nabierać pewnych ustalonych cech dotyczących palety barw, doskonałości technicznej, sposobów zachowania scenicznego i tym podobnych.
Keywords: Rozważana jest działalność twórcza wybitnej ukraińskiej dyrygentki Larysy Buchonskiej. Udowodniono, że profesjonalna formacja Akademickiego Chóru Kameralnego “Chreszczatyk” odbywała się w nurcie definiujących, programowych postaw twórczych dyrygenta. “Element dźwięku”, “dramaturgia barwna” to główne elementy “Ewangelii Chóralnej” jej nauczyciela, profesora Pavla Muravskyiego, który zainspirował L. Buchonską do ciągłych poszukiwań w dziedzinie sztuki chóralnej. Twórcza praca artystki z chórem “Chreszczatyk” zawsze miała na celu ujawnienie właśnie kameralnego stylu współczesnego śpiewu chóralnego przez pryzmat tradycji narodowych, co znalazło odzwierciedlenie przede wszystkim w koncepcji repertuarowej zespołu. Chór działał w trzech kierunkach: muzyka sakralna kompozytorów ukraińskich, współczesna muzyka ukraińska, folklor. Poszerzenie granic repertuaru doprowadziło do nowego sposobu myślenia w wykonywaniu chóralnym. Chór Kameralny zaczął nabierać pewnych ustalonych cech dotyczących palety barw, doskonałości technicznej, sposobów zachowania scenicznego i tym podobnych.

POJĘCIE “ANTYNOMII” W TEOLOGII WŁADIMIRA ŁOSSKIEGO

ksiądz Mykhailo Antonyuk

aspirant Kijowskiej Akademii Duchownej (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9343-3539

Anotation. Artykuł ujawnia treść pojęcia “antynomia” na podstawie prac teologa XX wieku Władimira Łosskiego. Termin ten jest rozpatrywany tylko w duchu teologicznym. W. Łosski nazywa teologię prawosławną “antynomiczną”, a pojęcie “antynomii” w jej systemie teologicznym ma wyłącznie charakter ontologiczny i niesie tylko pozytywną treść. Ma na celu podkreślenie tajemniczego charakteru dogmatów, ma formę teza + antyteza. Łosski analizuje szereg antynomii teologii prawosławnej (Jedyność i Trójedyność Boga, transcendencja i immanencja Boga, antynomia wiedzy o Bogu, jedność natury Boskiej i ludzkiej w Chrystusie). Według Łosskiego istnieje związek antynomiczny między teologią apofatyczną a katafatyczną. Autor wskazuje również na znaczenie stwierdzeń antynomicznych w teologii prawosławnej, a także na niebezpieczeństwo naruszenia równowagi między tymi stwierdzeniami.
Keywords: Artykuł ujawnia treść pojęcia “antynomia” na podstawie prac teologa XX wieku Władimira Łosskiego. Termin ten jest rozpatrywany tylko w duchu teologicznym. W. Łosski nazywa teologię prawosławną “antynomiczną”, a pojęcie “antynomii” w jej systemie teologicznym ma wyłącznie charakter ontologiczny i niesie tylko pozytywną treść. Ma na celu podkreślenie tajemniczego charakteru dogmatów, ma formę teza + antyteza. Łosski analizuje szereg antynomii teologii prawosławnej (Jedyność i Trójedyność Boga, transcendencja i immanencja Boga, antynomia wiedzy o Bogu, jedność natury Boskiej i ludzkiej w Chrystusie). Według Łosskiego istnieje związek antynomiczny między teologią apofatyczną a katafatyczną. Autor wskazuje również na znaczenie stwierdzeń antynomicznych w teologii prawosławnej, a także na niebezpieczeństwo naruszenia równowagi między tymi stwierdzeniami.

DYFTONGI WSPÓŁCZESNEGO JĘZYKA CHIŃSKIEGO: HISTORIA TWORZENIA I PROBLEM DEFINICJI

Nadiia Kirnosova

kandydat nauk filologicznych, docent, docent Katedry Języków i Literatury Dalekiego Wschodu i Azji Południowo-Wschodniej Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7721-5630

Anotation. Artykuł proponuje zdefiniowanie dyftongów współczesnego języka chińskiego jako dyftongoidów, ponieważ historia powstawania tych dźwięków, rozważana w świetle analizy Gestalt, sugeruje, że jedna z samogłosek w ich składzie była z pochodzenia związana z wieloma spółgłoskami, dlatego okazała się zredukowana, więc za wierzchołek dyftongu można uznać tylko drugą samogłoskę. Jak stwierdzono w tym badaniu, przejście dźwięków między zestawami samogłosek i spółgłosek odbywało się na zasadzie sąsiedztwa i tylko w dwóch punktach – i/j i u/w, a tylko te dwa dźwięki są obecne we współczesnych dyftongach/dyftongoidach języka chińskiego w postaci zredukowanych samogłosek. Określenie odpowiednich dźwięków złożonych jako dyftongoidów motywuje użycie spółgłosek j i b (dwuwargowe!) w ukraińskiej transkrypcji praktycznej na odtwarzanie sylab z tymi dźwiękami.
Keywords: Artykuł proponuje zdefiniowanie dyftongów współczesnego języka chińskiego jako dyftongoidów, ponieważ historia powstawania tych dźwięków, rozważana w świetle analizy Gestalt, sugeruje, że jedna z samogłosek w ich składzie była z pochodzenia związana z wieloma spółgłoskami, dlatego okazała się zredukowana, więc za wierzchołek dyftongu można uznać tylko drugą samogłoskę. Jak stwierdzono w tym badaniu, przejście dźwięków między zestawami samogłosek i spółgłosek odbywało się na zasadzie sąsiedztwa i tylko w dwóch punktach – i/j i u/w, a tylko te dwa dźwięki są obecne we współczesnych dyftongach/dyftongoidach języka chińskiego w postaci zredukowanych samogłosek. Określenie odpowiednich dźwięków złożonych jako dyftongoidów motywuje użycie spółgłosek j i b (dwuwargowe!) w ukraińskiej transkrypcji praktycznej na odtwarzanie sylab z tymi dźwiękami.

STRUKTURALNO-SEMANTYCZNE I PRAGMASTILISTYCZNE CECHY FUNKCJONOWANIA ZDAŃ JEDNOWYRAZOWYCH W PROZIE IWANA FRANKI

Alona Kucher

aspirantka Katedry Języka Ukraińskiego Kijowskiego Uniwersytetu imienia Borysa Grinczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9056-7697

Anotation. Artykuł poświęcono analizie jednego ze składniowych środków ekspresji – zdań jednowyrazowych. Na co dzień rozważana jest historiografia badań nad tego typu zdaniami oraz główna przesłanka ich powstania i funkcjonowania. Opisano główne cechy ich natury semantyczno-gramatycznej. Ustala się, że zdania jednowyrazowe są wynikiem dekonstrukcji formalnego wyrażenia myśli odnoszącej się do liniowego zasięgu i liczby składników. Zauważono, że inny stan częściomowny wskaźników takich zdań przyczynia się do rozszerzenia ich pragmatycznego potencjału. Przeprowadzono semantyczną klasyfikację wszystkich ustalonych typów zdań jednowyrazowych (twierdzących, pytających, negatywnych, motywacyjnych, apelacyjnych, emocjonalno-oceniających (wykrzyknikowe, rzeczownikowe), etykietowych, onomatopei). Najczęściej używane są twierdzące (22%) i emocjonalno-oceniające (22%), najmniej apelacyjne (1,5%). Wyniki analizy ilościowo-statystycznej pokazały dynamikę funkcjonowania zdań jednowyrazowych w pracach różnych okresów twórczości I. Franki. Zdania jednowyrazowe są bardziej charakterystyczne dla mowy postaci, która jest reprodukcją procesu komunikacji na żywo.
Keywords: Artykuł poświęcono analizie jednego ze składniowych środków ekspresji – zdań jednowyrazowych. Na co dzień rozważana jest historiografia badań nad tego typu zdaniami oraz główna przesłanka ich powstania i funkcjonowania. Opisano główne cechy ich natury semantyczno-gramatycznej. Ustala się, że zdania jednowyrazowe są wynikiem dekonstrukcji formalnego wyrażenia myśli odnoszącej się do liniowego zasięgu i liczby składników. Zauważono, że inny stan częściomowny wskaźników takich zdań przyczynia się do rozszerzenia ich pragmatycznego potencjału. Przeprowadzono semantyczną klasyfikację wszystkich ustalonych typów zdań jednowyrazowych (twierdzących, pytających, negatywnych, motywacyjnych, apelacyjnych, emocjonalno-oceniających (wykrzyknikowe, rzeczownikowe), etykietowych, onomatopei). Najczęściej używane są twierdzące (22%) i emocjonalno-oceniające (22%), najmniej apelacyjne (1,5%). Wyniki analizy ilościowo-statystycznej pokazały dynamikę funkcjonowania zdań jednowyrazowych w pracach różnych okresów twórczości I. Franki. Zdania jednowyrazowe są bardziej charakterystyczne dla mowy postaci, która jest reprodukcją procesu komunikacji na żywo.

ZNACZENIE POSTACI ROMANA INGARDENA DLA ŚRODOWISKA FILOZOFICZNO-ARTYSTYCZNEGO MIĘDZYWOJENNEGO LWOWA (1925–1944)

Olha Mukha

doktorka filozofii, profesorka nadzwyczajna Kierowniczka Działu Informacji i Edukacji Muzeum Miemorialnego «Terytorium Terroru» (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-8823-0510

Anotation. Artykuł przedstawia główne etapy działalności Romana Ingardena we Lwowie oraz przybliża postaci i nurty, które ukształtowały jego profesjonalny styl filozofowania, a później odcisnęły piętno na jego studentach, uczestnikach jego seminariów i lwowską szkołę filozofii w ogóle, od strony historycznej i filozoficznokulturologicznej. Głownym przesłaniem jest uzupełnienie wiedzy historycznej z akcentem na dotychchas nieznane dane faktologiczne oraz odtworzenie ówczesnego kontekstu śriodowiska filozoficzno-kulturowego.
Keywords: Artykuł przedstawia główne etapy działalności Romana Ingardena we Lwowie oraz przybliża postaci i nurty, które ukształtowały jego profesjonalny styl filozofowania, a później odcisnęły piętno na jego studentach, uczestnikach jego seminariów i lwowską szkołę filozofii w ogóle, od strony historycznej i filozoficznokulturologicznej. Głownym przesłaniem jest uzupełnienie wiedzy historycznej z akcentem na dotychchas nieznane dane faktologiczne oraz odtworzenie ówczesnego kontekstu śriodowiska filozoficzno-kulturowego.

ZASTOSOWANIE WIELOPOZIOMOWYCH ŚRODKÓW JĘZYKOWYCH DO WERBALIZACJI OCENY WIZERUNKU HISZPANII W JĘZYKU ANGIELSKIM I ROSYJSKIM (ASPEKT PORÓWNYWALNY)

Nataliia Turchaninova

aspirant Katedry Języków Słowiańskich, Wydziału Filologii Obcej, Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia M.P. Drahomanowa (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-0987-6474

Anotation. Artykuł bada werbalizację kategorii oceny obrazu Hiszpanii podczas rewolucji hiszpańskiej w latach 1936– 1939, wielopoziomowe lingwistyczne sposoby realizacji oceny, typologię i główne funkcje w fikcyjnych tekstach powieści amerykańskiego pisarza Ernesta Hemingwaya “Komu bije dzwon” i radzieckiego publicysty M. Koltsova “Dziennik hiszpański”. Do tej pory nie można sobie wyobrazić dialogu międzykulturowego bez uwzględnienia oceny niektórych narodów przez innych, ponieważ proces oceny obejmuje zrozumienie mentalne i ocenę “obcego” przez pryzmat własnych znaków i cech etnicznych. Przeprowadzono przegląd i analizę literatury naukowej, która analizuje kategorię oceny w różnych aspektach i jej podstawy teoretyczne. Przeprowadzono badanie głównych środków językowych do realizacji oceny wizerunku Hiszpanii w tekstach anglojęzycznych i rosyjskojęzycznych na różnych poziomach językowych w porównywalnym aspekcie. W badaniu zastosowano metodę opisową, metodę interpretacji językowej, metody ilościowe i porównywalne. Zidentyfikowano i pogrupowano główne językowe środki werbalizacji oceny wizerunku Hiszpanii.
Keywords: Artykuł bada werbalizację kategorii oceny obrazu Hiszpanii podczas rewolucji hiszpańskiej w latach 1936– 1939, wielopoziomowe lingwistyczne sposoby realizacji oceny, typologię i główne funkcje w fikcyjnych tekstach powieści amerykańskiego pisarza Ernesta Hemingwaya “Komu bije dzwon” i radzieckiego publicysty M. Koltsova “Dziennik hiszpański”. Do tej pory nie można sobie wyobrazić dialogu międzykulturowego bez uwzględnienia oceny niektórych narodów przez innych, ponieważ proces oceny obejmuje zrozumienie mentalne i ocenę “obcego” przez pryzmat własnych znaków i cech etnicznych. Przeprowadzono przegląd i analizę literatury naukowej, która analizuje kategorię oceny w różnych aspektach i jej podstawy teoretyczne. Przeprowadzono badanie głównych środków językowych do realizacji oceny wizerunku Hiszpanii w tekstach anglojęzycznych i rosyjskojęzycznych na różnych poziomach językowych w porównywalnym aspekcie. W badaniu zastosowano metodę opisową, metodę interpretacji językowej, metody ilościowe i porównywalne. Zidentyfikowano i pogrupowano główne językowe środki werbalizacji oceny wizerunku Hiszpanii.

NIEMIECKIE ZWIĄZKI FRAZEOLOGICZNE (CHRONONIMY) I ICH REPRODUKCJA W JĘZYKU UKRAIŃSKIM

Zinaida Chepurna

starszy wykładowca Katedry Teorii, Praktyki i Tłumaczenia Języka Niemieckiego Narodowego Uniwersytetu Technicznego Ukrainy “Kijowski Instytut Politechniczny im. Igora Sikorskiego” (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-5133-7629

Anotation. Artykuł jest próbą zbadania złożonych problemów tłumaczenia niemieckich idiomów na język ukraiński. Zapewniono możliwość tłumaczenia chrononimu na język ukraiński. Celem jest zbadanie możliwości zabawy idiomami, zwłaszcza chrononimami. Autor uważa, że dążenie do dokładności tłumaczenia nie powinno sprowadzać się do kalkowania, ponieważ kalkowanie i dosłowne tłumaczenie prowokują zniekształcenie treści związku frazeologicznego i prowadzą do utraty jego oryginalności i autentyczności. Podczas pracy z tłumaczeniami nie należy tłumaczyć ich głównej treści bez uwzględnienia formy, ponieważ forma związku frazeologicznego ma również określone zabarwienie i zawiera pewne informacje, a często je określa. Informacje zawarte w związku frazeologicznym są czasami odbierane tylko przez samą formę. Tłumaczenie związków frazeologicznych wiąże się ze znacznymi trudnościami, dlatego szczególnie ważne jest, aby tłumacz znał podstawowe rodzaje idiomatycznych odpowiedników i sposoby ich użycia. Święta religijne są ważne w kalendarzu niemieckim, co znajduje odzwierciedlenie w języku, a zatem nazwy świąt religijnych są częścią wielu związków frazeologicznych. Składniki onomastyczne pełnią nie tylko funkcję chrononimów, ale warunkują przemianę semantyczną opartą na metaforycznym przeniesieniu imienia świętego lub święta religijnego.
Keywords: Artykuł jest próbą zbadania złożonych problemów tłumaczenia niemieckich idiomów na język ukraiński. Zapewniono możliwość tłumaczenia chrononimu na język ukraiński. Celem jest zbadanie możliwości zabawy idiomami, zwłaszcza chrononimami. Autor uważa, że dążenie do dokładności tłumaczenia nie powinno sprowadzać się do kalkowania, ponieważ kalkowanie i dosłowne tłumaczenie prowokują zniekształcenie treści związku frazeologicznego i prowadzą do utraty jego oryginalności i autentyczności. Podczas pracy z tłumaczeniami nie należy tłumaczyć ich głównej treści bez uwzględnienia formy, ponieważ forma związku frazeologicznego ma również określone zabarwienie i zawiera pewne informacje, a często je określa. Informacje zawarte w związku frazeologicznym są czasami odbierane tylko przez samą formę. Tłumaczenie związków frazeologicznych wiąże się ze znacznymi trudnościami, dlatego szczególnie ważne jest, aby tłumacz znał podstawowe rodzaje idiomatycznych odpowiedników i sposoby ich użycia. Święta religijne są ważne w kalendarzu niemieckim, co znajduje odzwierciedlenie w języku, a zatem nazwy świąt religijnych są częścią wielu związków frazeologicznych. Składniki onomastyczne pełnią nie tylko funkcję chrononimów, ale warunkują przemianę semantyczną opartą na metaforycznym przeniesieniu imienia świętego lub święta religijnego.

CHARAKTERYSTYKA LEKSYKALNO-SEMANTYCZNA UKRAIŃSKIEGO TERMINOSYSTEMU JĘZYKOZNAWSTWA PŁCI (NA MATERIALE KONSTRUKCJI ANALITYCZNYCH)

Oksana Chuieshkova

kandydatka nauk filologicznych, docentka, docentka Katedry Pracy Krajoznawczo-Turystycznej, Nauk Społecznych i Humanistycznych Ukraińskiej Akademii Inżyniersko-Pedagogicznej (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7995-6608

Anotation. Artykuł poświęcono rozważeniu strukturalnych i semantycznych parametrów terminów analitycznych ukraińskiego systemu terminowego językoznawstwa płci. Należy zauważyć, że analizowany terminosystem, będący na styku językoznawstwa i badań płci jako interdyscyplinarny kierunek naukowy, aktywnie się rozwija, przyciągając do swojego składu jednostki terminowe tych gałęzi naukowych. Podkreślono, że wszystkie terminy analityczne charakteryzują się stabilnością, odtwarzalnością i integralnością semantyczną, ponieważ są wyrazem jednej, rozwiniętej koncepcji naukowej, jednak stopień integralności semantycznej zależy od tego, do którego podsystemu leksykalnego należą ich składniki. Zaproponowano klasyfikację wyrażeń terminologicznych według stopnia integralności semantycznej na podstawie opozycji “termin-nietermin”, wyróżniono dwie grupy. Pierwsza z nich obejmuje kombinacje terminów, które mają niższy stopień integralności semantycznej, charakteryzujące się formalnym rozkładaniem i zewnętrznie przypominające wolne kombinacje słów; wszystkie składniki takich jednostek terminologicznych są używane w znaczeniu terminologicznym. Najwyższy stopień integralności semantycznej ma druga grupa, reprezentowana przez kombinacje terminów, w których jeden lub więcej składników są terminami, a reszta jest zapożyczona z innych podsystemów leksykalnych.
Keywords: Artykuł poświęcono rozważeniu strukturalnych i semantycznych parametrów terminów analitycznych ukraińskiego systemu terminowego językoznawstwa płci. Należy zauważyć, że analizowany terminosystem, będący na styku językoznawstwa i badań płci jako interdyscyplinarny kierunek naukowy, aktywnie się rozwija, przyciągając do swojego składu jednostki terminowe tych gałęzi naukowych. Podkreślono, że wszystkie terminy analityczne charakteryzują się stabilnością, odtwarzalnością i integralnością semantyczną, ponieważ są wyrazem jednej, rozwiniętej koncepcji naukowej, jednak stopień integralności semantycznej zależy od tego, do którego podsystemu leksykalnego należą ich składniki. Zaproponowano klasyfikację wyrażeń terminologicznych według stopnia integralności semantycznej na podstawie opozycji “termin-nietermin”, wyróżniono dwie grupy. Pierwsza z nich obejmuje kombinacje terminów, które mają niższy stopień integralności semantycznej, charakteryzujące się formalnym rozkładaniem i zewnętrznie przypominające wolne kombinacje słów; wszystkie składniki takich jednostek terminologicznych są używane w znaczeniu terminologicznym. Najwyższy stopień integralności semantycznej ma druga grupa, reprezentowana przez kombinacje terminów, w których jeden lub więcej składników są terminami, a reszta jest zapożyczona z innych podsystemów leksykalnych.

SPECYFIKA I TRENDY DOTYCZĄCE WIADOMOŚCI KULTURALNYCH I ARTYSTYCZNYCH W TELEWIZJI UKRAIŃSKIEJ

Anastasiya Lytvynenko, Alina Mysechko

Anastasiya Lytvynenko, kandydat nauk z komunikacji społecznej, asystent Katedry Sztuki Filmowej i Telewizyjnej Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Dziennikarstwa Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)
Alina Mysechko, kandydat nauk z komunikacji społecznej, wykładowca Katedry Sztuki Filmowej i Telewizyjnej Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Dziennikarstwa Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego imienia Tarasa Szewczenki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1375-5202; ORCID ID: 0000-0002-5103-8872

Anotation. W artykule zbadano główne aspekty nadawania wiadomości kulturalnych i artystycznych w ogólnokrajowej telewizji komercyjnej Ukrainy w programach informacyjno-rozrywkowych. Przeanalizowano nowe trendy w prezentacji wydarzeń w tym segmencie na przykładzie programów “Żyttia widomych ludej” na kanale telewizyjnym “1+1” i “Zirkowyj szlach” na TRK “Ukraina”. Za pomocą metody ankiety artykuł identyfikuje zapytania informacyjne odbiorców w dziedzinie kultury i sztuki. Poprzez szczegółową analizę treści wybranych do badania materiałów, które były emitowane w latach 2019–2022, a także metodą porównawczą, wyjaśniono, jakie zmiany zaszły w ciągu ostatnich trzech lat w dziedzinie transmisji wydarzeń kulturalnych i artystycznych. W szczególności przeanalizowano ogólne i doskonałe treści, cechy gatunkowe, formę prezentacji, czas fabuły na temat wybrany do badania. Ujawniono specyfikę i trendy wyświetlania tego typu wiadomości w komercyjnych ogólnokrajowych kanałach telewizyjnych.
Keywords: W artykule zbadano główne aspekty nadawania wiadomości kulturalnych i artystycznych w ogólnokrajowej telewizji komercyjnej Ukrainy w programach informacyjno-rozrywkowych. Przeanalizowano nowe trendy w prezentacji wydarzeń w tym segmencie na przykładzie programów “Żyttia widomych ludej” na kanale telewizyjnym “1+1” i “Zirkowyj szlach” na TRK “Ukraina”. Za pomocą metody ankiety artykuł identyfikuje zapytania informacyjne odbiorców w dziedzinie kultury i sztuki. Poprzez szczegółową analizę treści wybranych do badania materiałów, które były emitowane w latach 2019–2022, a także metodą porównawczą, wyjaśniono, jakie zmiany zaszły w ciągu ostatnich trzech lat w dziedzinie transmisji wydarzeń kulturalnych i artystycznych. W szczególności przeanalizowano ogólne i doskonałe treści, cechy gatunkowe, formę prezentacji, czas fabuły na temat wybrany do badania. Ujawniono specyfikę i trendy wyświetlania tego typu wiadomości w komercyjnych ogólnokrajowych kanałach telewizyjnych.

MEDIATYZACJA JAKO ELEMENT MECHANIZMU ZORIENTOWANEGO NA MARKĘ ZARZĄDZANIA SZKOLNICTWEM WYŻSZYM UKRAINY

Anna Volosheniuk

aspirantka Katedry Nauk Społecznych i Humanistycznych Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Służby Publicznej i Zarządzania Uniwersytetu Narodowego “Politechnika Odeska” (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4528-3767

Anotation. W artykule omówiono podstawy tworzenia i wdrażania brandingu uczelni wyższych w warunkach mediatyzacji. Zidentyfikowano przyczyny, które determinują potrzebę tworzenia brandingu, rolę i miejsce procesu marketyzacji i mediatyzacji w systemie szkolnictwa wyższego. Odzwierciedlone są cechy komunikacji środowiska edukacyjnego i medialnego. Przedstawiono kanały i modele komunikacji. Ujawniono różnicę między mediatyzacją wewnętrzną i zewnętrzną, jako elementu mechanizmu marki w systemie szkolnictwa wyższego.
Keywords: W artykule omówiono podstawy tworzenia i wdrażania brandingu uczelni wyższych w warunkach mediatyzacji. Zidentyfikowano przyczyny, które determinują potrzebę tworzenia brandingu, rolę i miejsce procesu marketyzacji i mediatyzacji w systemie szkolnictwa wyższego. Odzwierciedlone są cechy komunikacji środowiska edukacyjnego i medialnego. Przedstawiono kanały i modele komunikacji. Ujawniono różnicę między mediatyzacją wewnętrzną i zewnętrzną, jako elementu mechanizmu marki w systemie szkolnictwa wyższego.

ADMINISTRACYJNOPRAWNE ZABEZPIECZENIE KOMPETENCJI ORGANÓW WŁADZY WYKONAWCZEJ I JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO

Vitaliy Deneha

zastępca burmistrza do spraw działalności organów wykonawczych Rady Jaworowskiej Rady Miejskiej Obwodu Lwowskiego, aspirant Lwowskiego Regionalnego Instytutu Administracji Publicznej Narodowej Akademii Administracji Publicznej przy Prezydencie Ukrainy (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-5217-2486

Anotation. Zbadano administracyjnoprawne podstawy kształtowania kompetencji organów władzy państwowej i samorządu terytorialnego w Ukrainie. Ujawniono treść podstawowych ustaw Ukrainy dotyczących organów samorządu terytorialnego i nowoczesne koncepcje ich działalności. Okazało się, że w Ukrainie nie ma jednolitej koncepcyjnej wizji statusu, kompetencji i odpowiedzialności organów samorządu terytorialnego. Ustalono, że ramy prawne funkcjonowania i rozwoju jednostek samorządu terytorialnego w Ukrainie tworzą akty normatywne i prawne na różnych poziomach. Należy zauważyć, że wymaga poprawy normatywne i prawne zabezpieczenie działalności jednostek samorządu terytorialnego, w szczególności poprzez poszukiwanie skutecznych i racjonalnych środków zarządzania wpływem na ich funkcjonowanie. Chodzi m.in. o poprawę właściwych ram regulacyjnych i prawnych działalności jednostek samorządu terytorialnego, co przyczyni się do zaspokojenia potrzeb gospodarczych, politycznych i społecznych ludzi, stworzenia warunków dla ich harmonijnego rozwoju.
Keywords: Zbadano administracyjnoprawne podstawy kształtowania kompetencji organów władzy państwowej i samorządu terytorialnego w Ukrainie. Ujawniono treść podstawowych ustaw Ukrainy dotyczących organów samorządu terytorialnego i nowoczesne koncepcje ich działalności. Okazało się, że w Ukrainie nie ma jednolitej koncepcyjnej wizji statusu, kompetencji i odpowiedzialności organów samorządu terytorialnego. Ustalono, że ramy prawne funkcjonowania i rozwoju jednostek samorządu terytorialnego w Ukrainie tworzą akty normatywne i prawne na różnych poziomach. Należy zauważyć, że wymaga poprawy normatywne i prawne zabezpieczenie działalności jednostek samorządu terytorialnego, w szczególności poprzez poszukiwanie skutecznych i racjonalnych środków zarządzania wpływem na ich funkcjonowanie. Chodzi m.in. o poprawę właściwych ram regulacyjnych i prawnych działalności jednostek samorządu terytorialnego, co przyczyni się do zaspokojenia potrzeb gospodarczych, politycznych i społecznych ludzi, stworzenia warunków dla ich harmonijnego rozwoju.

ROLA MARKETINGU SYTUACYJNEGO W STRATEGII TREŚCI BIBLIOTEK

Nadiya Maranchak

starszy wykładowca Katedry Informatyki Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Kultury i Sztuki (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1772-1854

Anotation. Badanie to uzasadnia celowość wykorzystania marketingu sytuacyjnego jako obiecującego elementu strategii treści bibliotek poprzez określenie specyfiki jego skutecznej realizacji. Na podstawie analizy teoretycznej wyjaśniono i scharakteryzowano istotę i zasady stosowania tego narzędzia w kontekście jego wprowadzenia do strategii treści zbiorów książek, w tym: zwiększenie aktywności bibliotek w przestrzeni informacyjnej, ciągłe operacyjne wykorzystanie trendów i informacji w sieciach społecznościowych, a także artystyczne odtwarzanie i dostosowywanie treści odpowiednich dla użytkowników, co może przenieść biblioteki na nowy poziom rozpoznawalności i popularności oraz prowadzić do lepszych statystyk marketingowych i ogólnej skuteczności oficjalnych kont bibliotek w kontaktach z docelowymi odbiorcami. Autor artykułu przeprowadził selektywne wyszukiwanie i definiowanie treści sytuacyjnych na stronach bibliotek w sieciach społecznościowych oraz przykłady publikacji przez biblioteki Ukrainy treści sytuacyjnych, które potwierdzają znaczenie wykorzystania tego narzędzia w promocji książek. Wyróżniono najpopularniejsze formaty prezentacji marketingu sytuacyjnego, które mogą być wykorzystywane przez biblioteki w pracy z pretekstami informacyjnymi.
Keywords: Badanie to uzasadnia celowość wykorzystania marketingu sytuacyjnego jako obiecującego elementu strategii treści bibliotek poprzez określenie specyfiki jego skutecznej realizacji. Na podstawie analizy teoretycznej wyjaśniono i scharakteryzowano istotę i zasady stosowania tego narzędzia w kontekście jego wprowadzenia do strategii treści zbiorów książek, w tym: zwiększenie aktywności bibliotek w przestrzeni informacyjnej, ciągłe operacyjne wykorzystanie trendów i informacji w sieciach społecznościowych, a także artystyczne odtwarzanie i dostosowywanie treści odpowiednich dla użytkowników, co może przenieść biblioteki na nowy poziom rozpoznawalności i popularności oraz prowadzić do lepszych statystyk marketingowych i ogólnej skuteczności oficjalnych kont bibliotek w kontaktach z docelowymi odbiorcami. Autor artykułu przeprowadził selektywne wyszukiwanie i definiowanie treści sytuacyjnych na stronach bibliotek w sieciach społecznościowych oraz przykłady publikacji przez biblioteki Ukrainy treści sytuacyjnych, które potwierdzają znaczenie wykorzystania tego narzędzia w promocji książek. Wyróżniono najpopularniejsze formaty prezentacji marketingu sytuacyjnego, które mogą być wykorzystywane przez biblioteki w pracy z pretekstami informacyjnymi.

ROLA I MIEJSCE PRZEDSTAWICIELI STOWARZYSZEŃ SPOŁECZNYCH W DZIAŁALNOŚCI KRAJOWEJ PREWENCYJNEJ MECHANIZM UKRAINY

Paweł Garasim

kandydat nauk prawnych, doktorant Katedry Prawa i Postępowania Karnego Narodowy Uniwersytet Politechniki Lwowskiej (Lwów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-0336-4710

Anotation. W artykule wyjaśniono treść mechanizmu prawnego i skuteczność jego realizacji w zakresie wykonywania kar i próby, który dotyczy udziału społeczeństwa w działaniach Narodowego Mechanizmu Prewencji Ukrainy, a także ustalono w związku z tym istniejące problemów i zasadniczo rozwinął oparte na nauce sposoby ich rozwiązywania W szczególności fakt, że pomimo istnienia na Ukrainie Krajowego Mechanizmu Prewencji, zgodnie z wynikami corocznych raportów specjalnych Komisarza Rady Najwyższej Rady Praw Człowieka Ukrainy i wyników monitoringu publicznego nie wszczęto ani jednego postępowania karnego w sprawie tortur lub nieludzkiego traktowania więźniów w areszcie i skazanych przez personel organów i instytucji kary, na które zwracają uwagę zwłaszcza zagraniczni eksperci.
Keywords: W artykule wyjaśniono treść mechanizmu prawnego i skuteczność jego realizacji w zakresie wykonywania kar i próby, który dotyczy udziału społeczeństwa w działaniach Narodowego Mechanizmu Prewencji Ukrainy, a także ustalono w związku z tym istniejące problemów i zasadniczo rozwinął oparte na nauce sposoby ich rozwiązywania W szczególności fakt, że pomimo istnienia na Ukrainie Krajowego Mechanizmu Prewencji, zgodnie z wynikami corocznych raportów specjalnych Komisarza Rady Najwyższej Rady Praw Człowieka Ukrainy i wyników monitoringu publicznego nie wszczęto ani jednego postępowania karnego w sprawie tortur lub nieludzkiego traktowania więźniów w areszcie i skazanych przez personel organów i instytucji kary, na które zwracają uwagę zwłaszcza zagraniczni eksperci.

REALIZACJA DECYZJI ETPC W UKRAINIE: MIĘDZYNARODOWY WYMIAR PRAWNY PROBLEMU

Mykhailo Darmin

aspirant Państwowej Wyższej Instytucji Edukacyjnej “Użhorodzki Uniwersytet Narodowy” (Użhorod, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-4241-7694

Anotation. W artykule autor podsumowuje, że badając ogólnie międzynarodowe instytucje sądownicze, a w szczególności ETPC, specjaliści od prawa międzynarodowego często formułują te kwestie, które wymagają rozwiązania – zdaniem tych naukowców – na poziomie krajowym. W odniesieniu do realizacji orzeczeń ETPC w Ukrainie jest to kwestia definicji pojęcia “orzeczenie” tego sądu; brak uwagi na to, w jaki sposób ETPC interpretuje tę lub inną zasadę prawa Rady Europy, znajduje się również w Konstytucji Ukrainy z 1996 r., a także istnienie specjalnej procedury wykonywania orzeczeń ETPC, która różni się od procedury wykonywania orzeczeń sądów krajowych. W artykule podsumowano, że ukraińscy specjaliści od prawa międzynarodowego przez długi czas nie badali kwestii wdrażania orzeczeń ETPC na poziomie monograficznym (wyjątkiem jest praca przeanalizowana w artykule L. V. Pastukhovej pod tytułem “Skuteczność międzynarodowych środków prawnych zapewniających realizację Konwencji o ochronie praw i podstawowych wolności człowieka” z 2003 r.).
Keywords: W artykule autor podsumowuje, że badając ogólnie międzynarodowe instytucje sądownicze, a w szczególności ETPC, specjaliści od prawa międzynarodowego często formułują te kwestie, które wymagają rozwiązania – zdaniem tych naukowców – na poziomie krajowym. W odniesieniu do realizacji orzeczeń ETPC w Ukrainie jest to kwestia definicji pojęcia “orzeczenie” tego sądu; brak uwagi na to, w jaki sposób ETPC interpretuje tę lub inną zasadę prawa Rady Europy, znajduje się również w Konstytucji Ukrainy z 1996 r., a także istnienie specjalnej procedury wykonywania orzeczeń ETPC, która różni się od procedury wykonywania orzeczeń sądów krajowych. W artykule podsumowano, że ukraińscy specjaliści od prawa międzynarodowego przez długi czas nie badali kwestii wdrażania orzeczeń ETPC na poziomie monograficznym (wyjątkiem jest praca przeanalizowana w artykule L. V. Pastukhovej pod tytułem “Skuteczność międzynarodowych środków prawnych zapewniających realizację Konwencji o ochronie praw i podstawowych wolności człowieka” z 2003 r.).

PRZEMOC DOMOWA PRZEZ PRYZMAT OPINII PUBLICZNEJ

Olga Zinsu

aspirantka Wydziału Doktoranckiego i Adiunktury Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3801-6203

Anotation. Znaczenie tematu badań wynika ze wzrostu zainteresowania problemem przemocy domowej i konieczności studiowania opinii publicznej w tej sprawie. Artykuł naukowy przedstawia wyniki badań teoretyczno-empirycznych. Zestaw narzędzi metodologicznych obejmuje naukowe koncepcje krajowych i zagranicznych naukowców dotyczące przemocy domowej jako zjawiska i bezprawnego czynu. W procesie poszukiwań naukowych stosowane są metody teoretycznego i empirycznego poziomu wiedzy naukowej, co nadało wynikom badań złożoności i komplementarności. Na poziomie teoretycznym stosowane są takie metody jak: analiza, synteza, uogólnienie, systematyzacja, modelowanie. Na poziomie empirycznym – rozmowa, obserwacja, kwestionariusz, ilościowa i jakościowa analiza uzyskanych danych. Z badań wynika, że zdecydowana większość wszystkich respondentów (70,0%) przyjmuje stanowisko “obwiniania ofiary”, która toleruje zastraszanie, agresję, przemoc ze strony sprawcy. Uzasadnione jest, że przemoc domowa jest złożonym głębokim konfliktem polifonicznym, którego podstawą są czynniki społeczne, ekonomiczne i psychologiczne. Perspektywy dalszych badań naukowych dotyczą badania umiejscowienia kontroli i strategii radzenia sobie z zachowaniami wiktymicznymi u ofiar przemocy domowej.
Keywords: Znaczenie tematu badań wynika ze wzrostu zainteresowania problemem przemocy domowej i konieczności studiowania opinii publicznej w tej sprawie. Artykuł naukowy przedstawia wyniki badań teoretyczno-empirycznych. Zestaw narzędzi metodologicznych obejmuje naukowe koncepcje krajowych i zagranicznych naukowców dotyczące przemocy domowej jako zjawiska i bezprawnego czynu. W procesie poszukiwań naukowych stosowane są metody teoretycznego i empirycznego poziomu wiedzy naukowej, co nadało wynikom badań złożoności i komplementarności. Na poziomie teoretycznym stosowane są takie metody jak: analiza, synteza, uogólnienie, systematyzacja, modelowanie. Na poziomie empirycznym – rozmowa, obserwacja, kwestionariusz, ilościowa i jakościowa analiza uzyskanych danych. Z badań wynika, że zdecydowana większość wszystkich respondentów (70,0%) przyjmuje stanowisko “obwiniania ofiary”, która toleruje zastraszanie, agresję, przemoc ze strony sprawcy. Uzasadnione jest, że przemoc domowa jest złożonym głębokim konfliktem polifonicznym, którego podstawą są czynniki społeczne, ekonomiczne i psychologiczne. Perspektywy dalszych badań naukowych dotyczą badania umiejscowienia kontroli i strategii radzenia sobie z zachowaniami wiktymicznymi u ofiar przemocy domowej.

NARODOWA POLICJA UKRAINY JAKO PODMIOT REALIZACJI FUNKCJI PREWENCYJNEJ PAŃSTWA: POJĘCIE STATUSU ADMINISTRACYJNOPRAWNEGO I PODSTAWOWE ELEMENTY

Ivan Ishchenko

kandydat nauk prawnych, kierownik Głównego Urzędu Narodowej Policji w Obwodzie Winnickim (Winnica, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-0873-5207

Anotation. W artykule naukowym dokonano wyjaśnienia stanowisk naukowych naukowców dotyczących zrozumienia i treści statusu administracyjnoprawnego organów władzy publicznej i w szczególności Narodowej Policji. Analiza stanowisk naukowych naukowców umożliwiła rozważenie statusu administracyjnoprawnego Narodowej Policji Ukrainy jako podmiotu realizacji funkcji prewencyjnej państwa, z pozycji odpowiedniej konstrukcji prawnej określającej odpowiednie hierarchiczne miejsce w systemie organów władzy publicznej oraz organów sektora bezpieczeństwa i obrony, uregulowane przepisami administracyjnoprawnymi działania mające na celu realizację funkcji prewencyjnej państwa i reprezentowane przez elementy strukturalne – jednostki celowe, organizacyjne i kompetencyjne, które razem stanowią element funkcjonalny, z których ten ostatni korzysta w procesie zapewnienia i ochrony praw i wolności człowieka i obywatela, bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz przeciwdziałania wykroczeniom karnym. Wyróżniono główne elementy statusu administracyjnoprawnego Narodowej Policji Ukrainy jako podmiotu realizacji funkcji prewencyjnej państwa, które są połączone w następujące bloki 1) celowy (cele, zadania, funkcje); 2) strukturalny i organizacyjny (struktura, procedura interakcji, więzi zewnętrzne i wewnętrzne); 3) kompetentny; 4) odpowiedzialność.
Keywords: W artykule naukowym dokonano wyjaśnienia stanowisk naukowych naukowców dotyczących zrozumienia i treści statusu administracyjnoprawnego organów władzy publicznej i w szczególności Narodowej Policji. Analiza stanowisk naukowych naukowców umożliwiła rozważenie statusu administracyjnoprawnego Narodowej Policji Ukrainy jako podmiotu realizacji funkcji prewencyjnej państwa, z pozycji odpowiedniej konstrukcji prawnej określającej odpowiednie hierarchiczne miejsce w systemie organów władzy publicznej oraz organów sektora bezpieczeństwa i obrony, uregulowane przepisami administracyjnoprawnymi działania mające na celu realizację funkcji prewencyjnej państwa i reprezentowane przez elementy strukturalne – jednostki celowe, organizacyjne i kompetencyjne, które razem stanowią element funkcjonalny, z których ten ostatni korzysta w procesie zapewnienia i ochrony praw i wolności człowieka i obywatela, bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz przeciwdziałania wykroczeniom karnym. Wyróżniono główne elementy statusu administracyjnoprawnego Narodowej Policji Ukrainy jako podmiotu realizacji funkcji prewencyjnej państwa, które są połączone w następujące bloki 1) celowy (cele, zadania, funkcje); 2) strukturalny i organizacyjny (struktura, procedura interakcji, więzi zewnętrzne i wewnętrzne); 3) kompetentny; 4) odpowiedzialność.

ROZPALANIE WROGOŚCI I NIENAWIŚCI RELIGIJNEJ JEST JEDNYM Z ZAGROŻEŃ BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO UKRAINY W WARUNKACH STANU WOJENNEGO

Oleksandr Kolb

doktor nauk prawnych, profesor, Zasłużony Prawnik Ukrainy, przewodniczący Grupy Roboczej wolontariuszy Stowarzyszenia społecznego «Związek Osób Niepełnosprawnych Czarnobyla Wołynia» Ogólnoukraińskiej Organizacji Społecznej OsóbNiepełnosprawnych «Związek Czarnobyl Ukrainy» (Łuck, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1792-4739

Anotation. Artykuł naukowy analizuje działania niektórych organów ścigania i organizacji religijnych, które w warunkach wojny Federacji Rosyjskiej z Ukrainą w pewnym stopniu naruszają zagwarantowane na poziomie legislacyjnym naturalne prawo obywateli do wolności wyznania, a także zaproponowane w tym zakresie środki oparte na podstawach naukowych, mające na celu rozwiązanie określonego problemu. W szczególności ustalono, że niektórzy deputowani ludowi i przedstawiciele organizacji religijnych, z naruszeniem Konstytucji Ukrainy i innych normatywnych aktów prawnych regulujących określoną sferę stosunków społecznych, wykorzystując potencjalne możliwości prawne poszczególnych organów ścigania, w warunkach wojny w naszym kraju, dopuszczają się różnych aktów o charakterze celowym, polegających na podżeganiu do wrogości i nienawiści religijnej, stwarzając tym samym realne zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego Ukrainy. Ponadto udowodniono, że taka nielegalna działalność tworzy odpowiednią bazę “dowodową” dla państwa agresora, którą wykorzystuje do uzasadnienia swojej wojny na Ukrainie na arenie międzynarodowej (ONZ, OBWE, “G-20” itp.), odwołując się w związku z tym do naruszenia podstawowych praw człowieka i obywatela, zapisanych w normach prawa międzynarodowego.
Keywords: Artykuł naukowy analizuje działania niektórych organów ścigania i organizacji religijnych, które w warunkach wojny Federacji Rosyjskiej z Ukrainą w pewnym stopniu naruszają zagwarantowane na poziomie legislacyjnym naturalne prawo obywateli do wolności wyznania, a także zaproponowane w tym zakresie środki oparte na podstawach naukowych, mające na celu rozwiązanie określonego problemu. W szczególności ustalono, że niektórzy deputowani ludowi i przedstawiciele organizacji religijnych, z naruszeniem Konstytucji Ukrainy i innych normatywnych aktów prawnych regulujących określoną sferę stosunków społecznych, wykorzystując potencjalne możliwości prawne poszczególnych organów ścigania, w warunkach wojny w naszym kraju, dopuszczają się różnych aktów o charakterze celowym, polegających na podżeganiu do wrogości i nienawiści religijnej, stwarzając tym samym realne zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego Ukrainy. Ponadto udowodniono, że taka nielegalna działalność tworzy odpowiednią bazę “dowodową” dla państwa agresora, którą wykorzystuje do uzasadnienia swojej wojny na Ukrainie na arenie międzynarodowej (ONZ, OBWE, “G-20” itp.), odwołując się w związku z tym do naruszenia podstawowych praw człowieka i obywatela, zapisanych w normach prawa międzynarodowego.

AKTUALNE WYZWANIA ZWIĄZANE Z ZAPEWNIENIEM SKUTECZNOŚCI UZYSKIWANIA I WYKORZYSTYWANIA DOWODÓW ELEKTRONICZNYCH W DOCHODZENIU CYBERPRZESTĘPSTW. DOŚWIADCZENIE USA

Oleksandr Kolosov

aspirant Katedry Wymiaru Sprawiedliwości w Sprawach Karnych Dydaktyczno-Naukowego Instytutu Prawa Państwowego Uniwersytetu Podatkowego (Irpień, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-0128-5565

Anotation. Artykuł bada aktualne wyzwania związane z zapewnieniem skuteczności uzyskiwania i wykorzystywania dowodów elektronicznych w dochodzeniu cyberprzestępstw. Badanie opiera się na doświadczeniach USA. Zbadano pojęcia, treści i etapy kryminalistyki cyfrowej. Omówiono kwestie dopuszczalności dowodów na podstawie standardu Dauberta. Omówiono ulepszenia w pozyskiwaniu i przetwarzaniu dowodów cyfrowych, w szczególności poprzez zbudowanie zestawu narzędzi do rekonstrukcji plików FileTSAR do analizy próbek. Sformułowano propozycje dotyczące: 1) definicji pojęcia dowodów elektronicznych i kryteriów ich dopuszczalności w Kodeksie Postępowania Karnego Ukrainy; 2) potrzeby wykorzystania doświadczenia USA w opracowaniu analogowego zestawu narzędzi do selektywnej analizy i rekonstrukcji plików FileTSAR, który przestrzega modelu procesu sortowania w dziedzinie kryminalistyki komputerowej, w celu uzyskania danych dowodowych na miejscu zdarzenia.
Keywords: Artykuł bada aktualne wyzwania związane z zapewnieniem skuteczności uzyskiwania i wykorzystywania dowodów elektronicznych w dochodzeniu cyberprzestępstw. Badanie opiera się na doświadczeniach USA. Zbadano pojęcia, treści i etapy kryminalistyki cyfrowej. Omówiono kwestie dopuszczalności dowodów na podstawie standardu Dauberta. Omówiono ulepszenia w pozyskiwaniu i przetwarzaniu dowodów cyfrowych, w szczególności poprzez zbudowanie zestawu narzędzi do rekonstrukcji plików FileTSAR do analizy próbek. Sformułowano propozycje dotyczące: 1) definicji pojęcia dowodów elektronicznych i kryteriów ich dopuszczalności w Kodeksie Postępowania Karnego Ukrainy; 2) potrzeby wykorzystania doświadczenia USA w opracowaniu analogowego zestawu narzędzi do selektywnej analizy i rekonstrukcji plików FileTSAR, który przestrzega modelu procesu sortowania w dziedzinie kryminalistyki komputerowej, w celu uzyskania danych dowodowych na miejscu zdarzenia.

POJĘCIE I ISTOTA PROCEDUR PRZEDPROCESOWEGO ROZSTRZYGANIA SPORÓW ADMINISTRACYJNOPRAWNYCH

Ihor Kritsak

aspirant Wydziału Prawa Administracyjnego i Gospodarczego Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0006-4996-8989

Anotation. W artykule dokonano analizy prawnej dziedzictwa naukowego pojęcia, treści i odmian procedur administracyjnych, wyjaśniono istotę procedur przedprocesowego rozstrzygania sporów administracyjnoprawnych oraz podkreślono rodzaje takich procedur. W wyniku badania ustalono, że przez procedurę administracyjną należy rozumieć działalność podmiotu władzy lub osoby przez niego upoważnionej w celu zapewnienia realizacji praw obywateli poprzez odwołanie tych ostatnich lub działalność z inicjatywy podmiotu władzy mającą na celu zapewnienie ustanowienia legalności działalności w określonej dziedzinie lub branży oraz pociągnięcie osób do odpowiedzialności. Wyróżniono następujące rodzaje przedprocesowego rozstrzygania sporów administracyjnoprawnych: ogólna procedura administracyjna, uregulowana ogólną Ustawą “O petycjach” i specjalną Ustawą “O procedurach administracyjnych”; ogólna procedura nieadministracyjna dotycząca odwołania się do mediatora i przy jego udziale, uregulowana Ustawą “O mediacji” x; specjalna procedura administracyjna pozasądowego odwoływania się od decyzji w sprawach o wykroczenia administracyjne, uregulowana przez Kodeks Wykroczeń Karnych Ukrainy, Kodeks Celny i Podakowy Ukrainy; ujawniono ich treść.
Keywords: W artykule dokonano analizy prawnej dziedzictwa naukowego pojęcia, treści i odmian procedur administracyjnych, wyjaśniono istotę procedur przedprocesowego rozstrzygania sporów administracyjnoprawnych oraz podkreślono rodzaje takich procedur. W wyniku badania ustalono, że przez procedurę administracyjną należy rozumieć działalność podmiotu władzy lub osoby przez niego upoważnionej w celu zapewnienia realizacji praw obywateli poprzez odwołanie tych ostatnich lub działalność z inicjatywy podmiotu władzy mającą na celu zapewnienie ustanowienia legalności działalności w określonej dziedzinie lub branży oraz pociągnięcie osób do odpowiedzialności. Wyróżniono następujące rodzaje przedprocesowego rozstrzygania sporów administracyjnoprawnych: ogólna procedura administracyjna, uregulowana ogólną Ustawą “O petycjach” i specjalną Ustawą “O procedurach administracyjnych”; ogólna procedura nieadministracyjna dotycząca odwołania się do mediatora i przy jego udziale, uregulowana Ustawą “O mediacji” x; specjalna procedura administracyjna pozasądowego odwoływania się od decyzji w sprawach o wykroczenia administracyjne, uregulowana przez Kodeks Wykroczeń Karnych Ukrainy, Kodeks Celny i Podakowy Ukrainy; ujawniono ich treść.

SPECYFIKA OGRANICZENIA I WYWŁASZCZENIA PODCZAS POSTĘPOWANIA KARNEGO

Viktoriia Markelova

aspirant Katedry Procesu Karnego i Kryminalistyki Akademii Adwokatury Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7927-0374

Anotation. Zbadano kwestie przestrzegania praw i wolności człowieka podczas postępowania karnego. Określono podstawę prawną dopuszczalności ograniczenia konstytucyjnych praw człowieka. Na podstawie analizy prawa postępowania karnego Ukrainy zbadano kwestie ograniczenia i pozbawienia prawa własności, przeanalizowano wyniki praktyki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w tej sprawie. Podkreślono czynności procesowe podczas których prawo własności jest najbardziej ograniczone. Ujawniono etapy procedury konfiskaty podczas postępowania karnego. Podkreślono mechanizm stosowania specjalnej konfiskaty, w tym specjalne metody i procedurę regulacji prawnej, które wynikają z odpowiednich cech zarówno prawa karnego, jak i postępowania karnego. Podkreślono różnicę między konfiskatą a konfiskatą specjalną. Przeprowadzono analizę praktyki sądowej w postępowaniu karnym w zakresie stosowania konfiskaty specjalnej i jej ewolucji w warunkach stanu wojennego.
Keywords: Zbadano kwestie przestrzegania praw i wolności człowieka podczas postępowania karnego. Określono podstawę prawną dopuszczalności ograniczenia konstytucyjnych praw człowieka. Na podstawie analizy prawa postępowania karnego Ukrainy zbadano kwestie ograniczenia i pozbawienia prawa własności, przeanalizowano wyniki praktyki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w tej sprawie. Podkreślono czynności procesowe podczas których prawo własności jest najbardziej ograniczone. Ujawniono etapy procedury konfiskaty podczas postępowania karnego. Podkreślono mechanizm stosowania specjalnej konfiskaty, w tym specjalne metody i procedurę regulacji prawnej, które wynikają z odpowiednich cech zarówno prawa karnego, jak i postępowania karnego. Podkreślono różnicę między konfiskatą a konfiskatą specjalną. Przeprowadzono analizę praktyki sądowej w postępowaniu karnym w zakresie stosowania konfiskaty specjalnej i jej ewolucji w warunkach stanu wojennego.

CECHY ZASTOSOWANIA PORĘCZENIA MAJĄTKOWEGO PODCZAS POSTĘPOWANIA KARNEGO W OBCYCH KRAJACH

Viktor Nazarov, Alexey Sitailo

Viktor Nazarov, doktor nauk prawnych, profesor, profesor Katedry Procesu Karnego i Kryminalistyki Akademii Adwokatury Ukrainy (Kijów, Ukraina)
Alexey Sitailo, kandydat nauk prawnych, przewodniczący Seredynobudskiego Sądu Rejonowego Obwodu Sumskiego (Seredyna-Buda, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-3725-7745; ORCID ID: 0000-0003-4600-9708

Anotation. Zbadano instytut poręczenia majątkowego w postępowaniu karnym i jego regulację proceduralną. Udowodniono, że ten środek przymusu jest stosowany przez podmiot w imieniu państwa, który ma uprawnienia władzy, a zatem ma charakter publiczny. Należy zauważyć, że środek ten wiąże się przede wszystkim z pewnymi ograniczeniami prawnymi w zakresie materialnych interesów osoby, stosowaniem wobec niej sankcji ustanowionych przez przepisy postępowania karnego, mających na celu wykonanie szeregu obowiązków proceduralnych. Przeprowadzono badanie porównawcze i prawne mechanizmu proceduralnego stosowania poręczenia majątkowego w krajach postsowieckich, niektórych krajach Unii Europejskiej, Stanach Zjednoczonych i Anglii. Udowodniono, że prawo postępowania karnego krajów postsowieckich ma zarówno ogólne, jak i charakterystyczne tendencje w rozwoju instytucji poręczenia majątkowego, rozumieniu tej koncepcji, podstaw i procedury stosowania, przedmiotu poręczenia majątkowego, podmiotów stosujących ten środek zapobiegawczy, definicji poręczycieli, cech zwrotu poręczenia majątkowego i tym podobne. Podkreślono zarówno pozytywne aspekty przepisów prawa krajów postsowieckich w stosowaniu poręczenia majątkowego, jak i negatywne, wpływające na regulację, praktykę i dynamikę stosowania poręczenia majątkowego przez podmioty władzy.
Keywords: Zbadano instytut poręczenia majątkowego w postępowaniu karnym i jego regulację proceduralną. Udowodniono, że ten środek przymusu jest stosowany przez podmiot w imieniu państwa, który ma uprawnienia władzy, a zatem ma charakter publiczny. Należy zauważyć, że środek ten wiąże się przede wszystkim z pewnymi ograniczeniami prawnymi w zakresie materialnych interesów osoby, stosowaniem wobec niej sankcji ustanowionych przez przepisy postępowania karnego, mających na celu wykonanie szeregu obowiązków proceduralnych. Przeprowadzono badanie porównawcze i prawne mechanizmu proceduralnego stosowania poręczenia majątkowego w krajach postsowieckich, niektórych krajach Unii Europejskiej, Stanach Zjednoczonych i Anglii. Udowodniono, że prawo postępowania karnego krajów postsowieckich ma zarówno ogólne, jak i charakterystyczne tendencje w rozwoju instytucji poręczenia majątkowego, rozumieniu tej koncepcji, podstaw i procedury stosowania, przedmiotu poręczenia majątkowego, podmiotów stosujących ten środek zapobiegawczy, definicji poręczycieli, cech zwrotu poręczenia majątkowego i tym podobne. Podkreślono zarówno pozytywne aspekty przepisów prawa krajów postsowieckich w stosowaniu poręczenia majątkowego, jak i negatywne, wpływające na regulację, praktykę i dynamikę stosowania poręczenia majątkowego przez podmioty władzy.

RODZAJE PROCEDUR ADMINISTRACYJNYCH DLA ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO UKRAINY W KONTEKŚCIE INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ

Iryna Nakonechna

kandydat nauk prawnych, docent, profesor Katedry Ogólnych Dyscyplin Prawnych Narodowej Akademii Służby Bezpieczeństwa Ukrainy (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-9405-4621

Anotation. Artykuł poświęcono ujawnieniu rodzajów procedur administracyjnych dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy w kontekście integracji europejskiej. Określono, że organizacyjne (wewnątrzsystemowe) procedury administracyjne mają na celu ustanowienie efektywności, spójności, odpowiedzialności i rozliczalności. Przykładem administracyjnych procedur organizacyjnych są procedury informacyjno-analityczne dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego w kontekście integracji europejskiej. Jako rodzaj administracyjnych procedur nieorganizacyjnych służących zapewnieniu bezpieczeństwa narodowego w kontekście integracji europejskiej wyróżniliśmy np. procedury usługowe, w tym o charakterze permisywnym, które mają charakter deklaratywny w zakresie ich inicjowania. Zaś takie procedury jak procedury komunikacyjne oraz kontrolne i nadzorcze scharakteryzowano jako te, które mogą mieć mieszaną orientację funkcjonalną. W szczególności procedury komunikacyjne mają na celu tworzenie sprzężeń zwrotnych między współdziałającymi podmiotami, a procedury kontrolne i nadzorcze mają na celu utrzymanie praworządności w tym zakresie.
Keywords: Artykuł poświęcono ujawnieniu rodzajów procedur administracyjnych dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy w kontekście integracji europejskiej. Określono, że organizacyjne (wewnątrzsystemowe) procedury administracyjne mają na celu ustanowienie efektywności, spójności, odpowiedzialności i rozliczalności. Przykładem administracyjnych procedur organizacyjnych są procedury informacyjno-analityczne dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego w kontekście integracji europejskiej. Jako rodzaj administracyjnych procedur nieorganizacyjnych służących zapewnieniu bezpieczeństwa narodowego w kontekście integracji europejskiej wyróżniliśmy np. procedury usługowe, w tym o charakterze permisywnym, które mają charakter deklaratywny w zakresie ich inicjowania. Zaś takie procedury jak procedury komunikacyjne oraz kontrolne i nadzorcze scharakteryzowano jako te, które mogą mieć mieszaną orientację funkcjonalną. W szczególności procedury komunikacyjne mają na celu tworzenie sprzężeń zwrotnych między współdziałającymi podmiotami, a procedury kontrolne i nadzorcze mają na celu utrzymanie praworządności w tym zakresie.

PRECEDENS SĄDOWY JAKO ŹRÓDŁO POLITYKI KARNOPRAWNEJ W UKRAINIE

Oleksandr Ostrohliad

kandydat nauk prawnych, docent, docent Katedry Prawa i Egzekwowania Prawa Uniwersytetu Państwowego “Politechnika Żytomierska”, profesor Katedry Prawa i Administracji Publicznej Instytucji szkolnictwa wyższego „Uniwersytet Króla Daniela” (Iwano-Frankiwsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-0003-3075

Anotation. W artykule na podstawie teoretycznej analizy pojęć “polityka karnoprawna”, “źródło prawa” i “precedens sądowy”, a także praktycznych orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego Ukrainy, Sądu Najwyższego i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, argumentowano celowość zrozumienia precedensu sądowego jako źródła prawa w ogóle, a w szczególności polityki karnej i wykonawczej. Na podstawie porównawczych i porównawczoprawnych metod ustalono, że w ciągu ostatnich lat nastąpiło stopniowe odrzucanie normatywnego podejścia w zrozumieniu źródeł prawa, w czego wyniku ustawodawcy i przedstawiciele organów sądowych wykorzystują wyniki sądownictwa w praktyce, niwelując w ten sposób indywidualne nieścisłości w normach prawa. W ukraińskiej polityce karnej i wykonawczej wydaje się obiecujące wykorzystanie precedensu sądowego zarówno do rozwiązywania indywidualnych problemów, jak i do poprawy obowiązującego prawa, regulacji stosunków społecznych, a nawet rozwoju kultury prawnej ludności. Obiecujące wydaje się również rozszerzenie listy źródeł precedensu sądowego, które w badaniu określają orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego Ukrainy, uchwały Plenum Sądu Najwyższego Ukrainy, a także orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Keywords: W artykule na podstawie teoretycznej analizy pojęć “polityka karnoprawna”, “źródło prawa” i “precedens sądowy”, a także praktycznych orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego Ukrainy, Sądu Najwyższego i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, argumentowano celowość zrozumienia precedensu sądowego jako źródła prawa w ogóle, a w szczególności polityki karnej i wykonawczej. Na podstawie porównawczych i porównawczoprawnych metod ustalono, że w ciągu ostatnich lat nastąpiło stopniowe odrzucanie normatywnego podejścia w zrozumieniu źródeł prawa, w czego wyniku ustawodawcy i przedstawiciele organów sądowych wykorzystują wyniki sądownictwa w praktyce, niwelując w ten sposób indywidualne nieścisłości w normach prawa. W ukraińskiej polityce karnej i wykonawczej wydaje się obiecujące wykorzystanie precedensu sądowego zarówno do rozwiązywania indywidualnych problemów, jak i do poprawy obowiązującego prawa, regulacji stosunków społecznych, a nawet rozwoju kultury prawnej ludności. Obiecujące wydaje się również rozszerzenie listy źródeł precedensu sądowego, które w badaniu określają orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego Ukrainy, uchwały Plenum Sądu Najwyższego Ukrainy, a także orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

REGULACJA PRAWNA ZAWARCIA UMOWY O PRACĘ ZGODNIE Z OBOWIĄZUJĄCYM PRAWEM UKRAINY

Olha Potopakhina

kandydat nauk prawnych, docent Katedry Dyscyplin Cywilnoprawnych Odeskiego Uniwersytetu Narodowego imienia I.I. Miecznikowa (Odessa, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0002-6321-7488

Anotation. W artykule naukowym przeprowadzono teoretyczne i prawne badanie regulacji prawnej zawarcia umowy o pracę zgodnie z obowiązującym prawem Ukrainy. Scharakteryzowano procedurę zawarcia umowy o pracę zgodnie z obowiązującym prawem Ukrainy. Zidentyfikowano i przeanalizowano zmiany w regulacji prawnej procedury zawierania umowy o pracę w okresie obowiązywania stanu wojennego w Ukrainie, które zostały wprowadzone ustawą Ukrainy “O organizacji stosunków pracy w warunkach stanu wojennego” z dnia 15.03.2022 r. nr 2136-1X itp. Określono, że procedurę zawarcia umowy o pracę należy traktować jako procedurę zdefiniowaną przez prawo, składającą się z określonych czynności sekwencyjnych zarówno osoby ubiegającej się o pracę, jak i pracodawcy. Jasne uregulowanie prawne tej procedury, praw i obowiązków jej uczestników zapewnia normalne funkcjonowanie stosunku pracy, zapobiega powstawaniu sporów pracowniczych. Regulacja prawna zawarcia umowy o pracę na podstawie obowiązującego Kodeksu Ustaw o Pracy Ukrainy jest niedoskonała, co przejawia się w niewystarczająco jasnym i spójnym charakterze takiej regulacji.
Keywords: W artykule naukowym przeprowadzono teoretyczne i prawne badanie regulacji prawnej zawarcia umowy o pracę zgodnie z obowiązującym prawem Ukrainy. Scharakteryzowano procedurę zawarcia umowy o pracę zgodnie z obowiązującym prawem Ukrainy. Zidentyfikowano i przeanalizowano zmiany w regulacji prawnej procedury zawierania umowy o pracę w okresie obowiązywania stanu wojennego w Ukrainie, które zostały wprowadzone ustawą Ukrainy “O organizacji stosunków pracy w warunkach stanu wojennego” z dnia 15.03.2022 r. nr 2136-1X itp. Określono, że procedurę zawarcia umowy o pracę należy traktować jako procedurę zdefiniowaną przez prawo, składającą się z określonych czynności sekwencyjnych zarówno osoby ubiegającej się o pracę, jak i pracodawcy. Jasne uregulowanie prawne tej procedury, praw i obowiązków jej uczestników zapewnia normalne funkcjonowanie stosunku pracy, zapobiega powstawaniu sporów pracowniczych. Regulacja prawna zawarcia umowy o pracę na podstawie obowiązującego Kodeksu Ustaw o Pracy Ukrainy jest niedoskonała, co przejawia się w niewystarczająco jasnym i spójnym charakterze takiej regulacji.

PROCEDURY ADMINISTRACYJNE PAŃSTWOWEGO NADZORU RYNKOWEGO PROWADZONEGO PRZEZ PAŃSTWOWĄ SŁUŻBĘ UKRAINY DS. KONTROLI LEKÓW I NARKOTYKÓW

Olena Ptukhina

aspirant Wydziału Organizacji Szkoleń Edukacyjno-Naukowych Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0001-7507-2023

Anotation. W artykule naukowym przeprowadzono badanie działalności Państwowej Służby Ukrainy ds. Kontroli Leków i Narkotyków jako głównego podmiotu państwowego nadzoru rynkowego. Ten ostatni jest rozpatrywany z punktu widzenia działalności Państwowej Służby Ukrainy ds. Kontroli Leków i Narkotyków w sprawie przyjęcia środków restrykcyjnych (naprawczych) z odpowiednim informowaniem o tym opinii publicznej w odniesieniu do produktów, które, gdy są używane zgodnie z ich przeznaczeniem lub w rozsądnie przewidywanych warunkach i przy odpowiedniej instalacji i konserwacji, stanowią zagrożenie dla interesu publicznego, który w inny sposób nie spełnia ustalonych wymagań. Biorąc pod uwagę przydział sfery odpowiedzialności Państwowej Służby Ukrainy ds. Kontroli Leków i Narkotyków, a także ustalone środki nadzoru rynkowego, w obowiązującym prawie podkreślono pewne etapy procedury nadzoru rynku państwowego: 1) etap naruszenia nadzoru rynkowego; 2) bezpośrednie wykonywanie nadzoru rynkowego i wydawanie decyzji; 3) wykonywanie decyzji.
Keywords: W artykule naukowym przeprowadzono badanie działalności Państwowej Służby Ukrainy ds. Kontroli Leków i Narkotyków jako głównego podmiotu państwowego nadzoru rynkowego. Ten ostatni jest rozpatrywany z punktu widzenia działalności Państwowej Służby Ukrainy ds. Kontroli Leków i Narkotyków w sprawie przyjęcia środków restrykcyjnych (naprawczych) z odpowiednim informowaniem o tym opinii publicznej w odniesieniu do produktów, które, gdy są używane zgodnie z ich przeznaczeniem lub w rozsądnie przewidywanych warunkach i przy odpowiedniej instalacji i konserwacji, stanowią zagrożenie dla interesu publicznego, który w inny sposób nie spełnia ustalonych wymagań. Biorąc pod uwagę przydział sfery odpowiedzialności Państwowej Służby Ukrainy ds. Kontroli Leków i Narkotyków, a także ustalone środki nadzoru rynkowego, w obowiązującym prawie podkreślono pewne etapy procedury nadzoru rynku państwowego: 1) etap naruszenia nadzoru rynkowego; 2) bezpośrednie wykonywanie nadzoru rynkowego i wydawanie decyzji; 3) wykonywanie decyzji.

HISTORYCZNY ROZWÓJ MECHANIZMU OPERACYJNO-POSZUKIWAWCZEGO ZAPEWNIAJĄCEGO PROWADZENIE NIEJAWNYCH CZYNNOŚCI ŚLEDCZYCH (POSZUKIWAWCZYCH)

Artem Rodyhin

student Naukowo-Badawczego Instytutu Prawa Publicznego (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1609-4879

Anotation. W artykule podkreślono historyczne etapy, z których każdy charakteryzuje się pewnymi osiągnięciami z punktu rozwoju mechanizmu operacyjno-poszukiwawczego zapewnienia niejawnych czynności śledczych (poszukiwawczych), ich treści prawnej, organizacyjnej i taktycznej, od utworzenia prymitywnego mechanizmu bezpośredniego wykorzystania wyników niejawnej działalności do wykonywania wymiaru sprawiedliwości, bez kontrolujących, ograniczających bezpieczników, do radykalnej zmiany prawa postępowania karnego, konsolidacji systemu niejawnych czynności (niejawnych czynności śledczych (poszukiwawczych)), co w rzeczywistości zapewniło połączenie do tego czasu dwóch odrębnych rodzajów: operacyjno-śledczych i karno-procesowych, w wyniku czego zgodnie z prawem ustanowiono procedurę ustalania przebiegu i wyników niejawnych czynności śledczych (poszukiwawczych), zapewniającą wykorzystanie dokumentów sporządzonych na podstawie wyników ich przeprowadzenia (z odpowiednim zabezpieczeniem siłami i środkami czynności operacyjno-poszukiwawczych), gdy zostaną udowodnione na tych samych podstawach, co wyniki innych działań dochodzeniowych.
Keywords: W artykule podkreślono historyczne etapy, z których każdy charakteryzuje się pewnymi osiągnięciami z punktu rozwoju mechanizmu operacyjno-poszukiwawczego zapewnienia niejawnych czynności śledczych (poszukiwawczych), ich treści prawnej, organizacyjnej i taktycznej, od utworzenia prymitywnego mechanizmu bezpośredniego wykorzystania wyników niejawnej działalności do wykonywania wymiaru sprawiedliwości, bez kontrolujących, ograniczających bezpieczników, do radykalnej zmiany prawa postępowania karnego, konsolidacji systemu niejawnych czynności (niejawnych czynności śledczych (poszukiwawczych)), co w rzeczywistości zapewniło połączenie do tego czasu dwóch odrębnych rodzajów: operacyjno-śledczych i karno-procesowych, w wyniku czego zgodnie z prawem ustanowiono procedurę ustalania przebiegu i wyników niejawnych czynności śledczych (poszukiwawczych), zapewniającą wykorzystanie dokumentów sporządzonych na podstawie wyników ich przeprowadzenia (z odpowiednim zabezpieczeniem siłami i środkami czynności operacyjno-poszukiwawczych), gdy zostaną udowodnione na tych samych podstawach, co wyniki innych działań dochodzeniowych.

ADMINISTRACJA NOTARIALNA: POJĘCIE I SPECYFIKA

Oleksandra Rudchenko

studentka Katedry Prawa Administracyjnego i Gospodarczego Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-1218-8712

Anotation. W artykule przeanalizowano pojęcia i specyfikę administracji notarialnej w Ukrainie, które wyprowadzono przez połączenie ogólnych zasad administracji publicznej i cech ukraińskiego modelu notariatu. Zidentyfikowano i ujawniono główne cechy charakteryzujące administrację notarialną, a także cel administracji notarialnej. Należy zauważyć, że do obiektów administracji notarialnej należy zaliczyć: 1) czynności notarialne; 2) czynności rejestracyjne polegające na dokonywaniu wpisów do księgi, dziennika, rejestru itp. w celu ewidencji i potwierdzenia czynności; 3) czynności, które są wiążące dla notariusza lub innej upoważnionej osoby, wykonywane przed dokonaniem czynności notarialnej i od których wyników zależy jej dokonanie; 4) udzielanie porad w zakresie wykonywania czynności notarialnych. Wraz z tym, każdy z tych kierunków administracji notarialnej ma złożoną strukturę wewnętrzną, która znajduje odzwierciedlenie w specyfice jego realizacji. Autor koncentruje się na tym, że administracja notarialna jest: ułatwiająca (pośredniczona przez specyfikę obowiązków notariusza) i zapewniająca (pośredniczona przez specyfikę celu funkcjonowania organów notariatu i quasinotariatu, a także związana ze świadczeniem usług notarialnych przez podmioty notarialne osobom fizycznym i prawnym).
Keywords: W artykule przeanalizowano pojęcia i specyfikę administracji notarialnej w Ukrainie, które wyprowadzono przez połączenie ogólnych zasad administracji publicznej i cech ukraińskiego modelu notariatu. Zidentyfikowano i ujawniono główne cechy charakteryzujące administrację notarialną, a także cel administracji notarialnej. Należy zauważyć, że do obiektów administracji notarialnej należy zaliczyć: 1) czynności notarialne; 2) czynności rejestracyjne polegające na dokonywaniu wpisów do księgi, dziennika, rejestru itp. w celu ewidencji i potwierdzenia czynności; 3) czynności, które są wiążące dla notariusza lub innej upoważnionej osoby, wykonywane przed dokonaniem czynności notarialnej i od których wyników zależy jej dokonanie; 4) udzielanie porad w zakresie wykonywania czynności notarialnych. Wraz z tym, każdy z tych kierunków administracji notarialnej ma złożoną strukturę wewnętrzną, która znajduje odzwierciedlenie w specyfice jego realizacji. Autor koncentruje się na tym, że administracja notarialna jest: ułatwiająca (pośredniczona przez specyfikę obowiązków notariusza) i zapewniająca (pośredniczona przez specyfikę celu funkcjonowania organów notariatu i quasinotariatu, a także związana ze świadczeniem usług notarialnych przez podmioty notarialne osobom fizycznym i prawnym).

OCHRONA PRAW PRZEZ EUROPEJSKI TRYBUNAŁ PRAW CZŁOWIEKA W SYSTEMIE SĄDOWEJ OCHRONY PRAW RODZINNYCH I UZASADNIONYCH INTERESÓW

Petro Saliuk

aspirant Chmielnickiego Uniwersytetu Zarządzania i Prawa imienia Leonida Yuzkova (Chmielnicki, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-9858-9356

Anotation. W artykule naukowym zbadano specyfikę ochrony praw rodzinnych i interesów przez Europejski Trybunał Praw Człowieka, określając miejsce ochrony praw przez Europejski Trybunał Praw Człowieka w systemie sądowej ochrony praw rodzinnych i uzasadnionych interesów. Na podstawie przeprowadzonych badań naukowych autor stwierdził, że ochrona praw i interesów rodzinnych przez Europejski Trybunał Praw Człowieka odbywa się w kontekście rozpatrywania naruszenia innych praw przewidzianych w Konwencji o ochronie praw i podstawowych wolności (w szczególności prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego; prawa do sprawiedliwego procesu; prawa do skutecznego sposobu obrony prawnej) lub w kontekście rozwiązania kwestii stosowania przepisów antydyskryminacyjnych. Stosowanie tej formy ochrony praw i interesów rodzinnych i tego poziomu – międzynarodowego, jest możliwe tylko po zastosowaniu przez osobę wszystkich ustawowych metod i środków ochrony na poziomie krajowym. Stosowane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka sposoby ochrony praw i interesów rodzinnych wymagają zwrócenia się zainteresowanej osoby do Sądu Najwyższego z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie odpowiedniego orzeczenia, to znaczy odnowienie naruszonego prawa w przyszłości następuje w rzeczywistości na szczeblu krajowym.
Keywords: W artykule naukowym zbadano specyfikę ochrony praw rodzinnych i interesów przez Europejski Trybunał Praw Człowieka, określając miejsce ochrony praw przez Europejski Trybunał Praw Człowieka w systemie sądowej ochrony praw rodzinnych i uzasadnionych interesów. Na podstawie przeprowadzonych badań naukowych autor stwierdził, że ochrona praw i interesów rodzinnych przez Europejski Trybunał Praw Człowieka odbywa się w kontekście rozpatrywania naruszenia innych praw przewidzianych w Konwencji o ochronie praw i podstawowych wolności (w szczególności prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego; prawa do sprawiedliwego procesu; prawa do skutecznego sposobu obrony prawnej) lub w kontekście rozwiązania kwestii stosowania przepisów antydyskryminacyjnych. Stosowanie tej formy ochrony praw i interesów rodzinnych i tego poziomu – międzynarodowego, jest możliwe tylko po zastosowaniu przez osobę wszystkich ustawowych metod i środków ochrony na poziomie krajowym. Stosowane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka sposoby ochrony praw i interesów rodzinnych wymagają zwrócenia się zainteresowanej osoby do Sądu Najwyższego z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie odpowiedniego orzeczenia, to znaczy odnowienie naruszonego prawa w przyszłości następuje w rzeczywistości na szczeblu krajowym.

PSYCHOLOGICZNE CECHY DZIAŁALNOŚCI BIEGŁEGO SĄDOWEGO W RAMACH OBOWIĄZUJĄCEGO PRAWA UKRAINY

Dmytro Safiian

aspirant Katedry Psychologii Ogólnej Donbaskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego (Słowiańsk, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2849-3885

Anotation. Artykuł podkreśla psychologiczne cechy biegłego sądowego w procesie jego działalności zawodowej. Analiza struktury psychologicznej określonej aktywności jest obowiązkowym warunkiem ustanowienia takich cech psychicznych, które zapewniają najbardziej udaną realizację tej aktywności. W ostatnich latach psychologiczne aspekty pracy śledczego i sędziego były przedmiotem specjalnego szkolenia, ale psychologiczne aspekty działalności kryminalistycznej w Ukrainie nie zostały jeszcze zbadane. Tymczasem warunki i charakter działalności biegłego sądowego znacznie różnią się od działalności śledczego, sędziego, prokuratora i adwokata, choć mają pewne wspólne cechy. Jest to związane z miejscem kryminalistyki w procesie karnym (cywilnym). Celem ekspertyzy nie jest dochodzenie i wymiar sprawiedliwości, ale identyfikacja nowych faktów dowodowych w wyniku zastosowania specjalistycznej wiedzy biegłego do przedmiotu badań. Szczególny charakter, szczególny cel badań prowadzonych przez biegłego sądowego, regulacja prawna podstaw i sposobu ich prowadzenia odróżniają działalność kryminalistyczną od innych rodzajów prac badawczych.
Keywords: Artykuł podkreśla psychologiczne cechy biegłego sądowego w procesie jego działalności zawodowej. Analiza struktury psychologicznej określonej aktywności jest obowiązkowym warunkiem ustanowienia takich cech psychicznych, które zapewniają najbardziej udaną realizację tej aktywności. W ostatnich latach psychologiczne aspekty pracy śledczego i sędziego były przedmiotem specjalnego szkolenia, ale psychologiczne aspekty działalności kryminalistycznej w Ukrainie nie zostały jeszcze zbadane. Tymczasem warunki i charakter działalności biegłego sądowego znacznie różnią się od działalności śledczego, sędziego, prokuratora i adwokata, choć mają pewne wspólne cechy. Jest to związane z miejscem kryminalistyki w procesie karnym (cywilnym). Celem ekspertyzy nie jest dochodzenie i wymiar sprawiedliwości, ale identyfikacja nowych faktów dowodowych w wyniku zastosowania specjalistycznej wiedzy biegłego do przedmiotu badań. Szczególny charakter, szczególny cel badań prowadzonych przez biegłego sądowego, regulacja prawna podstaw i sposobu ich prowadzenia odróżniają działalność kryminalistyczną od innych rodzajów prac badawczych.

LUKI JAKO PRZYCZYNA POWSTANIA ROZBIEŻNOŚCI W ZAKRESIE CZYNNOŚCI W ZAKRESIE INTERPRETACJI PRAWA

Vitaliy Seredyuk

kandydat nauk prawnych, docent, kierownik Terytorialnego Centrum Serwisowego nr 8049 Regionalnego Centrum Serwisowego Głównego Centrum Serwisowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Ukrainy w Kijowie (oddział GCS MSW) (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-2423-4931

Anotation. W artykule podkreślono specyfikę wąskiego i szerokiego podejścia do zrozumienia luk w aktach prawnych i ich wpływu na interpretację przepisów prawa. W celu kompleksowej analizy zastosowano szereg metod poznania naukowego: indukcję i dedukcję, metodę formalno-logiczną (dogmatyczną), porównawczo-prawną. Wyjaśniono, że przyczyną luk w przepisach są zarówno czynniki obiektywne, jak i subiektywne. Luki są eliminowane poprzez proces tworzenia i egzekwowania prawa. Podmioty egzekwujące wypełniając brakujący przepis regulacyjny, często dopuszczają zróżnicowanie norm prawa. Dlatego, jak pokazano, tylko praworządna działalność sądów wyższych może zagwarantować praktyce sądowej spójność i kolejność. Autor przyjmuje szerokie podejście do rozumienia luk w prawie, rozróżniając luki i wady aksjologiczne. Luka wynika z braku niezbędnych przepisów, instytucji prawnych, braku akceptacji aktów normatywnych, do których są odniesienia, nieporozumień, a także polisemii i niepewności norm prawa.
Keywords: W artykule podkreślono specyfikę wąskiego i szerokiego podejścia do zrozumienia luk w aktach prawnych i ich wpływu na interpretację przepisów prawa. W celu kompleksowej analizy zastosowano szereg metod poznania naukowego: indukcję i dedukcję, metodę formalno-logiczną (dogmatyczną), porównawczo-prawną. Wyjaśniono, że przyczyną luk w przepisach są zarówno czynniki obiektywne, jak i subiektywne. Luki są eliminowane poprzez proces tworzenia i egzekwowania prawa. Podmioty egzekwujące wypełniając brakujący przepis regulacyjny, często dopuszczają zróżnicowanie norm prawa. Dlatego, jak pokazano, tylko praworządna działalność sądów wyższych może zagwarantować praktyce sądowej spójność i kolejność. Autor przyjmuje szerokie podejście do rozumienia luk w prawie, rozróżniając luki i wady aksjologiczne. Luka wynika z braku niezbędnych przepisów, instytucji prawnych, braku akceptacji aktów normatywnych, do których są odniesienia, nieporozumień, a także polisemii i niepewności norm prawa.

CECHY PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI ADOPCYJNEJ DZIECI PRZEBYWAJĄCYCH ZA GRANICĄ W WARUNKACH STANU WOJENNEGO

Albina Solovei

aspirantka Chmielnickiego Uniwersytetu Zarządzania i Prawa imienia Leonida Yuzkova (Chmielnicki, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-1337-1604

Anotation. W artykule naukowym przeprowadzono badanie specyfiki działań w zakresie adopcji dzieci przez obywateli Ukrainy mieszkających za granicą i cudzoziemców w stanie wojennym. Na podstawie przeprowadzonych badań naukowych autorka doszła do wniosku o ograniczenie adopcji dzieci przez obywateli mieszkających za granicą lub cudzoziemców na czas obowiązywania stanu wojennego, z wyjątkiem adopcji dziecka przez krewnego lub osobę, która już adoptowała jego rodzeństwo; adopcja dziecka, które spotkało się i nawiązało kontakt z kandydatem do adopcji. We wszystkich tych przypadkach adopcja dziecka jest możliwa po powrocie dziecka na terytorium Ukrainy. Prowadzenie działalności adopcyjnej, ewidencjonowanie dzieci i kandydatów na osobę adoptującą, nadzór nad przysposabianymi dziećmi w przypadku pobytu za granicą nie uległy istotnym zmianom w związku z wprowadzeniem stanu wojennego, z wyjątkiem uregulowania sprawy, jeżeli przeprowadzka za granicę była spowodowana koniecznością ewakuacji dziecka ze strefy działań wojennych. Należy ograniczyć możliwość adopcji dziecka przez obywateli Ukrainy mieszkających na terytorium państwa-agresora, a także przez cudzoziemców będących obywatelami państwa-agresora.
Keywords: W artykule naukowym przeprowadzono badanie specyfiki działań w zakresie adopcji dzieci przez obywateli Ukrainy mieszkających za granicą i cudzoziemców w stanie wojennym. Na podstawie przeprowadzonych badań naukowych autorka doszła do wniosku o ograniczenie adopcji dzieci przez obywateli mieszkających za granicą lub cudzoziemców na czas obowiązywania stanu wojennego, z wyjątkiem adopcji dziecka przez krewnego lub osobę, która już adoptowała jego rodzeństwo; adopcja dziecka, które spotkało się i nawiązało kontakt z kandydatem do adopcji. We wszystkich tych przypadkach adopcja dziecka jest możliwa po powrocie dziecka na terytorium Ukrainy. Prowadzenie działalności adopcyjnej, ewidencjonowanie dzieci i kandydatów na osobę adoptującą, nadzór nad przysposabianymi dziećmi w przypadku pobytu za granicą nie uległy istotnym zmianom w związku z wprowadzeniem stanu wojennego, z wyjątkiem uregulowania sprawy, jeżeli przeprowadzka za granicę była spowodowana koniecznością ewakuacji dziecka ze strefy działań wojennych. Należy ograniczyć możliwość adopcji dziecka przez obywateli Ukrainy mieszkających na terytorium państwa-agresora, a także przez cudzoziemców będących obywatelami państwa-agresora.

SPOSOBY POPEŁNIANIA WYKROCZEŃ KARNYCH W SFERZE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ W UKRAINIE

Serhii Trach

kandydat nauk prawnych starszy wykładowca Katedry Postępowania Karnego Narodowej Akademii Spraw Wewnętrznych (Kijów, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0002-7548-1027

Anotation. W artykule ustalono, że sposób popełniania wykroczeń karnych w sferze działalności gospodarczej wynika z szeregu okoliczności, w szczególności: sytuacji popełnienia; obecności sprawcy bezpośrednio, możliwości popełnienia określonych czynów przestępczych w wyniku zajmowania określonego stanowiska; cech osobistych sprawcy; celi i motywów popełnienia przestępstwa; zachowania innych osób związanych z przestępcą, cech relacji. Okazało się, że działalność przestępcza jest przeprowadzana przy pomocy fikcyjnych (offshore) firm (osób prawnych o cechach fikcyjności, centrów konwersji), które charakteryzują się wysokim bezpieczeństwem technicznym, wykorzystaniem nowoczesnych środków pozyskiwania danych, przyciąganiem wysoce profesjonalnych specjalistów, rekrutacją pracowników banków lub urządzeniem “ich” ludzi do bankowych i niebankowych instytucji finansowych, ciągłym poszukiwaniem nowych sposobów popełniania przestępstw, wysoką konspiracją, wydajnością i elastycznością, szybką reakcją na identyfikację luk w ochronie bankowej, migracja nielegalnych działań z niektórych rynków na inne.
Keywords: W artykule ustalono, że sposób popełniania wykroczeń karnych w sferze działalności gospodarczej wynika z szeregu okoliczności, w szczególności: sytuacji popełnienia; obecności sprawcy bezpośrednio, możliwości popełnienia określonych czynów przestępczych w wyniku zajmowania określonego stanowiska; cech osobistych sprawcy; celi i motywów popełnienia przestępstwa; zachowania innych osób związanych z przestępcą, cech relacji. Okazało się, że działalność przestępcza jest przeprowadzana przy pomocy fikcyjnych (offshore) firm (osób prawnych o cechach fikcyjności, centrów konwersji), które charakteryzują się wysokim bezpieczeństwem technicznym, wykorzystaniem nowoczesnych środków pozyskiwania danych, przyciąganiem wysoce profesjonalnych specjalistów, rekrutacją pracowników banków lub urządzeniem “ich” ludzi do bankowych i niebankowych instytucji finansowych, ciągłym poszukiwaniem nowych sposobów popełniania przestępstw, wysoką konspiracją, wydajnością i elastycznością, szybką reakcją na identyfikację luk w ochronie bankowej, migracja nielegalnych działań z niektórych rynków na inne.

PRAWNE UREGULOWANIE BEZPIECZEŃSTWA OSOBISTEGO POLICJANTA

Oksana Shevchenko, Tikhin Shevchenko

Oksana Shevchenko, adiunkt Wydziału Organizacji Szkolenia Edukacyjno-Naukowego Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)
Tikhin Shevchenko, kandydat nauk prawnych, docent Katedry Taktycznego i Specjalnego Szkolenia Fizycznego Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-0366-7217

Anotation. W artykule sformułowano pojęcie prawnej regulacji zapewnienia bezpieczeństwa osobistego policjanta, a także odzwierciedlono obecny stan prawnej regulacji zapewnienia bezpieczeństwa osobistego policjanta w typowych i ekstremalnych sytuacjach służbowych. Artykuł zawiera analizę ram regulacyjnych i prawnych, opracowano aparat terminologiczny ze wskazaniem odpowiedniej interpretacji, a także przeanalizowano publikację krajowych naukowców, którzy rozważają bezpieczeństwo osobiste policjanta w sytuacjach służbowych i ekstremalnych, jego obecny stan, istniejące problemy i sposoby ich rozwiązania, a także perspektywy rozwoju. Na podstawie przeprowadzonej analizy przedstawiono klasyfikację zapewnienia bezpieczeństwa osobistego policjantów w sytuacjach służbowych i ekstremalnych w celu ich dalszej klasyfikacji. Artykuł zawiera znaczące wnioski i określa dalsze kierunki badań naukowych.
Keywords: W artykule sformułowano pojęcie prawnej regulacji zapewnienia bezpieczeństwa osobistego policjanta, a także odzwierciedlono obecny stan prawnej regulacji zapewnienia bezpieczeństwa osobistego policjanta w typowych i ekstremalnych sytuacjach służbowych. Artykuł zawiera analizę ram regulacyjnych i prawnych, opracowano aparat terminologiczny ze wskazaniem odpowiedniej interpretacji, a także przeanalizowano publikację krajowych naukowców, którzy rozważają bezpieczeństwo osobiste policjanta w sytuacjach służbowych i ekstremalnych, jego obecny stan, istniejące problemy i sposoby ich rozwiązania, a także perspektywy rozwoju. Na podstawie przeprowadzonej analizy przedstawiono klasyfikację zapewnienia bezpieczeństwa osobistego policjantów w sytuacjach służbowych i ekstremalnych w celu ich dalszej klasyfikacji. Artykuł zawiera znaczące wnioski i określa dalsze kierunki badań naukowych.

PERSPEKTYWY KARNO-PRAWNEJ OCHRONY ZASOBÓW ZIEMI UKRAINY W WARUNKACH ROSYJSKIEJ AGRESJI WOJSKOWEJ

Andrii Shulha

doktor nauk prawnych, profesor, profesor Katedry Prawa Karnego i Kryminologii Charkowskiego Narodowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych (Charków, Ukraina)

ORCID ID: 0000-0003-3745-4869

Anotation. W artykule omówiono aktualne problemy prawne ochrony zasobów ziemi, biorąc pod uwagę ich obecny stan i istniejące realia. Należy zauważyć, że zasoby ziemi, będące przedmiotem stosunków prawnych, pełnią następujące funkcje: a) polityczne; b) gospodarcze; c) społeczne. Podstawą metodologiczną są tradycyjne przepisy teorii poznania jako ogólnego naukowego podstawowego środka poznania rzeczywistości. Metody są wybierane z uwzględnieniem celu i zadań artykułu. Główną z zastosowanych jest metoda dialektyczna, dzięki której najpełniej wyjaśniono istotę pojęć charakteryzujących procesy powstawania, transformacji i nowoczesnego zapewnienia mechanizmu kryminalnej ochrony prawnej zasobów ziemi przed społecznie niebezpiecznymi ingerencjami. Analizowany jest obecny stan obecnego prawa karnego w zakresie ochrony zasobów ziemi Ukrainy w warunkach nieuzasadnionej agresji wojskowej ze strony Rosji i wskazywany jest na jego niedociągnięcia. Stwierdzono, że konieczne jest wprowadzenie skutecznego mechanizmu karno-prawnej ochrony zasobów ziemi Ukrainy, w tym poprzez zwiększenie odpowiedzialności prawnej osób winnych popełnienia przestępstw na ziemi w warunkach rosyjskiej agresji wojskowej.
Keywords: W artykule omówiono aktualne problemy prawne ochrony zasobów ziemi, biorąc pod uwagę ich obecny stan i istniejące realia. Należy zauważyć, że zasoby ziemi, będące przedmiotem stosunków prawnych, pełnią następujące funkcje: a) polityczne; b) gospodarcze; c) społeczne. Podstawą metodologiczną są tradycyjne przepisy teorii poznania jako ogólnego naukowego podstawowego środka poznania rzeczywistości. Metody są wybierane z uwzględnieniem celu i zadań artykułu. Główną z zastosowanych jest metoda dialektyczna, dzięki której najpełniej wyjaśniono istotę pojęć charakteryzujących procesy powstawania, transformacji i nowoczesnego zapewnienia mechanizmu kryminalnej ochrony prawnej zasobów ziemi przed społecznie niebezpiecznymi ingerencjami. Analizowany jest obecny stan obecnego prawa karnego w zakresie ochrony zasobów ziemi Ukrainy w warunkach nieuzasadnionej agresji wojskowej ze strony Rosji i wskazywany jest na jego niedociągnięcia. Stwierdzono, że konieczne jest wprowadzenie skutecznego mechanizmu karno-prawnej ochrony zasobów ziemi Ukrainy, w tym poprzez zwiększenie odpowiedzialności prawnej osób winnych popełnienia przestępstw na ziemi w warunkach rosyjskiej agresji wojskowej.

ORZECZNICTWO EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA I KOMITETU DS. PRZESTRZEGANIA KONWENCJI Z AARHUS O OCHRONIE PRAWA DO ZDROWEGO ŚRODOWISKA

Oleksandr Shulha

student Katedry Prawa Administracyjnego i Gospodarczego Zaporoskiego Uniwersytetu Narodowego (Zaporoże, Ukraina)

ORCID ID: 0009-0007-8974-3204

Anotation. Artykuł analizuje orzecznictwo ETPCz i Komitetu ds. Przestrzegania Konwencji z Aarhus w zakresie ochrony prawa do zdrowego środowiska. Autor wskazuje, że prawo do zdrowego środowiska w istocie nie jest zapisane w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. W związku z tym prawa środowiskowe są rozpatrywane pośrednio, w istocie poprzez interpretację Konwencji przez Europejski Trybunał Praw Człowieka, zapewniając ograniczoną ochronę poprzez już uznane prawa człowieka. Stwierdza się, że pomimo faktu, iż Europejska Konwencja Praw Człowieka nie zapisuje żadnego prawa do zdrowego środowiska jako takiego, Europejski Trybunał Praw Człowieka został wezwany do rozwinięcia swojego orzecznictwa dotyczącego kwestii środowiskowych, biorąc pod uwagę, że korzystanie z niektórych praw konwencyjnych może być osłabione przez obecność szkód w środowisku i wpływ zagrożeń środowiskowych. Autor stwierdza, że istnienie środowiskowych praw człowieka jest faktem bezspornym. Prawa te są zapisane w traktatach międzynarodowych i prawie krajowym. Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności nie gwarantuje bezpośrednio praw środowiskowych, ale prawa człowieka zapisane w Konwencji są warunkiem i gwarancją przestrzegania praw środowiskowych poprzez interpretację praw gwarantowanych przez Konwencję.
Keywords: Artykuł analizuje orzecznictwo ETPCz i Komitetu ds. Przestrzegania Konwencji z Aarhus w zakresie ochrony prawa do zdrowego środowiska. Autor wskazuje, że prawo do zdrowego środowiska w istocie nie jest zapisane w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. W związku z tym prawa środowiskowe są rozpatrywane pośrednio, w istocie poprzez interpretację Konwencji przez Europejski Trybunał Praw Człowieka, zapewniając ograniczoną ochronę poprzez już uznane prawa człowieka. Stwierdza się, że pomimo faktu, iż Europejska Konwencja Praw Człowieka nie zapisuje żadnego prawa do zdrowego środowiska jako takiego, Europejski Trybunał Praw Człowieka został wezwany do rozwinięcia swojego orzecznictwa dotyczącego kwestii środowiskowych, biorąc pod uwagę, że korzystanie z niektórych praw konwencyjnych może być osłabione przez obecność szkód w środowisku i wpływ zagrożeń środowiskowych. Autor stwierdza, że istnienie środowiskowych praw człowieka jest faktem bezspornym. Prawa te są zapisane w traktatach międzynarodowych i prawie krajowym. Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności nie gwarantuje bezpośrednio praw środowiskowych, ale prawa człowieka zapisane w Konwencji są warunkiem i gwarancją przestrzegania praw środowiskowych poprzez interpretację praw gwarantowanych przez Konwencję.